Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae

11쪽

cii Mei at; cumque ex citis collatione, ut ipso in

modo lacuitas libri siti e liti Si PPlesset oi uiles, AP ldiversas quoque Iectiones facile his mille enotasset, hanc criticam Inaterieui in Notis, Sin lari volt uti ne

edendis, addituriim se esse pollicitiis est. Sed si lotuno ii solvit; nec adversariis eius quid lacuitia sit, magis hodie imoratur, Piain quo codex Τolosanus ipse pei venerit. Mox in Provinciam, a Possitio desertam, silccessit quidem Carolus Ducangius, longeoninium, Pii his litteris operam navai int, ut eo iudicio, Princeps: qui, si talita cura ingeniique solicitate in castigatione Veihori tui elaborasset, IlIanta ii rei ius explicandis versatus est, iiiiiii a in Odisin aliis, quoil agerent, relicturiis suisse videretur. Veriana is, sive instriamentis ad eam reui necessariis destitutus, sive etiam ciuod omnino a critica severitate paullo alienior erat, textus emendationem adeo non tentavit, ut in amplis illis et magnis cis doctrinae cxquisitissimae eopiis, quas ad Alexiadem ornaitilam

Cinnamo suo subitinxit, vix decem locos reperias, in Piibus critiei niunere sungathar. Ila cuui totuni recensendi negotium nillii relictum esset integritui, ante omnia libroriim subsidia circumspicere coepi, quibus textum a nia iis, quaSex diutino situ multas Varias iue traxit, Duq rem .ctii desiderio, quo miniis 1,er Aloxiadis collic litivatici talem sperare licuit, solo ut aliqua ex Parte Satis si ei et, eo gratius accidit, Mi criticani si Peli Nileiri nancisc ror, cylae ad iiistam editionem, qu lena ine litabar, stillaetura vi lcietur. l Dihilia by Corale

12쪽

μῶλλω τουτον τον κατὰπλ.Oυν ἐκείνου. Posti cuia

soli a lacera sunt; etsi contineati qtia clam, millytis lacunas, quas editio Parisina in fine 11abet, explere quo lauimodo contigit. Nec minus in aliis locis Coistinianus duobus, quibiis illa Ilititur, eo licibus tui grior est, lectionesque s peditat melloi'es, et eas Proprias, quilaus honitas libri censeri potest. V

iuna tarticu i utendum est, Ehuulein ex hiil que genere vitia liabero nec levia, nec niti iero Pallea, quae a reli litis sei nio albsunt. Unde apparet, natiuis Ici

Conseutaneum esse, si quis Alexiadis codices, qui quislem laticus 1 te innotuero, ex Coistiniatio, talint a n e conaniunt sonto, fluxisse statuat. Vid. vi l cn. llist. Conau. P. XVI. Proximo ad litinc accedit Apog aphuni Annae Couancnao, quod milii vir eximius, lac. G colitis, Pro singulat i sua ei ga rite benevolentia litteras thie a litis.1 andi sui lio, ex Bibliotheca Lei densi suppeditavit. Coiis ccerat id olim Io. Frid. Gronovitis, cuna in Italia a. 1641. couauioralbatur, paritui sua, Par tiui alicua manu, eo consilio, ut ophis illud, ciuod etiani tuimine lithini erat, in lucem piro surret. Ex itinere autem re lux, duria apparatus critici stippleuientum, a Ltica Ilolstonio ipsi pioni issuua, exspectat, PraePI Pe sestinatio Possini nocopi inanient, non sine fratidi Sm Picione, auteveitit, et Propositi exse tuendi, ut

13쪽

lit. o lio implovit. Bos salis nota si cum ex iis. q iae in Syllos . sit,ist. Buini. I Oui. III. P. 17b. 179. 1N6. 92. S i l. et b75. nai rati illi, thinx Io citatu ex Epistola f. i o novit, ad Am. Clementium a. 1656. data Ollibro clo Sesterilis sit hi iuncta. In ca Epistola iri Ira Atalitissimus haec scribit. P. 6S1.: ,,Narro tilbi, me Boinae partim mea, Partim Inulto auro redempta inanii descripsisse Aloxiades Annae COInnonae, et quia Ianon losum orat exenii, lar, cuin Florentino, ob Itane ipsa ui causa In in carn Urbem, quam inID i te Paran, r Vol hi in contulisse . . Fecit idein postea Otiositis Lucas Holstentiis, ex cuius codice naptim ex Di I3llini Pai'axeram, et si edore vellem, illum iani iena nclatio rona boni no obtulit. Erat tum in Italia 'Nic. IIcilistus, et cuni sarcinis librariis. quas Venetiis Iniit hiat. citrandi ad nio studium pollicebathir. Sc lnon potitit iii luci IIolstonius, ut clini tΙi satilet uini uiri coirin illoret: iciet ostris via potior visa. Int se Coplus est liber in Gallia, traditiisquo P. Possino, lit 3 Tt rei ac pii blicaret. Id qui in per litoras indicassi t ni illi Cranioysius, rospOD li nos ouanes bono Publico profiteri opol alii: qua in re, si alius alium alite V rLevot, non si inciliatos si is ipietidas, scd gi ales ageia las, idio 1 lathoi e sublevati essemiis: Titi Ihie illis, cilio rhini non resti in spint Ir ii tra an ' SinnI CO-Piae, et restat satis, in cluo laticloni occi Pare PD,

sinitis. Ex liis vorbis illiut si iniit intelligitur, Apο-

gr. Pliti In Grotio tantini, cui ne ulla quideIn notula, arido ori in is notitiani haurias, adscripta PSt, ex duo biis collici luis paratuita esse. Quoritu di id nn uum,

Florculintiui dico, Bandinitis tu Catalogo Codd. Graec.

14쪽

κ. λ. D sitiit in Iuli, ro XI . in verbis: και τὰς νάμεις ἁπάσας, clitae. incidit ut in edit. I aries. P. 449. , ii ibi ait notatur in margine: 'Hic cloesicit Coclox Flo-I entiniis.' Aliiis lwaeterea desectus diloruin solio iuniorat palillo ante sinem Codicis, ut ox a I posita uia ginali liota cimitur, iaπb των ῶδε λείπουσι φύλλα δύο, illii deinde inanu ito ut anti pia suppletiis; suit. Codex IDelia ibi anzicinis VS. tia 4. maiori, Saec. XII., o uini unii ra flatilissi nilis, qlic in Vel descriptus' vel approbatui nata ipsa Antia iloclii,Simili, L.angius suspicatui . Cour,tat

soliis scit piis; 210. Cunn hoc Idorentino sive P tius Mediceo codice libor Grono ianus ita congi iiit, ut tota Pi aetatio Alexia lis hic quoque desit, Pra

ter v eiq)a extreuia τοίνυν ἐνBένδε eicia, quae P. 1 , 7. ed. nostr. le rutitur. Accedit, quod a solio iude iccsi INO Passini inin in margine quana inter liticas arietatem exl1ilaei lectionuni, iriodo littet is H. , in Octo Id solo, distinctant. Quit, his litteris codicem Floretiu-uuiu deSigmu'i, neuio non Viciet. Praeter has lectio ues, quae, Unde Venerint, i PSac L, lini uti ir, nonnullae ctiam, maxime ex iis, cluac liucis supei scriIγtae mul, omni ethisinodi sigitisicatione carent. Quoniam a se teni eandeui Plaue sci illiendi divei sitatuin, ac ruitia ex Mediceo hausta, prae se serii ut, iiiiiii iiiiiii Iirolaabilius videtur, quani lias quo die lectiones CX, eodeIn fonte derivatas esse. Ceterum spocinii ua ista

15쪽

'Pl ' quo, ac pi'op dixerim omnia, Praestantia sua SE CODaui citilatat, hi Tit .angit suspicio de codicis 1 licet nolato anil, illosior sit quam verior, tamen relictilis ei in et votustate et optimarii in lectionum multitii litie antecellere, ros ipsa docet; ut magnopere dolenduim videatur, Gro uoxio totius in ri curiosius cxciittiendi otium defuisse. De altero, PIO usus est codice, illud tantum constat, olim eum fuisse Lucae Ilo tensi. Reliqua, miae ad certiorem notitiam lactant, hodie in obscuro sunt. Nec tamen ex ipso Apographo, quae eius forma et conditio fuerit, noueoniecturana capero licet. Αo primi ina quidem is codex nimiuia lilbr. I. patio mutilus suit, initiumque diixit, acque ac Coistinianus, a verbis demum μαλ- , λον τουτον aetc. p. 75, 12. Gro ovius celeto ab his

Vertiis, Ptibus Apographi solium 20. incipit, Alexia-

dona describet o ingressus est. Quod vere dici, oste dit clarissinie, ut alia taceam, litteraruin series, Pli-lnis solia octona signavit . Si tui lena illud ipsum, quod dixi, solium subtus litteram A mimi custodem habet. Quae praece ut solia decem et novem, mulis insignita litteris, ea Gronorius tum addidit, cum

Idorentiae nactus esset codicem aliquanto auctiorem.

Atiae sic factuin est, opinor', ut haec talia, quei admodum supra monui, nullain prorsus codicis It ' dicet discropauli aut adseri plani habeant. Initium autem Holstentaui exempli etiam perquam menti . Suin suisse, Apographum item ars ait. Apponam hic criba, qualia pri initus a Gro novio scripta si int: μῆλλον τουτον κατέτλους ἐκεiνου, ἄμα ι ἐν καὶ τὸν τυκίοτην κίλει Θον προωρούμενος ' ἄμα δἐ και τὴν

16쪽

λαυνόμενος και - α ζιγοκέρωτι πλησιαζων υπέτεμνε

τὰ ἐμεράσια διαστήματα. , οὐν μη ἐξ υδρουντος

την αποστολὴν ἀπεπέμπετο, και τηνικαυτα ἐν ἐν πίστει ἐπι της τὸν λειΘουργέαν ταυτην .

καὶ δὲ τι δεινιν εῖρον κατ' αυτιν ἐννοουντες κατεῖπον αυτον προς τον αυτοκράτορα συρράψαντα ὁπου τε και βεβούλοιντο και τοσομον ἐνέφλεξαν τον του βασιλέως κατ' αὐτοs BDμιν κ. τ. λ. Ila. uolstonii ' o lex loci irra exhibi iit, postpa a Gro novici Medi ei ope Correctit in . Ne cliiis alitent sorte ex hoc initio,

17쪽

Omni viliorum genoro depravatissimo, de toti is co dieis virilite iii liciunt iniquius serat, moneruluui est, cilii litui l cicinceps Apograptium inde hala et, nil illo

di iluin invcviri. Omnino exemplum illud cum Coi liniano, quantum ex Apomptio coniicero licet, in ximam similitudincin halbilit, ut alterum ex altero tiranscriptum Putarein, nisi Holstentatuim in ipsis illis, quao Cyistinianiim cse egia assert, in relicitiorum depravationem mira constantia discederet. L.iberulliinus tu Apographo ita desinit: μγ καὶ αναγράφοντες τα λwtηρα ἐμπικραινοίμεΘα. Qitibus verbis trono ius postea inana naanus ab ea, qua Praece dentia scripsit, ad inodum clisci epat, in siviseri Ptio item

Eosdem versus editio I'ai'isina exhibet. Qitam piam ibi rectilis in extremo Aλεξιάδος legitur; nec He rici Dormalia utentio sit, cluena Codicem descripsisse

incipit: Tὰ μεν οὐν πρώτης διαπεραιώσεως ἔπα

18쪽

μένύματα εκεινα οὐ κατεφρόνησεν αλλ' επωξεν περὶ τιν λογισμον αυτοὐ πολλhν εἶχε τhν ταραχὴν. διελωχέσατο Ο ἔτα ἐξέλξ η απο τῆς πύλεως ' καὶ ταυτα καὶ ἐν τη πόλει τότε πρά7ματα αντα ταραχῆς 7 μοντα ' ὁμως ἐξασφαλισάμενος καλως τὰ ἐν τω παλατίφ καὶ τὰ της πόλεως, καὶ εις φύλαξιν τούτων καταλείψας τον μέταν δρογχάριον του στόλου τὼν ευνοῖχον Ευστά Θιον τον κυμινιανο καὶ τον Νι φόρον τού δεκανοῶ λεγόμενον. Ουτως εξέρχεται ἀποτῆς πόλεως μετὰ δλίγων των αυτοὐ Ου77ενων, κατὰ τὴν πρώτην το0 Νοεμβρίου μηνις, ἐν δικτιωνος προ- της. καὶ ὰπέρχεται εις τb εζω λεγομενον Γεράνιν.ἔνBα εστησαν αi βασιλικαὶ τένται. In fine desunt nonn illa. Qitae onitri ibi- Προσέτι ὀμνυωκαὶ συμφωνω, ὼς ύσαι πόλεις καὶ χῶραι . . , m

19쪽

gineiata, quae vi niua Pst lai C apponere, id io cstitit Stilbolli runt istorii ui ratio eo noscatiar. Di 4'agra Erat in , inclitit, Alexia los Ani ac Coni uenae transluthini in lingitain viligat oua carae is ante captam Coi stantii Ho- Politia, lib. 13, εισελΘοντος τῆς τέντας εντὼς τ ν

20쪽

βασιλεύς και τῆς ἐκείνου ἁψάμενος χειρος, καὶ τὶ νσ ήΘη τοῖς βασιλεῶσι προσα7όρευσιν ποιησάμενος, ε77ὐς τοὐ βασιλικοῖ παρεστήσατο Θρόνου. Sic et lib. 12. , tibi Dyrrliachii situs descrilai tur: ἐν τω μέσωδἐ εἶχε πέλατος ήπλωμένον πολὐ και μακρὰν ' κατάμεν το πλάτος παρατείνεται καὶ εξαπλομαι εις ταπέραμα τῆς Ιταλίας. Ipsa: ἐν τῶ μέσω δἐ έφήπλ ται πέλαγος πολὐ καὶ μακρόν, καὶ κατὰ πλάτος μεν

παρατεῖνον εἰς τὴν περαίαν των 'Ιταλων. His sp ciminibus insunt sane Pliira, quae miotidianani lo- Piondi consuetudinem rodoleant, Pialis hodie pie apud Graecos obtinet. Nec tamen Vitigari lingit a pascripta credidei im, quippe Piod vel Comnenotrilinactate, nediim sis temporibris, qui biis vixit EpitomatoriSte, Sernaonem, quo iligo Graeci uteibantur, in t a haletem milito Medioi eni iam degenerasse, certissimisai gi HIientis videor Di illi probare I osse. Quare sic statuo, Epitomatorem, cuin Alexiadem ad faciliorem intolli sentiaim accommodaro vellet, pro vocibus i quen ii sic rntulis exquisitioris his, mittitis oratio item silani Anna distinxit, notiora Passim, interclitui etia in te. trivio si irrita , si ii stituisse. Quae licentia essecit, ut, qui l qui it discrepantium lectionum lial et, Pe qilam chil iae auctoritatis Piliandiu in sit. Qii ita acleo Plerae*io ne clignae militona vi lentur, ii iii iis in

artaritui Leetio uiliti apparatu angillus conee latur.

Ab liis Epiloniis divolsa et ita illo maioris aderisin ni monti est alia Alexiadis Epitomo, libris VIII.,