장음표시 사용
101쪽
χλον ἐτείχιζε τον λειμῶνα περιβολη,4l σω δε του των ορόφων στεφαi ώαατος ο λειμὼν ἐκάθητο α πρασιάντῶν - - - τα πέταλα τῶν φυτων στοιχη- δον ἐπεφυκεσαν , νάρκισσος καὶ ρόδα καὶ μυρριναι
ι δωρ ὁλκατὰ μέσον ἔρρει - λε μῶνος το μὲν ἀναβλύζον κατωθεν ἀσῶ της γης, - Ο τοῖς - σι κάὶ τοῖς φυτοις περιχεόμενον Οχετηγός τις ἐγέγραπτο δικελλαν κατέχων καὶ περὶ μίαν μάραν κεκυφὼς καὶ ἀνοίγων τηλόων τ ρεύματι. E. δὲ Ο του λει- 1 μῶνος τελει προς ταῖς ἐπὶ θάλατταν της γης ἐκβολαῖς τὰς παρθένους ἔταξεν ὁ τεχνίτης σχῆμα ταῖς παρθένοις - χαρας κοὰ φόβου στέφα,οι περὶ τοῖς
μετώποις δεδεμενοι κόμαι κατὰ των μων λελυμμναι το σκέλος πῆν γεγυμνωμεναι, το μὲν ανω του, χιτῶνος το δὲ κάτω του πεδίλου, το γὰρ ζῶμα
μέχρι γόνατος νεῖλκε τον χιτῶνα το προσωπον
ἀχραι, σεσηρυῖαι τὰς παρειάς, τους ὀφθαλμοὐς ἀνοι- ξασαι προς την θάλατταν, μικρον --ε 'ἀαι τοστόμα, σπερ φησειν υπο φόβου μέλλουσαι καὶ α βοην ' τὰς χεῖρας ως ἐπὶ τον βουνήρεγον Ἐπέβαι- 8τον- ας τῆς θαλάττης, -- μικρον περάνω των ταρσῶν περέχει το κυμα ἐνκεσαν δε βούλεσθαιμεν ει ἐπὶ τον ταυρον δοαμεῖν, φοβεῖο ι δε τῆ αὐτη προσελθεῖν. υς δὲ θαλάττης η χρόα δι- α πλη το μεν γὰρ πρὸς την γῆν υπεουθρον , κυάνεον δὲ τὸ πρὸς το πέλαγος. φρῖς dεὶ ἐπεποίητο καὶ π Ἀτρια καὶ κυματα - πέτραι της γης υπερβεβλημέναι, ὁ αφρὸς περιλευκαίνων τὰς πέτρας, τὸ κυμα κορυφου- μενον καὶ περὶ τὰς πέτρας λυόμενον εἰς τους αφρούς.
102쪽
39σιν ἐποχουμενος, ῶς ους ἀναβαίνοντος του κύμα- 10 λος Ἀπαμένος μέσοις ἐπεκάθρο τοῖς νωτοις - βοός, οὐ περ βάδην, ἀλλα κατὰ πλευράν , ἐπ δευὰσυμψασα τὸ δε, τη λαια - κέρως ἐχομένη, σπερ ιηνιοχος χαλινου καὶ γαρ ὁ βους ἐπέστραπτο ταυτημαλλω προς το - φνέος ἔλκον φαοπωμενος. πι- τῶν ἀμφὶ τὰ ἀρ- της παρθέυ- μεχρις αἰδους τοὐντευθεν ἐπqκάλυπτε χλαῖνα τὰ κάτω του σωμα- τος λευκος ο χιτων, αὐγα πορφυρα, το δὲ σῶμα ο1 δια τῆς ἐσθῆτος πεφαίνετα αεις ομφαλός, γα-στη τεταμένη, λαπάρα στενε το στενον εἰς ξυνκαταβαινον τυρ, νε- Μαγὶ των στέρω ν ἀγρέμα προκυπτοντες η συνάγ-- ζώνη τον χιτῶνα κο ὶ τους μαγ- ἐκλειε, καὶ ἐγίνετο του σώματος κάτο is
II -- ο χιτών. - χεῖρες αμφω διετέταντο, η μὲν ἐπὶ κέρας, -- ουραν ηρτητο δὲ ἀμφοῖν έκα τέρωθεν ἡπὲρ την κεφαλην καλύπτρα κυκλ τῶν ἐμπεπετασμένη -κόλπος του πέπλου,--
τοθεν ἐτέτατο κυρτουμενος καὶ ην ουτος νεμος του ο
τον βουν ἀρχουντ δελφῖνες, ἔπαιζον Ἐρωτες εἶπες αν αυτῶν γεγρά*θαι καὶ τὰ κινήματα Ἐρως εἷλκετον μῶν Ἐρως, μικρον παιδίον, πλωκειτο πτε ει ν ηρτ τηνJ φαρέτραν, ἐκράτει- πυρ' ἐπέστραπτο δὲ, ἐπὶ τον λ καὶ πεμειδία, σπερ του καταγελον στι δι απιτον γέγω βουλὶ Ἀνὼ M, καὶ τάλλα μεν ἐπηνουν της γραφης, ἄτεδὲ - ἐρωτικος περιεργότερον ἔβλεπον τον αγο - - ν βουν Κρω- - 'onν' εἶκον αρχει βρέφος οὐρανου καὶ γης καὶ θαλάττης ' παῶτα μου λεγοντος
103쪽
νεανίσκος και αυτος παρεστὼς ἐγὼ ταυτ ν ἐδεί- ηνυν ἔφη τοσαυτας βρεις ἐξερωτος παθών et τι πώτων ς' εἰπον ' ω-M; GA γαρ ορῶ σε τη νοψιν ου μακρὰν ὁντα της του θεου τελετῆς Σμη- - ο νος νεγείρεις' εἰ ε λόγων τα γαρ ἐμὰ - ις του Λιος και του Ῥοωτος αυτου ταυτν μῆλλον ησειν, εἰ καὶ μυθοις εοικε. καὶ ταυτα δὴ λέγων δεξιουμαί τε αὐτον-γὶ ἐπί τινος αλ-- αγωγείτονος, ἔνθα κλά-
1 τανοι μευ πεφυκεσαν πολλα καὶ πυκναί, παρεροει
υδωρ ψυχρήν-καὶ διαυγής, οιον ἀπο χιόνος αροι λυθείσης ἔρχευα καθίσας ουν -- ἐκ τινος
θώκου χαμαιζνὶ λου και αυτος παρακαλυσάμενος ' Ἀρα
μοι ἔφην της των λόγων ἀκροάσεως πάντως, δἰ αρχεται του λέγειν δε ' εμοὶ Φοινίκη γέ- 3νος, υρος η πατρίς, νομα Κλειτοφῶν, πατὴρ - πίας, δελφὸς πατρος Σωστρατος - πάντα δὲαδελφός , ἀλλ' οσον αμφοῖν ἐς πατήρ ' αἱ γα μητέ- π ρες τω με ην υγντία, - δὲ ἐμω πατρὶ υρία. υ μ ν ουν τον πάντα χρόνον εἰχει ἐν Βυζαντί' - λυς α ο της μητρὸς κληρος ην αἰτῶ -ἐμος πατηρ ἐνπυρφ κατωκει. ν δὲ μητέρα ου οἶδα την ἐμην ἐπὶ νηπω γάρ μοι μνηκεν. δέησεν πινυ τω πατρὶ γυναικὸς τέρας , ἐξ ἡ αδελφή μοι Καλλιγόνη γίνεται. καὶ ἐδόκει μὲν ' πατρὶ συνάψαι δελ-Jχμῆς γάμω ' αἱ δὲ Μοῖραι - ἀνθρώπον κρείττονες αλλην τηρουν μοι γυναῖκα. Φιλεῖ δὲ τό uindνων πολλάκις τοῖς ἀνθρωποι τὸ μέλλον νύ- ω κτωρ λαλεῖν - ῖνα φυλάξωνται. --εῖν - γαρείμαρμένης δύνανται κρατεῖν , ἀλλ' ἶνα κουφότερον
104쪽
κατεβίωσε, το δὲ κροτου παθεῖν προσδοκωμενον προκατηνάλωσε κατὰ μικρον μελετώμενον του πα-
τοῖς δέκα, αδ παρεσκευαζεν ὁ πατηρ εἰς νέ- ποινσπν τους γάμους, ῆρχετο του δράματος ἡ τύχη πιναρ
ομφαλ- δύο δὲ ἐντευθεν - ανω σώματα ἐφ α- ται δέ μοι γυν φοβερὰ καὶ μεγάλη. το πρόσωπον ο
'Eπιπεσουσα ουν μοι θυμῶ καὶ ἀνατείνασα την αρα- - τῆς γος, ἔνθα τὴν δύο σωμάτων Περιδεης ουν αναθορὼν ἐκ του δε ματος φράζωμεν προς-ωδένα κα ἐμαυτὸν ' πονηρὰ μκεπτόμην.ώς ἔφην, του πατρος Σώστρατος Παρὰ τούτου τις κομίζων ἐπιστο ς αα, ζα ιαίου, καὶ ἐν τα πιγεγραμμένα τοιάδε χGτιε - δε- χαίρειν Σωστρατος.
4 αὐτα ὁ πατηρ ἀναγνους ἀναπηδῆ καὶ ἐπὶ την θάλατταν ἐσαρεχε καὶ μικρον στερ- αυθις ἐπανηρο
105쪽
ἔτυχε ταῖς γυναι4ίν ' ἐν μέσοις δὲ ην γυνη μεγάλη μου ἐπ' αυτην, ἐν ἀριστεμ παρθένος ἐκφαίνεται μοι, καὶ καταστράπτει μου τους φθαλμOM Hπροσώ- dυ- εἶδον θω ποτε ἐπὶ τ ρφ γεγραμμένην Σεληνην ομμα γοργον ἐν ηδονῆ κομηιανθη, το ξανθον ουλον οφρῶς μέλαινα, το μέλαν νίσσετο κοὰ ἐμιμεδετο πορφύραν, ῖαν εἰς τὸ Ω 1 φαντα Λυδία βάπτει γυρο τ στόμα όδων -- θος - , -- ρυρο α το μειν νοίγειν των φύλλων τα χεί- M Moν, υνυς απωλωλειν - κάλλος γαρ ξύτερον τιτρώσκει βέλους καὶ δια τῶν οφθαλμων - τη ν πιαν καταρρει οφθαλμος 1 οδος ἐρωτικω τραύματι Πάντα δέ με εἶχεν μos, ἔπαινος, ἔκπληξις, τρόμος, αἰδώς, αναίδεια ἐπήνουν
- μέγεθος , ἐκπεπληρον τὸ κάλλος , τρεμον τηροκαρδίαν ἔβλεπον αHHως ηδ μην ἁλῶναι τοὐς δὲ φθαλμοὐς ἀφελκειν μὲν πρ της κόρης βιαζό--μην , οί δὲ - μεῖον, ἀλλ' α-u-- λυτους ἐκεντῆτο κάλλους λκόμενοι πεμματι, καὶ τώιος
A - δη κατηροντο προ ημας - αὐτα. 5ατ πηο μέρος τι της οἰκίας ποτεμόμενος υτρεπίζεια δεῖπνον. καὶ ἐπεὶ καιρὸς ην, συνεπίνομεν κατὰ δύο τὰς κλίνας διαλαχόντες, -- α ιταξεν ὁ πατηρ ηαυτὸς κἀγὼ την ἐσην, αἱ μητέρες αἰει,την ἐνέγ στερα, την δεξιὰν εἶχον αἱ παρθένοι. Ἐγὼ δὲ, ατ τηρο κουσα την εὐταιαν, μικρο προσελθὼν
ω κατεφίλησα τὸν παπψα, - μοι πιατ οφθαλμως ἀνέκλινε την παρθένον. αἱ μὲν ουν ἔφαγον, μα τους 3 θεούς, ἔγωγε ουκήδειν, ἐπικειν γαρ τοῖς ἐνένείροις
106쪽
τοῖς προσωποις, κλέπτων - την θέαν τομο γάρ μοι ν τὰ δεῖπνον. Ω-ημεν - του δείπνου,
πιας εἰπέρντ- - αν αρμοσάμενος του πατρὸς ο&έτης, σαὰ ψιλαῖς το πρῶτον διατινάξας ταῖς χερσὶ τὰς ρορδὰς ἔκρουε καί τι κρουμάτιον λιγήνας υποφι- θυρίζουσι τοῖς δακτυλοιε, μετὰ τουτ ον -- κτρφ τὰς χορδας ἔκρουε, καὶχλίγον οσον κιθαρίνας συνηδε τοῖς κρούμασι. ὁ δὲ --α ην Ἀπόλλων μεμ- ο μενος την Θάννη - ουσαν κοὰ διώκων αμα καὶ μέλλων καταλαμβάνειν - γινομένη φυτον η κόρη καὶ πόλλων τὸ φυτον στεφανουμενος. Ibυτό μοι μῆλλον την φυχην ἐπικαυσεν ἡπέκκαυμα γὰρ ἐπι--μίας λόγος ἐρωτικός - εἰς σωφροσυνην τις εαυτον νουθετῆ, - παραδείγματι προς την μιμηνιν ἐρεθίζεται, μάλισθ' οταν ἐκ του κρείττονος ἐά παραδειγμα ' η γαρ ων ἀμαρτάνει τις ειυς φ του βελτωνος ἀξιώματι παρ μία γίνεται καὶ ταῶτα πρήω ἐμαυτὸν ἔλεγον ἰδου καὶ Απόλλων ἐρα, κἀκεr is νος παρθένου, καὶ ἐρων οὐκ αἰσχ υνεται, ἀλλα διωκε την παρθένον συχνοκνεῖς καὶ αἰδῆ καὶ ἀκαίρως σωφρονεῖς μη κρείττω ν ἁ του θεου Π δὲ ν πέρα, πρότερα ιὰν προς πνον ἐτράπησαν αἱ γυναῖκες, μικρὸν δε στερον καὶ ημεῖς, νο μὲν δηJ αλῖδε τι ναοτρὶ μετρήσαντες την ημνην, ἐγὼ δὲ την εὐωχίαν ἐν τοῖς φθαλμοῖς φέρων , των τε της κόρης προσώπων γεμισθεὶς καὶώκράτω θεάματι καὶ μέχρι κόρου προελθων ἀπηλθον μεμων ἔρωτι γυ- εἰς το δωμάτιον - λθον - μοι
107쪽
Ἐστι μὰν γὰρ φύσει καὶ τἀλλα νοσηματα καὶ τα σωματος τραυματα ἐν an arist χαλεπώτερα, καὶ ἐπανίσταται μῆλαν ημῖν ησυχάζουσι καὶ ἐρεθίζει τὰς ἀλγηδόνας ' ταν γαρ ἀναπαυηται - σῶμα, τήτε -iαζει τὸ ἔλκος νοσεῖν τα δὲ τη -η τραυματα μη κινουμένου του σώματος, πολύ μάχλον υνῆεν μέρο3 μὲν γαρ φθαλμοὶ καὶ ἄτα πολλης γεμιζομεν περιεργίας ἐστι=- πίζει - νόσου την ἀκμην,1 αντιπερισπωντα την ψυχην της εἰς το πονεω σχολης'
ται τότε τα τέως κοιμώμενα τοῖςα--σιν αἱ λυ--πια, τοῖς μεριμνῶσιν αἱ φροντίδες, τοῖς κινδυνεύ-
1 ο-- οι φόβοι , τοῖς ἐρῶσι τὸ πῶρ Περὶ δὲ τηνω μόλις λεγας μέ τις αια ς ἀνέπαυσεν λίγον. Αλλ οὐδε τότε μου της η υχης ἀπελθεῖν θελεν η κόρη πάντα γὰρ - μοι ευκίππη τα ἐνυπνια
διελεγόμην--ῆ, συνέπαιζον, συνεδείπνουν, ηαττό- ει μην, πλείονα εἶχον ἀγαθὰ της μερας. Καὶ γαρ κατεφίλησα, καὶ ην τὸ φίλημα ἀληλιόν -- ἐπει-- - με γειρεν ὁ οἰκέτης, ἐλοιδορουμην - της ἀκαιρίας, ώς ἀπολεσας ὀνειρον ουτω γλυκυν. να- στα - ἐβάδιζον ἐξεπίτηδες εἴπω τη ς οἰκίας καταει πρόσωπον της κόρης βιβλίον αμα κρατῶν, καὶ ἐγκεκυφῶς ἀνεγίνωσκον τοῖς δὲ οφθαλμοις, εἰ κατὰ τὰς θυρας γενοίμην, ἐπαλιζον κάτωθεν, καί τινας περι- πατησας διαυλους καὶ ἐποχετευσαμενος ἐκ τῆς θέας
ἔραντα σαφῶς ἀπήειν ἔχων την ψυχην κακῶς Καιω--τά μοι τρι- ημερῶν πυρσεύετο. υν δέ μοι Κλεινίας ανεψιός, ορφανος καὶ νέος, δύο ἀναβεβηκὼς τη της ηλικίας της ἐμης, ἐρωτι τετε-
108쪽
ἀεὶ τὼ μερομνιας, τι σχολάζει φιλεῖν καὶ δοsλός κεφαλην ἐπισείων λεγεν ' ἔση ποτὲ καὶ συ μοι δου - λος ταχυ Iρος τοὐτον ἀπιὼν και ἀσπασάμενος καὶ παρακαθισάμενος ' ἔδωκα' ἔφην Κλεινία, σοι δίκην των σκωμμάτων ' osλος γέγονα κἀγώ ' Αια - οκροτήσας ουν - χεῖρα ς ἐξεγέλασε καὶ ἀναοτὰς κατεφίλησε μου - πρόσωπον ἐμφαῖνον ἐρωτικν αγρυπνίαν, καὶ εἶπεν ' ἐρῆς ἀληθῶς οἱ φθαλμοί σου λέγουσιν 'υρτι δὲ λήγο-- αντου λαρικλῆς εἰστρέχει τἀτο γαρ ην νομα τω μειρακω τεθο- ο ρυβημενος οἴχομαί σοι λέγων Κλεινία Καὶ συνεστέναξεν ο Κλεινίας, σπερ ἐκ της ἐκείνου ψυ- χλὶς κρεμάμενος, καὶ τῆ φωνῆ τρεμων ' ἀποκτεινεῖς' εἶπε Ἀιωπῶν τί σε λυπεῖ , τίνι δεῖ μάχεσθαι; Καὶ
λαρι ιλὼ 'γάμον' εἶπεν 'ο-- ω μοι προξενεῖ, ' καὶ γάμον ἀμορφου κόρης, ἴνα διπλῆσυνοικω κακ- προπον μὲν γαρ γυνή, καν ευμορφος ἐαν δε καὶ ἀμορφίαν δυστυχὴ τὸ κακον διπλοῶν. υλλα προς τον πλουτον ὁ πατηρ αποβλεπων σπουδάζει το κηδος ἐκδίδομαι ὁ δυστυχης τοῖς ἐκείνη χρὴ σιν, να βγήμω πωλούμενος '
ουν ταυτα κουσεν ὁ Κλεινίας, χρωσεν. Ἐπιπαρώξυνεν ουν το μειράκιον ἀπωθεισθαι τοὐγάμω, το τῶν γυναικῶν γένος οδορῶν Γάμον' εἶπεν Ἐδη σοι δίδωUt 0 πατηλ τι γαρ ηδίκηκας, χ
109쪽
ε υτη γυναικον μνῆ καὶ ἔοικε τῆ τῶν Σειρήνων φυσει κἀκεῖνα γαρ ηδονῆ φονευουσιν φδῆς. 'Eστ 3 δέ σοι συνιέναι ,ἐ μέγεθος, κακολ- ἀπ' της του γάμου παρασκευης αμβος ἀλῶν, δικλίδων κτυπος, πυρσῶν δαδουχία ερεῖ τις ἰδὼν --Mοσσειον κυδοιμον ' Ἀτυχης ο μέλλων γαμεῖν ἐαρὶ πολεμον, δοκῶ μοι, πέμπετια υλλ' εἰ μὲν ἰδιώ--της - μουσικῆς, γνόεις αν τὰ των γυναικῶν δράμπια νει δὲ καν αλλοις λέγοις οσων ἐνέπλησαν - μυθων γυναῖκες την σκηνην χρμος Ἐριφυλης Φι--
λος Ἀγαμέμνων πο , λοιμον τοῖς Ελλησι ποιεῖ αντο Βρισηίδος κάλλος Ἀχιλλευς ποθρὶ πένθος αυτ' προξενεῖ ἐ- i , γυναῖκα --λης καλήν, -- 2 νευε Κανδαυλην η γυν μὲν γαρὶ Ἐλένης των γάμων πυρφνηφε κατὰ της δεοίας αλλο πυρ, ὁ δὲ Πηνελόπη γαμος της σωφρονος πόσους ---ου
Κλυταιμνηστρα δὲ Ἀγαμέμνονα μὴ φιλοsσα. IR
B πάντα τολμῶσαι γυναῖκες - φιλωσι, φονευουσι καν η φιλῶοι, φονευουσιν Ἀγαμέμνονα ἔδει φονευθηνια τον καλόν. - κάλλει - νων η'ομματα καὶ κεφαλην ἴκελος - τερπικεραύν' καὶ ταύτην πέκοψεν, ω Ζευ την κεφαλην γυνη. a Kαὶ ταυτα μὲν περὶ των σμόρφωνῶν εἴποι τις γυ 8ναικῶν, ἐνθα καὶ μέτριον τουτύχημα - γα κάλ-
110쪽
λος παρηγορίαν των κακῶν , καὶ Ουτ' ἔστιν ἐν
ἀτυχημασιν ευτύχημα β δε μηδὲ εὐμορφος, φής, συμφορα διαμ α πως αντις ἀνάσχοιτο, καὶ
ταυτα μειράκιον ουτ καλόν; Blη, προς θεῶν, αρί
τουτ εστι του γάμου το ἀτυχημα μαραίνει τηνἀκμήν νή, δέομαι, αρίκλεις, μηπω μοι μαραπιθης μη παραδφ ευμορφον τρυγησαι ἐόδον ἀμήρφω10 γεωργῶ ' Καὶ Ἀαρικλης ταυτα μεν' ἔφη θεοῖς οκαμοὶ μελήσει καὶ γαρ εἰς τηρο προθεσμίαν των γα-- χρόνος ἐστὶν μερῶν. πολλα δ' - γένοιτο,
τὴν τελευταίαν οδόν, στατα καὶ πρῶτα μελλήσων 'D δε προς - λεινίαν καταλέγω μου τοδρῆμα πῶς ἐγενετο πῶς δορμι, πῶς πάθοιμι, την πικαταγωγην, τὸ δεῖπνον, τὸ κάλλος τῆς κορης λευτῶν δὲ τω λόγω συνίειν ἀσχημονῶν Ἀλφερω '' λέγων ' Κλεινια, την ἀνίαν ὀλος γήρ μοι προομε- ... ὁ ἔρως, κάναυτόν - διώκει τὸ υπνον -
ομμάτωw πάντοτε Λευκίππην φαντάζομαι. Οὐ γέ- 5γ-- αλλωτινὶ τοιομον ατύχημα το γὰρ κακόν μοι Mamnum a ' καὶ ο κλει-- ' ληρεῖς' . -'-τως εἰς ρωτα ευτυχῶν Ου γὰρ π αλλοτρίας θυρας ἐλθεῖν σε δεῖ -δὲ διάκονον παρακαλεῖν αυτην σοι