Metaphrasis evangelii Joannei

161쪽

ρωθη ο λόγος -τω νόμω αυτῶν γεγραμμένος, τch - σησάν με δωρειάν. 26. ὁταν ἔλθη παράκλητος ο ἐνῶ- ω τμὶν παρ τι πιατρος, τὸ πνευμα της ἀληλιμ δπαρὰ του πατρος ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτορησει περὶ μου. T. καὶ μεῖς μαρτυμῖτε, τι ἀπ ἀσης με ἐμοῖ

162쪽

Or δε τις μώων με παρεδρήσσων ἐρεεινει,2 κοίρανε, πη σπευδεις; τίνα μοι, τινα χῶρον κάνεις;

163쪽

τμῖν συμφέρει μῖν ἴνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γαρ γ μὴ πέλ- ο παράκλητος ου ἐλευσεται προς μῶς ἐὰν δἐ πορευθῶ, πέμφω αυτὸν προς μας. 8. και ἐλθών , ἀνος ἐλθξει τὸν κοσμον τερ αμαρτίας, καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρωεως. - πιρὶ μαρτίας μέν, ἔτι οὐ πιστε Λανον ευ ἐμέ

10 περὶ δικαιοσυνης δε, τι προς το πατέρα μου πάγω καὶ Ουκέτι θεωρεῖτέ με II. περὶ κρισεως, τι ὁ ἄρχων του κόσμου τουτου κέκριται , 12. τι πολλα λω λέγειν μῖν,

164쪽

ει --.ημετέροιο προσπέλλει τέλος εργων. 50 5 ς ἔτι χρόνος ἐστὶ λελειμμένος, εντε με κόσμον β

οτι ἐκ του ἐμο λημψεται - ἀναγγελε τμῖν. 15. πάντα ὁσα εχε ο πιατηρ ἐμά ἐστιν - τοῖτο εἶπον τι τουψοῖ λαμβάνει καὶ ἀναγγελός 5. 16. μικρόν, και οὐκέτι θεωρεῖτέ με, και πάλιν μικρόν, και οφεσθέ με , fπρος το πατέραJ. 1 . Ε ον ων ἐκ των μαθητῶν αὐτουμος ἀλλήλους ἐμιν τουτο δ λέγει μιν, μικρῶν, ημὶ

165쪽

βαιος ἔτι ρμος ἐστὶ λελειμμένος εντε με κύσμον ω λείπεται εἰςότε βαιὰς ἔλιξ χρονος, υτε με μουνοι ἔμπαλιν ἀθρήσητε, καὶἰIομσι εις γενετῆροῖ γησους δ' ἐτάρω δεδαημενος αἰόλονήτω, φο τι-υνεφθέγγοντο, καὶ θελον ξερεείνειν,

κλαύσετε, και θρήνους ἐπαείσετε λυσσαλεος δε ο κόσμος - ουκίσι σικαρήσεται ἀλλα καὶ αυθις πενθιμος υμετερος μετωνεωσεται Οἰστρος ἀνίης,

ου θεωρεῖτε με, και πάλιν μικρόν, καὶ δ ρεσθέ με καὶ υτπάγω προ τον πατέρα 18. ἐχεγον οἶν ἐστιν τουτ υλέγει τὸ μικρόν ου ἀδαμεν τί λαλεῖ. 19. ρον οἶν ο' - σους ηθελον αὐτὸν ἐρωτα, καὶ - αυτοῖς Περὶ τομτο ζητεῖτε εὐαλλήλων, τι εἶπον Μικρόν, καὶ Ου θεωρεῖτέ με, και πάλιν μικρόν, και φεσθέ με; 20. ἀμ Ἀμην λέγω μῖν, ὁτι κλαυσετε και θρηνήσετε μεῖς, ο δε κόσμος

166쪽

πο ν τησασθε φίλον γέρας ἀλλα τελεσσαι τι πάλιν λίσσεσθε, καὶ υμέας ὁππόσα θελγει, - πάντα παρ φιμέδοντος ἐμον δέδεσθε τοκηος ' ἁρμα πως γλυκυ ἡμέτερον τετελεσμενον--δΛυν σκολιοῖς ἐπέεσσι παραβληδην γορεύω 25 ηει δ' ἀγχιτέλεστος ἐλεύσεται ἔνθεος ρη,

πάλι οφομαι μῶς, και χαρησεται μῶν ἡ καρδια, καὶ

I. A. P. 204.

167쪽

τον πατέρα περὶ μῶν' T. αυτος γαρ- πατηρ φιλεῖ μαλοτε μεχ διὸ πεφιληκατε κὰ πεπιστευκατε τι ἐγὼ παρὰ

θεου ζηλθον. 28. ἐξηλθον δε του πατρὸς καὶ ἐληλυθα εἰς τὸν κόσμον πάλιν ἀφ*μι - - κόσμον κιὰ πορευομαι προς πατέρα. 29. Honm αυτω οἱ μαθηταὶ αὐ os Vin. νυν δε παρρησία εχ εα παροιμίαν τδεμιαν λεγεις.

168쪽

ire avv. B. N. - inbuuini est si ius m an in Pal.

169쪽

μην θεσπεσίην αἰώνιον αμφιπολευειν,οφρα σε γινώσκωσι θεον μονον ελπίδα κόσμου, καὶ τεὼνίν προεηκας επὶ χθόνα ριστὀν ' σουν.

νεγασιν μετεροισι, τό μοι πόρες φρα τελεσσω. νου με νυν κυδαινε τεῆ, πάτερ, βὰδ τιμη, ην παρὰ σοι πάρος έχον, τε ζαθε σε μυθωOυπω κτι μενοι θεμείλια πήγνυτο κόσμου.

νυν δόξασόν με συ πάτερ παρα σεαυτω τη δυξ 74 εῖχον προ

170쪽

α φ δ' οἰμ, απιν, ἐγὼ δ' ἄρα γμαν ἐάσας 11 προς οῖ, πάτερ, παλίνορσος ελευσομαι ἀλλὰ μι-

καὶ ἐμοὶ αυτους ἔδωκας και τον πον σου τετήρ αν τ νυν ἔγνωκαν οτι πάντα ὁσα ἔδωκάς μοι παρα σου ἐστίν,8 ο τι τα ρηματα α εδωκάς μοι δέδωκα αυτοῖς, καὶ αυτοὶ

οὐ περὶ του κόσμου ἐρωτῶ, αλλὰ ναρ ων δέδωκάς μοι, τι σο εἰσιν O. καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστιν καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ ὁ ζωμαι ἐν αυτοις. 11. κώ -κέτι εἰμὶ ἐν- ντ,