장음표시 사용
141쪽
Andreas Syro restondet, se quidem multa de Arialia ,sigiqude notissima ,sed sponte, omisisse. Ex his autem sic etiam ipse tria hac miracula subiuniis: Res amissa protinus inuenitur per Arialia ad Deum preces rParalyticus ad eiusdem, iam mortui dum feretro Mediola. num adsportaretW ) siue contactum , siue aspectum , sana tus : Bl phemus in Iacrum cultum, qui eius Sepulchro a Fidelibus impendebatur, acerbissimis statim doloribus
- corripitur ir nec his ame liberatur, quam poenitentia
c ductus cultum illi si ilare s ipse
Estimas, Venerande Syre, aestimas, me dixisse, quicquid me contigerit de BEATO, ARIAL
DO sdisse 3 Audi adhuc, qualia tria praetermis; ut ex his intelligas, me multa alia euidenter de eo cognouit se, 6c scienter omisisse. Perrexerat enim aliquando inuitatus ad Ecese sam Cumanae Ciuitatis, ut pacifiearet dissidentes Clericos ipsus Vrbis. Erat quippe tunc tempus Quadragesimate. Cum- que ad unum Altare conuenissemus, ut ossicium Vespertinale persolueremus, unumquid non recordor modo, virlim fuisset de Antiphonis, vel Responsorijsὶ sic elapsum est ab omnium m moria , ut penitus inueniri nequiverit. Salubri igitur consilio reperto, Signum Salutaresbi in fronte impressit, iuxta Altare, se prostrauit, rem perditam a Domino peti jt. Quam sic protinus inuenit, ac si in loco quo posuit occultum, id, quod petebatur, haberetur descriptum. III Aliud vero signum factum est , dum illum, ex aqua Laci prole tum, ad Urbem duceremus. Erat enim in quodam Vico quidam rusticus, per multa tempora morbo paralysi dissolutus. Qui cum audisset, quod Christi Martyr per viam duceretur, fidem habens firmam, in eamdem fecit se viam serit, ibique dimitti. Transeunte itaque turba , quae feretrum praecedebat, Martyrem infirmus expectabat. Ad quem clim peruenissent,
142쪽
LIBERIII. VITA S. ARIALDI. qui ipsum portabant, ab infirmo eodem obnixe rogati , persti- Aterunt, eum coram ipso deposuere. Et 'estio , virum ex solo visu, an tactu sanitati sic est protinus redditus, ut, qui vix aliorum manibus deserti valebat, statim suis firmiter incederet plantis. Nam ego tunc aderam inter subsequentem tu ibam. Sed cum audissem hoc ι tam fortiter fit na aut grectum , ut veniensante seretrum, virum inspicerem firmiter incedentem , Deumque laudantem. IV. Tertium vero, quod narro, miraculum, non quidem egomet vidi , sed quadam persona valde fideli narrante didici. Erant aliquanti viri ad Portam Ticinensem simul congregati. Coepe- Brunt itaque confabulationem habere iam de ARIALDO Christi famulo, quamque de his, qui eius venerandum adorabant Sepulchrum. Tu munus, superbo malignoque spiritu afflatus, tute execrandum protulit verbum: Maius sinquit in desiderium est mihi super Esium mingeret, quam illum adorare . Quem tam saeuas internorum viscerum illico dolor apprehendit, ut neque quiescere neque mingere ei licuerit, donec, nimio dolore cogente, pariterque aliquorum cohortatione virorum consitante,
munus ad BEATISARIALDI Sepulchrum obtulerit, ibique adorauerit. Et sic pristinam sospitatem adeptus est humiliatus, Cquam iuite amiserat superbus. V. Si enim bona omnia , quae de eo nouerim , scribere vellem; prius dies Scharta deficeret, quam sermo. Verum quia tanta de eo
scripta sunt, in quibus satis potest dinosci, quis vel unde fuerit, quidue docuerit, vel quid pro Christo perpessas sit ; metam igitur portamus si Deumque trinum di unum benedicamus s cui sit honor di gloria in saecula saeculor una. Amen. rrrimiq l ci cuia . 7bT- 1 L naz: hlu' mbi rint, im
FINIS LIBRI SECUNDI aiozutii etia
143쪽
De SS. Martyribus, ARIALDO ALCIATO ET HERI EMBALDO COTTA, MEDIOLANENSIBUS,
LIBER TERTIUS SANCTI ARIALDI VITA
per Laiadulphum de Sancto Paulo
Praefatio in hunc Librum Tertium,
De Vita huius Auctore. . t u ελ 'i' l
Vbsequens Arialdi Vita citra dubium illa est . quam Libro huius operis Primo , Capitella. Num. ι 3. di i . Andreas Alciatus asseueranter dicebat ab Arnulpho Historico nostrate scriptam ,&adeo diligenter, ut omnem sibi de ipsbscribendi, siue potius scripta prosequendi, an sam praeripuerit. De ipso enim ut eiusdem Libri Capite i a. vi- Udimus scribere iam incoeperat , licet alteram ipsius Vitam iam vidisset, ab Andrea Monacho scriptam. dc a nobis Libro Secundo Iecitatam seiusque propterea Monachi mentionem nobis faciebat eodem illo Capite sa . Num. x i Arnulphus autem ille Hist ricus, Alciati iudicio, citra omnem pariter controuersiam est ille, cuius Quatuor Historiarum Mediolanensium Libros ego typis impietas euulgare quantocyus meditor: quique Arialdo ,
144쪽
116 PRAEFATIO JN LIBRUM TERTIUM.
eiusque fautoribus, ipsique quinetiam Ecclesiae Romanae, insen- Asissimum se praebuit Libro Tertio ue tametsi postea prope finem Libri Quarti respuerit. Ab hoc igitur Arnulpho scriptam credidit Alciatus subsequentem Atialdi Vitam. II. Mihi tamen ex aduerso historicus huius Vitae stylus euidenter vid tur tam diuersus ab eo , quo suas Arnulphus Historias scripsit tamque similis et , quo Landulphus Iunior suas, ut Alciato suspicer Arnulphi nomen pro Landulphi nomine per errorem ut mihi etiam quandoque inter scribendum accidit, excidisse: Lan-dulphi nempe illius, cui de Sancto Paulo cognomen fuit, ut Li-hro etiam Primo, Cap. 2. Num. 3. praemonebam: qui praeterea B
suas Historias contexuit ab Anno Christi, sicut ego computaui. supra Millesimum nonagesim septimo usque ad posterioris Saeculi trigesimum-sextum: quique semper Arialdo eiusque asseclis addictissimus fuit; quemadmodum ipsius etiam Historiae illae satis superque testificantur, quas ego typis itidem quant xyus edere meditor. Haec ipsa itaque styli qualitas ante omnia mihi persuadet, germanum Vitae huius Auctorem fuisse , non Arnulphum illum , sed hunc de Sancto Paulo Landulpham. Quam quidem in sententiam nonnulla quoque alia mihi suppe- D tunt indicia, quae mox explicabo. CIII. Arnulphus utique initio Libri Secundi se professus ea deinceps scripturum, quae ipsemet videndo cognouisset, initium ab Ari herii Archiepiscopi nostri fecit electione , quae communiter Anno Christi supra Millesimum decim nono adscribi solet ue sicut ego quoque in Ambrosianae Basilicae ac Monasterij Mon
mentis Num. a I 3. commemini. Eo igitur Anno Arnulphus , ut iudicio,ac tali ea rerum . quae Historijs consignandae forent, intelligentia , sic etiam aetate satis iam tum maturus fuisse credi potest. Ex altera vero parte Quartum & postremum Historiarum suarum Librum prosequutus est ad eum usque Annum,quo MCermaniae Principes, abdicato Henrico Rege, aduersus Ponti icem Romanum Gregorium Septimum contumaci, Rodulphum Sue uiae Ducem sublegerunt: quem quidem Annum fuisse comstat Christi Domini Millesimum septuagesimunI-septimum. . Itaque satis ambiguum videri potest, an ultra eum Annum A nul phus aliquandiu superuixerit , vltra quem tamen Annum ali
quandiu super uixisse videtur Auctor ille, qui praesentem Arialdi Vitam
145쪽
Vitam conscripsit. Sane quidem hic ipse ut alia praeteream) Ahaec habet Capite a s. Ad Ecclesiam Rotamis, QV AE NUNC DICITUR SANCTI SEPVLCHRI , sese feliciter transtulerunt. Quam tamen SANCTI SEPVLCHRI appellationem Ecclesia
illa nonnisi Anno supra Millesimum centesimo , quo solemniter eidem Sancto Sepulchro dicata fuit, accepisse videtur 3 sicut ex ijs intelligi potest , quae in praedictis Monumentis Num. as .
a 31. 289. recensebam i tum etiam ex ijs, quae proximo Libro su- petiore legimus, Cap. 24. N 2 6.
optime iam legerat, quinetiam scriptione hac sua in epitomem Bac meliorem in ordinem redegerat, alteram illam, prius ab Andrea scriptam Monacho s eiusque propterea Monachi ac Vitae mentionem fecit Capite i7. 3 l. 34. 3 3. Et tamen ea nonnisi
Anno supra Millesimum septuagesimo sexto ut superioris Libri Capite 3 3. iam vidimus scripta fuerat: dc hac quidem Auctoris' voluntate sicut ipsemet in Prologo precabatur) ut duodecim ad legendum traderetur Monasterijs , quibus Rodulphus tunc praeerat, ordinis Vallumbrosani Generalis Abbas. Moritur interea Rodulphus eodem Anno, duodecima Nouembris die , .cut ab Eudosio Loccatello est affirmatum in eius Vita: indeque CAndreas, quae de Atialdi Vita scripserat, censurae subijcit Presibyteri cuiusdam, nomine Syri; ut superiori pariter Libro vidi mus, Cap. 3 .ec 36. Quocirca non ita iacile fuit praesentis Vitae Auctori alteram illam intra breue tempus in manibus habere. V. Ad haec , praesentis Vitae Auctor Hellembaldum perpetuo laudat, quia talibus in tet Cleticos controuersijs sese immiscuerit; quia nempe iussus a Pontifice Romano S. ex ipsius auctoritate id ageret. Contra vero vituperabat eum Arnulphus, non tantum Libro 3. sed etiam 4. Cap. 1.
ille, qui tam multa contra ipsum eiusque: asseclas mendaciterdi per calumniam iam scripserat squa fronte, qua prudentia , quo iudicio continere se poterat, quin ea ipsa serio poenitens aliquam do diserte in praesentis Vitae contextu retractaret PVII. Talibus igitur Sc alijs ex hoc genere argumentis adductus, in eam ego veni sententiam , ut, non Arnulphus ille . sed certe quidem Landulphus, de Sancto Paulo cognominatus, praesentem composuerit
146쪽
ias PR,1 ATIOaIN LIBRUM TERTIUM. posuerit Arialdi Vitam. Quid, quod etiam eidem forte senten- Atiae sufiragantur di meus & Capituli Metropolitani & Bibliothecae Ambrosianae Codices , quibus praesens Arialdi Vita contine tur Z Illis enim haec continetur statim post Landulphi eius Hisitorias , ipsi uis et nomine pariter ac cognomine praenotatas. Quod eam forte ab causam factum est; quia praemonstratus illic expresse Auctor, pro subsequenti etiam Lucubratione satis praemonstratus intelligi vel ex eo posset, quod alteri ea non adscriberetur Auctori.
VIII. Hactensis de Vitae huius Auctore . Vitae. autem ipsi non aliud nnos, quam Capita adiecimus , ut maiori legentium commodo hac etiam in parte seruiremus.
IX. Hanc ipsam porro Vitam sine dubio innuebat etiam Iosephus noster Ripa montius, cum scribere se profiteretur De Arialia Mamure , addenda ad Libros Historiarum Ecclesia Mediolanensis , ex Bibliotheca Ambrosiana manuscripto ς sicut videre licet:in postremo eius Volumine , quo postremi eius Octo Historiae Patriae Libri continentur , quodque Anno 16 S. prodi jt in lucem. Quam fideliter ille tamen ex eo manu scripto Vitam huius C Martyris expresserit, integrum ac sincerum esto iudio cium penes illos, qui cum tali eius additamento at tente contulerint , quam nos hic damus, Arial di ibi. Vitam , cum eo scilicet Ambrosanae Bibliothe. cae manu scripto plane consentientem. Mihi quid c ni pro arbitratu suo multa videtur contra manu scriptum potius illud, quam ex illo manu scripto ,
147쪽
Caput L Arialdi patria, parentes, praesagium, educatio, litteramra , modest ut . II. Quanta cieri Mediolanensiu dissolutio. III. Contra Cleri corruptelas Arialdus concionari exorsus , Landu phum Cottam, Ecclesia Metropolitana Canon cum ordininum, in hoc ipsium ministerium μι associat. IV. Arialdum re Landia um ab esu od Concionibus desistere, Guido iutit Archiepiscopus, si frustra. V. Arialdus colaphum patienter a Sacerdote patitur. VI. Arialdus f Landulphus publice Mediolani e suggestu inu
huntur in Clericorum corruptelas . VII. Artaldi s Landu hi concionibus applaudunt Populares, ac nominatim Nat trius quidam e Clemosique astupris es' comi os abstinere cogunt. VIII. Pro Clericis congregatur Synodus Prouincialis , atque ab ipsa Artaldus f Landulphus excommunicantur absentes. IX. Lodulphus, Romam tendens, accepto per sicarium vulnere, cogitur reuertι I sed illuc tamen peruenit Arialdus, s irrista declaratur imorum excommun catio Synodalis , Legat, que Mediolanum mittunt r. X. Legati, hucyrofecti, causam comprobant Artavi. XI. Landu hus , gladio venenato per Clericum in collo percussus, conualesiis tamen .
148쪽
XIL Susurbanus Clerus in Arialdi Ecclesiam saltem ac vincas Asaeuire tentat.
XIII. Ob alae Conciones non pauci Populares se abstinens a con
fortio Clericorum, luxuria, domonta Inquinatorum ζ nou-
nulli vero etiam e ciero Simoniaci re sum, eae a se a
XIV. Ari.ildus nuptias damnat, intra Domini Aduentum celebrius. XV. Analdus . suo patrimonio pecuniam suppeditat Simon ara, mi ei sesie lati eximat. XVI. Herlimbaldus , Landu hi frater , 'si s ArialAdsenser ab Alexandro Papa Secundo , antehac etiam Medolani SL Bmoniacis s uxoratis Clericis infensio , Usignatur , s E elisia Romana Vexillifer creatur. XVII. Herlimbald conatus contra Clera corruptelas : s quam piis ille moribus esset. XVIII. Heuembaldus rare que Clera partem pro inuestiganda verntate conuocat ad disputationem . Landu hus vero moriatur , Heri bassi eiusdem frater. XIX. Pinos Asbates Simoniacos Heri baldus dispessit. XX. Arialia hospitium t ' pia exercitamentam Canom extra Porram Nouam Ecclesia,per ipsum reparata, s domiciliis aucta. C. siuola item foret inius litteratura simul Er modestia. XXI. A. ia dus alusium detestatur comedendi ante Missarum solemnia in Sabbato Sancto k quo quidem de ipsemet ad Sancti Ambros Nemus pergere solebat, ibique deuotissime pernocyare. XXII. Eid Arialdus senserit de triduano Rogationum ieiunio : squemadmodum eius atmia sumpsirint inde Iumultuandi o cissionem Ged ab Herlimbaldo denique repre fuerint. XXIII. Heriembaldus Romam pergit , s a Pontifice Luteras obtinet excommunI Donis contra Guidonem Archiepiscopum. XXIV. Guido Ari hiepiscopus binos Clericos , quia sise Arialus iunxis Usent, carcera traditos, in hiertatem restituere cogitur. XXV. Guido Ara episcopus, per Pontificias excommunicatus Litteras, plurimos ad Arialdi s Hersembal in cadem vanismo sui malicoque pretextu concitat sed exitu tamen tam aduerso, ut ipsemet aegre manus euaserit milium , qui se protinus opponunt, s innoxios Deι Seruos tutantur.
XXVI. Ariat is utores, ad tandictam de ipsius aduersariis sumem
149쪽
dam anhelantes, ab ipsi et Arialdo mitigantur . AxaVII. Guido Archiepiscopus profusione pecuniarum siedtionem redinte grat obstinato in id animo, ut Arialdus expellatur ab Urbe, ac necetur. Sed hic,mori paratus,cum suis Collegis siua in domo ae Ecclesia se continer : nec ullius austu expellitur,
XVIII. Guido Archiepiscopus Mediolanum iusti esse interdino siubie tum, quamdiu Arialdus hic mansierat. Hinc igitur ille si ced I : captusique, libertati nihilominus ab ipsemet intercertore restituitur.
XIX. Arialdus ab hospite amico perfide proditur Archiepiscopo Gui δε- g
ni, ac versus Lacum Maiorem occidendus abducitur.
X. Arialdus per sicarios, ab Archie copi Gui donis Nepte missos, crudelis e necatur. XI. Anudi Cadauer, nis subinde humatum in locis, emissa Mitus luce illustratur . Quocirca , iubente similiter Guidonis A chiepisto' Nepte, ingentibus illigatum saxis in profundum Lacus Lucitur Maioris. XXXII. Varius in Urbe Mediolano rumor, re magna haesitatio de Aria alae captiuitate ac nece. XXXIV. Post decem inde mensis Corpus Ariald e profundo Lacus Ma- Cioris emergit iliasium interim sincorruptum , tantique mira cuti fama Mediolanum affertur. XXXIV. Re certius comperta , Herlimbaldus cum instructo Medol nensium Exercitu perg/t ad recuperandum Analae Cadauer, reque feliciter ipsa recuperat . XXXV. Arialae Corpus pompasolemni, nec me miraculo per ipsum p trato, Medolanum defertur: ac, per decem dies ad umeritionem in Ambrosiana Basilica expositum , ad Ecclesiam tandem Sancti Celsi tumulaIur . XXXVI. Denarius numerus obseruatione dignus in Arialdi rebus. DXXXVII. Blasi emus in sacrum Ariaui Martyris cultum acersissimis illico doloribus a Deo punitur ι nec ante , quam resipuerit, liberatur. XXXVIII. Arialdus a Summo Pontifice in Sanctorum Martyrum C talogum adscriptus.
150쪽
Passio BEATI ARIAI DI , MARTYRIS
Ari dipatria, parentes,praesagium, educatio, litteratura, modestia.
I. RIALDVS in loco CVZAGO. prope Canturium. Mediolanensis Dioecesis. ORTUS FUIT NOBILIBUS PARENTIBUS DE ALLATE.
Quorum dum mater praegnans esset ; somniauit, se videre immensam claritatem , ceu Solis - meridiani, quae totam domum impleuit: quam secum admirans cognouit diuinitus reuelatum , se filium magni meriti S caelestis sapientiae parituram . Quo nato , voca- itus ARIALDVS.
dem in diuersis studijs liberalium Artium , dc diuinarum litterarum scientiam acquisiuit. III. Cumque a studio reuerteretur, vidit sorores in lasciuo habitu cum matre: quas saepius reprehendebat,dicens, illam diabolicam esse
Quanta meri Mediolanensis dissolutio. Stis temporibus inter Clericos tanta erat dissolutio, ut alij uxores, alij meretrices publice tenerent : alij venationibus, alij aucupio vacabant, partim foenerabantur in publico, partim in vicis tabernas exercebant , cunctaque Ecclesiastica Beneficia more pecudum vendebantur. Haec vitia