Eclogae poetarum graecorum, scholarum in usum

61쪽

εἰμὶ δ' ἐγὼ Λιόνυσος ἐρίβρομος, ον τέκε μητηρ Καδμηὶς Σεμελη ιος φιλότητι μιγεῖσα. ψε, τέκος Σεμέλης ευώπιδος ουδέ πη στι σεῖό γε ληθόμενον γλυκερην κοσμῆσαι ἀοιδήν. 4. h. 1s J

' φί μοι Ἐρμείαο φίλον γόνον ἔννεπε, Μουσα, αἰγιπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον, ς τ ανὰ πίση δενδρηεντ ἄμυδις φοιτῶ χοροήθεσι νυμφαις, α τε κατ' αἰγίλιπος πέτρης στείβουσι κάρηνα, Παν ἀνακεκλόμεναι, νόμων θεόν, ἀγλαέθειρον, αυχμήενθ', ὁ πάντα λόφον νιφόεντα λέλογχε

καὶ κορυφὰς ορέων καὶ πετρήεντα κέλευθα. φοιτῶ δ' ἔνθα καὶ ἔνθα δια ρωπήω πυκνά, αλλοτε με ρείθροισιν ἐφελκόμενος μαλακοῖσιν, ἄλλοτε δ' - πέτρησιν ν λιβάτοισι διοιχνεῖ, 10 ἀκροτάτην κορυφην μηλόσκοπον εἰσαναβαίνων. πολλάκι δ' ἀργινόεντα διέδραμεν ουρεα μακρά, πολλάκι δ ἐν κνημοισι διηλασε θηρας ἐναίρων,οξέα δερκόμενος τοτε δ' εμερος κλαγ αν ληναγρης ἐωνιών, δονάκων πο ουσαν ἀθυρων 15ηδυμον' - αν τόν γε παραδράμοι εν μελέεσσιν ορνις, η Ἀαρος πολυανθέος ἐν πετάλοισι

θρηνον ἐπιπροχέους ἰάχει μελίγηρυν ἀοιδην. ν δέ σφιν τότε Νυμφαι ὀρεστιάδες λιγυμολποι

φοιτῶσαι πυκα ποσσὶν ἐπὶ κρην μελανὶ δρω 20 μέλπονται κορυφην δε περιστένει υρεος χω δαίμων δ' ενθα καὶ ἔνθα χορῶν, τοτε δ' ς μέσον ερπων πυκνὰ ποσὶν διέπει - λαῖφος δ' ἐπὶ νῶτα δαφοινόν

62쪽

31 λυγκος ἔχει - λιγυρῆσιν ἀγαλλόμενος φρενα μολπαῖς, εν μαλακῶ λειμῶνι, τόθι κρόκος δ' υάκινθος 25ευώδης θαλέθων καταμίσγεται κριτα ποΦ.υμνευσιν δε θεους μάκαρας καὶ μακρον πιλυμπον '

οἷόν ω Ἀρμείην ἐριουνιον ἔξοχον αλλων

ἔννεπον, ς ο ' πασι θεοῖς θοος αγγελος ἐστι, καί ρ o. ες Ἀρκαδίην πολυπίδακα μητέρα μήλων, 30εξίκετ ἔνθα τέ οι τέμενος Κυλληνίου ἐστίν. ἔνθ' ο γε καὶ θεὸς ων ψαφαρότριχα μηλ' ἐνόμευεν ἀνδρὶ πάρα θνητω θάλπε δ' ἔρος γρος επελθών νυμφρ ἐυπλοκάμω ρυοπος φιλότητι μιγηναι. ἐκ δ' τέλεσσε γάμον θαλερόν τέκε δ' ἐν μεγάροισιν 35Eρμείη φίλον υἱόν, φαρ τερατωπον ἰδέσθαι,

αἰγιποδην, δικέρωτα, πολυκροτον , δυγέλωτα.φευγε δ' ἀνααασα, λίπεν δ' αρα παῖδα τιθήνη δεῖσε γαρ, i δεν ψιν ἀμείλιχον ηυγένειον.

του δ' αἶψ' Ἐρμείας ἐριουνιος ἐς χέρα θηκε θδεε μενος, χαῖρεν δὲ νόω περιώσια δαίμων. ρίμφα δ' ἐς ἀθανάτων δρας κίε, παῖδα καλυψας

δέρμασιν ἐν πυκινοῖσιν ὀρεσκωοιο λαγωου 'αὰρ δε ην κάθιζε και αλλοις ἀθανάτοισι, δεῖξε δε κουρον ἐόν πάντες δ' αρα θυμον ἔτερφθεν 45 ἀθάνατοι, περίαλλα δ' ο Βάκχειος ιόνυσος' Πανα δέ μιν καλέεσκον, τι φρένα τἀσιν ἔτερψε. Καὶ συ μεν ουτω χαῖρε, αναξ, λίτομαι δέχ' αοιδι αυτὰρ γ και σεῖο καὶ λλης μνησο αοιδης.

63쪽

Carine ludicriam, quo ranarraui cum muribus pugna depingitur, olim ad Homerum referebatur, hodie militiar Pigreta Cari, rari Artemisiae Halicarnassensis ill1us, cuius nomen laude Herodoti VII s celebratum est.

ἐρχόμενος πρῶτον Μουσῶν χορὸν ἐξ Ἐλικῶνος ἐλθεῖν εἰς ἐμον-ορ ἐπεύχομαι εινε ἀοιδης, ην νέον ἐν δέλτοισιν ἐμοῖς ἐπὶ γουνασι θηκα, δηριν ἀπειρεσίην πολεμόκλονον ἔργον Αρηος, ευχόμενος μερόπεσσιν ἐς οἴατα πασι βαλέσθαι, πῶς μύες ἐν βατράχοισιν ἀριστευσαντες ἔβησαν, γηγενέων ανδρῶν μιμούμενοι ἔργα Γιγάντων.ώς πος ἐν θνητοῖσιν ην, τοιήνδ' χε αρχήν. - ποτε διψαλεος, γαλεης κινδυνον ἀλύξας, πλησίον ἐν λίμνη παλιν προσεθηκε γένειον, 10ἴδατι τερπόμενος μελιηδω τον δὲ κατεῖδεν λιμνοχαρης πολύφημος, πο δ' ἐφθέγξατο τοῖον Σεῖνε, τίς ει πόθεν ηλθες ἐπ siόνα; τίς δέ σ' ὐ σας; πάντα δ' ἀλήθευσον, μη ψευδόμενόν σε νοήσω. ει γάρ σε γνοίην φίλον αξιον, ς δόμον ἄξω 15 δῶρα δε τοι δώσω ξεινήω πολλὰ καὶ ἐσθλά. εἰμι δ' ἐγὼ βασιλεύς Φυσίγναθος, ο κατὰ λίμνην τιμῶμαι βατράχων γούμενος ματα πάντα και με πατηρ Πηλευς ἀνεθρέψατο, Γ ομεδουσημιχθεὶς ἐν φιλότητι παρ' οχθας ριδανοῖο. 20και σὲ δ' ρ καλόν τε και αλκιμον ξοχον αλλων,

σκηπτουχον βασιλη και εν πολέμοισι μαχητηνεμμεναι αλλ' γε ασσον η γενεην γόρευε.

64쪽

1 ν δ α νιχάρπαξ ἀπαμείβετο φώνησέν τε 'Tίπτε γενος τουμον ζητεῖς δῆλον δ' ἐνέπασιν 25

ἀνθρώποις τε θεοῖς τε καὶ ουρανιοι πετεηνοῖς .

ιχάρπαξ μεν ἐγὼ κικλήσκομαι εἰμὶ δε κουρος Tρωξάρταο πατρος μεγαλήτορος, η δέ νυ μήτηρ

Λειχομυλη, θυγάτηρ Πτερνοτρώκτου βασιλῆος γείνατο δ' ἐν καλύβη με και εξεθρέψατο τρωκτοῖς, 30

συκοις καὶ καρυοις, καὶ ἐδέσμασι παντοδαποισιν.

πῶς δε φίλον ποι με τὸ ε φυσιν ουδεν ὁμοῖον; σοὶ μεν γαρ βίος εστιν ἐν δασιν αυτὰ ἔμοιγε, οσσα παρ' ἀνθρώποις, τρώγειν θος ου τι με λήθει

αρτος δισκοπάνιστος ἀπ' ευκυκλου κανέοιο, 35ου πλακόεις τανυπεπλος ἔχων πολυ σησαμότυρον, ου τόμος ἐκ πτέρνης, ου ηπατα λευκοχίτωνα, ου τυρος νεόπηκτος ἀπο γλυκεροῖο γάλακτος, ου χρηστον μελίτωμα το καὶ μάκαρες ποθέουσιν, ουδ οσα προς θοίνας μερόπων τευχουσι μάγειροι, 40 κοσμουντες χυτρας ἀρτυμασι παντοδαποῖσιν.

ουδέποτε πτολέμοιο κακην ἀπέφευγ0 αυτήν, αλλ' ἰθὴς μετὰ μῶλον ἰὼν προμάχοισιν ἐμίχθην. ου δέδι ανθρωπον καίπερ μέγα σῶμα φορ0sντα, ἀλλ' ἐπὶ λέκτρον ἰὰν καταδάκνω δάκτυλον κρον, 5 καὶ πτέρνης λαβόμην, καὶ ' ου πόνος ανδρα κανεν, νήδυμος ου ἀπέφευγεν πνος δάκνοντος ἐμεῖο.ἀλλ' ἐρέω μάλα πάντα, τα δείδια πῆσαν ἐπ αἶαν, κίρκον καὶ γαλέην, οῖ μοι μέγα πένθος ἄγουσιν, καὶ παγίδα στονόεσσαν, που δολόεις πέλε πότμος 50 πλεῖστον δὴ γαλέην περιδείδια, η τις ἀλιτρή, καὶ ' τρωγλοδυοντα κατὰ τρώγλην ἐρεείνει.Jου τρώγω αφάνας ου κράμβας, ου κολοκυντας,

65쪽

ου πράσσοις χλωροῖς ἐπιβόσκομαι οὐδε σελίνοις' ταὐτα γὰρ ἡμέτερ' ἐστιν ἐδέσματα των κατὰ λίμνην. 55 Προς τάδε μειδησας Φυσίγναθος ἀντίον ἴδα Σεῖνε, λίην αὐχεχ ἐπὶ γαστέρι ἔστι και μῖν κολλὰ μάλ' εν λίμνη καὶ ἐπὶ χθονὶ θαυμα ἰδέσθαι. ἀμφίβιον γαρ εδωκε νομην βατράχοισι Κρονίων, σκιρτησαι κατὰ γην καὶ ἐφ' ὁδασι σωμα καλύψαι. 60 στοιχείοις διττοῖς μεμερισμένα δώματα ναίειν.Jε δ' ἐθέλεις καὶ ταῶτα δαήμεναι, υχερές ἐστιν. βαινε μοι ἐν νώτοισι κράτει δε με, μη ποτ ὀλίσθης, οππως γηθόσυνος τον ἐμον δόμον εἰσαφίκηαι. 'SZς αρ' ἐφη και νω ἐδίδου ὁ δ' ἔβαινε τάχιστα, 65 χεῖρας ἐχων τρυφεροῖο κατ' αὐχένος αλματι κούφω. καὶ πρῶτον με ἔχαιρεν ο ἔβλεπε γείτονας ορμους, νέχει τερπόμενος Φυσιγνάθου αλλ' τε δ ρακώμασι πορφυρέοισιν ἐκλύζετο, πολλὰ δακρύωνουρην με προπέτασσεν φ ἴδασιν, με κώπην οσύρων, ευχόμενος τε θεοῖς ἐπι γαῖαν κέσθαι Γυδασι πορφυρέοισιν ἐκλύζετο, πολλὰ δ' ἐβώστρειJαχρηστον μετάνοιαν μεμφετο τίλλε δε χαίτας

καὶ πόδας ἔσφιγγε κατὰ γαστέρα, ἐν δέ οἱ τορ πάλλετ ἀηθείη, και ἐπι χθόνα βούλεθ' ικέσθαι 75 δεινον πεστονάχιζε φόβου κρυόεντος νάγκη. και τοιον φάτο θον απὸ στόματίς ἀγόρευσεν οὐχ ὁτω νώτοισιν ἐβάστασε φόρτον ἔρωτος ταῶρος, ο Εὐρώπην δια κύματος γ' ἐπι ρητην, ω μῶν ἀπλώσας ἐπινώτιον γε ἐς οἶκον 80 βάτραχος ἀμπετάσας χρον δέμας δατι λευκω.

Tδρος δ' ξαίφνης ἀνεφαίνετο, δεινον ραμα

ἀμφοτεροις ορθὸν ' υπερ δατος εἶχε τράχηλον.

66쪽

τοῶτον δῶν κατεδυ Φυσίγναθος, ο τι νοήσας, οἷον λαῖρον μελλεν ἀπολλυμενον καταλείπειν 85μ δε βάθος λίμνης καὶ ἀλευατο κηρα μέλαιναν. κεῖνος δ' ς αφεθη, πέσεν πτιος ευθυς ἐφ' υδωρ'fχεῖρας δ' σφιγγε και ἀπολλυμενος κατέτρυζε.Jπολλάκι με κατέδυνεν ἐφ' υδατι, πολλάκι δ αυτελακτίζων ἀνεμνε μόρον δ' ου ην παλυξαι. 90 δευόμεναι δε τρίχες πλεῖστον βάρος σαν π αυτφ' υδασι δ' ὀλλυμενος τοίους ἐφθεγξ το μυθους ου ησει δολίως Φυσίγναθε, ταυτα ποιησας, ναυηγον ωας απὸ σώματος ς ἀπο πετρης.ου αν μου κατὰ γαῖαν ἀμείνων σθα, κάκιστε, οπαγκρατί τε πάλη τε και εἰς δρόμον, αλλὰ πλανήσας εἰς δωρ, ἔρριψας. χει θεος ἔκδικον ομμα ' ποινην α τίσεις συ μυῶν στρατῶ οὐδ' παλυξεις. εἰπὼν ἀπέπνευσεν ἐφ' υδατι τον δε κατειδεν Λειχοπίναξ χθησιν ἐφεζόμενος μαλακησιν 100 δεινον δ' ἐξολόλυξε, δραμῶν δ' ηγγειλε μυεσσιν.ώς δ' εμαθον την μοιραν, ἔδυ χόλος αἰνος παντας' καὶ τότε κηρυκεσσιν εοῖς ἐκέλευσαν π ορθρον

κηρυσσειν ἀγορηνδ' ς δώματα ρωξάρταο, πατρὰς δυστηνου νιχάρπαγος, ο κατὰ λίμνην 105υπτιος ἐξήπλωτο, νεκρον δέμας ουδε παρ' οχθαις ην ηδ τλημων, μέσσω δ' ἐπενηχετο πόντω.ώς δ' ηλθον σπευδοντες αμ ηοῖ, πρῶτος ἀνέστη Τρωξάρτης επὶ παιδὶ χολουμενος εἰπε τε μυθον ου φίλοι, εἰ καὶ μουνος γἀ κακὰ πολλὰ πέπονθα 110

ε βατράχων , ὴ πειρα κακη πάντεσσι τετυκται.εἰμὶ δε νυν ἐλεεινός, ἐπεὶ τρεις παιδας λεσσα. καὶ τον με πρῶτον γε κατεκτανεν ἀρπάξασα

67쪽

ἐχθίστη γαλεη, τρώγλης εντοσθεν λουσα τον δ' αλλον πάλιν ανδρες ἀπηνέες ες μόρον εἶλξαν, 115 καινοτεραι τέχναις ξύλινον δόλον ἐξευρόντες ην παγίδα καλέουσι, μυῶν ὀλετειραν ἐουσαν.J τρίτος ην, γαπητος μοι και μητερι κεδνI, τοὐτον πέπνιξε Φυσίγναθος ες βυθὸν αξας

αλλ' αγεθ' ὁπλισόμεσθα και ἐξέλθωμεν εὐαυτους, 120 σώματα κοσιμήσαντες ε ἔντεσι δαιδαλέοισιν.Tαυτ' εἰπὼν ἀνέπεισε καθοπλίζεσθαι παντας.

καὶ τους μεν ρ' κόρυσσεν ωρης πολεμοιο μεμηλώς'Jκνημῖδας με πρῶτον φηρμοσαν, ἐς δύο μοίρας ρήξαντες κυάμους χλωρους τ ἀσκησαντες, 125

of αυτοι δια νυκτος ἐπιστάντες κατετρωξαν.

θώρηκας δ' εἶχον ' καλαμοστεφέων ἀπο βυρσῶν,ους γαλεην δείραντες ἐπισταμένως ἐποίησαν. ἀσπὶς δ' ην λύχνου- μεσόμφαλον η δέ νυ λόγχηευμηκεις βελόνὰι παγχάλκεον εργο υρηος 130η δε κόρυς τ λέπυρον επι κροτάφοις ἐρεβίνθου. ουτω με μύες σαν ἐν πλοις ώς δ' ἐνόησαυβάτραχοι, ξανεδυσαν φ υδατος, ε δ' ενα χῶρον ἐλθόντες βουλην ξύναγον πολεμοι κακοῖο.σκεπτομενων δ αυτῶν, πόθεν η στάσις η τίς ὁ θρύλλος, 135

κῆρυξ ἐγγύθεν λθε φέρων ράβδον μετα χερσίν,

Τυρογλύφου ιος μεγαλήτορος Ἐμβασίχυτρος, ἀγγελλων πολεμοι κακην φάτιν ειπε τε τοια'M βάτραχοι, μύες υμμιν ἀπειλησαντες ἔπεμψαν εἰπεῖν πλίζεσθαι ἐπὶ πτόλεμόν τε μάχην τε. 140ειδον γα καθ' υδωρ νιχάρπαγα, ον περ πεφνενυμέτερος βασιλευς υσίγναθος. Ἀλλὰ μάχεσθε, οῖτινες ἐν βατράχοισιν ἀριστηες ' γεγάασθε.

68쪽

μεμφομένων δ αυτῶν Φυσίγναθος εἶπεν ἀναστάς γ φίλοι, υκ κτεινον ἐγὼ μῶν οὐδε κατεῖδον ὀλλύμενον πάντως πνίγη παίζων παρὰ λίμνην, νήξεις τὰς βατράχων μιμούμενος ο δε κάκιστοι νυν με μέμφονται τον ἀναίτιον αλλ' αγε βουλην 150ωήσωμεν, πως δολίους μύας ἐξολέσωμεν. τοιγὰρ ἐγὼν ἐρέω, ως μοι δοκεῖ εἶναι αριστα.σώματα κοσμήσαντες ἐν πλοις τῶμεν παντες ἄκροι παρ χείλεσσιν, που κατάκρημνος ὁ χῶρος 'ηνίκα δ' ὁρμηθέντες ἐφ' ημέας ἐξέλθωσι, 155 δραξάμενοι κορύθων ο τις σχεδον ἀντίος ἔλθη,

ἐς λίμνην Στους συν ἐκείναις - βάλωμεν. ολ γαρ πνίξαντες ἐν δασι τους ἀκολύμβους στήσομεν υθύμως το μυοκτόνον δε τρόπαιον. 1ὸς εἰπὼν ἀνεπεισε καθοπλίζεσθαι παντας. 160

φυλλοις με μαλαχῶν κνήμας εἰς ἀμφεκάλυψαν, θώρηκας δ' εἶχον χλωρῶν πλατεων ἀπο σεύτλων, φύλλα δε τῶν κραμβῶν εἰς ἀσπίδας ευ σκησαν,

καί α κέρα κοχλιῶν λεπτῶν ἐκάλυπτε κάρηνα. 165 φραξάμενοι δ' ἔστησαν ἐπ οχθαις ψηλῆσιν σείοντες λόγχας, Ῥμο δ' εμπληντο καστος. Ζευς δε θεοῖς καλέσας εἰς ουρανον ἀστερόεντα και πολέμου πληθυν δείξας κρατερούς τε μαχητάς, πολλοῖς καὶ μεγάλους δ' ἔγχεα μακρὰ φέροντας, 70οἷος Κενταέρων στρατὸς ρχεται δε Γιγάντων, ηδ γελῶν ἐρέεινε, τίνες βατράχοισιν αρωγοίη μυσὶν ἀθανάτων καὶ 'Aθηναίην προσέειπεν '

69쪽

Ω θυγατερ, μυσιν ' παλεξήσουσα πορεύση;

καὶ γάρ σου κατὰ νηον αεὶ σκιρτῶσιν παντες 175 κνίση τερπόμενοι καὶ ἐδέσμασι παντοδαποῖσιν.

Ω ἄρ εφη Κρονίδης, τον δε προσέειπεν Ἀθήνη 'M πάτερ, υκ αν πώ ποτ εγο μυσὶ τειρομένοισιν ἐλθοίην ἐπαρωγός, πει κακὰ πολλά μ' οργαν

στέμματα βλάπτοντες καὶ λύχνους εῖνε ἐλαίου. 180τουτ δε μοι λίην δακε φρένας, οἷον ερεξαν. πέπλον μου κατέτρωξαν ον ξυφηνα καμουσαε ροδάνης λεπτης και στήμονα λεπτον νησα,

τρώγλας, ἐμποίησαν ὁ δ' η της μοι ἐπέστη χρησαμένη γὰρ Γφηνα καὶ ου ἐχω ἀνταποδοὐναι - 185κα πράσσει με τόκον το δε θιον ἀθανάτοισιν.αλλ' υδ' ς βατράχοισιν ἀρηγέμεναι ' λελίημαι ' εἰσὶ γὰρ υδ αυτοὶ φρένας ἔμπεδοι, ἀλλα με πρώηνε πολέμου ἀνιοῖσαν, ἐπεὶ λίην κοπώθην,

υπνου δευομένην υκ εἴασαν θορυβουντε 190

οὐδ' λίγον καταμυσαι ἐγὼ δ' αsπνος κατεκείμην, την κεφαλην ἀλγοῶσα εως ἐβόησεν λέκτωρ. αλλ' ἄγε παυσώμεσθα θεοί, τούτοισιν ἀρηγειν, μη - τις μείων τρωθ βέλει ὀξυόεντι εἰσὶ γὰρ αγχέμαχοι, καὶ εἰ θεος ἀντίος ἔλθοι' 195 πάντες δ' υρανόθεν τερπώμεθα δηριν ορῶντες. αρ' ἔφη, τη δ' αὐτ ἐπεπείθοντο θεοὶ αλλοι, πάντες μῶς δ' εἰσηλθον ἀολλέες εἰς ἐνα χῶρον. καὶ τότε κώνωπες μεγάλας σάλπιγγας εχ0ντες δεινον ἐσάλπιγξαν πολέμου κτύπον ουρανόθεν δέ 200Zευς μονίδης βρόντησε, τέρας πολέμοιο κακοῖο.Πρῶτος δ' ' ιβόας Λειχήνορα ἴτασε δουρί, εσταότ ἐν προμάχοις, κατὰ γαστέρα ς μέσον παρ'

70쪽

κὰδ δ' πεσε πρηνής, παλὰς δ' ἐκόνισεν ἐθείρας. δούπησεν δε πεσών, ἀράβησε δε τευχε' ἐπ αυτψ. 205Tρωγλοδύτης δε μετ αυτον κόντισε Πηλειωνος, πηξεν δ' εν στέρνω στιβαρον δόρυ τον δε πεσόνταειλε μελας θάνατος, ψυχη στόματος δ' ἐξέπτη. Σευτλαῖον δ' αρ επεφνε βαλὼν κέαρ ' βασίχυτρος. Dκιμίδην δ' χος εἱλε καὶ λασεν ὀξεῖ σχοινω, 210ουδ' ἐξεσπασε εγχος ναντίον ριπε δ ευνύς.J-τοφάγος δε Πολυφωνον κατὰ γαστερα τυφεν Γηριπε δε πρηνης, ψυχη δε μελεων ἐξέπτη JAιμνόχαρις δ' ώς ειδεν ἀπολλυμενον Πολυφωνον, Πωγλοδυτην τέτρω μυλοειδεῖ τρῶσεν ἐπιφθάς 215αυχένα πὰρ μεσσον τον δε σκότος ἔσσε κάλυψεν. f Λειχηνωρ δ' υτοῖο τιτυσκετο δουρὶ φαεινῶ καὶ βάλεν, ουδ' ἀφάμαρτε, καθ' ηπατος ώς δ' ενόησε στοφάγον φευγοντα, βαθείαις εμπεσεν χθαις αλλ' υδ' ς πέληγε μάχης, ἀλλ' ηλασεν αυτόν 220κὰδ δ' ἔπεσ' υδ' ἀνενευσεν Ἀβαπτετο δ α - λίμνη πορφυρέφ, υτος δε παρ' Γόν αετανυσθη χορ σιν λιπαροί τε πειρομενος λαγόνεσσιν, Τυροφάγον δ' υτις Λιμνησιος ἐξενάριξεν Πτερνογλυφον δ' εςιδὼν Καλαμίνθιος ες φόβονηλθεν, 225ηλατο δ' ἐς λίμνην φευγων, την ἀσπίδα ίψας. Φιλτραῖον δ' αρ' ἔπεφνεν αμυμων Ἐμβασίχυτρος.J Nρόχαρις δέ τ' ,εφνεν ' Πτερνοφάγον βασιλῆα, χερμαδίω πλήως κατὰ βρέγματος ἐγκέφαλος δε

ἐκ ρινῶν σταξε, παλάσσετο δ' αἶματι γαῖα. 230Λειχοπίναξ δ' ἐκτεινεν ἀμυμονα ορβοροκοίτην, ἔγχει παῖξας τον δε σκότος οσσε κάλυψεν.

- - - . . . . . . . .