Ephaistionos Alexandreos Encheiridion peri metron kai poiematos. Eis to auto scholia. Hephaestionis Alexandrini Enchiridion de metris et poemate. Cum scholiis antiquis et animadversionibus Joannis Cornelii de Pauw

발행: 1726년

분량: 204페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

is in istis Versiculis; quare utrumque etiam admittendum est halita dubie: & sic M. -τα accipi debet cuna amica salis, ne Interpres fiat

ridiculus. antea perquam apposite Metriani hoc Vocaverat -ἀκλει-- εν εξ επιμιξιας : nam id utruinque compictatur: scilicet est & ἐπιμικῆν; ideoque istaαλώ M ιξ ἐπιμιξἰ- per ne clicitur. Illini notandum est uno verbo : ci In in Versu Anacreontico, Παρα δ' ηοῦτε ποθήμί- , κατιλ- trcs Paeonas conspiciamus ,

quorum duo habent a tergo syllabam brevem, id Metro Galliarm bico non censicivium est inimicii in; nam ubi plures Paeones sibi sucincedunt, ad posterioris attemterulum est caudam, quae brevis longam sibi requirit obversam ; sicuti mi certe obversum est a: plura aliquando de his . si crin aliis in Vcrsu isto Iesas, Iuxta primum Paeoncreta nihilonainus consistit syllaba brevis: quod moneo, ne impraulens lectionem arripias, quae Versus Gallianabici licenti:im

Scripserina potius, 3 θ διοτέρα, μαν ονκe κν , κυ μακραε-&c repetita syllaba. ibid. τα ἱ δε ιι αι. ἡ προωρη- η επιμιξία Scili cet Di trochaeus verus, non Epitratus secundus : si producatur, Trochaeum cum Spondaeo, si corripiatur , duos Trochaeos l:abebimus post tertiuin Paeonena; talis alitein συζυγία apud Sciroliastein praecesserat in κοψιν ἀστ: quare nunc scriptit laic , ἔξοῦς ιε - ἡ προ- ei 1 η ἐπιμιξἰα. Et hoc monenduin, ne quis tinperitior perperam intelligat Graminaticinn, qui a quantitate snlabae xv non putabat peli

dum huc venisse 'reuiquaris,.Ied ut scutentia pendct, ut vides:

142쪽

pla regit. Paulo ante mineαῖάγματα aptuna est, quia Vei sus adscribuntur duo , in quinus exeinpla illius Irienturae etiam duo: alias omeα ειγμα legenduin esset, adscripto uno. ibid. ia K. ap)Erudit sinius Florens Christianus ad illam Vesparuin Strophani Cmen i ii ia Κόλαξι : pro abiliter a limodum; plumi forte loco suo. ibid. Μήτι Μόν- &o. Haec in Tiresinophomaetusis hodie non repe-Tiuntur, quas tanten ptainas esse putatu Viri Eruditi auctoritate Gollii lib. I s. c. ao. Sed dul ito, an Gellio, vel Qus potius Descriptoribus, tuto credere possvinus; libeas cerie apud euin rescrip

correxit Comicus , per bene legitur hic: scd de his accuratius ali-

ouando.

heni correetu in ή-, quo nihil ineptius. Salimasius ad Securina Sina- nux habet siαν' αλιων μυκοῦν , inepte etiana: naniή α ι de regina faenainapi alie rus olet. Latiiii Plutonein Vocant Inseronim Jovem, & erus con)ugem Iunonem Stygiain: his sinaile est Hea; quo licani adlluc semel, nillil vcnustitis & ad Poetaritim indolena accommodatius : plura asias. ibid. EAππω, aἴπωλ Haec nimis consona sunt : narra πώλω est rππω: nihil notius. γῆ εἴπωλω occurrit alit,i: an vox similiter accipietula hic, ut pru σὴμ ria passiva habeamus activam 3 Enysius, qui se facile vertit, qui in vertendo agilis est: Non placet coinnientiam, & Iocuin habeo de vitio suspectum. An forte Sinanaias scripserat cύιππω, εὐ-λ λ κωλα sunt meimbra; εἴκωλω igitur, qui melistar habet valida & Mne conancta. Crasis est facilis, quae vcrii esse potest; si e certe ἐγχέσπαλ &αἰχμαεσσκοπas pulchre conveniunt : naim illa membrii requiraint valida e Eriaditi audicent. iii i. λύσπι Ψ - πόντι παρολαμβανε ν Rectius scripsisset v ὐε τι- ων β avsi. . Nam de duabus longis Anaphimacra hoc dicit, quae quatuor, non quinque breves recipiunt: Et sic sorte ipse Grammaticus, ut pro Aρ - scriptrum tuerit r. βραχειῶν. Error est pronus. stii l. ἀγα πήμα- Vox

Di sitiroci by Gotale

143쪽

IN HEPHAEST. EN CHIRID. . I 37

alectiva est πήματα , cujus nometa in vestis Oinissis: hoe dictum sit tyronibus, ne male caespirent. PAG. M. I ii Contextii: O -N Ad calcein Libelli seribunt oia παίσδi: nescio, qua de causa. Nam sentemia sic nil ait lucratur, Metrum autem, sive troc, sive illini sumas, ctalem etiarn modo sella, i, id est, numeris suis caret, & brevius est justo: nam quod illi non antiriadverterunti cum sit tamen luce Inerissiana clarius,

Versus hic non est Catalecticiis in Di syllabunt, sed Catalecticus in Syssabain; jam autein Catalecticum in Dilisti Iesmim voluit Heptiaestion & dedit etiana ipsc , ut sequens ille prodiit satinar Quare dicam, quod sentio de his : scribendum & es stinguenduin, Aot.λι

puer r notissiarias est pari icitiae usus; & hoc venuste intc ponitur :in gratiain Uersus scriptum pro καββαινών, quod καυβαώω, valet: d en is ausorum summitatra: surrunitates florrum suiu fl riun calices, quos sustinet caulis ; locutio non inepta est: Et immen non deerunt, Opinor, qui prO αυ' επ' ανθη naalueritu αβρ επάινη , flores molliculos , , delicatos; nec id cene displicet mihi: Fruditi judicent. ἄμη μ. ΘΘης,-ne togas m uir eleganter abundasμ.ι, ut sciunt, qui linguam callent; is scilicet is,θη: inde,σκω ciam illis, si quid video, jungi non potest apte: Et hinc est, quod cum sequentibus id cohaesisse putem; Intelligas autem jun

144쪽

pendit, qliae ad pliara abicriant: Et hoc moneo,. ne quis perperiure jungat scparatula. Quando autern prosiliret taurus p cum sccilicet ad opus cicstinatiun accederet, & qui lan alacrior, ille ipsc , quein Q,

veru in est, nec AEolicum a Dactylico distinxit Noster, ut constat si cuin his j iingas 1 odii Scholiastae, quae Infra occurrunt HS 3. ii id. In Sclioliis : Mιλ. - Ω- Εὐρι εδεων δύο μακρων &c.) Haec falsa & inepta sitiit. Nain pranao Jonica a nariore in Melicis sunt frequentis sinaa r cicin duae longae cturn duabus brevibus non sunt ..

λεγω τι τραπλασίονι , si ci ci. λόγω διπλασι ινι. Haiul dubie corruptus est

Scirolialles ab ina peritis , qui in his asini crant ad LVrain : 1cta, n-

sic proportio scri atur nulla; hinc Antidiic ClituΠl respuit . μ. ....is qui scilicet duas longas opponit uni breVi. quatuor ad unu In proportione carci; tale auicin Antii racchi iri junctis duabus longis hoequiisque sciitit statina . De illa Metra proportione Vide Scia oliastam pag. II. Nos cam fortasse latius explicabiimus aliquando. In Bae chio & Amphinaacro proportio est, quia una breVis Cum una lon ga, S una longa cuna una brevi in utroque pede ponitiarunt lon: & lainc ad με πιι:- ctiam non ineptus est uterque; quanquam in Paeonicis frequentior minen sit Ainphimacer, quam Bacclitus rita accipienda sunt, quae cautius fortasIe, quam imitti opinantur, scripsit Ucpla aestion in Capitis initio, T. , - - μο εχ ρυ εχ steia,

laudat; Antibacclitum ut a,ιπιτήδειον rejicit; de Bacchio silet: unden lud p quia scilicet de eo in Paeonicis dubitatant multi, &ejus usus in his rarissirnus est : sentisne p ibid. δεήσει. - ἡ βροωτη-Sc. Haec transposita sunt di plane inversa: Disitiroci by Coos le

145쪽

ἡ - ,α ι3ἰ ἔ-λ -- πνιεῖ π τίὼ τεν ω φνα, ἡ δ' ἰκανε, δ. pueri vident, modo aninavin advertant. E, - τίς θ τί- ας σξει πρώτους πμωνας.) Quid haec sibi votivit neseio, & mutila fortasse sunt ac male dissiposita. In quatuor Ueris sibus seruiuentibus non sunt Paeones quarti, sed Paeones primi: nam H,α αλιω, etiani talis est haud dubie . an eo respexit Continentator,& scribemium is itur M 3-εξει πρωτους π πιών - σωοι subaudiri potest una cum praecedenti δεξίο nulneris mutatis .' hoc optiniunt

Rouitur, & verboruin Syliraxis caeteroquin est nuua. ibid.

nihil apertius ex ipso Hephaestione. PAG. 4s. In Scholius: ενΘα Τα ἡπὶ το Τρωον φ.ς v πιδώ, &e.ὶ Tetrasyllabos intelligit, qui sunt sex temporum: itITNTyllabis unita est Molossus , qui sex teinpora habet; sed ex solis Molossis nunquam Versus, quantum ego scio, contextus est: quare regula ad Trisyllabos pertinere non potest. ibid. .λιω-&c. Haec vice , πi sitis Scholialles , & nihil cuni praecedentibus

Scholiastes forsitan ipse. ibid. In Coiucxtu : ιλS' Uossius .υιγ ἰλ3 . dubito , an satis bene, propter Dialysin, quae ex Versu Endecasyllabo facit Versu in Dode asyllabum . sed haec alias loco suo. ibid. κατ' ἔρω- Apa e, apage ineptias : pcmene Uose

146쪽

ANIMADVERSIONES

scriptu in pro αξ- έ, s dederis in urium ressire: hoc aut simile qii id dicere potitit Poeta. 'ipsuIn Μελαγκa. hic notaten proprium est thominis; Mιλαμπους, Μελα ιπι .c. & alia gemella ha rnus alibi: haec suspicans scribo & vera esse possiant; attende , attende quaeso.αι δωι certe impensius placet milhi, ncc Acile ego abjiciam: Dores prΟ ἐι, ut notuin, αι ; quini in his apprrime convenit ipso Idioinate suo: Μελάγχνω autem elegans quoque & ex facili namin; nam fallor, aut ex Jota adscripto ΜιMέγχρονι &Μελαγχνοι etiana orta hoc loco : Nihil pronius, nil ait frequentius; sed audicent Dom. ibid. H. αυτῶ αί- α) Nam pes prilnus duplici minio fingitur ,& vel Iainbieus cst Hexasemus vel Jambicus Heptasemus ; pes autern secundus citiain duobus inodis adornatur , & vel Ionicus est aina)ore vel Paeon secundus : haec quatuor sunt xi; μα- , quae staquens Canon, ut vides, non recte exprimit: scrribe igitur saltein

paulo aliter forsitan ipse Hephaestion ; sed pariana resere, ubi rem ipsam tenemus & pauciora nostra lassicium .' si plura desideres, scribere potes AE'. ββαώ. β.. ae. ββαβ. ββαα. βα. β.

147쪽

Ista postrema est indifferens . sic nihil planius: praecedentia, quibus haec ipsi respondent. ibid. αιματέασι κήδεοι Hoc Graecum non est: in aliis Metissimis scriptum e at αζματἐμι χ siastes, quod ego amplector lubens : ἁρματέασι κ-rn curru sedens ;praepositio abest & subaudiri debet: E est ri, ut scium ipsi pueri; &haec copula a verbis sequentibus pependit, nisi filior. ibid. Mόλισ-E,νη &c. Haec nimii cum praecedentibus habent commune, ct plane aliud exhibent exemplum: quare. accurate separamia sunt , ne in errorena inducantiit Lectores. Ε νη nomen proprium est , qviril apiul Griuerunt etiam invenitair in Magno opere : alia omitto. ibid. Πιμοσιν αι &c. Haec sensu carent: Iegendum

δών. ἀι hic Dorice iteriam scriptiam pro εἰ, s: sua a minus placet; alias utinam verterent: tu tamen fac, quod velis; γα adjunctum id certe non vetat : αἰ-ccnties eniim Iungitur optandi forma.A.M.c in Legem Metricani peccat; nam Ionici debent esse puri, quipedem primum excipiunt: hinc Ri M .. scripsi, quod propter syli hae postremae naturam inibimm Jonicum efficit purrum puluin. I, ω est nomen proprium Deae Marinae, quatia omnes noviamus; Et sic egregie 9α μιμιδιισ- a nobis restitutum est : Θαλαασικατ- ipsi proletarii habetant in ore; huic assine Θαλαμάμε . priina in IνωIonga est ; quare Versum hic habemus cum Iambis Heptaseimis: Et hoc perbelle convenit cum Canone Imox adscripto. Primum illini LIινι-- verba praecedentia sibi habebat ouncta, & omnes intelligunt statim; Novissimum απιμασχών obscurius est,& Lectorem re linquit incerium: si una vox sit, Dorice απιμανδι scriptum pro ἀπομαζων, quod ablactans denotare potest; sed de una voce dubito,

o duas malo: scribendum igitur . .. μασδοῦν'. Dores μασδὲσ cti Mnpro ut nemo nescit. Eriant, qui lecturi sunt απιμαμων , al-

sergens; & hos ego genio suo indulgere sinaim: suspicio potest esse vera, potest em falsa; ut dixi, Vox est obscura , nec habenaus ea,

quae sequetrantur & cum hac voce cohaerebant arcte. ibid. κιε,ωνο αυτω .Q.ι Hic Canon est utriusque Versus; prior duos Janrbos, posterior Spondaeum cum Janato ponit in principio: Et sic apparet, quam appositum sit nostrum I=ώ. tu in duos sterii in Cancncs c spesce

148쪽

ANIMADUERSION Es

I42 unum prolixiorein. iou. Ac tοπταν. καν. &.c. Hic etiam Canouutriusque Uersiculi uno ductu apponitur minus bene. PAG. 8. Iii S laolsis: ανααλ ωιδεσν&c. Apud Hephaestione in iii ipsio contextu ei α. ααλε μυου : quare&hic ita scribe. de Ueris su α, κλώ ἀ- liabulinus jain supra in Selaoliis; unde est, quod ab alio Grananiati eo haec protecta credam: nam ita vix unus idemque.ibid. Φῆ λυτέρω α να νααι Cur ita ali Versus separavit & pro duobiis exeimplis liabuit id illinctis p ita videtur, si veri a consideres: sed sors mentena inale expressit; nain & priinum exemptuni ex lai-bet, quod iue cx sc ando attulit, frustraque bolius alte ruin ab altero verbis disti laguit: Quicquid sit, inihi locus videtur uirus cuni aliis Vitis Erilistis, qui Sapphica collegerunt, nec Gnalni nati cuna moror. ibid. In Contextu : Xαῖρ' ὼ μιγa Tetiaγέλως quis clicatur , itotissi in una est ex Grammaticorum Libris : hic νιλ. c plane aliter accipitur, & dictio est mere Cornica: ipsuna risum scilicet Cratinus vocat risu na Milein & niaxime necessari uiri; risu in , quo carere possit aut carere velit nemo; γέλω - , M'. etiaν, α Μα ζαχριὼν : qui in Conraedia non sunt hospites, sciunt Co naicos ita voces sorinasse aliquando. Scholiastes legisse videtiu μογιλώς, quod plane alienum est ab hoc loco, ut sequentia probabunt statim. ibid. επίπια σ) Si ἔμιλιτε ι dixerit Cratinus pro .mλητη c. nihil verius hac scrripturii; sed ea de re dubito, quia .mλητής placuit Graecis post inVentas duplices semper & ubique. Ad calcein Libri coire tuim .hiλ3 v. s; quod partini probo, partini lin- probo: rectum est . ιλε, quod pro positum hic, ut λ. t teste Hesychio pro σιαε μιλην1s alibi; τ.ῖσ dignum est Morbonia, quia ἰπιππιι alterius est seXu S. Legenduim .hιλε νῶς ἔπι παιή: ἰ πα sunt aι μιγιορτει- ut leginatu apud Suidam in .R ἐπίπ4ιutinis indigum esset, & sequens τῶ ημί πραι φὼκ non diligeret, quia itiniis gemelluin est sibi: -ῖς ἐπίπαιε igitur sumsi, quod apprime etiain elegans propter casum tertium pro secundo. ibid.Tῆ. ἡμετερασ σοφἰας τῆς κωμικησ scilicet: nam fallor, aut Cratinus hie loquitur de ipta Arte sua : sequens viri πάννων sic optimum quoquc est. ibid. ἰκρίων ψίφη κ ἔαρια hic sunt Theatri taruit Mia; horurn & spectantium ψοφησιν Vocat risus illius anubilis matrem r

149쪽

I,νιιιι est plane Cornica; Et sicχ ωγίλωι nostrum aperie stabilitur, ut ibid. - θ α ρο αὐτοῦ δώ.) - αν ἀ respicit praeccdens τρί- με κεν : nam trium Versuum postremuin cuin Archilochicis conlparat Hephaestion. duo praecedetues ciun suo Ephthenai inera incidunt in vocem climidiatana; quo peninet istud M. συλλα ι : rcs est

aperia.PAG. G. 3 e VI ιι ηιν αγά, Παισην &c. Hoc ineptum est,

quia Versiculus adscrriptus , Aὐra b συ ΚαΜιάννα , nihil minus est , quam Trinaeter Anapaesticus; Vide naodo, quae ipse Hephaestion de Anapaesticis scribit. Nihil notius, si haec a liniine modo salutaveris:

διποMis enim progreisuntur Anapaesti. in aliis Menit ranis scriptuna erat Ms--απαιτην-: quod ego pro, & ornite absurduintollit; alias legendum esset A,totis nam talis est , eris si lus isse, sed Brachycatalectus. ibid. --ραύύi2 ..ί - εὐιῶ μέσω Unde pendet omραιτοῦ, n H neano mihi dixerit, quia nil, ilest, a quo pendere potest. Locus est corniptus: scri τοἰνιιυ &c. repudieret igitur &c. de SpOIulaeis in medio concedit, quod de Sporulaeis in principio non concesseriit: nunc aperia est sentcntia. ibid. .mρ ε ιν ιξ-e κ ριαμοῦκώ Vitilina inanifestunti. Scribe ἰξ ιώνια. e : praecedentia clamam. st Id. δ ἀνα-ιι ιν μιλο-ὲν πιι--ὶ Haec etiarm non sunt sana: nam quid H - hoc Ioco nihil, nihil . Caecinieriint Ain nuenses, mina haec describerent, & aliud dederiant pro alio: tii lege, τ - λῖον μελεασδε ποιήσαου. Sic nillil planius : Spoiadaeus est in

Versu Archilochico, & propter Spondaeum sequentem facile nautari potest in Molossum; hoc dicere voluit & dixit Hephaestion.

150쪽

r 4 ΛNIMADVERSION Es

Lege igitur rivis T μψεις : Numerus multitudinis positus est pro numero singulo; δε-Σιωφ is pro --Σwφ': talia halaenius infinita apud Auctores utriusque Linguae. Et potuit cene Cornicum quid ae salsiiun sub ista Enallage latere apud Cratinum: nam Insula fuit parva & nuinero atripliori minime designanda; quem proinde adhibuit Corculum festivum, ut Insulares Iuderet & eoriam arro-ςintiani ipso DLirnatis titulo perstringeret lepide: Conaicoriirn in lo- Iona nosti. o. Σw ΦM; absque articulo est apud Aristophanis Interpretes ad Vespas : Pollux e. Σιριφι ιις habet : utrumque boniana est , &ab his Σι-ἰφ.ι, ab illis Σεωφ-ι dictum fuit Drairia: qui aliter sentiunt, errant. Vide Pollucis Interpretes: Nos plura de his sate

Delaenius in his esse cauti, quia Iocos integros non dedit Hephae - stion, sed locorum modo partes, unius Metri ciuione habita. ἔχον--ι verbi gratia aptissime sequi poterat: Nnge Uersum Aristoph neuin pag. ubi similis plane mutilattior nihil apertius. Si prom,giso Uir Eruditus dedimi κόροι- , id longe fuissEt speciosius : &sc tamen nihil ego minassem. τώ in πιλυζω ν hic male notatur longa: nam sic de Catalectico non constat. Lege igitur cvios ut Tr chaeum, & pro longa pinge brevem: in Asynarietis postremae sunt ambiguae, ut in ipsis Simplicibus; - autem brevis est sita natura. ibid. μ' ο λυσιμελῆς &c. . λο ρολησ mium genere distant, &mendum ingenue profitentur. An legendum Aλλα μι λυ μιλ H I stri Q παγ ita videtur sed in Lyricis edunt vulσο λαὰ μω-ω 'sαιρε δάμναται : quod aptum quoque est, & mihi

nequaquam displicet. Elige sector, & suime, quod cupis. ibid.M,' In &c. Haec perquarn Obscura sunt & non leviter sorsan corrupta: Vime tamen suspicionem meam 3 Legendum sorte: ινι Διν. Wi MI TMeeακέω . Ver inue s Dinomeni TVrMiens. . pro notissinnain est: Et hoc Metaphorice accipitur hic ; quie- quid scilicet eximium est ac laetum, εαρ dicitrur proptςr ipsius veris indolein exitiniana ac laetam: .i ἔφηGι τει πόλινs iae ex Λthenaeo in

SEARCH

MENU NAVIGATION