장음표시 사용
152쪽
σῶ, καὶ τον μἐν χυλὀν εκβαλλε, τα δὲ μασηθέντα βοτάνια ε ἐπιτίδει, καὶ Οἴτω θεραπευθηση, καὶ φεύξ' την οδώνην. 9I6. κατασπίσο μὲν ουν αντὶ του κατεπείγy rq οδύνη καὶ καταπονῆ. 918. μαστάζειν δἔ, άντὶ τοὐ μάσταξον, Ο ἐστι μασῶ ταῖς σιαγίσιν. 9uo. ἄφρα δυην, ἀντὶ τοὐ, ὁπως τηνοδύνην καὶ την βλάβην τὴν κατεπείγουσάν σε ἐκφὐγ9ς. 9II. Nαὶ μην καὶ σικύην. την χαλκῆν η σιδύραν σικύαν λέγει, μεθ' ἐς σικυάζουσιν οἱ ἰατροὶ, καὶ ἐκσύρουσι δί αυτῆς τὰ πληχειν αἷμα. Καὶ ενταῖδα ουν σικυάσαι κελεύει, ἴνα ἐκσύρος τυν αν. 923. O κρώδης. ἡ τον τῆς συκῆς, φησὶ, . γαλακτωδη οπόν επίβαλλε τω τί μματι. Hi σίδηρον. 'N σμρηρον, φησὶ, πυρακτωδοτα εντὰς τού πυρός εμβαλε, δηλαδή τῆ τὐφει. Στέρνα δἐ πυρὰς εἶπε μεταφορικῶς ώντὶ του εἰς τό μέσον στέρνα γάρ -υρίως ἐπὶ ζώου μόνου εἴρηται. μείωσαι δἐ, ἔτι δηλυκῶς εἶπε την σίδηρον. 925. ασκοῶ δέρος. Tον ασκὰν λέγει. κελεύει δὲ ἐν αἰγείου ασκῶ, οι- νου οντι πεπληρωμένον, άποδῆσαι ἔσωθεν το πληχθὲν μέρος. ''
φησὶν, ασκόν, τον οἰνηρόν, πεπισσωμένον, τν πληγέντι
μέρει τοὐ σώματος ἀνατεμών ἐπίβαλλε, ἐλίττων καὶ δεσμευ- ων ἰσχυρῶς. Γράφεται δὲ τὰ ἔλίζεις καὶ Πίσσεις, ἀντὶ τού.λισσε, δέσμευε ἄνω. Βουβῶνας δὲ κυρίως μἐν ἐπὶ μηρῶν λέγουσι, νύν δὲ καταχρηστικῶς καὶ επὶ χειρῶν βουβῶνας εἶπε, λέγων τάς μασχάλας. 93o. Λήποτε. Kαν βδέλλας, φησὶν, ἐπίβαλλε το τ ματι, Dα τὼ βλαβῖν μίρος ἡ τὀτέμμα ἀφη. 932. Πωαθοί εἶσι τῶν αἰγων τά ἀποπατήματα. 6 υτα ουν εἰς τρύγα οἴνου ἐγχέας καὶ μεμινίνως ταράξας, ἐτι νεαρῶς Οὐσης τῆς πάτου, τρυτέστι τῆς πυρά-
153쪽
γῶν Ἀλέξανδρος ἐν τω περὶ Θηριακῶν κελεύει τά των αἰγῶν ἀποπατήμαrα, ἄν τε υγρά v, ἄν τε ζηρά, μετά τρυγός οξους
τασκευάσας θαρρῆς λείπει δἐ τὼ λέγω σοι. 955. τό τοι. ἔπερήδὐ πάνυ εσται. 9. 6. ημος. πινίκα τά πολλά δρόνα, του
154쪽
τόν, καὶ ναρδου ρίζαι συν τοις φύλλοις τοῖ πυρίδρου καὰδαυκης καὶ των λοιπῶν. Καὶ ἡ πύρεδρος δὲ βοτάνη εστὶν,ῆν πυρῆτιν υλλαχοῖ λεγουσιν. Tην δἐ γλυκυσίδην ὀ Θεόφραστος καὶ περινίαν λίγει' φυτὰν δέ ἐστιν. Oa. κάρφεώτ' Ω λ. ἀντὶ τοῖς κλάδους καὶ τα σπέρματα. μελανόχροος δἐ εἶπεν, ἐπειδὴ καὶ λευκός ἐσeιν ό όλλέβορος. 945. ἱππεῖον λειχηνα. Iστέον, ὁτι γίνονται ἐπὶ των γονάτων των ἴππων λειχηνες, ἄς ὰποξυειν κελεύει, καὶ τρὶ ντας διδόναι πιεῖν ρτοῖς ύτιοδήκτοις άλεξητήρια. Kαλεῖσθαι δἐ αὐτάς λέγουσι
τινες χελιδόνας. χαμηλήν ὁ/ λειχηνα εἶπε, διότι ἐν τοις κάτω νων ἱππων μεισι γίνεται καὶ οsκ ἄνω φύεται' ἐν γάρ τοῖς γόνασιν, ώς εἴρηται, φύεται. Ἀλλως. βοτάνη ἡ ἱππο- λειχὴν θεραπευτική, θεραπεύουσα των Ἀπων τάς χειχῆνας, ῶν λεγουσιν ἱπποσέλινον. 947. κινάμοιο. H τῶ γ φησὶν Πρόδοτος εν ἔνδικῆ ζωον εἱναι, ο καλεῖται κινάμωμον, οτε καλιάν ποιεῖrαι ἐκ των καρπῶν διά την ὀδμήν. οθεν καὶ κινάμωμον καλεῖται. οἱ δἐ τὰ ξύλον κινάμωμον αυτό φασιν εἰρηκέναι. 95 o. πολυστείοισι νομάζων, ητοι πολυφήτοις. εἰ δἐ πολυμνίοισιν, ἀντὶ του πολλά μνία εχου ' μνία γάρ
τά βρύα διὼ καὶ διά τοῖ ἰῶτα γράφεται. νομάζων δἐ άντὶ
του νεμόμενος. 95I. ἐν στύπε τω κύνει καὶ το γαστρὶ τού
155쪽
H rσως πιμηρικόν, ωσπερ Κρατίνειον καὶ Ἀριστάρχεων. 958. μνυστιν εχοις, ητοι μνη-είης ἄν μου, ω 'μησιάναξ, τοιαύτας εὐρόντος δεραπείας. Νιφόεσσα δἐ περιφραστικῶς ἡ Κλάρος, Θις οιτως ώνύμασται παρά τὰ ἐκεῖ γενομένην την Μαντίαν Μανσω την Τ Πιρεσίου μετά Ζωγραίου κλαῖσαι, η διά τό λαχεῖν αὐτην τὰν Κλάριον Ἀπολλωνα. 0άτεται καὶ Κλάρου πολίχνη, τουτέστιν 4 Kχάρος αυτή. στι δὲ πόλις Κολοφῶνος.
156쪽
158쪽
Varietas scripturae e libris scri piis et o litis excerpta Clun annotatione critica breui.
A. significat codicem Augustanum. Eii. Eutecnii Sophistae paraphrasin graecam Tt Ieriacorum. G. Codicem scriptum Goei tingensem cuim scholiis et Particulis Euteonii parapiri aseos. L. Codicis Lorriani varietatem olim a Mellico Parisiensi Lomyexcerptam et mecun1 communicatam. M. Lilatum Medicemn a Baiulinio coinparatuin. P. Parisien- Sem Coclicena Oli In a Die Comparaturn Argentorati. R. libriam Riccardianum a Mandinio inspectuin. Sch. Scholia graeca e Codice GOettingensi, Loreta- Do et Parisiensi pa1 tina eruendata partim alicta. St.
editionen1 Stephani Henr. i11 poetis principitriis
graecis, PIam repetiit Lectius, nota L. r. signissio
159쪽
48. φέρουσιν Galenus I. e. , ba. ἄκνηστιν Sch. κνίδην et σκίλλαν ει κνέωρον interpretantur inter summenta non nominatas ab Aetio nec a Dioscoride. 55. κατακνησθεῖσα Scholion G. et L. 1