장음표시 사용
271쪽
τας. Negamant Epidam H, dracones ingentes In lieos et Lit 3 eos ad gemus idem eum draeone Epula urio pertinere: mii nornen idem Im leo imposueriint, eo oras similitndinem alimiam videntur speetasse.
των αυτό. Paream serpente n Aeseulapio consecratii Apollodomis
aaeris Baethi dieatiran ni3sticis e Demosthene nouimus. Male Grai Inatici veteres παρείαν a iuniore aiiaxiliatum dictum suisse tradiInt. Serapi ita n παρουας Apolla lorias praeserebat, ei Iae nee ipsἐR Constabat, mee vera videtur. E eolore miso apparet, nomen nαρώας suisse, mi eodem vocabulo geniis equoranti misoriam habet Aristoteles h. a. 9, a. ait clitem plura dixi in annotatione p. 254. Seiqptiiram παρείας secutus esse videtur Lucanus, II. contentus reor cauda auraiar re . unde Ohiter naturam pareae cognoscinitis. Sed male Liacanu Parimna eum aliis serpentibus innoxus, veluti aeytale et a npliishaei a. In Lihreas arenas transititit et inter pestes venen tas en onerat, ambi tissae ei vilitionis magis studiosus quam nati tae rem euriosus. Se Iiterum dico, dubium esse, an unum aliquem draco aeni Graeci Aeseu- apio dicarii, h, qualem Epidaurium descrisit Pausanias.
272쪽
De odio mutuo di aconis et aquilae Plinitis Io. c. 4. acrior est cum dracone pugna multoque magis ancem, etiannat in aere. Oua Ric consectatur aquilae auissitate malefica: at illa ob haio rapit Obicii
decadae. Ideifi 20 S. Io. negat draconem habere venenum.
tuit, me qui lem non ili fisentietate.
Versu 465. κεγχρί-ω. Lucanus 9, 7II. et Semper recto Iapsa rus limite cenchris: pluribus siti notis Mamaeam Pi itur aluum, quam parmis tinctus mamzias Thebanus vestes. Aelius e. 27. περῶ
s. c. 48. ubi Farnusus audit. Capite 46. Aracem serpentem nominat Avicenna attime inde Albertus, Mieni eundem es ni Ceuelarina ess8 monuit iam olim C. Gesner. Idem AIbertus p. 249. Miliarem, ex Seme- . ryone nominat, ubi eadem fere traduntiar, qtiae Aetius habet. Qitae
denique Cous tantinua Africanua apud Viuestatium 2o, 46. tradit dauria OMroi, pertiuere ad centarium videntur. Leuini incolae -r. ' Di is oci Cooste
273쪽
ωον θάνατον ηκειν καὶ διαλυ-θάti vhi verbum τρέπεσθαι. vitio auri videtur et 1u σήπεσθαι Σntitandum. Certe interpretatio graditia
mini hoe aerpente Communica aer it.
275쪽
ccipitro uis v. 675. κῆρει κνωπύμορφον tuterpretatur, ex hoc Ioeo τραφερῆν pro θαλερῆν retulit. Equideru χωρία τα πίονα inteIligi e-Mo, ici miihus ceu taurium Chironium nasci Tlieopli rastus ait. Versunt 5oa. tianstulit non ipse auctor ea raninia de viribiis herba- mitti a Fabricio repetitus, Sed aliena mauua intempestiue interieritit,
κικλ σκειν. Vides non solum tertitim et quartum vereum esse aliencis et contrarios sententiae ceteroritur, inprimis illi vis, ubi Aehelcius centaurium. dicitur aIere, sed sextum .etiam aspernatur 1equens, si uncilii interseruit, ecteris voIuit accommodaIe scribens κικλῆσκει. Chiron Centauriu heinam Teperi In Panaceae nomine appeIIari Viauit, non Ae--via pius, cui nullus in hae nareatione locus est.
280쪽
Geminum captit extomini raro anatomicis oceurrere assi ranat Harimanati lito 1 pari, hepatis sinistra decliuior et tentuor nativa sit; contra saepe accidere, ut in victi ina Ianguente Iiepar n1 bosum aut tabe consiunium Mimnii latem istam Iohi dextri octie illarem non Osterulat e capite extoriam careat, citio 1 in bestiis recte se habentibus et praepingit ibi is nitide en inet. Imrro in praepinguibus pecoribus Portim ornenti non soIlim a entriculi medio Iatere sed et ab huius protii mantiae decliuiore seu deii extore parie dependet. IIine locum PIlItaretia explicat vir cloetus,
ronatum pinguedine omenti apicem hepatis non aemel in vitulis et ouibus vidit Harimantius. Exta replicata di utur Pio driplice iecore. Innilia XI. secl. 75. Augusto aacri sicanti δex in limarum te ora r Plιcata intranaemia ab lina Fbra reperta sunt, revonctumque, duplicatumrex intra annum imperium. Quoci ille Iu fictai in narrana Sueto ius D. 79. Omitιm rictimarum, inquit, iocinera replicata intranomis ab ima fbra paruerunt; et Dio Gu ius in emlena n.iroation διττὰ, duplicia, nominat . In Plinio caput extoruni Haria iiiviis, uescio R IO auctore, interpretatur partem iecoris superiorem, gibbe In et rutiliadana laeOnicae is tu linis ritu. MaI8 l Ea eulari autuma Pars e ninens. Caesum eaput apti l Ouidium Metam. XV. 794. et Liuili in libro 8. Harianimis MI Plinii I. c. interpreta uir victimarii cultro Iae uin ; aeque inepte. Harima un il et eine, ubi vitio lacidam aut stautia hepatia male eon1-Pacta miniis cohaeret, riinas exilibens, vel suIco quodam uatum partes, quas alia a iungit, virinxit. In capite extor Im seu iecinoris non sollini caesum sed eLiam partem familiarem alteram inimici obseruaba ut aruspices. Liuilia VIII. II. Decιo caput iecinoris a fanutian parte caesum Grumex icitur Date Dae. Cicero de Diuina L. II. 13. quae 'para rnimici , quae para fa-Iiaria odiet. C put vhriin que caesum ID nugoc bu Gooste