장음표시 사용
161쪽
ἰαμβιάζει Βουπάλειον ἐς στύγος, μη πως γείρης σφῆκα τον κοιμώμενον,5 ς οὐδ' ἐν 'Aιμ νυν κεκοίμικεν χόλον, σκάζουσι μέτροις ὀρθὰ τοξεύσας ἔπη ch epigr. 65 et 72.3Φ D. VII 554.JΛατύπος Ἀρχιτέλης Ἀγαθάνορι παιδὶ θανοντι 112
χερσὶν ὁ γραῖς ρμολόγησε τάφον,
αἰαῖ, πέτρον κεινον ον υ ἐκόλαψε σίδηρος, αλλ' ἐτάκη πυκινοῖς δάκρυσι τεγγόμεν0ς. φευ στηλη φθιμένω κούφη μένε, κεῖνος ιν εἴ πιντως πατρω χεὶρ ἐπέθηκε λίθον. 5. Anta Plάn. 93.JMλεσα τοὐμμέας θῆρ' πλετον, λεσα δ' δρην 113 καὶ τ ρον, κάπρου δ' ἀμφετίναξα γένυν ζωστηρ έλκύσσας, πωλους ιομήδεος εἷλον χρύσεα μαλα κλάσας, Γηρυόνην ἔλαβον 5 υγείας μ' εδάη κεμα οὐ φύγεν Ἀκτανον ορνις' Κερβερον γαγόμην αυτος υλυμπον ἔχω. 6. Ib. 141.JΚολχίδα, την επι παισὶν ἀλάστορα, τραυλε χελιδών, 1 14 πῶς τλης τεκέων μαῖαν χειν ἰδίων
ης τι κανθος φαιμος ἀπαστράπτει φόνιον πυρ, και πολιος γενύων φρος απο σταλάει'
ἀρτιβρεχης δε σίδηρος ἐφ αῖματι. φεὐγε πανώλη
μητέρα, καν κηρω τεκνοφονοῶσαν ἔτι. ela epigr. 104.)
162쪽
Samosatensis, sophista, natus est Iro. R. 130 p. elir.
1 f th. si VII 308.JΠαῖδά με πενταέτηρον, ἀκηδέα θυμιν ἔχοντα, 115 νηλειης χης ηρπασε Καλλίμαχον. αλλά με μη κλαίοις καὶ γαρ βιότοιο μετέσχον παύρου και παύρων τῶν βιότοιο κακῶν. 2. Ib. Ι 120.JΦειλος ἀνὴρ πίθος - τετρημένος, εἰς ον ἀπασας 116 ἀντλῶν τὰς χάριτας εἰς κενον ἐξέχεας. 3. R. X 26.J ς τεθνηξόμενος των ων ἀγαθῶν πόλαυε, 117ώς δε βιωσόμενος φείδεο σων κτεάνων. εστι δ' ἀνὴρ σοφος ουτος, ὁ αμφω ταsτα νοήσας φειδοῖ και δαπάν μετρον ἐφηρμόσατο. 4. In X 28.4 Τοῖσι μεν εὐπράττουσιν απας ὁ βίος βραχύς ἐστιν, 118τοις δε κακῶς μία νυξ πλετος εστ χρόνος. 5. ID. X 37.Jυ βραδύπους βουλὴ μέγ' ἀμείνων η δε ταχεῖα 119 αἰεν εφελκομεν την μετάνοιαν ἔχει. 6. Ili X 41.JΠλουτος ὁ της ψυχης πλουτος μόνος ἐστὶν ἀληθής, 120ταλλα ὁ ἔχει λύπην πλείονα των κτεάνων. τον δε πολυκτέανον καὶ πλούσιόν ἐστι δίκαιον
κλίζειν, ὁ χρῆσθαι τοῖς ἀγαθοῖς δύναται
163쪽
εἰ δέ τις εν ψήφοις κατατήκεται, αλλον ἐπ αλλωσωρεύειν αἰει πλουτον επειγόμενος, Otτος ποῖα μέλισσα πολυτρήτοις ἐνὶ σίμβλοις μοχθήσει, τερων δρεπτομένων το μελι. T. Anth. al. X 42.JἈρρήτων πων γλώσσ1 σφραγις ἐπικείσθω 121 κρεισσων γα μυθων η κτεάνων φυλακή.8. Ib. XI 401.Jγητήρ τις μοι το εο φίλον υἱον πεμψεν, 122ωστε μαθεῖν παρ' ἐμοὶ ταυτα τα γραμματικά.ώς δ το Μῆνιν ειδε και αλγεα μυρι εθηκενεγνω καὶ το τρίτον τοῖσδ' ἀκόλουθον επος,5 πολλὰς η ἰφθίμους ψυχὰς υῖδι προῖαψεν -
ουκέτι μιν πέμπει προς με μαθησόμενον. ἀλλά μ' ἰδὼν ο πατήρ Σοὶ μεν χάρις εἶπεν εταῖρε αυτὰρ ὁ παῖς παρ' ἐμοι ταυτα μαθεῖν δύναται και γαρ ἐγὼ πολλὰς ψυχὰς Αἶδι προώπτω10 και προς τουτ ὰυδεν γραμματικου δέομαι.
ουδε παρειάων ἐκτανυσει ρυτίδας. μὴ τοίνυν το πρόσωπον απαν ψιμύθω κατάπλαττε, ωστε προσωπεῖον οὐχὶ πρόσωπον ἔχειν. ουδὲ γαρ πλέον ἐστί τι μαίνεαι οἴποτε φῶκος
καὶ ψίμυθος τεύξει τὴν κάβην Ἐλένην. 10. Εἰς τὴν αυτου βίβλον.JΛουκιανος τάδ' ἔγραψα, παλαιά τε μωρά τε εἰδώς, 124 μωρὰ γαρ ἀνθρώποις και τα δοκοῶντα σοφά.
164쪽
οὐδεν ἐν ἀνθρώποισι διακριδόν εστι νόημα ἀλλ' - θαυμάζεις, τουθ ετέροισι γελως.
Alexandrinus vixit exitu piarii et initio quinti . Chr. saeculi.
1. Anth. a L X 14 Ο φθόνος οἰκτιρμο κατὰ Πίνδαρόν ἐστιν ἀμείνων, 125 οἱ βασκαινόμενοι λαμπρον χουσι βίον τους δε λίαν τυχεῖς οἰκτείρομεν. αλλά τις εἴην μητ αγα ευδαίμων μητ ἐλεεινος ἐγώ. η μεσότης γὰρ ἄριστον, ἐπεὶ τὰ μεν ἄκρα πέφυκεν κινδύνους ἐπάγειν, ἔσχατα δ' ἴβριν ἔχει.
2. n. X GJΓης ἐπέβην γυμνός, γυμνος δ' ὐπὸ γαῖαν ἄπειμι 126 και τι μάτην μοχθῶ γυμνον ορῶν το τέλος; 3. Ib. X 65 JΠλους σφαλερος το ζην χειμαζόμενοι γὰρ ν αὐτ 127 πολλάκι ναυηγῶν πταίομεν οικτρότερα την δε τύχην βιότοιο κυβερνητειραν χοντες, ῶ ἐπὶ του πελάγους, αμφίβολοι πλέομεν, οἱ μεν ἐπ εὐπλο ν, ι δ' ἔμπαλιν ἀλλ' ἄμα πάντες ει ἔν τον κατὰ γης ορμον απερχόμεθα. XXXIII. Iulianu8,
praefectu Aegypti, nomin saeculo VI p. tu imperante Iustini o.
1. Anth. at VII 58.Jει καὶ ἀμειδήτων νεκύων πο γαῖαν ἀνάσσεις, 128 Φερσεφόνη, ψυχην δεχνυσο ημοκρίτου
165쪽
134 HGRΑΜΜΑΤΑ.εὐμενέως γελόωσαν, ἐπεὶ και σεῖο τεκοῶσαν
ἀχνυμένην επὶ σοὶ μοὐνος ἔκαμψε γέλως. 2. Anth. at VII 69.JΚέρβερε, δειμαλεην λακην νεκύεσσιν ἰάλλων, 129ηδη φρικαλέον δείδιθι καὶ συ νέκυν Αρχίλ0χος τέθνηκε φυλάσσεο θυμον ἰάμβων δριμύν, πικροχολου τικτόμενον στόματος. οἶσθα βοης κείνοιο μέγα σθένος, υτε Λυκάμβεω νηυς μία σοὶ δισσὰς γαγε θυγατέρας.
Ἱκαρε, χαλκος ἐων μιμνήσκεο, μηδέ σε τέχνη 130 μηδ' ἀπάφη πτερύγων ζευγος ἐπωμάδιον. εἰ γαρ ζωος ἐων πέσες ε πελάγεσσι θαλάσσης, πῶς ἐθέλεις πτηνα χάλκεον εἶδος χων;
no silissianus sexti . hae saeculi epis inatistit.
λάθρη τους ἰδίους αμφέβαλε στεφάνους, πυρ λοον δάπτει με το γαρ στέφος, ῶς δοκέω, τι εἶχεν ο και Γλαυκην φλέξε Κρεοντιάδα.2. Ib. VI 14 Ἀσπίδα ταυρείην, ἔρυμα χροός, ἀντιβίων τε 132 πολλάκις ἐγχείην γευσαμένην χολάδων καὶ τον ἀλεξιβέλεμνον ἀπο στέρνοιο χιτωνα και κόρυν ιππείαις θριρὶ δασυνομένην
166쪽
5 ανθετο Λυσίμαχος γέρας υρεῖ, γηραλεον νυναντὶ πανοπλίη βάκτρον ἀμειψάμενος. 3. Antii Han. 118. μηδοφόνους με χεῖρας περ γαμψοῖο κορυμβου 133ναις ἀπορνυμένης ξεταμον κοπίδες, ἀνίκα που, Κυνεγειρε, φυγάς ποτε φορτὶς ἐκείναωσπερ π ευναίας εἴχετο σῆς παλάμας. αλλὰ καὶ ς, ἀπριξ δόρυ νηῖον ἀμφιδακουσαι, απνοον μάρτευν τάρβος Ἀχαιμενίοις. καὶ τὰς μεν τις ἀνηρ ελε βάρβαρος, α δε γε χειρῶν νίκα Μοψοπίοις μίμνε παρ ἐνναέταις. cfr epigr. 100.)
Myrinae, Aeoliae uste, natus florici sub Iustiniano. Recentioriam maximema aeMalium Poetariam epigrammata Meleagri H- lippique exemplum imitatus in syllogam redegit, quam Kύκλου nomaino distinxit .
1. Anio. H. VII 551.JAmόῖος και Παυλος ἀδελφεὼ μφω ἐόντε 134 ξυνην με βιότου συζυγίην χέτην, ξυνὰ δε και μοιρης λαχέτην λίνα, και παρὰ θῖνα Βοσπορίην ξυνὴν ἀμφεβάλοντο κόνιν. ουδε γὰρ ἀλληλοι ζώειν ἀπάνευθε δυνάσθην, αλλὰ συνετρεχέτην καὶ παρὰ Φερσεφόνην. χαίρετον, ὼ γλυκερὼ καὶ μόφρονε σηματι υμέων ἄφελεν δρυσθαι βωμος ομοφροσυνης. 2. Ib. Ι 204.Jμ με τον Αἰάντειον ἀνοχμάσσειας, οδῖτα, 135 πετρον, ἀκοντιστην στήθεος Ἐκτορεου
167쪽
136 EPIGRΑΜΜΑΤΑ.εἰμὶ μέλας τρηχύς τε συ δ' εἴρεο θεῖον πιμηρον, πῶς τον Πριαμίδην ξεκυλισα πεδω. νυν δε μόλις βαιόν με παροχλίζουσιν ἀρούρης ἄνθρωποι, γενεης αἴσχεα λευγαλέης. αλλά με τις κρύψειεν π χθονός αἰδεομαι γάρ
καλλιγενης ἀγροῖκος, τε σπόρον ἔμβαλε γαίη, 136οικον ριστοφάνους λθεν ἐς ἀστρολόγου, ιτε δ' ἐξερεειν, εἴπερ θέρος αἴσιον αυτωεσται και σταχύων φθονος εὐπορίη. ο ς δε λαβὼν ψηφῖδας περ πίνακός τε πυκάζων δάκτυλα τε γνάμπτων φθέγξατο αλλιγενει' απερ ἐπομβρηθη το ἀρούριον οσσον ἀπόχρη, μηδε ιν υλαίην τέξεται ἀνθοσυνην,
μηδε πάγος ρήξ την αυλακα, μηδὲ χαλάζη
1ω πικρον ἀποδρυφθη δράγματος ὀρνυμένου, μηδε κεμὰς κείρησι τὰ λήια, μηδε τιν' αλληνήερος η γαίης ψεται ἀμπλακίην,εσθλόν σοι το θέρος μαντεύομαι, ε δ αποκόψεις τους στάχυας - μούνας δείδιθι τὰς κρίδας.
1. Antii Pal. VI 2.JE και βαιος ο τύμβος, οδοιπόρε, μη με παρέλθης, 137 αλλὰ καταστεψας ἶσα θεοίσι σέβου τὸν γὰρ Πιερίδεσσι τετιμένον ξοχα Μουσαις ποιητην επεων θεῖον πιμηρον ἐχω.
168쪽
και σε λυκορραῖσται δειπνον ἔθεντο κύνες,
τον σκηνὴ μελίγηρυν ηδόνα, κόσμον Ἀθηνῶν, τον σοφίη Μουσέων μιξάμενον χάριτα, αλλ' ἔμολες Πελλαῖον π Ἀρίον, ως αν ὁ λάτρις Πιερίδων ναίης ἀγχόθι Πιερίδων.3. In VII 62.Jα Αἰετέ, τίπτε βέβηκας περ τάφον η τίνος, εἰπέ, 139ἀστερόεντα θεῶν οικον ἀποσκοπέεις; β νυχης εἰμι Πλάτωνος ἀποπταμένης ες πιλυμπον εἰκών, σῶμα δε η γηγενες Ἀτθὶς χει. 4. Ib. VI 152.JΠικρην ἀλλήλοις Ἐκτωρ χάριν δὲ φέρασπις 140Aίας ἐκ πολέμου μνης ἔπορον φιλίης' Ἐκτωρ γαρ ζωστῆρα λαβὼν ξίφος ἔμπαλι δῶκε, την δε χάριν δώρων πείρασαν ἐν θανάτω 5 το ξίφος εἷλ' Ἀντα μεμηνοτα, καὶ πάλι ζωστήρεῖλκυσε Πριαμίδην δίφρια συρόμενον. ουτως ξ ἐχθρῶν ἐτοκτόνα πέμπετο δῶρα, ε χάριτος προφάσει μοῖραν εχοντα μύρου.
5. Ain. al. I 115.Jυσπίδ' χιλλῆος, την Ἀκτορος αἷμα πιουσαν, 141 Λαρτιάδης αναῶν ρε κακοκρισίη ναυηγο δε θάλασσα κατεσπασε καὶ παρὰ τύμβον Αἷαντος νηκτὴν ρμισεν, ου Λάκρ. και κρίσιν Ελλήνων στυγερὴν πεδειξε θάλασσα, καὶ Σαλαμὶς πέχει κόδος ὀφειλόμενον.
169쪽
6. Anta. al. 1 148.JTον βίον, φάκλειτε, πολυ πλεον η περ τ εχ 142 δάκρυε νυν ὁ βίος ω ἐλεεινότερος 'τον βίον αρτι γέλα, ημόκριτε, ο πλέον η πρίν, νυν ὁ βίος πάντων ἐστὶ γελοιότερος. εἰς ἡμέας δε καὶ αυτος ορῶν το μεταξὐ μεριμνῶ, πῶς αμα σοὶ κλαύσω, πῶς αμα σοὶ γελάσω.
Aυταί σοι στομάτεσσιν ἀνηρείψαντο μέλισσαι 143 ποικίλα Μουσάων ανθεα δρεψάμεναι 'αυται και χάριτες σοι δωρήσαντο, ἐνανδρε,
στωμύλον ευτυχίην δράμασιν ἐνθέμεναι. ζώεις εἰς αἰῶνα - δε κλέος στὶν θήναις ἐκ σέθεν ουρανίων πτομενον νεφέων. 8. Ib. I 1604 Ηρόδοτος Μούσας πεδέξατο - δ αρ' ἐκάστη 144 αντι φιλοξενίης βίβλον ἔδωκε μίαν. 9. D. I 571.JἘκλαγεν ε Θηβῶν μέγα Πίνδαρος επνεε τερπνά 145ημμελεῖ φθόγγω μοὐσα Σιμωνίδεω λάμπει Στησίχορός τε καὶ Ἀβυκος ην γλυκυς λκμάν λαρὰ δ' ἀπ στομάτων φθέγξατο Βακχυλίδης
ὐπειθὼ Ἀνακρείοντι συνέσπετο ποικίλα δ' αὐδαυλκαῖος ' κώμω Λέσβιος Αἰολίδη.ανδρῶν δ' υκ νάτη Σαπφὼ πέλεν, αλλ' ἐρατειναῖς ἐν Μούσαις δεκάτη Μουσα καταγράφεται.
170쪽
11. Ib. V 205.J μγ η Νικοsς η καὶ διαποντιον ελκει 147ανδρα και ἐκ θαλάμων παῖδας ἐπισταμένη, χρυσω ποικιλθεῖσα, διαυγέος ἐξ ἀμεθύστου γλυπτή, σοι κεῖται, Κύπρι φίλον κτέανον, πορφυρέης μνο μαλακῆ τριχὶ μέσσα δεθεῖσα, της Λαρισαίης ξείνια φαρμακίδος.
12. Ib. XIV 71.Jυγνισθεὶς ἐμενος καθαρόν, ξένε, δαίμονος ἔρχου 148ψυχήν, νυμφαίου νάματος ἀψάμενος.ώς ἀγαθοῖς κεῖται βαι λιβάς ανδρα δὲ αὐλον οὐδ' υ ὁ πῶς νίψαι νάμασιν κεανός.
Θλιβε δρακοντειους περ μήκεας, βριμε δειράς 149 ακλες, δακέτων αγχε βαθεῖς φάρυγας εξέτι νηπιάχοιο χόλον ζηλήμονος ρης αμπαυσον μοχθεῖν γνῶθι καὶ κ βρέφεος. ου γάρ σοι κρητηρ χαλκήλατος οὐδὲ λέβητες, ἀλλ' δὸς ει αὐλην Ζηνὸς ἔπαθλον εφυ.14. Ib. 12s.JἘκ ζωης με θεοὶ εὐξαν λίθον ἐκ δὲ λίθοιο 150ζωην Πραξιτέλης εμπαλιν εἰργάσατο.