Erōtikōn logōn syggrapheis

291쪽

του διν-λου, ἐπειτα κατ---ν σιαὶ τῆς κόρης καὶ ἐφίσταταιτο πόλοιπον της κόρης σῶμα καὶ ἐπιγρα νας ἀμ-- του κυ-

πτει τε τὸν βρόχον Σοραίχου καὶ τὸ χος φαιρεῖτω Ῥοδα-νους, καὶ πει ει μόλις διηγησαμί, ν τά τε περὶ την δυστυχῆ κόρην καὶ περὶ του Ουσίου του κατορωρυγμένου, καὶ ς ἐπὶ τψ ἀναλαβειν τουτο κοι.

μῶλλον ἐμπίπλαται καὶ ρμῶ κατὰ της κόρης. οδάνης υπ της βίας κρειττων του τραυματος γεγονὼς πηντα καὶ ἐκώλυε την Σινωνίδα, τ ξιτορ λοπάσας ἀπ' αυτῆς. 'Η δὲ πιπ'30 οργῆς ἐκπηδησασα του καταγωγω καὶ δρομμυωμένη μανιω-

ποταμιαν δίδωσι Ζομου παρὰ ποταμον φράτην καρατομῆ-

292쪽

λεηουσαν, ἐξης ην καὶ ἀφελομενος, γει καὶ γάμους Μεσο-οποταμίας χερενίκη πο ἰται. καὶ πόλεμος δι' αυτην Γάρμωκαὶ Βερενικνὶ διοπιι λειται. υφρατη παραδίδοται, πατρὶ - δημώ, καὶ αναγνωσθεὶς σώζεται καὶ πληροι μεν αυτος τὰ τον ποπρος ἔργα, -πατηρ υ μαίνεται τοις ανθρώπων ὐ-

' αυτη πληρῶσα ρ καὶ ς δημίω ταυτην συγκαθευδειν πιτταλ- οπιχυι καὶ τι συνεκαθευδησεν ἐν--των δημίων περιβόλωεἰσελθουσα τω υτράτη, Ο καὶ ἀντ αυτης εἰς τοιείνης πρό ωπον ποκριθεις εζηλθε του περιβόλου, καὶ ε ινη ἀντὶ του φράτο τ εργον πραττε του δημίου.

21 Καὶ ταυτα, δε προυβαινε παραδίδοται δὲ καὶ α 20ρωχος επὶ τω ἀνασταυρωθῆναι ' ὁ δε τόπος σντο, ἔνθα Ῥοδάνης καὶ νωτὶς τὰ πρῶτα στυλώσαντο, τῆλειμῶνι κάιεν τῆ γν οι - τω Ῥοδάνει - κεκομμένον πεφωγχτοματίον, ο πιαὶ ἀπαγομεν ἐπὶ τον σταυρον δεραθω μηνοει. καὶ ' μνῶν σποιτος ἀπόμισθος αρμω γεγονως σι- πα- ο

νόμενοι περὶ τον χῶρον , εν ω Σόραιχος εμελλεν ανασταυρου- σθαι, διατρίβουσιν - καὶ ἀπελάσαντες τους Σόραιχον αγοντας ἐλυσαν Ουε το μηνυθεν χρυσίον ευρῶν καὶ τέχνη τινὶ καισοτια εχ ο ορυγματος ανιμ DNι νος Τους ζηλανους επειθεν, ἄλυπο θεῶν ταὐτά τε καὶ τὰ ἄλλα εκδιθασκοιτο καὶ κατὰ κμωγν ελκυσας εἴθισεν στε σφῶν γεῖσθαι βασιλέα, καὶ πολεμεῖ στρατεα-- καὶ νικα χα οστερον ταυτα τε δὲ Σό- ραιρος ἐπὶ τον σταυρον ἐπέμπετο, τότε καὶ 'ειδάνης - -- του χάρμου ἐστεφανωμένου καὶ χορευοντος ἐπὶ τον πρότερον σταυρον πάλιν ηγετο καὶ ἀνεμαυσοτο, καὶ Γάρμος μεθύων αὐα καὶ χορευων περὶ τον σταυρὸν συν ταῶ αὐλητρίσιν χαιρετε κα ευφραίνετο.

22 εν ω δὲ αὐτα πράττετο, Σάκας προ αρμον γράμμα πιμπλῶ Σινωνὶς φ Σύρων βασιλεῖ μειρακίω οντι γαμεῖται

293쪽

μησεν Ἐπισχὼν ὁ κατάγει οδάνην ἀκοντα του ταDODυ θανεῖν γα μαλλον ηρεῖτο καὶ κοσμει στρατηγικῶς καὶ πέμπειτο πολέμου ον προς τον τῶν ρων ἀνεκίνει βασιλέα, πηγον - ερασπην κοα το πιπεραστον, - φιλοφρονεῖται

296쪽

τινὰ ποιουμενοι.

τῶν γονεας εἰργάσατο ' πως εἰς Ῥόδον ἀπο της κατὰ τον οἶκον σὴμφορῶς συν- αδελφω ἀπηχθη, κἀκIιθεν εἰς κρητην κ

297쪽

τε κατὰ του 'Aκvτανοος ἐγένοντο, καὶ ῖας ἐκει τιμῆς ἀπήλαυσαν Λερκυλλίς τε σιὰ κηρυλλος καὶ ἐτι μῶλλον στραῖος τῆ περὶ τους οἰκειουχις ὀφθαλμους αυξομειωσε τὰς σεληνιακὰς σφμαινων αυρομειώσεις, καὶ νων ἔριδος περὶ τη δεχῆ τονς 25 ἐκεῖσε βασιλεῖς, ο δυο οντες κατὰ τὰ τοιαυτα της σελην πάθη λληλων ἀντικαθίσταντο διάδοχοι δι' α και ὁ ἐκεῖσε

au πολεμωσιν, ανδρες δὲ οἰκουρουσι κιὰ τὰ γονεικῶν ἐπιμα--ται Ἐπὶ τουτοις οἷ κατὰ τους Ἀστυρους το ἔθνος αυτ τε σαὶ Κηρυλλω συνεκυρησε, καὶ ἔτι σα ἰδίως στραί συνηνεχθη, ωαὶ ως παρ' ἐλπίδας πάσας τους ἐν Ἀστnροις συχνους κινδυ- νους ἐκπεφευγότες Κήρυλλος συνυερκυλλίδι την δίκην δμως, 10 a ην ἀδικήματος παλαιου φληκὼς πανεν, - ἀ- γεν, παρα δόξαν πασαν, ἐσ- των κινδυνων, ουτω καὶ ἐκρε-ργήθη Μετὰ ταυτα οῖα κατα την Ιταλίαν καὶ Σικελίαν

298쪽

Λεοντίνων ουτος ἀπάγεται. Ἐν - πάλιν Παάπιδι τῶ τρισαλιτηρίω περιπίπτει τω τυραννουντι συνίντι, καὶ της ἀπροσδοκήτου συμφορῆς νέλπιστον ευρισκε παραμυθίαν τον ἀδελφόνψπαεινίαν Θ πολλα ταραχθεὶς καὶ πολλων ἀπι-οτάτων θεομμα- περί τε ανθρωποπις καὶ ἔτερ-οι- πεμ τε αυτον λι-

πόδας διώκειν Παάπιν Λανῶς συναπαίρουσιν αυρο ἐπὶ ρεκας καὶ Μασσαγετα προς Ζάμολξιν τον μῶρον αυτο ἀπιόντι Ἀσα u

Θουλην εἶναι πεπρωμένον ἐλθεῖν, καὶ ἁ ἐς στερον καὶ - 20τρίδα φονται, πρότερον αλλα τε ἐκ ταλαιπωρ Πυντες καὶ κην τηλωτου τοκεας ἀνοσιότητος εἰ καὶ κοντες μαρτον τιν- νυντες τω ον βιου αὐτοῖς εἰς ωην καὶ θάνατον διαμερισθῆ-

299쪽

τασφάττει. αὐτα πάντα καὶ τουτων τερα πολλὰ παραπλησια, την τε ταφην αυτῶν καὶ την ἐκεῖθεν παναχωρησι καὶ τους ἔρωτας Μαντινίου, καὶοσα διὰ τουτο συνέβη, καὶ ετερα

Disos, κἀκεῖθεν εινίαν τοῖς ἔμπροσθεν αυτ μυθολογηθεῖσι προς υμβα συνείροντα τὰ Ἀγυλιδος καταi οήσειε της γοπείας τον τρόπον, καθ' ὁ Παάπις γοητευσε Βερκυλλίδα καὶ Μαντινίαν νυκτὶ μεν ζῶντας ἐν με οὐδε νεκρους εἶναι, καὶ

ως ἀπήλλαξετ απτους του πάθοος, τόν τε τρόπον της τι--a 6ας ταυτης καὶ δ καὶ της ἰάσεως ἐκ του πηριδί- ἀνετρωντου Πωπαδος, ο συνεπεφέροσα Μαντι Δω - πινιοχλίς.

----, - κεῖσθα νεκροῖς μακρον χρόνον κατεργασάμενοι 'ειτα ῶς ἐκεῖθεν Βερκυλλὶς ἄμα Μαντινία ἐπὶ τον πατρίδα ἔσπευδον ἐπὶ τη-ῶν τεκόντων ἀναβιώσει καὶ σωτηρία. Bεινίας δείμα αρμάνη καὶ Μηνίσκω, ἀποχωρισθέντος

τε δειν ἐφη μήτε ἀκοῶσαι, αλλὰ μηδε φαντασίαις άνετυπώ- a mno. καὶ - πάντων ἀπιστότι--, πορευόμενοι προς βορορ- - σεληναφν - ἐπί τινα γῆν καθαρωτάτην πλησίον ἐγένοντο, ἐκεῖ τε γενόμενοι χοιεν δε ειυς ν ἰων τον τοιοι μηρουπερφω- αλασμάτων προανοπώσαντα τα, ἀμη Da

300쪽

σεν ωοπερ ηυξατο, αυτον δέ φησιν ἐκ-- ἀφυπνώσπια εἰς ρον εἰς τον τουωρακλέος νεὼν ευρεθῆναι, ἐκειθέν τε ἀνα-

ταυτα τα

καταθειναι. 15

11 'Ο4os 21ιογένης, ὁ καὶἈντωνιος , ταυτα πάντα Λεινίαν εἰσαγαγὼν προς έμφαν τερατενσάμενον, μως γράφει Φαυστίνω4τι τε συντάττει περὶ των οὐ Θουλην ἀπιστων, - οτι τῆ ἀδελφα Ισιδωρ φιλομαθῶς θοοσὶ τὰ δράματα προσφωνει ' θει ινλπιον οτι ποιητmς ιστι κωμωδίας παλαι- σμὰ - εἰ πικM πιστα καὶ ψευδῆ αλάττοι, ἀλλ' -ν ἔνι περὶ τῶν πυί---- τωνδ αυτ μυ in animo*ν αρχαιοτερων μαρτυριας, ων νυν καμάτω ταυτα συναθροίσειε προraemi καὶ - - στου βιβλίου του ανδρας τὰ τοιαυτα προαπεφήναντο, ῶς μὴ δοκεῖν μαρτυρίας χηρευειν τὰ απιστα. 2512 Ἐπιστολην μεν ουν κατ' αρχὰς Ου βιβλίου γράφει προς III την ἀδελφην σιδώραν, δι' ης εἰ καὶ την προσφώνησιν αυτῆτω - γρομμάτων δείκνυται πεποιημενος, ἀλλ' ἀν--ει--γρον προς την οἰκείαν - λα, Φίλαν τουνομα, γράφοντα 'πιμα -- Ἀντιπάτρου αυτη οτι της Ἀρου - ω Ἀλεξάτω, - βα-έως Μαχεμνων εἰς αλωσιν ἐιο - ς καὶατρὶ - πιεῖστα δαποι φείσης, ---τ . ηκε προ υλέων-δρον, ξένον τι καὶ παράδοξον λέγων μηνύειν, εῖναι δὲ - θέαματης πόλεως ἔξω. δὲ βασιλευ Ἀφαιστίωνα καὶ Παρμενίωνα

ουπογείους λιθίνας σορους, ῶν η μὲν ἐπεγέγραπτο Λυσίλλα ἐβίω ἔτη πεντε καὶ τριήκοντα', Μνάσων Μαντινίου ἐβίω ἔτη καὶ ρηκοντα ἀπ ένος καὶ ἐβδομήκοντα, φω'χριστίων Φιλαγγιλέους ἐβίω ἔτη πω κά τεσσαρ--ντα ἀπο μοῖν καὶ