장음표시 사용
241쪽
mri baldus Cotta, Landu hi frater , aliquanto tam ex tempore Poptili Mediolanensis Capitaneus, 2' Christiana pietate perinsignis , Romam pergit etma cum Sancto Arialdo e multorumque religiosorum hominum si siu , quinetiam Pontificis Alexandra Secun d iustu , patrocinium suscipit causa, contra Cleri corruptelas ινι- choata e proptereaque ab eodem Pontifice creatus
Ecclesia Romana Vexillifer , opus ipsum
aggreditur. Vbens volens nunc reuertor ad eum Petri Agari j locum, quem superioris Capitis Numero P. Bproferebam . Illic enim paulo post Guidonis Velatensis promotionem ad Mediolanensis Ecclesiae Archiepiscopatum haec etiam leguntur e Exulante Lancione de Curae ad ciuitatem Per gami , Pars Populi ad nihilum redacta est . Tunc Capitanei sex fortarum cum suis V salus dominium Ciuitatis usurpaverunt: Σ'
congregantes uniuersos amicos in Palatio Communuans, duo SMIMIAE
fecerunt in odium Populi. Primum Statutum seu istud : Quod Lan o de Curte , miles prosi plus , cum tota ρarentela illorum de Curae, nunquam habitare posses in Ciuitate Mediolant, nec tu C miam, nec posse hones habere in aetern m . Secundum Statutum
sui istud: Quod si isquis nobilis intersiceret aliquem popularem squod silueret septem libras tertiolorum, Us duodecim denaries: quos cum siluisset; ab omni culpa s o sensa liber esset. Propter quod
innumerabiles de Populo insta paucos dies trucidati sunt. Hac de causa Populares uerum alium Capitaneum elegerunt quemdam Vbrum ex numero Nolitium, qui dictus est Heriem Uus Coua. Hic fuit Vir genere clarus nimis , in armIs strenuus , corpore gracilis,
leonino pectore feruens. Eius domus, quasi domus regalis , fuit ex Opposito Ecclesia Sancti Victoris ad Quadraginta Martyres . Contraci cente igitur Parte Nobilium, ne i Ese Heriembaldus esset Capitaneus, contra Nobiles imos multum praeualuit Sc. II. Reliqua porro, quae nos Capitis huius titulo indicabamus , haec a unde luculenterque narrata iam extant apud Beatum Andream superiore Libro a. Capite i 6. N apud Landulphum Iuniorem Libro 3. Cap. io . t 7.& ig. Lectorem itaque nostrum ad eos iterum remittimus'; sed ipsum praeterea rogantes, ut quantOcyus
242쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEM BALDI,
cyus huc reuersus ea diligenter examinet, quae mox ex hoste Arnulpho suppeditamus. III. Sic enim Arnulphus ille in contrarium scribebat Cap. ia . Araaldus itaque, tali destitutus Collega s Landulpho videlicet Cotta, quem proxime dixerat mortuumuectim alioqui vere adhuc ille viveres
instigat Heriembaldum assidue defuncti fratris vicem Iustipere . Qui cum esset Lycus, fraternae gratia pietate opus sibi prasium sit indebitum ; Ariaus verbis adeo credulus, ut, quos frater flagellis c
cIderaι , ipse percutiat scorpionibus , s residuum locusta comedis bruchus s ad placitum, si qua sunt, Clericorum peccata dijtidicans.
Dum ergo Lycus iudici, Clerus tamen vapulat . Haec ille sed a solita percitus malevolentia& liuore. Non enim Heriem baldus opus illud ipse sibi praesumpsit, nec Arialdi tantum suassi;
sed ex Alexandri Pontificis mandato , di propterea non indebitum, suscepit. IV. Quandocumque enim Simoniaci & incontinentes Clerici ultra
modum vesani insanirent, atque arma etiam mouerent quod quidem non poterat non timeri P tum profecto necessarium videbatur, ut armata pariter illi manu reprimerentur. In hunc
ergo finem Pontifex Alexander Arialdo eiusque sodalibus Vexilliferum ac veluti Militiae Ducem assignauit Heriem baldum: c& cum ea quidem potestate , quae ad eiusmodi minii terium
necessaria foret , quamque illi, tam eis laico, communicare ipse poterat secundum communem Theologorum sententiam a s.cut inter alios optime Saeculo nostro docuit etiam Robertus
Cardinalis Bellar minus Libro f. de Romano Pontifice , Capite 6. 7. 1. Quamuis enim Romanus Pontifex, qua talis , summam potestatem atque iurisdietionem temporalem non habeat d, recte, ut ijdem Theologi loquuntur; eam tamen habet indire te quatenus ea videlicet neccssaria si ad bonum spirituale proptereaque de temporalibus ut iam Christianorum rebus omnibus Ddisponere potest . Itaque duos etiam ille gladios habere non immerito dicitur : spiritualem unum , & hunc proprie ac per se: alterum vero temporalem , atque hunc velut improprie ac per accidens, ratione causaque necessitatis,qua spirituale bonum Ecclesiae ita prorsus aliquando requirat. Quamobrem Sanctus etiam Bern ardus , Clare uallensis Abbas, Libro . de Consideratione ad Eugenium Papam, his eum verbis quae postea Bonifacius
243쪽
cius etiam Papa Octauus ad imitandum sibi proposuit in Extra- Auaganti mam Sanctam, de Maioritate & Obedientia) his, in
quam, eum verbis alloquebatur e siuid tu denuo urpare omaeum tentes , quem semel iussus es ponere tu vaginam Z siuem immen qui tuum negat, non satis mihi videtur attendere verbum Domini, dicentis sic: Conuenegladium tuum in vaginam. Tuus ergo S' ipse, tuo frsitan nutu, est non tua manu , euaginandus. A
quin ,si nullo modo ad te pertineret N is; dicentibus Apostolis, Ecce gladi duo hic, non respondisti Dominus, Satis est Uia, Nimis est. Vterque ergo Ecclesia, re spiritualis scilicet gladius , ρος materialis :sed is quidem pro Ecclesiis, ille vero sab Ecclesia exerendus est; ille BSacerdotis, is militis manu , sed sane ad nutum Sacerdotis, S iugum Imperatoris. Cum igitur, urgente boni spiritualis aduersus Nicolaitas oc Simoniacos per arma etiam materialia tuendi neces.sitate, munus hoc Hre embaldus susceperit e Romani Pontificis mandato: cum praeterea id ipsum ad eius nutum assensumque fuerit executus, ut idem mel Arnulphus postea Capite i . fassus est; non ille prosecto interim opus sibi praesiuinebat indebitum snon ad placitum dijudicabat plectebatue Clericorum peccatas nec aliquid agebat homine laico indignum . Itaque ne Arnul-pho quidem iusta erat causa, cur in eum tantopere excandesce- Creis multoque minus erat, cur in Alexandrum ipsum Pontificem Romanum , eumque sapientissimum aeque ac sanctissimum squem quis sanae mentis, amansque sincerae veritatis, credat in hac Mediolanens causa sese aliter tam per se quam per alium quempiam gerere voluisse, quam iustitia & dignitas illa pontificia secundum supremam in omnes Christianos potestatem , sibi a Deo communicatam, postularet 3 Sed hac de Ie rursus etiam postea, Capite 6 o.
Landulphus Coua , Heri balistater, in Domino moritur. DE salute ipsius aeterna timere profecto admodum nos oporteret; si forte hostibus eius cred las aures praeberemus . Arnulphus in primis Capite x i. Libri tertij scde ipso scribebat Cum vero placuit Altis o , qui renes scrutatur I codida, ille, qui alienam diu meditius fuerat laseismdinem
244쪽
dinem Giue Guidonis Archiepiscopi, siue Simoniacorum & Ni- Αcolaitarum Mediolani Clericorum inopinam subito doluit siuam
ipsius aegritudinem. Cumque langueret Lennio pulmonis vitio , lingua priuatur officio Im, in quo multos a fecerat, in eo quoque defceret Idicente Scriptura : Per qua quisique peccat, per haec fla tomquetur. Sed, ne mortuos accusare videamur, de illo penitus tacem
mus, cuius visae mortisique ratio diuinos relinquenda iudicio. Haec ille, more suo in deterius interpretans ea omnia, quae ad sodales ac lautores Arialdi pertinerent. Arnulphuni temere secutus Tristanus Chalcus, Historiae patriae Libro 6. sic item: Cum non cessaret Ecclesiasticis Viris allatrare, ac Romano ritam Pontifici gnon parceres nilail minus) pulmonis vitium contraxit, s cum eo vocem iam siu , tum Lennium ita conflictatus, animam, non sine manifesta diiuna ira vitione, e auis. II. Nos tamen ex aduerso talibus hisce tamque infaustis Coniectoribus fidentiis me contradicimus: atque de Landulphi huius silute tam bene speramus, quam certum inter Catholicos N exploratum esse debet , eum in hac sua contra deprauatos Cleri Mediolanensis mores concertatione obsequium Deo re vera gratum praestitisses quod proinde, non poenam , sed prae inium promeruerit, qualicumque tandem morbi genere ille suerit ex hac Cvita sublatus. Bis profecto eum Deus euidenti miraculo praeseruauit a nece, quam ipsi efferata Clericorum perfidia intent rat; ut iam vidimus Capite . N p. Quocirca etiam Baronius superiore Libro I. Cap. ao. Num. io . propinquum Martyribus locum ei adiudicabat s quippequi, si non consummato , certe tamen inchoato martyrio probatus ellet; cuius quidem generis homines antiquitus Sanetis Confestaribus ab Ecclesia Catholica connumerari solebant; ut ego quoque alibi iam ostendi. Taim
ridem igitur a nobis haec Arnulphi Chalcique ditii natio aestim, bitur, quanti altera Landulphi Senioris illa, quam Capite s. PNum. 3. refellebamus.
III. Utrum vero Landulphus, secundum puram S sinceram rei verit tem, pulmonis vitio per biennium languerit, ac simul etiam linguae ossicio priuatus sit usque ad extremum vitae diem , sicut ijdem Arnulphvs N Chalcus assirmabante mihi quidem oppomtum potius videtur a Laiadulpho Iuniore indicatum Libro 3. s. petiore . Illic enim Capite i . narrabatur , quemadmodum
245쪽
Landulphus hic & Arialdus Heriembaldum, recenter huc e pe- Aregrinatione Ierosolymitana reuersum, conuenissent in eius domo, eumque Obnixe rogassent, ut suae ipsorum causae patrocinium ac defensionem susciperet: deinde vero Capite I S. prope finem, quemadmodum post Heriembaldi ab Vibe Roma reditum iidem ambo contra tres partis aduersae Defensores disputauerint,eorumque verba repulerint auctoritate Pauli Apostoli, aeSanctorum. Non igitur per ea tempora Landulphus hic Cotta officio carebat linguae s si Landulphum alterum illum Historicum attendamus; & fide quidem, ut nobis videtur, digniorem. 1V. Certe autem, illo itidem attento, idem praeterea Landulphus Cot- gia non obierat, priusquam Heriem baldus Romam pergeret, ad Alexandrum Papam : nostroque propterea iudicio Arnulphus ocChalcus hac etiam in parte fallebantur uesicut etiam nos proximi Capitis superioris Numero 3. innuebamuS.
Viri Landu bus his Cotta suscipiendi Monachatus edississet votum , quod tamen postea non persoluerit.
Vod ille generis huius votum non persoluerit.'hoc satis iam constat ex hactenus narratis. Vt tum vero iam illud edidisset . ego sane in amcipiti vetit: ac si forte ad ipsum scripta est decima- sexta Petri Damiani Epistola, Libro quin . to Epistolarum consita s ne dubitari quidem ullatenus potest . II. Ea quidem in fronte inscriptionem hanc praeseri, Landulpho Cottae nostro non incongruam: Landulpho Clerico citra dubium Me-d iolanensi) ' Senato' generis N peritia litteratis nitore conspicuo, DPetrus Peccator, Monachus, Salutem. Subinde vero sic etiam se habet: Praestolatus sum, re certum tenui, ut, iuxta condictum, rei ordinis arriperes institutum. Sed quia te Rex Alavii luti eslateris struitio non oppressis: quia a procinctu sua militia, Satrapis imsistentibus, non aliscit sed potius cum Levita illo de laure Montis
Ephraim blandiens socer Bethlehemisa retinuit: filiaque sua amore deuinctum, multis sermonum aIque resectionum suauitat sus delin, Ff uit;
246쪽
ea 6 LIBER IV. VITA S. HERLEM BALDI, uis: quod, non homini,sed Deo spoponderas , humana non perso Αuisti temeritate. Obsecro, mi frater, quid prudentia tua valet eum sationis obtendere siuιd argumentatur, ut ei liceat, quod Christo iudice S' Angelis testibus promiserat, non implere 2 cum Dominus per Mysin dicat: Si quis virorum voverit Domino, aut se constrim xerit ιιι amenta s non faciet irritum verbum Ged omne, quodprom, si, implebit. An sorte hoc purgat mendacium, idoneumque Uidetur
in defensime perfugium, quod Asedulanensis Ciuitas, tum in led,
tionem versa, repentivum utrique nostrum minabatur interatum squod necessitas imulit, si voluntatis desit arbitrium , non manebit 3
Sed Canonica decernit ausuratas, ut, si vidua , pietatis violentiam gpertimescens. sacrum velamen quasi non perseuerantiam suscipiat ;ab eo, quod semel iniit, proposito non recedat. Absit ergo , ut v,
rum timor absoluat, qui seminas etiam in iudicio non excusati Prinsertim , cum , me denunciante , ne huiusmodi te voto pro timore mortis constringeres , nisi etiam consequenter per vim operis σῖ
ciam promissa impleres ; tu te diuina sententia deuora ti, si data sponsionis aliquando mysterium violares . Dicam . quia siuper non dissimili re nuper apud nos accidisse cognoscitur &c. Multa igitur Petrus subinde congerit eorum exempla , qui propterea punitia Deo sunt, quia ipsi promissa non persoluerint. Ac demum ita cconcludit: Verum ego dum dulcedine tua charitatis illectus se
monem Hutius protraho, non clam me en, quod modum iam com pendi 1 epistolaris excedo. Porro autem non ego te periIum ruis admoneo , non ex ScripIuris exempla propono ; sied tamquam rusticus res tantum domesticas retuli, τι quotidianis stomachum dapibus hebetem, millus ad edendum si uis vel herbis virentibus excitarem. Ad Iua igitur te remitto mentis armarium : Ubi ceris plurima comduntur pagina Scripturarum. Illic prudemta tua solerter inquirat,
quid melius sit : an ut, persoluto conuersitams delito, in solus iudicantium sedeas I του, non soluto , ante tribunal aquissimi Iudicis ratio- Dnem redditurus assistas. Vnum scio: quia, si a Mundi varitatibus inrita posses ratione conuerti, feres procul dubio Os Dei, Prata Christi, Tuba caestis eloquij, Destructor Diaboli, adificii Fundator aterni: ses postremo Lumen Ecclesia , ac Murus inexpugnabilis Militia Chri ana. Haec ibi Petrus ad Landulphum illum, Mediolanensem Clericum, quem tanti faciebat. III. Eidem porto Epistolae Constantinus Caietanus hoc praefixit argu
247쪽
mentum . Dum Agedistini Sanctus Doctor, ad corrigenda cis Αricorum illius Ecclesiae visia, ab Apostolica Sede legatus versareturue aderat ei praecipuus adiutor Landulphus quidam, Vir generis nobilitate es liuerarum cognitione non vulgari; qmque adeam rem ex sententia perficiendam nou mediocre studium auctoritatemque rebat . Is, concisara as isdem Clericis populari sedulone, cum memque ad exitium furentibus plebis animis deposceretur, Touit ,se, ubi primum ex tam atroci tempestate euasisset, rebus humanis valere iussis, ad Religionis portum conuolaturum. Quod tameu , derier,
tau G, Damiani facundia sidata Poptio sedulone, voti compos effectus, praestare nedigebat. Scribit igiIur ad eum hanc Epistolam i a in qua . enumerans multorum exemplis, qui graues Deo non serumta fidei parnas persoluerant, hortatur , ut fidem , non semini , sed Deo obstrictam, fallere reformiare. IV. Certe autem Civitatis Mediolanensis seditio , hic indicata, quae tam Petro Damiani quam huic Landulpho repentinum minabatur interitum, absque dubio illa fuit, quam ipsemet Petrus Damiani superiore Capite I o. Numero s. nobis enarrabat. Tunc itaque Landulphus hic etiam votum edidit illud, quod ei Petrus Epistola praesenti reuocat in memoriam, criminique quin etiam non leui vertit, quia persolutum adhuc non esset. Ergone vero criminis eiusdem reum nos etiam faciemus Landulphum nos trum Cottam quem alioqui superiori Capite insignem probitate virum agnoscebamus.
V Ego quidem, ut libere iam tandem aperiam,quid hac de re sentiendum videatur, sic existimo, ut superior Epistola vere fuerit ad Landulphum nostrum Cottam conscripta nihil enim, nihil pro Sus in ea video, quod obstet sim moverd nihil video, quod non pie consentiat) utque propterea ipse i in eo vitae discrimine constitutus, tale illud votum ediderit; sed postea tamen illud ipsum, non humana temeritate alioue vitio, sed melioris boni Dcupiditate ac spe ductus non persoluerit, sibique rite ac legitime
remittendum curauerit. Heriem baldus etiam prosecto , postpa quam e peregrinatione Ierosolyinitana reuertisset,nonne sae-Lulum relinquere, seque vitae monasticae tradere volebat 3 Ita
sane s sicut etiam disertissime nobis Beatus Andreas Capite I 6. assirmabat. Numquid vero Arialdus ei hoc ipsum consensit Minime vero : causamque denuo audi, quam Beatus Andreas. Ff a ibidem
248쪽
LIBER IV. VITA S. HER LEMBALDI, ibidem protinus subdebat. Cuius idem sinquit s constantiam A
Beatus Arialdus agnostens, coepit ei promittere, quod sibi potiorem apud Deum gradum acquireret ; si Monasterium ingredi disraret, is Fidem Catholicam secum defenderet, atque cum 1 o Haereticis es' Christit hostibus resisteret. Quam quidem Arialdi quidni v ro ipsius etiam Landulphi λ) promissionem nonne caeteri etiam illi Etemitae ac Monachi in consilium adhibiti, nonne Summus etiam Pontifex Alexander eiusque Cardinales calculis item suis comprobarunt οῦ eiusmodique comprobatione Herium baldum ab ingressu Religionis ad Ecclesiasticae illius caulae defensionem sapienter & iure merito adegerunt Quoniam igitur ad eius sdem causae defensionem non minus necessaria erat Landulphi Cottae Opera , posteaquam Petrus Damiani Mediolano discessisset s propterea etiam citra culpam omnem Arialdus Landulphoeidem persuadere potuerat, ut relaxandum sibi curaret illud incundae Religionis votum, atque constanter in causae illius defensione , iam ante suscepta , perseueraret; quemadmodum etiam re ipsa deinceps usque ad interitum fecit.
ipsemet etiam Landulphus sese apud Petrum Damiani potuerit ab eo expurgare crimine , quod per eam sibi Epistolam obijcie- cbatur
VII. Qualem porro quantumqueivirum Petriis Damiani ad extre-imum Epistolae illius suae scire se profitebatur futurum esse Lamdulphum, si religiosum sibi statuiti assumeret; talis profecto tam tusque mihi videtur etiam in suo Clerici Saecularis fuisse itatu, dum interritus totisque viribus ad extremum usque vitae spiritum pro Mediolanensis Ecelesiae incolumitate' aduersus Nicolaitas ct Simoniacos certaret, exituque prospero,& in posteri ta etiam Saecula saluberrimo.
249쪽
Guido Archiepiscopus alis e ciero multi ad priores corruptelas
Vae Guido Archiepiscopus itemque Clerus inuiolabiliter se seruaturos contra Simoniacam ct Nicolaiticam haereses Anno Millesimo quinquages mo nono coram Legatis Apostolicis publice ac solemniter iurauerint, haec iam vi dimus Capite ro. a Numero a a.Vsque ad 3 S. II. Quemadmodum vero postea turpiter ab eiusmodi iuramento de- gsecerint, id ipsum abunde colligi ex ijs potest, quae nobis narrabant Beatus Andreas superiore Libro a. Cap. i 7. t S.&Landul-phus Iunior Libro 3. Cap. i . I g. is.Sed& alia deinceps in praesenti Libro multa suppetent defectionis & periuris eius indicia, quae nos propriis eorum locis reseruamus.
Alexander Papa Secundus per Legatos s per EpiBolas Herlimbaldo prascribiι, quid in causa prasinIι Kendum . C Va ratione Arnulphus noster Historicus, Arial diei usque fautorum aduersatius , inuidiam impudenter & immerito conflare Alexandro Pa pae Secundo , qui nulla iam eget defensione nostra, moliebatur: eadem profecto nos Heselem baldum ab omni eximimus inuidia , per eumdem Amulphum ipsi audacter intentata s quia Laycus ipso foret, ac nihilominus Ecclesiastica iura executioni mandanda curaret. Si enim hoc ipse non aliter, quam ex Alexandri Papae' Secundi assensu quin etiam mandato , faciebat ; quid interimis sicut etiam insuperioribus argumentabamur in quid interim faciebat incongruum, ac reprehensione Inuia laque dignum 3II. Sed ipsam et Arnulphi verba, sane quidem ipso indigna, propterea' que ab ipso etiam deinde poenitenter retractata, videamus. Libro enim suo 3. Capite i silc ille scribebat: Cunis Iamen Aria, di nimirum ) consi tu Herlimbaldus , praefer innumeras quas irrogaueras ciero Imurias , cum Archiepiscopus Guido) defuncto Arubale
250쪽
bate Sancti Celsi, alterum more miscessorum siue Simoniacu) Α
prouideret ordinandum s penitus interdxit; strato illo, alterum tam
consecramm , omnino contemnit, armans contra illum Monacho
rum cum fimias con pirationem ς alterum vero a Coemino Sancti Vincentu repulit; Simon aca Ordinationis arguens illos. Quid plura Cuncta situ usurpat Ecclesialtica iura , expulso ab Vrbe Ponti se, cultu fuerat a progenitoribus miles est. Mirabile prodigitim , nec auditum , nec visium a saeculo i sed mirabilius , quod Anselmi, qui iam Alexander Secundus duebatur, fauet assensus. Quod νι- dem multis probatur indicijs :ctim saepenumero eι mutantur Legationes , s Littera, Apostobris prae tata sigillis a quibus fietur . st in Asuis geRis PapAbus obtemperane praeceptis;qua velut auctorume Affulta caetera utilaritas S M Ta occasione Diuma execratur OF cia : cum, quid si turer uexteram Ussimistram, penisus ignoret. III. Praeterea eloriatur id 'm Heriem idus , ab A Itolico Alexandro te licum Sancti Petri se accepisse Vexillum contra omnes sti aduersantes: quod, a'pensium lancea, homicidiorum velut maecium ; cum
profeso nefas si tale aliquid suspicari de Petra haud aliud habuisse Vexillum, praeter quod datum est in Evangelis . Qui muli post mezenire, abneget siemetipsum, tollat Crucem sikam , O sequatur me: dicit Dominus Meliter, s ideo confidenter loquimur. Haec Arnul- Cplius. Quas vero princeps Apostolorum Petrus , ac legitimus
eius Successor, Pontifex Romanus, suum Nipse gladium materialem non liaberet ut Capite i 3 . Num. . una cum Sancto Be nardo loquebamur in militis manu pro Ecclesia exerendum ad eiusde in Potii eiusque Succellaris nutum. Qnodsvere talem
se gladium habebat ue quidni ergo tale pariter habebat Vexilium , quale traditum Hellem baldo fuit 3
seri enixi t δε quis vobis euangebet ruerat praIer id, quod accepistius nuntiama H. Haec enim tacentes non a res ν mobis, ὀ Seni Pres io mya, o Collegium Cardinalium Romanorum ς cum Magister lnoster dieat Ambrosius : Cum in omnisus Romanam sequια clepsiam. V Asitim enim credimus , etia sicam cunctas haeresis ab-d eamus I sita videsur nobis rarum , ut ius Ecclesiacticum Doctor exhibeat Ecclesiasticus, non idola Lycus. Ita quippe Arnulpho videbatur, & perperam quidem ; cum caeteroqui aliter visum esset Supremo Pontifici Alexandro, eiusque Cardinalibus; quin