Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

261쪽

hia καὶ κεράων ωπλην δέμας ἄμμορον.

Verati ba5. ἐσσυμένης veram eoniiciendo assecutus est Bent eius. Versu Sa7. Codex Bense H νέμεται δῶ μέγας dabat, ut Goetiiug. I.ori ianira et Seholion ad AcissioI. IVechelianam p. Io. Vertim vidit

Britannus.

262쪽

φλύκταιναι επὶ παντὶ φύονται. Verbo κλονέουσa, quod motiin e-hen eruein si vitificat, nec sanima nec pustula satis videtur conuenire.

erpretati P. alteIam scripti aram ia Osς, αἰγιαλους, Maae plaue ab hoc Ioco aliena est. Eutecnius multa de Iinglia exserta et vabrata Materan vecta νέμεται - Θμους Praeteriit. Gonaeus vertiti et linguia sibila . inrans aridia PuIuereoa pascit virgultaper agrOS. Vialeo e ilia e voce μους, Piam Ue silua αἴλακας ex Homero z. II. 5 . interpretatur, agros secisse, sed non potui reperire, Vnde Mirgulta exscii pserit. Mirix n serpentem herbivortim medico nou displicuisse. Viarii in coiitra metationem plane omisit, in quibus qui isμ-ς Diaesiuerit, nihil nisi orbitas repeliet. Sic νέμεται est depasci, Vt suPra vectu Sarr

dam in viarum Othnis depasci Vel capere possit chersydriis. senum Aeliani loeum reperi, unde suspicari Iicet de causa habitationis terreatris. Is videlicet h. a. 8, 3. de aeontia, quem et ClIersydritIn vocat:

rit eander cerastem versu 265. in arenis aut octitis eum uirin iiixta via

morari ait: η και ἀμαωσι σι παρὼ στίβον ἐγ--ἐς αυει. Aetiu, bvdrum ait vocari, dum in aquas moratur, chersydriun vero, eiran iateria in exiit: δωκα αλεπώτερος εστυς μῶλλον γίνεται. -χερσαῖoeM γενόμενος εἰλικρινέστατον τὼν ἰδν ἔχει καὶ χαλεπώτερον. Dii ab ,ι.ri poteat de Ioco Aeliaui k 57. ubi h sima nominatur quidem, sed

263쪽

δων. quae resemini etiant GeoPQui en 15. c. I. Euphorion Taetha a l

tereo, cle ciuit, iis satis dixi in Hibtoria Aut PhiMUI'. Fase. I, p. 25 . Alio..idetur dicere Piiiiiiis 29 s. 22. Pulcherrimum Gn uinum genus, ni Ilia serpentium inferius Menen . Iclen ens tran, colubriam aquaticum,nie- morat Sa s. 55. Piem diuerbum ab li dro colli ere licet e seetiove as. oi 26. Colemi in dicanti in Ren,inlatiis Poetica sicuti Me facile superavit Virgilius Geor gie. 5, 42b se iri.

Est etιani ille ni aliis C.i Ialaris in saltibus anguis, Smiani ea conuoluens SublRto Pectore terrea, At te notis long Π naculos is granctibus aluum; Qui, duna amnes vlli ruit Putari r sontilaus, et illimVere niadent Vllo tem ae ac Plii Itali latis austris, Statua colit, ripisvie lao sitan' llic Pisci inis atram Improbus in Iuuierit vanisque loci'iaci Mas explet.Pos iam exiista Picitis, tereaeque aritore deIliscunt, Exsilii in siccun , et sta nutantia linnina tot queris Saenit agris, asperque siti atque exterritus aestit.

264쪽

νὰ ταῖς λεγομέναις ἐκίδναις καὶ σκυτάλαις ἀντίμορφος, τῶ μἐν ει φανῆ καἰ πρόοθια μέρη φοβερῶ καὶ θηριώδη - κατ' Ουρὼν δῶ τῆς τάλαγγος εἰς πόρνας καὶ κρόταλα καὶ ωαλμοὐς καὶ παννυχίδας α

phis ena a Diuuso palmite vitis occiba. Pliuius bo s. 56. perfri-

265쪽

ctionibus remincto esse tradit Nisander ampωsbaenam mortuam riligatam Mel pinem eius. Quin imo arbori quaa caedatur adiatigara, non aggera caedenectae facilit qua succidere. Duua sola ast ' pentum m H sa committie pramo ominum Proserina et ante crinali Cantiam. Idem c. 12. Glares tollit nermorum ampha. aena mortua

aut cita. Aeliann s h. a. 8, 8. ἀμφισβμωνς δε την δωἀν βακτημα περιπιεμένον ελαυνειν λέγει ΙΠκανδρος τοὐς ἔτεις πάνταe καὶ ἄλλα γα, υσα μὴ δακόντα μεν, παίσαντα δ' ἀναιρώῖ. Miae nisi ex

II Nicandri earinine dueta sint, plane salsa nareantur. Sed pitIra e Iam Plinitia superstitiosa narreat, aliunde qiIam Ex 11. I. dueta, veluti Soa. Q. amphisbaenam mortuam Hsntaxat si mulier praegnans trianascenderat, abortum faciet. Idem reseri Galentis Therui . ait Piris ciem C. 9. Alio 1 eo Plinius Io a. 8II. cometriit mi in Contra fierpenti Inh genu Unum, quod amphisbaenas vocant, poturn i npositaimqtie valere ait. Versu S85.' ἐπι σειρῆν πάσσον'. ori. Ita enim si raptum oportuit: operae aberrarunt. Ita vectig πώετω γε καἰ - πάσσονα ha

Teo. Taeent Seholia. Exitecnitis: mστι δἐ η αὐτὴ κει παραπλησία τῆν ἰδέαν η σκυτάλη τη ἀμφισβαίν', ἀλλ' ουν τ9 τε ἄγκω διαλλά τοι καὶ μήκει τοσουτον ἐκεlνης, ὀπόσον δικέλλης στελειῶς πάχος, πλέον η σμινυης ἔκει, η καὶ τῶν ἐν τοῖς δινγροις τρεφομενων κωρίοις κατἁ γης ευλέων' ἔντερα γῆς, οἰμαι, οἱ πολλοὶ καλουσιν. Vbi

tria annotanda oecureunt. Primini ἐπὶ σειρὴν πάσσονα de longitv-dine accepit: et Strabo I 6. p. 42o. Si et . Illiano erratem comparans mimelephante ait: μικρὼν ἀπολείποντα - ἐπὶ σειρὰν τω μήκει. Supra versii 4 3. δώ-rarι πλειοτέρη καὶ ὁλκα'ν ἐπὶ σειρὴν videtur de toto corpoIIs tractu esse. Hoc in Ioco vox πάχετος, crassitudo, videtur desiderare metationem Iongitudinis in verbis καὶ Ουτιδανῆν ἐπὶ σειρὴν, quae glossa Goeri. de canda interpretatur. Sed πάσσονα eommode nisi ad erassitudinem solam re rei tion posse videtur. D nam tamen in poeta culm vocabulo πάχετος coniungi cognatunx πάσσονά, et statirn repeti idem π εος στειλειῆς. Suspicor igitur, I cum aliivi vocabuli occupasse vuIgatum πάσσονα. Fo Me fuit olim aeriptum καὶ Ουτιδανὴν ἐπὶ σειρῆν μάσσονα. ut Minra versu 225.

Αlierum, quod in muleenio Iectorem ostendit, est compara

266쪽

aas, sed in Nicandro nulla est VLTiusque Comparatio. Deni pie Iumbriei intesticialis menti uern omisit Euisen iusi im

xet, eum versu ni 591. COII e tu in aliter legisse, Riu potius versum 592. Plaiie onitat , qua sensum luctat. Sco talen ait, cium prodiit latebris non, ut ceterit reptilia, accedere ad foeniculum degiIstanditan, sed abire in Ioca siluestria et inaccessa, ibi P e terea in Citio contentani so- Innum ea pete , neque unquMR AEd potum Pro tire. Versus. 592. alitepaeriptus sententiae loci poterit accommodari, ita sere : οπι θ' ε'aeae

267쪽

mi Miterpretatio cleiandi loco Plinii 8 s. 55. cyrenaica basiliacum generat prouincia duodenum nou iampliua digitorum magnitudane, c-dida in capite macida, Me pMMIam Gader te insignem. Sibἴlo omnes sume serpentes, n-sexu ruratiPli , Me reliquiae, comus impellit, sed celsus et enecrara in medio incedma. Sed male Eu ecnius mensuram ei Mittit: recte eotitia Plinius li indecim cligitors, pos iit. Hesychius 3 ον, παλαιστῆ, ενιοι τετε δάκτυλον. i

268쪽

narius arissura vertit), νέκρωσις των δηχθέντων τόπων, τοις πλεί-- στοις ναὶ θάνατοςd wiae seme Oniaria e eona multi sonte laa asisse eum Nieandro vuletur. Re imit enim inedici nixilio breuioros in hilius sei pentis ni orsu describetulo sim t. . Solam Oelilomon eat ginem A sititis.

Solus Aptials ανωνίαν inter signa mors is pus ait. Euleentiis imi irparixalbsiti voeis e scholiis aritimaioribus et cloetioribus duxἐsse vi let tr. Eietati lex obscure signifieauit versu 452. Op δέ τε μηκάζουσι, περιπνιγεες τε πέλονtαι. Mentiis aberrationem notant vesia versiis 42 . νδου πεδόω

269쪽

cuti, irati cripsit Constantinus Africantia apud Vincentiunt m e. 56. ubi I i , icias vocatur latine GlandOSa. Dictoriis apiti Vincentium c. 26. Uielydros serpens e*t, qui et cla ers et ros . IIte M Tram, per ciliam gra- dilue, fumare facit. Quam Macer sic deo ribit: Seu terga expiranιaptimantia virus, Seu terra sumat, qua terer Iabitur auguis. Et L timnus in tractique via flamante Chel, dri. Semper ait tena directim ambulat et

270쪽

, i . .

νινες καἰ ἀναιρosσtν αὐτους. Beli Uta Pars notitis e Plane coalieni eeli ni ea , MIaIn devit Galent adeoque Puimus eius auctor videtve Apollodoriis medicita esse.

Diruersus abit Epipli antiis T. I. p. 6 6, I r in s , inquit , v I p ta

gentia mei Lur esse, et frequentissime herbas alit quercus habitare : vndat hiani no inea liabet, P ouia an actoti an domicilium amat, atqile taloesolia Iatena viriditatem eorrum i nitatur assumis n. MOPS 1 M stia nota

adeo noxia esse dicitur , nisi eum immolata laetit ἐπιμείνs; iuno euini mortem Inseri. Haec illet de qui biis iudicium climcile ret, hi,ὴ quod plane aliena ab Apollodori traditione nareantur. Didinam esse. quem Graeci voeant veri valla, pii tabat Bellonius obserit. S. 61 vhi riidem eius iconem apposuit. Nomen Drdinae et Durisai alien, Clotatoriim generi assignauit Licine . Versii 458. χλοάοντα - κιανόν - scliolia ituet pretantur xὴ, M

λίκνυσι κυάνου. I nde μῆκος duxerit, ignoro. Gorraeus Huraeum eo ipsis nitore draconem vertit, quia Lucanus litivo 9, 727. νos pus que, qui cunctia in xia numina terris ad Pitis, auraeo nutias ora

acones, Pestiferos ardens favit Afra a. Is aperie dracosis Libyeos a Graecia facit diuersos, ut Asitius. Vettii 439. λασίην ἐνι θρέφω ο eortlgebat Aenileius t eunt lem c .dietini seripturam dedi. λσσἰην frondosam diei puto. Si dfkeo fibA eulapio e ludatus ille in est Quin eo, que in Epitlaurii et lem dieatunis atque in te Iloinani eum ipsius dei religione translatii m eolat, ut, ite bit eomparara Ioeum Pausaniae I, 28. EDdκσνeερ δε υρ λου, ποή και