Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

251쪽

si Iiliai volitit, plane est interpretatus Elitecnius: καὶ θεάσηται φῶς ποτε αἰφνιδίως φανέν. Haee sane scriptura praesereuic a victi tur, tum Propter autoce lentem JOυπον, vii Vocein conlprehen lit, tum proptervectum isy, quod v ab illo ανγὴν proprie iiiiigitur, alteri nomini δουπον itoli proprie aut litur. Nunc redeo ad versias clitos Imile a me transpositos, quorum alteriIna clam attit Bentleius tanquam ille Pte Tope titium e loco in seriore, versu 265. Cui uni eonuenit. Ego vero v mm-que alieniim ali hoc Ioco atque Eliciendum Censeo : certe Pli Oris scri-

252쪽

cauea luctu Os apparere concalios. Sed omisit verta Praescripta, ut LO- uicemis. Eiitecntita vi detur Dπἐκ σπειρης εcriptum Iegisse. Ita enim

Versu Io I. Psonam telineti noli; S eum aspide Veram testantur illia neratores autoptas , si Colubriam Naitaui Linnei mIm aspide compari mis,2 Ia colluxn ira ilii Hatiti . Μodum piagnae scriptores veteres variarrunt Ignobilis auetor poematis de venatioue S. Terfri 455 seqq. caudae ex tr .mae fasciculum pilosilan ait obtendi serpenti, clutu ichneumon capite .

obliquo guttilis aspidis appetii: Oυρή οἱ δολικὴ γὰρ ωιονέη τε τέτυκται, ἄκροισιν κεφαληδὼν ἐειδομένοισι κορυμβοις, ἄντα infra μελαινομένη, θηρῶν φολίδεσσιν Oιζ' την δ' - ἀντία γυρώσας

προκαλέσσατο θῆρα δαφοινήν. ubi e Co M. fide viilgatum κενα- ληδὼν ἐλισσωμοισι eora exi. Oinnilim clarissime et optime Lucanus 4, 7 seqq. Aspidas Di Pharias cauda 3olertior hostia Iudis et iratas incerta prouocat νψra obtensae caudite) Obliquansque eaput Danaasarpentis in auras est ae tuto comprendis guttura morata. ubi niMQuin oti letulo pio Mamaa scribas, malint tras scriptum.

254쪽

Seholia: απὼ τῆς κεφαλῆς μέχρις Ουρῶς τεθρυμμινος ἡ τεθλιμμό

Versu M7. Γσως ἐκ φολίδων τετριμμένη. Seliol. ἰσχνῆ, κατε- ραμμένη ῆ πεπυκνωμένη. glossa Goett. φρίσσουσG in emerit, minus

apiu in . In Scholiis ad verinam PI Recedentem multia legi litur commenta interpretum, quae arguunt eomirn lubitatione R de vero veramina , horrum sexuu; PMetitu etiam pertinent ad versum Ia I. veIut illa: Oλωπ

do pos uni extorqueri e veri,in horiam duo In Versu aru : at insunt

canda aequaliter squamis attrita et laeuis recte opponi videtur ecli duae hori euti duria et asperia squamis. Versu ua8. τεθοωμένος mutat Bentl. in τεθολωμένος : cuius in- terpretatio potest videri Scholia altera interpretiitio Tεταραγμένος. aiaeaera vuIgatam reddit παρωξυμμένος. VerMI 229. recte. Benu. coxTigit νεάτην σκωλυπτεται Ουρῆν, ubi νωτον v I satur. Gorraeus : extremum caudae Inem avero imae.

255쪽

Videtur is Oυλν στόματι aceepisse pro Oυλοις, alit scriptum legit Oυλοις δε στομίων ἐμφνεται , nempe O κυνόδους. in gingivis conditu. Iatet dens vetaenisex. χαλινοὐς in Alexiph. versu 16. nominat iuxta palatum et ginstitias, viri aeorsitum gustum austeriam i in priInere dicitur Palato , gingiuis et frenis omnibus, vποστυφει πάντα ηαλινά. ubi olim labia verit: Emecnius γλῶτταν. Versu III. canthar ales Sumta gustum inferro dictitaturaώλι-ee, qualem iuniper; mactus rima ducati rub. Ial, iis adiunxi linguant. vhi glossa Goett. τῶ ν Drat habet, Aeti iis linguam nominat. DeniMie 557. In prestidis potus nitri gnarii aiaseere dieitur zαλινῶ vhi iteraim tabia vcrii. Bunia Ephesius p. et . χαλινὰν ait esse τὴν σsνδεσιν των γνώθων, maxillaxum colligMionem diei habenam, Male ibidem p. 49. σννδεσις των σαρκῶν 1egitur. Peius verti trir maxillararan, cum 'ἀγοι sint buccae. In Nican deo tinguitari interpretari non Iuret χαλινοίς, sed potnis λν στύματαεst toto ore laxato et cliillitato, ita ut mi Iuctis Italaeias pinos elentes uti hominis amprimi et vulnerare possint: uaque etiaIu Platii tun cientium vestigia in gute sigriata restumanti .

πυρἱr inusitatum mς pro ως. Eute ius longissime at erra iit a vit1 gatae scripturae verbis. Equidern suspicor, olim fuisse: θαμειαι, θια

256쪽

serpentis reptatus: Venter enirn totus Sqi amis latis mobiliinus ori 'Meauceps positis, ad lubitum hestiae eo iis promotiet. onii, ii' aea celeritatem reptatus in eolii, Miana voeabnl trix OOdς et vel linct νεε siguiscant. Contrari iis, lentus, inipeditus, obliquus et oua,i ela Olli cautis reptatus notatur verbis σκαιος μεσHeω ε παλίνδεται ὀλὰ quae Scitolia inter Ie tacitur 'πλάγιος επικυλίεται τρο σώμαrι. o nil, ' 'Tuut, ut Elitecnius et Gorraetra, locum in corpore me nitri , vuderoti tiis et quasi volutatio obliqua Peu leto Si tuit enim poeta clitni illii meoi pus anfractum spina, ita ut iii cessiis et reptat ira rectus seri non sit. Aetuis etiam hi euiter: πλαγίως δd καὶ ου κατ ενθυ ερπει Si gula vecta de ceraste nilne vi leanius. Vlii dixerat Meta, em asten TIiquum σκαιος me lio corpore ni X Im Volulam Vel Smpete, OιμOD OMεπλανέων σκολιονε τετροχότε νώτω, i. e. itinerr uoti ecto seri uellexo et obliti tro em arari rigulo Vol aspero clorso. l, i non a priῆ 'xet statini, qui l dorsi ritentio rigidi vel asPeriat iter prati uni periinta

257쪽

H πορεία αυτον. quom In se des in Poeta de nonstrara non potest. Diali 41lioli Aelicia de ceraste: λελεπισμόνος κατά πην ουρῶν - παι κατῶ τὴν κοιχίαν πεφολιδωται στοιχηδών. διδ - τί ἔρπειν ηχον απου-2.ῖ συριγμF ὁμοιον. quae Cornarius vertit: iuxta caudam deaquam-rnatus - partea νero circa Mentrem ex ordine squammis Obritas arine. Maia , uti monui in Speeimine Plivsiologiae I. P. I. et 7 I. Nam λελε- πισμένος eat minoribus Maii anxia obsuus, πεφολιδωμένος -iorib . Vnde vero sontis a ceraste MrPente e litiis, ait, ito similis 2 Nihil talo Poeta me in orauit: nisi fortasse Tετριγύτε fuerit olim scriptum. Nam uriatam suisse scripturam, arguit Scholior IIn interpretatio δασεῖ. ct iterum quaero, quid dorsi mentio faciat ad sibi Iuin a serpente ee-xaMε editum Dorsi e spina pendet Duinis corporis motus, tanquam ab hivportiochilio: in ventre actiIamae Iatae per ordinem dispositae, dum ni culis appositi, mouentur, totum eorpus impellunt et promouent: si vero duriores vel inuicem sibi iPsae Vel terrae a gracenitIr, possunt sonum aliquem sit ilo Mrnile in edere. Equidem malim a poeta ain tu in verisia LIanspositis : σκαιωμεσάτω τετρηχότε νώτω, οἶμον ὀδοιπλανίων σκολιὴν, επαλίνδεται ὀλκῶ. Experiamur nunc, an alia via nil eram Ioc; interpretationem Iieeat pervenire. SOnuIn istum incessu ementis e PI'r sum poeta noni in cerastae, sed in haemorrhoi notitia memorauit his verbis versibus

νος τοῖς καλάμων φύλλοις βρωπότατον νωον ωποτελεῖ. Ia uerauiti

2q5. omisit et a sensu Poetae Plane Rheri' hiat. Aelianus h. a. 15, 15.

258쪽

lem pom πλύ- dixit, metaphoranique seruauit in vecto 3κέλλει. Itaeerasina ineessu simili comparationem nauis ventis rontrarita depulsis ah itinere recto ad hilaiiit: ipsius incessus obliqui ain et sibili in-eedente hestia expressa rectius in hae norei 1oi notitia dicat der edissit. quam in cerastae historia, nisi scriptum savit. His ita, Mianium fiet potuit, explieatis, breuiter de coniectura Bentieti videamus, vii Ici ve su 295. μέσσον ν ἐκ νώτου σκαιῶν πλόον αἰἐν ἐλλει scribi vo-Iuit et locum de ceraste verau 206. comparauit, ubi est: αυτὼρ δροσκαιδe μεσάτρ' ἐπαλίνδεται ὀλκP. Ecfiidem, vulgatam heruandam censeo. Notio enim voca MiIo σκαιὰς quae inest, ni tuis saepe ita repeteretur: eandem enim poeta iam inelusit vectis G επισκάζων. Deinde βαιὼς πλύος 1, i euem et Ientum corporis exii iii tractum sisn i fi re videtur. Addoein, nimis putille αας poni, vocabulum averru, σκάω, σκάζω, deriuatum, si Nicando is esset poeta, in quo emendando et iudica1MIO elegantiae ratio liaberi possit. Conari lini origo ver homirn ἐπισκάζω et σκαιὰς admonet me, ut Ilic explicem uotionem in Lexieis nondum satis ileelaratam , qua σκαιδοῦ, quemRd-viodum latinum scaevus, reeto opponitur. In Homerica Ilia te sumincitam olim Mai Σκαιὰς πυλας, quae at mi Dat IMMae clicuntur. interpretabantiir obliquas, teste Hes eIlio: η διώ τὰ σκολιῶς ειναε κατἁ τηνεωβολήν. Plane uti Serii ius ait Aeneidos 5, 35 t. Scae eque arvi ctor Iimina portae. Sc.lea , ituruit, porta victa est- nec ab itinere iugo is scaevo i l est sinistro , liuod ingressi non recto sed a7nistroeunt itinere, sed a ea lauere Laomedontis, hoc est acaeoniate, quod in eius fuerit auperliminio. Ita Vitruvius I, 5, 2. excogitandum, Meportarum itinera non sint dFracla, sed scaeuia. - tunc dextrama laeus accedentibua, Paeod acuto non me lectum, proximum erit muro. Vides, quomodo notio sinistra et oblipta ita liac voce eoaluerit. Notio ipsa serius 2AIMIem inualuisse videtur: antiquiore u euina Nicandreo Ioe in equulem ignoro. Ita Polubici 5, fici, in ite Sese uelae situ: προς-βασιν μίαν ἔχει κατὰ τὴν ἀπδ θαλάττης πλευρῶν κλιμακωτὴ καὶ

κειροπOstroν ἐγκλίμασι καὶ σκαιώμασι πυκνοῖς και συνεχέσι διειλημμέκον. Vulgatuni antea σκαλώμασι ini vocabulo σκαλο ς eon Paristo interpretari conati sunt, misti a laborarunt. Nomen σκαίωμα alibi nondum reperium Seruius I. e. de cadauere interpretatur: quae notio admodum mihi duhia esse videtur. E litici Masuieti illi σκν--ματος dedit, quod proe σκ -υς dictum, eorpus, cadauer, significat. Se i ita perit e niologia Scaearii in portarum. Ceterum a Verbo σκαω, σκάζω, non soItim finxit σκαιὰς, sed etiam σκαληνὼς, σκαμβύς. Η-

259쪽

nil uni lini Iitteris altera voeabulum, si mihi de primae ab Habae mian

tilate constaret.

interPreisai. Sed io tua hie loetia turbatam et impetulam vector in

260쪽

structuraIn habet. Scholia etiam oraeca Mispieionem faciunt eorrupte Iae, Iliam Eutcciiii para Nirasis aliget Iiaee: κέρατα ει φορεῖ δυο κα τα του μεν ου, λεπτὰ μέντοι ταυτα και ανανη και τὰ των ἄκρ