Manethonis Apotelesmaticorum libri sex

11쪽

1 ci in iro auteni forti iunc ludi lirio ut liber qimrtus, liui ullis nona iiii laus pessi in iis est, ii ac re ceteris libris fore oni nil, iis praestet. Nil ait igitiir ex liac quidem caesi ira clo IIanetlionis aetate euicitur. Ex antiqua autem illa tertia pellis, quac in hoc carmine regnat, caesuratipparet, rectis sinae Statuisse Hermannum, ante Nonnum

Transeanius iid Productionem brevi uni sui labarum otica Maraim. IIuitis rei exempla apud Manellionem haec

reperitin tur: I. 142. υπο πυρος, ubi nunc ino, secundum Holsten. repositum est.

177. δε Κρόνος ἐπιών, addidimus rε. Potuit etiam

25Ν. κατὰ πόλιας , sed L. H. ΠΤόλιας. 272. χεοσῖν ὀλέκουs'. Dorvillius χειρεos eorrexit. I. πλήρει ἐπι κύκλω, scribendunt, ut postatio turn vidi in iis, πλῆρει ἐπεὶ κυκλτ. III. 58. πατρ' ἐνὶ μεγάροισιν. Nunc ibi legitii r πατρι εν, scilicet volui in iis πατρι ἐνἐ; illii id excidit ilol, is: invitis, sed parcendum etiam fuit apostropho. 233. ὁοσα δ' ἐπιλεζωσι.

reliquimus non modo , quod vocabulum pluriuinesset syllabat viri, sed et iniri, quod sentcntiae ili tinctione productio adiuvaretur. Diuitiam Cooste

12쪽

XIII

358. πόρνας και τριβάδας ἀνδρόστροφα. Iam correxit

564. α θεσμόταγος, α τράπεζος. Ti'anspositione inendum expulit Herm.59S. Κρόνος Αρης. Correximus Kρόνος τ' vς τε. V. II. κάματος ουτος. Addidi inus rε. 26. κάματος ευσυνθέτω. Transpositione locunt salia

vimus.

20 I. κλινοδὼν επέρηξε. Coniectura Daeiritum si stulinius.

270. φυσις. η δ' αυ φυσις. Distinctio ite maiori quodammodo excusatur, at non inepte et E addi potest. 330. στεῖρα λοχός. VI. 100. ευrραφέες, ὁπόσοισιν. Senietitiae ratio postulat, ut τε adiiciatur. 296. ενι γενέyλη. Correxit IIemn.427. Κυπρις ετέροις. Emendavimus. 646. δόντες ἀπάμερσαν. Correximus. Apparet igitur , numero liuiusmodi exemplorum Manellio licui nillil lare ab Alexandrinis differre. Atque ii omini exemplorum nonnulla scribarum errore nata sunt: alias lint similia eorum, quae apud optimum quemque Alexandrino mim iii veniuntur, et ex iis exemplis quidem apita Manethonem pariter, atque apud illos, alia fiunt eius ni odi, quae omnem ii edicinam respuunt; ulla contra sacillimo emendari possunt. Quas in emendando I ationes sccuti simus, quisque facile intelliget. Illud vero vix opus oriti non ero, ne singulos quidem Iiuius earininis lit, ros lio otioni ino adeo differre , ut de diversa eoruni aetate curii Iuidquam statui possit. Ceterum corollarii loco iuvat apponere sollemnes illas bi euiu in sylla liarum pri luctiones, ui ἀενίοιο I, 207. ἀθανάτοισι Ι, 127. 19S. ἀθανάrων VI, 437. 471. ἀπαιδιον. VI, Diuitiam Cooste

13쪽

Dicamus nune litatu.

que ille. 72. προς δ' ἔτι ἀργαλέους καἰ ευτόλμους, Correx.

228. δῆμου ξγητῆρας. Mallemus nos scripsisse disων.

14쪽

1713 veluti v. IIS. 445.

Manetlionem lite illic liaec particula posita est, ut IV, 31. 233.

15쪽

296. ἀεικεα εργα. δ298. εκοντὶ -ὰ. Correximus secundum Lolaech. ad Pthryn. pag. 5. Fortasse scri 1, ei dum κούσιοι. 439. συν δε Arvi K. και ἄμα γλι ω. Vid. at in Ot. crit. 495. κατὰ ταυτὀ η ἀντιπέρον. Vid. unito t. crit. 656. κατὰ ἄστυ.685. θέστατα εἰδώς.τ17. ὀρῶno n. Correximus.751. μούση καὶ αἰθ. Correximus. Itaque etiam eo, quod ab Isiatu Petitur, argvincnto non esticitur, Manellionem infimae aetatis esse. En vero itu-xum fortunae lusum, bonos, ut Srna postus nit, evertentis, ct improbos erigentis, si hiatu singulos libros taxat, is,

libros V, II, VI, libris I, IV, et III, antiquiores liaboro eogoris. Quid Z quod si ad illud hiatus genus, de cilio

Herm. ad Orphic. p. 770. ct IV ernich. ad Trypti. p. 481. dicunt, indicium de aetate libromim moderaberis , etiam sic ille liber quintus omnium evadet antiquissimus Z Nain in ceteris libris talis hiatici rarus, in hoc id ro satis lae

quens est.

Nunc de correptione attica et sed quoniarm omnia, quae in singulis Apoteles malicorii in libris insunt huiuς coi reptionis exempla recensere longum est, nco ad propositu ni videtur esse necessarium, liber auicin mini-itius i. e. quintus constat 340. versibus, huius litari exempla quantum seri poterit, perlustremus omnia ; reliquomina vero lilarorum ea tantum, qtiae primis quibusque 340. versibiis continentur. Hoc modo quae sit in Apot les uiaticis liuius rei ratio , et quae singulorum librorum inde essiciatur aut aequalitas aut diversitas, satis appa

rituruna esse speramus.

Itaque sin3ula singulorum librorum exempla secundum literas digesta contemplemur.

sio. I, 5. 6. IS9. 303. II, 16. 199. 211. 222. III, 1.45.51. 62. 92. 247. 268. 291. IV, 3. 27. 99. 113. I 41. 154. 158. 16S. 275. 312, lege Uριστούς. V, 28. 101. 127. 133. 199. 262. 2S1. VI, 19. 41. 92. 115. 340. Longe

maior nume rus corurn exeniplorum esscitur vocata

lis βρέφος et βροτός , ut imirari liceat, cur poeta mutuerit glaiidibus vesci , quum praesto essent et lai salutherrimi. Nam leni vicinoma In Verboruin mutatione si illis locis pro βρένος et βροτῖς scripsisset

16쪽

XVII

τει. 216, lege τευχον Πν επ' otia. IV, 59. 160. 173, fortasse τ' ἀναται νει. IS9, traira positione sanari Potest.221. vi l. ad v. 173 . 227. svid. ii I. II, 317 . 286, i ortasse fρη Κυπρις ἄμ' ἀφ9 n. V, 3. 110. 119. t ire 9είαις υποφήτας. 194. 269. 319. 335. 336. VI, 14. 242, te e πρις δ' ἐν μεν. 269, aut transpositio ite aut IIαφι ος substitii oncto tolli potest correptio.τρ. I, 13. 3S. I 22. I 61. 199. 236. 24 l. 31st, logo και τε

17쪽

. I, 91. vide de pentam.). 122. 127. 235. 262. 160, l. go n. II, 161. 168. 256. scd vide Ad l. 313. IV, 54. st . I 21. 225. 232. 2S3. 317. V, 77. 105. 202. VI, 162.2S7. 207, lege πῶς αν φράσσαιο. '

III, 135. I 36. 243, scribi poterat μέχρις πυμάτου. IV, 21. 66. 102. 165, scribi licuit νυν δέ τέ με χρέω. 26l, scribe κελαινοχρώς τε. 330. V, 22. 23. 24S. 30S. VI,

βλ. IV, 235, scribe εν ἀλλοτρίοις βλαβέεσσι ct lib. I, 35si, sortasse ooναχὰς βλάφεις θ' restituendutia. IV, 236.303. γλ. IV, 184.

II, 142. 284. In his omnibus quo eiusmodi locis substituendum γενεή. III, 114. IV, 101. VI, 170.213. 296. κλ. I, 92. II, 40, leue χειμερίζ κύκλου τροπῆ. 43, lege κύκλοι τέμνουσι δυ' αζονος. IV, 167. V l. 239. πλ. I, 4. 218: sci ilai potuit πλοῖτος Αιός ἐστι. II, 299. III, 37, lege μίτραις. 122, lege nλάζει θώμ' ἀλ. 232. 23S, lege πλούτω δ' ὐn ἀπείρονι κοσμεῖ. IV, 9.67, ile leto και scrib ἀπλύτου δυζος. .. 82. 107. 162. 182. 222. 249. V, 282. 311.

18쪽

ρῖς τέχνας. III, I 00, lege πολέσM δε χευῶνὴρμ. τέχνας. IV, 123, victo ad I, 2SS . 191. 203. 236. 269, hic τε deleri potest. 277. 332. m. IV, 10. ζ. I, 16, scripsit Gr. Ἐγώ, Ζῆνα, sed vide nn not. erit. ot Ad I. IV, 81. 217, scd est sui iEesis. V, 133, leo o316, liabet aliqua in ex Ciranti Oneri a Domitio

proprio, scd legesis σνν Ζηνι. 33S , aliqua ex parto

interpunctione mollitur.

Ex his apparet, lil ros prianum , Secundum , tertium,

quintum, denique sextum, citio id attinet ad correeptionein Atticam, non adeo inteI' se disserre: qiuartuna lais esse deterriorem inulto. Longe autem Pthirima exempla es sic iuntur littera et non pauca sis verbis Constant, quae aut orni ino sita natura aut certe ea sorma, quu poeta uti voluit, ii exametrum, quin violettur positio , non ingrediantur. Permulta porro exempla est iciuntur nona in i laus propriis ci voca Inilis , quae nil la anc disciplinnni pertinent. Nota exiguus denique exemploruni numerus ita eomparatus cst , ut vetui es epici aut ea ipsa veriba, quac in Apotelesinaticis in ore Atticorum Corropta inveniunti iri aut eoruni primitiva nut composita aut derivativa liac correptione usurpaverint. Ceterum nonnulla exempla probabili emendatione nobis videmur sustulisset alia mendationes. Sunt illae quidem audaciores, nec tamen PI OPtCrea cus Proposui Inus , quod putaremus, eas in Contextum, cincIn nitant, esse

recipiendas, sed ut ostenderemus, quana facile scri potuerit, ut scribae id genus Viti omini carminibus inferrent. Certe quac exenipla litteI'a ζ essici utitur,. ex hoc

fonte manasse nobis persuasu Im e St.

Priusquam reliquas liuitis continentationis paries Pergamus, operae pretium crit, videre, quae sit ratio latius correptionis apud ui itin Alex niuiri noruni eodem degenere Poetam, Nicandrum, et apud Mnx linum, qui in ea ipsa disciplitia, in qua Apoteles uiaticorum s Piptor, versatus est: de titile apud Ileroici generis P Oetas eos deinque recentiores, Quintum et orpti icorum scriptorem, iit intelligatur, quae sit inter cos, quos modo dixi Iariis poe-Diuiti eo by Cooste

19쪽

et Apotelesinaticorum scriptorem similitudo aut disserentia. Itaque pro nostro instituto etiam apud lios semptores haec auaestio intra 340. versuum terminos subsistet.

δo. Nic. 50. Orpb. 21. Quint. 74. M. θρ. Nic. 55. Max. 24. 35. 49. 157. Orpli. 29. Quint. 14.221. 235. κρ. Nic. 9. 242. 252. Max. 247. 305. Orpli. 54. Quint.112. 160. 194. 257. πρ. Nic. 17. 273. Max. 37. 313. Onpli. 8. 19. 30. 3l. 80. 103. 282. Quint. 293- 29i' o L case Nie. 219. 246. 327. Max. 32. 51. 324. Orpb. 21. 66. 69. 87. 161. 234. 266. Quint. 65. 174. 212. 222. 226.904. 327. 329. ορ. Max. 173. 249. 326. O la. 30. 309. Quint. 289. χρ. Nic. 76. 155. 202. Omli. 328. βλ. Nic. 2. 306. γλ. Nic. 142. 237. 299. Max. 11.

ar Max. 137. 181. Orpb. 24. 133. 140. 327.

Iam vero intelliges, Ploci ad Aui anx correptioneni attinet, Orpli eo Quintoque lilaros Apoteles iniiticoru In Pruo-

ter unum auartum non esse pei Tes , si qui leni at, illisti eroicorum carni inunx scriptori laus maior in lio Q genero

diligentia exigi potest. Nicandrunx Manetlio lioe no in in prosodicis dicamus. correpta priori Sulla, a lxx libi is Apoteles liratio rum

legitur primo et quinto. Id si omni una Consens 1 Indicium esset actatis, nec nita npparerent laus de netate liorum sit, rorum coniicere liceret faciti

Megotio ab lioc possent vitio defetidi . dam I, 96.

Diuili od Corale

20쪽

impedit, quominus corrigas : πάντας αn' Ἀλίου καλὰν φ

γεειν, οὐ δ' 'Aon' et 256. Aρεος ἐει Κρόνου μέσσο Κυπρις κακοεργός. Dein I, 354. lege ψυχρὰς ἐων θερμοῖο μολῶν

τόπω αυ κακοεργός, qua inquam omnino hic versiis It Ohis suspectus est sui l. V, 60.). V, 46, deleto vocabulo ἀ τῆρ, quod glossa natum esse admoduin est verisit nilo, scribe ουrως ἀργαλέοισιν εὐοι σεται ομματα καλός. In versu 105. ulcus apertum est; sanavimus id aliqua ex parte; reliqui in iis istud καλὼς : ut etiam haec macula facile ab

disp. Res monet ulterius versus Hesiodei, quem attigitti conarinus: etiam inde sublato glossemate vitium tol

nem vix apti l Nonnum serendam sententiae causa Correximus.

ἴδωρ, quod Illar. VI, v. 424. prava prosodia reperitur,tano ere non ausi sumtis, quoniam repudiata mala illa cae- Sura sanari Iiis I audaciore coniectura non potuit. Licet

enim scribere : Κοσμῆται κοπρος ωδωρ αντλοις φορέοντες. ος apiid Manetlion cui inultis locis etiam in thesi Producitim reperitiit , iit l, 98. 11 9. 245. II, 170. 266.

t II, 163. 329. IV, 79. 598. V, 181. 252. VI, 176. 572. 7 .

ος VI, 56. in illosi productum correximus flagitante sentetitia : sed sin3c scripturam ῖσον probam esse , quam sicile poterat μεγαροισιν scribi. Fortasse etiam ισόγγι apud Nonnum addita pra opositione , επ' vel vn' ad com- In Inem e Picorum usu in i evocare licct. Quid vero sat voce ἰσώνυμον apud Nicandi una Theriacis κολος IV, 621. et VI, 237. apud Gro novium correpta prima legebatur: sed uti o quo loco sententiae Causa Te erat expellendum. Πληθυν libro VI, 308. servata ea, qua Veteres utebantur , Imensura legitur. Deni clite quo vitio correpta E αι syllabae ante Consonantem ex Benileia inclo te inporibus ceteri scriptores, eo dein et inni Mniicilio tu in I)orvillii tum aliorum nostri se lue Emendiiti otii biis litteratus est Conse P. II, 112. 201.

415. IV, 390. V, 27. 28. 61. 139. 191. 257. 340. VI, 152.307. 485.

Quoties omnino prosodiaca errore librariorum apud Maiiollionem depi auuta sitit, licet videre ex iligente I corum lioc nomitae vitios omini segeto, Cui dente tendae post suam Dorvillius aliaque viri docti sulcum admoverunt, Duiligeo by Corale