Griechische Philosophie die ältesten jonischen Denker und Pythagoras. Noten von Eduard Röth

101쪽

ἀνθρώπων καὶ τὸ ιἀνολον εvρετην κατασταοα τῶν δεομάτων, εἴτε θεον, ειτε δαίμονα, εἴτε θεῖόν τινα ἄνθρωπον, συνιδόντα, ἄτι τῆς ευσεβεως οἰκειότατόν ἐστι τὸ γέιπις τῶν πνιακῶν, ἐκάστρο τρο ιλικίαν αὐτῶν συνώνυμον ποιήσασθαι θεν, κὐ καλέσαι μν

ἄγαμον, Κόρν, την δὲ προς ἄνδρα δεδομέν , Νύμφην, τ . . Mτέκνα γεννησαμέν , ' τέρα, την δὲ παῖδα ἐκ παιων ἐπιδουσαν κατὰ την Λωρικρο διάλεκτον, ναων. v συμφωνον εῖναι τὸ καὶ τονς χρησμους δε Λωδώνρ καὶ Λελφοῖς δηλουσθαι δια γυναικός. Κλα δε ,J s. 54, καθάπερ, ἐτέρου μέλλοντος υπὲρ αὐτῶν ποιεχθαι τὰς ενχής, βουλοιντ' ἄν ἐκεῖνον εῖναι καλὸν κἀγαθόν, ως τῶν θεῶν

τουτως πο-εχόντων ' οντως - τὰς περι πλειστον . ποιεῖσθαι τηνἐπιείκειαν, ἴν' ἐτοίμως εχωσιν αντους τάω εὐροω τπ--σομένοvς. Eπειτα, τοIς θεοῖς προυφέρειν α μέλλουσι, ταῖς χερσὶν α' ποιεῖν καὶ χωρὶς oiκετῶν πρὸς τους βωμους προσενεγκεῖν, οῖον

κεχρῖσαι κατανοεῖν, ἔτι συμβαινει καὶ τοὐς πατέριου ἐπὶ τῆς θηλείας

102쪽

πρὸς τους ἄνδρας η τότε νομίζειν νικsν, ἄταν ἐκείνων ξοηθῶσιν. Ἐτι δὲ το περφόπον γενόμενον ἀποφθέγξασθαι κατἀ την μνωον, ώς ἀμὰ μὲν τοῖ συνοικῶντος ἀνδρὸς ἄσιόν ἐστιν ανθημερὸν προς- ιέναι τou Deoῖς, ἀπὸ δὲ τῶ μη προς κοντος, ουδέποτε. Secl. 57. JAθεται δὲ καὶ τοι τόν τι διελθεῖν, ἔτι αερι τιν χώραν τῶν μυ-

τυπιαπῶν ἀνδρος μὲν ἀρετη προς γυναῖκα διαβεβόχῖται, 'Oδυσσέως οὐ δεξαμένου παρὰ τῆς Καλυφους ἀθανασίαν ἐπὶ τῶ την Itir/unii

σἰους - ὀν ἀηθρώπους ἐπροέναι, οὐ μόνον ν π αντον κεκινημένους

ἐν μή θόνον ἀκροάσει, ύς φασιν, ἔν πρωτέστην καὶ πάνδημον μόνον ἐπιβὰς τῆς 'μαλέας ἡ ἀνθρωπος ἐποιήσατο. πλείω ες ἐδισχιλιοι τοῖς λόγοις ἐνεσχέθησαν. Dras diese hosios uberi rei benita Darstellung von Nicomachus herruliri, be velat die Parallelsi elle belPorphyr. de Vit. Pyth. s. 20. Den einlachen ungeschni inicien Bericlit. liat Diogen. Laei L VIII, s. 15: Tῶν τε ἐξακοσίων ο κ ἐλάττους ἐπιgvν νυκτερινὴν ἀκρόασιν ἀπήντων αὐτῶ. 6253 Porphyr. in iter oben anhelahrten Stelle s. 19. Dassaber aucti Dei nono, thre Mulier, eine Schulerin, d. h. eine Zalidreriniles Plethagoras War, san Diogen. Laert. VIII, s. 42: - δὲ τω Πυθαγόρs καὶ γυνὴ, Θεανώ ἄνομα ' Oi δὲ ρον κα μὲν ειναι μον- Disitirco by Cooste

103쪽

περιττώτερον καὶ προς ἀκρίβειαν. διαπεπωομένω τῆς ἐπιστήμης λόγον ἐκμεμαθηκότες ' ἀκουσματικοὶ δ oi μόνας τας κεφαλαιώδεις υποθηκας τῶν γραμμάτων ἄνε- ἀκριβεστέρας διηγήσεως μηκοότες. 627) Iambl. de Vit. Pyth. s. 76 in deni Briese des Lysis an Hipparchos: Tον αντον τρόπον καὶ ὀ δαιμόνιος ωχὶρ ποσπαρεσκεύαζε τὰς ψυχὰς των τῆς φιλοσοφίας ἐρασθέντων, μως μ διαφευσθ3 περί τοα τῶν ἐλπισθέντων ἰσεχθαι καλῶν τε κἀγαθῶν 6283 Iambl. de Vit. Pithag. s. 75. Bries des Lysis an Hippareti: Φαντὶ δέ σε καὶ δαμοσω gιλοσοφὸν τοῖς ἐντεο χάνουσι, τόπερ ἀταξίωσε Ποθαrόρας. Die niunlicite Ansiclit sibi dem. s. 2453:Παρ- σασθαι δὲ λέγονται τους τὰ μαθήματα καποενοι τας, καὶ τὰς φυχἀς, ῶς πανδοχειον θορας, ἀνοίγωτας πωτὶ του προςιῶπιτῶν ἀνθρώπων, xvird daher nocii den spateren Pythagoreern beigelut 'und diesen aus Plato uber. 6293 Iambl. de vii. PIlli. s. 7s: Eις τὴν παιδεων τῶν ὀμι-

104쪽

Νolon 632 - 637. 103

σοφία τη τοι-τrr 7αρ σοφιs με κολουθηκέναι ἔοικε τἀτοιαύτα ἀκουσματα, πρότερον γαρ ουτοι Πυθαγόρον ἐγένοντο ' τὰ δέ, τί πρωπέον, η ου πρακτέον, τῶν ἀκουσμάτων τοι - των ἐστέν.

632J Dieaearoli apud Porphyr do Vu. Pylli. s. 19: Mάλιστα μέντοι γνώριμα παρὰ πάσιν ἐγένετο ' πρῶτον μὲν ως ἀθάνατονέναι φησὶ την rura εἰτα μεταβάλλουσαν εὶς ἄλλα γένη ζώων προς δε τουτοις, ἔτι κατὰ περιόδους τινὰς τα γινόμενα ποτὲ πῶλογωται, νέον δ' - διν απλῶς ἐστέ και ἄτι πάντα τἀ γινόμενα ἔμφοχα ὁμογενῆ δεr νομίζει άνεται γὰρ εὶς - Ελλάδα τὰ δόγματα πρῶτος κομισαι ταύτα Πυθαγόρας. 633) Porphyri de Vil. Pyth. s. 19: λαὶ πολλως μὲν ἔλαβεν αυτῆς τῆς πόλεως ὁμιλητὰς , πολλους δ'ἀπὸ τῆς συνεγγυς βαρβάρον χώρας βασιλεω τε καὶ δυνάστας. Dies honnten nuruerrsolier der Lulianer, Peuhelier viisl Messapier sern, die Aristoxenus auoli unter den splileren Schulern des Pythagoras nenni. Porphl r. s. 22: Προήλθον δ' Ο ὐτῶ, ύς φησιν Ἀριστόξενος, καὶ Αευκανοι,

και Μεσσάπιοι καὶ Προκέτιοι.

φυλακῆς ἀκρίβειαρ ἐν γὰρ τοσαυταις γενεας ἐτῶν Οὐδεις ουδενὶ φαίνεται τῶν Πυθαγορικῶν υπομνημάτων περιτετεοχώς.

παρ' αυτοῖς σιωπή.

105쪽

ἰατρευόμενοι, ου προ κουοντες δια τι αντας ἔκαστον πρακτω, δὲν ηττον τυγχάνουσι της πείας. 'λοις ει νεωτέρως ἐνετυ χαυκαὶ δυναμένοις πονεῖν και μανθάνειν, ου τοιουτοις δι ἀποδείξεως

110쪽

Πυθαγόρου ἐγένετο ἡ ἐπιβουλη filer xyloni solae Angri , πάντες

συνομολογουσι.