Aeschyli Prometheus vinctus ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carolu Jacobus Blomfield

271쪽

τιμης ὀχυρον εὐγος 'Aτρειδῶν, orno 'Aργείων χιλιοναντην τῆσδ' ἀπο χώρας οὐ- στρατιώτιν ἀρωγην, μέγαν ἐκ θυμο H άζοντες ρη, τρόπον αἱγυπιῶν, οῖ ἐκπατίοις

αλγεσι παίδων, πατοι λεχέων στροφοδινοῖνται, οπτερύγων Ῥεσμοῖσιν ρεσσόμενοι,

stio levissima est. 44. 'Αρδεέω Rob. χιλιοναύταν edd. Iλιο αυτὰ, v. l. in Hor et Scholiis memoratur. 45. Post hune vereum ingens

lacuna in Codice Veneto, foliis usque l090 amissis.

viii Steph. Stare passus sum ἄρ', Historiun lectumelii, quam

ad Pers. 88. Aρη stillat versus in heb. 45. quod notavit Porsonus Phoentis. 34. Sed quum

272쪽

πόνον ὀρταλίχων ὀλέσαντες.

ώγλυσα-tiuem lociam, quia pulcherrimus est, et ex pulciterminullonini descriptione a lunumita iliail. B. 307. ideo pleniorem ex- se ipsi Siniden sere iis lim oina in Analecti Briuihic T. i. p. 23. Ceterin consis sunt aγο

litit Et erat rό s. quidem suspicor legendum πόνος. De consusione inter T, Γ et II vid Bast ad Gregor. p. 7lo. Unum adjiciam exere,plum.

273쪽

χ εμπει πυ--χν Ερινύν. ουτω δ' 'Aτρεως παῖδας ὁ κρείσσων Ζελ πολυάνορος ἀμφὶ γυναικος πολλα παλαίσματα και γυιοβαρο, γόνατος κονίαισι ερειδομένου,

διακναιομένης, ἐν προτελείοιο κάμακος, θησων Δαναοῖσιν, 65 ωσί, μοίως ἔστι, πη νυν

ἔστι τμεῖται δ ει το πεπρωμένον

274쪽

ουτε δακρύων, ἄπυρον ἰερων ὀργα ἀτενεῖς παραθελξει. 70 μεις δ' ἀπίτε σαρκὶ παλοι-

της τοτ ἀρωγης πολειφθέντει μίμνομεν ισχυν ἰσόπαιδα νεμοντες ἐπὶ - προις. τε γαρ νεαρος μέλος στέρνων οέντος ἀναισσων,

xta secerat5γικυών, , nescio'eor a turane an ex libri veteris auctoritate. Certe undecunque enim valde desisteraverim verbum quod cum ci πίφων ἱερω-Junmtur; quia illos genitivos omnino illiter monio sententiam metini compro

Glossario ostem si Schumiis ver-aiculum ianitri post has voces in-7l. 4rIrtii ld. Turri Tor T. Et sic Schulgius, qui interpretatur

illori Ariialdus etiam hoc probat, collaio Ramen o 7 ὁ ματρομνο 4risus, sed in isto loco stoificat honoratia Vici Glossarium. si quid mutandum, legerim ari

rexit Stanteius.76. νέσσιὼ, Edd. vet. Et codicem Sti tisitis sis emendavit Heris mannus ad Aristoph. Nub. 74. Nuper vero dedit αναισσων. De αισσω apud poetas Atticos semper

275쪽

τί χρεος τί νέον ἐπαισθομάκη, τίνος ἀγγελίαο 85

πειθοῖ, περίπεμπτα θυοσκῶς;

276쪽

89. Hunc vereum, utpote infrustium uncinulis incluserittit o sonii Schutatus, praeeunte Pau-

Mἡνιοι, Minium luso, Furiae torvi, qvidis auriter quomitu alii Mestes, alii sero rarerunt;

277쪽

πελαν μυχοθεν βασιλείω. 5 τούτων λέξον τι σοι δυνατόν, παχων τε γενοῖ τησδε μερίμνης, νυν, - μὸν κακοφρων τελέθει,

χρίσματοs ceteri Dubium videtur χρηστός. Sed fissistantivum ratvημα ; et sic a ratio, cujus prima ubique producitur, rama, ut u

ιν αυτ βρόχου, ubi constructio Non alnodum placet παίων γίγνου in lectura I issi in Annal uiter.

conjecturam, modeste prolatam, in textum recipere non dubitavi. Confirmari potest ex Choeph I92. σαίνωμα δ' υπ' ἐλπloos. pio Inceri Anal T. III. p. I 57. πρῆ-

278쪽

κύριος - θροὶ οδων κράτος αἴσιον ἀνδρῶνει τελεων-- γα θεόθεν κατο πνείει

scilicet Atridis; et hoc quidein sensum satis mini dum praebet. Idem vero in textu reposuit 4 ψξ--riis iis, et in ea ada, veterem retinet laetis in vertit iis;

unue enim uela da inuiu viuuae iuni inspirat, potentiam vero aetas venita. iuullo aliter ulteriis

279쪽

oπως Ἀχαι-

ων δίθρονον κράτος, πιλαδος βαρξύμφρονα ταγόν, πεμπε ξυν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι θούριος ὀρνις Τευκρίδ' ἐπ άῖαν,

reddidi. Conjectura nonneminis a Stanteio memoratur, μολπά --κάν. propius esset μολπῶν ἁλ--ν. Ceterum Jacobsita Animadv.

mallem hβαι, sed Aristophanes as se dixit. STANL. Sed in quibusdam Aristophanis SS. legitur

Porson et Sehuis ex Aristoph.

280쪽

κταρ μελάθρων, ερος μψ δορυπαλτου, II 5βοσκόμενοι λαγίναν, ἐρικύμονα φερματι, γένναν, βλαβέντα λοανθίων δρόμών.

'Aτρειδας, μαχίμους ἐδάη λαγοδαίτας, Ι2Ι