장음표시 사용
321쪽
258 AO OP ποντο α βόες αὐτῆς Η μουσικῆ καὶ ἔνεμεν ουτε κα- λαυρο- πλη γῆ ἀτε κώαρου προσβολῆ, ἀλλὰ καθί- σασα υπο πίτυν κάὶ στεφανωσαμένη πίτυ ηψε Πῶνα καὶ τὴν Πίτυν, καὶ αἱ βόες τῆ φωνὴ παρεμενον Παῖς δ
ε - μακρὰν νέμων μῶς, -- -- κο - καὶ φακος
ώς η παρθένος, φιλονεικήσας προς την μελωδίαν, μείζονα ως ἀνηρ, ηδιον ώς παῖς φωνην ἀντεπεδείξατο, καὶ των βοῶν -τῶ τας αρωτας ἐς πν ἰδία, ἡ λην θέλξας απεβουκόλησεν υχθεται η παρθένος, i βλάβρ της πέλης, νοηττη της δῆς, και ευχεται τοῖς θεοῖς ορνις γενέσθαι πρὶν οἰκ- ἀφικέσθαι Πελθονται οἱ θεοὶ καὶ ποιουσι τηνδε την ο ιν ορειονώς παρθένον, μουσικηκως ἐκείνην καὶ ἔτι νυν ἔδουσα μηνύει την--φοράν - μως πτεῖ πεπλα-
ιάσδε τέρψεις αυτοῖς το θέρος παρεῖχε Μετο ρο
στα Καρικην ἔχοντες μιολίαν, ς αν μη δοκοῖεν βάρβαροι, προσέσχω το ς αγροῖς, καὶ ἐκβάντει συνα μαχαίραις καὶ ψιθωρακιὴς κατέσυρον πάντα τα εἰς χεῖρας ἐλθόντα, οἶνον - σμίαν, πυρον φθονον, μέλι ἐν κηρίοις ' λασάν τινας καὶ βους ἐκ της Λύρκωνος αγέλης. αμβάνουσι κά του Θάφνιν ἀλέονταὶ παρα την θάλατταν η γαρ λόη βραδυτερον ςαι κόρη τα, βατα ἐξηγε του Θρυαντος, ω' τῶν ἀγερωχων ποιμένων. γδόντες δὲ μειρακιον μέγα καὶ καλὸν καὶ κρεῖττον τῆς αγρῶν αρπαγης, μηκέτι μη δὲν μητε ἐς τὰς αἶγας, ε ἐς τους αλλους πρους-- ριεργασάμενοι κατηγον αὐτον ἐπὶ την νοαῖν κώοντα ω καὶ πορημενον καὶ μέγα λόην καλουντα. Καὶ οἱ3μὲν τὸ πεῖσμα αρτι ἀπολυσαντες καὶ τὰς κώπας ταῖς
χερῶν ἐμβαλόντες ἀνέπλεον εἰς το πέλαγος αλόη δὲ
322쪽
A259 κατηλαw ε το ποίμνιον, σύριγγα καινν Ῥυάφνιδι δῶρον κομίζουσα. 'Dου--τὰς αἶγας τεταραγμένας καὶ ἀκουσασα του Λάφνιδος ἀεὶ μεῖζον αυτην βοῶντος, προβάτων μὲν ἀμελεῖ καὶ τὴν συριγγαψίπτει, δρόμω δὲ προς - Θόρκωνα παραγίνεται δεησομένη ε
29 Vὰν ἐκ- πληγαῖς νεανικαῖς συγκεκομμένος υπο τῶν λη στων καὶ μίγ- ἐμπνέων. αῖματος πιλ-λου χεομενου Ιβὼν δε την λoην καὶ ολίγον ἐκ του πρότερον ἐρωτος ἐμπυρευμα λαβών εγὼ μὲν'' is' M , τεθνηξομαι με ολίγον οἰ γάρ με ἀσεβεῖς λιστα προ τῶν βοῶν μαχόμενον κατέκοφα ως βοῶν. M M καὶ Θάφνιν σῶσον κἀμοὶ τιμώρησον κακείνους λωλε γα 'E παίδευσα - βο- χω συριγγος ἀ--
ἔμπνευσον αυτη μέλος ἐκεῖνο, ο Θάφνιν μὰν θωστοτε ἐδιδαξαμην , σάφiu δὲ σε το δὲ ἐντευθεν τῆ σύ- ριγγι μελησε καὶ τῶν βοῶν ταῖς ἐκει χαριτομαι δέ σοι καὶ την συριγγα αυτην, ἡ πολλοως ἐρίζων καὶ βου-κόλους ἐνίκησα καὶ αἰπόλους Συ δὲ ἀντὶ τῶνδε καὶ ωωτα ἔτι φίλησον καὶ ἀποθανόντα κλαυσον κανίδης δελον νέμοντα τας μει, ἐμου μνημόνευσον 30 Aόρκων μεν δῶ τοσαυτα εἰπὼν καὶ φίλημα φιλησας στατον ἀφῆκεν αμα τρο φιληματι νη ψυχη ' m, Xλόη λαβομήτην σύριγγα καὶ ἐνθεω τοῖς χεί
λεσιν συρι ΤΣεν ως δυνατο μεγιστον και αἱ βόες
ἀκουουσι καὶ το μέλος γνωρίζουσι καὶ ρμῆ μι - 2 κησάμεναι πηδωσιν εἰς την θάλατταν ραίου δὲ πηδηματος εἰς ἐν τοῖχον της νεώς γενομένου κα της - 17.
323쪽
260 AO ΟΥ ἐμπτώσεως των βοῶν κοίλης της θαλάττης διαστάσης στρέφετιαι-- - η - καὶ το κλύδωνος συνιόντος
ἀπόλλυται, οἱ δὲ ἐκπίπτουσιν Ουχ ομοί- ἔχοντες ἐλπίδα σωτηρίας οἱ μὲν γαρ λησταὶ τὰς μαχαίρας παρ- ημηντο καὶ τα --λαα τἀξ λεπιδωτὰ ἐν--δυντο κοὰ κνημῖδας εἰς μέσην κνήμην υπεδέδεντο οδὲ Θάφνις ανυπόδητος, ῶς ἐν πεδί' νέμων, καὶ ημί- γυμνος, ει ιυχης - ουσης καυματωδους Φωους μὲν ουν ἐά χλίγον νηξαμένους τὰ οπλα κατη-
νεγκεν εἰς βυθόν' ὁ δε Λάφνις την μὲ ἐσθητα δίως ἀπεδυσατο, περὶ ' τημ νον ἐκαμνεν, οῖο προτερον νηχόμενος ἐν ποταμοῖς μόνοις ' στερον δὲ παρα
της ανάγκης τὸ πρακτέον διδαχθεὶς εἰς μεσας ρμησε τὰς μῶς, καὶ βοῶν δύο κεράπων τα δύο χερσὶ λαβόμενος ἐκομίζετο μέσος αλέπως καὶ ἀπόνως, ὰπεο ἐλαύνων ἄμαξαν. ηχεται δε αρα βοs ὁσον ουδὲ
ανθρωπος ' μόναν λείπεται χων μύδρω-ορνίθων καὶ αυτῶν ἰχθύων οὐδ' αὐαπόλοιτο βους νηχόμενος, εἰ μη τῶν χηλῶν οἰχνυχες περιπέσοιεν διάβροχοι γε -
μενοι Μαρτυροῶσι - λέγωμέχρι νῶν πολλοὶ τόποι
τῆς θαλάττης, βοος πόροι λεγόμενοι. ζεται μὲν δη τουτον τον τρόπον ὁ Λάφνις 3Iδυο κινδύνους - ἐλπίδα παπαν διαφυγών, - - ρίου καὶ ναυαγίας ἐξελθὼν δὲ και την λόην ἐπὶ τῆς γης γελῶσαν αμα και δακρύουσαν εὐρων εμπίπτειτε αυτῆς τοῖς κολποις καὶ ἐπυνθάνετο τί βουλομένη
συρίσειεν η δε αυτω διηγεῖται πάντα τον δρομον
τον ἐπὶ τον Θόρκωνα, τὸ παίδευμα τῶν βοῶν, πῶς κελευσ-η συρίσαι, καὶ - τέθνη. Θόρκων μονον αἰδεσθεῖσα τὸ φίλημα ου εἶπεν 'Εδοξε δη τιμῆσαιτον εὐεργέτην, καὶ ἐλθόντες μετὰ τῶν προσηκόντων Θόρκωνα θάπτουσι τομαθλιον Πν - οὐ πωλ. 3
324쪽
A261 ἐπενησαν, φυτὰ δε μερο πολλὰ ἐφύτευσαν καὶ ἐξήρτησαν αυτῶν τῶν ἔσω ἀπαρχάς ἀλλα καὶ γάλα κατέσπεισαν καὶ βότρυς κατεθλιψαν καὶ συριγγας 4 πολλὰς κατέκλασαν. 'moύσθη καὶ των βοῶν ἐλεεινὰ μυνιήμπια καὶ δρόμοι τινὲς φ σανψμα τοῖς μυκή εμασιν ατακτοι καὶ ἁ εν ποιμεσιν εἰκάζετο καὶ αἰπόλοις ταῶτα θρῆνος ην τῶν βοῶν ἐπὶ βουκόλmτετελευτνώτι. 32 Μετὰ δὲ τον του Βόρκωνος τάφον λουε τον Λαφ-
νιν ἡ λύη προς τὰς Νυμφας αγαγουσα. - αὐτη τότε πρῶτον --χος ορῶντος ἐλουσατο τὸ σῶμα
λευκον καὶ καθαρον υπο κάλλους κα ουδεν λουτρῶν
ἐς κάλλος δεόμενον καὶ ἄνθη συλλέαμντες ὁσα της ωρας ἐκείνης, ἐπτεφάνωσα, ταί -- καὶ την του Βόρκωνος σύριγγα της πετρας ἐξηρτησαν νάθημα. i. καὶ μετὰ τ τ ἐλθόντες ἐπεσκοπουν τὰς αἶγας καὶ τὰ προβατα λει πάντα κατώειτο μητε νεμόμενα μητε βληχώμενα, ἀλλ οἶμαι τον σάφνιν καὶ τηνς--αφανεῖς οντας ποθουντα Ἐπειδη οὐν οφθέντες καὶ ἐβόησαν τὸ σύνηθες καὶ ἐσύρισαι, τὰ μὲι ο
Ποίμνιαναναστάντα ἐνέμετο, αἱ ὁ αἰγες εο κίρτων φριματτόμεναι, καθάπερ δόμενια σωτηρία συνη - θους αἰπόλου. - μην ο Θάφνις χαίρειν ἔπειρε τηροψυχην ἰδὼν την λόην γυμνην καὶ το πρότEOO λανθάνον κάλλος ἐκκεκαλυμμένον χλγει την καρ- . .
διανυς ἐσθιομένην υπὸ φαρμάκων, καὶ αυτ τοπνευμα ποτὲ μὲν λάβρον ἐξέπνει, καθάπερ τινος διώκοντος αυτόν. ποτε δε ἐξελειπε, καθάπερ ἐκδαπανη--ἐν ταῖς πρότερον ἐπιδρομαῖς. 'Eδόκει το λουτρον
325쪽
εἶναι της θαλάττης φοβερώτερον ἐνόμιζε την - κ αὶ ἔτι ἀγνοῶν το ἔρωτος πτήριον.
υδη - τηρ πώρας ἀκμαζουσης καὶ ἐπείγοντος 1 τοετρυγητοφπας ην κατὰ τοὐς αγγῶς ἐν ἔργ' ὁμεν ἀρρίχους επλεκεν ἔμελέ τινι δρεπάνης μικρῶς ἐς βό 2 νος Ῥην καὶ λέ- λίθου θλῖψαι τὰ ἔνοιν των βοτρύων δυναμένου καὶ δε- λύγου ξηρας πληγαῖς
Η κατεξασμέinii, ῶς αν πο φωτὶ νυκτωρ το λείκος φέροιτο Ῥμελησαντες ουν καὶ ὁ Θάφνις καὶ η λόη 3τῶν αἰγῶν καὶ τῶν προβάτων, χειρος φέλειαν αὐλοις μετεδίδοσαν. Ο με ἐβάσταζεν εν ἀρρίχοις βότρυς καὶ ἐπατε ταῖς ληνοῖς ἐμβαλὼν σκι, εἰς τους πί- - θους ἔφερε τον οἶνον η 'τροφην στιχρεισκεναζε τοῖς τρυγῶσι καὶ ἐνέχει ποτον αυτοῖς πρεσβυτερον ἐνον καὶ τῶνἀμπέλων δε τὰς ταπεινοτέρας ἀπετρυγα Πἀσα γαρ η κατατην έσβον αμπελος ταπεινη, οὐ μετέωρος ουδε αναδενδράς, ἀλλα κάτω τὰ κληματα αποτεί- η νουσα καὶ ωσπερ κατος νεμομένη καὶ παῖς ἀν4φίκοιτο βότρωος αρτι τὰς χεῖρα σπαργάνων δελ-
οἷον ουν εἰκος ἐν έορτη ιονύσου καὶ οἴνου γε- νμεως αἱ - γυναῖκες ἐκ τῶν πλησίον αγρῶν εἰς πι ἐπικοπιρίαν κεκλημέναι τω Λάφνιδι τους φθαλμους ἐπέβαλλον καὶ ἐπηγνουν ομοιον ἡ Θων- τὀ κάλλος, καί τις τῶν θρασυτέρων καὶ ἐφίλη τε καὶ τον
326쪽
2 Aάφνιν παρώςυνε τη-Xλόην ἐλυπησεν οἱ δὲ ἐν ταῖς ληνο ἐς ποικίλμ φωνὰς ἐρριπτον ἐπὶ την λῆναι- ωσπερ ἐπί τινα Βακχην Σατυροι μανικωτερον ἐκηδων καὶ ευχοντο γενέσθαι πορμνια καὶ π ἐκεί-
τον τρυγηφον καὶ λαβέσθαι των συνηθων χωρίων καὶαντ της' -- βρος ἀκουειν συρογγος των ποι- μά- αυτῶν βληχωμένων καὶ ἐπι διαγενομένωνολίγων ημερῶν αἱ μὲν αμπελοι τετρυγηντο, πίθοι δεwτογλευκος εἶχον, ἔδει δ ὲ οὐκέτ' -δὲ πολυχειρίας, κατηλαυνον τὰς αγέλας ἐς το πεδίον καὶ μαλα χαίροντες τὰς Νυμφας προσεκυνουν, βότρυς αυταῖς κομί- ζοντες ἐπὶ κλημάτων, παπινας - τροφον ουδὲ τον πρότερον χρόνον ἀμελῶς ποτε παρηλθον, ἀλλ' ἀεὶ οἀρχόμενοι νομης προσηδρευον καὶ ἐκ νομης ναντες προσεκυνουν κά παντως τι ἐπέφερον φανθος οπωραν η φυλλάδα χλωραν η γάλακτος σπονδην καὶ τούτων μὲν στερον ἀμπιβὰς ἐκομίσαντο παρα των
θεῶν τότε δὲ κύνες, φασίν, ἐκ δεσμῶν λυθέντες, ἐσκίρτων, συριττον, - , - τράγοις καὶ τοῖς
3 Tερπομένοις δ αυτοῖς ἐφισταται πρεσβύτης σι --συραν ἐνδεδυμένος, καρβατίνας ποδεδεμένος, πη- ραν ἐξηρτημένος, καὶ την πηρα παλαι- Ουτος επλησίον καθίσας αυτῶν ἄδε εἶπε ' Φιλητας, ω παῖδες, ο πρεσβυτης ἐγώ, λ πολλαμεν ταῖσδε ταῖς Νύμφαις ησα, πολλα δὲ τω Πανὶ
327쪽
ωραν κάστην Προς ρόδα σκρίνα καὶ ὐάκινθος καὶ ω ἀμφότερα, θέρου μ ωνες καὶ πρά- καὶ
μηλα πάντα, νυν αμπελοι - συκαῖ H Οια καὶ μύρτα χλωρά. ἰς τουτον τον κηπον πνίθων ἀγέλαι συνέρχονται - ωθινόν των,- ἐς τροφην, τῶν δὲ ἐς φδην συνηρεφης γα κάγκατάσκιος καὶ πηγαῖς τρισὶ κατάρρυτος α περιελη τις την αἱμασιάν, αλ-
, Gοελθόντι δέ μοι τημερον ἀμφὶ μεσην μεραν ὐπο ταῖς ροιαῖς καὶ ταῖς μυρρίναις βλέπεται παῖς, μύρτα καὶ οιὰς ἔχων, λευκος ς γάλα, ξανθος ως
πυρ, στιλπνος ς αρτι λελουμένος γυμνος ην, μό- νος ην ἐπαιζεν, ἴδιον κῆπον τρυγων Ἐγώ μεν 15 ουν ωρμη γα αυτον, συλλ.όμενος, δείσας μηυπ ἀγερωχίας τας μυρρίνας καὶτας ροιὰς κατακλάση ὁ Ο με κούφως καὶ ρροίως πέφευγε, ποτε μεν ταις δωνιαῖς - τρέχων, στο ἡ δὲ ταῖς μήκωσιν υποκρυπτομενος, σπερ πέρδικος νεοττός. καίτοι πολλάκις 3a με πράγματα ἐσχον ἐρίφους γαλαθηνους διώκων, πολλαπις δὲ καμον μεταθέων μόσχους ἀρτιγεννη--υς αλλὰ ἡτο ποικίλον τι χρημα - καὶ ἀθηρα- τον καμὼν ουνῶς γερων καὶ ἐπερεισάμενος τῆ βακτηρί - αμα φυλάττων, φυροι, ἐπυνθανόμηνει τίνος ἐστὶ των γειτόνων, καὶ τί βουλόμενος ἀλλότριω/κηπον τρυγῶ. υ δε ἀπεκρίνατο μὲν ουδήν, στὰς δὲ πλησίον ἐγέλα πάνυ απαλον καὶ ἔβαλλέ με τοῖς μυρ- τοις καὶ - οἶν -- ἔθελγε μηκέτι θυμουσθαι. Ἐδεόμην οὐν εἰς χεῖρας ελθεῖν μηδεν φοβουμεν--ἔτι, καὶ ωμνυον κατὰ των μυρτων ἀφησειν, ἐπιμυς μηλων καὶ μων, παρέξειν τε ἀM τρυγαν τα φυτα καὶ δρέπειν τα ανθη τυχων παρ--- φιλοματος ἐνής.
328쪽
oῖαν ἴτε χελιδὼν ουτ α ηδὼν υ τε κυκνος, μοίως
ἐμοὶ γέρων γενόμενος. Eμοὶ μέν, Φιλητὰ φιλ
σαί σε φθόνος οπιδας βουλομαι γαρ φιλεῖσθαι μαλ- λον η συ γενέσθαι νεος ορα δὲ εἰ σοι καθ' ηλικίαν το δῶρον ουδὲν γαρ σε φελ ωει τι γῆρας προς τομη διώκειν ἐμὲ μετὰ το, φίλημα. - ρατος ἐγὼ
καὶ ἱερακι κώ αετω καὶ εἰ τις ἄλλος τούτων ἀκυτερος ορνις Ῥυ τοι παῖς ἐγὼ καὶ εἰ δοκῶ παῖς, αλλα καὶ του Κρόνου πρεσβότερος καὶ αυτου του παιτός. αιἈρσε ἐδα νέμοντα πρωθηβην εν ἐκείν τω ρει ὀπλατῶ βουκόλιον καὶ παρημην σοι συριττοντι προς
ταῖς νηροῖς ἐκείνα- ηνίκα ἡρας' μαρυλλίδος αλλά
με υνεωρας καίτοι πλησιον μάλα τῆ κόρνὶ παρεστῶτα. Σοὶ μὲν ουν ἐκείνην ἔδωκα καὶ ηδη σοι παῖδες, ἀγα- 144 θοὶ βουκόλοι καὶ γεωργοί νυν δὲ Θάφνιν - μαίνω καὶαλόην καὶ ηνίκα αν αὐτους εἰς δ συναγάγω τοεωθινόν, εἰς τον σὸν ἐρχομαι κηπον καὶ τέρπομαι τοῖς πιανθεσι καὶ τοῖς φυτοῖς καν ταῖς πηγαὶ ταύταις - - μαι χια τοίτο καλὰ και τὰ ανθη καὶ τὰ φυτά, τοῖς ο ἐμοῖς λουτροῖς ἀρδύμενα. ρα δὲ, i τί σοι των -- των κατακέκλασται, μη τις οπώρα τετρυγηται, μη τώς ανθου ρίζα πεπάτ αι, μη τις πηγη τετάρακται, καὶ
χαῖρε μή-ς ανθρώπων ἐν γηρ θεαπάμενος το ora ia Tαυτ' εἰπών ανηλατο καθάπερ ἀηδόνος νεοττος ἐπὶ τὰς μυρρίνας, καὶ κλάδον αμειβων ἐκ κλάδου διαμ, φύλλων ἀνεῖρπεν εἰς κρον αδον αυτοὶκHπτέρυγας ἐκ τωὐώμων καὶ τοξάρια μεταξυ-- πτε- ρύγων, καὶ οὐκέτι εἶδον ουτ ταῶτα οὐτε αυτόν. M ad
10 post παντός χρόνου 30 post πτερυγων καὶ των ἀμων
329쪽
266 A TOT μη μάτην ταώτας τας πολιὰς ἔφυσα μηδὲ γηράσας
ματραοτέρας τὰς φρένας ἐκτησάμην, Ἐρ-ι, ἁ παῖδες, Πάνυ ἐτέρφθησαν σπερ μῶ ν ου λόγον ἀκου- τες καὶ ἐπυνθάνοντο τί ἐστί ποτε ὁ Ερως, πότεραπαις λορνις, ου τι δυνατω Πάλιν - ὁ Φιλητας ἔφη ' θεός ἐστιν, ἁ παῖδες - Ερως, νέος καὶ καλος καὶ πετόμενος δια τουτο καὶ νεότητι χαίρει καὶ κάλλει διώκει κάὶ τὰς ψυχὰς ἀναπτεροι. μαται δντο- 1 σουτον σον ουδὲ ὁ Ζευς. ματεῖ μὲν στοιχείων, κρατε δε αστρων, κρατεῖ δὲ των Ῥοίων θεῶν ' ουδὲ υμεῖς τοσολ- των αἰγων κ- των προβάτων. N 3ανθη πάντα πρωτος ἔργα ' τὰ φυτὰ πάντα τούτου ποιήματα ' δια τουτον καὶ ποταμοὶ ἐέουσι καὶ ανεμ 1 ατιέ-σιν Ἐγνων δὲ θω καὶ ταυρον ἐρασθέντα, κοὰ 4ώς οἴστρωπληγεὶς ἐμυκῆτο καὶ τράγον φιλησαντα αἰγα, και κολουθε πανταχου. υτος μεν γαρ μνη-- καὶ ράσθη 'Aμαρυλλίδος σι- με τροφῆς ἐμεμνήμην ουτε ποτον προσεφερόμην ουτ υπνον ἡ ' ροώμην. λγουν την ψυχην, την καρδίαν ἐπαλλό 5μην - σωμα ἐφυχόμην ἐβόων ς παιόμενος, ἐοιω- πων ως νεκρουμενος, εἰς ποταμους ἐνέβαινον ώς καόμενος Σκάλουν τον Πὰν βοηθόν, ς καὶ αυτον της Πίτυος ἐραοθέντα ἐα. - - - μαρυλλι- 2 δος νομα με ἐμὲ καλουσαν ' κατέκλων τὰς συριγγας, τι μοι τὰς μὲν βους ἔθελγον Ἀμαρυλλίδα δὲ συκ γον Ἐρωτος γάρ -- φάρμακον, ἡ στι- νον, Ου ἐσθιόμενον, ου ἐν δαῖς λαλουμενον , τιμη φίλημα καὶ περιβολη καὶ συγκατακλινηναι γυμνοῖς Φιλητὰς μὲν τοσαυταπαιδεύσας αυτους ἀπαλλάττεται, τυροώς τινας παρ' αὐτῶν καὶ ἔριφον ῆδη κε-
330쪽
χας συνεστάλησαν - λυπης, καὶ ἐπανελθόντες --κτωρ εἰς τὰς ἐπαύλεις παρεβαλλον οἷς κουσαν ταδεοφης αμεμῶνιν ημεληκαμεν ομοίως. K-Mύδεινου δύνανται τοίτο νυν πάσχομεν καὶ ημεῖς. αε--οα δοκομι καὶ π ρ μν το πυρ --μμιν
ἀλληλους ορῶν λά- - θαττον εὐχόμεθα γενέσθαι την ημέραν Σχεδον οὐ ἔστιν ὁ ἔρως, καὶ ἐρῶμεναλληλον οὐκ εἰωτες Εἰ - Οὐ- μη ἐστιν ἔσωρ ' ἐν δὲ Ο ἐρώμενος, τί ουν ταυτ αλγουμεν, τί δε αλληλους ζητο-- ἀληθη πάντα ειπεν ο ι- a M. Tv-του κηπου παιδίον ἄφθη καὶ τοῖς πα-τρῶσιν ημῶν οναρ ἐκεῖνο καὶ νέμειν - τας γέλας ἐκελευσε Πῶς αν τις αυτὸ λάβοι σμικρόν ἐστι καὶ φεύξεται. ΚώὶJ πως ἄν τις -- φυροι πτερα ἔχει πιὰ καταληψεται. Ἐπὶ τὰς Νύμφας δεῖ βοηθους καταφεύγειν 'Aλλ οὐδε Φιλητῶν ὁ Πὰν ἀφέλησενωμαι λλίδος ἐρῶντα. πισα εἶπεια φαρμακα, ταυτα ζητητέον, φίλημα καὶ περιβολην καὶ κεῖσθαι γυμνοὐς χαμαί κρύος μεν, αλλὰ καρτερησομεν δευτεροι μετὰ
Φιληταν ' Gυτ αυτοῖς γίνεται νυκτερινον παιδευτηριον.
καὶ ἀγαγόντες της ἐπιουσης ημερας τὰς ἀγέλας ἐς νο- βμην, ἐφίλησαν ἀλληλοπις ἰδόντες καὶ ὁ μηπω προπερον ἐποίησαι περιέβαλ τὰς χεῖρας ἐπαλλάξοι-ες