Griechische Philosophie die ältesten jonischen Denker und Pythagoras. Noten von Eduard Röth

91쪽

sectili, ut Ibuli agoras, De naucritus, Anaxagoras, a rege Iulis civitatibus tol0 se ad cognition irin reruin transtulerunt, quae vita pri*ler tranquillitatem ei propter ipsius scientiae suavita lena, qtla niliit est h0iminibus jucundius, plures, quam utile fuit rebus publicis, delectaret. Ebenso Tuscul. itisp. V, c. 23, s. 66: Alternis Inens rationibus agitandis exilui renitisque stiebatur, cum oblectatio iudi solle iliae, qui PStunus suavisSilnus pastus ani inurum. Age confer Democritum, Pillia-

96쪽

καὶ μόνης τῆς ἀδικiας τὸν θεὸν δεκετῆ καὶ χιλιετῆ τάξαι et hi

98쪽

αἰσχυνόμειοι την του τμόπου καλοκαγαθων εἰς την δικαιοσυνην

99쪽

καιρόν. ρέζετο δέ, μέrωτω εἶναι τῶν ἀδικημάτων, παῖδας κἀro Q --διασπῆν. NUI ζειν δέ, κράτιστον μὲν ειται τὸνωθ' αὐτον δυνώμενον προδεῖν το συμφέρον δεύτερον δέ, τὸν ἐκ τῶν τοῖς ἄλλοις συμβεβηκότων κατανωνντα το λυσιτελούν χειριστον δέ, τὸν ἀναμένοντα -οῦ δῶ του κακῶς παθεῖν αἰσθέσθαι τo βΩτ στω. ' η δὲ, καὶ τως φιδετεμεῖσθαι βουλομένοις ονκ αν διαμαρτάνειν, Ιμιμογένου τους ἐν το* δρόμοις στεφανουμένους ' και γαρ ἐκείνους - τους μαγωνι πῶς κακως ποιεῖν, ἀλλ' - τους τῆς νικης ἐπιθυ- μεἴν τυχεῖν. καὶ τοῖς πολιτευομμοις ἁρμόττειν, - τοῖς ἀντιλέγουσιδν ρεστε, , ἀλλα τοους ἀκονοντας ἀφελεD. Παρεκάλει δὲ τῆς ἀλσι, ῆς ἀντεχόμενον ευδοξέας ε καστον, εἶναι ' τοιουτονοῦ οἷος ανβ-λοno cyαύνεσθαι τοIς ἄλλοις. - γαρ -τως υπάρχειν τὴν στροβουλὴν ιερόν, ώς τον ἔπαινον, ἐπειδὴ τῆς μὲν ἡ χρεια πρὸς μόνους

ἐστὶν τους ἀνθρώπους, του δῖ πολυ μἄλλον πρὀς τως θεους. Ei .. - τως ἐπι πῶσιν εἰπεν, υτι τῆν πόλιν αἰτῶν οἰκίζεσθαι συμβέβροεν νή

100쪽

ιδροσαντο, καὶ τὰς παHακίδας, ας ἔχειν ἐπιχωοιον ην αυτοῖς,

ὀμολο7εῖται παρασκευάσαι, μηδένα τὴν ἐκεένου προσ γορέαν ὀνομάζειν, αλλὰ πάντας θεων αντὸν καλεis.

κατοικισθῆναι τῆν πόλιν τῶν Κροτα,3 ιατων μαγγείλασθαι τονὼ πόλλω τω πεμόνι του οἰκισμοὐ δώσειν γενεάν, ἐὰν αγάry τρο εἰς Λαλίαν ἀποικίαν. ἐξ ών δεiν, υπολαβόντας τὴν μὲν γενέσεως αυτῶν πρόσοιαν πεποιῆσθαι τον Ἀπόλλω, τῆς δἐ ήλικίας ' ἄπαντας τους ηεους, ἀξίονς εἰναι τῆς ἐκείνων φιλέας Στι δέ, ἐν μέλλουσιν εἰς .το γῆρας βαδιζειν, ταυτην σους ἐξορμῶντας τοὶς ἐληλυθόσιν ἐπακολουθεῖν κώ τοIς πρεσβυτέρως μηδἐν. ἀνtιλέγειν. σπω - αότως υστερον ἀξιώσειν, μvδὲ αντοῖς τοῖς νεωτέρρος ἀνταδικεῖν.