Muthografoi

421쪽

L.XVII. Περι Πυθίας. . Φωκὶς χώρα ἐστὶν ν τῆ Ἐλλάδι. ἐν ταίτη ἐστὶ πόλις καλοvμέν Λελφοί ἐν αὐτ εστιν ἱερὸν του i5 πόλλωνος, ο καλεῖται Ποθώ. εν τούτω, ἰερω ν ὁ τρίπους καὶ αἱ ψῆφοι αἱ μαντικαί καὶ αἱ μεν μαντικαὶ ψῆφοι σαν ἐν τη τι uretου τρίποδος ἐνίκα ον ὁ μαντευὀμενος ἐρώτα περ τῆς μαντείας, αἱ ψῆφοι λλοντο και κινουντο ἐν τη φιάλζ. τότε ον ὴ προφιτιςJ ἐνεφορεῖτο και λεγ εν α θελεν ὁ πόλλων. ἐκαλεῖτο δε ἡ προς -

20 τις Πυθία.

25 συμβὰν ἐλεῆσαντες εἰς δωρ ἄμφω μετέστησαν και ποταμὸς μεν ροro ῶς ὁ Πυραμος διαρρεῖ τους Κίλικας πηγῆ δε ξ Θίσβ και παρὰ

LXIX. Περινήνο, Ῥῆνος ὁ βαρβαρικὰς ποταμὸς σωφρο-

θανάτω.

L. XX. Περι Σαλμωνέως. Σαλμωνεῖς ἰολο μὲν ἐν νώς, 35 βασιλεῖς δε Θετταλῶν οὐτος σεδες εἰς θεοῖς γενόμενος, προσάπτων ἄρματι βύρσας ξηράς τε καὶ σκληρὰς καὶ λέβοτάς τινας μετὰ τω δυρσῶν κτυπωνJήχους απετέλει, μετὰ χεῖράς τε βαστάζων καιο δεας λαμπάδας με αλαίχει καθάπερ ὁ Ζευς βροντῆν, και ἀστράπτειν ως

422쪽

2. Aλλως. Σεμέλη θυγάτηρ Κάδμου του βασιλέως Θυ-ν. 25

ψθείρας ὁ πιος ποίησεν ἐγκυμονα ζηλοτυπησασπι γαμετ αντον ιρα καὶ προσελθουσα προς την Σεμέλην ἀπατῶσθαι αντον λεγε, νομίζωσαν ὁτι πιις αδερ, γίνεται, ανθρωπον τινος αυτ μιγ νυμ νον καὶ επεισεν, εἰ βούλεται νάναι οτι ὁ δενς ην ληθῶς, αἰπσα αυτόν ς μετὰ ἀστραπης και βροντης αὐτὴ σνrrisvται 'ς ιν 30 Σεμέλης ταυτα αἰτησαμέν ς ἀφικετο μετὰ κεραυνον ὁ πιος, ῶς

αὐτονομία του μυθου βουλεται, και κατέφλεξεν αυτην -- διασχίσας δε αυτῆς την γαστέρα, εμβρυον ἐξέβαλεν τελές, καὶ διατεμών τον αυτου μηρον ἐνέθηκε και κατέρραψεν πληρωθέντων δε η τῶν μηνῶν της νη - evrαr το βρέφος καὶ Λιόνυσον αὐτον ἐπω 35νόμασεν.

423쪽

386 APPENDIX

ἔνθεν δε και ενθεν κυνῶν κε7αλαὶ προσπεφώκασιν αυτ εξ' ora ἄλλο αντης σῶμα ὀφιῶδες ο φασι, θηριον - παραπλέοντας ἁπελάr ταῶτα κατήσθιεν φειδῶς και θηριωδῶς. LXXIII. Περὶ Ταντάλο και Τιτυο καὶ ξεινος. θωμεν Τάνταλος νιος ην τολAώς οντος, ῶς φασαν, ξιωθη v τραπέζης των θεῶν, και αξιωθεὶς ἐδωοσίωσε τὰ μυ--α αυτῶν, καὶ κολάζεται κόλασιν δια τουτο τοιάνδε εστιν ἐν τοῖς υπὸ γῆν δικαιωτηρίοις χων πέτραν ἐπάνω αυτου, καὶ κάτω οδωρ πολυ καὶ βλ- ματα καρποφόρα και ηρτηται ὁ λίθος κατ αντον. 4- ουν, φασί,10 θέλη πιεῖν ἐκ του παρακειμένου δατος, πίπτει η πέτρα ἐπάνω αν-- καὶ τιμωρεῖται αυτόν. ἐκ τούτου φασὶν ἔτι λιμο και δίψει τη- κεται, ορῶν μεν - ων δει φαγεῖν καὶ πιεῖν, μη δονάμενος μετασχεῖν δια την ἐπηρτημένην κατ αντον πέτραν η δε περὶ του πιττοι ἐστιν αυτη. 4 ιτυὸς ράσθη τις -τως, και ἐρασθε/ς ἐκράτησεν 15 αυτην απὸ του κρηδέμνου θέλω -τD πενέσθαι ἀταυρτεμις καὶ Ἀπόλλων παῖδες ὀντες της ζ υς κατεgόξευσαν αντον καὶ ἀνεῖλον, και νυν, φασί, κολάζεται χων τα βέλη ἐμπεπαρ- μενα ε τω πατι. δε περὶ τον Συονά ἐστιν αυτ . o 'Iξίων

κα πέμπει προς αυτόν. ὁ δεδεξίων νομίσας αυτην την φαν ιναι συμμίγνυται αντην τη νεφέλζ. . καὶ ὀργισθεὶς ὁ πιος κολάζει --νου- τροχω διατείνας αυτον εποίησεν αεὶ φέρεσθαι τον τροχόν, καιεστιν αει-- Ἀνακοκλοτμενος και καταφερόμενος ταυτην τινὰ τι-α,μωρίαν. LXXIV. Περι αρτάοοο. D Πλάτων ε το Φαίδων περιτων λέξεων καὶ των ἀποκληρωσεων των φυχῶν λθει, ὁτι οι δώ- βεβιωκότες κολάζονται ἐν το Κωκυτω και ἐν το Πυριψλπέθοντι και ἐν το αρ- ποταμοὶ γα οντο εισιν, Ῥεν ωκοτὸς -πό-aοτατος, ὁ δ Πορι λεγέθων θερμότατος, ὁ δ T ταρος μέσος τις τόπος του παντός, ἐν Ἀπίμησις εστιν δάτων και κατάποσις ἄχρι του τέρματος του παντός, σκοτεινός τις και ἀψπrης και ἔτι και ἐντο ὀπφ τουτο κολάζονται οἱ αδαοι ὁ δε Ἀχέρων καὶ αυτὸς μέσος

τις, ο καθαρσί εοικε, καὶ ου κολαστηρίω ροπτων και σμηχων τὰ 35'μαρτ ματα των ἀνθρώπων.

LXXV. Περὶ της ἐν αὐροις ξενοκτονίας Ἀποι ἔμνος εστ περὶ θ Σκυθίαν ἐν τουτοις μετετέθη υπὸ v. σεμιδος

424쪽

8 vrάτη πιαμέμνονος δεφιγένεια ετ τυ μέλλειν αυτην θυεσθαι

κυπερ τῶν Ελλήνων ε τη ολίδι οπὰ ης λαφον η θεὸς ἀμείψασα ἔδωκε θυσαι. - ουν λ ιγένεια -- εν τοις αύροις, δια τομη ἐπιγνωσθῆναι παρὰ των πίξενωμένων τίς μιν, πετρεπε θυενναυτου τὶ τέμιδι. στερον δὲ ὁ ρέστης δειματουμενος ουπὸ των β' ινννων, και ἐλθὼν παρα τοις αιροι και σιλληφθεὶς - ξένος - αναιρέσει καὶ προσενεχθεὶς - ἱερεία τη τι πεια, πεγνώσθη διὰ το Δεφαντίνου μου και ἀφείθη-qς θυσίας -- λοιπον λω

εις την Ἐλλάδα. 10 LXXVI. Περὶ Τιταρησίον. δὲ ιτ προ θαυμασιωπη παρελθεῖν λογον Θετταλίαν)--οτος ὁ ποταμος παραρρεῖ, μνει δὲ Οο συμφυρεται το δε αιτιον οτι της Στυγός ἐστιν ἀπορρώξ,

LXXVII. Περὶ Τριττῶν Πιτταὶ χάριτες εὐανθεσι καὶ 15 θεαῖς καὶ κόραις γεγονασιν. θεοκλέους - παῖδες ησαν, αι ταις πάρισι θεαῖς ἐς0ρχοτμεναι καταφέρονται μεν ει φρέαρ ο προορώμεναι Γη δὲ ελε-- τα πάθος ἄν ς ἀνηκε ταῖς κόραις --μον κα τοις βλαστήμασιν μοιον διαιρεῖται - το ἄνθος εἰς τρεις κω

θον εν νέως, πρίν, ἐν ανθεσιν στερον. μειρακιον ρο ην μυκλα- πρότερον ἄρα σώματος ἐραστην παζόμενον τον Ἀπόλλωνα τε καὶ τον Ζέφυρον ἐκατέρου δε προσαγομένου τλνω προς Απόλλωνα τρέπεται, και χαλεπήνας ἐπὶ τούτοις ὁ 'τρος τηλαττε τον ονέον δισκευοντα καὶ ἀντιπνευσας, -- βιαιότερον τὴν αντ- βο- λην εἰς αντον μετεστήσατο τον αυτον βάλλοντα δεικτος καὶ βαλλόμενον ' δε εαε σα τὸ πάθος ανθος ἀνοκεν ὁμώνυμον, θνυν μην του νέου φυλάWουσα. 2. Mλλως λούεις νεις Δινθον τουτ ην πάλαι μει. θράκων λιοκλαῖον ώραῖόν τε καὶ καλόν. ἐρασταὶ δ αυτου γεγόνασι δυο, 'τρος τε καὶ ὁ πους ἐπέ δε ἐχαρίζετο φθεν, βουλευε φόνον ὁ πιφορος ἐπ' αυτο, καὶ τηρήσας ἐπαφιέντα τον δίσκον παιδευετο γαρ Τάκινθος π Ἀπόλλωνος τα τοιαυταὶ πνεῖ σε απὸ του αυγέτου καὶ περιτρέπει το μειρακίσκ την βολήν. καὶ 35το μεν κειτο ὐδε Γ ελεουσα τὸ πάθος ἐπανηκε τὸ ανθος.

425쪽

388 APPENDIX LXXIX. Περὶ δρας Θηρίον μειώσαι δρα γενέσθω,

περὶ τηνωέρον πεντηκοντακέφαλον, οι δε ἐννεακέφαλον τὰς - λας εἶναι λεων. περ ἐλθών ὁ μακλῆς μετὰ Ἀλάου του -- ράποντος--οὐ ἀπέκτεινε μυθεύεται δε καὶ τουτο, ὁτι τεμνομεν ωμιας κεφάλης αττης δύο ἀντ αττης παρπτοντο ἄστε γενέσθα Κλτο διπλάσιο εκατὸν κεφαλάς. ὁ δε γόλαος μαθῶν οντ Enyπανη- σια καὶ πτ εφερε καὶ την τεμνομένqν κεφαλην πεπίμπρα κώ -- τως ἴσχυσαν τὰς πάσας ἀποκτειναι. XX. Περι η των Φρυγῶν ἐκτομης κατὰ τv loris D οντ την 'τέρα - θεων την Ῥέαν περ πάντα θεών Ψαύτη ουν τὰς τελετὰς ποιουντες οἱ Φρέγες κατέτεμνον απτους μαχαίραις, οὐκ ἀποκτεῖναι ἐθέλοντες, ἀλλα μόνον φάξαι τουτο δεμοίων κηλούμενοι τλοῖς, να ἀπόνως φέρωσι πληττόμενοι. με-

ει τὰς πλ γὰς προς ἀκαθάρτους μίξεις χώρουν, γυναικῶν λθω,

LXXXI. Περὶ παρύβδεως. ατὰ τὸ Σικελικὸν καὶ πιτ

ρηνικὸν πέλαγος στί τις τόπος, εν θάλασσα μνεται --ις καὶ ραχία καὶ διίστατα το δωρ, στε τον πτυμ της θαλάσσης κατὰ τοττο ο μέρος, εἰ, δυνατόν, ρασθαι. αμπωτις δέ εστιν οἷον20 ἀνάπωσίς τις καὶ ἀναρροφησις τὸ δε δωρ πονοστε εν τισι κομλώμασι των πετρων καὶ πάλιν ἐπεγνυται καὶ καλεῖται ραχία. νδ ουτος ὁ τόπος τοῖς πλέουσιν ἐπικίνδυνος καὶ θανάτου μεστός' ὀλωβρύχιον γαρ τὸ πλοῖον ἐγίνετο ἐν τούτφ- τόπω, εἰ συνέβη πλέοντος του πλοίου γενέσθαι ἀμπωτιδα καὶ ἐαχίαν περὶ τούτων μηρος , ,25 ενθεν με Σκυλλη, ἐτέρωθι δε ολ ἄρνβδις. LXXXII. Περὶ χιμαίρας Πάτανα πόλις ἐστὶ της -κίας. 10εται δε ὁτι ἐν ταὐτ ἐστιν ἔρος, ἐν ο ρει ν θηρίο' ο πρόσθεν μὲν η λέων, ὀπισθεν δε δράκων, - δε ην χίμαιρα. εξ ης Φαι-

ρας που ἐκ του στόματος ἀνεδίδοτο καὶ ἐλυμαίνετο χωρα καὶ 30 πάντας τους παριόντας. στερον δε ἐλθὼν ὁ Βελλεροφόντvς, χωντο Πύγασον ἴππον, ἐτεχνάσατο καὶ τωδόρατι αντοι περιθεῖναι σφαῆ-

ραν μολιβδου και ἐμβαλεῖν εἰς τὸ στόμα τος ιμαίρας ἐλύθη δεαπὸ τοὐπτρὸς ὁ μόλοπος καὶ ἐχώνευσε τὰ σπλάγχνα αυτ ς καὶ

ουτως ἀπέκτεινε ζ χίμαιραν.

426쪽

πο μῆθον εἰσφερουσιν οἱ ποιπαί, ὁτι ,κεανος πατηρ εστ πάντων ων θεῶν, η δε ηεις μὴ ρ ἀνδρόγυνον δε ὁ Nκεανος και η τηθίς, καὶ ἔτι πάλαι διέστησαν ἀπ' αλλvλων, δια δε δυσωπησεως etui'μα γίνεται πάλιν συνάφεια αυτῶν και φιλία ὁ δε μυθος αινίττεται τι ὁ Nκεανὸς μεν εστιν η γρα φύσις, η δε ηθις ὐξ ρά, τουτεστιν ' η και ὁτι πάλαι τ' ὐγρῆς φύσεως, σνr7ιννενης υγ ουδεν ζωογονεῖτο και ἀπώλλυντο πάντα. εἶτα φιρα ς εφορος ουσα της συζεύξεως καταλλάττει τὰ δυο στοιχεῖα ει συνάφειαν καιγίνεται λοιπον ζωογονία.

I XXXIV. Περὶ ρίων ο ς. Ἐστι δε υτος ὁ ἐκ του ove adcται του θεον εν τῆ βυρσDτου βοὸς του σφαγεντος υπὸ οὐ Πιέως του Θηβῶν βασιλεως ἐπι τη φιλοξενία των θεῶν γεννηθείς γενόμενος δε υτος ὁ ρίων καὶ θηρολετης ν ηράσθη τος Ἀρτέμιδος εἶτα η θεὸς ὀργισθεῖσα ἀνηκε σκορπίον κατ αυτου, καὶ κρουσθεὶς ουτως ἀπέθανε. διὸ εστιν ν φ οὐρανο, ῶς οἱ μῖθοι θοτσι, σ

427쪽

ADDENDA ET CORRIGENDΛ

429쪽

392 ADDENDA ET CORRIGE M A

es. p. 224, 20.

praeveret, ubique resuluere sed eum viderem nanomueram in sine ullatione, media quoque in orauione ante consonantem, modo positam esse id omissam, inter eo T igentilian demum parere coepi Kocnto praef. ad Anion. y-Ι- , a totam oratio ruri Ad eas uuae nunc va Ient Ieremaeeommodavi Daque Iovia Madnotatione ex RouIeali suppIemenio indieatis, si iant est, nos adde,

addendum videtur. Ad Pa Iaep Iiatum p. 287 a. u. Mm7ς. Ceterum in aecentibus quae sunt aut a eonveiore avi a typographo 'ς φημ

430쪽

INDICES

I. Itide litirorum sui lioc voluiiune continentur

Pariliensi ruri rationes amatoriae - 152 181. Ptolemaei nova historia - 182-199. Antonini Liberalis transformationes ... - - 200-238. Erratosthenis catasterisimi 239-267.

Palaephati de incredibilibra . 268 312. Heraeliti de inere libilibus . 313-320.