장음표시 사용
131쪽
filii , antequam hoc ita finxerant Amanuensen scis, quid suspicer legendum puto κατιράκιογε χιτῶν- , findite tunicas , funicas e kεια ε &-ncino , cui Lingua facta est paulo familiarior, ignorat eo sensu. Et hoc appositissimi in foret ilic: plangite puellae vesesque erpite. ibid. ἰξίπιον κα διν Vcrsus requirit-: naim secunda Syzygia in his est Iambica. si Athenaeo credamus, Anacreontis est fragia lentum, quint Barncsius in sua Editione contra ipsum Hephaestionem dispescit in scx Verta Glvconios: nonne exemplo pessimo p ibid. vi , in Corrima post pec- hic: nam H φίλη σωιn haud dubie cohaeret. ibid. κα Θαρῶι ἐνὶ π ύτον ) Quale posuerat priino: reserendiurn hoc ad superius illud T. AK αμοιληκτικον πανικον ενὶ τε Οις-reia Moneo, ne male accipias. itid. επὶ τῆs ii ,πήμω) Subaudiendii in est ω . . in Oda libra septimi. ut vides, numerus Odae onatuitur : &manc adscripsit sorte Hephaestion , sed male neglexerauit Hephaestionis Scribae : conmaode prosecto legi posset hic, μι νῆι ν τὲ εδήει- , in sexta Oda liari septimi. ita peccatuna millies : nihil tamen af
PAG. 3s. Contextii: Tὲν τογνω) Sententia in his est nulla, quia Noster Memiai curatvit unice. ibid. Fe.νίδα βασιλῆ Iovis, qui Croni filius & βα λι.ε per excellentiam: Aia. est casus vocandi nec sententia hic etiam Constat sibi. ibid - ι ν πόδ' ΑχιΜία hoc non est ποδα, scd ἄρισεν ποδι : numerus dualis & Metro &sententiae convenientissimus cst ; hoc vident omnes. Et quid igitur 1entiendum de Axiamia, quod ad calcem Libelli pro correctione adfertur ineptum est & Versui colaphum limpingit. Aliter AEntylius Portus, ut notum: Ego nihil muto, ubi necessitas inutandi est nulla. ibid. In Scholus: ή ,-i. να β, ς διαράκαμνὶ Scribe δ πα-α ν, ἰ διπήχα-. sic Osvortune habes .Ioxae. Fμα ,: nam Antispastus Iambuni, Epitrariis tertius Spondaeuna, Paeonteritus Pyrrachium , Ditrochaeus autem ipsum Trochaeum exhibet: nihil aptius hie. dein Antispastus citarn odit Paeonein secunduna cinn-que facessere jubet Ionge. ibid. τας θ με - , ανI σπατιαμ εαρε- α Ita Scholiastes pro Hephaestionis ἀνῖσπατικας καθαρας, quae nimis longe profecto distant: quare vix dubito, ab AInanuelim
132쪽
bus naale habitus sit: errasse citim non potirit in re adeo aperia
si int: de Catalectico nihil Hephaestion; dein pes post Sygvlliam Iambicani ni nil ad scis, quid suspicer Z TM -ῖς ἰαμβικαῖσμ ex contextu petita sunt, iisque adscripsit Grammaticus, ω- ' ἡ πρόπιν πόδα - dubium superesia' posset ullum; haec aurena cum in solidum ab imperitis Conapilatorribus tribuerentur Scholiastae , illud lκον , inter ea & verba praecedeluia Iluerpositum est, ut sic Icilicet apte cohaereretit & sonum saliem redderent congratum; attende ' nihil probabilii . ibid. v . Κῖ πόδα - - ἰri.) Haee cuna praecedentibus male cohaerent: si ex contextu tepetas perbone illis adscripsertis . . , n. a ..σὶ. In pede Tetrasynalis sunt duo pedes Disyllabi: hoc aperitus monuit Sclaoliastes, quia de primo pede aliter locutus fuerat paulo alite in principio. Quae sequuntur, κωλα 3 ποδδε α. δε δ ἀ συλλα- alio cliana pertinent: praefige illis ex contextu πιν ιμιρὸς& scribe κῶλα ποδδε απλοῦ, α e sic nihil convenientius ' u er Tergat, pedcs Tetrasyllabi sunt resolvendi in Dissua-bos ; hoc qui1que sciui . Sed quid tamen an his omnibus lia scriptis , τουτο ' ποδα σιμ ἰνει. μ ε ὶ κ-πιδῶν ἀπλων-ς -καβοῦσpraenuitendum forte ipsum illud hoc verum esse potcst, & nobis conrnaonstrat quasi. ibid. Eκ- Scribe potius En ΚοριαννM: titulus est Dranaatis Pherecratei satis celebris. I e τῆν λιφανῖναν: Alias ineptit Gniminaticus. ibid. Hλεις - -- αῖα. Q θ -ανάλκαν,.
Haec sunt ipsa verba Hephaestionis; repone a ueni t aperitu' ide re constet, 3 R., τὸ θ
133쪽
Ar Asiμu&c. in Quid 3 an hoc . μιμερισ est cave, crinias: nam in eo sex pcdes simplices sunt cum duabita syllabis, non tres pedes simplices cuin una syllaba; Vide pag. 33. Apage, apage ineptias: qui haec ita constituerunt ptiint, invitis Musis nati fuerunt die AEgyptiaco. dicam tribus verbis, quod omnes probabunt statilia: inale columina sunt, quae accurate debuisiuit separari; tu scribe iteramici nunctim
Sic duos Versiculos habemus Ephthemimeres : nam pedes duplices ad simplices redigendi sunt. & hos unus Scholiastes , nisi fallor, etiam recte distinxit: nam si pedes simplices sumas, per ne scripsit ad hunc ipsun lociun, T. ἔκ πa - ε σολαζόν. nota luxul συλλαςην; nam sic clivisos Versiculos tibi notare potes una: non syllata, sed syllabae, ut Iain monuimus, sunt in comuncto&gemino; nil sit apertius . ne dubites igitur; quanquam nulla ne mininia certe superest dubitandi ratio, si cuim his Iungas pag. I 3. ipse Hephaestion Versiculum primum adducit pro Anapaestico LIOno- metro Hyper talecto, quia Ioniciu Ephthemii neres Mus indolis est, ut Anapaestice etiani metiri possit: sciunt periti talia in liis esse plu-
,. de quibus nos forte alias. ibid. 6 δίμετο ἀκατάληκτον - τίε
134쪽
u ὐδ ita. &c. Quid iteratim audio 3 an Versus hic Dinarier Atala- lectus 3 Mirunt , si ita sit , quod Praxium, longe breviora, mox
dicantur Trametra Bnach Maiecta; nurum, quod sequentia Oinna sic nobis commemorentur , ut Trimetra & Tetririnetra. sed quid mirari: necesse e caecutientes Scribae aut ineptientes Graminatici hieiterun, decimant nobis, quod nunquam pro suo agnovisset Hephaestion: scritar inlisis nugis, quas sibi halanavit earum parentes,
nunc Dialetra Reainlecta conspicimus & sequentia recte ad Triinsini & Tetrilinetra ascendunt : hoc pueri vident, si digitos modo consulant. εψόφημ' ἐ Ditrochaeus est , quem amat Ionicus & aliquando admittit in locum suum. Scholiastes verboriun sententiam vis linguendo perbene explicuit , sed Uersiculos separam os etiam pessinae comunxit: talior, aut alius suit hie a praecedenti, qni Eph-tlienitinera recte desstinxerat. ibid.---m c irca ara m. sententia pellitet, ut vides.
PAG. 37. TMβολιτιέ. ου β&e. Quid est illius .ei λίνυ' oro: dein prima in voce illa corripitiar, si a τρυών & Πιμω veniat: quare Metriani etiam minus aptum est, nec Ionicum habebimus. queni nobis promittit Hephaestion. mihi hic aqua haeret: an forte legendum-ἔτις. Aρα οσι λώβαλ Emuliti videarit : hoc verumem potest. ibid. Hi πετὲ-, Δια &c. Versu non est si nus: nam φαδ Ma est Paeon primm , qui mensurae Ionicae hic non satisfiicit. scri Ηρών ποτε - Δ - Υ-& sic etiam Sch Iiastes, qui Ionicos tres hic repperit cum Trochaeo uno. ybi l. Φαι α-λM PQήνω Est nomen proprium puellae: & se sibilus male videtur omissus in fine, legendumque, nisi fauor, Poemλ; nosti in
Sed aliud xlhue opportune se osteri mihi, quod longe melius & longe etiam blandius : Infra pet. 76. Versiculus hic ita adducitur , Εὐμορφδίυ MN .v- τλ απι λῆς --ω: id absque dubio verissirium si recte intelligariir ; dicam igitur: sunt οἰ-βάυακοι, ut omnes sciunt ex celeberrimo Versu Ariueo, Αὐτόδεν ἰξ aia2- --πι- με- γυι-s: hoc appellativum pro noulie siit Graecis &puellae
135쪽
puellae datum est huic; Rarula: quid ais ' nonne appositissimum hoe
& blanduin de eo hercule dubit it nemo: lege igitur cuin Scholiasta τῶι απαλαε Γυ ἰνω, quod ipsurn Pν -ου valete iῆ autem Ainphibrachys hoc loco est; quia Ditroctaeus Uersum Ionicviri claudit: Essitores pessime. Ibid. Aoναρετ 3-, &c. Haec misere cor- empta sunt: calcein Libri enaendatuin Aατα τέραι, έδ' ἄμ' νέοι, ναοῖσαν. in quo sentetitia est nulla, & Metriana ctiain pessine tenteratur: naln, tu oinnes & silam si vident, sic Verliis uulneros non habet suos. Tutius forsitan sit haec pede tit nido triinsilire: Vide tarnen, quid mihi paulisper moratrii in metuem venerata legeti-
cluni sorte Aσα ποτ' ἐρατύ, δαμαν' ωραῖα σι ιν συκολων , pulcherrima
Misa re, mossiculae G ini rasitatum s egit tempestite Um utam te . kra, fastiuum est: & hoc dupliciter accipi potest hic. nain aut fastia sum intelligit, quo G rinus laborabat contra Sapphum, aut falli
ακι, id est, et ccerrat, ut statiin subaeia suci it ainore Mnasi lices, inquam forte fortuna inciderat; Mnasilicain, quamvis pulcherri inani, non statim adainasset Sappho, nisi Estidiuin illi id accessisset: nani eo subacta fuerat ilico & ad auiorelli Mnasi licae pellecta. Non ignota res est, & tale fallidiuin saepe anioris novi maxilnus est aruleus: sic δάμασι ἄνα elegans est & senium habet non proci iturn. αῖα pro advectio adhibetur irrore solenni; cuna maximum enit istud fictissium, in Mnasidicen opportune inciderat. Attritile: fors verissima est haec mea suspicio. Scholiastes ad Versum hunc, N. αμα τε
αι εὐδοκίαιπιν. Ex quibus apparet liquido, holninem sua aetate hic invenisse , aut aliquid ab isto casu deditictuin: narra caeteroquin Dustrix illud M. μι mrvis adduxisset. Et hoc mihi conjectatui favet certe. ibid. παρατηροῖν θ χρ- - ῶσπερ ρ ἐν τοῖο τριμέτροις Ex ῶσπερῆ collegit Scholiastes primam in Aea corripi, & post exeinpluna illud in Versu Tetrametro, aliud inox adscriptum esse in Versu Tm- metro: perite ac provide. ibid. μααιισαι Quid hoc 3 in aliis Membranis pro eo cLaratum erat μαυισα . Neumina probo & vitiiun subest leve : scribe nKO periculo μδε α . pro μιις νώ etiarn in B. t G
136쪽
i ila erat ματεύω: inde infinituna illud μανεν - , quod nunc omnibus ih coininendat stati.n. ματι - . quod apud Hesyclii una cit, non coii-vetiirri, quia a μίἰζ. venit & inediain halant brevem. PAG. 38. In Contextu: Δ λυκι μi dxe.) Cur ab Jonicis Tetrametris ad Dii rictros recurrit Hephaestion 3 id hercle non dicam tibi: nam alia nos exspectare Iubetu verba superiora ; Vide modo illa 6 τύραμύρα , qtiae aperte ostenditiit, sequentia Tetrametris Aeatalectis dei tinata esse. fallor, aut Aina-nuenses hic itemina egemunt, quod solent: ex quatuor Uersiculis Diinetris facieitis sunt duo Versus Trirainciri; sic scopo Hephae- ilionis fit sesis, & stinguia cxhibetitur ordit e suo: Δίδυκε α σιλα- να ε πλιιαδιι, μι -- θ Vcrsus est unus; ex st quentibus conapositiis Cit alter: pro 'iselo' autetii legendurn ut in migineiatis Sap-Pllicis aviii legitur vulgo: sic Epitritilial secundum habernus opportune pro Dispondaeo, qui in I crsu Jonico Imale moratur propterninaiain longitudinciri sti atri. πλειασις in Versu priuao ctiam sordet. quia Iambuni exilibet Heptas enauna. lege igitur H πληιαλιι, μίσαι θ : sic coininodc habebis Joniciuncula i Ditrochaeo P exascuro vel Heptaserno, & nillil Git enaaculatius: πληιαῖis pro πλDαδις est apud l Ionaeriina & Hehethiuin; hoe sciant tyrones. In Editione Turnebi post με - θ nialc coinparet pulicti uia. ibid. Ιla Sclaollis: oι μιλ, -
κα - Scholi. istes aliter legit: hoc certuna & dubii expers. Quid
rissiniis scio : Visne suspicionem Z Illud Sapphicum sorte adduxit
137쪽
Gramniaticus Μή μ ' a ravim , μηδ' πιι α σι δαμνα , ideoque scribenduin , ut ille in suis reppererat, Mi μ μην α,ἰαιm: plura suo loco;ἄσαισι etiani praetulit Vossius ad Cariillurn ex Alsis. ibid. Π εα- λαμζύν, Tωτίσν τῶδε πρώτευν μακ-ν &c. Haec collocata non sui itsuli locis: scribe, ut recte intelligantur, Eis ' ora τας δευτερας παιωνι-
τὸν τροχαιω. Quilaus dein subjicitur paulo generinlius , ἔπου μυ
- εἰ η - , ιξ ἰωνικῶν καραρῶν &c. nunc quidem Uersiis Ionicus Paeonem secundurn & Epitrituam secundum habet, nunc vero Ionicos&A rochaicos puros ; ita variat Metrum: ἔπου-, . v cohaerent hicti fit ciciri sibi obvertiatu: λω μοῦ, ἔα . 3 nitiesus fuisset; sed in Scholiis nitere non solent omnia. PAG. 39. Eκατενὶ Recte corrigunt Eκαθν mutato accentu. Nani Apollo liuelligitur haud dubie: ita HoInerus saepe, ut nenio nescit. post i, is inducenduna est coinnaa: Apollinem quidem Jovis si um l .ec Mn se croceis, seluetitia pendet, in vides. ioid.ώμ α χιλι 3 Steplianiri in Lyricorum Editionibus variavit & senael, semel ωροίη exlhibuit t3pis: recte calcein Libri cinciviantωevia vcl Iunge ctiain Portuna ad Lyricorum fragiarenta; ni, hi potius videtur ωραῖα, quia Metrum id diligit certo : de Hesychii Qα,a nos alio loco. ibid. T. γε μῆν, ξιι ια &cὶ NOii cohaerent verta, quae tarmen hic cohaelis te videtitur: legendum & distingueti-
sic stis in conspirant & verba sunt satis perspicua : potes ctiana
ωι praeinittitur , idque Inox declaratur istis Oλέο - e . .Qὲ &c. Et sie Graeci saepius certe, ut sci init Linguae periti ; illa eιάνια δε .au λόγω. σπερ λίνεο eo admisso interjiciuntur spiritur lioc satis perspicuum& ipse sentis statim. ibid ποτῶ μιν οξ ι Ineptiunt Editores, quitia ni pro synata longa: nana tare is est semper. an Paeonem quartaim hic habemus 3 noli puto & ejus excinpluinin Ucri Ionico R a quaero:
138쪽
, i aero: Ointres Ionici sunt para, ut vides; & talis etiam fuit, nisit illor, pes hic secundus: quare vel aliana v cIn dedit Hephaestion, vel huic apponendum cst sulcru in ; ποτέ μιν ν οξιι: tertium non clatii r. ibid. Αδ' ανάνου - ἰιμῖσιν Non vi leo, quid haec sibi ve
Ad ἔντεα - e χαλκεα Duo Jonici a ma)ore in Versu Ionico a iminore; hoc sorte A1λαιῆ.., ulmi Metri Galliarnt,ici: Scholiastes utrarimque redigi d Molossoriun leges; quod castius certe, sed dubito.an laic irnelius. ibid. Mιγαλω δ' ἐυνι &c. Barnesius in mignientis Anacreonticis contra Hephaestionem insurgens & Versus aliter ordinans, vere ineptit: pro num . quod Ionicu in est, bonus etiam a Jra: ride thoinitiis acunaen. ibid. τι μ' Ερωε ε) Paeon tertius, ut in Versu etiam sequenti; & hinc ανακλασις sequente longa: observes aluein, quod pes polirenavis hic vel Spoiulaeus vel Trochaeus potitus sit: nain fallor , aut hoc ininus etiam frequens in veris Ionicis aminore, quae Ionicain habere solent; Vide p K- praecedo
εο, ξαμί- οναρ Καπρο ει α) Scholiastes . ριπιλε αμ-: quod Virri Eritii ii in Sapphicis areipiuiu & Vcri uim hunc ita proindς Vertunt, Gr- initi in Huiuis una com C pride. Non niale aut ini perite: set ideo mc σεριξαμην ego aspernari noli in , quod hic diserte trabebant Libri. fallor, aut lectio fuit anabigita, & in liis πρήσι διξάμην. in illissλεξαα- IDanu exaratu in ibit; iitrii inque , nuIn esse potuit in integro Pocinate, nec uia una altera nunc praeserre audeo: si προσιδεξαμεν sianaas , Κυπρ ε; μα a sequentibus pependit ; hoc conum & perspiciturn quanquana sorte ab istis Ll bris , qui πρεπιδεξαμην legebant, adimerit litera subscripta, & pro casu tertio in illis conapar erit cavi
ret, ct ut nainies accidit, duae lectiones diversae perperam ab inap inis
139쪽
. titis filissent confusae: Eruditi sciunt. sed haec ambigua sunt &eeno definiri non possunt; illud certuna, vocem Tu .Φῶα hic male n tari, ut Dactylum cum Spomlaeo: nam si prima sit longa, sequens exemplum nCn arica s ἔχημα--, std similiter plane; hoc puem v N
dent: sciit e igitiar, ne Hephaestion sit mendax, sic Pae neni tertium sequetur Ditrochaeus & Meui diversitas errit aperia :nnim in Uerlu sequenti Paeonem tertium sequitur Epitritus socii ibid. , -ἀν ααν. Λιπιι In Libris hic tres lectiones diversae: nam aliae αν απιν, & δε αδεν ha, haut scriptum. Viri Ena- diti havit dubie recte legunt & distinguunt, Οὐ ψ αν αΜη Λ π ων Φοιν ζ res est aperia. sequens ώδ α - τῶνδε vitium quoque alit:& hoc praeeunte Porio recte etiam mutatum a Vitis Erruditis iusδαμα τῶ . quid autem Barnesius 3 Hephaestioni iterum nunci uni mittit, & hos duos Versus ma)ores in quatruor dispescit minores: nihil ineptius unquam vidi; sed ita sapietat ille. ibid. st. 3 καταληκῖκα Διονύσσου l-β-ra i Hoc Catalecticum non est, sed Brachycatalectum; vident onanes. Scitoliastes ita metitur
in pes secundus sit Molossiis; quo pacto Versus revera fit Catalem-xus. An hoc igitur probabimus 3 displicet, fateor, si1c Molos- surri habeamus in loco pari, quem antea Hephaestion ab eo exclusi, sed ubi nihil, quod melius cst, suppetit mihi, id adsperia ara noni possum: Et hoc forte exemplum est naMoris in Uersu Galliarrabico licentiae; sane aliquid tale subesse potest. Si σαυλα mrinaeretur in tres sylladiis &-scriberetur, Versus etiana Catalecticus emcr-geret, sed sic plane niteret Metrimi Ionicimi; quod nescio, an hic conveniat, quia in Galliambicis sumas: σαυλα βασ Jonicus est pu-ἔus purias, ut quisque videt. ibid. q. δαλή Ο Hoc mutilum est absque dubio: scribe το θ-ακα
-ληκ- ,e &c. ibid. δ' ἐυri' πυε μα- Nota tres Paeonasteritos, quos unus tandem excipit Trochaicus-: nam sic ' deS, ἀνακλασινdemuiri fieri in loco quarto. an ideo forte Hephaessiou
140쪽
' πιαια hic etiarn intellii it significationem prirnain. κώiδεω ἔρω, φιυνων. amorem 1 veleus subniemus sιm, scilicet anaore : sententia est satis apta & satis perspicua. πορίμί- σι restitii erat etiam Barnesius, qui caeteroquin facit, quod solet: Benticius ad Horatium TIυγήμαναν praefert; quo jure, Vides I unc. ioid. πιιοέθηκε σικελος, --ἀM . Haud dubie Σικελος κομψοπ Me Vcrius Jonicus cst qui Curia alio sequenti colhaeret: & sic recte cimen latum ad calcem L, belli.ΡΑG. 4 I. I in Scholiis: Δει ταριν Therίm τ νον α ἰωνα Nihil falsius aut ineptius : an secundus Epitritus est Paeon tertius p sed verbi Scholiastae a loco suo exulant : stratri: & en eiula, H ρυ τμπιν -ιω-
non possi int. Quae sequuntur, ad cossiena Versus notata , nunc quisque ex alterius Graminatici calanio profluxisse videt. ibid.ῆ νώμα, φόρον ἰτέλουν &C. Nescio, an hoc alibi scriptimi. ibid. Iι-εις ει ι Δήμητρο Κυζίλης dixisset potius: nam illam colebant Galli. sed Gnirni naticus filii recentior. ibid. Μεγαλω - εχουσις ἀο ἐκατ- ἔ ἰωνικοῦ βραχύαν) malim τλ ιώνικησ-: sequitur
piendurn est cuna effectu: nam non modo in pots, sed reveras. Quando Trochaei affuimantur, Metriini Jonicum ex puro Ionico fit mixtu in Ionicuin ; quando Paeones tertii adhibentur, & post ultimana brevem sequitur pratna Di trochaei vel Epitriti secundi longa, ad Iaaracterean recligitur Versiis Ionicus: utrimaque liab