Aristophanis Comoediae

471쪽

σαυνάκα βακταρικρουσα.

φησί μ' - λέγειν πάνυ.

τος δοκεῖ ὁρῶν ταυτα του σκήπτρου πέρι.

472쪽

ΗΡΑΚΛΗΣ

τι διαλλαττώμεθα.

οἴμοι τάλος οἷόν σε περισοφιζεται. δευρ' ς μ αποχώρησον, να τι σοι φράσω. διαβύλλεται ο θ εἱος ὼ πονηρὲ σύ. των γα - των Ουδ' ἀκαρῆ μέτεστί σοι 1ύο κατὰ τους νόμους νόθος γαρ εἶ κοὐ γνήσιος.

ἐγὼ νίθος τι λέγεις;

συ μέντοι νη Βίαων, ἐκ ς γυναικός. η πῶς αν ποτε επέκληρον εἶναι, δεθηναίαν δοκεῖς, ουσαν θυγατέρ', οντων δελφῶν γνησίων;

τος ὁ Ποσειδῶν πρῶτος, λιποψει σε νυν, ανθέξεται - των παπρ ων χρημάτιων φάσκων δελφὸς αυτὸς εἶναι γνήσιος. 1πω ἐρῶ δὲ δὴ και τὸν Σόλωνος σοι νύμον. δου , εἶναι ἀγχιστείαν παίδων οντων 1se γνησί - ιαν δὲ καὶ δε μη σι γνήσιοι, τοῖς ἐγγυτάτω γένους μετεῖναι των χρημάτων.

473쪽

oυ μέντοι, Θέα λέξον δέ μοι, ηδη, ὁ στατηρ εἰσήγαγ' ἐς τους φράτερας;

- τ' ἐμέ γε καὶ δῆτ' ἐθαυμαζον πάλαι.

diκαι μοιγε καὶ πάλιν δοκεῖς λέγειν

τἀναντια ψηφίζομαι.

ααραδουναι λέγει.

εἰ μη βαβράζει γ' ἄσπερ αἱ χελιδονες.

ου κουν παραδοῖναι ταῖς χελιδόσιν λέγει.

- νυν διαλλοατεσθε καὶ ξυμμένετε ἐγώ δ', ἐπειδη σφον δοκεῖ, σιγήσομαι.

474쪽

ΗΡΑΚΛΗΣ

ἄλλα γαμικ χλανίδα δότω τις δευρό μοι.

d παντ' αγαθὰ πράττοντες Α μείζω λόγου, τρισμακαριον πινον ρνίθων γένος, δέχεσθε τον τύραννον ολβίοις δόμοις. προσέρχεται γαρ οἷος ουει παμφαης 171 Vστηρ δεἰ ελαμφε χρυσαυγε δόμφ' ουδ ηλέου τηλαυγες κτινων σέλας τοιοῖτον ἐξέλαμψεν, Οἰον ἔρχεται ἔχων γυναικος κάλλος - φατον λέγειν, πάλλων κεραυνόν, πτεροφόρον - βέλος' 1eti ὀσμη ὁ ἀνωνόμαστος ἐς βάθος κύκλου χωρεῖ, καλον θέαμα θυμιαμάτων δ'

475쪽

αναγε δίεχε πάραγε πάρεχε.

χρυσόπτερος ηνίας ἀθυνε παλιντόνους, Ζηνος πάροχος γάμων

476쪽

iet55 ἔπεσθε νυν γάμοισιν φυλα, ἄντα συννόμων πτεροφόρ' ἐπὶ δάπεδον ιος και λέχος γαμήλιον.

λαβουσα συγχόρευσον' ,-

477쪽

ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

Ωλλ' εἴ τις ἐς βακχεων αυτας ἐκάλεσεν, η , Πανος η 'πὶ Κωλιάδ' 'ς Γενετυλλέδος,

πλην η , ἐμη κωμῆτις δ' ἐξέρχεται.

και σύ γ' g υσιστράτη. τί συντετάραξαι μη σκυθρώπαζί τέκνον. O γαρ πρέπει σοι τοξοποιεῖν τας φρῶς.

Δλλ ν λονίκη κάομαι την καροίαν, καὶ πόλλ' υπερ ημῶν των γυναικῶν χθομαι, οτι παρα μὲν τοῖς ἀνδράσιν νενομίσμεθα

εἶναι πανουργοι,

καὶ γαρ ἐσμεν νη Βία.

ο φαύλου πραγματος

478쪽

εν ταῖς γυναιξιν ἐπ'Ἀλέγου - εἴχετο.

ώς ἔστ' ἐν δεῖν της πόλεως τα πράγματα, η μηκέτ' εἶναι μήτε Πελοποννησίους

βέλτιστα τοίνυν, κέτ' εἶναι τὸ Θέα.

Βοιωτίους τε πάντας ἐξολωλέναι.

μη δῆτα πάντας. Ἀλλ' ἄφελε τὰς εγχέλεις.

479쪽

Φ, ὸ ξυνέλθωσ' αἱ γυναῖκες ἐνθαδὶ

α ἡ ἐκ Βοιωτῶν αἶ τε Πελοποννησίων ημεῖς τε κοινὴ σώσομεν την Ἐλλάδα.

τι δ' - γυναῖκες φρόνιμον ἐργασαωεθα λαμπρόν, α καθήμεθ' ἐξανθισμέναι,

κροκωτα φορObσαι, καὶ κεκαλλωπισμένα

ταυτ αυτα γάρ τοι κασθ' α σώσειν προσωκω τὶ κροκωτίδια καὶ τα μύρα χαἰ περιβαρidες χη 'γχουσα καὶ τὰ διαφανῆ χιτώνια.

κροκωτον αρα νη - θεὼ 'γὼ βάψομαι.

μ ὁ ἀσπίδα λαβεῖν

' ου παρεῖναι τὰς γυναῖκας ῆτ' ἐχρρο;

ἀλλ' οὐdε Παράλων ουδεμια υνη-- , οὐδ' ἐκ Σαλαμῖνος.

480쪽

oυδ ας προσεδόκων κἀλογιζύμην ἐγὼ πρωτας παρέσεσθαι ευρο τὰς ο νέων

μῶν στεραι πάρεσμεν --σιοτράτης

ηκουσαν αρτι περὶ τοιούτου πράγματος.

αλλ' εἴ τι πάνυ δεῖ, ταῖς παρουσαισιν λέγε.

ἀλλ' ἔνι αναμεένωμεν λέγου γ Ουνεμαγο τάς, ἐκ Βοιωτῶν τάς τε Πελοποννησίων γυναῖκας ἔλθεῖν.

πολ συ κάλλιον λήγεις. ὁ ὁ καὶ μυωπιτὼ προσέρχεται.