Aristophanis Comoediae

451쪽

ευ λέγεις.

κάλλιστο ἔργον καὶ μεγαλοπρεπέστατον'ῶστ αν ἐπάνω με Προξενέδης ὁ Κομπασευς, - Θεογένης ἐναντι υ αρματε, - υπόντων μέγεθος ἴσον ὁ δουριος,

-- μηκός ἐστι, καὶ γαρ ἐμέτρησ' αἴτ' ἐγώ,

ὼ Πόσειδον του μάκρου τινες κοδόμησαν Ουτὸ τηλικουτονι;

ορνιθες, Ουδεὶς ἄλλος, οὐκ αἰγύπτιος πλινθοφόρος ου λιθουργός - τέκτων παρ , ἀπ αυτόχειρες, στε θαυμάζειν ἐμέ. ἐκ μέν γε Λιβύης κον τρισμυριαι γέρανοι θεμελέους καταπεπωκυλι λινους. τουτους φ κιζον αἱ κρέκες τοῖς ἄμφεσιν. ἔτεροι δ' ἐπλινθουργουν πελαργοὶ μυριοι 'υδωρ φ φύρου κάτωθεν εὐτον ἐραοὶ χαραδριοὶ καὶ ταλλα ποτάμι Θεα.

τον δὲ πηλον ἐνεβάλλοντο πῶς;

τουτ' ἄ- ἐξηυρητο καὶ σοφώτατα

452쪽

καὶ νη νῆτται γε περιεζωσμέναιειλινθοφόρουν ανω ε τον παγωγέα

τον τηλον ἐν οἷς στόμασιν αἱ χελιδόνες.

ορνιθες ησαν τέκτονες 1155 σοφώτατοι πελεκῶrν Ιες, τοις ράμφεσιν ἀπεπελέκησαν τὰς πύλας κτύπος αυτῶν πελεκώντων σπερ ἐν να- γω. καὶ νυν απαντ' ἐκεῖνα πεπυλωται πυλαις καὶ βεβαλάνωται καὶ φυλάττεται κύκλου,1iso Jφοὁσεται, κωθωνοφορεῆται, ποντοΓφυλακαὶ καθεστήκασι καὶ φρυπιωρωιεν τοῖσι πύργοις. ἀλλ' ἐγώ με ἀποτρέχων ἀπονέφομαι σὴ δ' αὐρος ὁ Ἀαλλα ρα.

νη τους θεους θωγε καὶ γαρ ζιον ἴσα γαρ ἀληθῶς φαίνεται μοι ψεύδεσιν. ἀλλ οδε φύλαξ γαρ των ἐκεZθενἈγγελος ισθε προλημα δε- πυρριπι βλήπων.

τι τὸ πρῆγμα τουτί;

δεινότατα πεπόνθαμεν. των γα θεῶν τις αρτι των παρα του ιος

453쪽

τοὐτ' ἴσμεν.

οὐκοὐ σφενδόνας 3ε λωβάνειν καὶ τόξα χώρει δευρο πῶς πηρίτης τύβευε παiε, σφενδόνην τίς μοι θήτω.

πόλεμος αἴρεται, πόλεμος ου φατος προς ἐμὲ καὶ θεους. ἀλλα φύλαττε πῶς 1isoa ρα περινέφελον, δν ερεβος ἐτήκετο, μή σε λάρο θεῶν τις ταύτη περ- 1iso . . . . θρει δὲ πῶς κύκλου σκοπῶν,ος εγγυς dii alμονος 7lεJussiου δινης πτερωτος θήγγος ζακουεται.

454쪽

παρὰ τῶν θεῶν γωγε τῶν λυμπων.

ειομα δέ σοι τέ ἐστι πλοῖον η κυνη;

ἐμὲ συλλήψεται;

οἰμώζει μακρα.

κατα ποίας πύλας εἰσῆλθ'ες ἐς το τεῖχος ὼ μιαρυπάνη;

455쪽

δεινδε- γάρ τοι πεισόμε , ἐμοὶ δοκεῖν, 225. ε των με αλλων αρξομεν, μεῖς δ' οἱ θεοὶ ἀκολαστανεῖτε, κουδέπω γνώσεσμοτι ἀκροατε ἡμῖν ἐν μέρει τῶν κρειττόνων. φράσον δή τοι μοι τῶ σι ι ἐρυγε ποῖ ναυστολεῖς;

ορνιθες ἀνθρωποισι νυν εἰσιν θεοι, οἷς θυτέον αυτούς, αλλὰ μὰ - u.

ο μῶρε μῶρε, θεῶν κινε φρένας λω- πως μή σου γένος πανωλεθρον

456쪽

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ-- μοκέλλη πῆ αναστρέφει ἰκη, λιγνυς δὲ σῶμα καὶ δόμων περιπτυχας καταιθαλώσει σου λικυμνίαις βολαἶς.

h ἀτρέμα. φέρ' ἴδω, πότερα υdo Φρύγα ταυτὶ λέγουσα μορμολύττεσθαι δοκεῖς; αρ οὶσθ' - πιυς ε με λυπησε πήρα, μέλαθρα μεν αυτου καὶ ὁδμους δεμφέονος

διαρραγείης, μώ αυτοῖς ρήμασιν.

ου αποσοβήσεις - ταχέως ευρὰ πατάξ. μή σε παύσει της βρεως υμος ποτήρ.

οῖμοι τάλας οἴκου λήρωσε πετομένη καταιθαλωσεις των νεωτέρων τινά;

ἀποκεκλήκαμεν ιογενεῆς θεοῖς μηκιτι την μην διαπερῶν πόλιν,

δεινόν γε τον κήρυκα - παρα τους βροτους οἰχήμενον, εἰ, ὁμοτε νοστήσει πάλιν.

457쪽

στεφάνω σε χρυσω τῶδε σοφέας υνεκα στεφανουσι και τιμῶσιν, πάντες λεφ.

d , λεινοτάτην αἰθέριον οἰκισας πόλιν, Ουκὰὶ ἰσην τιμην παρ' ἀνθρώποις φέρει, ἴσους , ἐραστας τῆσθε της χώρας-ἔχεις.πριν με γαρ οἰκίσαι σε τήνδε την αδλιν,

η πτέρυγες, η πτερον τι καὶ σμικρον προσην.

458쪽

και τους κοφένους απαντας ἐμπίμπλη πτερῶν

ταχυ δὴ πολυάνορα τάνδε πόλιν καλεῖ τις ανθρώπων. τυχα μειον προσείη.κατέχουσι δ' ἔρωτες ἐμας πόλεως.

θἀττον φερειν κελεύω.

τι γαρ υκ ταώτη καλὸν ἀνδρὶ μετοι-ῖν; φέα πόθος ἀμβροσι χάριτες τό τε της ἀγανύφρονος σπιας ε μερον πρόσωπον.

φερέτω κάλαθον ταχύ τις πτερύγων, οὐδ' αυθις ἐξύρμα

- λε α πτερὰ πρῶτον

459쪽

οὐκ ἔστιν Ουδὲν του πέτεσθαι γλυκυτερον ' ὀρνιθομανῶ γαρ καὶ πέτομαι καὶ βουλομαι

πάντων μάλιστα δ' οτι καλὸν νομέ τετον πατέρα τοῖς ρωσιν ἄγχειν καὶ ωκνειν.

καὶ νη - ἀνδρεῖόν γε πάνυ νομιζομεν,

ἄν πεπλήγη τὸν πατέρα νεοττὸς ων.

δια ταλα μέντοι δειψ' ἀνοιαισθεὶς ἐμπιχειν ἐπι μῶ τον πατέρα καὶ πάντ εχειν.

du' ἔστιν μῖν τοῖσιν ορνισιν νομος παλαιος ἐν ταῖς των πελαργῶν ἡρβεσιν ἐπην ο πατηρ ὁ rελαργος ἐκπετησίμους πάντας ποιήση τους πελοπιδῆς τρήφων, δεῖ τους νεοττους τον πατέρα πάλιν τρέφειν.

ἐρῶ ν γωγε τῶν ἐν ἄροισιν νόμων.

460쪽

56 ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ

νομίσας ἀλεκτρυόνος ἔχεΩ - ον ὁ λόφον, φρούρει στρατευου μισθοφορῶν σαυτον τρέφε,

1370 η τον Θώνυσον εὐγή μοι ὁοκεῖς λήγειν, καὶ πεισομαι σοι.

1375 τουτὶ το πρῆγμα φορτίου εἶται πτερῶν.

ἀσπα μεσθα φιλύρινον ινησέαν. τι δεῖρο πόδα - κυλλον ανὰ κύκλον κυκλεῖς;

παῖσαι μελουθῶν, αλλ' ο τι λέγεις εἰπέ μοι.

υα σοὐ πτερωθεὶς β λομαι μετάρσιος αναπτόμενος κ τῶν νεφελῶν καινα λαβεὶν

ἐκ των νεφελῶν γαρ αν τις ἀναβολος λάβω ;

μαται μὲν ουν ἐντευθεν μῶν - χνη.