Biographoi vitarum scriptores graeci minores edidit Antonius Westermann

발행: 1845년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

D περι μνημάτων. νυνὶ δε κατερήρειπται το μνομα καί ἐστιν

ἄδηλον. πάντων δἐ κατὰ τιν ὁζμηγορίαν διενεγκεῖν λέγεται,55 τέτακται δ' ἡπ ἐνίων προ Λημοσθένους. φέρονται δ' αυτοῖλόγοι οζ , ων γνήσιοί εim V . ἐγένετο ει καὶ πρῖς τα ατρο δίσια καταφερής, ῶς ἐκβαλεῖν μὸν τον υἱόν, εiσαγαγειν δεμυρρίνην την πολυτελεστάτvν ἐταίραν, ἐν Πειραιεῖ δ' ἔχειν 'Ἀρισταγόραν, ἐν Ἐλευσῖνι δ' ἐν τοῖς ἰδίοις κτήμασι Φιλανέ,0 τὴν Θοβαίαν κ μῶν λυτρωσάμενος. ἐποιεῖτό τε τον περ

σκεσθαι παραγαγὼν εἰς μέσον καὶ περιρρήξας την ἐσθῆrα65 ἐπέδειξε τὰ στόρνα τῆς γυναικός, καὶ των δικαστῶν εἐς τὼ κάλλος ἀπιδόντων ὰφείθη. συνετίθει δ' ἐσσυ κατὰ τουά μοσθόνους ἐγκλήματα, ώς καὶ φωραθῆναι. νοσουντος γὰρ του ' Υπερείδευ μοντα εὶς τιν οἰκίαν τον Λημοσθένην ῶς ἐπισκεφόμενον καταλαβεῖν κατέχοντα τὰ κατ αυτου βιβλίον 70 τούτου δ' ὰγανακτουντος ειπε ,,φίλον μἐν ὁντα οὐδεν λυπήσει, ἐχθρὸν δὸ γενόμενον κωλύσει τι κατ ἐμου πρῆξαι.

ἐφηφίσατο δὲ καὶ τιμὰς γόλα το δοκουντι 'Ἀλεξάνδρω τὼ F φάρμακον δουναι. ἐκοινώνησε δὲ καὶ Αεωσθένει του --

342쪽

μιακοῖ πολέμου καὶ ἐπὶ τοῖς πεσοῖσιν εἶπε τον ἐπιτάφιον θαυμασίο)ς. Φιλιππου δἐ πλεῖν ἐπ' Εὐβοίας παρεσκευασμό-7oνου καὶ των Ἀθηναίων ευλαβῶς ἐχόντων μ' τριχρεις ἔνθροισεν ἐπιδόσεως καὶ πρῶτος υπἐρ αυτοῖ καὶ τοὐ παιδος ἐπέδωκε β τριήρεις. συστάντος δε προς φλίους ἄμφισβο- 850τηματος, ποτέρους δεῖ προίστασθαι τοῖ ἐερον, αἱρεθεντος Aiσχίνου συνειπεῖν ἡ Ἀρείου πάγου βουλ Ἀπερείδ 80 ἐχειροτόνησεν. καὶ ἔστιν ὁ λύγος φλιακὸς ἐπιγεγραμμόνος. ἐπρέσβευσε δε καὶ προς Ἱωδίους. ἡκόντων δὲ καὶ παρ' Ἀντιπάτρου πρέσβεων, ἐπαινούντων τον Ἀντίπατρον ώς χροστόν, ὰπαντῆσας αὐτοῖς ειπεν ,, οἴδαμεν ὁτι χρηστὸς υπώπει, ὰλλ' ημεῖς γ' οὐ δεόμεθα χρηστου δεσπότου. λε-85γεται δ' ώνευ υποκρίσεως δημ γορῆσαι καὶ μόνον διηγεῖσθαι τὰ πραχθέντα καὶ τουτοις Ουκ ἐνοχλεῖν τοὐς δικαστάς. ἐπόμφθη δἐ καὶ προς Πλείους ἀπολογησόμενος υπὲρ καλ-Bλίππου του ὰθλποῖ ἔχοντος ωιτίαν φθεῖραι τον αγῶνα, καὶ ἐνίκησε. γραφάμενος δε καὶ τιν Φωκίωνος δωρεάν, ιν ελεθθ

Μειδίας Μειδίου Ἀναγυράσιος ἐπὶ Ξενίου ἄρχοντος γαμο- λιῶνος ζ φθίνοντος, ἡττηθζ.

343쪽

Ἀπερείδην ἡμεῖς κοίνομεν, ὁρων δἐ καὶ τουτον τον ώνδρα παρὰ πολλοῖς ἐνομένον υνόματος ἐπι δεινότητι λόγων καὶ ὐπολελοιπότα δομοσίους τε καὶ ἐδμvς λόγους οὐτ' ὀλιγους Ουτ' ευκαταφρονήτους, ἡγησάμην δεῖν μὴ παραλιπεῖν αυτόν,10ὰλλὰ καὶ περὶ του βίου καὶ του χαρακτῆρος αντον διελθεῖν, καὶ διορίσαι τους τε γνησίους καὶ τοὐς φευδεῖς λόγους πάντων υ τῶν γε πλείστων αναγκαιότερον οὐαι τοῖς μῆ ἐκπεριζώματος ἀσκουσι ρητορικήν, ἄμα δ' ὁρων Ουλν ὐκριβὸς ουτε καλλίμαχον ουτε τοὐς ἐκ Περγάμου γραμματικοὐς περὶ αντον γράφωντας, ἀλλὰ παρὰ το μν&ν ἐξετάσαι περι αὐτοῖτῶν ὐκριβεστέρων ἡμαρτηκότας, ώς μὴ μόνον ἐφευσθαι πολλά, ὰλλὰ καὶ λόγους τοὐς οὐδεν μεν αυτρο προσήκοντας ώς Λεινάρχου τουτω προσrίθεσθαι, τους δ π αντου γρα- νόντας ετόρων εῖναι λέγειν. ὰλλὰ Λημήτριος ὁ Mάγνης, δύ20ωοξε γενέσθαι πολυίστωρ, ἐν τῆ περὶ τῶν ὁμωνύμων πραγμώτείμ λόγων καὶ περὶ τουτου του ὰνδρὸς καὶ υπόληφιν

344쪽

κῶν, ὁ δὲ τὰς περὶ Κρήτην συναγήοχε μυθολογίας, ὁ ληρεσβυτερος μἐν ἄμφοῖν τουrοιν, Αἰλιος δὲ τὰ γένος, πε

δ' ὁ περὶ μηρου λόγον συντεθεικώς. ἐθέλω δἐ προς μέρος

περὶ ἐκαστον διελθεῖν. καὶ πρῶτον μἐν περὶ του ρήτορος. 30gστι τοίνυν οντος κατά γε τὴν ἐμὰν δόξαν Ουλν ὰπολείπων τῆς Ἀπερείδου χάριτος, ἄστ εiπεῖν, καί νυ κεν ῆ παρέλασεν. ἐνθυμημα γὰρ φόρει πιστικον καὶ σχῆμα παντοδαπόν πιθανότητός γε μὴν οντως εν ῆκει, ωστε παριστάνειν τοῖς ὰκου-

ουσι μὴ ἄλλως γεγονέναι τὸ πρῆγμα ἡ ῶς αυτὰς λέγει. καὶ 35

νομίσειεν αν τις ευήθεις εῖναι τοὐς υπολαβόντας, τον λόγον. τὼν κατὰ /μοσθένους εἶναι τούτου πολὐ γὰρ ωπέχει του χαρακτῆρος ὰλλ' ὁμως τοσουτον σκότος ἐπιπεπόλακεν, ἄστετοὐς μἐν ὰλλους αὐτου λόγους, σχεδόν που ὐπἐρ ε καὶ ρ ὁντας, αγνοεῖν συμβόδεκε, τὸν δὸ μὴ γραφέντα ὐπ' αὐτου ιο μόνον ἐκείνου νομίζεσθαι. ἡ δε λέξις ἐστὶ του λινάρχου

κυρίως ζλκῆ, πάθος κινοῖσα σχεδον τῆ πικρί ι μόνον, καὶ τω τόν ' του Ζ μοσθενικου χαρακτῆρος λειπομένη, του διπιθανοῖ καὶ κvρίου μζειν ἐνδέουσα. 23 ἐκ τούτων οὐδέν ἐστιν ουτ ακριβής, ὰλλ' ουτ ὰληθἐς ευρεω ουτε γὰρ γόνος τὰνδρῖς οντε χρόνους, καθ' οῖς ἰν,,οντε τόπον, ἐν ρο δι τριφε, δεδήλωκεν, ονόμαrα δἐ μόνον κοινὰ καὶ περιτρέχοντα ἐσπούδασε, καὶ πλῆθος λόγων εῖπεν οὐδενὶ των σύμφω-

345쪽

ριτύρων διατριβαί, Θεοφράστω τε συνεγένετο καὶ Ζ μζrρωτω Φαληρεῖ. εντὶ ἐς ει περι τους πολιτικοῖς λόγους γενύ-55 μενος, ἄκμαζόντων ἔτι των περὶ Λομοσθέν ν ῆρξατο λόγους γράφειν καὶ προίει κατὰ μικρὼν εἰς δόξαν μάλιστα δ' ἐκμασε μετὰ τον Ἀλεξύνδρου τελευτήν, Ζ μοσθένους μῶν καὶ των ἄλλων ρητόρων φυγαῖς ὰTδίοις καὶ θανάτοις περιπεσόντων, ουδενὸς δ' ἡπολειπομένου μετὰ τοῖς ἄνδρας ἀξίου λόγου. cu καὶ διετέλεσεν ἐτῶν ιε χρόνον λόγους συγγράφων τοῖς βου- λομόνοις, εως Κάσσανδρος την πόλιν κατεσχεν ἐπὶ δ' ' ναξικράτους ἄρχοντος, ἐφ' ου κατώ.υσαν την ἐν τῆ Μουνυχίστρουρὰν υπὰ Κασσάνδρου κατασταθεῖσαν οἱ περὶ ' Αντίγονον καὶ Λομήτριον βασιλεῖς, αἰτίαν ἐχων ἄμα τοῖς ἐπιται όνεστάτοις Ἀθύν λις, καίτοι ξένος αυτὸς ών, καταλυσαι τον

δῆμον, ὁρων ἐρεθισμένους τοὐς Αθοναίους καὶ μάDστα τροπλουτεῖν ἐαυτὀν ὐφορώμενος, μὴ διὰ τοῖτο πάθy τι δεινόν,εiσελθεῖν μεν εἰς δικαστήριον οὐχ ἡπέμεινεν, ἐζελθὼν δὲ τῆς πόλεως καὶ ἐλiλὼν εὶς λαλκίδα τιν ἐν Εὐ Q τον ὰπ' 10 ναξικράτους χρόνον ἔως Φιλίππου πεντεκαιδεκαετῆ γενόμενον ἐκεῖ διέτριφεν, εἴ τις αὐτ0 γένοιτο διὰ ειευτράστου καὶ των ἄλλων φίλων - δες. 3 συγχωρήσαντος δὲ του βασιλέως μετ' ἄλλων φυγάδων κἀκείνω κατελθεῖν, ἀφικόμενος εἰς Ἀθήνας καὶ παρ' ἐνὶ των φίλων, Προξ ρο, κατα- 1-χθεὶς χρυσίον ὰπολλύει, γηραιὰς ἄν ηδη καὶ τὰς ἴφεις ασθενής. ὀλιγώρως δ' ἔχοντος τοῖ Προ νον πρὸς την ζήτησιν δίκην ἔλαχεν αὐτο περὶ των χρζμάτων, αὐτὰς οὐδεπώποτε πρότερον εἰς δικαστῆριον παρελθών. οντος μἐν ὁ βίος τὰν- δρός. ὰποδείκνυται δ' ἔκαστον αὐτῶν ἔκ τε τῶν ἱστοριῶν ὐ τῶν Φιλοχόρου καὶ ἐξ ῶν αὐτὼς περὶ ἐαυτοῖ συνέγραφεν ἐν τω λόγω τρο κατὰ Προξόνου, ός εῖρηται μἐν μετὰ την φυγήν,

346쪽

προσκειμένην δ' ἔχει την γραφην ταυτνν' AZ1είναρχος Σωστράτου Κορίνθουος Προξένω, ω συνειμι, βλάβης ταλάντων β . ἐβλαφέ με Πρόξενος, υποδεξάμενος εἰς την οἰκίαν τηνἐαυτου την ἐν ὰγρῶ, οτε πεφευγώς Ἀδινηθεν καriων ἐκ85Xαλκίδος, χρυσίου μἐν στατυρας σπέ, ους ἐκόμισα ἐκ λ- κίδος εiδότος Προξένου και εiσηλίγον ἔχων εiς τιν Oiκίαν αὐτοῖ, όργυροῶματα δ' οὐκ ἐλάττω κ μνῶν ὐξια, ἐπιβουλευσας τούτοις. οὐ μην ὰλλὰ και ἐν αὐτεῖ, τ0 λύγρο εὐθὐς μἐν ἐν ὰπῆ περὶ τοῖ μηδεμίαν δίκζν πρότερον ε ἐσελθεῖν90 δεδηλωκεν, ἐν δὲ τοῖς υστερον μετὰ ταῖτα πρῶτον μἐν ἐνrω προοιμίω την βλά ν τον γενομένην αὐτω διὰ Προξένου δεδηλωκεν, ἐν δἐ τοῖς ἐξης περί τε τvς νυγος και των ἄλλων διεξέρχεται πάντων, ἐξ ων γέγνεται φανερὰ τὰ προειρημένα, και ἔτι προς τούτοις, ἔτι ξενος διέμεινε καὶ γέρων η ων95ειπε τον λόγον, ἐξ ων ἐπὶ τῶ τέλει τῆς δίκης εἶρηκεν. ταῖτα μἐν αυτὰς ο Πείναρχος περὶ ἐαυτοῖ. Φιλόχορος δ' ἐν ταῖς,1ττικαῖς ἱστορίαις περί τε τῆς φυγῆς των καταλυσάντων τὀν δῆμον και περι τῆς καθόδου πάλιν οντως λέγει. ,, s

γὰρ Ἀναξικράτους ἄρχοντος εὐθὴς μἐν ἡ των Μεγαρέων 100 πόλις ἐάλω, ὁ δὲ Λημήτριος ὁ κατελθών ἐκ των Μεγάρων

κατεσκευάζετο τὰ προς την MOUνDχίαν, καὶ τὰ τείχη κατασκάφας ὰπέδωκε τ9 δ μω. υστερον δ' εἰσηγγέλθυσαν πολλοὶ των πολιτῶν, ἐν οἶς καὶ Αομήτριος ὁ Φαληρεύς. τῶν δ' εiσαγγελθέντων τους μἐν οὐχ ἡπομείναντας τὴν κρίσιν sἐθανάτωσαν τῆ Ψήφω, τους δ' υπακούσαντας ἀπόλυσαν.

347쪽

ἐστι τοῖς Ἀδ ζναίοις, κυνα μη ὰναβαινειν εiς ὰκρόπολιν. περὶ τον αυτον χρόνον καὶ ἐν τω ἱερω μεθ' ημόραν, ἐλάου τ' ἐξέχοντος καὶ Ουσος ωiθρίας, ὰσrhρ ἐπί τινα χρόνον ἐγέ-l5νετο ἐκτανης. ἡμεῖς δ' ἐροὸ τιθέντες υπέρ τε τοὐ σημείου καὶ του φαντάσματος, εἰς δ φέρει, φυγάδων κάθοδον ἔταμεν προσημαίνειν αμτότερα, καὶ ταυτην οDκ ἐκ μεταβολῆς πραγμάτων ἐσοι ἐνζν, ὰλλ' ἐν τῆ κα εστώση πολιτείs ' καὶ τιν κρίσιν ἐπιτελεσθῆναι συνέβη. 4ὶ προειρ μένων δὴ τοί- 20 των δε ἔτι λείπεται καὶ ὐναγκαιότατον, την ἡλικίαν αντοῖδιορίσαι, ἔνα καὶ περὶ των λόγων, των τε γνζσειν αυτοῖκαὶ τῶν μή, σανός τι ἔχωμεν λέγειν. τίθεμεν δὴ αυτὸν Ο ἐχοντα ἔτος απὴ τῆς φυγῆς κατεληλυθέναι, ώς καὶ αυτός νζω, γέροντα αυτὸν ἀποκαλῶν, ὰφ ου χρόνου καὶ καλεῖν 25 τους ἐν τῆ ἐλικία ταυτη μάλιστα εiώδωμεν. λrοκειμένων δὲ

τούτων ὁλοσχερεῖ λογισμῶν τὸ γὰρ ἀκριβὲς ουκ ἔχομεν , εἴθ

αν κατὰ Κικόν μον ἄρχοντα γεγονώς. εi Jό τις ἡ πρεσβύτερον ἡ νεωτερον τῶν εἰριμόνων χρόνων αDrὀν ειναι φήσει, πρὸς τρο μζJἐν νγιῶς λέγειν καὶ λόγους αδ πολλους 30 ἀτελεῖται, μῶλλον δἐ πάντας πλὴν ε ῆ ς , τῶν ι ἐν πρεσβίτερον αυτόν, τῶν ει νεωτερον εἶναι λέγων. OD μιν ἀλλὰ καὶ ὐρξασθαι λέγοντες αυτὸν λόγους συγγράτειν α τοὐε' ὐ ς' πρὸς τῶ κ' ἔτους Ουκ Γν ὰμάρτοιμεν, ἄλλως τε καὶ τῶν περὶ . μοσεινον τότε ἰκμαζόντων. δἐ καὶ κ ἐστιν 33 α πικοφήμου Πυθόδημος, ωσθ' ὁσους ευρίσκομεν πρεσ-

348쪽

x. DINARCIII 1. 2.

βυτέρους τούτου του αρχοντος ἄναφερομένους εὶς αυτον λόγους, ἐν τοις γνησίοις εῖναι απιστοίημεν ἄν εἰκότως, ἔτι

δἐ καὶ τους ἀπ Ἀναξικράτους ως Φιλίππου τετελεσμένους ωγῶνας ομοίως ἐν τοῖς νενδόσιν ἄναγράφοιμεν αν' οὐ γὰρώς Xαλκίδα ἄν τινες ἔπλεον λόγων χἄριν η ἐδίων η δ γ - 40σiων' οὐ γαρ τέλεον ἡ πόρουν ουτω λόγων. r. Tκ των ΙΠλουτάρχονὶ βίων τῶν δέκα ρητόρων. σείναρχος Σωκράτους η 2 ωστράτου, ο ς μέν τινες ἐγχώ--Fr.ριος, ῶς δή τισι δοκεῖ Κορίνθιος, ὰφικόμενος εὶς Ἀθήνας ἔτι νέος, καθ' ον χρόνον ,1λέξανδρος ἐπνει τον Ἀσίαν, κατοικησας αυτόθι ὰκροατος ι ἐν ἐγένετο Θεοφράστου τοῖ cδιαδεξαμένου τὴν 'Ἀριστοτέλους διατριβήν, ῶμέλησε δὲ καὶ ε Λημητρίω τω Φαληρεῖ, μάλιστα ει προ ει τω πολιτευεσθαι μετὰ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτὴν των μὲν ὰνyρημένων ρvτόρων,των δὲ πεφευγότων. φίλος δε Κασσάνων γενόμενος ώς ἐπὶ πλεῖστον προέκοφε χρήματα των λόγων εiσπραττόμενος, ους τοῆς δεομένοις συνέγραφεν. ἀντετάξατο δῖ προς τοὐς ἐπ - 10φανεστάτους των ρητόρων, οὐκ εἰς δῆρον παριών ίου γαροχύ τ' ἐνὶ, αλλὰ τοῖς ἐναντιουμένοις λόγους συγγραφων. καὶ ἐπεὶ ζέρπαλος διόδρα, πλείους λόγους συνέγραφε κατὰ των αιτίαν λαβόντων δωροδοκῆσαι, καὶ τούτους τοῖς κατη-Dγόροις ἐξέδωκεν. χρόν* δ' ἴστερον αἰτιαθεὶς εἰς λόγους 15 παραγίνεσθαι Ἀντιπάτρ* καὶ Κασσάνδρω περὶ τὴν κατάληψιν τῆς Μουνυχίας, ἡνίκα υπ' Ἀντιγόνου καὶ 3ημητρίου ἐφρουρήθη ἐπ' Ἀναξικράτους ἄρχοντος, ἐξαργυρισώμενος

349쪽

Tρεῖς τοραὶ ρητόρων γεγόνασιν, ῶν ὴ μεν πρώτη ἀγρώτως Πεγεν, ἐς ἐστι ροεμιστοκλῆς και Περικλῆς καὶ οἱ κατ'

350쪽

ἐκείνους ρήτορες, ἡ δε δευτέρα ἐγγράφως ἔλεγεν, ἐς ἐσπι

γεγόνασι ρήτορες. ἐνεγκεν ουν ἡ τρίτη νορά, λέγω ει ἡ

τῆς Ἀσίας προελθουσα, σοφὸν καὶ θαυμάσιον ὐνδρα τὸν uυριστεiδην' καὶ γὰρ τῶν πάνυ ἐλλογίμων ἐγένετο καὶ πολῖμαλλον καὶ σώτρων λίαν καὶ χρηστῶν κρείττων, Οἰς καὶ αυτὰς εἶπεν ἐν τω Dπἐρ τῶν ὁ . τούτου λόγουσι πατέρα Εὐδαίμονα, μητέρα δ' ώς ώσημον οἶσαν οὐ προστιθέασιν. ἐγένετο δ' ὰπ Ἀδριανουπόλεως τῆς Σωνίας. Ἀδριανοὶ γὰρ lboἱ πολῖται λέγοντωρ. τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτόν Σμυρναῖον, πλανηθόντες απὼ του ἐκεῖσε φοιτῶν τω Πολέμωνι τρο διδασκάλω, ἔπειτα ἔτι καὶ μεγίστην εὶς αυτὴν ευεργεσίαν κατεβάλετο. σεισμοῖ γὰρ κατενεγκόντος αυτὴν ἔγραφε λόγον περι αυτῆς τῆς πτώσεως πρὰς τον Ἀντωνῖνον βασιλεύοντα 20'Pωμαίων τότε, Oντινα ἰναγνους Ἀντωνινος εὐθέως ἐδάκρυσε, καὶ πέμνας ἀν*κισεν αυτὴν καὶ σύνοδον ποιήσας ἐν

τῆ E7όσφ Ἀσιανῶν ἀνδbῶν ανενέωσεν αυτήν. ἐπαιδεύθη καὶ ἐν Ἀθήναις τὰ φιλόσοφα. Ουτος δ' ὁ Ἀριστείδης νέος ών πικροτάτην λέγεται νενοσοκέναι νόσον ἐπιληπτικὰν γὰρ 25 αὐτόν λέγουσι γεγονέναι καὶ τὸ τῶν λόγων αὐτοῖ διὰ τοῖτο ἐργηκέναι ἐπί τινα χρόνον' ειτ' ὰπελθών ἐν Περγάμω, ώς δὴ τοῖ Ἀσκληπιοῖ πολὐ ἐκεῖσε φοιτῶντος, καὶ παραμείνας χρόνον ἔτυχεν ἐύσεως. Dπἐρ τούτου -είφασθαὶ την ευεργεσίαν βουλόμενος ἐγραφεν ς λόγους τοὐς ἐεροὐς λεγομένους, 30 ἐν οἷς μόνους τοὐς ὀνείρους ἐξογεῖται, Ους ἐων ἰάθη. ἐκελεύσθη δ. παρὰ τοῖ Ἀσκληπιοῖ καθ' ημέρων λ λέγειν στίχους, καὶ περαιτέρω μἐν ἐξεῖναι τούτων λέγειν, ἐττονας δ' Οἴ. ὁθεν καὶ ἄπειροι αὐτοῖ λόγοι φέρονται ἐκ ταύτης τῆς προτάσεως. ἐγόνετο δι κατὰ τους αὐτοὐς χρόνους Ἀντω- 35

νίνο τῶ βασιλεῖ καὶ Πάρκφ. ἐλθόντος δ' ἐν τῆ Σμύρνη

SEARCH

MENU NAVIGATION