Herodoti Halicarnassei Historiarum libri 9. Adiectus est libellus De vita Homeri. Tomus 1.3. Tomus 1

181쪽

I. Tίνονται δ και νυδριες ἐν τω ποταμον, τὰς ἱρὰς πηνται ειναι νομίζουσι δἐ και πάντων ἰχθυων τον καλιευμενον λεπιδωτόν ιρὸν εἶναι και την εἶχελυν, ρους δ τούτους του μίλου φασὶ εἶναι, και των ὀρνίθων τους

χηναλώπεκας.

μέθηκε τον πατέρα, ἐγκειμένου ει του πατρὸς τίνεσθαι - πιο βαρος, ἐμπλάσαντα δἐ κομIζειν μιν ω συπισυ

182쪽

τε Εἰσὶ δἐ περὶ θήβας ἔροι φιες, ἀνθρώπων ου- δαμῶς δηλημονες, οῖ μεγάθεῖ ἐόντες μικροὶ δύο κέρεα

παριεναι Ους τις, αλλὰ καταπιεἰνειν. και την βιν δια

183쪽

168 II ERODOTI

οἴηπερ των δρων πτίλα δἐ υ πτερωτὰ φορεει, αλλὰ τοῖσι της νυκτερίδος πτεροῖσι μάλιστα κτεμφερεστατα. τοσαυτα με θηρίων πέρι ιρῶ ειρησθω. 7. υτῶν ὁλμ συπτίων ο μεν περὶ την σπειρο- μενην ἰθυπτον οἰκεουσι, μνημην ἀνθρώπων πάντω ἐπασκεοντες μάλιστα λογιώτατοί εἰσι μακρῶ-ων πώ ς διάπειραν ἀπικόμην τρόπω δἐ ζόης τοιωδε διαχρεωνται συρμα ἰζουσι τρεῖς γέρας πεξης μηνος κάστου, μετοισι θηρώμενοι την πιείην και κλύσμασι, νομίζονrες ἀποτων τρεφόντων σιτέων πάσας τὰς νουσους τοῖσι ν- θρώποισι γίνεσθαι. εισι μεν α καὶ ωλλως Αἰγυπτιοι μετα Λίβυας πιηρεστατοι πάνrων ἀνθρώπων τῶν Δρέων ἐμοὶ δοκέειν εἴνεκεν, τι υ μεταλλάσσουσι αἱ ώραι' εν ταρ Ἀσι μεταβολ5σι τοῖσι ἀνθρώποισι αἱ νουσοι μάλιστα γίνονται τῶν τε αλλων πάντων και δὴ και τῶνώρεων μάλιστα αρτοφαγέουσι δἐ εκ τῶν λυρεων ποι-ευνας ἄρτους, τους κεῖνοι κυλληστις ὀνομάζουσι οἰνογ

αυηναντες μου σιτέονται, τους ὁ ε ἄλμης τεταριχ - μένους ὀρνίθων ὁ τους τε ορτυτα και τὰς νησσας καὶ τὰ σμικρὰ τῶν ὀρνυθίων - σιτεονται προταριχευ-

σαντες τὰ ὁ ἄλλα οσα η ρνίθων η χθυων εο σφιεχόμενα, χωρὶς η ὁκόσοι σφι ιροὶ ἀποδεδέχαται, τους

78. etyσι συνουσ*σι τοῖσι ευδαἱμοσι αυτῶν μεαν - δείπνου γένωνται, περιφέρει ἀνηρ νεκρὸν ἐν σορω ξύλινον πεποιημένον, μεμιμημενον εὐτά μάλιστα

184쪽

79. Πατρίοισι δε χρεωμενοι νόμοισι ἀHoν υδένα ἐπικάωνται τοῖσι αλλα τε πάξια εστι νόμιμα, και δηκα αεισμα εν ἐστι, Λίνος, ὁσπερ εν τε Φοινίκρ ἀοίδιμός ἐστι και εν κυπρω και αλ- κατὰ μέντοι εθνεα υνομαεροι, συμφέρεται δἐ υτὸς εἶναι τον ι Ελληνες Λίνον ονομάζοντες ἀείδουσι, στ πολλα μεν και αλλα ἀπο- θωυμάζειν με των περ Αἴγυπτον ἐόντων ε δε ὁ καιτον Λίνον ὁκόθεν ελαβον φαίνονται δε αυεἱ κοτ τ - τον ὐείδοντες εστι δἐ Αἰγυπτιστι ὁ Λίνος καλεύμενος Μανέθως. φασαν δέ μιν ιροπτροι του πρώτου βασι - λευσαντος συπτου παῖδα μουνογενέα γενέσθαι, ἀποθανόντα δ αυτὸν ἄνωρον θρήνοισι α Αἰγυπτίων τιμηθηναι, και ἀοιδὴν τ ταυτην πρώτην και μουνον σφίσι γενέσθαι.

νων μουνοισι Λακεδαιμονίοισι οι νεώτεροι αυτῶν τοῖσι πρεσβυτέροισι συντηχάνοντες εἴκοωσι της οδοῖ και κ- τραπονται και ἐπιουσι ξ δρης πανιστέαται τόδε

μέντοι λλοισι Ἐλλήνων ουδαμοῖσι συμφέρονται ἀντὶ

του προσατορευει αλλήλους εν υσι ὁδόῖσι προσκυνέ- σι κατιέντες μέχρι Ου τουνατος την χεῖρα. 81. Ἐνδεδυκασι δἐ κιθῶνας λινέους περι α σκέλεα

185쪽

δἐ περὶ αυτῶν ἱρὸς λόγος λεγόμενος.

82. και τάδε ἄλλα εσυπτίοισἰ ἐπιι α ρημένα, ι εἰς τε και μερο κάστη θεῶν οτε ἐσrι, και4ῆ ἔααστος Ῥερηθενόμενος ὁτέοισι ἐντρο σε και κως τελευτήσει, και οκοῖός τις εσται. και τούτοισι - Ἐλλήνων οἱ ἔν ποιήσει γενόμενοι ἐχρήσαντο τέρατά τε πλέω σφι ἀνεύ- ρφαι η τοῖσι αλλοισι πασι ἀνθρώποισι γενομένου τἄρ τέρατος φυλάσσουσι τραφόμενοι τωποβαῖνον, καιην κοτε στερον παραπλήσιον τούτω γένηται, κατὰ τ τό νγἱζουσι ἀποβήσεσθαι. 83. Μαντικη δε αυτῶσι ωδε διακέεσαι. ανθρώπων μεν ουδενὶ προσκέεται ἡ τέχνη, ων δε θεων μετεξετέροισι και ταρ Πρακλέος μαντεῖον αυτόθι ἐστι καὶ Απόλλωνος και Ἀθηναιης και Αρτέμιδος και Αρεος καὶχιος, και το τε μάλισr έν ου πονται πάντων των μαντηίων, ηetους ἐν Βουτοῖ πόλι ἐστι. υ μέντοι αἶ ρομαντηλι σφι κατὰ τωυτὸ ωτῶσι, ἀλλα διαφοροι εἰσι.

84 , ὁ ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι δέδασται μιῆς

νουσου καστος ιητρός ἐστι και - πλεόνων πάντα δ'

186쪽

LIB. II. CAP. 1 - 86. I lτα ἶνὼ - πόλιν στρωφώμεναι τύπτονται ἐπεζωσμέναικα φαίνουσαι - μαγως, συν δε σφι αἱ προσηκοωσαιποῦσαι. τέρωθεν ὁ ο ανδρες τυπτονται, ἐπεζωσμενοι

ἔχωσι ταύτην. πιοι, ἐπεάν σφι κομισθy νεκρος, δεικνύεισι τοῖσι κομίσασι παραδε ματα νεκρῶν ξύλινα, τητρα μεμιμημένα, και τη-μεν σπουδαιοτάτη Ἀφεων

ουτω Πρηγατ ονομάζειν - δε δευτερον δεικνύασιυποδεεστέρν τε ταύτης και ευτελεστέρη , την δε τρίτη ευτελεστάτη φρά-πιες ει πυνθάνονται παρ αυτῶν κατὰ τινα βούλοντα σφι σκευασθη αὐτον νεκρόν. οιμεν δὴ εκποδών μισθω μολπησαντs απαλλάσσονται, δει δε πολειπόμενοι εν οι μασι δε τὰ σπουδαιότατα ταριχευ σι πρῶτα μεν σκολιω σιδηρω δια των μυξωτηρων ξάγωσι το ε εφαλον, τὰ μεν αυτου Ουτω ἐξάγοντες, - δε ετ οντες φάρμακα μετὰ δἐ λίθω Ai-θιοπικω ξεῖ παρασχίσαντες παρὰ λαπάρην ἐγών

suo ' κοιλίην πῶσαν, ἐκκαθηραντες δε αυτην καιδι θησαντες Οἴνω φοιν ηο αντις διηθέ σι Ῥμημασι τετργμενοισι επειτα - νηὸν σμύρνης ἀκηράτου ε- τριμμένης και κασίης και τῶν αλλων θυωμάτων, πλην λιβανωτου, πλησαντες συρράπτουσι πέσω ταυτα δε

μήκοντα πλωνα δἐ τουτέων - ξεστι ταριχεύειν. μεμ δἐ παρελθωσι αἱ ἐβδομηκοντα, λουσαντες τον νε- Οὐκ-ειλίσσουσι πῶν--ου το σῶμα σινδόνος βυσσίνης τελαμῶσι κατατετμημενοι ποχρίοντες - κόμμι,

187쪽

θευτενί παραδεξαμενοἰ μιν οι προσηκοντες ποιευνTaεξυλινον τυπην ἀνθρωποειδέα, πονησάμενοι δε έσερρουσιτον νεκρον, καὶ κατακληῖσαντες υτ θησαυρίζουσι ἐν οἰκηματι θηκαίω, στάντες ορθον προς τόῖχον ουτωμεν τοὐς τα πολυτελέστατα σκευάζουσι νεκρούς.

88. Η δἐ τρίτη ταρίχετῶς ἐστι ηδε η τους χρημασιασθενεστέρους σκευάζει συρμαψ διηθήσαντες την κοιλίην ταριχευ σι τὰς βδο-οντα μέρας, καὶ επειτα ἀα ν εδωκαν ἀποφέρεσθαι. 89 6 δἐ υναῖκα των ἐπιφανέων ανδρῶν, πρῶν

τελευτησωσι, ου παραυτ&α διδουσι ταριχευειν, Ουδῶσσα αλώσι ευειδέες κάρτα καὶ λόγου πλευνος γυναῖκες αλλ' ἐπεὰν τριταῖαι η τεταρταῖαι γένωνται, φω παραδιδουσι τοῖσι ταριχευουσι Τουτο δ ποιέουσι ουτωτου εἴνεκα, ἴνα μη σφι οἱ ταριχευταὶ μίστωνται υσε

188쪽

γυναιξι λαμφθη αι γάρ τινά φασι μισγόμενον νεκρω

91 Ἐλληνικοῖσι δε νομαίοισι φεύγουσι χρῶσθαι, τοδἐ συμπαν ειπεῖν, μηδ' αλλων μηδαμὰ μηδαμῶν ἄν θρώ

φυλάσσουσι ἔστι δε αμμις πόλις μετάλη νομο τουωηβαῖκοῶ r- μης πόλιος ἐν ταὐτ1 τῆ πολι ἐστὶ υερσέος του Λανάης ιρον τετράγωνον, πέριξ δἐ vrogoίνικες πεφύκασι τα ὁ πρόπυλα ου ρου λοινὰ εστι, κάρτα μετάλα επι δἐ αὐτάισι ανδριάντες δύο ἔστασι λίθινοι μεγάλοι ἐν δ τω περιβεβλημένον τούτω

-ι ι Σεμμῖzαι λέγουσι τον Περσέα πολλάκι με ανὰ την την φαίνεσθχη σφι, πολλάκι δἐ εσω του ἱρου, σανδάλιόν τε αυτοῖ πεφορημένον εὐρίσκεσθαι, ἐον, μέγαθος δίπηχυ, το ἐπεὰν φα , εὐθηνέειν απασαν ἴ- τυπτον. ταλα με λέγουσι, ποιῶσι δἐ τάδε Ἐλληνικὰ τῶ Mερσεῖ πῶνα γυμνικον τιδεῖσι δια πάσης Θων-ς οντα, παρέχοντες αεθλα κτηνε και χλαίνας και δέρματα ειρομένου δέ μευ ο τι σφι μούνοισι εωθε ο Περσεύς προαίνεσθαι καὶ ο τι κεχωρίδαται συπτίων των

189쪽

1 4 ERODOTI αλλων πώνα ρομνικον τιθέντες, πασαν τον Περσέα κτης ωυτῶν πόλιος πονέναι τον τα Λαναον καὶ τον Αονέα ἐόντας εμμίτας ἐκπλῶσα ες φυλλάδα, ποδ τούτων Πν λογίοντες κατέβαινον ἐς το Περσέα. ἀπικόμενον δ αυτὸν ἐς Λιγυπτον κα αἰτ, η και Ελληνες λέγουσι, οἴσοντα ἐκ Λιβύης - ποῖς κεφαλὴν, εφασαν ἐλθῶν και παρὰ σφέας και ἀναγνῶναι τους συπενέας πάντας ἐκμεμαθηκότα δέ μιν ἀπικέσθαι ἐς

Αιροπτον το της ἐμμιος ουνομα, πεπισμένον παρὰτης μητρός πῶνα δέ οι γυμνικον πιο κελευσαντος

ἐπιτελέειν.

92. απια μεν πάντα ι κατύπερθε των έλων-ικέοντες σώπτιοι νομιζουσι οἱ ἡ δη ἐν τοῖσι λεσι κατοικημένοι τοῖσι μεν αυτοῖσι νόμοισι χρέωνται τοῖσι και ιViuo Aιrύπτιοι, καὶ τ αλα και γυναικι μιῆεκαστος αυτῶν συνοικέει κατάπερ αληνες, τὰ προς τελέην των σιτίων τάδε σφι ἄλλα αεύρηται ἐπεὰν πληρος γένηται ὁ ποταμος και τὰ πεδία πελαμπ νυε- ται ἐν τοι δατι κρίνεα πολλά, τὼ σύπτιοι καλέουσι

εστι δἐ και η ἱζα του λωτου τούτου ἐδωδίμη και ἐγ- γλυσσει ἐπιεικέως, ἐον στροπύλον μέταθος κατὰ μηλον. ἐστι δἐ καναλλα κρίνεα ρόδοισι ἐμφερέα, ἐν τω ποταμωτινόμενα και ταυτα, ἐξ - ο καρπος ἐν ἄλλη κάλυκι παραφυομένη ει ης ἰζης γίνεται, κηρίον σφηκῶν ἰδέην

190쪽

LIB. II CAP. 1 43. 1 5 σπάσωσι ἐκ των ελεων, τὰ μεν αν αυτης ἀποτάμνοντες ἔς ἀλλο τι τράπουσι τ δἐ κάτω λελειμμένον σον εμι πηχυ τρωουσι και πωλεουσι. οι δε αν και κάρτα

ἡλωνται χρηστῆ y μβλωθρῶσθαι, ἐν κλιβάνω δια

φανεῖ πνίξαντες - τρωουσι. οι δε ινες αυτῶν ζώουσι απὸ των αθυ- μουνων, ους ἐπεὰν λάβωσι και ἐξέλωσι την κοιλίη , αυαίνουσι προς λων και επειτα αὐου ἐοντας σιτέονται. 93. O δἐ χθωες ο ἀπλάχι ἐν με τοῖσι ποταμοῖσι ου μάλα γίνονται, τρεφόμενοι ὁ ἐν τ=ῖσι λψ σι τοιάδε ποιευσι. πεάν σφεας σί οἶστρος κνῖσκεσθαι, αγεληδον ἐκπλώουσι ἐς την θάλασσαν πέονται δἐ ιερσενες ἀπορ αἰνοντες του θορου, αι δἐ μόμεναι ανακάπτουσι και ἐξ υτου - σκονται. ἐπεὰν δἐ πληρεες γένωνται ἐν τῆ θαλασσy, ἀπαπλωουσι οπω ἐς θεατα εωυτῶ εκαστοι πέονται μέντοι τε Ουκετ οι αυτοὶ, ἀλλα των θηλέων γίνεται η πεμονίη ' πευμεναι ἐ

ἀλωσι απλωοντες ἐς θάλασσω, φαίνονται τετραμμένοιτα ει αριστερα των κεφαλεων, Τ δ αν πίσω ἀναπλώοντες τὰ ἐπι δεξιὰ τετρ αται, πάσχουσι ει ταυταδια τόδε ἐχόμενοι ης της ἐπ αριστερα καταπλωουσι ἐς θάλασσαν, και ἀναπλώοντες οπωήτης αυτης απιέχονται, ετ ιμπτόμενοι και -οντες, μάλιστα, ναδη μη μάρτοιεν της οδου δια τον ροον ἐπε- δἐ πλη- θυε α αρχηται- μῖλος, τά- κῶλα ης ρος και τὰ