장음표시 사용
151쪽
Et aliutule ex e leni H αρκάδας ψ Et rursus : ιδα κρυσεν ἐπι άυτας Αἰσχί- των βρέσβεων βρίζοντα . Cuius particylae usus in huius mio diciens rebus dubiis proprius est, quas timetsi credimus, pro cerris assirmare non post mus , ut in illo exemplo H τὼ ἀρ- δας μῖν
μαμ ιν δη, -- ἐγείρετα ἡ ων α Θην ων πόλις. - utinama pro minam etiam accipi vocem v annotauit apocopen derivari videtur, ut apud Platonem V.
neci. '): Si nunc se nolis ille aureus arbors raminostendat nonore in tanto, pro utinam.
152쪽
leorgiuia , opp. p. 376. Veiba μαλλον ρει θ', aut utra se eontiniani ratione pio quid si nide. Est, ni fallor, sta ibitur is i iis si pro nostrativiri soranula Orie-
153쪽
lini si non i. e. fusisnificati'. in ius significatione Depe in deduinoisibus in max
vocant, ad impossibile vel inconueniens assi maritias propositiones confirnaal, καταχρητικως autem negaritias etiam probat, in eadem dedu
156쪽
tem, tinc pluralis nus ieri dari in ' φιoque nominatiuo infit. Milo in loco Pi si duae voces sunt sibi appositae taec et oi , sed vel f etiam, vel quod A sigilificant. In qua appo- . sipone ro is saperaddendi vim rurbet.'
antecedente conditionatu moario cinationum, nec
non simplici lil position uiri, in alogio illo,
bra huius. odi locutibnum fit, ut membruin, quod natura antecedit, secundiam locum habeat. i
158쪽
nam nec Verbo tribuitur. Sicut enim In sit pracuato loco Aristophanis , το μη , non tuli uitur τοῦ ἔδεε nanim praecipit, nec vetat, a minus comedat, immo suadet, ut comedat: sie apud Lucianum, it 13, nulli verboriam, quae in τειdotis, nequς ἡ τιςἐυκατ dici potest.
Quare , t Taepe pro M con sitioneafirmana accipitur de ipso dicitium est sic in sensi exceptiuo et M μή, pro ui assicinatiua
conditione ponitrur. Nonnunquam etiam propter loqtiendi modum , exceptiuuin sensum habere vita caui* in , quae tamen verbo tribuitur in o si Milonis distributione. Vitila colligitur, non e ceptiuum, sed conditionale esse et M μη ut si .LaSP ποιησον τἀτο -- Θέλμ με αποθανών.
verbo baλεις, quod in clausula prinopoli lacua
160쪽
eum Ioriam consequens locutionis omittitii in ho
potheticis locutionibus , ut apud Homer Il. 6αλλ', ον λήσουσι γέρας μεγαθω- -ὼ,