장음표시 사용
21쪽
nos quoque spiei legitim nobis vi lenivir non frustra secisse. Cons. I, 24. 41. 96. 168. 327. 335. 355. II. 3. 10.31. 37. 42. 49. 83. 94. 106. 108. 110. 120. 204. 216. 224. 231. 232. LII.). 264. 279. 290. 297. 299. 324. 359. 374, subi pro id ' Dor villia fortasse magis placebit n).382. 405. 422. 428. 433. 434. 435. 455. 472. 485. 48T. III, 10. 41. 80. 89. 105. 124. 158. 180. vid. de caesura . 188. 194. 214. 2I7. 258. 351. 397. 417. 419. IV 6. 50. 173. 177. I, II. . 188. 195. 210. 212. 230. 255. 305. 325. 383, 398. 455. 481. 598. 626. V, 5. 8. 12. 31. 63. 78.105. 112. 115. 124. 140. 141. 142. 147. 163. 164. 169. 177. 181. 182. 190. 194. 195. 200. 201. 209. 214. 216. 221. 222. 245. 262. 273. 310. 311. 312. 319. VI, 45. 59.62. 70. 79. 105. Ii 8. 137. 172. 176. 185. 240. 308. 346.395. 399. 419. 433. 439. 460. 498. 538. 596. 662. 665.688. 701. 73T.
Permirum est, reperiri in libris I. et V. versus olesiacos hic illic li exametris interpositos; quod rilem TyrWllittus exagitat. otifer. I, 37. 76. 91. 99. 114. 124.128. 152. 159. 175. 209. 211. 336. 345. 348. 349. 352.361. V, 55. 292. At vero si quis nnini uim iu ducere PO sit, ut credui, tam at surde 1 umeros ab ipso poeta esse perturbatos , in Inen cum ex iis, quae hactenus explicata sunt, BPPareat, quarii religiose in liis libris prosodiae praecepta servata sint, id certe intelliget, tales pentametros fieri non potuisse ut idem scriptor essundoret, quales sunt I, 348. V, 292.
Quam facile autem nonnulli lieroici versus in olegiacos commutari potuerint , monstrat insigne illud exemptu in , quod extat V, 310. , tibi deleto διὰ perfectum pentarii triani liabebis. Verunt tota res nol is quidem tam inepta videtur, iit Trimalcitionis tantum Petro tinni tena ulentiae Satir. p. 14. ed. Lolich. in aut ii is ceto cuidam sepulet ulis ii scriptionis auctori, qitulis est apud Iacob si uni in 'Volsi inualcct., I. p. 104. ea in coitilonare possimus. Sed si insititios esse lios versus statues, nonnillil dissicultatis eo creabitur, quod lite issic versus elegiacus secum trahet mai-IIa 11 unius alteriusve proximo mitii versutim. Nonnulli sanosia iit vorsus eles iaci, qui cti in inodo abesse possint, ut I, 114. 128. 152. 349. Veriin tamen suspenditur de huc Ira Sulatet tia etiaIn pio picreti, quod versus elegiaci facillime in lic una tros traiisso imari possunt, ut tutius sit stat uisse , corruptela lios versus natos essor exenipla emen-Di0stigod by Cooste
22쪽
lationis suis locis propo fuimus : unum est, quod retrao- te inus, L. I, V. 211. nunc ita scribere placet rουκέτι τον αυτην ἔντος κατέχει δύναμίν γε,
Oratio in hoc opero non est aequabilis: simillimi sunt eo Domitio litari II. III. et VI., et pari modo libri I. et V.;
in qui ibus quae ceria itur somno uis discrepantia, enicitur interpolatione potis finiuin, in libro quinto inulto magis foediusque grassata, quam in libro Primo. Peculiare quo uin dicendi genus regnat in libro quarto: qui tamen, quod me in orabile est, cum uno libro primo nonni Odo plura vocabula , scd etiam totos versus leviter iurni ututos la Til et corninu nos. Orationis consormatio in omnii, iis libris millime perplexa simplicitatem sermonis epici pluruinque accedit. Verboruin compositomam cum in agna sit in omnibus libris copia, tum tanta in libro quarto, ut etiam liuo re ille lilier cum ceteris comparariti ullo moclo possit. In laoc igitur genere scriptor facul-tiitem qua tutam ostentavit, sit pe tarn En praeter necessitatorii et ulti a moduin ii Oo a I tisicio usus est, ita ut non-
iii iniquam vel lai vis fieret Olbscurior, oratio quaesita et iiislatii , riuinem in elegittit s. Scilicet novitatem insolentius lue urbor urn ad alia plificandam argumenti tenuita-leIn au Cupatus est. Ex eodem sonte manavit, qui lito illic aures pulsat, sententia I'uin strepitus, nec ta Inen ne-
igni t potest, in tanta ruru in , quae his libras tractantur, similitudine et ieiunitate litiud infeliciter poetam clul Oriisse, ut varietatis iucunditate oratio peiffunderetur. Ma- .i ne u utent tuiti illa et i inpedita est oratio in pro ociniis lil, r. cluinti, iiiiiii ii et pisiuit: sed librorum primi et quintilii Oo excitu tritia videntur interpolatione, qua prae ter qua illiu vix ullus ceterorum lilarorum plane Vacat. Ut ud ca , quae Manetlionis pruria videntur esse, O Cul ula, oi'ationem reici amus, trabes illa in indice veri, Oruim ipsa typOTuni forma ali ullis distincta; sunt auten1. iou modo COInΡOsitu, sed clivin derivutiva, et saepe co-Diuiligo i by Cooste
23쪽
quod est suspiciosum, et &σεβίμον, quod videlicet ii ovo
efficiuni est, nullurn vocul ulli in m Perilli P cori positu Im , quod iure reprelieirili possit; 1 orti su et i;i in unoβάσκαιρος non sollicitata luin ibit. Ita sexto ni illiini o innino liuitas generis vocat, illi tria invenitur, quod ollent zit. Quod si libros ipsos Itoc no initio inter se comparέil, is , idebis, et ratio ite et ivit Inero vocii initor uni id genus ti Iartim quarturn in axime a ceteris distem e. Nam in ii Doli Iaro ei iurio nova vocat aula Intulto plua a, quam in CetEi is lit, ris clinetis continentuI . operae pi et iii in est, coinmemorare , ἴn quibus Apotelesinaticorurn lit, ris vocabula Mati ilioniana eadem legantur. Pitii iiDii libris priino Et iquarto Communia Sittat,
24쪽
lii, ro quarto com lilaro Primo, secundo Et tertio en , quae pnullo supra Conrinem Orata sunt; cum Id,ro sexto τεκa σπόρον, πολυχρῆμονας et λαπόμους', id ro quinto cuin prirno et sectu nilo dνςγαμιον, cum tertio &ποκέσρος; sexto denique curii luiro II. III. et IV. ea , quae modo dixi inus. Nunc ex Apoteles nanticorum Idiuris ea asseramus vocat illa, quae a recentioribus tanturn modo viden inr murpata esse; deinde, quae ali iisdem sunt frequentata; deni lite quor III tisus a VPtem In Consuettuli ne plus minusve discrepati Perse que in ir aut In than I loque rem ex nos
In libro IV: ἀκροβολεῖν. λλιξοπόρος. ελικόδρομος. ἐναλ-
25쪽
L. II, 113. ct 684. liuo ast ei rei debet. Iam enim nos piget a Grono vio et I)or villio iii diictos ita scripsisse, cuin id , 11io 1 v. 684. lither IIalensis praebet, ζεισ', i. e. Ce tui, Te-Ponei duni esset. Istud ιὸ v. 123 , quamquam corrupti iuxCe Irauimus, iiiiii Cimu rei uiuimus : sol tussc ταυτ' ozo scribendurn est. Coinrucinorandae lioc loco stitit etiam particulae γὰρ, δε, τε, quae uod cin alio do , quo aplut recentiores xoperi utitur, in lil Iris A pote lesinaticorum usurpatae sunt.
Atquc ιδε in lilbro piinio semel , iii quarto tricies legitur. γὰρ in libro se iiii do seinet post duo vocalbula Positum v. 454., tibi tanaen facillime suae sedi reddi potest, Si scribitur , αυχμηροῖς γαρ τευχει. Eodem Dioclo lila. III, V. 317. τοιγάκαρας γὰg τείχει. At nec III, 255 , ncque VI, 275 et 656. tertia sude movcri potcst. Vci'unianicu
26쪽
ην quidem in Apoletesmitticorum libris euin optativo constrii Ctiim multis locis invenitur. At iure diibitam: potest,
uti uin thaec Constrii otio depravatae loquendi cori suetudinian lilararior in error i trilii lenita sit. Et eitim lenis si ina in
dicitia lia eo labes turn ubique tolli potest, turn apud Manetlionem , si pro ἔχοι, ἰδοι, ελθοι, σθοι, συνάnr0ι reportati tur a, itan, ελ , cetera, res consecta erit. Sin vero alicuibi coniunctivus non letini facili manu in optati vulnt I BIuformetur, pro nu I'es ingere M quidni liceat Z Lenis- sitna ctiain illa est corrigeruli ratio , qua a , quod Sul scriptum vocatur, saepissiime a librariis neglectum restituatur. Voruntamen quod optimati ibus veterum scriptoriim liberaliter largiri solent , in quo ruiti scriptis Diniata quasi ad amussim cxiguntur, idem aerariis concediri Olunt: recte, modo ne in iis robus, quast apud hos aeque ut luo apud illos corvplinoos inscitia sorti ai uin et tota cisini stillaesis potueritiat cotti in tui. Quein admodum igiturrie in O pruilens ubus utri optativi ex praesenti suturove pendentis longe lateque aputi rccentiores propagatum extir-pui ct corial it tir, ita lioc ulcus, de quo ni ine loquimur , si iluis reposui S ης vel f pro otς vel ot sanaverit, vix potet it reprelienai, dunii nodo aliquam cinertita illi ratio- Dena teneat. Quocii ca lios qui deni, sicut ii coniunctivunt auctoritate litari ualensis aut IIolstensi sinnatum villimus, non dubitavimus , cum pro optativo Gro novit in contextu in recipere. Deinde ubi versi modi ex una ea-clum lue particula pendentes variati essent, quin ratiose litentiae esset diversa, liunc licentiani coercuimus, ubi leni mutatione id fieri potuit: sin minus , retinere Ser Pilirain vulgatam satius duximus. Aliquot locis, ut V, 274. I, 441, coniunctivus, quena Grono vianae scripturae RPicibus inductis pro optativo quondunt reposueramus, POS lilio locum seni et occupatum nobis invitis obtinuit, quod Ite inconstantia, sed eri ore factum existi inetur, otiam a sue etiam preca inur. Ceterurn disse I unt liac quoque pn licia late nν coii structione libri Apoteles maticorunt. Narii
in litaris primo, ilii into et sexto 1 e silentior est; in libris
tortio et quarto singulis locis, in id ro secutrito nusquun Ioperitur. Neque viciemur nota is non uni inadvertisse, n lunaria Bliqua ni rationem lianc constoictionein in liis li-laris revocari possc. Etenim nν cum optativo ple-Tu Inque Constructum est, aut ut i partos constellationis
alicuius principali sui , iiciuntur de temni nationi, alii iii ii constellationis cuiusdam vis ac potestas restringitur nova Diuili od Corale
27쪽
dolemni natione, ut I, 22. et 24. 43. et 45. 225. 344. III, 124.
V, 43. 174. Dulic retitio ut rion satisfaciat ad excusandam recentiorum licentiain, quae extra temni nos anti qua coiisuetudine sancitos cvagata in liis particulis turbaverit,n lcineritato avocat ni illairuli. Illud autem piitidum est, lapsus librarior ii in pro seruantia scriptura divendere. Iuro
xim. gr. καr. v. 179. et 337. et 340. Coniuractivum revocamini; itemque V. 532. Scribendum συμφορεωντ'. Besornuino du Iaia est et iudicio circumscribenda. Nam si apud cunctem scriptore in nulla scripturae varietate particula ex earum numero, de qui ibus nunc loqui inur, anti quo more Pleminaque Murpatii est; perpaucis autem locis ab antiqua loquenili consuetudine ciusdem particulae constructio ptarie dis codit, Iiis sordi laus scriptorem liberare, aequunt est et sin Vero scriptorem lare ubique deprehendes barbaro loquentem, Enacii latio eiusmodi rerum et suspiciosa est et ridicula. Itaque nos quid cin lianc rati ricin secuti, ulli scriptura in ea in vidi inus esse, qua S mPtor no I Inoclo n veteruiu, sed Ctiam a sita discederet Consuetudine, correximus, ut ην cii in indicativo constru turn, quod ne n pud Agati ita in quidelm in Histor. feremtum nribitramur; lit ην κεν, quod I'ecte damnatu in est in Apol-Ion. Argonauticis III, 404, ct si apud Tlieocritum noli desunt, citii tireantur. Oinnino Coninio tos dissensione vii o-Tum Summoruin nos in ii ac re nonnillil fluctu asso sa-
Quod particulam M attinet, scriptor in liti ius quoquo
particulae constructione iustos terminos vuletur egressus esse. Iunxit enim Cum en praesentis quo lite contui Ctivum. Sed dignum est, iiii Od nni in advoriatur, in lilbris Apo te lesinaticorum paene eandena partaculae ει cum CDniunctivo construcridi rationem servatarn ESSE , quam ex Posuimus de ny Cum optativo . Plerii in lite enim ει Cum subiunctivo iuncti ina ost, ubi doterminationi constellationis cuiusdam aliud quid subiicitur, qua vis et i s a Curatius Constituatur. Dein ut 3i optativus et coniunctivus alternis vicibus cum lino particula iuncti sunt, priticipalis determinatio optativo, id alite in , quod ad vim eius uli-
Itio modo tinnititandam accedit, conivii clivo ExpI'essunt est: quae varietas ni odorum comparari potest Cum Ta
28쪽
qnasi normam omnes sero loci , qui in i trilico congesti
sunt, revocari possunt: nec tarnen sic tibi inodus verbi ab hac ratione discreparet, ternere a scriptura discedere ausi sumus. Illud tamen restat, quod monea Intis, εἰ curn coniunctivo in libro secundo i, is legi uno loco : plumes ineoteris litaris, praesertim in lilaro sexto e vertim enim vero omnibus locis facillime scriptiira nil veteruin consuetudine ni redigi potest. Haec liactenus. Iam vero orationem transferamus nil eas, quae in Apotet smaticis insunt , vocabulorum somnas ala usti cernoro Epicorun nbliorrentes. Pertinent nil lioc geniis prosaritio fornaae verbi εἰμὶ si inplicis cornpositi Ihic, qtiae, ut apuci Maximiim v. 272, 397, 548, sic in libris A poteles malicoriina omnibus leguntur. Sed praestare licet, pleristitio locis tacili eas posse emendatione ad Inoi cin
L. II, V. 397. pro παρόντες fortasse legendurn ὁριοις τεπεόντες ct v. 426. deleto dri scribendum IDNous'. L. III, v. 234. et 315. vix potest συνών probabili emcndati otio tolli r a uero tamen loco fortasse scribendum: συνκονι μόνος αιπυς sc. sv aut 'νi συν αἰπὼς ἐῶν μόνος η ἐσορῶν τετρώγ. Nec 277. et 287. potest emendam, nisi dadolendo. At v. 386. lege ζώοις επεόντων. L. IV, V. 126. pro ην iam repositum est ni'. v. 148, INO Kυθερη συν-. At v v. 193. 407. et 625. satius est, Oinni cineri lati di conatu a Iastinere. L. V. 142. colligetulum se. v. 320, coirige ζώοις ει - sive ἐοι. At v. 26 I. tolli nectitit. L.. VI, v. 129 , i cribe Ἐθμειὸ συνεών. v. 516. v σvνεών.
v. 513. τουτοις συν-. v. 360. στερεοῖς επεόντες. v. 367. ταί- νων τ' επεόντες. V. 529. Oαίνων καὶ 'Αρος κέντρω επέωσιν. v. 234. ευτ' εaεωσιν. Restat V. 372. , ubi sortasse μεν eiecto reponi potest ἐπεόντος. Itaque etsi Laec recentioris aetatis nota omnino liis li-hris ah stergi ii equit, est tam eii aequitatis, lii xurieni tam malae licvl ao compesce Ira, ubi cunuiue illarii secordia li
brari omini saturn Csse appar t.
29쪽
aeli edis eritie. p. 300. dcfendit, rectius tamen exstirpassemus, praescrtim cum aliquot Apotelesmat. locis servatam videremus epicam formam.
Mu: non omnibus locis corrigi potest: ubi commode potuit, secimus. Pro μειὴς autem et 'tra 'ν ubi iii 'μειας et Mirat in restituissemus, nisi suborta nobis esset suspicio, ab ipso poeta ita scriptum fuisse. Quippe enim fieri potuit, ut haec scriptura, quae etiam in II 3 inn. Hom. 19, 40. , apud Apollon. Argonaul. tribus locis, apud Callita inaesi. in exemplo Ernestiano, et apud dii camir. Alexi- pharan. 574. cona paret, a Posteriori ibus usurpi Irotur. Proe Ἐρμείου , quod his iii libro IV. legitur, scribendum videtur μειω. Formam πόλεως correxinius ; pro φύσεως, ubi licuit, restituimus φυσιος, quod ipsa Apoteles nautica uno loco praebent: deinde νεῶς, quod in Orpb. Argoria uti c. quo
ράσσεται, φωραθέλετες, ἀγίνει, γῆ , αυres. Pro θέλοις L. VI, 326, etsi di i c. I lior. 474. et Tidpli. v. 206. 12ntoni illo pacto inscrt i potest, tacilitate tanaen emcndandi ipsa invitati, ἐθέλοις reposui natis: qua eade In em eiulatione apud Non n. L. 21, 246. epica forma rostituta est radde Max. 474. Sic fortasse etiam ευτρεφεες Pro εὐ- τραφέες, φατεροῖς Pro ψαφαροῖς, σπόγγος Pro σφόγγος, αυτις pro αυθις 'ὶ reponi debuerunt. Quod attinet ad fornius contractas, potuerunt illae quidem Itic illic distratii, ut I, 253. βιαιοτώτοις βαλέουσα ot
κέντρου κρατε5. IV, 599. κακοεργέi: sed cuui sexcelitate contractiones intactae sint relit, luendae , quid iuvat paucis Inanii in emendates ein adlliberet 1 ucillime tatnen pro απλανῶν I, 4. 359. μελῶν II, 333. IV, 183., ceteris eiusmodi contractionibus, 1 oririae distractae restitui potiuerunt: aeque sicile etiam forma verbo mini Contracta iiI ου mutari potuit in ευ, cuius contractionis exempla in his ipsis libris perinulta sunt. Veriin tamen, quid quaeris y non ausi sumus , occurriten in1 peius illud conti lictionis genus , quale cernitur IV,
3. et 491, φέγγη. 12, σαφῆ. 555. νεκροδερκῆ. V, 336. προπε-
30쪽
629. sit v. Occurrunt alia somIIarurn Exe Impla, qua Itium- quam consuetudini epicorum adversantui', corrigi Dinonnullo pacto possunt, uti πόλεσι III, v. 66, uirile licentius effictum est 1.. IV, 592. πόλεσIta, pro titio tamen vix clii-hium est, quin reponen cluna sit πολι σπιν. Addo πρηβεσι.
II, 171.209. 339. III, 328. deni Inc φῶς, τῶrt, φῶτα, ἐφον,
quoci tamen etiam ala aliis iis quo recenti OI H, vs Dpicis usurpatum. Ita 'λιον quoque V, 174. a Lictori tuto satis antiqua munitur. Peioris notae est ὁραγῆ, quod L. I. et IV. sin mulis locis legitur. Corrigendum vero γῆθους, etsi ne γῆρως quid cin, quod alii, i in liis libris legitur, opicorium Inori Convenit. Neque βορέου fercnduui; quanacti inna nil hiae legitur in Orpb. Aa go ianui. v. 219. Restant, quac laic commernorentiar, ἔς μἐν- ος δἰ et 1iρώτως Ineptum illi id oι Orplii comi in non liab et Mancilio: vix depreliendos epillaeta ornantia copulata per Tε. Contra
sime ρα et praeter ι, quod semel iii liis libris legitur, νι nulli voci cst adiectum.
In liis rebus inultae magnaeque et in lubro Halensi et
apud Gro novi hirn turlano sitiit, quem tumen nemo seco diae iuro accus albit, qui ropu tot, primum eum EX COdice, in quo nil Ili accentiis, spiritus distinctionesve ver-lborum essent, Iilararan lupis iles crit endun1 Cttrasse. Nos igitur opcram dodimus, ut iiii antiim fieri posset, Inae inlloc genet e vitiosa ossent, ex pollerent ili', et incolas inritia scripturae ad aequabilitatis rationem revocaretti P. Ex tai ta copia lubet tantum inodo memoratu digitior a laic re
Ac priuatim quidem riνεσθαι apud c,ron ovium et in L. H. ubique sca iptiina, exceptis duo i, is locis, V, 207. et VI, 25, ubi γιγν. legitiir. Itaque cum optio esset sueta, praetulinius opicum formam, praeserit ira cum etiarn γιγνωσκειν et apud Gron ovium et in libro Isalcnsi esset servatum. Duiliaso oste