Athenaeus 1

511쪽

ληνον νυκτα καὶ ἐκβιβασώς τους -του τραπιώτας, κοιμμωμένοις καὶ μεθίουσιν πιπεσὼν κατεκωφε του 'A - ταkυς καὶ τοὐς μετ' αυτῶν συστρατευομενους ως βοσκλματα ξακοσίους τον ἀριθμὸν ἐζώγρησε καὶ περὶ τετρακοσίους καὶ ὁ καλος στρατηγος Ἀπελλικων λαθε φυγὼν επι Ληλου πολλοὐς λ. καὶ συμφυγόντας κατιδῶν πιθοβως εις παυλεις συγκατέφλεξεν αὐταῖς οἰκίαις, καὶ πάντ' αυτῶν τὰ πολιορκητικὰ οργανα συν τ ελεπόλει, ν εἰς Ληλον ἐλθὼν κατεσκευάκει στήσας υν τρόπαυον μὲ

των τόπων ὁ λόβιος καὶ βωμὸν πέγραφε Tosσδε θανόντας εχε ρίνους τάφος, ο περὶ ηλον

μαρναμενοι πὰς λεσα εν πελαγει, την ἱερὰν τε νησον Ἀθηναῖοι κεράιζον κοινὸν Ἀρη βασιλεῖ Καππαδόκων θεμενοι. 54. Καὶ αρσου Ἐπικούρειος φιλόσοφος πρά- νησε, υσίας νομα. ος π της πατρiδος στεφανη ρος aἱρεθεὶς τουτ' ἐστὶν ἱερεῖς ρακλεους, υκ ἀπετῶ τοτην πην, Σὶ ε ιμαriον ἡραννος ην, πορφυροῖν ἐν μεσόλευκον χιτῶνα ενδεδυκὼς, χλαμύδα δἐ εφεστρίδα περιβεβλημένος πολυτελη καὶ ποδούμενος λευκὰς ακωνικας, στψανον δάφνης χρυσης στεμμένος, καὶ διανέμων τὰ τ nλουσίων τοι πένησι, πολλοῖς φονείων - ου διδόντων. 55. Toιοιτο εισαν οἱ απὸ φιλοσοφίας στρατηγοί περὶ

ναιτο κατασκευάσαι λόγον, υδ ε Σωκράτους στρατιω- την αμεμπτον. ὁ γαρ Πατων φησὶ τρεις στρατείας στρατευσασθαι Σωκράτη την μῖν εις Ποτίδαιαν, την

512쪽

ἐω του περὶ του ζεύγους ποία δἐ και μάχης γεννῶ ςnti', αριστεῖα Σωκράτης και τι πράξας πιφανες καὶ διάσημον, καθόλου μάχης μηδεμιῆς συμπεσοώσης, ῶς ἱστόρηκε Θουκυδiδης ου ἀρκεσθεις ὁ ταυτη τῆ τερατο-λori ὁ Πλάτων ἐπάγει και την ἐπὶ Ληλ- γενομίκην, μῶλλον ὁ πεπλασμένην ανδραγαθιαν. ει α και ὁ ἡλιον ἴρηκε Σωκράτης, ῶς σrορε ιρόδικος ὁ Κρατήτειος εν τοῖς προ τον Φιλοσωκράτην, αμα τοι πολλοῖς

ἀσχημόνως αν ἐνευγε, Παγώνδου οὐ τέλη περιπέμφαντος τῶν ιππέων ἐκ του ἀναῬους περι τυ λόφον τότε γαρ ι 216 μεν προς τὸ ἡλιον τῶν θυναίων νυγον οι δ' Ηοάλtiτταν, ἄλλοι δ' ἐπὶ ρωπον, οἱ δῖ Πάρνηθα τὸ δρος '

513쪽

Βοιωτοὶ δ' ἐς πόμενοι ἔκτεινον, και μάλιστα οἱ ἱππεῖς οι τε αὐτῶν καὶ Αοκρῶν τοιολο ου κυδοιμου καὶ φόβου καταλαβόντος τοἰς Ἀθηναίους μόνος Σωκράτης, βρεν- όμενος και--θαλμὼ παραβάλλων, εἱστηκε ἀναστα- λων το Βοιωτων καὶ Αοκρων ιππικόν κα ταώτης της ανδρείας αυτo ovis o&δης μέμνηται, Οὐκ αλλος ουδεις ποιητης πῶς δἐ κα των ριστείων Ἀλκιβιάδη παραχωρεῖ, ν τω μηδ' λως κεκοινωνηκότι ταύτης της στρατείας ἐν δὸ

πορείας εἴρηκε. και Ἀντισθένης δ' ὁ Σωκρατικος περὶ τωναριστελ τὰ - τω Πλάτωνι στορει. υκ εστι δ' ἔ μος ο λογος ουτος χαρίζεται γαρ καὶ ὁ κύων Ουxo no xτω Σωκράτει οθεν ουδετέρω αυτῶν δε πιστεύειν, σκοπῖνεχοντας ουκυδίδην ὁ γαρ Ἀντισθενης και προσεπάγει τη

ημεῖς ἀκοίομεν. δ Πλάτωνος Σωκράτης εις Ποτίδαιαν λέγει, παρεῖναι και τῶν αριστείων λκιβιάδη παρα-

514쪽

κεχωρηκεναι προτερει ὁ κατὰ πάντας τοος μορσους της επὶ Ληλιον στρατεῖα η περὶ Ποτῖδαιαν, ης Φορμίων

56. Πάντ' ου ψεύδονται οἱ φιλόσοφοι καὶ πολλα παρὰ τοις χρόνον γράφοντες οv αισθάνονται, καθάπερ 44υδ' ὁ καλός ενοφῶν, ς ε τω Συμποσiλυπ-iθεται Καλλίαν τον Ἱππονίκου υτολυκου του -κωνος ερῶντα

καὶ Ηικηκότος ουτου παγκράτιον στίασιν ποιουμενον καὶ

- τοις αλλοις δαιτυμόσι παρειτα αντὸν τον ἴσως μηδ/γεννηθεντα, η περὶ την παιδικὴν λικίαν πάρχοντα. στεδ' ὐτος ὁ καιρὼς καθ' οὐ δεισriων πων ην επὶ τολ- γὰρ υπολις τον ουτόλυκον διδάξας δια Λημοστρά- του χλευάζει την νίκην τοι υτολίκου πάλιν ο Ξενοφῶν ποιεῖ τον Σωκράτη λεγοντα εν ω Συμποσίω ταυτὶ Καίτοι Παυσανίας γε, ὁ Ἀγάθωνος του ποιητο εραστῆς, ἀπολογούμενος πῖ τῶν ἀκρασία συγκαDνδουμένων, ειρηκεν ς και στράτευμα ἀλκιμώτατον αν γενοιτο εκ παιδικῶν και εραστῶν τουτους γὰρ αν ετ οε εσθαι μάλιστα αν α δεῖσθαι αλληλους ἀπολιπεῖν θαυμαστὰ λεγων, rn o φόγου τε ἀ*ροντιστεῖν και ἀναιστυντεῖν προς ἀλληλους θιζόμενοι, ουτοι μάλιστ' αισχυνονται αισχρόν τε ποιεῖν. τι ἐν υν τούτων Ουδῖν εῖρηκε Παυσανίας ξεστι μαθεῖλε του Πλάτωνος Συμποσιου Παύσανω γὰρου Οἶδα σύγγραμμα, ιδ ει κται παρ' αλλω λαλῶν Ου- τος περ χρησεως εραστῶν και παιδικῶν η παρὰ Πλάτωνι πλην εἴτε κατέφευσται τουτο Σενοφῶν ειτ' ἄλλως γεγραμμεν τω Πλάτωνος ενετυχε Συμποσiω, παρὲίσθω τό δἐ κατὰ τοτς χρόνον ἀστόχημα λεκτεον Αριστiων εφ' ου ὁ συμπόσιον πόκειται συνηγμένον, προ τεσσάρων

515쪽

21 ετων υνγο πρότερος ηαε, καθ ο ΠΩάτων τα. 'Ἀγάθωνος νικητηρια γεγραφεν εν οἷς Παυσανίας τα περὶ τωνερωτικῶν διεξέρχεται- θαυμαστὸν ουν καὶ τερατῶδες εἰτα μήπω ρηθέντα, μετὰ δε τέτταρα ετ επιχειρηθενταπαρ' Ἀγάθωνι, Σωκράτης παρὰ μὰλα δειπνων εο νειου δεόντως ρηθέντα. T. 'Oλωρ ὁ λῆρός - τω Πλάτωνι, Συμπόσιον. οτε γαρ γάθων νίκα Πλάτων η τεσσαρεσκαίδεκα ετῶν. - γαρ ἐπὶ χοντος πηuου στεφανοῶται μναiοις, Πλάτων δε γεννῆται επὶ πολλοδώρου του μετ' Ευθυ - , μον ἄρξαντος δυο δ καὶ ὀγδοηκοντα βιώσας ετ μετηλ- λαξεν επὶ Θεοφέλου του μετὰ αU.ωπον, ς εστιν ὀγμηκοστὸς καὶ δευτερος ἀπο δῖ πολλοδώρου καὶ της Πλάτωνος γενέσεως τεσσαρεσκαιδέκατός εστιν ἄρχων λυφημος, ἐφ' υ τὰ πινίκια Ἀγάθωνος ἐστιῶνται. καὶ αὐτο δ ὁ μάτων δηλοῖ την συνουσiαν ταυτην προ πολλου γεγον ται, λεγων οντως ἐν τω Συμποσίω ει νεωστὶ γε την

Poetae, quem Pindariin esse facilius credant siliant i ii utilis visus est, Asrael, ulu mi attuleriint Dionysius de conlpon ve 't. cap. I. P.

12. d. Sohaeseri et Lucianus voL, p. 43. et I P. 20. ab

516쪽

ελεγεν, ἀλλα πάνυ εσκεμμενως'

58. ς ε τω Γοργία γράφων φησὶν 'χθλιος ἄρα

Ουτο ὁ Ἀρχέλδεός ἐστι κατὰ τον ον λογον απερ γε ω φίλε, ἄδικος. εἶτα ρητῶς ειπών ς κατέχοντος την Μακεδόνων ἀρχην Ἀρχελάου προβα γράφει τάδε Καὶ εοι- κλέα τουτον νεωστὶ τετελευτηκότα. ει ὁ νεωστὶ τετελεύτηκε Περικλης Αρχέλαος ουπω κύριος εστ της ἀρχης εἰ ὁ ουτος βασιλευει, προ πολλο πάνυ χρόνου ἀπέθανε Περικλης Περδίκκας τοίνυν προ ρχελάου βασιλάει, ρμῖν ὁ Ἀκάνθιός φησι Πικομηδης ετ τεσσαράκοντα πι Θεόπομπος δε τριάκοντα πέντε, Ἀναξιμένης τεσσαράκοντα, Ἱερώνυμος εἴκοσι οκτώ, αρσυα δἐ και Φιλόχορος εικοσιτρiα τοίτων ουν διαφόρως ἱστορουμένων λάβωμεν ον ἐλάχιστον ἀριθμὸν τα εἰκοσι τρία ετη Περικλης δ' αποθνησκε κατὰ τ τρiro reo του Πελοπον; σιακολπολε- μου, ἄρχοντος Ἐπαμείνονος, ἐφ' ου τελεmr a . . Περδίκκας, και την βασιλείαν Ἀρχέλαος διαδέχεται. πῶς ουν νεωστὶ κατὰ Πλάτωνα τελεωτα Περικλης εὐδἐ τῶ αὐτω Γοργία ὁ Πλάτων τον Σωκράτη πομι λεγοντα , νf περυσι βουλευειν λαχών, πεδη η φνλη ἐπρυτάνευε καιεδει με πιφηφiζειν, γέλωτα παρεῖχον καὶ Ουκ δυνάμην ἐπιφηφίσαι. τοῖτο ὁ Σωκράτης υ κατὰ ἀδυναμίαν ποίησεν, ἀλλα ἀλλον κατὰ ἀνδραγαθίαν ο γαρ βούλετο λύειν δημοκρατιας νόμους χαρὶστησι δἐ τοῖτο σανως ὁ

517쪽

πρυτάνεων τινῶν φασκόντων προ σειν την διαφηφι- 218σιν παρὰ τους νόμους, αυθις Καλλiξενος ναβὰς κατηγόρει αυτῶν. οἱ δ' εμων καλεῖν του - φάσκοντας οἱ ὁ πρυτάνεις φοβηθεντες μολόγουν παντες προθήσειν, πλην Σωκράτους του Σωφρονi ov. ουτος ὁ Ου εφη, ἀλλα κατὰ τους νόμους πάντα ποιήσειν. υτός εστιν διαφηφισμὸς ο γενόμενος κατὰ των περὶ Ἐρασμίδην στρατηγῶν, τι τοτ ἐν Ἀργινούσαις εν τὸ ναυμαχία ἀπολο- μενους ου ἀνείλοντο εγένετο δ η ναυμαχία ἐπὶ ποντος Καλλίου της Περιαλέους τελευτης στερον ἔτεσιν ει-

κοσι και τετταρσιν ,

59. -λὰ μην καὶ ὁ ἐν τω Πρωταγόρα διάλογος,

μετὰ τον Ἱππονlκου τελευτην γενόμενος, παρειληφότος ηδ την υσίαν Καλλioυ του Πρωταγόρου - α παραγ εγο νότος τὸ δεύτερον υ πολλαῖς πρότερον μέραις ὁ δ' Ἀπιπόνικος επὶ ἐν α δημον ἄρχοντος στρατηγῶν παρατετακται μετὰ ικίου προς αναγραίους καὶ τους παραβοηθουντας Βοιωτῶν, κα τῆ μάχη νενίκηκε τεθνηκε ἐπρ της επ' Ἀλκαίου διδασκαλiας τῶν υπόλιδος λά- κων ου πολλῶ χρόνω κατὰ λεικός. πρόσφατον γάρ τινα του Καλλiου την παραληφιν της ουσίας εμφαίνει τὸ δρῶμα.εν ουν Ουr τω δράματι Εωπολις τον Πρωταγόραν ς επι μοὐντα εισάγει, μειφίας δ' εν ω Κόννω, δύο πρότερον τεσι διδαχθέντι, ο καταριθμεῖ αυτὸν εν τα τῶν φροντιστῶν χορῶ δηλον ον ώς μεταξ τούτων τῶν ρύ- νων παραγεγονεν ὁ δ Πλάτω καὶ τον πιεῖον Ἱππων

518쪽

συμπαρ τα ποιεῖ εν - Πρωταγόρα μετά τινων διωνno irῶμ' -υς - εικὰς εν Ἀθήναις σφαλως διατρψειν προ του τὰς νιαυσiας επὶ Ἀσάρχου Ἐλαφηβολιωνος συντελεσθηναι σπονδάς. ὁ δ τον διάλογον φωταται γινόμενον περὶ τους καιρον τούτους, καθ' ους αἱ σπονδαὶ προσφάτως γεγόνεσαν λεγει οὐν ,E γαρ ειεν ἄνθρωποι ἄγριοι, ἔους περυσι Φερεκράτης ὁ ποιητης ε&δαξενεαὶ --iω. ἐδιδάχθησαν δ οι πιριο εα ' ριστiωνος ἄρχοντος, αφ' υ εστιν ἄρχων έστυφιλος, πεμπτος ων απὸ σάρχου, καθ ο αἱ σπονδαὶ ἐγένοντο Ἱσαρχος γαρ, . εἶτ' ειλας, μεθ' ον Αλκαῖος, ιτ υριμέων ει υστι- νιλος παρἀ h ιστορών ου Πλάτων ε τω διαλόγωεις τὰς Αθηνας παράγει πολεμίους οντας τους περὶ τον ' πίαν, μη της ἐκεχειρῖα αυτης μετοίσης. 60. Ναν ἄλλοις δ' ὁ Πλάτων φησὶ αιρπωντα ερωτησαι την Πυθia ει τις εῖ Σωκράτους σοφώτερος καὶ τῆν ἀνελεῖν, μηδένα κἀν τοττοις δ μη συμφωνων Σενοφῶν φησι Σαιρεφῶντος γάρ ποτε ἐπερωτησαντος εν Λευτοις π/ρ μοὐ ἀνεῖλεν okλων πολλῶν παρόντων, ρ μηδένα εἶναι ἀνθρωπων μοὐ μητε δικαιότερον μήτε σωφρονέστερον. πῶς ουν εὐλογον η πιθανόν Σωκράτη τον ὁμολογουντα μηδἐν επiστασθαι σοφώτατον απάντων ἡπό του πάντα πισταμένου θεοῖ ἀναρρηθηναι ει γὰρ τολλεστισοφλ το μηδἐ ειδέναι, το πάντα ειδέναι ναυλότης ἄνειη τὰ δ' ην χρεῶ τω αιρεφῶντι παρενοχλεῖν τον θειν

περὶ Σωκράτους πυνθανόμενον αυτος γἀ ην ἀξιόπιστος 219 nai αυτο λέγων, ου εστ σονός. βλὰξ γάρ τις ν

519쪽

τοιαιτ ερωτῶν τον θεον, ως ν ει καὶ τοιαυτα τινα,των Ἀττικῶν ἐρίων ε αλλ' ἐστὶ μαλακώτερα η των Βάκτροις καμηλων, εἰσί τινες δυνατώτεροι, η ει Σωκράτους εστι τις σιμότερος τους γαρ τα τοιαυτα πυνθαν

μένους οστόχως πιρραπίζει ὁ θεός ως και τον πυθόμενον, εἴτ' Αισωπος εστιν ὁ λογοποιὸς η αλλος τις, Πῶς αν πλουτήσαιμι, ιος και πονς ιες χλετάζων ἀπεκρίνατο Ε το μέσον κτησαι Κορίνθου καὶ Σικυῶνος. l. 'Aλλὰ μην οὐδἐ ων ο Πλάτων εἴρηκε περὶ Σω-h κράτους των κωμικῶν τις ειρηκεν, Ουθ' τι μαia se svρας υἱῖς λουθ' τι Σανθiππη χαλεπη η γυνὴ, Πις και νιπτηρας αυτου κατέχει της κεφαλης Ουθ' ως Ἀλκμβιάδης συνεκοιμήθη πὸ την αυτην γενόμενος χλαῖναν.

αν ἐσίγησε τοῖτ' Αριστοφάνης, ως τους νέους διαφθεὶροντος. σπασία μέντοι, Ῥοφη του Σωκράτους διδάσκαλος τῶν ρητορικῶν λόγων ε τοι φερομένοις ς αυτης ἐπε- σιν, περ ρόδικος ὁ Κρατητειος παρεθετο, ησιν ουτως Σώκρατες, Ουκ ελαθες με πόθω δηχθεις φρένα την σην παια Λεινομάτης καὶ λεινὰυ αλλ' πάκουσον, εὐβουλε σοι νιν εὐπαιδικά μηδ' ἀπιθησης

paratis VII p. 27 d. VIII p. 334 D. XI. p. 503 d. - - ε

520쪽

αγγελω, ἀλλα πιθοῖ καί σοι πολυ βελτιον εσται. 5 κἀγώ πως κουσα, χαρας - σῶμα λιπαίνω ἱδρῶτι, βλεφάρων ὁ γόος πεσεν ου ἀθελητως. στέλλου, πλησάμενος, ὁ Μουσης κατόχουο, η τόνδ' αἱρησεις δῶν δεινοῖσι πόθοισιν.

αυτον, προσβάλ λων ἀκοαῖς ὀπτηρια θυμοῖ. κυνηγεῖ ου καλός Σωκράτης, ερωτοδιδάσκαλον χων την Μιλησίαν, ἀλλ' ο αυτὁ θηρεοεται, ώς ὁ Πλάτων φη, λινοστατούμενος π Ἀλκιβιάδου καὶ μην- διαλελει γε κλαίων, ς ἄν οἶμαι δυσημερῶν. ἰδοῖσα γαρ υτιν--λην καταστηματι σπασi φησὶν Tiατε δεδάκρυσαι, ἐλε Σώκρατες η ' ἀνακινεῖ στερνοις ενναίων σκηπτος ποθος ὀμμασι θραυσθεις παιδὸς νικητου τον πώ τιθασόν σοι πέστην

δτι δἐ ντως ηρα του Ἀλκιβιάδου δηλον ποιε Πλάτων ντω Πρωταγόρα, καiτοι μικρὰν ἀπολείποντος-- τριάκοντα ετῶν λεγει ὁ Ουτως ,Πόθεν, ω Σωκρατες, φαίνει; δηλαδη ἀπὸ κυνηγεσίου του περὶ την Ἀλκιβιάδου ρανς και η μοι και πρώην ἰδόντι καλὸς φαίνετο ὁ ἀνηρ ετο ἀνη μεντοι, ω Σώκρατες, ῶς γ' ἐν μίν αυτοῖς εἰρησθαι,220και πώγωνος ὁ υποπιμπλάμενος ώτα τί δη τουτ' Οὐ

κωμικῶν κακηγοροι ἀλλον εἶναι, εἴ γε καὶ ιvim o