Liber de Graecae linguae particulis;

121쪽

gnum est, et rate, vel tria signiferat , suo

loco licetur ir, ut apud Aristoph in luto ubi iii lucitur qui ani, qui dicat: τι ποτ' -ιν , τι πώPorro confirmationes et infirmationes , quae signo fiunt , per particulani plerumque fiunt, , de ipsi diceriir. Nonniinquam tamen .

122쪽

κώμενα. Super quibus verbis Interpres: ι τοῦ ἐναντίου πιώτησε αγαναπτων. ει γαρ μῶς απολ- stabunde colligit, odis illi stissumdatos que

pugnacida c-aret. Potest tamen et causativus senissus ut concedat ironice , verun est , ιod

rixor fit legati, siam pessumdatos nimiis deliciis. Uiui r tamen est prior explanatio. ut apud Athanasium: ἐν τοῖς προς , πίσχην ζητη- μὸMN. τίνος χάριν οἱ πιο θοροῦς μὲν τιτύπου γ

rhis.., hi simili locutione Aristophanes ω κή τοι , aduersatilio loco γάρ usus est in Nebulis τοι σφοδρα γ' Mer' ἐπίορκοι; ubi loco καἰ τοι, causa iuba γαρ potuit adhiberi: σφόδρα γάρ μισιν Gπιορκοι Assirinatis enim enuntiationiblis , quae negative prolatis interrogationibus inferiantur, respondet iciali γὰρ, ut si dicas: περ βαλλει

123쪽

ταυτα

Γ particilla. - , saltem, et certe simi ficat. Aciis

125쪽

id , ut sit sensus non modo furori, verum eru

126쪽

toturn γε μΓ, pr με τοι, . . tamen , accipi videatur. Notanduna tamen in transitione, seu in princv is locutionis, αἰπος -κοῦς, sermonem im choantis, et simpliciter, ubi nihil praecesserit,

quod limitatione egeat, Iunc lotam Vocem s. puram vim aduersaliuam obcinere, ut apud

των σκευοποιων κάσω πάντως γε μην γοωβήσιτ Vbi vero praecesserit aliquid, quod limitatione inrigeat, riinc a particula , suam vim περιγ αφικη obtinet ut apud Xenophoruem,

ramo εχM Quod ex resolutione eius vocis maui- festiit sic, ut si dicas: τής γε ορχεις μως δει μη μεγάλους ἔχων, et erit sensus v a cone dat alia, sic us Eum crete non magno latio Sua est alicuius propositi, cuin aliquid allegamus pro signo et argirinento, o exemplo In

127쪽

ω ' γουν.

seruit etiam probationibus , cum inquo lignum, vel exemplum et argumentiam alleganius

128쪽

sinsus interdum propter formam locutionis rvt apud Aristophanem in luto ubi cuti Gai is irrisset, οτι κοσμιότης οἰκει, ετ μῆ-πλέ- ibiis rorice assentitiar, veriam esse, quod , quod sic explicaturi veram κοσμιοτητα - 'κῶν παρὰ σοι, cuius argumentitia esst, quod

129쪽

patris fluuis adfuturi 1it. Ad quae opponit sta uus: τί λέγεις άλλαἰ νυν ορθρος βα-o negans,

pos tam multo mane Ego a . quae refellens alter , ait et 1 τον οἱ ,Ἀψε γῆν ἀνετηκασί γε. i. i. sensno vero stro hodie Iurrexerent , pra Mod

DE PARTICULA Δα

130쪽

, ριεν, tunc erit transiti Husta cum continuatione,

tinuam n institu praecedens pureus cum . o Aequivalet etiam mm , συμπλεκτικμ, ut A idem, in proximo Hippocratis loco , ubi praeter prinium. δὲ, reli ua omnia, qua sequuntiar, copulativa

. Neque enim sinnata illa κόμα ατα , priori opponi dicendum est Sic in argumeritis, in quibus prae postere minor praecedit, deinde maior assumitu ,