Liber de Graecae linguae particulis;

91쪽

siilem modin essicit cum scire pr- ita et ces sit sermo; sed actus antrum peris partinuitam to litur 'ri tacitae vel urinae cotulitioni verbiita Exprimitii etiam pluentialis et voluntati, modus per 3 turam In uisi nidi, particidae γο ζῶντας τυχον H ν κατα - Futuro Insinuiui ibuit et particulάHn ταξιν του πρωτος λεγειν οῦκ νέφη παραλπειν, ουδ επι- verbis praecedentibiis: in cniin orasto vim

di exe inpla in infinito in promtu non habeo, puto

Participiis etiam potnitialem Uano ibi ait hinc particula, ut aput Isocr in panegyr. ' Destrκον δαμως ν ἄλλως ησυχίαν ἄγουσαν,

92쪽

saturo. Est enim sensus Graeciam ulli nodo fupostra uni ιresce= eis se , is etc Nam cuin aderat, Monam,iodo in postem, quiescere posset. iuncta, futtiri significationem ips trabili in sensu potentiali Demosth. κατ 31Mδίου ) αῖ δὸμκονα Θηρον το λοιπον τοῦλκη τον ω ληφ-

93쪽

potentiam redactu, quod sexcenties apud Vios quoque ait res inueniriir. In indicatimini v. lat. conditioni subiectum, participioriam voces, adiumento particulae, resoluuntur, ut apud 'Demosth. ατρος φοβον ri G το προῆγή αν γράφοντα - μαρτυρουας. In quo exeniplo Siseeωματικc eis celaset, cui tanae necessario apis quae necessiario hic requiritur. Non enim potat, aduersamin volus rem p reb imo si elidere modo b rem protra re volui Et pum an poposcissis: φω c ni non scerit , patet immis Quod autem hoc particula hunc sensiim Participiis inbuat, loc Isocratis ii mgyr τοσουτου πολεμου την Ασια πεμαν Ψοι. . δῶ ἁ συμβησόμενα λίαν κρι9ως προαγο natum, sic interdum dest, non solun in Partui. O de Conina, p. 3ρ6. Aptivi p. 6a. A, diti in Edit. Relah. Vol L p. Reistat, voLati p. 8G ubi

94쪽

αν. 63

nunquam Meessirio requiritur H apud Demomi ,οτε ευροι το καθ ἐμὲ ου δε ελλειφθέν. Vbi laperis p Sic in debendi sensu et Subiunctivi voce Vbiαι , articulo applicatum, verbo quoque suam quibus articipia , particulae sociata, in comestinirim Bluuntur, non pauca iniimiiuntur. Aristoph in Neb. ηκόν σοι φέρων αν ἀρτον. Vbi Hτήσαντος-pro Subauditur m etiani non solum 'o Dei σίαν, verum etiam-άνάγκη , ut in proxime victo Isocratis loco in Panegyr ubi de lutura, quae nondum in actu erat, propter defectum huius particulae ' de praeturita loqui videtur: κω σώτου πολέμη- 'μίαν περι ντος. Vbii tendunt αυρις αντος ἰών, ut in conditionem resolui possit oratio, εα περις η Sic in Platai- μησιπιυιῶν περὶ των τοτε γενομένων ἐκεινοιτῆν μεγίς ην δίκην ελαμβανον. Cum enim a

ticipiorun praeterita tempora acti umento huius particulae in condicionem resoluantur, et ex actuta potentiani talicantur, si desit hoc particula,

95쪽

praeteritae rei inarrationen repraesentat ut in proximo is ratis exemplo, ubi citi Plataemeses uis hoc ferissent, iure Utinio, ut proditorei, em soluerulum est participium προδοΘiντες, et Pro Q προς σ)Θησα exponenduna. ratioci in e αν particul fieri non potest, et idcirco ipsam subinis telligi necesse est: quamlum ape; te nunqu/in Si insta in eadem oratione u νυν ταναντια ψγὼφισάμενοι. πολλους - πιθυμῶν ποώ σετε της animaduertengum est. ve' nonnunquali assi mento huius pari culae subintelligi a saperioribus

Isocratis exemiplo suspicari alictili pollet, particula in participi πορθουιέενη iunctam, in con ditionem resolui posse , ut sit Vr Θουωνης κν, procum Participii vocibus iam supti dici uni

96쪽

nitivo plurali articuli neutri relativi cmnstans,

ea litium sensum habet, M. pro his ad veri sonat, i. e. pro emis ori Aristopli in Pluto ' :tieulae αν, παραπληρωματικοῦ, p. 38. o. 3 I. iiii Viri docti Dcuarios, quod peculiare scripthres annotauerint vid.

97쪽

ius patet il genitivum, cum hullo expresso at

tecedente concorasare Aut enim nullum ase praecessit, ut in citat O Iis Optimat loco, aut siquid praecedit, Vt apud Lucianum τον ναυλον. cum illo non concordat Nam τον ναυλον, ανΘ' in, eo in his voce . coniunt ni , esse αντι praepossitioni, Ut non seorsum, sed uti ut cum

98쪽

exemplo vox τε , cuin ea presso antecedente, liuod est nomen iaspis, non concordat dicendum enim alio clii filissetvχΘρα ιθ ῆς. Vitis patet, etiam vocibus posteriorem ita priori anne

eausicli uni signum constituat Nec obstat, quo ininus formalis nota esse dicatur, quod plii ratis genitivus in 'νθ' ίν, ματο- ς πράγματος, extriris Ecus subinteste smaae in potentia subintelliguntur. Secus est in άφ' ω9 qilod ut formale signitur, sicut ανθ' ί,, Budaeus y accepisse videtur, Cum Sicat olo', vox, est similis Demosthenis exemplum afferens : περιειεικ' τοις βοηλέα δε- εβα ων ἐπρατlον ουτοι, αυτοῖς ροηθει ἐτεροις. In quo empto , ' πραγ-tτω Iubst an tiuum extrinsectispaniiuum ipse etiam Biulaeus expressit cum verba reddat. Est enim ut ipse docet, ap' ίν εποατ- ὸν , idem quod Zια τα τὸ τεις πεπραγμενα.

99쪽

in illo exemplo Luciani Mσι βωμοὶ, H dio inquando latet, quod prior pars

aigii menti blaticetur, vel ex luperioribus pen- ut apud I ii manuni, ελληνες ὐμεις

tio ex superioribus pendet. sic in locutionibus

h - aeu. εμελλον αrα, μελλε αρα , ἔμελλε αρα, πιναμ illatiiι. codeclliιιι et . ut quae ellectus cuiusdam nota cuius causa subricetur, vel ex superioribus petenda Aristoph. in Nebul. Φευγεις δή ἔμελλον αρα κιπι σών, ' ἐ- quinus verbis in

eflectit illos prius causam posuerat in nroximo superiora carmine, κεντῶν υπο τον πρωκτώ τε τον

100쪽

emplis, hoc videlicet Homeri, et vltimo illo Artitoplianis, notatulum , άρα , particulari, non solum postponi praedictis verbis, quod plerumque fit sei etiani aliquando rorponi Apud Bil .phanem etiam in Vespis, quainuis vi λ in sis aemu idani ingratuit animum fruo obserit, pini cilium nonnulla in eum te ne a contulistis, siletanten im nrinor Ot , su omnis, iustu fia coeo cerre. Verba Aristophanis sunt c. ων τίς βότρυς κλε Τοντα , προσαγαγών

προς την λαον, ζεθεν ευ κανδρικως , σε naenti, citro ut tu pro hiandit in ingrata an in ivitium , cuius conclusionis nota es ἀρα particula. Antecedens continetur in supra expositis , quorum

sensus est: Ego te olim tactu ris neficiosvim,-- aiis, tu vero immenis desti ut merito in