장음표시 사용
191쪽
δένδροις μοιον κου οποῖα των ταύρων
τί σοι λέγω τα πολλά; πλην ἐκυρώθης
μελλεις ἀνάσσειν θηρίων ὀρειφοίτων. τότ α γένοιτο της λωπεκος μνημη, δέσποινα, της σοι τουτο πρῶτον εἰπούσης. τα- ῆλθον. ἀλλα χειρε, φιλτάτη σπεύδω προ τον λέοντα, μη πάλαι με ζητήση χρηται γαρ μῖν εἰς παντα συμβούλοις. δοκῶ δέ, και σέ, τέκνον, εἴ τι της γραίης κεφαλης ἀκούεις ' πρεπεν παρεδρευειν
ἐλθουσα αυτ καὶ πονουντα θαρσύνειν.
τα μικρὰ πείθει τους ἐν ἐσχάταις ραις ψυχὰ δ' ἐν ὀφθαλμοῖσι των τελευτώντων.
ως εἶπε κερδώ. της δ' ὁ νους ἐχαυνώθη λόγοισι ποιητοῖσιν λθε δ' εἰς κοίλην σπήλυγγα θηρος καὶ το μέλλον ου ὐδει. λέων δ' ἀπ' ευνης ἀσκόπως ἐφορμησας ονυξιν ουατ ἐσπάραξεν ἀκραίοις, σπουδη διωχθείς την δε φυζα δειλαίην θύρης κατιθυς γε εἰς μέσας λας. κερδὼ δε χειρας ἐπεκρότησεν ἀλληλαις, ἐπεὶ πόνος μάταιος ἐξανηλώθη.
κἀκεινος ἐστέναξε, το στόμα βρύχων ομο γαρ αυτον λιμος εἶχε καὶ λύπη. πάλιν ὁ κερδὼ καθικέτευε φωνησας, αλλον τιν ευρειν δεύτερον δόλον θήρης. δ' εἶπε κινήσασα βυσσόθεν γνώμην ,, λεπον κελεύεις αυθις, ἀλλ' υπουργήσω. καὶ δ κατ Ἀχνος, ῶς σοφη κύων, Πει, πλέκουσα τέχνας και πανουργίας πάσας'
192쪽
αεὶ δ' καστον ποιμένων ἐπηρώτα, μή πού τις λαφος ματωμένη φεύγει. την δ' ς τις εἶδε, δεικνύων αὐώδήγει, 55εως πον ευρεν εν κατασκίω χώρωδρόμων ἀναψυχουσαν. 4 δ αναιδείης ὀφρὐν ἔχουσα καὶ μέτωπον ειστήκει. ἐλάφου δε φρὶξ ἐπέσχε νῶτα και κνήμας, χολὴ δ' πέζει καρδίην ἔφη δ' ἴτως 60 fhα νυν διώκεις πανταχου μ οποι φεύγω.Jἀλλ στυγημα, νυν μεν ουχὶ χειρώσεις, ην μοι προσέλθης καὶ ' γρύξαι τι τολμήσ=ης. αλλοις ἀλωπέκιζε τοι ἀπειρήτοις αλλους δε βασιλεῖς περέθιζε καὶ ποίει 65της δ' ου ἐτρέφθη θυμός αλλ' υποβλήδην ουτως ἀγεννής φησί κα φόβου πλήρης
πέφυκας ουτω τους φίλους ποπτευεις;
ὁ μὲν λέων σοι συμφέροντα βουλεύων μέλλων, ἐγείρειν της πάροιθε νωθείης 70ἔψαυσεν ἀτός, πατὴρ ἀποθνήσκων εμελλε γαρ σοι πῆσαν ἐντολὴν δώσειν, ἀρχὴν τοσαύτην πῶς λαβουσα τηρήσεις. συ δ' υ υπέστης κνίσμα χειρος ἀρρώστου, βίη δ' ἀποσπασθεῖσα μῆλλον ἐτρώθης. 75
καὶ νυν κεινος πλειον - θυμουται,
λίην πιστον πειράσας σε καὶ κούφην, βασιλῆ δέ φησι τον λύκον καταστήσειν. οἴμοι πονηρο δεσπότου τι ποιήσω; απασιν ἡμῖν αἰτίη κακῶν γίνη. 80αλλ' ἐλει καὶ το λοιπον ἴσθι γενναίη, μηδ' ἐπτόησο πρίβατον οἷον ἐκ ποίμνης.
193쪽
ομνυμι γάρ σοι φύλλα πάντα καὶ κρήνας 'ούτω γένοιτο σοὶ μόνη με δουλευε , ως ουδεν ἐχθρὸν οἶδεν, αλλ' π εὐνοίης 5 τίθησι πάντων κυρίην σε των ζωων. τοιαῶτα κωτίλλουσα την ἀχαιῖνην ἔπεισεν ἐλθεῖν δὶς το αυτὸν εἰς δην. ἐπε δε λόχμης εἰς μυχὸν κατεκλείσθη, λέων μεν αυτὸς εἶχε δαῖτα πανθοίνην, 90 σάρκας λαφύσσων, μυελὸν στέων πίνων καὶ σπλάγχνα δάπτων η δ αγωγος ειστήκει πεινῶσα θήρης καρδίην δε νεβρείην λάπτει πεσοῶσαν ἀρπάσασα λαθραίως, καὶ τοὐτο κέρδος εἶχεν ων ἐκεκμήκει. 5λέων δ' καστον ἐγκάτων ἀριθμήσας μόνην αὐ-λλων καρδίην ἐπεζήτει και πῆσαν εὐνήν, πάντα δ' οἶκον ρεύνα
κερδὼ δ' ἀπαιολωσα της ἀληθείης-- εἶχε πάντως φησι μὴ μάτην ζητει 100 ποίην δ' ἔμελλε καρδίην ἔχειν, τις ἐκ δευτέρου λέοντος ήλθεν εἰς οἴκους;
'Oτι τους τοι προλαβουσι κακοῖς μὴ σωφρονισθέντας εἰκότως ἄφυκτα κακὰ διαδεχεται ἐν καὶ ἔλεγχος κατὰ φιλοδόξων.
Aύκ συνήντα πιμελης κύων λίην. δ αυτὸν ἐξήταζε, ποῖ τραφεὶς οὐτως μέγα κύων ἐγένετο και λίπους πλήρης., Ἀνθρωπος ἐπε δαψιλή με σιτεύει. - δε σοι τράχηλος, εἰπέ, πῶς ἐλευκώθη;
194쪽
DKλου τέτριπται σάρκα φ σιδηρείω, ον ὁ τροφεύς μοι περιτέθεικε χαλκεύσας. λύκος δ' π αὐτω καγχάσας Ἐγὼ τοίνυν χαίρειν κελεέωμ φησί ,τη τρυφῆ ταύτI, δι ην σίδηρος τον ἐμον αυχένα τρίψει. 10
πιτι αἰσχρον καὶ πονείδιστον ον το μικρῆς δονῆς χάριν δουλοπρεπῶς ζην φευκτέον ὁ μῆθος παραινεῖ.
ΜΤ APONAΙΟΣ ΚΑΙ ΜΥΣ ΣΤΙΚΟΣ. -ῶν Ο με τις βίον χων ἀρουραῖον, δ' εν ταμείοις πλουσίοισι φωλεύων, εθεντο κοινον τον βίον προ αλληλους.
ὁ δ' οἰκόσιτος πρότερος ηλθε δειπνήσων επὶ της ἀρούρης αρτι χλωρὸν ἀνθούσης τρώγων δ' ἀραιὰς καὶ διαβροχους σίτου ρίζας, μελαίν συμπεφυρμένας βώλω, ,,Μύρμηκος εἶπε ,ζῆς βίον ταλαιπωρου,εν πυθμέσιν γης κρῖμνα λεπτὰ βιβρώσκω
ἐμοὶ δ' υπάρχει πολλα καὶ περισσεύει 10 τὸ κερας κατοικῶ προ σε της Ἀμαλθείης.ει μοι συνέλθοις, ῶς θέλεις ἀσωτεώρο, παρεὶς ὀρύσσειν ἀσφάλαξι την χώρην ἀπηγε τον μῶν τον γεηπόνον πείσας ει οἶκον ἐλθεῖν πό τε τοῖχον ἀνθρώπου. 15εδειξε δ αυτῶ που μεν ἀλφίτων πληθη, πο δ οσπρίων ν σωρος η πιγοι σύκων στάμνοι τε μέλιτος σώρακοί τε φοινίκων. δ' ς ἐτέρφθη πῶσι καὶ παρωρμήθη καὶ τυρον γε ἐκ κανισκίου σύρων, 20 ἀνωξε την θυραν τις ὁ δ' ἀποπηδήσας
195쪽
στεινης φευγε δειλος ες μυχ0 τρώγλης, ασημα τριζων τον τε πρόξενον θλίβων. μικρον δ' ἐπισχών, εἶ ἔσωθεν ἐκκύψας ψαύειν ἔμελλεν ἰσχάδος Καμειραίης' 25ετερος δ' ἐπηλθεν αλλο τι προαιρησων'o δ' ενδον κρύβοντο. μυς δ' ἀρουρίτης-Tοι τα δειπνων ρ εἶπε χαῖρε καὶ πλούτει, και τοῖς περισσοῖς αὐτος εντρυφα δείπνοις, εχων τα πολλα ταυτα μεστὰ κινδύνων 30εγῶ δε λιτης υκ ἀφέξομαι βώλου, υφ' ην τα κρῖμνα, φοβούμενος τρώγω.
-υτα ρητέον τω ἐν προσχήματι φιλίας κακαῖς συμβουλίαις ἀπάγειν μῶς βουλομένω ζωῆς ἀταράχου καὶ κινδυνοις καθυποβάλαι χάριν εουσῶν δονῶν.
18. 112 J ΜΥΣ ΑΙ ΑΥP . - ταῶρον δακεν. ὁ δ' ἐδίωκεν ἀλγήσας τον μῶν φθάσαντος δ' εἰς μυχον φυγειν τρώγλης, ἄρυσσε εστὼς τοι κερασι τους τοίχους,εως κοπωθεὶς κλάσας ἐκοιμηθηπαρὰ την πην ο ταυρος ενθεν ἐκκύψας ὁ μυς ἐφέρπει καὶ πάλιν δακων φεύγει. δ' ξαναστάς, ου ἐχων ο ποιησει διηπορεῖτο - δ' ὁ μυς ἐπιτρύξας μου ὁ μεγα αε δυνατός, ἔσθ' που μῆλλοντο μικρον εἶναι και ταπεινον ἰσχύει. 10
196쪽
-Κἀμε πτερωτην εἴθε τις πεποιήκει. τ δ ἐκ τύχης ἔλεξεν αἰετος ' ταῶτα ' Πόσον χέλυνα μισθον αἰετῶ δώσεις, ο ις ' ἐλαφρον καὶ μετάρσιον θησω; is T της Ἐρυθρῆς πάντα δῶρα σοι δώσω. ἡ ιγὰρ διδάξω φησίν. ἡπτίην δ' αρας ἐκρυψε νέφεσιν, ἔνθεν εἰς ρος ρίψας ηραξεν αὐτης οὐλον στρακον νώτων. 10 δ' εἶπεν ἐκ ψύχουσα ' Συν - θνησκω 'τι γαρ νεφῶν μοι, καὶ τις ην πτερῶν χρείη,τη καὶ χαμαζε δυσκόλως προβαινούση; 20. 117.J ANOPΩΠΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΣ.)μώς ποτ αὐτοῖς ἀνδράσιν βυθισθείσης, ἰδών τις ελεγεν δικα του θεοὐ κρίνειν ενος γαρ ἀσεβους εμβεβηκότος πλοιω, πολλους συ αυτῶ μηδεν αἰτίους θνησκειν. και ταῶν μου λέγοντος, οἷα συμβαίνει, πολλῶν ἐπ αυτον ενος ηλθε μυρμήκων, σπεύδοντες χνας πυρινας ἀποτρώγειν ὐφ' ενος δε δηχθεις συνεπάτησε του πλείους. Ἐρμης δ' ἐπιστὰ τω τε ραβδίω παίων
U λόγος διδάσκει μῶς μηδεν ψέγειν τὰς του θεο περὶ
τοὐς ἀνθοώπους καταληπτους οἰκονομίας, καν ἄδικοι τοις ἀπαιδευτοι δοκῶσιν εἶναι.
197쪽
21. 126.J TETH υ ΜυΜΗΣ. Xειμῶνος ωρ σῖτον κ μυχου συρωνεψυχε μυρμηξ, ον θέρους σεσωρευκει. τέττιξ δὲ τουτον κέτευσε λιμώττων δουναί τι καυτω τῆς τροφῆς, πως ζήση.-T οὐν ἐποίεις φησί τω θέρει τουτω; - οὐκ ἐσχόλαζον, ἀλλα διετελον αδων γελάσας ὁ ὁ μυρμηξ τόν τε πυρον ἐγκλείων-Xειμῶνος ὀρχου φησίν εἰ θέρους ησας. Κρεῖττον το φροντίζειν χρεῶν ναγκαίων το προσίσχειν τέρψεσίν τε καὶ κώμοις.J
198쪽
χλκαῖo Mytilenaeus noruit olympiade 42 a. 61 R. Una . i. . Rei uolicae non minus iam arti poeticae navavat tum, cum cives et ab externis nostinus et intestini discordiis sollicitabantur De Sigeo cum Lesbii Athenienses arm decernerent, pugnae Alcaeum interfuisse ac io ante Archilocho acciderat ut clipeum relinmaeret cfr Aronii. h. 5 , ideminam ab Lesbio poeta admissum esse testatur Herodotus V 95 πολεμεόντων δέ σφεων Ηα Μυτιληναιων καὶ Ἀθηναίων παντοῖα καὶ αλλα εγενετο, . . . εν δε δὴ καὶ 'λκαῖος ο ποιητης συμβολῆς γενομένης καὶ νικεέντων θηναίων αυτὸς μὲν φευγωνεκφευγει, τα δέ οἱ οπλα σχουσι χθηναῖοι καί σφεα ἀνεκρέμασαν προς το θήναιον το ν Σιγείω ταυτα δε υλκαῖος εὐμέλεῖ ποιησας ἐπιτιθεῖ ἐς Μυτιλήνην, ἐξαγγελλόμενος το εωυτοὐπάθος Μελανίππω ἀνδρὶ ταίρω - Domi vero acerrimus O-lsilium propugnator Myrallirin, Melancnmani, Cleanaetidas, alios, mi deinceps tyranni exstitere leuis gratia pluusMe sustentat1, Vers1uus pariter alaue amnis impugnavit se. 3 nec duUtavit Pittacum, cui civium suffagus summum unperium riudelatiun D. ), acectis insectari maledictis inde ex civitiae eiectus nisi cum Antimonida fratro item exsule multas remotasMae terras adiit h. 5 , a Pittaco tandem Venia seσυγγνώμη τιμωρίας κρείσσων ) atque impunitate impetrata, 1od elimaum erat una e Myti lenis videtur egisse. Quas Viderat poeta Varus casious agitatus, litteris imulavit sonanat enim, ut Flacci Verois utar, dura navis, dura fugae moria, dura belli . . . sugnas et Gaetos tyrannos Hor carin II 13, 27sq. ud non minaces
199쪽
tantum erant Alcae Camenae; dena inter rnια . . . Libertim et Musas Teneremine et Ili semper hαerenten puerum canebat Hor c. I 2, 5 sq.). - Poeta composuit μνους Ῥ1em in Mercur1um condidit Horatius insitatus est carin I 10 , Στασιωτικά sive Aιχοστασιαστικά D. 1 - 4 , Συμποτικά θ. - 8,
λάμπραισιν κυνίαισι, κὰτ τῶν λευκοι κατυπερθεν ἴπ-πιοι λόφοινευοισιν, κεφάλαισι ανδρων γάλματα χάλκιαι δεπασσάλοις
κρυπτοισιν περικείμενα λάμπρα κνάμιδες, αρκος ἰσχυρω βέλευς, θώρακές τε νέοι λίνω κοίῖλαί τε κα ἄσπιδες βεβλή
παρ δὲ αλκίδικα σπάθαι, παρ δε ζώματα πόλλα
υσυνέτημι των ἀνεμων στάσιν 'το μεν γαρ ενθεν κυμα κυλίνδεται,
200쪽
τὸ δ' εὐθεν αμμες δ' οὐτο μέσσον ναι φορήμευ συν μελαινα, χείμωνι μοχθευντες μεγάλω μάλα περ με γαρ αντλος στοπέδαν εχει,
λαῖφος δε πὰν ζάδηλον η καὶ λάκιδες μέγαλα κατ' αὐτο '
Νυν χρη μεθυσθην και τινα προς βίαν πώνην, πειδη κάτθανε Μυρσιλος.
'Hλθες ε περάτων γας, ἐλεφαντίναν λαβα τῶ ξίφεος χρυσοδετα ἔχων, ἐπειδη μεγαν θλον Βαβυλωνιοις συμμάχει τέλεσας, ρυσαό- ἐκ πόνων, κτένναις ανδρα μαχαίταν βασιληων παλαίσταν ἀπολείποντα μόνα Γαν παχέων ἀπ πέμπων.