Aristophanis Comoediae

501쪽

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ 97

ώσπερ κλωστῆρ JτανῆμιWη τεταραγμένος, ἄδε λαβosσαι, ἔπεσεν ουσαι τοῖσιν ἀτρῶ τοις το μὲν ἐνταυθὶ το ἐκεῖσε, Ουτως καὶ τον πόλεμον τουτον διαλυσομεν, ην τις ἐαση, ὁιενεγκουσαι διὰ πρεσβειῶν το μὲν ἐνταυθὶ το ν ἐκεισε. 5eto

ἐξ ἐρέω μ καὶ ὐωστήρων καὶ ἀτράκτων πράγματα δεινῶ

πρῶτον μὲν ἐχρη , σπερ τὰ πιο ιν βαλανεωεκπλυναντας οἰσπώτην, ε της πόλεως ἐπὶ κλίνης set ἐκραβος ιν τους μοχ HNοῖς καὶ τους τριβύλους ἀπολήβαι, κῶ τους γε συνισταμένους τούτους καὶ τους πιλουντας μυτους ἐ- ταῖς ἄρχαῖσι διαξ ναι καὶ τας κεφαλας ἀποτῖλαι'

κυταμιγνυντας τους τε μετοι κους - τις ξένος ἶ φαος υμῆν, 580κε τις φείλη τω δημοσω, καὶ τούτους ἐγκαταμιξαι' καὶ ν' ια τάς γε πόλεις, ὁπόσαι της γης τῆσδ' εἰσιν

αποικοι,

λυγιγνώσκειν ὁτι ταιν μῖν σπερ τὰ κατάγματα κεῖται χωρις ἔκαστον - τ' ἀπο τούτων πάντων το κάταγμα λαβόντας δεορ ξυνάγειν καὶ συναθροι ιν εἰς ἔν καπειτα ποιησαι μο

ουκουν δεινον ταυτὶ ταύτας αβδίζειν καὶ τολυπεύειν,ο δε συο μετην πάνυ τοὐ πολέμου;

- μην, παγκατάρατε πλεῖν η γε διπλοῖ αυτον φέρομεν, πρώτιστον μέν γε μ

σθα μη μνησικακήσης.

502쪽

Hθ' ίκα χρη ευφρανθ αι καὶ της βης ἀπολαῖσαι, μονοκοιτοὐμεν ια τὰς στρατιάς. καὶ θὴμ τερον με ἐῶτε, στερὶ τωνδε κορῶν ' τοῖς θαλάμοις γηρασκουσῶν ἀνιῶμαι.

γάμηκεν

της ' οννοι ηος σμικρὸς ὁ καιρής, χαν τούτου μη λάβηται,ουδεὶς ἐθέλει γημαι αὐτ , ὀττευομένη δὲ - αι.

οὐ δὲ ὁ τέ παθῶν - ἀποθνησκεις; 600 χοιρων ἔσται σορον νησει' μελιτουτταν ἐγώ και η μύλ. λαβὲ ταυτὶ καὶ στεφάνωσαι.

καὶ ταυτα, δέξαι παρ' ἐμου.

καὶ τουτονγὶ λαβὲ τον στέφανον.

ὁ Σαρων σε καλεῖ, σο ὲ κωλύεις ἀνάγεσθαι.

μῶν ἐγκαλεῖς - ουχὶ προυθέμεσθά σε; αλλ' ἐς τρίτη, γοῖν ημέραν σοὶ - πάνυ ζει παρ μῶν τὰ τριτ επεσκευασμένα.

ουκέτ' ἔργον ἐγκαθευδειν οστις ἔστ' ἐλεύθερος,

503쪽

καὶ πάνυ δέδοικα μη των α κωνων τινες

οὐκ ἄρ' εἰσιόντα , οἴκαδ' η τεκουσα γνώσεται. ἀλλα θώμεσθ' ω φίλαι γρῶες ταd πρῶτον χ μοι. μεις γὰρ δ πάντες ἀστοὶ λθων κατάρχομεντη αδλει χρησίμων' εἰκμως, ἐπεὶ χλιδῶ sal ἀγλαῶς δρεφέ με. ἐπτὰ μεν ετη γεγῶσ' εὐθὴς ὴρρηφύρουν' εὶ ἀλετρὶς η δεκέτις ουσα ταρχηγέτι

κἀκανηφύρου πο οὐσα παις καὶ 'χovo' ωUdων ὁρμαθόν δρα προυφείλω τι χρηστον η πόλει παραινέσαι; εἰ ὁ εγὼ γυν στέφυκα, τοὐτο, φθονειν μοι, ν ἀμεινω , εἰσενέγκω των παρόντων πραγμάτων. υράνου γάρ μοι μέτεστι καὶ γὰρ ἄνδρας ἐσφέρω,

τοις δὲ δυστηνοι γέρουσιν οὐ μέτεσθ' υμ ἱν, περτον ερανον τον γενήμενον παππτο εκ των μηθικωνεὶ ἀναλωσαντες Ου ἀντεσφερετε τὰς ἐσφοράς,

504쪽

ανδρος ζειν ευθίς, ἀλλ' υκ ἐντεθριῶσθαι πρέπει.

H γαρ - τις ἡμῶν ταῖσδε κἄν σμικρὰ, λυβήν,

ουδὲ, ἐλλεέφουσιν αυται λιπαρους χειρουργίας, ἀλλα καὶ ναυς τεκτανουνται, κἀπιχειρη-υο ετι

ει νη- θεώ με ζωπυρήσεις, λύσω - ἐμαυτῆς υ ἐγω δη, καὶ ποιήσω 685 τημερον τους δημότας βωστρεῖν - ἐγὼ τεκτο αε-

awάμους μέλανας.ώς εἰ και μόνον κακῶς ἐρεῖς, πεπολεγήρ, εο ἀετὸν τίκτοντα κάνθαρός σε μαιεύσομαι.

οὐ γὰρ μῶν φροντίσαιμ' ει ην ἐμώι αμπι

505쪽

ἄνασσα πρόγους τ ει - βουλεύματος, τι μοι σκυδρωπος ἐξελήλυθας δμων

a tκῶν γυναικῶν ἔργα καὶ λεια φρην ποιεῖ, Μ μ- περιπιπεῖν, ἄνω κάτω.

τι δ' ἐοτὶ δεινδε φράζε ταῖς σαυτης φασι

μῆ νει με κρυφης ο τι πεπόνθαμεν κακόν.

βινητιῶμεν. βράχιστον του λόγου. 715

οῖ Mτων - μ' ἀποδιδράσκουσι, .τii μέν γε πρώτην διαλέγουσαν την πην 72o κατέλαβον του Πανός ἐστι ταυλέον,αν δ' ἐκ τροχιλιυς αυ κατειλυσπωμέν , την - την στρουθου μιανηθη πέτεσθαι διανοουμένην κάτω ἐς Μ λόχου χθὲς των τριχῶν κατέσπασα. 72οπάσας τε προφάσεις ω- -mis o M

506쪽

οDαδ' ἐλθεῖν βουλομαι. οἴκοι γαρ ἐστιν ἔριά μοι μιλήσια

ποίων σέων;

ἀλλων την Φωσφόρον

τι ταῶτα ληρεῖς;

αυτίκα μάλα τέξομαι.

507쪽

τένα λέγον λέγεις;

τί τουτ' ἔχεις το σκληρόν;

παιδίον.

μα την Αφροδίτην ου σύ. Ἀλλ' η χαλκέονἔχειν τι φαίνει κoἷλον εἴσομαι θω. J--αγέλαστ' ἔχουσα χ' ἱερα κυν κυεῖν ἔφασκες;

δνα, ε καταλάβοι ὁ τόκος πόλει, τέκοιμ' ἐς την κυνην ἐσβῶσα ταυτην, σπερ αἱ περιστεραί

τι λέγεις προφασίω περιφανη - πράγματα. - τἀμφιδρύμια της κυνῆς αυτου μενεῖς;

ἐγὼ δ' ὁ,- των γλοιῶν γε τάλαιν ἀπόλλυμαι

508쪽

λέγ' αὐτὴ μῖν ο τι λέγει.

σαφης γ' ὁ χρησμος νη r. ω πάντες θεοι, μή νυν ἀπελωμεν ταλαιπωρούμεναι, ἀλλ' εἰσίωμεν. καὶ γαρ αἰσχρον τουτογὶrso diluαται τον χρησμον ει προδώσομεν.

κἀν τοις ρεσιν κει'

19 πλεξάμενος αρκυς, καὶ κύνα τιν' εἶχεν, κουκέτι κατῆλθε πάλιν οἴκα3 υ Ῥέπους. -- τας γυναῖκας ἐβδελύχθη 795 ' κεῖνος, μεῖς τ' Ουδεν ηττον του πιλανωνος ο σώφρονες.

βουλομαι σε γρα κύσαι,

509쪽

καὶ πιρωνίδης γαρ ην τραχυς ἐντευθεν μελάμπυ- γύς τε τοῖς ἐχθροῖς απασιν,-- καὶ Φορμιών.

Uγώ βούλομαι μυθόν τιν μῖν ἀντιλέξαιτω- ν ἀωροτός τις ἀβάτοισιν

χεθ' υπο μίσους πολλὰ καταρασάμενος ἀνδρασι πονηροὶ -τι τους πονηρους ἄνδρας

-την γνάθον βουλει θένω;

- ἀλλα κρούσω φ σκέλει;

τον σάκανθρον ἐκφανεῖς.

lου ἰου γυναῖκες ἴτε δευε ώς ἐμὲ

ταχέως.

510쪽

ἄνδρ' - ' ρῶ προσιόντα παραπεπληγμένον, τοῖς της Ιφροοίτης ὀργίοις εἰλημμέ-.

oρῆτε γιγνώσκει τις μῶν;

σο εργον δη τουτον πτῶν και στρέφειν

si κἀξηπεροπευειν καὶ φιλεῖν καὶ, φιλεῖν, καὶ τἄνθ υπέχειν - Ἀν συνοιδεν η κυλιβ

καὶ μην ἐγ-