Nikandrou Kolophōniou Thēriaka Nicandri Colophonii Theriaca id est De bestiarum venenis eorumque remediis carmen ... emendavit et brevi annotatione illustravit Io. Gottlob Schneider Saxo

발행: 1816년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

καὶ κεντρίνην καλοῖσιν, επεὶ 'elς οξυ την Οφιν ἀπό ολίνου μέρους εχει κατηγμένην, ως δοκεῖν κέντρον εἶναι αει δῖπλατει τον τράχηλον καὶ την Ουράν κατακόρως μέλαιναν.

τοῖς ἀνδρώποις δωρησάμενον οἱ λαβίντες ἐμήνυσαν, οὐ

102쪽

νες. οἱ ἄνθρωποι οκνηροὶ δντες ἄνω τά αναγκαιότατα ἔπα

τα, ἡν εα μου ἔφερον, μὴ δυνώμενοι συνῆν βαστάσαι διώτὀ οκνηρόν. 355. γηραιδν δὲ φλόον τὰ σύφαρ λέγει, διώλ εον προειρημένον λόγον, τά μἐν ιρπετά τὰ γῆρας ἄπο-

λχιι, καὶ Κώὶ πεδὰν ἐν νεότητι διατελεῖ, οἱ δ' ἄνδρωποι γηρῶντες φθείρονται. 557. νολον ὁ άργαλέην. τῆν δίψαν

103쪽

φησὶν, η τὀ νωθες καὶ βραδύ του δνου του βρωμήτορος, ἡγουν του ὀγκηστικου, παρά τὀ βρωμασδαι. 359. Nὼν δ' ἄν κερσύδροιο. 'υ χερσυδρος υδρος πεμτερον καλουμενος, ἔστερον ει διά τό ἀνταλλαξασθαι τάς ἐντη χερσω διατριβάς χέρσυδρος ἐκλήθη. 36o. ἰσαίας δὲ τάς δμοίας, και ὁτι κα ἁ μέγεθος ωαι εἰσὶν Ο, τε χέρσυδρος καὶ ἡ ἀσπίς. σήμαθ' ὀμαρτεr σημεῖα, φησὶ, χαλεπώtoiς δηχθεῖσιν άπολυδεῖ, ἄπερ ἐν τοῖς κης καταλέγει. Πῶσα γάρ, φησὶν, η περὶ την σάρκα ρινός, τουτέστιν ηδορά, μυσαχηθής ουσα καὶ δυσώδης άναδιδομένη καὶ ἄνω ἀπλουμένη' τουτο γάρ τὰ πιτναμένη. μα. μυδόεν τεκμήρατον τουτέστι δίυγρον ἐποίησε τό δηγμα καὶ σεσηπος. Μυσυδὴς οὐν ητοι δυσαχθής η μυσαρά η καὶ δυσώδης. Iιεναμένη δὲ ἀντὶ τού ἐκτεινομένη η ἐξαπλουμένη, η ρη ννυμένη , καὶ ἐκ τούτου άλγήματα πολλά ἔχουσα. 363. φλιδόωσα δὲ διερρωγυῖα. νειόθι δὲ ἀντὶ τοῖ κάτωθεν, αποτῶν ἐνδοτέρω μερῶπι ἐκ δ τούτων άλγηδόνες πολλαὶ τοῖς

ὐλίγον πόμα. 367 . ασπειστον. ἄσπειστον τί χαλεπόν καὶ α- σπονδον καὶ ἄστοργον, παρά τὼ μη σπείσασθὰο φιλίαν προς

104쪽

ἐστὶ μικρά καὶ νωχελης, ἐξ ἐκατέρου μέρους ἔχουσα κεφαλάς, ἀμβλυωποῖσα δἐ διά την παχύ gα των γεμίων κα- τώ δὲ την χροιάν γεώδης ἐστὶ, μακραις ποικιλλομένη στι- ναῖς. υτον δὲ τον ἔφιν οἱ παρατυχόντες υλοτόμοι, ἐπάν κτείνωσε, την δοράν περιτιθέντες βακτορία ξηραίνουσι, καὶ πρός γε τους κόπους καὶ τάς ἐκ ψύχους νάρκας ἔχουσι βοήθημα. ἀμφιαάρηνον δὸ την αμφοτέρωθεν κεφαλάς εχουσαν. καὶ ὀλlζονα ἀντὶ τοὐ μικροφυῆ, μικράν, βρα

στερεόδερμον τοῖ δηρός. 377. βατηρα δἐ την βακrηρίαν, κατἁ ἀφαίρεσιν του κ. Καὶ Πρώδης εν ἡμιάμβοις ἐν τῶ περιγραφομένω ύπνου φύγωμεν ἐκ προσώπου, μὴ Ι ἐκπειρῶν πρέσβυς οὐλν κατ' εὐθύ βατηρίη καλυφη. N δἐ σύν

ναι, ἴσον βακτηρἰαν, ἐξήραναν τό δέρμα αυeis. Φασὶ δέ τινες οἷον βοτῆρα η ποιμενικήν ράβδον, μεδ ης βόσκουσι. Λημητριος ὁ/ ὀ Xλωρὼς βοτηρα γράφει την βακτηρίαν, έπῶδτα βοτά ἐλαύνει. Ἀντίγονος δὲ βατῆρά φησι. Wν ἀμφίσβαιναν δέ φασιν sκδείραντες κα ὶ περιτιθέντες το δέρμα

105쪽

αυτης τῆ ράβδω, οταν ἐξίσωνται επὶ ἔργον, ἐν ἐκείνου διατρίβουσι τάς χώρας, καὶ δερμαίνονται. Φασὶ δἐ μήτε, ξύλον μήτε ἐτέρω τινὶ ἀνωιοεῖσθαι το ζῶον , ει μὴ ἀμπελον καὶ αὐτός δἐ δ κανδρος ἐν τοῖς Dφιακοῖς φησι Λιόνυσον ἐμμανῆ γενόμενον ὐπὀ τῆς φας ὐπνωσαι ' τήν ὁ Ο μφίς-

βαιναν πεδῆσαι αυτοῖ τά σκίφη ' τον δ' ἁναστάντα καὶ - πλήξαντα του κλήματι αυτὴν ἀποκτειναι ὁθεν ετι καὶ νυνκλήματι τελευτ4. 38o. πρόσθε βοῆς προ του εαρος, εο υνγ εν του χειμωνι, πρὶν κόκκυγμ ἐπιφανῆναι ἡ τον τίττιγαεαρτέρου δῖ του εορι-υ' τέθεικε γάρ το συγκριτι ν αντ2

σου ἀπλοῖ. 382. μάλκαι. τὴν μάλκην φησὶ ωκανδρος ἐν γλώσσαις ρῶγος περι τους πόδας καὶ χεῖρας, καὶ υποδήματα τίδησι - πνευματος ἀργαλέοιο πόνοιό τε μαλκείοντες.

Κρέσκει νυν μὰλκαι νάρκαι, δι ου τὼ φύος σημαίνει' καὶ

ναρκῆν κέχρηται. Καὶ έπὶ μἐν ψύχους ἐν τῆ Σικελία οἴ- τως' ὐμβρω τε κρυμω τε δίματ', ἴτε δάμνατο μῆHow ἐπὶ δὲ τού ναρκἀν μόνον ἐν τοῖς Κιμμερίοις χρῆται. Ἀλλως. Μάλκαι αἱ μαλακίαι καὶ δυσκινησίαι, διά τὴν του κρω- ωπερβολήμ οἱ δ/ μάλμας τά χἰμετλα, Θουν τάς ρήξεις των χειρων καὶ των ποδων. 385. ξανάα. Θουν θερμαίνει καὶ διαλύει. τὰ δέρμα οὐν, φησὶ, τῆς ἀμφιπαίνης μιτήδειόνεστι ξηραένειν καὶ διαλύειν καί ἀποτείνειν τἀ δεσμά καὶ τὰς δυσκινησίας των νεύρων. ξαν-. N δεσμά εων δακτύλων των γυναικων τεταμένα γίνονται διά τὰ ψύχος. ρανάα. Tu ἐκ τού ξαίνειν γινόμενα ταῖς γυναιξὶ πάδη ἐν χειμωνι ξάναα λέγεται, ἔταν τά ἄκρα των δακτύλων δυσκανητα ἔχωσιν αἱ γυναῖκες. Επιτήδειον γάρ φησι τό τῆς -- φισβαίνης δίρμα εις τάσιν τῆς δυσκινησίας

106쪽

κέστερα γίνεται καὶ ὀξυωπίσυρα, καθ ἄν κοιρόν καὶ τον

σπερρας βαρυνόμενα ' του γάρ μεγάλα ιρπετά διά τὰ βάρωτῆς Ουρῶς σπειραχθία καλεῖται, διῶ τὰ ώς ἄχθος καὶ βάρος ἔχειν τὴν Ουράν. 4-. ἰυγὴ ει φωνή τις ἐστὶν ἡ μῆ

107쪽

nαῖρον ἐπέκλυον. O τ' ἐς νομόν. ἐς τον νομόν καὶ την

ἴλην καὶτὀν άρδη ὀν τὰ μεσημβρινόν άιζαντος, οὐκέτι τά

108쪽

ρος τοιαλην, φησὶ, δυσωδίαν άπὰ τοὐ σώματος ὁ δρυἱνας άφίησιν, οῖαν καὶ οἱ περὶ τά δέρματα των ἔππων σκώληκες άφιῶσι τεμνόμενοι. 4a3. ἄρ λοι δἐ λέγονται τά κυκλοτερη σιδήρια, οἷς οἱ σκυτοτόμοι τέμνουσι καὶ ζώουσι τἀδέρματα. λάδαργοι δὲ οἱ γένες καὶ τά ρυσματα των δερμάτων. γναμπτόμενοι δὲ τουτέστι ξυόμενοι υπό τοῖς ἀρμήλοις η σμίλαις η ξύστροις οἱ λάδαργοι, μυδῶσιν ητου ἄζουσι. πνάμπτω δἐ τό ξέω, J ὁδεν καὶ κναφευς. 424.

109쪽

σκληπιου κατά τινα τόπον τοῖ Πηλί- καλούμενον Πελε- όνιον, τον δι φύσιν ἐστὶ μελως, υπόχλωρος την κοιλίαν, καλῶς δὲ τῆν μορφην, τους ὀδόντσς ἔχων τριστοίχους, τοδὶ ἐπισκύνιον παρεμφαίνων καὶ κατά τον ἀνθερεῶνα λεπίδες ἐπεγηγερμίναο πώγωfος παρέκουον φαντασίαν, κολοβαφεινγ σωματι προσεο κυῖ ι. δἐ δῆγμα ἄπρακτον, καὶ τυ, τῶν μυων προσεοικὼς, κέν χ λεκήνη ' πολεμεῖται δικαὶ κολεμεῖ συνεχῶς νον με ὀν, κολλάκις μἐν καὶ επὶ την-σsιάν παραγενόμενος κω τα ίη αυτῆ ώά σιτούμενος,

λαγωου τράπηται. Πελεθρον - δι τόπος ἐστὶ τοὐ Πηλίου ἀνθώδης, δι. καὶ ο υτω καλεῖται απο τοὐ πέλειν ἐκεῖσε τά

SEARCH

MENU NAVIGATION