Eclogae poetarum graecorum, scholarum in usum

41쪽

πολλὰ δε φοινικόεντα καὶ ἄργυφα εῖματα νυμφης, 250 οἷα θεῶν μακάρων εροὶ δόμοι ἐντὸς χουσιν 'ενθ' ἐπεὶ ἐξερέεινε μυχους μεγάλοιο δόμοιο Λητοχης, μύθοισι προσηύδα κύδιμον Ἐρμῆν

πιπαι ος ἐν λίκνω κατάκειαι, μήνυε μοι βους θασσον, ἐπει τάχα νῶς διοισόμεθ' ου κατὰ κόσμον. 255ριψω γάρ σε λαβὼν ἐς άρταρον ερόεντα, ε ζόφον αἰνόμορον καὶ ἀμήχανον ουδέ σε μήτηρ ἐς φάος ουδε πατὴρ ἀναλύσεται, αλλ' υπὸ γαιηερρήσεις δολίοισιν ν ἀνδράσιν γεμονευων. ν δ Ερμῆς μυθοισιν ἀμείβετο κερδαλέοισι 260 Λητοῖδη, τίνα τουτον ἀπηνέα μυθον ε πας;

βους ἀγραύλους διζήμενος ἐνθάδ' ἱκάνεις;

ου ἴδον, ου πυθόμην, ου ἄλλου μυθον ἄκουσα ου αν μηνύσαιμ , ου αν μήνυτρον ἀροίμην.ουτι βοῶν ἐλατῆρι, κραται φωτί, ἔοικα. 265ου ἐμον εργον τουτο, πάρος δε μοι ἄλλα μέμηλεν υπνος μοιγε μέμηλε καὶ μετερης γάλα μητρός, σπάργανά τ' ἀμφ' ἄμοισιν χειν καὶ θερμὰ λοετρά. μή τις τουτο πύθοιτο, πόθεν τόδε νεῖκος ἐτύχθη καί κεν δη μέγα θαυμα με ἀθανάτοισι γένοιτο, 270 παιδα νέον γεγαῶτα διε προθυροι περῆσαι βουσὶν ἐπ ἀγραυλοισι το δ' ἀπρεπέως γορεύεις. χθες γενόμην, απαλοὶ δε πόδες τρηχεῖα δ' υπο χθών. εἰ δε θέλεις, πατρος κεφαλὴν μέγα ορκον ὀμουμαι μὴ μεν ἐγὼ μή -υτος πίσχομαι αἰτιος εἶναι, 275 μήτε τιν ἄλλο οπωπα βοῶν κλοπον μετεράων, α τινες αἱ βόες εισι τ δε κλέος οἰον κούω. Ω ἄρ εφη, και πυκνὸν ἀπο βλεφάρων ἀμαρύσσων ὀφρυς ριπτάζεσκεν ορώμενος ενθα και ἐνθα,

42쪽

μάκρ' ποσυρίζων, αλιον τον μυθον λακτέων. 280τον δ' ἀπαλὸν γελάσας προσέφη κάεργος πόλλων'M πέπον, περοπευτά, δολοφραδές, η σε μάλ' οἴωπολλάκις ἀντιτορουντα δόμους ε ναιετάοντας εννυχον ουχ να-osνον ἐπ ουδε φῶτα καθίσσαι, σκευάζοντα κατ οἶκον ατερ ψόφου, οἷ αγορεύεις 285

πολλοὐ ν ἀγραύλους ἀκαχήσεις μηλοβοτῆρας οὐρεος εν βησσης, πόταν κρειῶν ἐρατιζων ἀντήσης ἀγέλησι βοῶν καὶ πώεσι μηλων.

αλλ' γε, μη πύματόν τε καὶ στατον πνον ἰαύσης, ε λίκνου κατάβαινε, μελαινης νυκτὸς ταῖρε. 290τosτο γαρ οὐ και επειτα με Ἀθανάτοις γέρας ξεις,

ἀρχος φηλητέων κεκλήσεαι ματα πάντα. Ω ἄρ' ἔφη καὶ παῖδα λαβὼν φέρε Φοιβος πόλλων. συν δ αρα φρασσάμενος τότε δη κρατῶς Ἀργειφόντης οιωνὸν προέηκεν ἀειρόμενος μετὰ χερσί, 295τλήμονα γαστρὸς εριθον, ἀτάσθαλον ἀγγελιώτην' ἐσσυμένως δε με αυτὸν ἐπέπταρε τοῖο δ' πόλλωνεκλυεν, εὐχειρῶν δε χαμαὶ βάλε κύδιμον Ἐρμῆν. εζετο δε προπάροιθε, και ἐσσύμενός περ ὁδοῖο,

' μῆν κερτομέων, και μιν προς μυθον ειπε 300 Θάρσει, σπαργανιῶτα, ιδ και Μαιάδος υιέ εὐρήσω καὶ πειτα βοῶν ἴφθιμα κάρηνα τούτοις οἰωνοῖσι συ δ' αὐθ' οδὸν γεμονεύσεις.

ψάὐ ὁ δ' αὐτ ἀνόρουσε θοῶς Κυλλήνιος Ερμῆς, σπουδοὶ ἰών ἄμφω δε παρ' οἴατα χερσὶν ἐώθε 305 σπάργανον ἀμφ' μοισιν ἐελμένον, εἰπε δε μsθον Πῆ με φέρεις, Ἐκάεργε, θεῶν ζαμενέστατε πάντων; με βοῶν ενεχ δε χολούμενος ὀρσολοπεύεις; πόποι, εἰ, ἀπόλοιτο βοῶν γένος ου γαρ ἔγωγε

43쪽

HYMNI HOMERICI.

υμετερας ἔκλεψα βόας ουδ αλλον πωπα, 310αῖ τινές εἰσι βόες - δε η κλέος ἶον κούω.

δὸς δὲ δίκην καὶ δέξο παρὰ Ζηνὶ Κρονίωνι.Aυτὰρ ἐπεὶ τα καστα διαρρηδην ἐπέραινον ' μης τ οἰοπόλος και Λητους ἀγλαος υιός, ἀμφὶς θυμὸν ἔχοντες - ὁ με νημερτέα φωνην 315εκδεδαὼς ἐπὶ βουσὶν λάζυτο κυδιμον Ἐρμῆν,

αυτὰ ὁ τέχνησίν τε και ιμυλίοισι λόγοισιν ηθελεν ἐξαπατῶν Κυλληνιος ργυρότοξον αυτὰ ἐπει πολυμητις ἐων πολυμηχανον ευρεν,εσσυμένως η ἔπειτα δια ψαμάθοιο βάδιζε 320 πρόσθεν, ἀτὰρ κατόπισθε ιὸς καὶ Λητους υἱος. Αἶψα δ' ἰκοντο κάρηνα θυώδεος υλυμποιο ε πατέρα Κρονίωνα ιδ περικαλλέα τέκνα'κειθι γαρ ἀμφοτέροισι δίκης κατέκειτο τάλαντα. ευδίη δ' ἔ πιλυμπον ἀγάννιφον, θάνατοι δέ 325 ἀθρόοι γερέθοντο ποτὶ πτυχας υλυμποιο. ἔστησαν δ' Ἐρμης τε και ἀργυρότοξος πόλλων προσθε ιδ γουνων ο δ' ἀνείρετο φαίδιμον υἱόν Ζευς ψιβρεμέτης και μιν προς μυθον δειπε Φοιβε, πόθεν ταυτην μενοεικέα ληῖδ' ἐλαυνεις 330 παῖδα νέον γεγαῶτα, φυην κήρυκος ἔχοντα; σπουδαῖον τόδε χρημα θεῶν μεν ομηγυριν λθε. ν δ αυτ προσέειπεν αναξ κάεργος πόλλων

ου πάτερ, ὴ τάχα μυθον ἀκουσεαι υκ ἀλαπαδνόν, κερτομέων, ς ἶος ἐγὼ φιλοληιός εἰμι. 385

παῖδά τιν ευρον τόνδε διαπρυσιον κεραῖστήν Κυλληνης ν ορεσσι, πολυν δια χῶρον ἀνυσσας, κέντρων , οἷον ἔγωγε θεῶν ου αλλον πωπα, οὐδ' ανδρῶν, πόσοι λησίμβροτοί εἰσ' πὶ γαίη.

44쪽

κλεψας δ' εὐλειμῶνος μα βους χετ ελαυνων 340εσπιριος παρα ἐν πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,

επι χυλονδ' ἐλάων τὰ δ' ἄρ' ἴχνια τοῖα πέλωρα, OU H ἀγάσσασθαι, καὶ ἀγαυο δαίμονος ἔργα.τῆσιν με γαρ βουσὶν ε ἀσφοδελον λειμῶνα ἀντία βήματ' ἔχουσα κόνις ἀνέφαινε μέλαινα 345αυτος δ' οὐτος ἴκτος, μήχανος, υτ ἄρα ποσσινουτ αρα χερσὶν ἔβαινε δια ψαμαθώδεα χῶρον αλλ' ἄλλην τινὰ μητιν χων διέτριβε κέλευθα τοι πέλωρ', ς εἴ τις ἀραιῆσι δρυσὶ βαίνοι.oφρα μὲν ουν δίωκε δια ψαμαθώδεα χῶρον, 350ρεια μάλ' ἴχνια πάντα διέπρεπεν ἐν κονίησιν αυτὰρ επεὶ ψαμάθοιο μέγαν στίβον ξεπέρησεν, ἄφραστος γενετ ῶκα βοῶν στίβος δε καὶ αυτου χῶρον αν κρατερόν τον δ' ἐφράσατο βροτος ἀνήρ ἐς Πυλον ευθυς ελῶντα βοῶν γενος ευρυμετώπων. 355αυτὰρ πειδη τὰς μεν εν ἡσυχί= κατέερξε,

και διαπυρπαλάμησεν οδοc το μεν ενθα, το δ' ενθα,εν λίκνω κατεκειτο μελαίν νυκτὶ εοικώς,

ἄντρω ν ηερόεντι κατὰ ζόφον ουδε κεν αυτόν αἰετος ξ λάων ἐσκέψατο πολλὰ δε χερσίν 360αυγὰς μόργαζε δολοφροσυνην λεγυνων.

αυτος δ' υτικα μυθον ἀπηλεγεως γόρευεν 'ου ἴδον, ου πυθόμην, ου αλλου μυθον ἄκουσα, ουδε κε μηνυσαιμ', ουδ αν μηνυτρον ἀροίμην.

τοι ἄρ ῶς ειπὼν κατ' ἄρ' υτ Φοῖβος Ἀπόλλω. 365 Ἐρμης δ' υθ' ἐτέρωθεν μειβόμενος ἔπος ηυδα,

δείξατο δ' ς μονίωνα, θεῶν σημάντορα πάντων Ζευ πάτερ, τοι ἐγω τοι ἀληθείην καταλέξω νημερτης τε γάρ εἰμι, και υκ οἶδα ψευδεσθαι.

45쪽

ῆλθεν ἐς μετερου διζήμενος εἰλίποδας βους 370

σήμερον ελιοι νέον ἐπιτελλομένοιο ' οὐδὲ θεῶν μακάρων γε μάρτυρας ουδὲ κατόπτας. μηνύειν δ' ἐκέλευεν ἀναγκαίης υπὸ πολλῆς,

πολλὰ δέ, πείλησε βαλεῖν ἐς άρταρον εὐρύν,ο εχ ο μεν τέρεν ανθος ἔχει φιλοκυδέος ῆβης, 375 αὐτὰρ ἐγὼ χθιζος γενόμην, τα δέ τ' οἶδε καὶ αυτός,

οὐτι βοῶν ἐλατῆρι, κραται φωτί, ἐοικώς.πείθεο, καὶ γαρ ἐμεῖο πατὴρ φίλος ευχεαι εἶναι, ως ου οἴκαδ' ἔλασσα βόας, ως ολβιος εἴην, ουδ υπερ οὐδον ἔβην - δέ- ἀτρεκέως αγορεύω. 380-λιον δε μάλ' αἰδέομαι καὶ δαίμονας αλλους, καὶ σε φιλῶ καὶ τουτον ὀπίζομαι οἶσθα καὶ αυτός,Jως οὐκ αἴτιος εἰμι, μέγαν δ' ἐπιδώσομαι ορκον, Ου μὰ τάδ' ἀθανάτων ευκόσμητα προθύραια. και που ἐγὼ τούτω τισω ποτε νηλέα φώρην, 385 καὶ κρατερῶ περ ἐόντι ' σὐ δ' πλοτέροισιν ρηγε.'Ω φάου ἐπιλλίζων Κυλλήνιος Ἀργειφόντης, και το σπάργανον εἶχεν ἐπ ἀλένη οὐδ' ἀπέβαλλε.Zευς δε μέγ' ἐξεγέλασσεν ἰδὼν κακομηδέα παῖδα, ε και ἐπισταμένως ἀρνεύμενον ἀμφι βόεσσιν. 390 ἀμφοτέρους δ' ἐκέλευσεν μόφρονα θυμον ἔχοντας τευειν, Ἐρμῆν δε διάκτορον ἡγεμονευειν, και δεῖξαι τον χῶρον ἐπ' ἀβλαβυρσι νόοιο, οππη δ αυτ απέκρυψε βοῶν ἴφθιμα κάρηνα. νεsσεν δὲ Κρονίδης, πεπειθετο δ' ἀγλαὸς Ἐρμῆς 3s5ῆηχίως γὰρ ἔπειθε ιος νόος αἰγιόχοιο.τω δ' μφω σπεύδοντε, ιδ περικαλλέα τέκνα, ἐς Πυλον μαθόεντα, ἐπ Ἀλφειοὐ πόρον ἷξον ἀρδμους δ' ἐξίκοντο και αυλιον ψιμέλαθρον,

46쪽

15ηχί ρά οι ἄγρευμ' ἀτιτάλλετο νυκτος ἐν ρρ. 400 ἔνθ' Ἐρμης με ἐπειτα κιὼν παρὰ λάῖνον αντρον, ε φως ἐξήλαυνε βοῶν ἴφθιμα κάρηνα Λητοῖ ς δ' ἀπάτερθεν ἰδὼν ἐνόησε βοείας πέτρη ἐπ' λιβάτω, τάχα δ' ηρετο κυδιμον Ἐρμην' Πῶς μνω, δολομῆτα, δύω βόε δειροτομῆσαι, 405ωδε νεογνος ἐὼν και νηπιος αυτὰρ ἔγωγε δειμαίνω κατόπισθε το σον κράτος ουδέ τί σε χρημακρον ἀέξεσθαι, Κυλλήνιε, Μαιάδος υιε. γδ αρ εφη, και χερσὶ περίστρεφε καρτερὰ δεσμάαγνου ταὶ δ' υπο ποσσὶ κατὰ χθονος αἶψα κέχυντο 10αυτόθεν, ἐμβολάδην ἐστραμμέναι ἀλλήλησι,

ρει πέδαι πάσησιν ἐπ' ἀγραυλοισι βόεσσιν,

Ἐρμέω βουλῆσι κλεψίφρονος αυτὰρ πόλλων θαυμασεν ἀθρήσας. τότε δη κρατυς Ἀργειφόντης χῶρον ποβληδην ἐσκέψατο, πυκν ἀμαρύσσων, 15 ἐγκρυψαι μεμαώς Λητους δ' ἐρικυδέος υἱόν ρει μάλ' ἐπρηυνεν κηβόλον, ως θελ αυτός, και κρατερόν περ ἐόντα ' χέλυν δ' ἐπ'Ἀριστερὰ χειρός πλήκτρω πειρητιζε κατὰ μέρος ἡ δ' πο χειρός σμερδαλέον κονάβησε γέλασσε δε Φοῖβος πόλλω 420

γηθήσας, ἐρατ δε διὰ φρένας λυθ' ἰωήθεσπεσίης ἐνοπῆς, και μιν γλυκῶς μερος ρει θυμῶ ἀκουάζοντα λύρη δ' ἐρατον κιθαρίζων στῆ γε θαρσησας ἐπ' αριστερὰ Μαιάδος υιός Φοίβου πόλλωνος τάχα δε λιγέως κιθαρίζων 425 γηρυετ ἀμβολάδην - ἐρατ δε οἱ σπετο φωνη - ουρανον ἀθανάτους τε θεους καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ως τὰ πρῶτα γένοντο καὶ ως λάχε μοιραν καστος. -ημοσυνην με πρῶτα θεῶν ἐγέραιρεν οιδῆ,

47쪽

μητερα Μουσάων ἡ γὰρ λάχε Μαιάδος υἱον 430τους δε κατὰ πρέσβιν τε καὶ ς γεγάασιν καστος ἀθανάτους ἐγέραιρε θεους ιος ἀγλαος υἱός,

πάντ ἐνέπων κατὰ κόσμον, ἐπωλένιον κιθαρίζων. του δ' ἔρος εν στήθεσσιν μήχανος αἴνυτο θυμον, και μιν φωνήσας πεα πτερόεντα προσηυδα 435 Βουφόνε, μηχανιῶτα, πονευμενε, δαιτος ταῖρε, πεντήκοντα βοῶν αντάξια ταυτ ἀνέφηνας. ἡσυχίως καὶ επειτα διακρινέεσθαι λ'

νυν δ' ἄγε μοι τόδε εἰπέ, πολύτροπε Μαιάδος υιε, η σοί γ' εὐγενετῆς τάδ' αμ σπετο θαυματὰ ἔργα, 440ή τις ἀθανάτων ε θνητῶν ανθρώπων δῶρον ἀγαυὸν δωκε καὶ φρασε θέσπιν ἀοιδήν; θαυμασίην γὰρ τήνδε νεήφατον σσαν κούω,ῆν ου πώποτέ φημι δαήμεναι υτε ιν ανδρῶν, Ουτε ιν αθανάτων, οῖ υλύμπια δώματ εχουσι, 445 νόσφι σέθεν, φηλῆτα, ιος και Μαιάδος υιε. τις τέχνη τις ' μουσα ἀμηχανέων μελεδώνων, τις τρίβος ἀτρεκέως γὰρ ἄμα τρία πάντα πάρεστιν,ευφροσύνην και ρωτα καὶ δυμον πνον λέσθαι.

και γὰρ ἐγὼ Μουσησιν λυμπιάδεσσιν ὀπηδός, 450τῆσι χοροί τε μέλουσι καὶ ἀγλαος ἰμος ἀοιδῆς και μολπὴ τεθαλυῖα και ἱμερόεις βρόμος αυλῶν ἀλλ' υπω τι μοι δε μετὰ φρεσὶν ἄλλο μέλησεν, οἷ νέων θαλίης ἐνδεξια εργα πέλονται. θαυμάζω, ιος υιε, τάδ', ἐρατον κιθαρίζεις. 455 νυν δ' ἐπει υν λίγος περ ἐὼν κλυτὰ μήδεα οἶδας,7ζε, πέπον, και μυθον παινε πρεσβυτέροισι ' νυν γάρ τοι κλέος σται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι, σοί τ αυτ καὶ φρί - δ' ἀτρεκέως ἀγορευσω '

48쪽

ΕΙΣ ΕΡΜΗΝ.

17ται μὰ τόδε κρανέινον ἀκόντιον, η μεν ἐγώ σε 460 κυδρον ἐν ἀθανάτοισι καὶ λβιον ' ἔμμεν ἐάσω, δώσω τ' ἀγλαὰ δῶρα καὶ ἐς τέλος ου ἀπατησω. ν δ 'Eρμης μυθοισιν ἀμείβετο κερδαλέοισιν Εἰρωτας Ἐκάεργε, περιφραδές αυτὰρ γ σοί τέχνης μετέρης ἐπιβημεναι υτι μεγαίρω. 465

σήμερον εἰδησεις ἐθέλω δέ τοι πιος εἶναι βουλη και μυθοισι - δε ρεσι πάντ ευ οιδας. πρῶτος γάρ, ιος υιε, μετ' ἀθανάτοισι θαάσσεις, ηυς τε κρατερός τε φιλει δέ σε μητίετα Ζευς

ε πάσης σίης, πορεν δέ τοι ἀγλαὰ δῶρα 470 και τιμάς σε δέ φασι δαημεναι ἐκ Βιος ὀμφης μαντείας, κάεργε' ιος γαρ θέσφατα πάντα

και νυν αυτος ἐγώ σε πανομφαῖον δεδάηκα. σοι δ' αὐτάγρετόν ἐστι δαημεναι, ττι μενοινας.

ἀλλ' ἐπεὶ ουν τοι θυμὸς ἐπιθύει κιθαρίζειν, 475 μέλπε και κιθάριζε καὶ ἀγλαῖας ἀλέγυνε δέγμενος ξ μέθεν - συ δέ μοι, φίλε κυδος παγ ευμολπον μετὰ χερσιν χων λιγυφωνον ταίρην, καλὰ καὶ ε κατὰ κοσμον ἐπισταμένην ἀγορευειν. ευκηλος μεν πειτα φέρειν ς δαιτα θάλειαν 480 και χορὸν ἱμερόεντα καὶ ἐς φιλοκυδέα κῶμον,ευφροσυνην νυκτός τε καὶ ματος. ος γαρ α αυτην τέχνη και σοφίη δεδαημένος ἐξερεείν , φθεγγομένη παντοι νόω χαρίεντα διδασκει, ρεῖα συνηθείησιν ἀθυρομένη μαλακησιν , 485εργασιην θέλγουσα δυηπαθον οὐδέ κεν αυτην νηῖς ἐὰν το πρῶτον ἐπιζαφελῶς ἐρεείνy, μὰψ αυτως κεν ἔπειτα μετηορά τε θρυλλίζοι.

σοι δ' αὐτάγρετόν εστ δαημεναι, ττι μενοινας,

Eclogae poetia graec. 2

49쪽

και τοι ἐγὼ δώσω ταυτην Θιὸς ἀγλαε κοὐρε. 490ημεις δ αυτ ορεός τε καὶ ἱπποβότου πεδίοιο βουσὶ νομούς, Ἐκάεργε, νομεύσομεν ἀγραυλοισιν ενθεν λις τέξουσι βόες ταυροισι μιγεῖσαι μίγδην θηλείας τε καὶ ρσενας ουδε τι σε χρηκερδαλέον περ ἐόντα περιζαμενῶς κεχολωσθαι. 495 'Ως εἰπὼν ρεξ ' ἐδέξατο οἶβος Απόλλων, Eρμι δ εγγυάλιξεν χειν μάστιγα φαεινήν βουκολίας τ ἐπέτελλεν δεκτο δε Μαιάδος υιος γηθήσας. κίθαριν δε λαβων επ' ἀριστερὰ χειρός Απους ἀγλαος υιος, αναξ κάεργος Ἀπόλλων, 500 πλήκτρω ἐπειρήτιζε κατὰ μέρος η δ' πο χειρός ιμερόεν κονάβησε θεὸς δ' υπο καλον ειδεν. ἔνθα βόας μεν πειτα ποτὶ ζάθεον λειμῶναετραπετην αυτοι δε Aia περιπαλλέα τεκνα, ἄψορροι προς πιλυμπον ἀγάννιφον ἐρρώσαντο, 505 τερπόμενοι φόρμιγγι χάρη δ αρα μητίετα Ζευς.

Μουσά μοι εννεπε ἔργα πολυχρυσου Ἀφροδίτης, Κυπριδος, η τε θεοῖσιν ἐπὶ γλυκυν μερον ἄρσε, και τ' ἐδαμάσσατο φυλα καταθνητῶν ἀνθρώπωνοιωνους τε διιπετεας και θηρία πάντα,

ημεν σ' ηπειρος πολλὰ τρέφει δ' - πόντος πῶσιν δ' ἔργα μέμηλεν ἐυστεφάνου Κυθερειης. τρισσὰς δ' ου δυναται πεπιθεῖν φρένας οὐδ' ἀπατῆσαι, κούρην τ' αἰγιόχοιο ιός, γλαυκώπιδ' Ἀθηνην - ου γαρ οἱ αδεν ἔργα πολυχρυσου Ἀφροδίτης,

50쪽

ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗN.

19αλλ αρα ι πόλεμοί τε αδον καὶ ργον Ἀρηος 10υσμῖναί τε μάχαι τε καὶ ἀγλαὰ εργ' λεγυνειν. πρώτη τεκτονας ανδρας ἐπιχθονίους ἐδίδαξε

ποιῆσαι σατίνας τε καὶ αρματα ποικίλα χαλκω.

δε τε παρθενικὰς παλόχροας ἐν μεγαρο ισιν ἀγλαὰ εργ' ἐδίδαξεν ἐπὶ φρεσὶ θεῖσα καστη. 15ουδέ ποτ' Ἀρτεμιδα χρυσηλάκατον κελαδεινήν δάμναται ἐν φιλότητι φιλομμειδὴς Αφροδίτη καὶ γαρ τῆ δε τόξα και υρεσι θῆρας ἐναίρειν φόρμιγγες τε χοροί τε διαπρυσιο τ λολυγαίαλσεά τε σκιόεντα δικαίων τε πτόλις ανδρῶν. 20ουδε μεν αἰδο- κουρ αδεν ἔργ' 'Aφροδίτης Ἱστίη, ν πρώτην τεκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης, αυτις δ' ὁπλοτάτην, βουλῆ ιὸς αἰγιόχοιο,Jπότνιαν ην ἐμνῶντο Ποσειδάων καὶ ' πόλλωwη δὲ μάλ' υκ θελεν, ἀλλα στερεῶς ἀπέειπεν 25ώμοσε δε μέγαν ρκον δη τετελεσμένος στίν άψαμεν κεφαλῆς πατρὸς Αιὸς αἰγιόχοιο, παρθένος εσσεσθαι πάντ' ματα, δῖα θεάων. τῆ δε πατὴρ Ζευς δῶκε καλὸν γέρας ἀντι γάμοιο,

καί τε μέσω οἴκω κατ' ἄρ' ζετο πῖαρ λουσα 80πῶσιν δ' ἐν νηοῖσι θεῶν τιμάοχός ἐστι, και παρὰ πασι βροτοῖσι θεῶν πρέσβειρα τέτυκται. τάων ου δυναται πεπιθεῖν φρένας ουδ' ἀπατῆσαι των δ' αλλων ου πέρ τι πεφυγμένον εστ 'Aφροδίτην ουτε θεῶν μακάρων υτε θνητῶν ἀνθρώπων. 5 καί τε παρε Ζηνὸς νόον γαγε τερπικεραυνου, ὁ τε μεγιστός τ' εστι μεγίστης τ' εμμορε τιμῆς καί τε του ευτ' ἐθέλοι, πυκινὰς φρένας ξαπαφουσαῆηῖδίως συνέμιξε καταθνητῆσι γυναιξίν,