Athenaeus 1

521쪽

ληνον νυκτα καὶ κ' σας τους απτου στραπιωτας, - μωμενοι και μεθέουσιν πιπεσὼν κατέκοπε του 'Aλο--kυς και τους μετ' αυτῶν συστρατευομένους, βοσκη-ματα ξακοσίους τον αριθμον, ἐζώγρησε δ καὶ περὶ τετρακοσiους καὶ ὁ καλος στρατηγος Ἀπελλικων λαθε φυγὼν εα Ληλου πολλους δἐ και συμφυγόντας κατιδὼν ὁ υρόβιος εις παίλεις συγκατέφλεξεν αὐταῖς οἰκίαις, καὶ πάντ' αυτῶν τα πολιορκητικὰ οργανα συν τῆ λεπόλει, ν ει Ληλον ελθών κατεσκευάκει στησας ουν τρόπαιον ἐπὶτων τόπων ὁ λόβιος καὶ βωμον πέγραφε Tosσδε θανοντας εχει ξείνους τάφος, ο περὶ ηλον

μαρναμενοι ψυχὰς λεσα εν πελαγει, την ἱερὰν τε νησον θηναῖοι κεραιων κοινον Ἀρ βασιλεῖ Καππαδόκων θέμενοι. 54. Καὶ αρσου ὁ Ἐπικούρειος φιλόσοφος τυράννησε, υσῶς νομα. ος π της πατρiδος στεφανηφόρος αἱρεθεις, τουτ' στὶν ιερεῖς Πρακλέους, υκ ἀπετῶ τοτην ἀπην, αλλ εξ ιματίου ἡραννος ην, πορφυροῖν ἐν μεσόλευκον χιτῶνα ενδεδυκὼς, χλαμύδα ὁ ἐφεστρίδα περιβεβλημενος πολυτελη καὶ ποδοίμενος λευκὰς Λακωνικος στεφανον δάφνης χρυσης στεμμένος, καὶ διανεμων τὰ των Πλουσίων τοῖς πένησι, πολλοὐ φονείων τῶν διδόντων. 55. Toιουτοί εἰσιν ἀ- φιλοσοφίας στρατηγοι περι

ναιτο κατασκευασαι λόγχην, οὐδ' ε Σωκράτους στρατι-

την αμεμπτον. - ὁ γαρ Πλάτων φησὶ τρεις στρατείας στρατευσασθαι Σωκράτη , την ἐν ις Ποτίδαιαν, την

522쪽

τουτο υτε Θουκυδidov. ἀλλ υδ' σοκράτους εἰρηκότος τω περὶ οὐ ζενγους. ποίας ὁ και μόρος γενομένης ἔλι βε τὰ ἀριστεῖα Σωκράτης καὶ τι πράξας πιφανῖς καὶ διάσημον καθόλου μάχης μηδεμιῆς συμπεσουσης, ως ἱστορηκε Θουκυδiδης ου ἀρκεσθεὶς ὁ ταύτη τῆ τερ&το-λori ὁ Πλάτων ἐπάγει καὶ την ἐπὶ Ληλὶ γενομένην, μῶλλον ὁ πεπλασμένην ἀνδραγαθiαν ει γὰρ καὶ το τλιο ηοηκε Σωκράτης, ῶς σrορει Φόδικος ὁ Κρατη-τειος ἐν τοῖς προς το Φιλοσωκράτην, ἄμα τοι πολλοις ἀσχημόνως δε ἔνειγε, Παγώνδου οὐ τέλη περιπέμφαντος των ἱππέων ἐκ του ἀφανους περὶ τον λόφον τότε γαρ ι 216 μῖν πρὸ το δηλιον των Ἀθηναίων ψυγον οἱ επὶ θάλαtταν, ἄλλοι δ' ἐπὶ ρωπον, οἱ ὁ Πάρνηθα τυ ορος

523쪽

ο τε αυτῶν καὶ Αοκρῶν τοιούτου ον κυδοιμοῖ καὶ φόβου καταλαβόντος τους Ἀθηναίους μόνος Σωκράτης, ρε- όμενος καὶ τωφθαλμὼ παραβάλλων, ειστηκε αναστέλ- λων το Βοιωτῶν καὶ Αοκρῶν ἱππικόν καὶ ταώτης της ανδρείας αυτο ου Θουκυ&δης μέμνηται, υκ ἄλλος ουδεις

ποιητης. πως δ καὶ των ἀριστείων Αλκιβιάδη παραχωρεῖ, b του μηδ' ολως κεκοινωνηκότι ταύτης της στρατείας εὐειτω Κρίτων ο ν νημοσύνη φαος Πλάτων νει ποιη- σασθαί ποτε ἀποδημίαν τον Σωκράτη ξω της εις συμπορείας ειρηκε καὶ Ἀντισθενης δ' ὁ Σωκρατικος περὶ τωναριστείων τα αυτὰ τω Πλάτωνι στορε ο- σα δ' εμ-μος ὁ λόγος ουτος χαρίζεται γαρ καὶ ο κυων Ουτος πο- τω Σωκράτει ολ Ουδετερ αυτῶν δει πιστεύειν, σκοπον

εχοντας ουκυδίδον ὁ γὰρ Ἀντισθένης καὶ προσεπάγει τηε φευθογραφία λέγων Ουrως , , εῖς δ ἀκούομεν κα τηπρος Βοιωτοτ μω τἀριστεῖά σε λαμιν. Ῥε 'μ' λκιβιάδου ο γερας, ου εμόν. Σου γε δόντος ως ημεις ἀκοίομεν. ὁ Πλάτωνος Σωκράτης εις Ποτίδαιαν λεγε παρεῖναι καὶ των ριστείων χλκιβιάδη παρα-

. . io' --P. 52 b. οὐ γὰρ ν ποτε τῶν ἄλλων θηναίων

Mπώντων διαφερόντως - τε πόλει ἐπεδημεις, εἰ μή σοι φερόντως μεσκε, καὶ οὐτ' ἐπὶ θεωρίαν πώποτ' ἐκ της πόλεως μ9ες, τιμη παξ εἰς μὲν Ουτευλλοσε οὐδαμόσε, ι μη πχε στρατευσό-

μ οc quae postrema aut non reperit in suo exemplo Athenaeus, quod non est verisimile, aut neglexit memoriae errore. σι

524쪽

E 473

κεχωρηκεναι προτερεῖ ὁ κατὰ πάντας τοπις στορικους της επι Ληλιον στρατεῖα η περὶ Ποτίδαιαν, ης Φορμiωνεστρατηγει.

56. Πάντ' ου ψευδονται ι φιλόσοφοι καὶ πολλα παρὰ τοι χρόνους γράφοντες ου αἰσθάνονται, καθάπερ 44υδ καλός ενοφῶν, ς ε τω Συμποσiω ποτίθεται Καλλία, τον Ἱππονiκo Αὐτολύκου του λκωνος ερῶντα

καὶ νεροικηκότος ουτου παγκράτια εστίασιν ποιουμενον καὶ

ποιεῖ τον Σωκράτη λεγοντα εν ω Συμποσίω ταυτι , ἐ- τοι Παυσανίας γε, ὁ Ἀγάθωνος του ποιητον εραστῆς, ἀπολογούμενος υπὸ των κρασὶ συγκαDνδογενων, Φηκεν ως καὶ στράτευμα αλκιμώτατον αν γενοιτο ἐκ παιδικῶν και εραστῶν τουτους γαρ αν ετ αεσθαι μάλιστα

αν α δεῖσθαι ἀλληλους ἀπολιπεῖν θαυμαστὰ λεγων, εrγε οἱ Θου τε ἀφροντιστεῖν καὶ ἀναισχυντεῖν προς ἀλληλους θιζόμενοι, -οι μάλιστ' αισχυνονται αισχρόν τι ποιεῖν. τι ἐν υν τούτων οὐδἐ ειρηκε Παυσανίας ξεστι μαθεῖν ε του Πλάτωνος Συμποσίου Παίσανέου γ Ου οιδα σύγγραμμα ουδ εισηκται παρ' ἄλλω λαλῶν Ου τος περὶ χρησεως ρaστῶν και παιδικῶν ἡ παρὰ Πλάτωνι πλην εἴτε κατέφευσται τοὐτ Σενοφῶν ειτ' ἄλλωζγεγραμμένω τω Πλάτωνος ενετυχε Συμποσiω, παροῦείσθω τλει κατὰ τοος χρόνον ἀστόχημα λεκτεον Αριστἐων, fio τὸ συμπόσιον πόκειται συνηγμενον προ τεσσάρων

525쪽

4 4 E

δωνος νικητηρι γεγραφεν εν οἷς Παυσανίας τα περί τωνερωτικῶν διεξέρχεται θαυμαστὸν υ και τερατῶδες ειτα μηπω ρηθέντα, μετὰ ὁ τέτταρα ετ επιχειρηθενταπαρ Ἀγάθωνι Σωκράτης παρὰ Καλλα δειπνων ευθύνειου δεόντως ρηθεντα. 5T VOM M ληρός ἐστι, Πλάτωνι, Συμπόσιον. οτε γαρ Ἀγάθων ἐνίκα, Πλάτων η τεσσαρεσκαίδεκα ετῶν. με ν γὰρ ἐπὶ ἄρχοντος υφημου στεφανοῖται φναiοις, Πλάτων δῖ γεννῆται ἐπὶ πολλοδώρου του μετ' Ευθύ - , μον ἄρξαντος δυο ει καὶ πληκοντα βιώσας ετ μετηλ- λαξεν επὶ Θεοφέλου του μετὰ α μαχον, ς εστιν ὀγδοηκοστὸς καὶ δευτερος ἀπου 'Aπολ λοδώρου καὶ της Πλάτωνος γενέσεως τεσσαρεσκαιδεκατός εστιν ἄρχων Σοφημος, εφ' υ τα πινίκια Ἀγάθωνος ἱστιῶνται. καὶ αυτος δε Π άτω δηλοῖ συνουσίαν ταίτην προ πολλο γεγονεται, λεγων Ουτως ν τω Συμποσίω ,E νεωστὶ γε την συνουσίαν γεγονεναι, ἄστε κἀμ παραγενέσθαι. Ἐγὼ γάρ ' e 7 h. Πόθεν ην δ' πῶ, ω λαύκων οὐκ Οισθ' or πολλῶν τῶν Ἀγάθων οὐκ επιδεδήμηκε και προελθών φησιν ,γλλ' εἰπε μοι, πο ἐγένετο συνουσiα αετη; ἀγῶειπον τι παίδων τ οντων --, ora Gi τραγωδία νiκω

σεν, Ἀγάθων. Ἀτι δἐ πολλα ὁ Πλάτων παρὰ του χρανους ἀμαρτάνει δηλόν μιν ε πολλῶν κατὰ γὰρ τονειπόντα -οιητὴν ,δα κεν 4n ἀκαιρ*αν γλῶτταν

Poetae liuen Pindar IIII t si facilius credam quanti ai aliis visua est, Aeschylum, attulε runt Dionysius de con pos Veri . RP. I. P. 12. d. Schaeseri et Lucianua vol. II. p. 43. et IlI P. 20. ab

526쪽

ελεγεν, ἀλλα πάνυ εσκεμμεν-

d 58. ἐν τω Γοργῖα γράφων φησιν , Ἀθλιος ἄρα

Ουτος ο Ἀρχελαός ἐστι κατὰ τον ον λόγον. ἴπερ ε ωτίλε, ἄδικος ' εἶτα πῶς ειπών ς κατεχοντος την Μακεδόνων ἀπῆν Ἀρχελάου προβα γράφει τάδε ,Καὶ Περικλέα τουτον νεωστὶ τετελευτηκότα. εἰ ὁ νεωστὶ τετελεύτηκε Περικλης, πελαος ουπω κυφος ἐστι της ἀρχης εἰ δ' υτος βασιλευει, προ πολλο πάνυ χρόνου ἀπέθανε Περικλης Περδiκκας τοίνυν πρ Ἀρχελάου βασιλεέει, ρμῖν ὁ Ἀκάνθιός φησι ικομηδης ετ τεσσαράκοντα πιε Θεόπομπος δε τριάκοντα πέντε, Αναξιμενης τεσσαράκοντα, Ἱερώνυμος εἴκοσι οκτώ, Μαρσυας ει καὶ Φιλόχορος εικοσιτρiα τουτων Ουν διαφόρως ἱστορουμένων λάβωμεν τρνελάχιστον ἀριθμὸν τα εἴκοσι τρία ετη Περικλης δ' ποθνησκε κατὰ τ τρiro reo του Πελοποννησιακου πολε- μου, ἄρχοντος Ἐπαμείνονος, ε ' O τελευτα . . . Περ&κκας, και την βασιλείαν Ἀρχελαος διαδεχεται. πῶς ουν νεωστὶ κατὰ Πλάτωνα τελευτα Περικλης εν ει τω-τω Γοργία ὁ Πλάτων τον Σωκράτη ποιεῖ λεγοντα , νf περυσι βουλετειν λαχών, ἐπειὁ η τλη ἐπρυτάνευε καιεδει με πιπηνέζειν, γέλωτα παρεῖχον και υκ δυνάμην ἐπιφηφίσαι. -οῖτο ὁ Σωκράτης υ κατὰ ἀδυναμίαν ποίησεν, αλλὰ ἀλλον κατὰ ἀνδραγαθίαν Ου γαρ βούλετολίειν δημοκρατίας νόμους. παρῶστησι ὁ τοῖτο σανῶς ὁ

Iitteris expressi ErlInt.

527쪽

Σενοφων ἐν πρώτω πιλνικῶν ἐκτιθεὶς οτως , Tῶν δε πρυτάνεων τινῶν οὐ φασκόντων προ σειν την διαφqφι- 2 8σιν παρὰ τους νόμους, αυθις Καλλiξενος ἀναβὰς κατηγορε αυτῶν. οἱ δ' ε ων καλεῖν τους- φάσκοντας. εδ πρυτάνεις φοβηθεντες μολόγουν παντες προθησειν, πλην Σωκράτους του Σωφρον ισκον ουτος ὁ Ου εφη, ἀλλα κατὰ τους νόμους πάντα ποιησειν. ουτος εστιν ὁ διαφηφισμος ὁ γενόμενος κατὰ των περὶ Ἐρασινίδην στρατηγῶν, τι τοτ εν Αργινούσαις εν τη ναυμαχία ἀπολο- μενους Ου ἀνείλοντο ἐγενετο δ η ναυμαχία ἐπὶ ἄρχοντος Καλχίου της Περικλέους τελευτης στερον τεσιν ει-

κοσι και τετταρσιν.

I, 59. λλὰ μην και ὁ ἐν τω Πρωταγόρα διάλογος,

μετὰ την ἹππονDου τελευτην γενόμενος, παρειληφότος η την οὐσίαν Καλλίου του Πρωταγόρου - Παραγεγο νότος το δεύτερον υ πολλαῖς πρότερον μέραις ὁ δ' Ἱμπόνικος επὶ ἐν ἡ δημο ἄρχοντος στρατηγῶν παρατετακται μετὰ ικίου προς αναγραίους και - παραβοηθουντας Βοιωτῶν, καὶ τη μάχη νενίκηκε τέθνηκε δεδπρο της ει υλκαίου διδασκαλiας τῶν Εὐπόλιδος Κολά- κων ου πολλῶ χρόνω κατα το ικός. πρόσφατον γάρ τινα του Καλλiου την παραληφιν της ουσίας εμφαίνει τὸ δρῶμα.εν ουν Ουr τω δράματι ωπολις τον Πρωταγόραν ς επιδημοῖντα εισάγει, μειπίας δ' εν ω Κόννω, δύο πρατερον τεσι διδαχθέντι, οὐ καταριθμεῖ αυτὸν ἐν τῶ τῶν φροντιστῶν χορῶ δηλον ν ως μεταξ τούτων τῶν ρύ- νων παραγεγονεν. - Πλάτων - τον Πλεχ υ ὐν

528쪽

συμπαροντα ποιεῖ εν - Πρωταγόρα μετά τινων ἰδίων πολιτῶν Ἀος ο εικὰς ἐν Ἀθήναις σφαλῶς διατρύειν δ προ του τὰς νιαυσίας ἐπὶ Ἀσάρχου Ἐλαφηβολιῶνος συντελεσθηναι σπονδάς. τον διάλογον φiσταται γινόμενον περὶ τους καιρους τοίτους, καθ' υς, σπονδαὶ προσφάτως γεγόνεσαν λεγε γουν Εἰ γαρ ειεν ἄνθρωποι ἄγριοι οῖον περυσι Φερεκράτης ὁ ποιητης ε&δαζεν επὶ μναλ.μ εδιδάχθησαν δ οι Ἀγριοι - μι--νος ἄρχοντος, ἀφ' υ εστιν ἄρχων Αστύφιλος, πεμπτος ων ἀπὸ Ισάρχου, καθ ο αἱ σπονδα εγενοντο Ἱσαρχος γαρ, εἶτ' Ἀμεινώς μεθ' ονυλκαῖος, ιτ χριστίων, ει 'Aστιφιλος παρ τhν ἱστορῶ- ουν ὁ Πλάτων ε τω διαλόγωεις τὰς Αθηνας παράγει πολεοίους ντας τους περὶ τον Ἱππίαν, μη της ἐκεχειρίας αυτης μενούσης. 60 Κἀν ἄλλοις δ' ὁ Πλάτων φησι πιιρπῶντα ερωτησαι την Πυθiαν εἴ τις εῖ Σωκράτους σονώτερος καὶ την ἀνελεῖν, μηδενα καν τουτοις δ μη συμφωνῶν Σενοφῶν φησι Xαιρεφῶντος γαρ ποτε περωτησαντος εν Λευφοις π/ρ εμο ἀνεῖλεν Ο πολλων πολλῶν παρόντων, ρ μηδεν εἶναι ἀνθρώπων μου μητε δικαιότερον μητε -- φρονέστερον. πῶς υ ευλογον η πιθανόν Σωκράτη τον ὁμολογοῖντα μηδ/ν ἐπίστασθαι σοφώτατον ἀπάντων υπό του πάντα πισταμένου θεοῖ ἀναρρηθηναι ει γὰρ τολά ἐστισοφλ το ζειν εἰλναι, το πάντα εἰδέναι αυλότης ἄνειη. ἐς δ' ην χρεία τω αιρεφῶντι παρενοχλεῖν τον θειν περὶ Σωκράτους πυνθανόμενον αυτος γἀ ην ἀξιόπιστος

et 194πἐρ αυτο λέγων - ου ἐστι σοφός. βλὰξ γάρ τις ν

529쪽

τοιαιτ' ἐρωτῶ τον θεον, ς αν ει και τοιαυτό τινα,των Ἀττικων ρέων- αλλ' ἐστὶ μαλακώτερα η των Βάκτροις καμηλων ε εισέ τινες δυνατώτεροι, η ει Σωκράτους εστι τις σιμότερος τους γαρ τὰ τοιαυτα πυνθαν μένους ευστοχω επιρραπέζει θεός ώς καὶ τον πυθόμενον, εἴτ' Αισωπος εστιν ὁ λογοπο- η αλλος τις, Πῶς αν πλουτησαιμι, ΛΗ καὶ η υς ιε; χλετάζων ἀπεκρίνατο Ε το μεσον κτησαι Κορίνθου καὶ Σικυῶνος.

, κράτους των κωμικῶν τις ειρηκεν, ουθ' τι μαίας βλοσυρῆς ιυς ην ουθ οτι ανδ iππη χαλεπη ην Πνη, τις καὶ νιπτηρας αυτου κατεχε της κεφαλης, ουθ' ς λκιβιάδης συνεκοιμηθη π την αυτην γενόμενος χλαῖναν. καiτοι ἀναγκαῖον ν τοιτο ἐκκωδωνισθηναι υπὸ Αριστοφάνους του και ν τω συμποσίω κατὰ Πλάτωνα ου γαρα εσθησε τοῖτ' χριστοφάνης, τους νέους διαφθώροντος. σπασία μέντοι, Ῥοφη του Σωκράτους διδάσκαλος των ρητορικῶν λόγων ε τοι φερνενοις ς αυτης επε- σιν, περ ρόδικος Ἀρατητειος παρεθετο, νησιν πως

Σώκρατες, ηὐελαθές με πόθι δηχθεις φρενα την σὴν παια Λεινομάχης και Κλεινίου ἀλλ' ἐπάκουσον,ει μίλει σοι χειν εὐπαιδικά- μηδ' ἀπιθησης

530쪽

ἀπελω, Γλα πιθω και σοι πολυ βελτιον ἔσται. 5 κἀγώ πως κουσα, χαρας π σῶμα λιπαίνωd ἱδρῶτι, βλεφάρων δ γόος πέσεν ου ἀθελήτως. Mikλου, πλησάμενος θυμὸν Μοίσης κατοχομη τόνδ' αἱρησεις δῶν δεινοῖσι ποθοισιν.

αυτὸν προσβάλλων ἀκοαῖς ὀπτήρια θ μου. κυνηγεῖ Ουν ὁ καλὸς Σωκράτης, ερωτοδιδάσκαλον χων την Μιλησίαν, ἀχω ο αυτις θηρετεται, ως ὁ Πλάτων εφη,

λινοστατουμενος π Ἀλκιβιάδου καὶ μην οὐ διαλελει γε κλαέων, ως, οἶμαι δυσημερῶν ιλυσα γαρ υτι εν-- ην καταστηματι σπασiα φησὶν Tinτε δεδάκρυσαι, φίλε Σώκρατες η ' ἀνακινεῖ στερνοις ενναίων σκηπτὸς πόθος ομμασι θραυσθεις παιδὸς νικητον τον πώ τιθασόν σοι πεστην

οτι δἐ ντως ηρα του Ἀλκιβιάδου δηλον ποιε Πλάτων ντω Πρωταγόρα, καiτοι μικρὸν ἀπολελοντος των τριάκοντα ετῶν λέγει ὁ Ουτως , Πόθεν, ω Σώκρατες, φαῖνει; δηλαδ ἀπὸ κυνηγεσio του περ την Ἀλκιβιάδου ρανς καὶ μην μοι καὶ πρώην δόντι καλὸς φαίνετο ὁ ἀνηλετο ἀνη μεντοι, ω Σώκρατες, ω γ' - μῖν αυτοῖς ειρησθαι,2 20 και πώγωνος ὁ ὁποπιμπλάμενος. ιτα τι δη του ς υσυ μέντοι ' Θηρου παινετης ει ος - χαριεστάτην ηβηνεινα του πηνηrOυ ην νυν λκιβιάδης -τὀ εχει. 62. Πεφυκασι δ' ι πλειστοι τῶν φιλοσόφων των κωμικῶν κακηγοροι ἄλλο ειναι, εἴ γε καὶ ισ,νης ὁ