장음표시 사용
181쪽
και τοὐτο πασαν μέρη βουλεύεται,οκως τιν ως μέγιστον ἔρξειεν κακόν.'ν δ' ἐκ μελίσσης την τις ευτυχε λαβών κείνη γαρ οἴ μῶμος οὐ προσιζάνει θάλλει δ' π αὐτῆς κἀπαέξεται βίος φίλη δὲ σὴν φιλεῶντι γηράσκει πόσει,
τεκοῶσα καλὸν κοὐνομάκλυτον γένος κἀριπρεπης μὲν ν γυναιξὶ γίγνεται πάσησι, θείη δ' ἀμφιδέδρομεν χάρις οὐδ' ἐν γυναι ν ηδεται καθημένη, οκου λέγουσιν ἀφροδισίους λόγους. τοίας γυναῖκας ἀνδράσιν χαρίζεται Ζευς τας ἀρίστας καὶ πολυφραδεστάτας.
ἔστιν τε πάντα και παρ' ἀνδράσιν μενει. Ζευς γαρ μέγιστον τοsτ εποίησεν κακόν, γυναῖκας η τι καὶ δοκῶσιν ἀφελειν, ποντί τοι μάλιστα γίγνεται κακόν.
οὐ γάρ κοτ εὐφρων μέρη διέρχεταιαπασαν, οστις σὴν γυναικὶ γίγνεται
οὐδ' αἶψα λιμὸν οἰκίης ἀπώσεται, ἐχθρὸν συνοικητηρα, δυσμενέα θεόν. ἀνηρ δ' ταν μάλιστα θυμηδειν δοκηκατ' οἰκον η θεο μοῖραν η ἀνθρώπου χάριν, εὐροῶσα μῶμον ε μάχην κορύσσεται 'οκου γυν γάρ ἐστιν, οὐδ' ἐς οἰκίην ξεῖνον μολόντα προφρόνως δεχοίατο.ητι δέ τοι μάλιστα σωφρονειν δοκει, αὐτη μέγιστα τυγχάνει λωβωμένη 'κεχηνότος γὰρ ανδρός - οι δε γείτονες
182쪽
SD1ΟNmΕ ΑΜΟRGINUS. AE RIUS. 151 χαίρουσ' ὁρῶντες καὶ τον, ς αμαρτάνει.την ην δ' καστος αἰνέσει μεμημένος γυναῖκα, την δὲ τοὐτερου μωμήσεται' ἴσην δ' ἔχοντες μοῖραν ου γιγνώσκομεν. Zεὐ γαρ μέγιστον τοs ἐποίησεν κακόν 115
καὶ δεσμον ἀμφέθηκεν αρρηκτον πέδης, ἐξ οε τε τοὐς μὲν Ῥῖδης δέξατο
De aetate, de patria, o genere Badrii fabulatoris anadigitur, nisi aod ante tertium p. Chr. n. saeculum apologos edidisse censendus est, ne desunt in fabulis ipsis indicia, ex sibus poetam natione Symam fuisse ais1 in Asia carmina condulisse suspicari licet Aesopi fabulas versidus inclusit nolianadicis V supra P. 17), inini Dus pangendis praeter ceteras hanc legem linenter secutias est novissimile si prior syllaba suo ictu esset eademῬae sono profereetiar, RVens ne PeriSpOInena, J O- paromona, Xmona, in fine versus collocarentur Apologoriam syllogs, aesta servata est in codice Ainoo, centum viginti tria continet poematia in ordinem ita redacta, ut singuloriam carminum litterae prin1ae ratio naueretur, atῬ1 in duas partes distriouta, Riaruti altera, initium capit a liuera m nativae S audi praemissim est prooemium Poeta favulas misissct videtur ad Brancnuin, Alexandri regis ignoti ullum cir sau. 13, 15 .
ΚΑΤΑ ΣΤΟΙ ΙΟΝ. Στίχοι χωλιαμβικοι.
Aνθρωπος λθεν εἰς ρος κυνηγήσων, τύξου βολη εμπειρος ην δὲ των ζώων
183쪽
φυγή τε πάντων και φόβου δρόμος πλήρης λεων δὲ τοὐτον προυκαλεῖτο θαρσήσας αυτ μάχεσθαι. Mεῖνον εἶπε μὴ σπεύσης ρ ανθρωπος αυτω μηδ' ἐπελπίσης νίκη τω δ' ἀγγέλω μου πρῶτον ἐντυχὼν γνώσηὶ, τί σοι ποιητόν ἐστιν - εἶτα τοξευει, μικρον διαστάς. 4ω μὲν οἰστος ἐκρύφθη λεοντος γραις χολάσιν ὁ δε λέων δείσας 10ώρμησε φεύγειν ἐς νάπας ἐρημαίας.
τούτου δ' ἀλώπηξ υ απωθεν ειστήκει. ταύτης δε θαρσεῖν και μένειν κελευούσης,-ου με πλανήσεις φησίν ,οὐδ' ἐνεδρεύσεις οπου γαρ υτω πικρον αγγελον πέμπει, 15 πῶς αυτος δη φοβερός εστι γινώσκω.
Ποτι δε ε των προσφερομένων γινώσκειν την κάστου διάθεσιν, καὶ τι η σοφία της δυνάμεως διαφέρει.
ἀφῆκε φευγειν τὴν δ' ἐπίσκοπος δαίμων ἐς τὰς ἀρουρας του λαβόντος δήγει τὸ πυρ φέρουσαν. ἐν δὲ ληων ρηκοι καλλίπαις μητος ἐλπίδων πλήρης. δ' κολούθει το πολὴν κόπον κλαίων ουδ' εἶδεν αυτο τὴν λωνα ημήτηρ. μὴ πρῆον εἶναι μηδ' μετρα θυμουσθαι. 10 ἐστιν τις οργῆς νέμεσις, ἐν φυλαττ0ίμην, αυτοις βλάβην φέρουσα τοι δυσοργήτοις.
184쪽
B RIUS. 1533. 16 J ΛΥΚΟΣ ΚΑΙ 'ΛΥΣ. Αγροικος πείλησε νηπίω τίτθη κλαίοντι ' Π σαι, μη σε τω λύκω ρίψω. ὁ λύκος δ' ἀκουσας την τε γραῶν ἀληθεύειν νομίσας ἔμεινεν ς τοιμα δειπνησων,εως ὁ παις μεν σπέρης ἐκοιμήθη, αυτὸς δε πεινῶν καὶ λύκος χανω οντως ἀπῆλθε νωθραῖς ἐλπίσιν παρεδρεύσας. λύκαινα δ' αυτὸν η σύνοικος ρώτα
-Πῶς οὐδε αρας ηλθες ἄνπερ εἰώθεις; ὁ δ' εἰπε Πῶς γάρ, ο γυναικὶ πιστεύω; 10
dιδάσκει ημῶς ὁ μυθος, τι ου χρη-ῶσι πιστευειν, γυναικuδε κιστα, μεγάλα καὶ πάμπολλα ἐπαγγελλομένη. - Πρὸς τον κεναι ἀπειλαις ἐωπατηθεντα.
εριν γενέσθαι, πότερος ανδρὸς ἀγροίκου ὁδοιποροῶντος την σίσυρναν ἐκδύσει. Βορέης δ' ἐφύσα πρῶτος οἷος ἐκ Θράκης, βία νομίζων τον φοροῶντα συλησειν ὁ δ' υ μεθῆκε μαλλον, αλλὰ ριγώσας και πάντα κύκλω χερσὶ κράσπεδα σφιγξας καθῆστο, πέτρης νῶτον ἐξοχη κλίνας. ὁ δ πιλιος ὁ πρῶτον δῶ ἐκκύψας ἀνηκεν αυτὸν του δυσηνέμου ψύχους' 10 επειτα δ' α προ γε την ἀλέην πλείω, και καsμα τον γεωργὸν εἶχεν ἐξαιφνης'
185쪽
αὐτος δε ίψας την ' σισύραν γυμνώθη. Βορέης μεν ἴτω συγκριθεὶς ἐνικήθη. Λέγει δ' ὁ μυθος πραότητα, παῖ, ζήλου ' 15 ἀνύσεις τι πειθοῖ μῆλλον Ῥία ρέζων.
Μυθος παραινῶν οτι ου χρη φιλόνεικον εἶναι, ἀλλα πραυτητι και πειθοι ἀνύειν τα ανήκοντα.
Βότρυς μελαίνης αμπέλου παρ' αἰώρη ἀπεκρέμαντο τους δε ποικίλη πλήρεις ἰδosσα κερδὼ πολλάκις μεν ρμήθη, πηδῶσα ποσσίν, πορφυρῆς θιγεῖν ἄρης' ἡ γαρ πέπειρος εἰς τρύγητον ακμαία. κάμνουσα δ' αλλως - οὐ γαρ ἴσχυε ψαύειν - fA M υκ ἐφικνεῖτ Ἀλλ' καμνε πηδῶσα, ουδεν κρεμαστῆς σχουσα πλειον αἰώρας, παρῆλθεν, ἴτω βουκολοῶσα την λύπην , ' φαξ ὁ βότρυς, οὐ πέπειρος, ῶς μην 10
υ μῆθος λέγχει τους εἰς ἀνέκβατα κοπιῶντας πράγματα και τούτων ἀστοχουντας ψόγους ψευδεις προβαλλομενους.
Βοηλάτης μαξαν γε ἐκ κώμης.της δ' ἐμπεσούσης ει φάραγγα κοιλώδη,
δέον βοηθεῖν, ' αυτος ἀργο ειστήκει τω δ' ιρακλεῖ προσηύχεθ ον μονον πάντων θεῶν ἀληθῶς προσεκυνει τε κἀτίμα. θεος δ' ἐπιστὰς εἶπε Tῶν τροχῶν πτου
186쪽
καὶ τοὐς βόας κέντριζε τοι θεοῖς δ ευχου, οταν τι ποιy καυτός, η μάτην υ et 7. 25 J ΛΑΓΩΟI A BAT XoI. Γνώμη λαγωους εἰχε μηκέτι ζώειν, πάντας δε λίμνης ει μέλαν πεσεῖν δωρ,οθουνε εἰσιν αδρανέστατο ζφων ψυχάς, τολμοι, μουνον εἰδότες φευγειν.
ἐπεὶ δὲ λίμνης εγγὐ ησαν ευρείης
καὶ βατράχων μιλον εἶδον ἀκταίων βαθέην ς ἰλυν ὀκλαδιστι πηδώντων, ἐπεστάθησαν, καί τις εἰπε θαρσησας 'CA νυν Γωμεν-ουκέτι χρεὼν θνήσκειν ορῶ γαρ αλλους ἀσθενεστέρους μωνμ 108. 28 J. ΒΟΥΣ ΚΑΙ ΦPΤ-αὶ Γέννημα φρυνου συνεπάτησε βους πίνων ἐλθουσα δ' ἔνδον - ου παρην γάρ - - ηρ παρὰ των δελφῶν που ποτ ην ἐπεζητει. MTέθνηκε, μητερ αρτι γάρ, προ ης ρης, ηψεν πάχιστον τετράπουν, φ ου κεῖται
χηλοὶ μαλαχθέν. η δε φρυνος ρώτα,
φυσῶσ' αυτήν, εἰ τοσουτον ν ογκωτο ζωον. - δε μητρί Παυε, μη πρίου θῆσσον σεαυτήν εἶπον ἐκ μέσου ἐήξεις την ἐκείνου πιότητα μιμήση ο
πιτι επικίνδυνον τοι ἐλάττοσι παρατείνεσθαι τοι μείζοσι.
187쪽
9. 38. 'κὶ Θρυτόμοι τινὲς σχίσαντες ἀγρίην πεύκην ἐνειρα αυτῆ σφῆνας, ῶς διασταίη γένοιτο τ αὐτοῖς ὁ πόνος στερον ράων. πεύκη στένουσα Πῶς αν εἶπε μεμφοίμηντο πέλεκυν ος μου μη προσῆκε τ ρίζη, βώς τους κακίστους σφῆνας, ων γ μητηρ; αλλος γαρ ἄλλη μ ἐμπεσὼν διαρρήσσει Ο ὐθος μιν τοὐτο πῆσι μηνύει,ώς Ουδὲν υτ δεινόν, αν π ανθρώπων πάθη τι των ἔξωθεν ὐπ' ικείων. 1010. 53.J ΛΥΚΟΣ ΑΙ ΑΛΩΠΗΣ.)ει λυκον ἀλώπηξ ἐμπεσουσα δειλαίη ζωγρειν ἐδεῖτο μηδε γραῶν ἀποκτείνειν. ὁ δ' υ λόγου μοι τρεῖς ληθινοῶς εἴπης, εγώ σε νη τον ἀναμ φησί ζωγρησω. η δ' ειθε με μοι πρῶτα, συνηντήκεις' ἐπειτα δ', εἴθε τυφλος ὼν πηντηκεις τρίτον ὁ ἐπ αὐτοῖς, εἴθε μ συ γ' εἰς ρας ῖκοι μηδέ μοι πάλιν συναντήσαις.
πιτι πολλάκις α περιστάσεις πεφυκασι καὶ παρὰ γνώμην τὰ σιγῆς αξια εἰς ουμφανες γειν.
Ἐρμης, μαων ψευσμάτων τε πληρώσας απάτης τε πολλης και πανουργίης πάσης,
188쪽
ελαυνε διὰ γῆς, αλλο φυλον ἐξ αλλου σχέδην μείβων καὶ μερος τι ' των ρώπων νεμων κάστω μικρόν. , δε--χωρωτήτων Ἀράβων ἐπῆλθε καὶ διει ει, λεγουσιν αὐτο συντριβεῖσαν ἐξαίφνης ἐπισταθῆναι την μαξαν. - δ σπερ.πολύτιμον αρπάζοντες εμπόρου φόρτον, ἐκενωσα αυτήν οὐδ' ἀφῆκα ει αλλους ετ προελθειν, καίπερ οντας ἀνθρώπους. εντεὐθεν υραβες εἰσιν, ως ἐπειράθην, φεsσταί τε καὶ γόητες, ν επὶ γλώσσης
οὐδε κάθηται ρῆμα της ἀληθείας. 12. 58 J
BIO ΠΙΘΟΣ )Zευς εν πιθω τα χρηστα πάντα συλλέξας εθηκεν αυτον πωμάσας παρ' ἀνθρώπω. δ' ακρατὴς ανθρωπος, εἰδεναι σπεύδων,τι ποτ η εν αὐτῶ, καὶ το πῶμα κινήσας, διῆκ' ἀπελθεῖν αυτ προ θεῶν οἴκους κἀκεῖ πέτεσθαι της τε γης αν φεύγειν.
μόνη δ' εμεινεν Ἐλπίς, ἡ κατειλήφει τεθεν το πῶμα. τοιγὰρ Ἐλπις ἀνθρώποις μόνη σύνεστι, τῶν πεφευγότων μας
13. 74 J ANOPΩΠΟΣ, ΙΠΠΟΣ, ΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩ )Ἱππος τε και βοs και κύων πο ψύχους κάμνοντες λθον οἰκίην ἐς ἀνθρώπου.
189쪽
κἀκεινος αυτοῖς τας θυρας ἀναπλώσας παρηγεν ἔνδον, και παρ Ἀστί θάλψαρπυρος γεμούση παρετίθει τι τω οντων, κριθὰς μεν ππω, λάθυρα δ' εργάτ ταυρω ' κυων γαρ αυτ συντράπεζος εἱστηκει. ξενίης δ' ἀμοιβην ἀντέδωκαν ἀνθρώπω , μερίσαντες αυτήτων ἐτων, φ ῶν ζων
ὁ με ἶππος ευθυ διόπερ ἐν χρόνοις πρώτοις 10εκαστος μῶν γαυρός ἐστι την γνώμην ὁ δε βου με αυτόν διόπερ εἰς μέσους κων μοχθεῖ φιλεργος, ἐστιν ολβον ἀθροίζων.
κυων δ' ἔδωκε, φασί, τους τελευταίους' διο δυσκολαίνει, Βράγχε, πῶς ὁ γηράσας 15 καὶ τον διδόντα την τροφην μόνον σαίνει, αεὶ δ' ἡλακτει καὶ ξενοισιν ου χαίρει. Βιαβολὴν ὁ μοθος ἔχει ἀνδρῶν ἐκείνων των μηδεμίαν
τοι ξένοις πρόνοιαν ποιουμενων εἰς μόνους δε τους οὐκείους την στοoγὴν περιωτώντων ἀπ της του κυνος ποδείξεως.
Κόραξ δεδηχὼς στόματι τυρον εἰστηκει τυρο δ αλώπηξ χανῶσα κερδώη
Κόραξ καλαί σοι πτέρυγες ὀξέη γλήνη, θηητος αὐχήν, στέρνον αἰετο φαίνεις, ονυξι πάντων θηρίων κατισχύεις' τοῖος ορνις κωφός ἐσσι κοὐ κρώζεις εκόραξ δ' ἐπαίνω καρδίην ἐχαυνώθη, στόματος δε τυρον ἐκβαλῶν ἐκεκράγει.
190쪽
εχεις, κόραξ, παντα νους δε σοι λείπει ευ μυθος διδάσκει μηδαμῶς ανθρωπον ἐπαινοις ἐξαπατῆσθαι ζημίαι γὰρ ἐντεῶθεν καὶ ἀτιμίαι εἰώθασι γίνεσθαι.
15. 96.J ΛΕΩ ΝΟΣΗΣΑΣ. Λέων νοσησας ἐν φαραγγι πετραίνέκειτο, νωθρὰ γυια ης ἐφαπλώσας' φίλην δ' ἀλώπεκ εἶχεν η προσωμίλει. ταύτη ποτ εἰπεν ' ,ει θέλεις με συ ζώειν πεινῶ γαρ ἐλάφου της υπ' ἀγρίαις πεύκαις κεῖνον τον ληεντα δρυμον οἰκούσης, και νυν διώκειν ἔλαφον οὐκέτ ἰσχυ - συ δ' αὐθελησης, χεῖρας εἰς ἐμὸς ξει, λόγοισι θηρευθεῖσα σοῖς μελιγλώσσοις. ἀπῆλθε κερδώ την δ' υπ' ἀγρίαις λαι 10 σκιρτῶσα ευρε μαλθακης περ ποίης' Ἀκαλλε δ αυτην πρῶτον, εἶτα καὶ χαιρειν προσεῖπε χρηστῶν, Ἀγγελος λόγων κειν. ἡ Ο λέων ε φασκεν ,οἶδας, ἔστι μοι γείτων' ἔχει δε αυλως κἀγγύς εστι του θνήσκειν. 15
τις ουν μετ' αυτον θηρίων τυραννησει, διεσκοπεῖτο συς μεν ἐστιν ἀγνώμων,
αρκτος δε νωθής, πάρδαλις δε θυμώδης, τίγρις δ' ἀλαζὼν καὶ το πῆν ἐρημαίη.ελαφον τυραννειν ἀξιωτάτην κρίνει' 20