Athenaeus 1

531쪽

Σωκρατικ M, τω 'λαυγει Κριτοβουλον τον φίτωνος εα ἀμαθέα καὶ ρυπαρότητι μου κωμωδεῖ, τον ἐTN: ' αντον ιματίου ἐν φορησεως καθ' ημερα ημιωβόλιον κναφεῖ τελουντα μισθον, κωδει δἐ εζωσμενον καὶ , τα ποδηματα σπαρτiοις ἐνημμενον σαπροῖς καὶ ελέσαντα τον πορα ου μετρίως διαγελα ε δἐ τη Ἀσπασία Ἱππόνικον ἐν τον Καλλkυ κοάλεμον προσαγορενει, τὰς δ' εὐτης γωνίας γυναικας συλλημω μοιχάδας καὶ κερδαλεας. ὁ ὁ Καλλῶς αυτου περιεχε την του Καλλi- προς το πατερα διαφορὰν καὶ την Προδίκου καὶ χναξαγόρου των σοφιστῶν διαμώκησιν λεγε γαρ ως- μὸν Προδικος καμένην μαθητην ἀπετελεσεν - δ' τερος Φιλο-

ξενον τον Ἐρυξιδος καὶ ' ι πρόδον τον ἀδελφον Ἀριγνά-

του του κιθαρωδου θελων πο της των δηλωθέντων

μοχθηρὶς καὶ περὶ τα φαυλα λιχνείας εμφανἐσαι την των παιδευσάντων διδασκαλiαν ἐν δ τω ξιόχω πικρῶς 'πι- κιβιάδου κατατρεχε ως οἰνοφλυγος καὶ περὶ τα αλλοτρῶας γονιαῖκας σπουδάζοντος. 63 Ἀντισθενης δ' εν θατερ των Κυρων κακολογων' λκιβιάδην καὶ παράνομον εἶναι λεγε καὶ ις γυναῖκας καὶ ις την αλλην δiαιταν συνεῖναι γαρνησιν υτον καὶ μWρὶ καὶ θυγατρὶ καὶ δελφῆ, ως Περσας. ὁ πολιτι- κος αιτο διάλογος πάντων καταδρομην περιεχει των Actusησι δημαγωγῶν, ὁ δ' Ἀρχελαος Γοργίου του ρητ ρος η δ' Ἀσπασiα των Περικλεους υιῶν δενδ iππου καὶ Παράλου διαβολην τουτων γα τον ἐν ρχεστράτου φησὶν εινα συμβιωτην του παραπλησια ταῖς π των μικρῶν

532쪽

οικημάτων ἔργα μενον, το δ' Ευφημον συνηθη καὶ γνώριμον του φορτικὰ σκώπτοντος και η χρῶ τους συναντῶν- τας και Πλάτωνα δἐ μετονομάσας Σάθωνα συρῶς καὶ φορτικῶς, τον ταυτην χοντα την επιγραφην διόλογον βμε δωκε κατ' αυτοῖ τούτοις γὰρ τοῖς ἀνδράσιν οδεὶς ἀγα- θος σύμβουλος ιναι δοκεῖ, ου στρατηγος νόμιμος, οὐ σο

φιστης ἀξιόλογος, ο ποιητης φέλιμος, οὐ δημος εὐλόγιστος ἀλλα Σωκράτης, ο μετὰ των Ἀσπασίας αὐλητρί

δων ἐπὶ των ργαστηρiων συνδιατρίβων , καὶ Πίστωνι, θωρακοποι διαλεγόμενος, και εοδότην διδάσκων τὴνεταiραν λω τους εραστὰς παλευειν ως Σενοφων παρi-στησιν ν δευτερω 'Aπομνημονευμάτων τοιαῖτα γὰρ ποιεῖ ναυτον παραγγελματα νη θεοδότη λεγοντα, α ἴτε αὐ

δία, αλλ' οὐδ λυθηναῖος Πυθόνικος, συνεοράκασι πόθων θελγητρα ουτοι γὰρ περ ταλα πόληντο περιττῶς επιλεiποι δ'Ἀν- ό πῶς χρόνος, εὐεκriθεσθαι βουληθείην τὰς σεμνὰς των φιλοσόφων μεμφεις καrὰ γὰρ -- τον δωτον Πλάτωνα πιρρεῖ ὁ πλος μοι τοιούτων Ορ-221γόνων κα Πηγάσων και ἄλλων ἀμηχάνων πληθει τε καὶ

ἀτοπία τερατόλόγων τινῶν φύσεων διόπερ κατασιωπήσομαι. 64. Toσαλα του Μασουρk εἰπόντος και τα πάντων δ' μασθέντος διὰ σοφίαν ὁ Οὐλπιανὸς σιωπης γενομενης φη, οκειτε μοι, ἄνδρες δαιτυμονες, σφοδροῖς κατηντλησθαι λόγοις παρὰ προσδοκiαν βεβαπτόσθαι τε τω

533쪽

Σκυθιστὶ φωνεῖ, ουδ κόππα γιγνώσκων κεῖται δ' ναυδος εν πio ω κολυμβησας, i, κάθυπνος, ως μηκωνα φάρμακον πίνων, φησὶν ο Βυζάντιος Παρμένων η ἀπολελiθωσθε πο των προειρημενων Γοργόνων περὶ ν, οντως γεγονασί τινα ζῶα ἀπολιθώσεως νθρώποις αιτια ιστοριι υλiξανδρος Μυνδιο εν δευτέρω κτηνῶν στορίας υτως , Thν Γοργόνωτο ζῶον καλοῖσιν οι ἐν Λιβίη νομάδες, που καὶ γiνεται, κατωφίπον ἔστι δἐ ως οι ἐν πλειστοι λέγουσιν, ἐκ τυς δορας σημειοίμενοι, προβάτω ἀγρiω μοιον ενιοί φασι, μόσχω εχειν ὁ λέγουσιν αυτ τοιαυτην ναπνοην ωστε πάντα τον ἐντυχόντα τω ζώω διαφθεiρειν. iρειν ειχαίτην απ του μετώπου καθειμένην επὶ τους ὀφθολμονς, ην πόταν μόγις διασεισαμένη δια την βαρυτητα εμβλεφy, κτείνει τυν π αυτης θεωρηθέντα, ο τω πνεύματι, αλλὰ τῆ γιγνοuενη απὸ τῶν ὐμμάτων φύσεως φορα, καὶ νεκρον ποιεῖ. γνώσθη ὁ οιτως τῶν μετὰ Μαρ ιο τινῖς επὶ Ἐγόρθαν στρατευσαμένων δόντες την Γοργόνα δόξαντες τε διὰ τὼ κάτω νενευκέναι βραδεως τε κινεῖσθαι γριον εἶναι πρόβατον, ωρμησαν π αιτλως κατεργασόμενοι οἷς ειχον ξiφεσι τ ὁ πτοηθῖν διασεισάμενόν τε την τοις μή

534쪽

μων ἐπικειμένην χαἰ ν παραχρημα ἐποίησε - ορμή

σαντας α αντο νεκρους πάλιν ὁ και πάλιν το αυτοποιησάντων τέρων νεκρων τε γενηθέντων, ἀει των προσ- φερομενων ἀπολλυμενων ἐστορυσαντές τινες παρὰ των ἐπι-

χωρὶων τον του ζώου φύσιν μακροθεν ἐνεὸρεύσαντες αιτο ιππεις τινες νομάδες αρiου κελευσαντος κατηκόνrισαν, ηκόν τε φέροντες προ τυν στρατηγὸν το γηρων. ouro a d ουν ως η ἄρα τοιουτο Μορ η τε Μαρίου στρατεiαμπέει ἐκεῖνο μέντοι το λεγόμενον - του σωριογράφου υκ ἔτι πιστὀν ως εἰσί τινες κατ τη-- ον πισθονόμοι καλούμενοι βόες, δια το μὴ ἔμπροσθεν αυτους πορευομένους νέμεσθαι, ἀλλ εις τοὐπίσω ποχωρουντας τουτο ποιεῖν εἶναι γὰρ αὐτοῖς ἐμπόδιον προς την του κατὰ φύσιν νομην τὰ κέρατα ου ἄνω ἀνακεκυφότα κα- θάπερ τὰ των λοιπων ζώων, ἀλλὰ κάτω νενευκότα καὶ επισκοτοῖντα τοις μμασι τουτο γὰρ ἄπιστόν στιν , Ov-δενὸς τέρου πιμαρτυροῖντος στορικον. 65. Λῖτα του Οὐλπιανου ειπόντος πιμαρτυρων Ααρήνσιος και συγκατατιθέμενος τω λόγω ν γ τον ἁ- ριον των ζώων τούτων δορὰς εις την Ῥώμην ἀναπεπομφέναι, ας μηδένα εικάσαι δεδυνησθαι τίνος εἰσὶ διὰ τοπαράδοξον της φεως ἀνατεθείσθα τε τὰς δορὰς ταί- τας ε τω του ρακλέους ἱερω, εν ου οἱ του θριάμβους κατάγοντες στρατηγοὶ στιῶσι τους πολiτας, καθάπερ πολ- 222 λά των μεδαπῶν ποιηται και συγγραφεις εἰρήκασιν. μεῖς ουν, Ἀραμματικοι, κατὰ τον Βαβυλώνιον ρόδικον,

ἡγετ . ριστάρχειοι, εα ευρέα νῶτα θαλάσσης

νεκρων τε . Legebatiar καὶ νεκρων γεννηθέντων των ἐπιχωρίων την την των ἐπιχωρίων την . αυτ ι 1πεῖς τινες νομάδες

535쪽

οταν τις πη καινον ενθυμημά τι, δηλουν πασιπι ι δ εαυτοῖσι σοφοὶ πρῶτον ἐν Ου εχουσι της τέχνης κριτνῖν' ειτα φθονοουνται χρὴ γαρ ει πλον φερε απανθ' οσ αν τις καινότητ εχειν δοκῆ. ἐπι τουτοις τοι λόγοις ἀναχωρουντες οἱ πολλοὶ λεληθώτως διελυσαν την συνουσίαν.

536쪽

222' ειδ απαιτεῖς συνεχως παντῶν, ταῖρε ιμόκρατες, τα παρὰ τοῖς δειπνοσοφισταῖς λεγό/ιενα, καινά τινα νομίζων μῶς ευρωκειν, πομνησομέν σε - Hιgάνει λεγόμενα - Ποιησε τόνδε τον τρόπον Μααάριόν εστιν η τραγωδία αώω κατῶ πάντ' εἴ γε πρῶτον, λόγω

- των θεατῶν εισι ν γνωρισμένοι,

τί πείσεθ' υτος, τί πεποiηκεν - πάλιν εἴπη τις Ἱλκμεωνα, και τα παιδὶ

1 πάντ' εὐθε ς ψηχ', τι μανεις ἀπεκτονετην μητερ', ἀγανακτῶν δ' Ἀδραστος εοθεωρηξει, πάλιν τ' ἄπεισι. ἔπειθ aταν μηδέν δυνωντ ειπεῖν τι, κομιδη δ' ἀπειρηκωσιν ν τοῖς δράμασιν, 15 αἰ γυσιν σπερ δύκ χ ο τ δε μηχανζν,

537쪽

καὶ τοι θεωμένοισι αποχρωντως χει. μῖν δ ταυτ' ο εστιν, αλλὰ πάντα δειευρεῖν, νόματα καινὰ τὰ διωκημένα πρότερον, τὰ νυν παρόντα, ζ καταστροφην, 20 την εἰσβολην. α εν τι τουτων παραλλη εμης τις η Φείδων τις, ἐκσυρίττεται Πηλεῖ δῖ ταῖς εξεστι καὶ Πυκρω ποιεῖν.

'πρωνος ἱροῖ θεοφιλεστατον τόπον, Anτους Λιός τε τοξοδαμνε παρθενε, ως ο τραγωδοί φασιν, οἶς ξουσίαεστιν λεγειν παντα καὶ ποιεῖν μέν-ις.

2. ιμοκλης δ' ὁ κωμωδιοποιὸς κατὰ πολλῶ χρησιμην

ειναι λέγων τω βίω τετραγωδiαν φησιν ν ιονυσια- ζουσαις 'D τῶν, κουσον ν τι σοι μελλω λεγειν. ανθρωπος εστι ζῶον πίπονον φύσει και πολλὰ λυπηρ' ὐμος εν αυτ φερει.

παρατυχὰς ουν φροντίδων νεύρετο ταυτας ὁ γὰρ νους των δίων λήθην λαβων, προς ἀλλοτρίω τε φυχαγωγ εὶς πάθει. μεθ' ὁονης ἀπηλθε παιδευθεις αμα. τους γὰρ τραγωδους πρωτον ει οὐλει, σκόπει,

538쪽

ώς φελουσι πάντας ο μεν ἄν γα πένης

ἀτυχηματ' Ηοις γεγονότ' εννοοουμενος τὰς αυτὸς -το συμφορὰς ρμον φερει-3. Και μεῖς Ουν, ω ιμόκρατες, ἀποδίδομεν σοι τατων δειπνοσοφισrῶν λείφατα, καὶ οὐ δίδομεν - - θωκίδης φησὶ ρητωρ ημοσθενην χλευάζων, i O Φιλιπι που 'Aθηναiοις Ἀλόννησον διδοντος συνεβοίλετε μ λαμβάνειν εὐδίδωσιν, ἀλλα μη ἀποδiδωσιν. περ Ἀντιφάνης - εοττίδι παιδιὰν θεμενος ρεπηλεῖ τόνδε τὸν τρόπον ' δισπότης δ πάντα τα παρὰ το πατρος ἀπέλαβεν, σπερ λαβεν. B. γάπησεν αντο ημα τοῖτο παραλαβων Λημοσθένης. Αλεξις δ' ἐν Στρατιώτη '

memorat Casa onus.

Alexima versus On . .

539쪽

. . ..

παιδαριον λαβον αποφέρων κω πάλιν. B. πῶς οι ἀρέσκει σοι τρέφειν α οὐκ ἔστι γαρ Ῥέrερον. . ἰδ' μετερον. A. αλλ' ἐδώκατευμεῖς ἐμοὶ τοὐτ'. B. ου δεδώκαμεν. A. τί αἱ B. ἀπεδώκαμεν α τὸ μ προσηκον ἐμοὶ λαβειν; καὶ ἐν Ἀδελφοῖς Ἐγῶ δέ κα γορ- ταυταις εἰπέ μοι. B. υκ αλλ' ἀπέδωκας, ἐνέχυρ- ηπο λαβων. 2 24 Ἀνα λας δ' ἐν μανδρὶ - τας παλαίστρας σοι α την η μη - γεδώρ, αλλ' ἀπόδος. B. καὶ δὴ φέροισ' ἐξέρχομαι. Tιμοκλης δ' - μωσινοικοῖ κελευεις νυν με πάντα μαλλον ἡτα προσόντα φράζειν πάνυ γε δράσω τουτό σοι. B. καὶ πρῶτα μέν σοι παυσεται Λημοσθένης ὁργι, μενος. A. ὁ ποιος Γ ὁ ποῖος ὁ βριαρὸς, τους καταπέλτας τάς τε λόγχας ἐσδιων , i, μισῶν λόγους ἄνθρωπος, Ουδ πώποτε ἀντίθετον πών Ουδῖν, αλλ' Ἀρη βλέπων. κατὰ τους ουν προειρημένους ποιητὰς καὶ αυτοι τῶ πό- μενα τοι προειρημένοις πολίοντες καὶ οὐ διαντες τῶ ἀωόλουθα λαομεν.

540쪽

4. Ἐπεισηλθον υ ημιν παῖδες πληθος οσον ἰχθυων φέροντες θαλασσίων λιμναίων τε ἐπι- άχων αργυρῶν, ωστε θαυμάσαι μετὰ του πλούτου καὶ την πολυτέλειαν. μονονουχὶ γὰρ και τὰς Πηρηῖδας φωνηκει και τις των παρασίτων καὶ κολάκων ἔφη τον Ποσειδῶ πεμπειν τω πτουνίω μῶν τους χλυς, οὐδ- των εὐ Ῥώμη σονι- τον ιχθυν πωλούντων, αλλὰ τους ἐν ἐξ Ἀντέου κομίσθαι, τερους δ εκ αρρακίνων καὶ των καταντικρυνησων Ποντiων, αλλους δ' ἐκ Πύργων πολις δ αιτο

ἀποδέουσι των κατὰ την Ἀττικην ποτε κωμωδηθεντων:περὶ Ἀντιφάνης μεν εν μανίσκοις φησιν

Ἐγω τέως ἐν ὀμην τὰς Γοργόνας

Εὐναί τι λογοποὶημα προς ἀγορὰν δ' ταυd ἔλθω, πιπίστευκ' ἔμβλεπων γὰρ αὐτόθι

τοις χθυοπώλαις λίθινος εο ς γίγνομαι ' ωστ' ἐξ ἀναγκης στ' ἀποστραφεντι μοελαλεῖν προς αὐτ ς αν ἴδω γὰρ λίκον ἰχθυν οσου τιμῶσι, πηγνυμαι σαφῶς. 5. Ἀμφις δ' εν Πλάνωμος τους στρατηγους σόν ἐστι μορίαις μοῖραι προσελθόντ' ἀξιωθηναι λόγου, λαβειν τ' ἀπόκρισιν ν αν περ- τις, προς τους καταράτους χθυοπώλας ἐν ἀγορῆ