Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae

201쪽

ANNAE COMNENAE

τι χρῆμα τοῖς βασιλεῖσι στολῆς ' οὶ δὲ των σεβαστοκραrὀ

ρων και των καισάρων στέφανοι σποράδην ἔστιν οπου των μαργάρων καὶ λιθων μετεχοντες ανευ του ἐπισφαιρῶ πος.

κατ' ἐκεῖνο δε καιρου τετιμηται κώ ὁ Ἀρωνεδε ς καἰ γαμβρος επ' αδελφῆ του βασιλέως πρωτοσέβαστὰς τε καὶ πρωτο- 5 βεστιάριος, μετ' ου πολυ, καὶ πανυπερσέβαστος ἀναδείκνυται καi σων θωκος τΨ καίσαρι γίνεται. προς δὲ καὶ uet D νῖς ὁ αδελφος αυτου πρωτοσεβαστὸς ἀξιουται περιφανέστα- τος καὶ ωκηφόρος ὁ υστατος αδελφὰς μέγας τε δρουπάριος του στόλου προυβέβλητο καὶ εις την των σεβαστῶν καi ioουτος ἀνονέχθη βαθμίδα. τουτων δε των αζιωμάτων τον καινοτομίαν ὁ ἐμὸς πατὴρ προσεξευρατο, τῶ μεν συνθείς, καθάπερ ἄνωθεν εἴρηται, τοῖς δῶ καἰ παραχροσάμενος. τὰ μῖν γὰρ πανυπερσέβαστος καi σεβαστοκράτωρ καi οσα τοιαυτα συντέθεικε, τῆ δὴ του σεβαστου ἀξία παραχρησάμενος φαίνεται. σεβαστοὶ γὰρ οἱ βασιλεῖς ἀνέκαθεν ἐπιθετικῶς ῶν μάζοντο , καἰ ἐν εζιδιαζόντως εις βασιλέα λεγόμενον τὰ του P.R9 σεβαστου ἔνομαε αυτὰς ει εις τὰ κοινότερον πρῶτον κατήνεγκε την τοιαυτην αζίαν. εἰ γάρ τις εις επιστῆμον καί τινα

υπερτάτην φιλοσοφίαν ἀνάγοι την βασιλείαν, ἄσπερ τέχνη ao

nasque percutiunt. atque id est proprium regibus ornamentum; set,a-aLOera toeuin caesarumque eoronae hic illic mari aritis gemmisque disti uetae si int, neque globosum superate tegumentum habent. per idem tenipus Τaronita, qui imperatoria sororem in matrimonio Dabebat, protosebasti et pro investiarii lio norem accepit; paulo post etiam pannyperae stus declaratus et eius leni cum caesare aedis honor dignatus est. praeterea Adrianus frater eius Pro torsebasti illustrissimi titillo ornatur; et Nieephorus, frater natu ni in inrita, magnus drungarius elassis creatus atque ad sel astoraim et ipse honoris gradum provectus est. hos autern novos titulos Pater ri etas Primias excogitavit, aliosci, inponens. ut stupra dictum est, alios in novum detorquens usum. etenim Panhypersebastus et sel a stoerator et quae talia sunt composuit; sebasti ilignitate inauis sto abusiis est. set,asti enim olini imperatores

cognon inalbantur, atque propria limperatoris erat sebasti appellatio. ipse vero Pluribus conuntinem easn ilignitatem secit. iam si quis ad

Dissiligo 1 Corale

202쪽

ουσαν τεχνῶν καρ ἐπιστῆμον ἐπιστημῶν , θαυμάσαιIO αν κα ἐτον ἐμον πατέρα Οἶόν τινα επιστήμονά τε και δεχιτέκτονα τἀυπο τον βασιλειαν καινοτομουντα και πράγματα και ονόματα

πλην οσον οἰ μεν τῶν λογικῶν ἐπιστημῶν προστάται διὰ σα-5φήνειαν τὰ τοιαυτα τῶν ονομάτων εφευραντο, ὁ δε ἐπισr - μονάρχης ουτος τῆς βασιλείας 'Ἀλεζιος προς τὰ συμφέρον Βα παντα τῆ βασιλεία διωκονόμητο, ξενίζων πολλάκις και περiτον τάξιν τῶν πραγμάτων καi περi τον κλῆσιν τῶν ονομί- των. ο μέντοι ἱεροπρεπὴς ἐκεῖνος και πατριώρχης Κοσμῶς, ο ου και πρότερον διεμνημονεύσαμεν, μεθ' Ἱμέρας τινῶς κατῶ τὴν μνημον του ἱερ ἄρχου Τωάννου του θεολόγ/ου τὴν ἱερουελεμίαν τελέσας ἐν του κατῶ τὀ 'Eβδομον ἐπ' ὀνόματι του ἐδοὐηθέντος σηκμ , τον ἀρχιερατικὸν θρόνον διαπρίφας ετο πέντε καi μῆνας εννία, παραιτεῖται τὴν ἀρχιερωσυνην καi ἴnεισιν

ι5 εἰς τὸν τού Καλλίου μονήν. ἐγχειρίζεται δε τοῖς τῆς ἀρχιερωσυνος οἴακας μετ' αυτὸν ὁ προρρηθεῖς ἐκτομίας Ευστρά-Cτιος δ Γαριδῶς. ἐπεὶ δε ὁ τῆς βασιλίδος Mαρίας τἰος Πωνσταντῖνος ὁ πορφυρογέννητος μετί τὴν παράλυσιν τῆς βασι - λείας τος πατρος αυτού Mιχαὴλ τοῖ λίκα τῶ ερυθρὰ μενaoεκῶν ῶπεδυσατο πέδιλα, τὰ δε κοινὰ καί μέλανα υπεδύσατο,

disciplinae et sit inniae euliis iam phiIosophiae formam ad diiceret im- Perancti scientiam, tanquam artem artium et doctri uana cloctrinariam, is a tui iraretur etiam Patrem meum ut Peritum artis et Iliasi arcthitectum. qui nova in imperio et niuuerit et titulos excogitaveriti nisi quod Philosophi mini disciplinarum magistri perat,icuitatis causa talia n mina excogitarunt; li te autem regna uili si lentiae vir consultissimila omnia ad imperii tristititit utilitatem, eum nova saepe tiim in mune ribus orditimidis, tum in titulorum nominibi is inferret. interim sanetus ille patriaretis Cosinas, cuius supra mentionern seeluitis, nount liniis diebus p t, eum Meris ipsa memoria S. Iohannis theologi Perfunctus esset in templo eius Iem ait Holutorntini sito , patriarchali dignitate So abdicavit, post quam annos quinque et menses no 'In EUI tenuit, secessitque in C illiae inonasterium; post quem patriarctialia ae lis glibernacilla Lustratius Garidas eliniichus, citius supra an enatuimus, oti cepit. Mariae atilem imperatricis filii is, Constantinus Por-

203쪽

του Κωνσταντίνου των σκῆπτρων επειλημμένος, τὰ μεν μέλανα εκεῖνον ἀποβαλεῖν διωρι σατο, - ποικιλων δε σηρικωνυφασμάτων υποδῆματα προσέταττε περιδεῖσθαι, ωσπερ τον νεανισκον επαισχυνόμενος καi του καλλους ὁμου κει του γέ- SDνους αγάμενος. το μεν γὰρ κόκκινον διόλου ἀπαστράπτειν V. 67αυτω των πεδιχων οἷον εφ νει, τὸ δέ τινας τόπους ἐκ των ἡ φασμάτων ἀνθεῖν τὸ κόκκινον ἡπεδιδου. μετὰ δε τὴν του

ἐκείνου, ταῖς ἡποθομοσυναις πεισθεῖσα του καίσαρος, εγγ PM IO

φον πίστιν ξτῆσατο δι' ερυθρῶν βεβαιωθησομένην γραμμάτων κωῖ σφραγῖδος χρυσῆς nαρὰ του αυτοκράτορος, ωστε μὴ μ νον ἀσινῆς συν του υἰῶ διατηρηθῆναι, αλλὰ καὶ συμβασιλευ-

ειν αυτον κἀκεῖνον , τά τε ερυθρὰ ωποδεδυσκόμενον καὶ με-wqφορουντα καἰ ως βασιλέα συν αυτου ἀναγορευόμενον. καi is

οὐκ ἐσr οσε τῆς αἰτήσεως, αλλὰ λαμβάνει χρυσῆβουλλον

πογράφων ἐν διὰ κιναβάρεως του βασιλεῖ Ἀλεξίω, κἀν ταῖς προ-n0μπαῖς μετὰ τῆς βασιλικῆς τιάρας συνεπόμενος. ώς δέ τινες εφασαν, καἰ προ τῆς αποστασίας τὰς περὶ τούτου συνθῆκας

au υποδιδυσκόμενον vid. annotat. 2 r. lege κινναβὰρεω Phyeogenitus, cum post Michaelem Dueam patrem imperio pulsum ruibros ultro deposui Met calceos et vulgares nigrosque sumsisset, Nicephorus Bolaniates, qui Diaeae Constariti ni patri in imperio succe Oit, nigris eum calceamentis exutis, variis seraea textilibus induere iusserat, ut illat Iuvenem revereretur et sorima et genere conspicuunt. Coccinuin si lutilem per totos eius calceos siligore invidia quasi non ferens, non nituis tantum parti laus textilia purpia rani reserre concesserat. sed cum Collinenua Alexilis imperator proclainatus esset, Maria imperatrix illi iis mater, consilio obseeuta Caesaris, eam sibi fidem ab ilia-Peratore clara firmiarique rubris litteris sigilloque aureo postulavit, titnon 3olum incoluinitatem cum filio haberet, verum etiam hic regni Par ices' a seret, at lite rubris ealceis et eorona oti liceret, iniperatorque una cum Alexio proclamaretur. nee frustra. hnllam enim aecepit aureatia, qt a, quae Potierat, consirinata erant cintilia. at Ille Constantinus Positis, quibus illi solabat, sericis textilibus, planct mibros nanciscit te calceos, in donationibus bullis sit B aureis secundiis in posterurn ab Alexio rubrica subseribobat, et in Pompia eum tiara resia eum lessu

204쪽

s is 4 βασιλις, I,' Ουτω τὰ κατα τον υιὰν αυτῆς γένοιτο. ουτω γουν των βασιλειων ἐκείνη ε ἐρχεται μετὰ προπομπῆς aζιας, εν τοῖς κατῶ τον μονὴν τοὐ μεγάλου μάρτυρος Γεωργιου παρὰ τού ἀποβεβιωκότος Κωνσταντινου του Ιπονομάχου 5 βασιλέως οικοδομηθεῖσαν οικἐμασιν κατασκηνώσασα Im Bγανα ταυτα ἡ κοινῆ εισέτι κικλήσκει διάλεκτος,) Iσαακίου

συνεφεπομένον ταυτη του σεβαστοκράτορος.

5. Ta μεν ουν κατὰ τὴν βασιλίδα πιαρίαν Ουτω παρῶτων K- νων -κονόμητο. ὁ δέ γε αὐτοκράτωρ παιδείας - 1ο νηπίου τυχαν ἀγαθος και προς τὰς νουθεσίας τῆς μητρῖς εαυτὸν ἀπευθύνων, τον τού λοὐ φόβον ἐνστερνισάμενος καιεγκαρδιον εχων, εδάκνετο ἀνιώμενος επὶ τῆ τῆς πὀλεως προνομῆ, δε κατὰ τὴν εισέλευσιν αὐτos nάντες πανδημει ἐπεnόνθεισαν. τὸ μὲν γὰρ ἄπταιστον ἶσως καὶ ῆσυχον ρίζα τοῖ15 δέοντος ' και αποστασίαν ποιούσω τοὐ νοῶ, εις ἀπόνοιανωγει τον μηδ' ὁπωστιοὐν προσκεκρουκότα τοῖς πράγμασιν ' ὁ

δέ γε ἐξαμαρτών, εἴπερ ἐστi των ευλαβεστέρων καi τῶν νούνCεχόντων, Mυτίκα τον τοὐ λοὐ φόβον βάλλεται κατὰ ψυχὴν

και ὁλως κατακλονεῖται και δέδοικε, και μῶλλον εἰ γε Πρα-

-γμάτων μεγάλων ἐπιδράξάμενος εἴη και εις υπερηφάνους ἀνέλθοι περιωπάς. δέος γἀρ αυτὸν υποθράττει, μή πως ἀμαθία

esse eum Coninenis, quam deficerent. ita certe rebus constitutis, palatio illa citru satis magno comitatu egressa, in aedes prope magni Mamuris Georgii monasterium a Constantino Monomacho linperatore exstruetum migrat, Mangaria haec vulgari lingua diei adhue solent, Isaacio prosequento sebast eratore. S. Mariae igitiir imperatriei sie a Coinnenis prospectum eat. inperator etini diseiplina ab infantia usiis bona et mi matris a tho rationes totum sese consorinans, dei tina oretii intimo eoncepisset animo, niordebatur sollicitudine de urbis direptione, quam, cum ingrederetur, omnes omnino Peniessi erant. nam immitia irata lapsiis eura rue onanis tacito essicitur, ut omeli obliviscamur; a quo ubi animiis escivit, ad temeraria quaequo aufertur, eum antea ue ulla quidem 3n re os enderite at qui Iapsus est, modo fix cautior priniens Iue, statim dei liuiore correptus, toto commovetur animo ne melli Pe turbatur, Praesertim si magnas res aggressus et in sun inlini fastigium evecti 1 est. Piippe metus eum exertietat, ne linPrii lentis, superbia,

205쪽

ANNAE COMNENAE

βήκει ποτε' και γὰρ ὁ θεὰς διὰ το του βασιλέως ἀτάσθαλον D διαρρήσσων διέρρηξε την βασιλείαν αυτου. τουτοις ώλυρον 5 τοῖς λογιομοῖς δ υλ ιος καi παθαι μενος την φυήν, μή που καi Moὐ ἄντικρυς μήνιμα γένοιτο, - τὸ γὰρ εἰς ολ

την πόλιν γεγονὸς κακὰν nαρ' εκάστου τῶν στρατιωτῶν, ὁπί-οος τὀ τηνικαυτα συρφετὰς ἀνὰ πειαν την πόλιν ἐπέρρευσεν, ἱδιον ἐλογίζετο, καἰ ώς αυτὰς ων ἐκεῖνος ὁ τὰ πάνδεινα io ἐκεῖνα κακὰ ἐργασάμενος, κατετιτρώσκετὀ τε καὶ εξεφλέγετο, βασιλείαν καi κράτος καὶ ύλουργίδα καὶ διάδημα P. 8ιτον καi ἐσθῆτα χρυσῆν τε καὶ περιμάργαρον Ουδέν, ως γε V. G8τὀ εἰκός, λογιζόμενος πρὸς τον τότε κοπασχουσαν ἀπεριήγγτον συμφορὰν την βασιλίδα των πόλεων. τὰ γὰρ περιστοι- ISχίσαντα ταυτην δεινὰ κατ' εκεῖνο καιρου ουδεῖς αν κει θέλων

διογῆσασθαι δυνήσηται. καὶ γὰρ καὶ αυτὰ ἱερὰ καἰ τεμένη

καi τὰ κοινὰ καi riὶ ἴδια ἁπανταχόθεν υnὐ πάντων καθηρπάζοντο, τὰ δε ἁτα τῶν απάντων κατακεκρότοτο ταῖς ριπτουμέναις απανταχου βοαῖς καἰ φωναῖς' ε&εν αν τις ἰδών σει-ao μὰν ειναι τὰ γινόμενον. ταὐτα εις νουν βαλλόμενος ὁ Ἀλέ

ξιος ἐνιῶτὀ τε τὴν ψυχὴν καὶ κατεσπαράττετο καi ouκ εἶχεν

insolentia dei iram in se eonvertat et imperio exeiissus amittat, qui bus tum est potitus. qualia etiain Satilo quondam acciderunt, Cuiu ob insolentiam deus scindeus scidit regnum eius. his perturba ias Cougitationibus Alexilis naetii liio aestuans, ne fori dei vindicto subito amigeretur, - qii idqiiid enim tu tota urbe a singulis militibus perpetrati In erat, clitantacuncti e tiinc per totam urbem multitudo erat Vagata, adscribetist ille sibi, et tanquam calamitates, Ilias universa civitas gravassimas passa erat, ipse intulisset, Ptingebatiar urebatur e, regnum, Potentiam, purpuram, diadeana gemmatum, vestem auria fulgentem et unionibus nihili, ut par erat, ad insandam miseriam di cens, qua urbium regina tune amicta erat. nam ciliantis e. Inalia illo tempore ei reii inventa sit, id nemo, etianisi voluerit, enarrar. queat. etenim et ipsa templa et sana , et publica et prrivata tabique Ha omni laus diripiebantur; aures omnium strepebant vocibus clamo rilarisque Pasai in stat latis , tit terrae motum esse viceres. a i liaee igi-

206쪽

AI EXIADIS LIB. III. b.

ο τι του πλῆθει τῆς λύπης χρήσαιτο. ην γὰρ ὁ ύνηρ εἰς αι- B

σθησιν ελθεῖν του κακῶς πεπραγμένου παντάπασιν ο υTατος.

και ταυτα μεν τα προγεγονότα, ἐφ' οἷς ξ πόλις πονήρως επραξεν , ἐδει μεν ως μέρων χεῖρες καἰ γνῶμαι διενηργήκα-5σεν, αλλὰ συνηδει και τουτό γε ακριβέστατα, ἔτι τὰς υποθέσεις και τίς ἀρχὰς τού πάθους αυτὰς δέδωκεν αυτου δῖπάλιν τῆς αποστασιας αἴτιοι οῖ ξδο ρηθέντες δούλοι γεγό-

νωιν. αλλὰ και ῶς ἔαυτου την ἄπασαν προσάπτων αιτιαν, θεραπευσαι τὰ τραύμα και ἐπεζήτει καi μελεὐ ουτω γἀρioῶν καὶ μετὰ τον τοιαύτον θεραπείαν και τον τουτωνἐ καθαρμὰν ἐπιχειροίη τοῖς τῆς βασιλειας πράγμασι και τα κατά Cτε τον στρατὸν κατά τε τοὐς πολέμους καλῶς διιθυνοι και διεξάγοι. προσέρχεται τοίνυν τῆ μπτρί, Δακοινούται τὰ ἐπαμνετὸν πάθος ἐκεῖνο, θεραπείας τρόπον αναζητεῖ καi απαλλαγῆς 15 τῶν ὐποκνιζόντων αὐτου την συνει δησιν. 4 δὲ ἀσπάζεται τὸν υἱὸν καἰ ασμένως δέχεται τα λεχθέντα. μετακαλουνται τοίνυν, τούτου συνδόξαντος, τόν τε πατριάρχην Κοσμῶν ούπω γὰρ τλε

τὀν λόγον παρ τητο) καί τινας λογάδας τῶν τῆς ἱερῶς συνόδον

καἰ του μοναδικοὐ συντάγματος. πρόσεισι τούτοις ὁ βασιλευς D

-ώς υπόδικος, ως κατάκριτος, ως εοτελὴς ῆ καί τις ἄλλος τῶν

πινας Um. A. I9. μον ικos A. De animum M variens Alexius, moerebat mordebaturque, neqiae doloris mamiti dinem levare poterat. erat enim in sensu Priave saetorum concipiendo actitissimus, et licet lacinora, quibus urira in tantam calamitatein delata erat, aliorum mani biu animisque perpetrata nosset, tamen idem conscii is sit,i erat quam maxime, occasionem allie initiit In malorum semet ipsi ini dedisse; quan litaui Alexio rudis iis clesectionis a retores servi suerant, quorum nientionem iam fecimus. sed vel sic omnem in sectit Pana cctuserens, sanare vulnus et studebat et volebat. non enim aliter nisi sanato vulnere labeque eluta, ad rerii in administrationem accellere latuit, nec exeret tus helli ciue curam prospere se hal,itumina speravit adit Igittar matrem, aperit ei laudabilem illum dolorem, eius Itie sedandi et an oris conscientiae tollendi rationent exquiriti ea, filio benigne excepto, libenter audit, quae dieebat. arcessi int igitur, nam Alexitas assenserat, patriarchani Cosmani, qui nondum ilignitate se aiaticaverat, et praecipuos quosdam ex sacra synocto et ordine moliachorum; quos i inperator adii ut reus, ut eon leni natus, ut humilia vel etiam

207쪽

ωn' εζουσι αν τεταγμένων και τον ψῆφον ἴσον ουδέπω κωρα- δοκούντων, ἐν κατ' ἐκει νου ψηφιεῖται τὼ δικαστ ριον. εζαρο

γέλλει παντα, μὴ προβολῆν, μὴ στροπιάθεσιν, μὴ πρῶξιν,

μοδι αιτίαν τῶν πεπραγμένων παραδραμών, αλλὼ πάντα μετὰ φόβον καὶ πίστεως ἔζαγορευσάμενος, καὶ τον θεραπείαν 5 ἐξ ἐκείνων θερμῶς ἐξαιτεῖ, ἐπιτιμίοις εαυτὀν καθυποβάλλων

οι δὲ Ουκ αυτὸν μόνον, εἱλλα καἰ τοος ἐκ ταυτού αλατος P. 8a προσῆκοντας καὶ πρῖς την αποστασίαν συναραμένους τοῖς αυτοῖς ἐπιτιμίοις καθυποβάλλουσιν , νηστείαν καi χαμευνίαν καi τὰ τουτοις εφεπόμενα πρῖς την τοὐ θείου εςιλέωσιν επι- loτάσαντες. οῖ καὶ δεξάμενοι τὰ ωιτίμια προθυμως εφύλαττον. ἀλλ' ουδὲ αἱ σφῶν αὐτῶν γυναῖκες εζω τῶν επι τιμιωνεστάναι ἐνείχοντο ' πῶς γάρ , φίλανδροι Ουσαι; αυτόμολοι δὲ τὴν τῆς μετανοίας ζυγὰν ἀναδέχονται. καi 9 ἰδεῖν τῶβασίλεια τότε δακρύων καὶ πένθους ἀνάμεστα, πένθους Ουκ i5 ἐπιφθου, ου δ' ασθένειαν φυχῶν κατηγορουντος, ω λλ' ἐπαι-Bνετοῖ καἰ χαρῶς προξένου τῆς κρείττονος καὶ μηδέποτε λυομένης. ὁ δὲ αυτοκράτωρ , ὁποῖος εκεῖνος την εοσέβειαν ἰν, V. Θ πλέον τι ποιων, ἐν τὰς τῆς βαΠιλικῆς ἁλουργίδος σάκκον περιεβέβλητο ἐν χρου φαέοντα τῆς σαρκὸς ἐπὶ τεσσαράκοντα χο

alitis mi ispiam ex iis, qui subieeti sunt sententiamque tantum non exspectani, quam iudiees pronuntiaturi stant. confitetur cuncta, non

suasionem, non approbationem, non rem gestam, non cauSam eorun ,

quae facta erant, praeteriens; sed omnii, us cum timoris et fidei si Maifieatione expositis, ut vulneri mederentur, obnixo rogavit et se poena afficiendum dedit. illi non ipsum solum, verum etiam consansplineos et qui desectionis socii fuerant, iis lem omnes piaculis auibile lutit, ieiunio, humi exibatione et quas clini his conitingi solent ad ῖlaeandum deum, Praescriptas. nec illi poenam detrectant, sed lienter perseratnt; quin ipsae eoru in coniuges in Praue esse noli a m nt. qui nim sit stinerent, cum maritoriim amantes essent' sponte igitii rpoetiitontiae tumni subiere. ita lite palatium eo terii poro lacrimis pleniam cerneres Pt luctu, non illo quidem ignavo ac vitii perabili, an huialbieeti init,ecillitate ni P mulente, sed ii ouesto gaetuliti in illi e Procti ranis eoeleste nee tinclitani interatiamin . in perator auium, qua erat Pietate. ultra Progressus, sub Purpiara saecum ipsi corpori adlia ereutem ge-

208쪽

ν ψομέροις. εν δε ταῖς νυξi χαμευνος ἔκειτο ἐπι πέτρας μόνον ύνέχων τον κεφαλῆν καi πενθῶν ως εικος. ειθ' Ουτως των τῆς βασιλείας πραγμάτων ἁγναῖς απτεται χερσίν.6. οἰακοστρόφον δε μῶλλον εαυτοὐ τὴν μητέρα ἱμειρ 5μενος ειναι, τὴν βουλὴν υποβρύχιον τέως εἶχε, δεδιώς ο τού - τοιούτου γνωσθέντος αυτῆ λογισμοῖ, καὶ των βασιλείων ἐξέλθοι, προς ω φηλότερον βιον γινώσκων αυτὴν ἀπο- C

τῆς ἄτερ μηδὲ το τυχὸν ἐν ενεργῶν, ἀλλα κοινωνὸν ειχε τωνιοβουλευμάτων ὁμου καi σχιλλῆπτορα τὴν μητέρα, καὶ καταμικρὰν υφέρπω ν αυτῆ καὶ κοινοποιουμενος τὴν τῶν πραγμάτων διοικοσιν, καί που καἰ φανερῶς ἐνδεικνύμενος, ἄτερ τῆς ἐκείνης φρενὸς καἰ γνώμης ἀπολεῖται τῆς βασιλείας τὰ πράγματα. -τως εἶχε καἰ ξυνεδέσμει πλέον εαντου τὴν μοτέρω i5και του κατὰ σκοnὸν ἀπεῖργε καὶ ἀπεκώλυεν. ὴ μεν γὰρ προς σταθμὸν ἀπέβλεπεν εσχατον καἰ μονὰς διενοεῖτο, ἐν αἷς Dτὀν επίλοιπον χρόνον μετ' ευφρονος λογισμού ελκυσει τοὐ βίου. καί ταῶτ' ἐνόει καὶ ἔαυτῆ διὰ παντὰς ἐπηυχετο τεύξασθαι. ἀλλ' εἰ καὶ τοιαύτα κατὰ νουν συνδιεσκοπεῖτο καὶ ο λως πρὀς

ao v φηλότερον ενοτένιζε βίον, ἀλλ' ἐν γε καὶ φιλύπαις, εἰπερ τις ἄλλη γυνή, καί πως ἐβουλετο συνδιενεγκεῖν μετὰ τού ωἱού

pide tantuni captat sulciens, Iligebatque, ut par erat. atquct sic uenium rem pii blicam puris manibus capessivit. 6. Sed cum pereuperet, tit potius quam ipse mater rei Publica o ulternaolla tractaret, tamen id consilium iii in qii idem clam habitit, veritus, ne si mentem auam illa cognosset, etiam Palatio egre teretiir, quippa ciuam dudum da altiori vita cogitare seiret . in Dinuibus igitur, quae accidebant, ne quotimana qui lem, ea inconsulta. confici 13at. lino consiliomni participem atqhie adiutricem matrem liabibat, cuna et Paulatim obreperet reruni adnituistrationem eum ea communicaret, et interdum etiain aperte profiteretur, sine illius mente atque consilio imperii res pessum ituras. sie arctiora seetam vinculo coniunctain eam tenebat et a consilio perscientio alistrahebat arcebatqu8. appetetγat enim stationem ea lilii inani et monasteria cogitabat, ubi relicii tuiti vitae templis qilieto transigeret aninio. ad iii animiam appulerat, Et t halbi eontingeret, assidito precabatur. aod licet tale comitium agitaret

209쪽

ANNAE CONNENAE

83 στροφεῖν, καἰ μάλιστα τοῖ παιδὸς αρτι ἐπi την πρυμναν καθισαντος καἰ τῶν οἰάκων ἐφαψαμένου καἰ μῆπω πρώην θαλάττη καὶ κυμασι καἰ ἀνέμοις ἄμιληκότος τοιούτοις. ταύτα 5 λέγουσα, την τος βασιλείας αἰνίττομαι πολυμερῆ καἰ n λυτάραχον οχλησιν. το τοίνυν μητρlον Πάεις κατεῖχεν αυτὴν, καἰ συνδιεκυβέρνα τφ υἱου καi βασιλεῖ, καὶ τὰς ξνίας εστινο που κώ μονη nαραλαβουσα, ἀπροσπταίστως τε καi ύναμαρτήτως το αρμα του κράτους ἔλαυνεν' ἐν γὰρ καἰ φρενήρης totiλλως καἰ βασίλειος γνώμο αυτ ρημα καἰ θρόνων κατύρα Βσις - ἀνθεῖλκε δὲ ταύτην ἐκ θατέρου κώ ὁ πόθος ὁ προς θιόν. επεὶ δὲ κατὰ τον -γουστον μῆνα επινεμήσεως τῆς αυτῆς ετι τρεχούσος ξ του Ῥομπέρτου διαπεραίωσις τούτον

εξελθεῖν κατονάγκαζεν, εἰς φῶς ὁ καὶ εργον τὰ τῆς φνχῆς 1 Sἐννόημα εξάγων, την αὐτοκράτορα διοίκησιν τῆ μντρὶ καὶ μῶν η ἀπεκλ ρώσατο, καὶ διὰ χρυσοβούλλου λόγου τὰ βεβου-

λευμένα εἰς προυπτον πῶσι κατέστησεν. ἐπεὶ δε τον ἱστορίαν

συγγράφοντα οὐ παχυμερῶς τὰς των ἀγαθων ἀνδρῶν πράξεις καi τὰ θεσπίσματα παραπέμπειν χρὴ, αλλὰ τὰς μὲν κατα- Io C λεπτυνειν, ως ἐνόν, τὰ δ' μείνοις δεδογμα ἐκτίθεσθαι, εἶμι

animumque ad altiorem vitam penitus applieuisset, tamen caden erga liberos erat pia, si quae alia semina , atque una cum filio itii- Perii procellas sustinere, et secundo vento navem actam v 1 etiam nuctibus undeeiani pie iactatam quam optime gubernare volebat, Pra aettim eum filius modo in puppx consedisset et preliendisset clavum, nondum maris fluctibiis procellisque eiusmodi assu Mi s. ea cum dico, imperii significo multiplices et perincommodas molestias. evicit igitur matermus amor, ut una cum filio imperatore rem publicam gubernaretat Iiis adeo sola inter luni imperii quasi curriam, habenis pre sensis, rogeret inoffenso ae prospero et 1rsu: erat Pnim rum sapienti, tu in res io Plane animo, et res iis nata administrandis: sed ex altera Parta etiam dei amor eanx trahebat. cum autem mense Ai glist , eadema illiue indictione, Roberti traiectio Alexiit in urbo exire rogeret, Pates cit iam aninii consiliit in arili ad essecti ni perduxit. suminum enimini perilina matri soli comini sit id iii , hulla aurea eclita, in Publimam proni intiavit. quoniam autem eum, qui historiam conscribit, elarorum

210쪽

και αυτὴ τουτον τον τρῶπον τὰ του ροθέντος χρωσοβοέλλονεκθοσομένη, τὰς τον γραφέως μόνον κομψείας περιελουσα ει δε ουτως. Ουδεν ἰσοστάσιον μητρὸς συμπαθους καiv. oφιλίπαιδος, ουτε ταυτος ἰσχυρότερον φυλακτῆριον, κἄν κίν-D5 δυνος προορῶται, καν αλλο τι τῶν ἀπευκταιων ἐλπιζοιτο. εἰ γὰρ βουλευσεται αυτη, πάγιον ἐσται τὰ βουλευμα , ει ἐπευ- ζεται, στήριγμα εσονται αἱ ευχαὶ και φυλακες ἀκαταγώνιστοι. τοιαυτη ρουν καi τῆ βασιλεία μου εφάνη ε ξ αυτῆς τῆς

ἀτελους ξλικίας πρακτικῶς ξ ηγιασμένη μήτηρ αυτῆς και δ

xoσποινα, τὰ πάντα μοι γεγονυῖα και τροφὸς κω αγωγός. καi

γὰρ του συγκλοτικΨ καταλιο τ αν τῆς συνουσος, μοτρὸς ποθος προέδραμε, καἰ υἱου πίστις ἀκεραία συνετηρήθη. μία φυχῆ P. 84 ἐν διηρημένοις σώμασιν ἐγνώσθη καὶ χάριτι χριστου καλῶς

τὰν πάντα χρόνον πληθυνόμεναι εις τὰ ωτα κυρίου εἰσέδυ-

sαν καὶ εις τόδε τὸ υφος τῆς β-ιλείας ημῶς ἀνήγαγον. ἀλλ' ἐπεi καὶ μετὰ τὸ επιλαβέσθαι των τῆς βασιλείας σκῆπτρων ουκ

viroriam facta eonsulta Iust non erassi transmittere oportet, sed subtia iter, qi antuin possit, illa enorare et citiae deereta suerint referret aggrediar et ego hae mitione bullani aureatri illam referre, nec nisi Ea o nitiam, quae ad scrib. te ornatum Pertinent. habet autom ita: nil in est, quod aequiparari queat matri, quae liberos amat eomani tu vico iuxta commovetiar ae si Ia; nec ea firmitas ulliam praesidium est, sive periculum providetur, sive aliud qui it abominandi speratur. nam si consultierit naee, firmi ini erit consilium, si precata detin fuerit, munimento eriint preces et invictorum instar satellitum. talem et nostrae maiestati a prima inde a uite aes re praestitit veneranda mater ae clomina , quao Omnia nobis erat et nutrix et ediicatrix. tu ΠΙ- Ius dein senatot rum numero aclseripti essemus , nec mater iles ut ea-eitata praeire , et filii pleura fiduciaque integra mansit. iina dii luis in eorporibus anima cernebatur ea lite nec Mitudo per Chrtati gratiam Pulchre servata Pst Maci sciite. non ineunt non tuu in mgillum illi ulveritum, dicebatur; atque quod longe maxiniitui est, erebra litis

Per omne te inpiis preces, a deo admissae, in hoe in porti fastigiti in