장음표시 사용
371쪽
Dς ανδρας τουτους οδύνη 'πιαλεῖ ριγηλή.
integer Servilius, in liuiemii causa Poeta talia bico colo pnrocniinc iam sui deeit. Maior illit,itatio ite nitoro v su: pri Inn tiuidem veri in vitia iiii
Poeta consulto, tuae inter se lii ignare viileri tui', copulavit. Apilii Priscianum scribendum: ., isto iunabiis liabet in se Oindo loco si Oitile uin, iii tertio et quurto illi et quin . Umisimi igitur lilaec n i inint,leos nuntoros
372쪽
Fr. 22 A D. Scliol. Hepli. p. 156 e l. 2 Gais s. r 'Ομntως καὶ τῆν εο ευρίσκομεν ποιουσαν κοινην' ODν εν τω πρωτω ἰάμβω 'Iππωνακτος, ενθα φησι ' νακάριος οστις θηρεύει, την ρευ ἐν τετύρτω ποδὶ συνεστειλε. καὶ πάλιν ὁ αυτὰς ἐν δευτέρω ποδι την ευ' καίτοι γ' ευ. κτλ. Vidoti Ir hic 'litoque vorsus ex eodem carini ne petitus. Hipponae teni etiani rellas inplithongos corripero soliturn esse id in schol. legiatur: παρὰ δ' 'Iππων τι ἐπι τῆς αι καὶ οι διφθόγγου πολλή ἐστιν ἡ χρῆσις. Male luerink θηρε ει siil, si uit. Fr. 26. Pollux X 18: Toυνομα ἡ απαρτία ἐστὶ μεν Ἱωνικόν
373쪽
μόνος δὲ φευγέτω σε μηJε εις αργός.
Bυ' ἡμέραι γυναικός εἰ Πν ηδιστω, οταν γαμῆ τις κἀκφέρηὶ τεθνηκυῖαν.
374쪽
Συκῆν μελαιναν, ἀμπελου κασιγνητVν.
375쪽
Ο μὲν γὰρ αυτῶν ησυχῆ τε καὶ ρυβδην
θυννίδα τε καὶ μυττωτον ημέρας πάσας δαινυμενος, ωσπερ Λαμψακηνος ευνοδεος, κατέφαγε δη τον κλῆρον' ωστε χρη σκάπτειν 5 πέτρας ὁρείας, συκα μέτρια τρώγων, και κρίθινον κολλικα, δουλιον χορτον.
G υκ ατταγκης τε καὶ λαγως καταβρυκων, ου τηγανίτας σησαμοισι φαρμάσσων, οὐδ' ἀττανίτας κηρίοισιν ἐμβάπτων.
376쪽
κ πελλίδος πίνοντες ' οὐ γαρ ην αυτῆκυλιξ, ο παῖς γαρ εμπεσων κατq9αξεν.
Σπονδῆ τε καὶ σπλάγχνοισιν ἀγρίης χοίρου.
377쪽
42. Ἐπ' αρμάτων τε και Θρθῖκιων πώλων λευκῶν ἰὼν κατ' εγγυς γλίου πυργωνα πηναρίσθη Pqσος, Αἰνειῶν πάλμυς. 43. Κακοῖσι δωσω την πολυστονον φυχVν,
ν μη ἀποπεμψρς ώς ταχιστά μοι κριθέων
με διμνον, ω ἰ ὰν αλτίτων ποιήσωμαι
378쪽
Rαι Mυσων, ον ώπόλλων ἀνεῖπεν ἀνδρῶν σωφρονέστατον πάντων.
Καὶ τους σολοίκους , ην λάβωσι, περνῆσιν, Φρυγας μὲν ἐς Μίλητον αλτιτευσοντας.
379쪽
ακρον ἔλκων, ωσπερ ἀλλἀντα ψυχων.
380쪽
Ἐπειτα μάλθρ την τρόπιν παραχρίσας.
υ δ' αυYίκ' ἐλθὼν συν τριοῖσι μορτυρσιν ,οπου τον ερπιν ὁ σκότος καπηλευει, ανθρωπον ευρε την στεγην οφελλοντα - ου γὰρ παρῆν οφελμα - πυθμενι στοιβῆς.
Καί μιν καλύπτει μῶν χαραδρών περνάς;