Biographoi vitarum scriptores graeci minores edidit Antonius Westermann

331쪽

διπλήσεις. διαξορῆσαι δἐ λέγουσιν αντόν μέρος τῆς κενα- λῆς, ῶνα κατεχόμενος ροπο τῆς αiδους ἐαυτω βλόπυται μόν*.50 ταχεῖαν μόντοι ἔλαβε τὴν ἐν τω λόγω σπονδήν, ῶστ' αὐτὰν περ ι ιν irη γενόμενον τὰς κατὰ των ἐπιτρόπων ὰπυλσθαι δίκας, καὶ τὴν τοῖ λέγειν καλῶς λαβεῖν δόξαν καὶ των ὰλ- κζσάντων κρατῆσαι, μὴ μέντοι γενωθαι μετὰ τὴν δίκον ὰπάνθρωπον, ἀλλ ἀντὶ πολλῶν πατργων ολέγα λαβεῖν, ὁσα55 δονατόν ἐν τοῖς ἀδικήσασιν ὰπυλι ναι. προκόπτων δὲ κατὰ τὴν ἐλικίαν καὶ μῶλλον ἐπὶ τρο λέγειν ἐπαινουμενος ἐπὶ

332쪽

καταγνοὴς δὲ καὶ τοὐ λορογραφεῖν ὰποκειμένην ευρε την

πολιτείαν και τὴν των κοινῶν πραγμάτων ἐπιμέλειαν και65τιν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις δόξαν. παροκολουίλει δ' αυτω τρία του λερο ιν αμαρτήματα νουθεσίας τινος και θεραπειας δεόμενα ' των τε γα P στοιχείων ονκ ἐτρανοποίει το ρ, τόν τ'

ρ ποικιλως ἐν τῶ στόματι γυμνάσας ἐκομίσατο, τόν τ' ἀμον συνευτακτεῖν τοῖς ἄλλοις μήρεσι του σώματος ἔπεισε τὰν τρόπον τουτον ' λόγχην ὰπὰ τῆς στέγ ς καταρτῆσας καὶ ἐστάμενος υπ' αυτὴν ἔλεγε καὶ κατεχόμενος υπὴ του φόβου75των ωμον ἐνουθέτησεν ' τήν τε κατοχὴν των ἐσκεμμένωνουτως ἐποίησε μόνιμον, ωστε μηδ' υπὐ των μεγίστων ἐκπλήττεσθαι θορυβων' ὁδεύων γὰρ παρὰ τους αiγιαλους καὶ τῶν προσπιπτόνrων ταῖς ἐιόσι κρομάτων τὸν ἐχον δεχόμενος ἀντ- ότασσε τους ἐαυτου λογισμούς. τουτο δ' ἐν ἄσκοσις ἐπὶ τὴν τῶν ὀχλογν καταφρόνζσιν. υποκρίσει δἐ λειπόμενος καὶ διὰ τουτο φερόμενος ἐν ταῖς ἐκκλοσίαις ηττον υπ' Ἀνδρονίκου του κατ' αυτὰν ὐρωτον τῶν υποκριτῶν ἐδιδάχθη, καὶ τα μυστήρια τῆς υποκρίσεως ουτως παρέλαβεν, ώστε γενέ-σδιι μ/μζτῆς προσώπων ὰνδρειότατος καὶ τὼ πλῆθος ταυτ νε 5 μάλιστα πείθειν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις. τέλειος οDν ἐν πῶσι lanγενύμενος τὴν τῆς ρητορικῆς δύναμιν ἐκτήσατο ώς ἀν εἶποι τις ὀλόκλζρον, ἐφ οiς ἐπρο τευσε λόγοις ου μόνον ὐτελῶν τὴν πόλιν, αλλὰ καὶ ωπὰ τῆς Ουσίας ἐπιδιδους καὶ γὰρ ἐτριζρὰπησε καὶ ἐχορήγησε.τῆς ἰδίας φυλῆς αὐτεπάγγελτος. 90 συνέβη δ' αυτῶ κατα τὴν χορ γίαν δυστύχημα ' μειδιως γὰρ ἐχθρὰς ών αὐτο παλαιὰς κονδύλω αυτὰν υβρισεν ἐστε γνω-

Di sitire i

333쪽

τοῖς δἐ Φιλίππου πράγμασιν αντε πολιrείσατο καὶ προυκα-5 λειτο τον ἐκείνου τίχην, καὶ τον πατρίδα βλέπων ἐν κιν - νοις καὶ δουλειυ γο νομόνων την τε των προγόνων δερε νἐτήρησεν αυτῆ καὶ το πάτριον τρύνημu. ἄξιον δὲ καὶ περὶ τούτων εἰπεῖν πλείονα, ῖνα καὶ βεβαιότερα τῆς Αιμοσθένους ὰρετῆς τεκμ ρια λαι μεν. Φίλιππος Ἀμύντου μἐν ιν παῖς l0 καὶ Ηορυδίκζς, βασιλενς δε μακεδονίας. ἐν Πόλλy δἐ γενύμενος, ἰδόξω καὶ ταπεινῶ χωρίω, δύναμιν δῶ πρῶτον ὀλίγην

ἔχων, υπ' ἐκείνης βοηθοίμενος Ἱλλυριους κατεστρόφατο καὶ 15r Tριβαλλονς καi Παιόνων ἐκράτησε, καὶ μετὰ ταυτα τετραδαρχίαις τιν Θετταλίαν κατόλαβεν, Εὐβοιας τε τυράννους i5 απι δειξεν Οἴς ἐθόλ σε, καὶ w κεῖς ἀναστάτοDς ἐποίησε, σταγάς τε πολλὰς ἐτόλμησεν ἐν 'Nλιδι, αντός τε τον τῶν υλυμπίων αγῶνα διετάσσετο, πολλῶν τε διδάσκαλος προλ- τῶν ἐγένετο τοῖς ἐν ἐκύστη πόλχι πονζροῖς δια του χρυσίου φίλους αὐτ0 κατασκενύζων' ἴτε καὶ λ δίμους ὰνεῖλεν ἐν Ψώ- τὴν Ἀμνίπολιν καὶ τὴν Ἀλόννοσον προσεκτῆσαro.

334쪽

moiso I ε δὲ πλεονεξως εὶς τοσουτον, ωστε και 'tκους προδότας ἐγειν, καὶ το κεφάλαιον των ἔλων πραγμάτων τουτ' ην αυτεῖ, χειρώσασθαι τὰς Ἀθήνας' ἐδόκει γὰρ ἐξει - ναι, Orαν αντοι μυ δίπωνται μάχεσθαι περι αὐτος Ἀθηναῖοι. καὶ τ ' ῶν τις πόλεως ἀπήνεγκε τον ' ἐλευθερίαν, εἰ μη l25 ωοσiλένης ὰλγροδόκητος ἔμεινε καὶ μόνος τοῖς Mακεδονικοῖς οπλοις τους ἐδέους λόγους ὰντέταξεν, διαπαντός ὐπο- μιμνήσκων 'Aiληναίους των προγόνων καὶ τόν τε Μαραθῶνα καὶ τον Σαλαμῖνα καὶ τὰς Πλαταιὰς τοῖς νέοις ἐξογούμενος. Oθεν ηρπαζον τὰς παρ' αDrοῖ συμβουλίας οἱ πολῖται, καὶ 30των αλλων τιλιππισμὸν καταγνόντες μόνον ἐκεῖνον εἴνουν ἐπίστευον εῖναι. καί ποτε Φιλίππου Ῥοβαίοις πολεμοῆντος

καὶ ταύτvν ὰφορμον κατὰ τῆς Ἀττικος λαμβάνοντος ἔπεισεν ὁ ρὐτωρ συμμαχῆσαι τοῖς Θηβαίοις. καὶ γενομενζς ἐν λαιρωνείμ μ ζς καὶ ,α μἐν ἀναιρεθέντων Ἀθηναίων, δεδόντων35 δἐ ,β, ονκ ἐμισήθη ημοσθεν ς, ὰλ λὰ καὶ τον ἐπιτάφιονεῖπε των ὐναιρεθέντων, καλῶς φρονησάντων Ἀθvναίων ἔγνωσαν γὰρ ἔτι το ι ἐν τὰ κάλλιστα σDμβουλεῖσαι Σμμο- 1 σθένους ἔργον ην, το δε συμβων πταῖσμα τῆς τύχvς. -κεῖνο δ' αἶ τῆς εχ την πατρίδα ευνοίας τεκμήριον, ὁτι ὰaoθα- 40 νουσος αὐτοῖ τῆς θυγατρός, ἐν εῖχε μόνον, ζ ἔχων ημόρων

του πένθους, πυθόμενος ὰν γρῆσθαι Φίλιππον Ραὰ Παυσανίου μετημτιάσατο καὶ τοῖς θεοῖς ἔθυσε, φανερόν ποιήσας ἔτι την κοινὴν ευτυχίαν ἐπίπροσθεν ποιεῖrαι τῆς ιδίας σνμ-

φορῆς. ὰντόσχε δ' ὁ θήτωρ καὶ μετὰ τὰν Φιλίππου θάνατον 45και Ἀλεξάνδρρο πατρωαν ἔχθραν υποκρίσει φιλίας προς

σιλέα δυστυχημάτων ἡρξατο. πολλὰ γὰρ νοσφισάμενος Ἀρπαλος των Ἀλεξάνδρου χρημάτων ποῖς Αθιναίους κατ τυγεν, ων καὶ Πιμοσθένζς εHvτόναι τι μέρος ἔδοξεν. καὶ50

335쪽

LIB. VI. VITΛE ORATORUM.εiς Tροιζῆνα, κρειττονα τῶν ἐν 'Ἀθιναις δεσμῶν τιν ἐξ Ἀθηνων τε γῆν δοκιμάσας. Ἀλεξάνδρου δὲ χωρισθόντος ἐξ. νθ ρωπων ἐν Βαβυλῶνι και καταπαύσαντος την ὰκμὴν τῆς lb5 τίχος, ὰνεκαλεσαντο διὰ φινίσματος , οἱ Ἀδοναλι τονά μπισθόνην, ὁμώλογήσαντες ἔτι αὐτοῖ κατέγνωσαν Ἀλεξάνδρου. ὁ δἐ παραγενόμενος κατ' Ἀντιπάγου συνόGrζσε την Ελλάδα κλ ρονόμος γὰρ οντος τις Mακεδόνων ἡγεμονως ἐγένετο και πάντως ἄν ἐάλω πολιορκηθώς ἐν τῆ Ἀ-60 πόλις δ' ἐστὶν αἴτη μία των Θεσσαλικῶν , εἰ μὴ διόπεσε τῆς πολιορκίας, πρώτων Aiτωλῶν ὰποχωρησάντων, ἔπειrα15s των ἄλλων. κρατήσας δὲ μετὰ ταυτα 'Oλν γνων Ἀντίπατρος βαρβαρικως τοῖς πράγμασιν ἐχρέσατο μῶλλον ἰ φιλανθ ρώπως. πόμφας γὰρ εἰς Αθινας ἐξίτει τοῖς ι ριτορας. οι

70εὶ μὴ δύνηται τόρον, δίφ καταγάγν, νοήσας ὁ Λ μοσθένης τον κίνδυνον ὐπέδραμεν ἐπὶ τον βωμόν καὶ πολλὰ κατειπὼν Ἀντιπάτρου, τελευrαίαν τοῖς Ἐλλησιν ἐντολὴν καταλιπὼν ἐλευθεροῖν τὰς πόλεις, ἐξόναγε τῆς στραγῖδος τὰ τοξικὴν νάρμακον γενόμενον αὐτο μετὰ προνοίας ἐπὶ τοιαύτην βίου 75 μεταβυλήν, καὶ πρῖ του πειραθῆναι δουλείας ἀπόθανεν ώς Ἀθηναῖος. ἐμνυμόνευσαν λ τῆς του ρήτορος ἰρετῆς οἰπολῖται καὶ ἀνδρῶντι αυτὸν ἐτίμv-ν στήσανrες ἐν τῆ ἀγορουκαὶ τοιουτον ἐπιγρά 'αντες ἐλεγεῖον,

336쪽

και σχεδόν ὁσα λεγεται πιρι Ἀη σθένους ταυτ ἐστιν. - δυνατόν ἐστι τoti: εὐφρονοῖσι λογίσασθαι, πόσης ὁ λόγος τοῖς ανθρώποις αἴτως ἐστι προκοπῆς. Λημοσθένvς ουν, ώς εὶρήκαμεν, μαχαιροποιου παῖς γενόμενος τω λόγφπεπιστευκὼς την Ἀθηναίων πόλιν ἐκόσμησε και πῶσι τοῖς 185 Μακεδονίας βασιλεῖσιν αντέσχεν, και τὴν μεγίστων τιμῶν

ἐν τοῖς Ἐλλησιν ηξιώθη, πάσας κατασκευάσας διὰ του λόγου πατρίδας αυτω. διεβάλλετο δ' ώς τὰ βασιλέως των Περσῶν φρονῶν και μηδέων και παρ' ἐκείνου λαμβάνων χρήματα.

ημοσθένης Ἀθηναῖος, νως Θημοσθένους και κλεο- βουλης, ρήτωρ, των δήμων Παιανιεύς' ἐπιμελὴς μαλλον ηευφυής, ῶς Ἐρμιππος ἱστορεῖ, καὶ προς τὰς ἡδονὰς ακόλπιστος, ῶς καὶ τοὐτό νησιν ὁ αυτός. ὁθεν καὶ νόος μἐν ίν Βάταλος ἐκλήθη, ῶς καὶ γυναικεία ἐσδ rι πολλάκις χρη-5

σώμενος, Ἀργὰς δὲ μετὰ το εἰς ἄνδρας τελέσαι, ἔπερ ἐστὶν

ἄνομα οφεως. ἐπεθυμησε δἐ ροτορικῆς, καλλίστρατον θεασάμενος τόν θήτορα υπὸρ Πρωπίων λέγοντα. διήκουσε δ' Ἱσαίου του 'Isoκρώτους μαθητου, καὶ τοῖς λόγοις ἐχρῆτο Ζωίλου του Ἀμφιπολίτου σοφιστεύοντος ἐν Ἀθήναις καὶ 10 Πολυκράτους καὶ Ἀλκιδύμωντος του Γοργίου μαθητοῖ καὶ αυτοῖ μέντοι 'Iσοκράτους. συνεφιλολόγησε δ' Αἐσίωνι τω Ῥίληνα καὶ Θεοπόμπω τω Xέω φιλοσοτω. διηκροάσατο δὲ καὶ Εὐβουλίδου του διαλεκτικου καὶ Πλάτωνος. ἐτελευτησε δὲ φυγὼν ε ἐς Καλαυρίαν ἐν τω του Ποσειδῶνος ἱερρο διὰ τὰν Μακεδόνα Ἀντίπατρον, προσενεγκάμενος φώρ κυντο ἐν τω δακτυλίω, ἔτν βιώσας υ .

337쪽

LIB. VI. VITAE ORATORUM. Λημοσθένης ὁ θήτωρ ανηρ ἐν γνῶναί τε και εἱπεῖν, ἴσα

ἐνθυμηθει , δυνατωτατος γενόμενος. δίλεν καὶ δεινότατος 20 ἔδοξε τῶν καν αυτόν, οἷα δὴ ἱκανώτατος τό αται ἐς εiκάσαι καὶ το γνωσθἐν ἐξηγησασθαι. καὶ ἐν οἶς Dπἐρ Tων κοινῶν λέ; ειν τις πρώττειν ἐπεχείρησε, καιρω μεν ἐπιτηδείω ον μάλα ἐχρήσατο ἐς δόξαν των δ μαγωγουντογν. πλεῖστα δ' εἶς ὰνζρ ουτος των καθ' αὐτόν 'Aiλιναίων τοῖςMακεδόνων τυρώννοις σὴν παρρησισ25 ὰντειπὼν παρὰ τοῖσδε ὐδωρότατος ἔβοξεν ει ναι. ἔτε δὴ συν βαινε τους ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσιν, οἷα δὴ των κερδῶν ἐφιεμένους μῶλλον του ἐς τὼ κοινῶν λυσιτελουντος, ἐξωνηθέντας χρημάτων δόσει τὸ κατὰ στὰς ώς ἐδόκουν ἐν τυ πω πίκα κέρδους του σφετέρου εἷνεκα προ του ἐς τα κοινὰ σε μjέροντος 30 τίθεσθαι. ἔθεν αυτ9 καὶ ἐφ' οἶς υστερον ἐτιώθη συγγνόντες οἱ Ἀθηναῖοι κατεδέξαντό τ' αὐθις καὶ ἐς πάντα συμβούλν ἐχρήσαντο. καὶ αυτῶ ἡ τελευτὴ γενναία ἐπιγενομένη μάλιστα ἐς μεταμέλειαν ὐγαγεν αυτοῖς Ουκ ατανῆ των γνωσθέντων. οὐ ποUP0 γουν υστερον ἡ ἐξαγγελθῆναι τεθνηκότα Σμ σ-35 θόνην μετεγίνωσκον ἐφ οις λει των Μακεδόνων μῶλλον ἡ γνώμη τῆ δικαιοτάτη ἔκριναν, καὶ α τέλειάν τε τ0 πρεσβυτατωγόνους του Αζμοσθένους φηφίζονται καὶ χαλκουν στῆναι αυ-

ἐαυτοῖ ξυρῆσαι τῆς κεφαλῆς μόρος, ῶνα μήτε πρ0ίοι μῆτε

338쪽

πους. σοφιστευειν βουληθεις ἀπόστη, διαβληθῶς ἐπὶ νύ φμειρακιω των εὐγενῶν. λογογραφεῖν δ' ἀρξάμενος διεβληθοπώυν, ὼς ἐναντίους λόγους ἐκδεὴς Ἀπολλοδώρω και Φορ-D

εiλvFόνω μόρος εδοξεν. καὶ ἔφυγεν εiς Ποιανα. Ἀλεξάνδρου δ' ἐν Βαβυλῶνι τελευτήσαντος ὁ Λομοσθένης κατῆλθε 70 . κληθείς. Ἀντίπατρος δ' ἄρξας των Ελλήνων πόμφας ἐξαιτεῖτο νς ι ρήτορας. ἐκδόντων Ἀθηναίων ὁ Α μοσθένος εἰς Καλαυρίαν ἔφυγεν. Ἀρχίας δ' ὁ ὐποκριτὴς ὰποσταλεὶς ἐπαυτὸν υ Ἀντιπάτρου βω αποσπῶ ὰ τοῖ ἱεροῖ Ποσει-

339쪽

LIB. VI. VITAE ORATOR LIM.75δῶνος, ο ιν ἄσυλον. ὁ δ' ὐπὼ τῆν στραγχι φάρμακον ἔχων μυζήσας ὰπέθανεν.

E παρ Ἀθηναίων ὰντεῖπε καὶ περὶ των τριήρων. συνεβουλευσε

340쪽

μετὰ - ροννειαν τοῖς μετοίκους πολίτας ποιήσασθαι, τοὐς δε ε sδουλους ἐλευθέρους, ἱερὰ δἐ καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας εὶς τον Πειραιῶ ὰποθέσθαι, ὰπέφυγεν. αἱτιωμένων δή τινων αὐτόν2.3ῶς παριδόντα πολλοὐς νόμους ἐν τ0 νηφίσματι Αἐπεσκότει εφη , ,μοι τὰ -κεδόνων οπλα, οὐδ' ἐγω το φήφισμα ἔγραφα, ἡ δ' ἐν λαιρωνεία μάχη. μετὰ μέντοι τουτο νεκρῶν ἔδωκενὰ ναιρεσιν ὁ Φίλιππος φοδεθείς, πρότερον ου δεῖς τοῖς ἐλ- . Ουσιν ἐκ Λεβαδείας κήρυξιν. υστερον δὲ μετὰ τὰ περὶ δομάνωνα συμβάντα ἐξαιτήθεὶς υπ' Ἀντιπάτρου καὶ μέλλων ἐκδίδοσθαι ἡ πό του δήμου ἔφυγεν ἐκ τῆς πόλεως εἰς Αἴγιναν ἄμα τοῖς κατεφύτισμόνοις, καὶ συμβαλὼν Λημοσθένει καὶn

περὶ τῆς διαφορῆς ὰπολογvσάμενος, ἀπαλλαγεὶς ἐκεῖθεν ἡ Ἀρχίου του Φυγαδοθήρου ἐπικληθέντος, Θουρίου μὲν τO Jaγένος, υποκριτοῖ δὲ τὰ πρῶτα, τότε δὲ τν Ἀντιπάτρο βοη- θυυντος, ἐλήφθν προς βίαν ἐν ἱερο τοὐ Ποσειδῶνος ἐχόμενος αγάλματος, καὶ ἀχθεὶς πρὸς Ἀντίπατρον εχ Kόρινθον ἔπειτα βασανιζόμενος διέφαγε την γλῶτταν, ώσυμ 3ἐν ἐξειπεῖν των τῆς πόλεως ἁπορρήτων δυνηθῆναι, καὶ40oυτως ἐτελεύτησε πυανεφιῶνος θ ἱσταμένου. Ἐρμιππος δέ φησιν αυτὰν γλωττοτομηθῆναι εὶς Μακεδονίαν ἐλθόντα καὶ ριτῆναι ἄταφον, Ἀλφίνουν δ' ανεφιὰν ἄντα αὐτφ ἡ ώς τινες οΓλωDκίππου υἱοῖ τον υἱὸν διὰ Φιλοπειθους τινὸς ἐατρου λαβόντα ἐξουσία τοῖ σώματος καῖσαι αὐτὸν καὶ τὰ οστῶ 45 κομίσαι εiς Ἀθήνας τοῖς προσήκουσι παρὰ τὰ Ἀθηναίων καὶ Μακεδόνων δόγματα Ου μόνον γὰρ κελευσαι αὐτοὐς φυγεῖν, αλλὰ μηδ' ἐν τῆ οἰκεω ταφῆναι. οἱ δ' ἐν Κλεωναῖς ὰποθανεῖν αὐτὸν λέγουσι ν απαχθέντα μετὰ των ἄλλων, ὁπου γλωττοτομηθῆναι καὶ διαφθαρῆναι δν προείρηται τρόπον, βοτοῖς δ' οὶκείους τὰ ὀστῶ λαβόντας θάφαι γε αραν τοῖς γο-