Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

351쪽

Γυναικος ουδεν χρῆst ' ανηρ λζῖζεται ἐσθλῆς αμεινον οὐδε ρθιον κακῆς.

χωρὶς γυναικὁς θεος ἐποίησεν νόον τὰ πρῶτα ' την μὲν υος τανύτριχος,

τῆ κάντ' αν' οἶκον βορβόρω πεφυρμένα

352쪽

ἄκοσμα κειται, καὶ κυλινδεῖται χαμαί β αυτ ζ δ αλουτος απλυτοις τ' ἐν ε ασιν ἐν κοπρίρσιν ημεν θ πιαίνεται.

Tην δ' ἐξ ἀλιτρῆς θεὸς ἔθηκ' αλωπεκος

γυναῖκα, πάντων ωριν' ουδέ μιν κακῶν λέληθεν ουδεν, των ἀμεινόνων.l0 τὁ μὲν γὰρ αυτῶν εἶπε πολλάκις κακόν, το δ' ἐσθλόυ' οργην δ' αλλοτ' ἀλλοίην ἔχει.

ν δ' ἐκ κυνός λίταργον, αυτομητορα, η πάντ' ἀκουσαι, πάντα δ' εἰδέναι θελει, 579 παντρ δὲ παπταίνουσα καὶ πλανωμεν ζ15 λεληκεν, ην καὶ μηδεν ' ανθρώπων ὁρα. παυσειε δ' αν μιν ουτ' απειλήσας ανηρ,

ουδ' εἰ χολωθεὶς ἐξαράξειεν λίθω

οδόντας, Ουτ' αν μειλίχως μυθευμενος , ου δ' εἰ παρα ξείνοισιν ημενη τυχοι 20 αλλ' ἐμπεδῶς απρηκτον αυονζν ἔχει.

'ν δὲ πλασαντες γη ην υλυμπιοι ἔδωκαν ἀνδρὶ πηρόν ουτε γαρ κακόν ,

353쪽

Tην δ' ἔκ θαλασσης, η δυ' ἐν φρεσὶν νοεῖ την μὲν γελῆ τε καὶ γέγηθεν ημέρην, ἐπαινέσει μιν ξεῖνος ἐν δόμοις ἰδών ζι0 , Οὐκ ἔστιν αλλq τῆσδε λωῖων γυνη

ἐν πῆσιν ανθρώποισιν, ουδὲ καλλιων. την δ' Ουκ ἀνεκτος ου τ' ἐiν ὐφθαλμοῖς ἰδεῖν, Ουτ' ασσον ἐλθεῖν, ἀλλα μαίνεται τότε ἄπλητον , ῶσπερ ἀμφὶ τέκνοισιν κυων.

35 ἀμείλιχος δὲ πῆσι κἀποθυμίη

ἐχθροῖσιν ἶσα καὶ φίλοισι γίγνεται. ῶσπερ θαλασσα πολλα κις μὲν ἀτρεμῆς εστηκ' ἀπήμων, χάρμα ναυτΓσιν μεγα, θέρεος' ἐν ωρύ, πολλάκις ὁ μαίνεται. 40 βαρυκτυποισι κυμασιν φορευμένη 580 ταυτk μαλιστ' εοικε τοιαυτη γυνήοργήν φυην δὲ ποντος αλλοίην εχει.

timnsponendos ita Pio corrigenitos esse:

354쪽

Tην δ' ἔκ τε σποδι ς καὶ παλιντριβεος υνου, η συν τ' ανάγκρ συν τ' ἐνιπIσιν μογις 45 εστερξεν ων ἄπαντα καὶ πονησατο

αρεστά ' τόφρα δ' ἐσθίει μὲν ἐν μυχω

προνύξ, προημαρ, ἐσθίει δ' ἐπ' ἐσχάρρ' ὁμῶς δὲ καὶ προς ἔργον ἀφροδισιον

ἐλθόνθ ἐταίρον οντινῶν ἐδεξαTO. 50 Tον δ' ἐκ γαλης, δυστηνον οι ζυμὸν γενος. κεωρ γὰρ ου τι καλον ου δ' επίμερον πρόσεστὶν, τερπνόν, ου δ' ἐράσμιον

εὐνῆς δ' ἀληνής ἐστιν ἀφροδισίης,

τον ὁ ἄνδρα τον παρόντα ναυσίη δίδοι 55 κλεπτουσα δ εο δει πολλα γείτονας κακά,

ἄθυστα δ' ἱρὰ πολλάκις κατεσθίει. Την δ' Ἀπος ἀβρη χαιτέεσσ' ἐγείνατο, b8lη δουλι' ἔργα καὶ δυην περ ρεπει'

355쪽

ουτε προς ἰπνόν, ἀσβόλην ἀλευμένη,

οιτ' ' ἀνάγκρ δ ανδρα ποιεῖται φίλον λουται δὲ πάσης ημέρης απο ὐυπον

δίς, αλλοτε τρις, καὶ μυροις αλείφεται 65 αἰεὶ χαίτην ἐκτενισμένην φορεῖ, βαθεῖαν, ἀνθέμοισιν ἐσκιασμένον. καλὸν μὲν ων θέημα τοιαυτη γυνήαλλοισι ' τῶ δ' ἔχοντι γίγνεται κακόν, ην μη τις η τύραννος, η σκζπτουχος st, zi οστις τοιούτοις θυμον αγλαῖζεται. Tην δ' ἐκ πιθηκου τουτο δη διακριθόν Ζευς ἀνδράσιν μέγιστον ἄπασεν κακόν.

αἴσχιστα μεν πρόσωπα τοιαυτη γυνή εἰσιν δι αστεος πασιν ανθρώποις γέλως. 5 ἐπ' αὐχένα βραχεῖα, κινεῖτ ι μόγις, ἄπυγος, αυτόκωλος α τάλας ανθρ,ῖστις κακὸν τοιουτον ἀγκαλίζεΤαι. δήνεα δε παντα καὶ τροπους ἐπίσταται,

ωσπερ πίθηκος, ουδέ οἱ γέλως μέλει. 80 oa30' ἄν τιν' ευ ἔρξειεν, τουθ' ὁρῶ,

και τουτο πῆσαν ημέρην βουλευεται,οκως τιν' ως μέγιστον ερξειεν κακόν. 582

356쪽

'ν δ' ἐκ μελίσσης την τις ευτυχεῖ λαβών κεωρ γαρ οχ μῶμος οὐ προσιζάνει'κ5 θάλλει δ' υπ' αυτης κἀπαεξεται βίος φίλη σὐν φιλεῶντι γηράσκει πόσει,

τεκουσα καλον κοὐνομάκλυτον γένος '

καριπρεπης μεν ἐν γυναιξὶ γίγνεται πάσρσι, θείη δ' ἀμφιδεδρομεν χάρις

λι οὐδ' ἐν γυναιξὶν ηδεται κα μενη, οκου λέγουσιν αφροδισίους λόγους. τοίας γυναῖκας ἀνδράσιν χαρίζεται Ζευς τας αρίστας καὶ πολυφραδεστάτας.

sib ἔστιν τε παντα, καὶ παρ' ἀνδράσιν μένει. Ζευς γὰρ μέγιστον τουτ' ἐποίησεν κακον, Π)ναῖκας ' ην τι καὶ δοκῶσιν ἀφελεῖν , εχοντί τοι μάλιστα γίγνεται κακόν.

ου γάρ κοτ' ευφρων ημερην διέρχεται

l00 απασαν, οστις συν γυναικὶ πέλεται

lti tignaim: Aod taliten sit tendum ost totuna hune Iocunt eunt prioribus non Antis conspiraro. Ecliui leni credo illios clivorsos locos sed utririti luo ex Si inoni lis inint,is i locorptuni coaluisse, Iernninto, quoid Onim post v. 95 lego linit r et o v αυτ ου intercepto: nana integrii in carinon ost opinor, quod in rixit Horta in ingeniis cleserit,en lis versutiir, v. 1-95. Huic Stobuous subiccit alium lociim ex innabo potuum, in quo poeta aliud quo inrgitineritiina tractatis longitas ex Apatiatiis, ut fieri fiolet, ilenuo niuliebriceiteri conviciabntiir, ne Satis coin modo lintio pareel asin eo doni versu, irino erat exorsus 96ὶ, terminavit. II 5 soli 3. - V. 96. 97 ona. II. - V. 96liost li. v. Meincke inserendunt censet v. 116. - V. 97. ην τι, Me in heην τε. - δοκῶσι, Alirens δοκε ωσιν. - V. 98. τοι. IV intorton sit Brainck, legetantiar τω, Solinuideravin tor, Alirons ty μάλισrα. IInrtung ωφελεῖν ἔχοντα, τψ. - V. 99. διερχεται, Mettie ke διείσεται. - V. 100. πέλεται, Satinnsius coni. πίλναται , Ahrens tελλεται, M in ke o GTισῶν . . .

357쪽

IΑM90GRAIuli. οὐδ' αἶψα λιμον οἰκίης απώσεται, ἐχθρὸν συνοικητῆρα, δυσμενεα θεόν. ἀνηρ δ' ἴταν μάλιοτα θυμηδεῖν δοκῆκατ' οἶκον η θεου μοῖραν η ἀνθρωπον χάριν, I 05 εὐρουσα μῶμον ἐς μάχην κορυσσεται. οκου γυνὴ γάρ ἐστιν, ου δ' οἰκίην ξεῖνον μολόντα προφρόνως δεχοίατο.ητις δέ τοι μάλιστα σωφρονεῖν δοκεῖ, αυτη μέγιστα τυγχάνει λωβωμένη 'Il0 κεχηνότος γὰρ ἀνδρος - οἱ δε γειτονες χαίρουσ' ὁρῶντες καὶ τον, ώς αμαρτάνει. 583την ην δ' εκαστος αἰνέσει μεμνημένος γυναῖκα, την δὲ τουτέρου μωμήσεται

χην δ' ἔχοντες μοῖραν ου γιγνωσκομεν. illi Zευς γὰρ μέγιστον τουτ εποίησεν κακον,

καὶ δεσμὸν ἀμφέθηκεν ἄρρηκτον πέδης, Ουτε τους μευ 'Aῖδης ἐδέξατο γυναικὸς εῖνεκ' ἀμφιδηριωμένους.

. . . 'Ωσπερ ἔγχελυς καταγλοιου.

Κρωδιὸς γὰρ ἔγχελυν Μαιανδρίην

τρίορχον ευρῶν ἐσθίοντ' ἀφείλετο.

358쪽

Π ταυτα μακρῶν διὰ λόγων ανεδραμον;

Oιόν τε χηνὸς ὼεον Μαιανδρίου.

Σπλάγχν' αμπεχοντες αυτίκ' ἰκτίνου δίκην.

. . Tόδ' ημῖν ερπετὀν παρέπτατο, το ζωῖων κάκιστον ἔκτηται βίον.

Ουκ ἄν τις Ουτω δασκίοις ἐν Ουρεσιναν ρ λέοντ εδεισεν ουδὲ παρδαλιν, μουνος στενυγρῆ συμπεσων ἐν α τραπῶ.

εποντες Serabortilii in esse. Fortasso cum D. 30 iii hune n Oiluin coniunge tulit inr

359쪽

l1MIIDi RAI II l. 15. Θυννοισι τευθίς, κωβιοῖσι κωρίδες.

Κὴ λειφόμην μυροισι καὶ θυώμασιν καὶ βακκαρι καὶ γαρ τις ἔμπορος παρῆν

H τυφλος η τις σκνιπος η μεγα βλεπων.

360쪽

μουσι Νυμφαις τῶ τε Μαιάδος τόκω ουτοι γαρ ἀνδρῶν α* ἔχουσι ποιμενων.

Συν πορδακοῖσιν ἐκπέσοντες ε ασιν.

Ἐνταυθα μεντοι τυρος υχα ςTρομιλιος θαυμαστός, ον κατήγαγον.