Eclogae poetarum graecorum, scholarum in usum

51쪽

ης ἐκλελαθουσα κασιγνητης ἀλόχου τε, 40 μέγα εἶδος ἀρίστη ἐν θανατησι θεῆσι' κυδίστη δ αρα μιν τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης μητηρ τε μου Ζευς δ αφθιτα μηδε εἰδως αἰδοίην λοχον ποιησατο κέδν' εἰδυῖαν. IV δε καὶ αυτῆχευς γλυκῶν μερον ἔμβαλε θυμω 45 ἀνδρὶ καταθνητω μιχθημεναι, φρα τάχιστα

μηδ' αυτ βροτέης ευνης ἀποεργμένη εἴη,

και ποτ επευξαμένη εἴπη μετὰ πῶσι θεοισιν,

ηδ γελοιήσασα, φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη,

ως ρα θεους συνέμιξε καταθνητησι γυναιξί, 50 καί τε καταθνητους υἱεῖς τέκον ἀθανάτοισιν, ως τε θεὰς συνέμιξε καταθνητοῖς ἀνθρώποις. Ἀγχισε δ' αρα ι γλυκυν μερον εμβαλε θυι φ, ο τότ ἐν ἀκροπόλοις ορεσιν πολυπιδάκου Ἱδης βουκολέεσκεν βους δεμας ἀθανάτοισιν ἐοικώς. 55τον η ἔπειτα δουσα φιλομμειδης Ἀφροδίτηηράσατ' ἐκπάγλως δε κατὰ φρένας μερος εἷλεν.ες κυπρον δ' ἐλθουσα θυώδεα νηον ἔδυνεν fἐς Πάφον ενθα δε οἱ τέμενος βωμός τε θυώδης.D ' η γ' εισελθυλτα θυρας ἐπέθηκε φαεινάς. 60 ἔνθα δέ μιν άριτες λουσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίω ἀμβρότω, οἷα θεους ἐπενήνοθεν αἰει ἐόντας. ἀμβροσίω δανω, τό ρά οἱ τεθυωμένον εν.Jεσσαμένη δ' ευ πάντα περὶ χρο ειματα καλά, χρυσω κοσμηθεῖσα φιλομμειδης φροδίτη 65

σευατ' ἐπι ροίην, προλιπουσ ευώδεα Κυπρον, υψι μετὰ νεφέεσσι θοως πρήσσουσα κέλευθον.Tδη δ' κανεν πολυπίδακα, μητέρα θηρῶν βη δ' ἰθυς σταθμοῖο δι ουρεος οἱ δε με αυτην

52쪽

21 σαίνοντες πολιοί τε λύκοι χαροποί τε λέοντες, 70ἄρκτοι παρδάλιές τε θοαὶ προκάδων ἀκόρητοι ηῖσαν η δ ορόωσα μετὰ φρεσὶ τερπετο θυμόν καὶ τοι ἐν στήθεσσι βάλ' μερον οι δ' μα πάντες

συνδυο κοιμήσαντο κατὰ σκιόεντας ἐναύλους. αυτη δ' ἐς κλισίας εὐποιητους ἀφίκανε 75τον δ' υρε σταθμοῖσι λελειμμένον οἰον απ' αλλων Ἀγχίσην ρωα, θεῶν πο κάλλος ποντα. ο δ αμα βουσιν ποντο νομοὐ κάτα ποιήεντας πάντες ὁ δε σταθμοῖσι λελειμμένος οἶος απ' αλλων πωλεῖ ενθα και ευθα διαπρύσιον κιθαρίζων. 80

στῆ δ' υτο προπάροιθε ιος θυγάτηρ Ἀφροδίτη, παρθένω ἀδμήτη μέγεθος καὶ εἶδος μοίη, μη μιν ταρβησειεν ἐν φθαλμοῖσι νοήσας. 'Aγχίσης δ' ορόων φράζετο θαύμαινέν τε εἶδος τε μέγεθός τε καὶ εἶματα σιγαλόεντα. 85πεπλο ν με γαρ εστ φαεινότερον πυρος αυγῆς,

εἶχε δ' ἐύγνάμπτας λικας κάλυκάς τε φαεινάς, ορμοι δ' ἀμφ' παλη δειρ περικαλλέες σαν, καλοί, χρύσειοι παμποίκιλοι, ως δε σεληνη στήθεσιν ἀμφ' ἀπαλοῖσιν ἐλάμπετο, θαsμα ἰδέσθαι. 0' χ ν δ ερος εἷλεν ἔπος δέ μιν ἀντίον ἴδα δειρε, ἄνασσ' η τις μακάρων τάδε δώμαθ' ἱκάνεις,

Ἀρτεμις η Λητὼ χρυσέη Ἀφροδίτη, η Θέμις ήsγενης γλαυκῶπις Ἀθήνη,J

πού τις αρίτων δευρ ηλυθες, α τε θεοῖσι 95πῶσιν έταιρίζουσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται, τις Νυμφάων, αἶ- αλσεα καλὰ νέμονται η Νυμφῶν, α καλον ορος τόδε ναιετάουσι,Jκα πηγὰς ποταμῶν και πίσεα ποιήεντα.

53쪽

βωμον ποιήσω ρέξω δέ τοι ἱερὰ καλά

δός με μετὰ ρώεσσιν ἀριπρεπέ' ἔμμεναι ανδρα,

ποίει δ' εἰσοπίσω θαλερον γόνον αυτὰ ἔμ αυτόνδηρον ἐυ ζώειν καὶ ραν φάος ηελίοιο 105 ολβιον εν λαοῖς καὶ γήραος ουδὸν ἱκέσθαι. To δ' ημείβετ επειτα ιος θυγάτηρ Ἀφροδίτη 'Mγχίση, κυδιστε χαμαιγενέων ἀνθρώπων, ου τίς τοι θεός εἰμι τί, ἀθανάτησιν ἐωκεις; ἀλλα καταθνητή τε γυν δε με γείνατο μητηρ. 110υτρευς δ' ἐστὶ πατηρ ὀνομάκλυτος, εἴ που ἀκουεις, 0 πάσης Φρυγίης υτειχήτοιο ἀνάσσει. γλῶσσαν δ' μετέρην τε καὶ μετέρην σάφα οἶδα τρωὰς γα μεγάρ με τροφος τρέφεν η δε διαπρόσμικρην παῖδ' ἀτίταλλε, φίλης παρὰ μητρος ελουσα. 115 ὁ δ' τοι γλῶσσάν γε καὶ μετέρην ευ οἶδα. νυν δε μ' ἀνηρπαξε χρυσόρραπις Ἀργειφόντης ἐκ χορου Ἀρτέμιδος χρυσηλακάτου κελαδεινῆς πολλαὶ δε νυμφαι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι παίζομεν, ἀμφὶ δ' μιλος ἀπείριτος ἐστεφάνωτο 120 ἔνθεν μ' ηρπαξε χρυσόρραπις Ἀργειφόντης. πολλὰ δ' ἐπ' γαγεν εργα καταθνητῶν ανθρώπων, πολλην δ' ἄκληρόν τε και ἄκτιτον, ην διὰ θῆρες

ώμοφάγοι φοιτῶσι κατὰ σκιόεντας ναυλους' ουδε ποσι αυειν ἐδόκουν φυσιζόου αἴης. 125Mγχίσεω δέ με φάσκε παραὶ λέχεσιν καλέεσθαι κουριδίην λοχον, σοὶ δ' ἀγλαὰ τέκνα ' τεκεῖσθαι. αυτὰ ἐπειδη δεῖξε καὶ φρασεν, τοι ο γ' υτις αθανάτων μετὰ φυλ απέβη κρατες Ἀργειφόντης

54쪽

ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ.

23αυτὰρ ἐγώ σ' ικόμην, κρατερη δε μοι επλε ανάγκη. 130αλλά σε προς Ζηνος γουνάζομαι δὲ τοκηων

ἐσθλῶν ου μεν γάρ κε κακοὶ τοιόνδε τεκοιεν '

ἀδμήτη ς ἀγαγὼν και ἀπειρητην φιλότητος

πατρί τε, δεῖξον καὶ μητερ κων εἰδυΦσοῖς τε κασιγνήτοις, τοι μόθεν γεγάασιν, 135 εἴ σφιν ἀεικελίη νυος εσσομαι ε καὶ ουκί. πεμψαι δ' ἄγγελον κα μετὰ Φρυγας αἰολοπώλους ειπεῖν πατρί, Ἀμω καὶ μητερ κηδομένη περ' οἱ δε κε τοι χρυσόν τε αλις ἐσθητά, φαντήν πέμψουσιν συ δὲ πολλὰ καὶ αγλαὰ δέχθαι ἄποινα. 140 ταυτα δὲ ποιησας δαίνυ γάμον μερόεντα, τίμιον ἀνθρώποισι καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσιν. Ως εἰπουσα θεα γλυκυν μερον εμβαλε θυμω '

Ἀγχίσην δ' ερος εἷλεν ἔπος- φατ' ἔκ- ὀνόμαζεν α μεν θνητή τ εσσί, γυνη δε σε γείνατο μήτηρ, 145υfρευς ι' ἐστὶ πατηρ ὀνομάκλυτος, ῶς αγορεύεις, ἀθανάτοιο δ 4κητι διακτόρου νθάδ' ἱκάνεις μεω, μη δ' ἄλοχος κεκλησεαι ματα πάντα -

ου τις ἔπειτα θεῶν ουτε θνητῶν ἀνθρώπων ἐνθάδε με σχήσει, πριν π φιλότροι μιγηναι 150αυτικα νυν, ουδ' εἴ κεν ἔκηβόλος αυτος Ἀπόλλων τόξου α ἀργυρέου προχ ελεα στονόεντα. βουλοίμην κεν πειτα, γυναι εἰκυῖα εἴσι, σης ευνης ἐπιβὰς δυνα δόμον υῖδος εἴσω.

Onus tredecim Versus.

'Hμος δ' α εἰς αυλιν ἀποκλίνουσι νομηες βους τε και ἴφια μηλα νομῶν ἐξ ἀνθεμοέντων, τημος αρ' Ἀγχίση με ἐπὶ γλυκυν υπνον ἔχευε 170 νήδυμον, υτ δε χρο εννυτο εῖματα καλά.

55쪽

έσσαμένη δ' ευ πάντα περὶ χροῖ δια θεάων στη α παρὰ κλισίη, ευποι - μελάθρου κυρε κάρη κάλλος δε παρειάων ἀπέλαμπεν ἄμβροτον, οἷον τ' ἐστὶν ἐυστεφάνου Κυθερείης. 175εξ υπνου τ' ἀνέγειρεν ἔπος- φατυ - ὀνόμαζεν

'Oρσεο, αρδανίδη τί νυ νηγρετον πνον ἰαυεις;

καὶ φρασαι, εἴ τοι μοί ἐγὼν ἰνδάλλομαι εἶναι, o ν δή με τὸ πρῶτον εν ὀφθαλμοῖσι νόησας. ΡΩΦ φάθ' ὁ δ' ἐξυπνοιο μάλ' ἐμμαπέως υπάκουσεν. 180ώς δὲ ἴδε δειρήν τε καὶ οι ματα κάλ' Ἀφροδίτης,

τάρβησεν τε καὶ οσσε παρακλιδον ἔτραπε αλλη α δ αυτις χλαίνη τε καλύψατο καλὰ πρόσωπα, καί μιν λισσομενος πεα πτερόεντα προσηυδα'Aυτίκα- ῶς τα πρῶτα, νιλ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν, 185εγνων, ς θεος σθα συ δ' υ νημερτὲς ἐειπες.

αλλά σε προς Ζηνος γουνάζομαι αἰγιόχοιο μή με ζῶντ' ἀμενηνον ἐν ανθρώποισι εάσης ναίειν, αλλ' ἐλέαιρ', ἐπεὶ ου βιοθάλμιος ἀνήρ γίγνεται ος τε θεαῖς ευνάζεται ἀθανάτηὶσι. 190Toν δ' ημείβετ επειτα ιος θυγάτηρ Ἀφροdίτη 'υγχίση, κυδιστε κατα- ῶν ανθρώπων, θάρσει μηδέ τι σῆσι μετα φρεσὶ δείδιθι λίην Ου γάρ τοί τι δέος παθέειν κακον ἐξ ἐμέθεν γεουδ αλλων μακάρων, ἐπεὶ η φίλος εσσὶ θεοῖσι. 195 σοι δ' ἔσται φίλος υιός, ο ἐν τρώεσσιν ἀνάξει καὶ παῖδες παίδεσσι διαμπερες ἐκγεγάονταCJτω δε και Αἰνείας νομ' ἔσσεται, ουνεκά μ' αινόνεσχεν χος, νεκα βροτου ἀνέρος εμπεσον ευνη.

ἀγχίθεοι δὲ μάλιστα καταθνητῶν ανθρώπων 200 αἰεν ἀφ' υμετέρης γενεῆς ειδός τε φυήν τε.

56쪽

ηρπασεν ο δι κάλλος, ιν ἀθανάτοισι με τείη, και τε ιος κατὰ δῶμα θεοῖς ἔνι οἰνοχοετοι,θαῶμα ἰδεῖν, πάντεσσι τετιμενος ἀθανάτοισι , 205

χρυσέου ἐκ κρητῆρος ἀφυσσων νέκταρ ἐρυθρόν.Tρῶα δε πένθος αλαστον ἔχε φρενας ουδέ τι δει, οππη οι φίλον υἱον ἀνηρπασε θεσπις αελλα 'τον η ἔπειτα γόασκε διαμπερες ματα πάντα. και μιν Ζευς ἐλέησε, δίδου δέ οι υἷος ἄποινα, 10λπους ἀρσίποδας, τοί, Ἀθανάτους φορέουσι 'τους οι δῶρον ἔδωκεν ἔχειν, εἶπεν δε εχαστα Ζηνος φημοσύνησι διάκτορος Ἀργειφόντης, s D ἀθάνατος καὶ γηρως ματα πάντα. αὐτὰρ πειδη Ζηνος ο γ' ἔκλυεν ἀγγελιάων, 215οὐκδε ἔπειτα γόασκε, γεγήθει δε φρένας ἔνδον, γηθόσυνος δ' Ἀποισιν ἀελλοπόδεσσιν χεῖτο.ῶς δ' υ ιθωνον χρυσόθρονος ηρπασεν Ηώς ἡμετέρης γενεης, ἐπιεικελον ἀθανάτοισι.βη δ' ἴμεν αἰτήσουσα κελαινεφέα Κρονίωνα 220 ἀθάνατόν τ εἶναι και ζώειν ματα πάντα τη δε ευς ἐπένευσε και ἐκρηηνεν ἐέλδωρ

νηπίη, οὐδ' ἐνόησε μετὰ φρεσι πότνια Ηώςηβην αἰτησα ξυσαί- απο γηρας ὀλοιόν. τον δ' τοι - μεν ἔχεν πολυήρατος β', 225Nο τερπόμενος χρυσοθρόν ηριγενείνναῖε παρ' κεανοῖο ροῆς ἐπὶ πείρασι γαίης' αὐτὰρ ἐπει πρῶται πολιαὶ κατέχυντο ἔθειραικαλης εκ κεφαλης εὐηγενέος τε γενείου, του δ' τοι εὐνης με ἀπειχετο πότνια Ηώς, 230 αὐτον , αὐτ ἀτίταλλεν, ἐν μεγάροισιν ἔχουσα,

57쪽

σίτ τ ἀμβροσίη τε καὶ ε ατα καλὰ διδοsσα. αλλ' τε δὴ πάμπαν στυγερον κατὰ γηρας ἔπειγεν, ουδέ τι κινῆσαι μελέων δύνατ ουδ αναεῖραι,ῆδε δέ οι κατὰ θυμὸν ρίστη φαίνετο βουλή 235εν θαλάμφ κατέθηκε θύρας δ' ἐπέθηκε φαεινάς. του δ' τοι φωνὴ ρε ασπετος ουδέ τι κῖκυς θ - πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν.ου αν ἔγωγέ σε τοιον ἐν θανάτοισιν έλοίμην ἀθάνατόν τ εἶναι κα ζώειν ματα πάντα. 240 ἀλλ' εἰ μεν τοιουτος ἐὼν εἶδός τε δέμας τε ζώοις, μέτερος τε πόσις κεκλημένος εἴης, Ουκ αν επειτά μ' αχος πυκινὰς φρένας ἀμφικαλύπτοι. νυν δε σε μὲν τάχα γῆρας μοίζον ἀμφιπολήσει

νηλειές, τ ἔπειτα παρίσταται ἀνθρώποισιν, 245 οὐλόμενον καματηρόν, τε στυγέουσι θεοί περ.αὐτὰρ ἐμοὶ μέγ' ονειδος ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἔσσεται ματα πάντα διαμπερες εῖνεκα σεῖο,

ο πρὶν μοὐς ὀάρους καὶ μήτιας, αἷς ποτε πάντας αθανάτους συνέμιξα καταθνητησι γυναιξί, 250 τάρβεσκον πάντας γαρ ἐμὸν δάμνασκε νόημα.sυν δε δὴ οὐκέτι μοι στόμα χείσεται ἐξονομῆναι τοὐτο μετ ἀθανάτοισιν, ἐπεὶ μάλα πολλον ἀάσθην, σχέτλιον ου ὀνομαστόν, ἀπεπλάγχθην δὲ νόοιο, καῖδα δ' ἡπὸ ζώνη ἐθέμην βροτῶ ευνηθεῖσα 255τον μέν, ἐπὴν δὴ πρῶτον ι δῖ φάος ελίοιο, Νύμφαι μοι θρέψουσιν ὀρεσκῶοι βαθυκολποι, α τόδε ναιετάουσιν ορος μέγα τε ζάθεόν τε

α β' υτε θνητοῖς ου ἀθανάτοισιν ποντα '

δηρὸν μεν ζώουσι καὶ ἄμβροτον εἶδαρ ἔδουσι, 260

καί τε μετ ἀθανάτοισι καλον χορον ἐρρώσαντο.

58쪽

καλαί, τηλεθάουσαι, ἐν Ουρεσιν φηλοῖσιν '

ἱστῶσ' λίβατοι τεμένη δέ ε κικλησκουσιν ἀθανάτων τὰς δ' υτ βροτοὶ κειρουσι σιδήρω Jἀλλ οτε κεν δη μοῖρα παρεστήκη θανάτοιο, ἀζάνεται με πρῶτον επὶ χθονὶ δένδρεα καλά, 270 φλοιος δ' ἀμφιπεριφθινύθει, πίπτουσι δ' π ζοι, των δὲ θ' ὁμου ψυχὴ λείπει φάος ηελίοιο.αι με ἐμον θρέψουσι παρὰ σφίσιν υἱον ἔχουσαι. τον μὲν ἐπην δη πρῶτον λ πολυηρατος βη,

αξουσιν τοι δευρο θεαι δειξουσι τε παῖδα. 275

σοὶ δ' ἐγώ, οφρα κε ταυτα μετὰ φρεσὶ πάντα διέλθω, ἐς πέμπτον ἐτος υτι ἐλεύσομαι υἱον αγουσα.Jτον με ἐπην δη πρῶτον ἴδη θάλος ὀφθαλμοῖσι, γηθησεις ορόων μάλα γαρ θεοεικελος ἔσται' αξεις δ αυτίκα υ ποτὶ Ἱλιον νεμόεσσαν. 280ην δε τις εἴρηταί σε καταθνητῶν ανθρώπων, τις τοι φίλον υἱον πο ζώνη θέτο μήτηρ, τ δε συ μυθεῖσθαι μεμνημένος, ῶς σε κελεύω φάσθαι τοι Νύμφης καλυκώπιδος κγονον εἰναι, α τόδε ναιετάουσιν ορος καταειμένον λη. 285ει δέ κεν ἐξείπης και ἐπευξεαι φρονι θυμω ἐν φιλότητι μιγηναι ἐυστεφάνω Κυθερεψ, Ζεύς σε χολωσάμενος βαλέει ψολόεντι κεραυνω. εἴρηταί τοι πάντα - δὲ φρεσὶ Ἀσι νοησας ἴσχεο μηδ' νόμαινε, θεῶν δ' ἐποπίζεο μηνιν. 290' Ως εἰπουσ' ἴξε προς ουρανον νεμόεντα.

59쪽

Xαῖρε, θεά, υπροιο ἐυκτιμένης μεδέουσα σευ δ' ἐγὼ ἀρξάμενος μεταβήσομαι αλλον ἐς μνον. 3. h. 7.4ΔΙΟΝΥΣΟΣ Η ΛΗΙΣΤΑΙ.

'Aμφὶ χιώνυσον, Σεμέλης ἐρικυδέος νων, μνήσομαι, ς ἐφάνη παρὰ θῖν άλος ἀτρυγέτοιο ἀκτὴ ἐπὶ προβλῆτι νεηνι ἀνδρὶ ἐοικώς

πρωθήβη καλαὶ δε περισσείοντο θειραι κυάνεαι, φῶρος δε περὶ στιβαροῖς χεν μοις πορφυρεον τάχα δ' ανδρες ἐυσσέλμου ἐπὶ νηός ληωταὶ προγένοντο θοῶς ἐπὶ οἴνοπα πόντον, Τυρσηνοί του δ' γε κακος μόρος οἱ δε ἰδόντες νεῶσαν ἐς αλλήλους, τάχα δ' εκθορον αἶψα δ' ἐλόντες εισα ει σφετέρης νηος κεχαρημενοι το - 10 υἱον γάρ μιν φαντο διοτρεφέων βασιλήων εἶναι - καὶ δεσμοῖς θελον δεῖν ἀργαλέοισι.τον δ' Ουκ ἴσχανε δεσμά, λύγοι δ' ἀπο τηλόσε πῖπτον χειρῶν δε ποδῶν ὁ δε μειδιάων ἐκάθη Οομμασι κυανέοισι κυβερνήτης δε νοήσας 15αυτίκα οἷς λάροισιν ἐκέκλετο φώνησεν τε Λαιμόνιοι, τίνα τόνδε θεὸν δεσμευεθ' ἐλόντες καρτερόν ουδε φέρειν δύναταί μιν νηυς ευεργής. γὰρ Ζευς δε γ' ἐστιν η ἀργυρότοξος Ἀπόλλωνὴ Ποσειδάων, ἐπεὶ ου θνητοῖσι βροτοῖσιν 20 εἴκελος, αλλὰ θεοῖς, ο υλύμπια δώματ' ἔχουσιν. αλλ' γετ αυτον ἀφῶμεν π Ἀπείροιο μελαινης αυτίκα, μηδ' ἐπὶ χεῖρας ἰάλλετε, μή τι χολωθεις ὁρ' ἀργαλέους τ' ἀνεμους και λαίλαπα πολλήν. 'AZ φάτο, τον δ' ἀρχος στυγερῶ ἡνίπαπε μύθω 25

60쪽

Θαιμονι, οὐρον δρα, αμα δ' ἱστίον ελκε νηός συμπανθ' οὐ λαβών οδε δ αυτ ανδρεσσι μελήσει. ελπομαι η Αἴγυπτον ἀφίξεται - γε Κυπρον η ς Υπερβορέου λέκαστέρω ἐς δε τελευτήνε ποτ ἐρεῖ αυτου τε φίλους καὶ κτηματα πάντα 30ους τε κασιγνήτους, ἐπεὶ μιν εμβαλε δαίμων. AZ είπων ἱστόν τε καὶ ἱστίον ελκετο νηός. ἐμπνευσεν δ' νεμος μέσον στίον ἀμφὶ δ' αρ οπλα καττάνυσαν τάχα δε σφιν ἐφαίνετο θαυματὰ ἔργα

οἶνος με πρώτιστα θοὴν αν νη μέλαιναν 35ηδυποτος κελάρυζ υώδης, ἄρνυτο δ' δμή ἀμβροσίη ναύτας δε τάφος λάβε πάντας ἰδόντας.

αυτίκα δ' ἀκρότατον παρὰ ἱστίον ἐξετανυσθηαμπελος νθα καὶ νθα κατεκρημνῶν- δε πολλοί

βότρυες αμφ' ἱστον δε μέλας ειλισσετο κισσός 40ανθεσι τηλεθάων, χαρίεις δ' ἐπὶ καρπος ὀρώρει πάντες δε σκαλμοὶ στεφάνους ἔχον οι δε ἰδόντες νη σύδην τότ' ἔπειτα κυβερνητην ἐκέλευον γη πελάαν. ὁ δ αρα σφι λέων γένετ' ἔνδοθι νηός δεινος εὐακροτατης, μέγα δ' ἔβραχεν εν δ αρα μέσση 45 ἄρκτον ἐποίησεν λασιαυχενα, σήματα φαίνων α δ' ἔστη μεμαυια λέων δ' πὶ σέλματος κρου

δεινον πόδρα ἰδών. οἱ δ' εἰς πρύμνην ἐφόβηθεν, ἀμφὶ κυβερνητην δε σαόφρονα θυμὸν ἔχοντα ἔσταν αρ' ἐκπληγέντες ὁ δ' ἐξαπίνης πορούσας 50αρχον εν, οἱ δε θυραζε, κακον μόρον ἐξα-οντες, πάντες μῶς πήδησαν, ἐπει ἴδον, εἰς λα δῖαν, δελφίνες δ' ἐγένοντο κυβερνητην δ' ἐλεησας εσχεθε καί μιν θηκε πανόλβιον ειπέ τε μυθον Θάρσει, δῖε, ' μάκαρ, τω ἐμω κεχαρισμένε θυμφ 55