Arati Solensis Phaenomena et diosemea graece et latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia vulgata et emendatiora e Cod. Mosquensi, Leontii de Sphaera aratea libellus, et versionum Arati poeticarum Ciceronis, Ger

발행: 1793년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

a s Aυτου-Κριοῖο θοωτατο έσι κελευθοι, 'πις ραυ-μ ις α διωκόμενος περὶ κύκλα,

οὐδεν

92쪽

Nec vero laic quadrupes est; ab Vmbilico nam

Dimidio semiperfectus eXOritlir sacer E l uls. 1Hunc etiani attunt in excelso Helicone Philolaram aquam produxisse largi Equi sontis. Nec Inquam enim Helicon lanamus destilla atlantibus Verum Equus ipsum serui atque copiosa inde aqua

Effusa est ictu prioris pedis. PastoreS autem iPranii launc potum appellarunt Equi sontem. Atque hic quidem e rhape stillat, nec modo ipsum A Thespiensibus viris longe cernes. Ceteriam Equus In coelo obuersatur. Atque, prope spectato, Illic etiam Arietis celerrinai sunt cutilis: i sane, vel longissimos agitatus per orbes,

93쪽

Oυδεν ἀφαυρότερον τροχαει Κυνοσούριδος Ἀρ-

κτου,

σημα,

γενομένου. ἀνατέλοντος τοι ν τού Κριοῖ η Κυνόσουραμέση ἐςὶν ὐπο των μεσημβρινόν' ἀνύοντος δὲ τοῖ Κριοῖ, τὸ υπὸ γην, εἶτα πάλιν ἐπ' οἰνατολας ἐρχομένου, ἰσοχρόνως κινε α ἡ Κυνόσουρα περὶ τον βόρειον πολον. φησὶν ἀυν, κοψτοι μέγι- κύκλα ανυων ο Κριος, κατ οὐδεν αὐτης ομως βραδύτερον κινειτα . εσι δε ἰδεῖν κω επὶ του τροχοῖ τοῖτο ' του ' γαρ παντὶ κυκλω τού τροχοῖ συμφέρετη ἡ σχοινικις, κοττοι ἐλαττον Ἀεφομενη. το δὲ τροχαει, αντι τοῖ κινῶτα Αυτος μεν νωδ ηοJ Bραώς. δοκεῖ.έναντία Φχειν τοῖς προειρημένοις, ἀλα το βραδα εἴρηταὶ προς την κατάληψιν. αμυδρος γαρ ἐδε. τὸ δε οἶα σελην', αντι τοῖ, gσπερ ἐν πληθουσν σεληνν φαινόμενος' αὐτη γαρ οτε πλη Θρο, αμυδρότερα ποιῶ τα αυα. ἄνευ ουν σεληννς αὐτος ἀμυδρός

94쪽

6 INihilo segnitas currit Cynosura Ursa. Ipse qui leni languidus et obscurus, utpote lu

obseruando. Verumtamen per cingulum deprehendere poteris Arviromedae; hau l. longe enim sub ipsam situs est. In medio autem terit coelum, ubinam '

C telae et cingulus circuinagitur Orionis. . Est vero aliud dispositum prope signum Supter Andromedam: id autem in tria dime sunt est Deltotum latera, aequalibus assimilatum

πολλΣγ τολον εὐκαταλ πτον ποιησ . η φησιν, ὁτι υ αλο cςι σημεῖον, πλησίον ὐποκατω της Ἀνδρομέδης, ο Δελ- τωτον καλῆτα ' τω γαρ Γλτα ςοιχέω εἴκας . το-Δελ- τωτον τρίγωνόν έςιν ἰσοσκελὲς, οὐκ ἰσόπλευρον ' τας γαρ κατιούσας πλευρας ἴσας ιχει, την δὲ κατωθεν ὐποτάγουσαν βραχυτέραν έκείνων. τούτων δὲ των σημείων τοῖ Δελτωτοῖ

95쪽

Καὶ μαδον βορέαο νέον κατιόντος ακούει Ἀμφοτέρων δε σφεων αποτίνετα/ ηλε δε- οὐρούωμ έκάτερθεν ἐπισχερω ἀς εν ἰόντων

γραιιμη, κατα το μεγε θος των λοιπων πλευρων, δμῶ ζ εὐκατάληπτός έήδε' περισσως γαρ δια τῶν προκειμένων ατέρων

96쪽

ΦAI NOMEN A. 63

Duobus. Tertium Vero non tantum, tamen ad

Ino tum lacile est Inventu; prae multis enim fulgidum est. . Quibus paullulum Arietis australiores stellae sunt Illae vero adlatae anterius. Praeterea autem in procursibus Austri Pisces; sed semper alter propior altero ;Atque magis Boream recenter desceri lentem sentit. Ab ambobus vero ipsis tenduntur quasi vincula E caussis utrimquq sequenter in unum coeuntibUS,

τεσσαράκοντα.

97쪽

νοιεν

οι δεξιτερν μεν ἐπὶ κλισμὰν τετάνυς ΙΠενθερίου δίφροιο τα δ ἐν ποσιν οἶα διωχων

' ανια μνκύνει, κεκονισμένος εν Διὶ πατρί.

οὐρωων, οδες ἄσπερ συνδεῖ αμφοτέρους, ον καλουσιν οὐρωον δεσμόν.

98쪽

Et haec quidem una stella connectit, claraque m gnaque, Quam utique etiam colligaturam subcau linamVocant.

Porro Androrne lae humerus sinister piscis esto Index septentrionalioris; admodum namque et vicine est. Ambo autem pedes sponsiuni indicare poterunt, 'Persea, qui quidem ei semper ob humeros vob

Verum hic in boreali parte fertur maximus aliorum;

Atque ei dextera quidem ad lecticam protensa est, Socrinae sellae. In pedibus autem velut persequens Vestigia distendit, satig tus in Dio patre. . .

100쪽

At ei prope sinistrum genu aceruatina omnes , Pleiades seruntur. Nec vero adeo spatiosus unu

. Versas

Locus continet; atque ipsae inspiciendo Ianguti

dae.

πολὐ δε αὐτὰς χωρίον ἐπέχειν φησιν, άπρου κατα μὲν μῆκος μίαν μοῖραν ἐπέχουσι ' κατα δὲ πλατος εμισυ κώόγδοον. ἐωαν δὲ ἐπιτολῆν ποιοῖντ- ἐφ' μέρας πεντήκοντα δύο τῆς ἔαρινῆς ἰσημερίας, ο ελιος ἐει μοιρ- ιζ ἐν Tαυρω' ηρ- την ἔσπερίαν δὲ έφ' ἐμέρας τοσαύτας τῆς φλγοπωρινῆς ἰσημερίας, ξλίου ονυς ιν Τομτν. φασὶ δὲ στιμία των Πλειαδων ἐκεραυνώθη ,-δια τουτο οὐ φαίνετ .

SEARCH

MENU NAVIGATION