Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

72쪽

V. I. ρῖά κέ τοι. 'Oνolao noς' ραδίως σοὶ τά εἴδη καὶ τάς βλάβας των φονευτικῶν καὶ ὀλεδρίων δηρῶν, άπροόπτωρ καὶ ἀθρόως βλαπτούσας, τήν τε 'rασιν καὶ θεραπείαν τήναντιπαθῆ του πόνου, ω των πολλῶν συγγενῶν ἐνδοξότατε καὶ προςφιλέστατε Ἀρμησιάναξ, ασφαλῶς μοι om. G.J καδάκριβῶς διηγήσομαι. fB. ρεῖά κέ τοι. οἰντὶ του λίαν ἔμπεδα καὶ στερεῶς φωνήσαιμι καὶ ἀπο-ί σοι καὶ τά ἱξmJ σίνη γάρ τα βλαπτικά τυμμμ- των δηρίων φησὶ, κατά περίφρασιν των θηρίων τἀ εῖδη καὶ τάς βλάβας. πιλοσώω διτουτέστι τά φῶτας ἀναιρουντα, ἡγουν ἄνδρας ὀλλύοντα.

Πρων ὀλοφώω εἰδώς. V. x. ἐτεραλκέα δὲ την αντιπαθῆ ἀλκὴν λέγει, ὁ ἐσει μηχανήν ἐναντίαν τω τὐφαντι, οἷον την θεραπείαν ἐμποι- οῖσαν τοῖς δήγμασι των δακέτων, ἄςπερ υμηρος' ἔτερολκέα δῆμον ἔχοντες. δὲ κήδευς Ἀωνικόν ἀντὶ του κήδους. Σαμαίνει δὲ τό κῆδος τρία, την ἐξ επιγαμβρίας συγγένειαν, καὶ τῆν φροντίδα, καὶ τὰ κακόν, ώς ἐνταὐθα. 3. Φίλ' Ἐρμv-

73쪽

sιάναζ. Ἐρμησιάναξ φίλος τῶ Φιλητμ καὶ γνώριμος ἐκ τούτω δἐ τα Περθικά γέγραπται, τά εἰς Αεύνtιον τὴν ἐρωμένην. οὐ δύναται δὲ Νίκανδρος μνημονεύειν τούτου διά σης προσφωνήσεως, διά τὀ τον Φιλητῶν πρευμ τερον

μος τῶ προτέρου. Avλον δἐ, ἔτι συγγενης αντοδ ἐν o γάρπαὰς σημαίνει τρία, τόν τε φίλον, καὶ τον συγγενῆ, ἔτι δικταὶ τόν ἐξ επιγαμβρίας οἰκειον. Ἀστι δἐ καὶ om. B.J o N κανδρος ζηλωτὴς Ἀντιμάχου, διόπερ πολλαῖς λε εσιν αὐτούκέχρηται' διδ καὶ εν ἐνίοις δωρίζει, ώς καὶ νυν ἐν το παῶν πηων γάρ ἐστι. ὁ ἐστι των συγIενῶν. V. 3. Βουκαῖος. δεριστής, βουκόλος, ο ζεύγεσι βοῶνεπόμενος ' ἡ γαιηπόνος ἀπλῶς. ἀλέγοι δἐ εν φροντίδι σχοίη και τιμήσοι. Ορει τυπος δἐ υλοτόμος. καὶ Γλη οσύνδενδρος τόπος. 6. ἐπ ἱλοιγον δὲ ὀδόντα τόν θανάσιμον. ἡ ἐπὶ λοιγόν, ID V, ἐπιβάλη τὰν λοιγόν ὀδόντα. 7. περιφρασθέντος δἐ ἐγνωκότος, μεμαθηκότος. Ἀπό αἰτιατι--ς δὸ μετέβη εἰς νενικήW σι ν ἀν πολυεργὼς τοῖα περιφρασθέντα κατά διάλεξιν φράσεως. 8. Φαλάγγια. εἶδος μικρῶν

74쪽

Ἀπολλώνιος δἐ o Pόδιος ἐν τν της Ἀλεξανδρείας κτίσει άπὼτων σταγόνων τοῖ τῆς Γοργόνος α ατος. πι δἐ Z4νοδότειος Θεόφιλος ἱστορεῖ, ώς ἄρα ἐν τῆ Arrικῆ δύο ἐγένοντο αδελφοὶ, σάλαγο μὸν ἄρσην, θήλεια δ' Ἀράχνη τουνο ' .kαὶ δ μἐν Φάλαγξ εμαθε παρά τῆς πιηνῶς τά περὶ την οπλομαχίαν , ἡ δὲ - νη τά περὶ την ἱστοποιMκ μιγέντας δῖἀλλήλοις στυγηθῆν ι υπὰ τῆς θεοῖ καἰ μεταβληθῆναι εἰς ερπετά, ἁ δὴ καὶ συμβαίνει -δ των ἰδίων τέκνων κατεσθίεσθαι. 13. - δἐ τῶν χαλαζή εντ α εἶδος ἀντὶ γένους παρέ- , λαβεν εἰσὶ γάρ σκορπίοι χαλαζήεντες, διά τὰ τοὐς δεδη- -

άnὀ των οὐρων του Βιὼς καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ποσειδῶνος

75쪽

αυτόν. -ὀ δἐ του σκορπίου πληγεὶς ὰπέθανεν. πι δἐ δευς κατηστέρισεν αυτόν τε καὶ τον σκορπων ἐν τοῖς ἄστροις, εἰς σημεῖον της αὐτοὐ πράξεως. οἱ δἐ πλεloυς Tαναγραῖον εἶναί φασι τον ' ἐωνα. κόρινος δὲ εὐσεβέστατον αυτόν λέγει, καὶ ἁπελθόντα πολλους τόπους ἡμερῶσαι καὶ κα - ρίσαι από θηρίων. Ἐσίοδος δέ φησιν αυτόν ἐξ 'Thaoυ gης , Μίνωος θυγατρός εIναι καὶ Ποσειδῶνος δοθῆναι δὲ αὐτοδωρεάν, - καὶ ἐπὶ των ωυμάτων πορευεσδαι καὶ ἐπὶ της γῆς ἐλθώτα δἐ εἰς πιον προς Οἰνοπίωνα, - πην την ρον ικα βιάσασθαι οἰνωθέντα' οἰνοπίωνα δἐ χαλεπήναντα ἐκτυφλῶσαι αυτόν, καὶ ἐκ της χώρας ἐκβαλεῖν ἐλδόντα δἐ εω Aημνον μαίστω συμμίξαι, δε ἐλεήσας αυτόν, δίδωσιν αλτῶ Κηδαλίωνα ενα τῶν θεραπόντων, ος δη ἄδήγησεν αυτόν ἐπὶ τὰς οδούς. πιδών δἐ ἐπὶ τὰς άνατολάς καὶ συμμίξας Ἐλέω καὶ ὐγιασθεὶς Κνῆλθεν ἐπὶ τον οἱ πίωνα δ ὁ Οἰνοπίων ὐ- των πολιτῶν υπὰ γηκ ἐκρύπτετο απελπίσας δὲ τηνευρεσιν ετο εἱς Κρήτην καὶ ἐκυνηγέτει. καὶ ἐκεῖσε δ σκορπίος πεμφθεὶς υπὀ Aητους καὶ Ἀρτέμιδος, χολουμένης α τῶ Isως διά την μεγαλαυχίαν, επληξε τον 'Γρίωνα, καὶ ωλ

Σοφοκλῆς ἐν Αἰχμαλώτοις' ἐν παντὶ γάρ τε σκορπίος φρουρεῖ λίδω. δἐ λοχήσας γράφεται καὶ δοκήσας καὶ τυχήσας' κω εἰ μἐν δοκήσας, ἐπιτηρήσας' εἰδὸ λοχήσας, ἐνεδρεύσας' ειδι τυχήσας, ἀντὶ τοῖ επιτυχών. uo. Kυνηλατέοντος δὲ ἀντὶ του κυνηγετούντος ρ ῶς Eυφορίων αὐτω συν τελαμῶνι νεοτμητου. 22. άπ ἐρίπνης, τῆς ἀκρωρείας, παρά τὰ περιπνέεσθαι, οIOν πολύ πνέεσθαι, ἡ τῆς

76쪽

χαράδρας τάς μουκολικάς ἡ ποιμενικάς, ὁπου οἱ βουκόλοι περιπατουσι. Γεν ἀμορβαίους χαράδρας τάς σκοτεινώδεις άμορβόν γἀρ τὼ σκοτεινόν παρά τήν ὀρφνήν, ε λείφει τοῖ ν, καὶ τροπῆ του φ εις μ' ἡ ἄμορφόν τι ον καὶ ἀμορβόν.J a9.

βαίνων ἡ καὶ δ τα ς καὶ μολωπι ἄμεινον δὲ τὼ πρωτον. 'μεμν M, ῶς οἷ ἔφεις εν τω χειμωνι τυφλοὶ γίνονται ἀπδτοῖ παγετοῖ ἐν δι το εαρι γευσάμενοι μαράθου πάλιν ἀυ- δερκουσι καὶ άναβλέπουσι, καὶ τὼ λοιπὼν φεύγοντες τούς φωλεο- αυτων εἰς ήλιώδεις ερχονται τόπους. o δὴ καὶ Νίκανδρος νυν λέγει. l 33. μαράθου. ὀ χυλὰς τού μαρά-

77쪽

.δου ὀξυδερκίαν παρέχει' καὶ οἱ δράκονeες περιχρίουσιν Ιαυ-

τάς εξ αυτῆς γινομένας φλεγμονάς. καλλίμαχος' διβρῆσκύπριδος ἀρμονίης. καὶ αφορίων' διμβρήν τε Σεμἰραμιν. 37. εγναπίδα δἐ πότρην τήν γαγγῆτιν λιδον' ἐν Γάγγαις γάρ ρ Αυκίας εὐρίσκεται' ἡ γάρ Γώπη πόλις τῆς Αυκίας, ἔν-δα δ λίδος ουτος εὐρίσκεται' γίνεται δἐ παρά τοῖς αἰγιαλοAμέλας τε καὶ χλωρός. Tαύτης δὲ τῆς λίδου τό πυρ o 'απεται, δελα μόνον καιομένη ἀσφαλτώδη ἔχει ἀποφοράν καὶοσμήν, - ἐς οι δράκοντες ἀποτρέπονται. 39. ἐν δ/ n λυσχιδέος διότι εἰς πολλά ἔσχισται τά σύλλα αὐτοῖ. βλῆ--oe δὲ ἐστὶν ἡ λεγομενη πτίρις, Θουν τὰ βλάχνον' ἔστι δὲ δριμώλ καὶ δηκτική διδ καὶ τάς πλατείας ἔ--δας ἐκ- λλει καὶ αποσύρει μετά πολλῆς καθάρσεως χολώδους μέδ4o. κωρυόεσσαν δὲ τὴν λιβανωτίδα λέγει, ἔτι ἡ ρίζα αυτῆς κριθῆς ρίζη παρμικε. περι θαλπέα δἐ τήν θερμῆν λ πυρὶ δάλπουσαν δ τοιαλη γἀρ ἡ κάπρυς, τραχεῖα καὶ τῆν ἀρ- ιηρίαν άναχαράσσει, κω τῆ τείσει ἐπικαίει οὐκ ἐστον πεπέρεως. 41. καρδάμου ἐμμὶξας. δἐ κάρδαμον δριμὼ καὶ

πληκτικόν καὶ πυρωδες' διδ καὶ λειχῆνας ἀποσμήχει, λέπρας εχτρίβει, ἄνδρωας ρήσσει, Γεμμηνα κατάγει,J προς συνουσίαν κινεῖ, . το νεύρον τῆ δερμότητι κινουσα.J Aιά ταύτα

78쪽

θειον καὶ ἄσφαλτος ἄμφω βαρύοδμα καὶ πνευματικά. διὰ καὶ εμμηνα ρηγνίει, καὶ κ τάρρους ῖστησι, καὶ λεπρούς καλφακούς ἐκλεαίνει τὼ θεῖον, ὀρθόπνοιαν διαλύει, καὶ λη- δαργικοὐς ὐποθυμιώμενον.άνωσιν. ἡ δὲ ἄσφαλτος επι-

ρύας ἡ τοῖς μὴ ἐργαζομένοις, προς σύγκρισιν των ἄλλων ζώων. 5a. Σαλβάνη. 2 ν χαλβάνην o nocκορίδης φησὶν οπὼν εἶναι νάρδ κος Συριακοῖ ο δῖ Θεόφραστος βέλτιον

79쪽

κρούς ἀσηπτους ποιεῖ, τό νοτερόν καὶ ρευστικόν ἐκπιουσα

ἔθεν καὶ νεκρῶν λην ενιοι αὐτην έκάλεσαν. Οἱ δἐ ἔτειοδέονται τῶν χαλώντων. 2 ὀ δἐ καταφυδεωα ἀντὶ του διαι- ρ1θεῖσα φώχειν γάρ καὶ νήχειν ἰστὶ τό διαιρῶν n κατακνησθεῖσα, οἱονεὶ καταπρισθεῖσα. 55. χηραμῶ δὲ τὼ κοιλ ματα παρῶ τὼ χεῖσθαι καὶ χωρεῖν εν αὐtoici 57. El δὲ τά μὲν καματου. καὶ κόπος ἐσeὶν του εὐρειν τάς βοτάνας. 59. ποχυρραγέος' πολλάς ρεώσεις ἔχοντος, η του βιαίου καὶ πάντα ρήσσοντος' διά το ραγδαιον. 'Tδρηλῆν δέ φησι

ἐλεφαντίασιν καὶ χοιράδας καταπλαττομένη ἰῶται μετά δῖοἴνου δοθεῖσα ἴκτερον παύει. Xαιτήεσσαν δ/, ε/ μἐν διά τυυχ, την δασεῖαν κω κομῶσαν τοῖς φύλλοις κόμη γάρ των βοτανῶν τά φύλλα, ῶς αἱ τρυες τῶν ἀν- ωκ εἰ δ/ διάτου κ, την μεγάλην ποι υφηλήν, ώς κῆτος, οἱονεὶ κητώεσσαν Ουσαν. 62. ἀγλαυροις τοῖς λαμπροῖς, κατὰ μετάδεσιν τῶν στοιχείων, οιον ἀγρουλοις, τοῖς καλοῖς, ἡ καὶ τοῖe άγλαάς αἴρας εχουσιν, ἡ τοῖς άγλαυροις, τοῖς διαλελυμένοις καὶ τρυφεροῖς. 63. Αὐγος δὲ εἶδος φυτου ἔχον κλάδους πέντε. 64. ἡ πόλιον. τὰ πόλδον εἶδος βοτάνης Ῥαρυοσμον.J το- νοῖtαι ει καὶ πόλιον καὶ πολιόν' ἄμεινον δἐ εδ πόλιον, zναμῆ ὐ ώς ἐπίθετον. O- ἔστι δἐ ἡ λιβανωτὶς, άλλ' ἔχει ποα- λον μἐν μαλακώτερον θύμου καὶ δασύτερον, μέγεθος δὲ οἷον ράβδους απὼ τῆς ρέζης πολλάς άνθδίδωσιν' ἡ ὁ/ ρίζα ξυμ

80쪽

ἡ μῖν ἀγρία δριμυτέρα εστι τῆς Μέρου κονύζης. 7 I. INM ἄγνου βρύα λευκά προς ἀντιδιαστολὴν τέδει-ν ' ἐπεί εστι καὶ μέλας ἄγνος' πολυανδης δέ ἐστιν ὀ λύγος τού ἄγνου,

ον ἐν τοῖς Θεσμοφορίοις υπεστρώννυντο αἱ γυναῖκες' άντιπράττει γάρ προς συνουσίαν διὰ καὶ ἄγνος λέγεται, ἄγο