장음표시 사용
451쪽
μαί σου, δέσποτα, μηδέν μοι χαλεπτηος οὐ γαρ ἐγὼ ἀπολέσω της δοθείσης φῆς ' Ἀκουσας ὁ πορνοβο---ηνιῆτο μέν, συνεγίνωσκε δὲ αὐτῆ λοπι κομο
αχθεὶ ς καταίρει με εἰς Νουκερων της Ιταλίας, ἀπο- ω δε των ἐπιτηδείων μηχανων ο τι ποιήσειε, τα
- πρῶτα περιρε την Ἀνθειαν ζητῶν αυτη ρην οαὐτῶ του βίου παντος καὶ της πλάνης η υπόθεσις ώς δὲ Ουδὲν ευρισκεν ην γαρ ἐν άραντι μορ παρὰ τῆστορνοβοσκῶ), αὐτον απεμ θωσε τοι τους λωπι ς ἐργαζομένοις. καὶ ηὐαυτῶ το ἔργον ἐπίπονον, οὐ γαρ συνείθιστο - σωμα ουδὲ αὐτονυποβάλλειν ἔργοις οευτόνοις καὶ σκληροῖς διέκειτο δὲ πονηρως καὶ πολλάκις κατοδυρόμενος τηλαυτολτυχην ἐδου' φησὶν υνθεια, ο σος θυροκόμης ἐργάτης τέχνης πονηρος
καὶ, σῶuα ποτεθεικα δουλεία καὶ εἰ μὲν εἰχόν τινα ἐλπίδα εὐρησειν σε καὶ του λοιποὶσυγκαταβιώ- οσεσθαι τἀτο πάντα αν των δεινων με παρεμυθεῖτο νυνὶ δὲ ἴσως κἀγὼ Q δυστυχης κενὰ καὶ ανόνητα πονω, καὶ σύ που τέθν - πων, προς ' ρο- κόμην Πέπεισμαι γάρ, φιλτάπη, - - αν ποτεουδε ἀποθανουσα ἐκλάθοιό μου εο ιὰ ὁ - ταυτα ωδύρετο καὶ τοὐς --υς ἔφερεν ἀλγεινῶς, τοὶ δὲ υνθεω οναρ ἐπέστη ἐν άραντι κοι- μορμένη Ἐδόκει μὲν αυτην εἶναι μετὰ βροκόμου,
καλ- ουσαν μετ' ἐκείνου καλου καὶτον πρωτον εῖναι του ρωτος αυτοῖς χρόνον ' φανηναι δε τινα αλλην ω
γυναῖκα καλην καὶ ἀφέλκειν αυτης τον Ἀβροκόμην καὶ τέλος ἀναβοῶντος καὶ κα- τος νομαστὶ ἐξιτνα-
452쪽
στηνα τε καὶ παυσασθαι οἰναρ Λαμα, ἔδοξεν θῆ ταάφθέντα ἐνόμιζεν ' ο*ο των κακῶν λέγουσα, ' ἐγὼ μὲν καὶ πόνους -ομένω πάντας καὶ ποικίλωνι πε ιγωμα. Q δυστυχην συμφορῶν κιὰ τέχνας σι ρ - συνης υπὲρ γυναῖκας ευρίσκω ὰ βροκόμη σοὶ δε ἴσως ἄλλη που δέδοκται καλή ταὐτα γάρ μοι σημαίνει τὰ ονείματα Ποὐνδει ζῶ τί ὁ ἐμυ λυπῶ κάλ
ταῖς καὶ ἐπι-οὶ -ς δουλείας ' ροκόμης μὲν εἰ καὶ Θτους ὁρκους παραβέβηκε, μηδεν ο θεοὶ τιμωρήσαιντο τομον ἴσως ἀνάγκη τι εἰργασται ἐμοὶ δε ἀποθανεῖν καλῶς ἔχει σωφιν Μαάση ' -- ἐλεγε θρηνουσα καὶ 1 μηχανην ἐζητε τελευτῆς. V δὲ Ἱππόθοος ο Περίνθιος ἐν τω αυρομεν- τλωὲ, πρῶτα διηγε- ρως πιτορία τωνἐπιτηδεί- χρύνου δὲ προΓόντος ηράσθη πρεσβυτις αυτοὐ καὶ
ἔγημέ τε, ἀνάγκης ἡ- κατὰ την ἀπορίαν την πρε-
α σβυτιν, καὶ ολιγω συγγενόμενος χρόνω αποθανούσης αυτης πλοῶτόν τε διαδεχεται πολυν και εὐδαιμονίαν πολλη μὲν οἰκετων παραπυμ πη πολλη δὲ ἐσθή- των υπαρξις καὶ σκευων πολυτέλεια λέγνω δὲ πλευ- 2σαι μὲν εἰς Ιταλίαν, ἀνήσασθαι δὲ οἰκέτας ραίους αι καὶ θεραπαίνας καὶ αλλην μετων περιβολη ν, σηγέν- α - 4 ευδαίμ-ι' ἐμέμνητο δὲ ε του Uροκομου καὶ τοsτον ἀνευρεῖν ευχετο, περὶ πολλοH-ψυμενος κοινωνησα τε - - του βίου παντος κάὶ
των, Κλεισθένης τουνομα, καὶ πάντων μετεῖχε των
453쪽
ηδε τῆς 'Α- είοις ἡγιαίνειν δοκουσn ἐνενοε οπως ὐτη, ἀποδώσεται , καὶ δ προηγεν αυτην εἰς την ἀγορὰν καὶ τοῖς ληγομένοις ἐπεδεικνυεν - τουτρον οἹππόθοος αεγροι τὴν πόλιν τηρο αμαντα, εἴ τι εχαλor tat WIασθαι ζητῶν ' καὶ ρῆ τηλυνθειαν καὶ γνωρίζει καὶ ἐπὶ τω συμβάντι καταπλησσεται καὶ πολλὰ
πρὸς μυτον ἐλογίζετο 'ουχ αυτνη κόρη, ην ἐγώ, πεἐν Αἰγυπτω τιμωρῶν τω 'Aγχιάλου φόνω εἰς τάφρον κατωρυζα καὶ κύνας αὐτῆ συγκαθεῖρξα Π - η ομεταβολη πῶς δὲ σωζεται τίς η ἐκ της τάφρου φυγή; τις η παράλογος σωτηρία Eἰπὼν ταῶτα προσηλθεν ἔφησεν, 'Aθυατ- ου .ci - οὐδὲ λωιαις ἐν Αἰνύ- πτμπεριπεπτωκας οὐδὲ ἄλλο τι ἐν ἐκείνη τε γῆ πέ- i πονθας δεινόν εἰπὲ θαρρωσα, γνωρίζω γάρ σε 7 θυ-- ἀκούσασα καὶ ἀναμνησθὲ κ' χιάυγ--τοφλ ροτηριου καὶ τῆς τάφρου ἀνφμωξέ τε καὶ ἀνω- δυρατο, ἀποβλέψασα λ εἰς τον Υππόθοον ἐγνωρισεαυτον - μῶς Ἀμ- φησὶν ἐν Θυατω οπολλά, λξενε, καὶ δεινά, στις ποτε ν τυγχάνεις,
καὶ λησταῖς περιπέπτωκα ' ἀλλαχυ πῶς εἶπε γνω- ρίζεις τὰ ἐμα διηγηματα ποθεν δὲ εἰδέναι λέγεις ἐμὲ την δυστυχῆ διαβόητα μὲν γὰρ καὶ ἔνδοξα πέπον - ἀλλὰ σὲ οὐ γινώσκω το σύνολον Ἀκουσας ο ογκοτό - καὶ μαλλον-- ἔλεγεν ἀναγνωρίσας αυτην τότε μὲν ησυχίαν ηγαγεν, νησάμενος δὲ αυτην
παρα του πορνοβοσκου πει προς έαυτον καὶ θαρρεῖν παρεκελεύετο καὶ ο στις ην λεγε καὶ των ν Αἰγυπτω γενομένων ἀνα-νσκει καὶ τον ἐαυτολπλοῶτον διη-
454쪽
νουντα , καὶ την τάφρον καὶ τον Ἀμφίνομον καὶ τηντων κυνῶν πραότητα καὶ την σωτηρίαν διηγεῖται. πυσro Dυθέπω, ἐκ δὲ της καiλημεοινῆς συν τη κόρ λδιαίτης ἐπιθυμίαν Ἀνθείας καὶἹππόθοος ἔρχεται καὶ συνελθεῖν ἐβουλετο καὶ πολλα υπισχνεῖται τυτου δὲ τὰ μεν ποῶτα ἀντελεγεν αυτω, αναξία εἰναι, λέ- 12i γουσα ευνῆς δεσποτικης τελευταῖον δὲ ς ἐιέκειτο -- - ουκέ ἔχουσαί τι ποι νειε, κάλλιον Αναι νομίζουσα εἰπεῖν πάντα αυτῆτα απόρρητα η παρα--βη ναι τὰς προς Ἀβρο μην--νως, λέγει τυν ρο- κόμην την μεσον, τον ἔρωτα, ,-- ορκους, τὰς 1 συμφοράς, τὰ λyστήρια καὶ συνεχὲς ροκόμην ανω- ρετ, ο δὲ Ἱππόθοος ἀκούσας - τε υνθεια εἴη I3
καὶ στι γυνη του πάντων αυτ φιλτάτου ἀσπάζεταί τε αυτη ,α ευθυμειν παρεκάλει καὶ την αυτολπρος
Ἀβροκόμην φιλίαν διηγεειαι. Καὶ τηρο μὲν εἶχεν ἐπὶ26 της οἰκίας, πῶσαν προσάγων ἐπιμέλειαν, 'Aβροκόμην αἰδούμενος αυτος δε πάντα ἀνηρεύνα, εἰ στου ον δὲ 'Aβροκόμης τὰ μὲν πρῶτα ἐπιπονως ἐν, 10 μυκερίφ εἰργάζετο, τελευταῖον δὲ Ουκέτι φέρων τοὐς, κἄHγως διέγνω νεως ἐπιβας εἰς μεσο ν ἀνάγε -τα. Καὶ ο μὲν νύκτωρ κατελθὼν ἐπὶ θάλασσαν ἐπιτυγχά- 2τει πλοίω αναγομένω καὶ ἐπιβὰς επλει την ἐπὶ Σικε- λως παλιν ως ἐκεῖθεν ἐπὶ Wην τε καὶ Κύπρον καὶ Ῥυδον ἀφιξόμενος κἀκεῖθεν εἰς Ἐφεσον γενησό - ω μενος ηλπιζε δὲ ἐν τω μακρῶ πλω καὶ περὶ Ἀνθείας τι πεπισεσθαι καὶ ὁ μὲν λίγα ἔχων τὰ ἐπιτηδεια 3αναγαγομενος καὶ διανυσας τον πλουν τὰ μεν πρῶτα
455쪽
τον Αἰγιαλέα τεθροκό- ἐπενέγκας δε αυτῶ χοὰς καὶ πολλὰ καταδακρυσας, ἀναχθεὶς πάλιν καὶ τρίψας ολίγας καὶ εὐξάμενος, πατρίω Κυπρίων ἀνηγετο καὶ ηκεν εἰς Ῥόδον ἐνταsθα πλησίον του λι-
πάντων αυτον ἔννοια των δεινῶν εἰσηρχετο, της πατρίδος των πατέρων, τῆς 'Ανθείας, των οἰκετῶν 'ἴξομω or/ος καὶ πατράσιν φθησομω τοῖς ἐμαυτοsχωρὶς Ανθείας κά πλευσομαι πλουν ὁ δυστυχης κε- νον-- διηγησομαι διηγηματα ἴσως απιστα, κοινω-
κωη, καὶ γενόμενος ἐν μέσω τοσοὐτον ἐπιβωσον χρόνον τάφον ἔγειρονυνθα καὶ θρηνησον αυτην καὶ χοας ἐπένεγκον και σαυτον δη παρ αυτην αγε Ἀλα ἐλεγε καὶ περι ρει την πόλιν ἀλυων, ἀπορί' μὲν τον - την υνθεια, απορία δὲ των ἐπιτηδείων. ο
-Λευκων ἐν τούτφ καὶ Ῥόδη διατρίβοντες ἐν κω ἀνάθημα ἀνατιθείκεσαν ἐν τετο υλίου ἰερω παρὰ την χρυσην πανοπλίαν, λυνθεια καὶ ' ρ--m ἀνατεθείκεσαν ἀνέθεσαν στηλην γράμ-- Σ--ς γεγραμμένην υπὲρ υβροκόμου καὶ - αθείας, ἀνεγεγραπτο δὲ καὶ των ἀναθέντων τὰ ὀνό- νμπια, - --- καὶ η Ῥόδη αὐτο τῆ στηλ οβ Ἀβροκόμης ἐπιτυγχάνει, ληχωθει δὲ προ-ξα - τω θε' Ἀναγνοὐς οὐν καὶ γνωρίσας τους ἀναθέντας καὶ την των οἰκετων ε υνοιαν, πλησίον δὲ καὶ την κατανοπλίαν ἰων, μέγα ἀνωδύρετο παρακαθεσθεὶς τη στήλο. ' πάντα ἔλεγεν 'ἐγὼ δυστυχης ἐπὶ το
456쪽
συμφορων μου ταύτην με την πανοπλίαν ἐγὼ μετ' Ἀνθειας ἀνέθηκα καὶ μετ' ἐκείνης ἀποπλευσας Ροδουνιω νυν ἐκείνην - ἄγων εἰ- αυτ η τμη των συντρόφων των ημετέρων υπὲρ αμφοτέρων τλανά- μα τίς ουν γένωμαι μύνος -οὐδὲ τους φιλτάτους--ρω; Tαυτα ἐθρήνει λε'γων' καὶ ἐν τούτω ἐφίστανται 9ὁ ευκων καὶ η λδη συνηθως ευχύμενοι τήθε' καὶ 1 θεωρο- τον ' ροκόμην τῆ στηλη παρακαθεζώμενον
καὶ ις την πανοπλίαν αποβλεποντα καὶ γνωρίζουσι
τί βουλόμενος ἀναθημασιν -δέν σοι προσηκου πα-
1 ρακαθεζόμενος οδυρ ρ καὶ θρηνεῖς τι σοὶ τούτων μέλει τί δὲ των ἐντι-- ἀναγεγραμμένων κοινωνεῖ σοι υποκρίνεται προς αυτον βροκόμης' ἐμα φησὶν ἐμὰ -ἀναθήματα --ωνος καὶ Ρόδηλους ἰδεῖνευχομαι μετὰ υνθεια, βροκόμης ο δυστυχης.'' a 'Aκουσαντες οἱ περὶ τον Λεύκωνα εὐθῶς μεν χανειςII ἐγένοντο, ἀνενεγκόντες δὲ κατὰ μικρον ἐγνωριζον ἐκ
του σχηματος, ἐκ της φωνης, --ἔλεγεν, δε-- -- θείας ἐμέμνητο, καὶ πίπτουσι προ των ποδῶν αυτου καὶ τα καθ' αυτους διηγουντια, τημ οδον την εἰς Συρίανσιν την εἰς Λυκίαν την του δεσποσουτελευτην, την πεπιριουσιαν, ν εἰς Ῥυδον α ν' καὶ δη παραλαβόν- 2τες αγουσιν εἰς τὴν οἰκίαν, ἔνθα αυτοὶ κατηγοντο, καὶ τα κτηματα αυτῶν παραδιδόασι καὶ ἐπεμελουντο καὶ
ἐθεροαπεύοντο καὶ θαρρεῖν παρεκάλουν τ δὲ ν ουδὲν - ως τιμιώτερον, ἀλλ' εκείνην ἐθρήνει παρ'
457쪽
υνθειαν ἀγαγεῖν αποδεταλίας εἰς 'Eφεσον, ς ἀποδώσων τε ταὶ γονοσι καὶ περὶ θ βροκόμου ἐκεῖ τι πευσόμενος καὶ δὴ ἐμβαλὼν πάντα τὰ αυτου εἰς ναυν sμεγάλη. 2 εσίαν, μετὰ της Ἀνθείας ἀνηγετο, καὶ
2 διωνύσας μάλα ασμενος τον πλο- ου πολλαῖς ημέραις εἰς Ῥόδον καταίρει νυκτος τι κἀνταυθα κατάγεται παρά τινι πρεσβυτιδι, Ἀλθαίρ,-- , πλησίον της λάσσης, και την τε υνθει- ανάγει παρὰ την ξένην οκαι χυτος ἐκείνης μὲν της νυκτος ανεπαώσατο, τύαης ηδη μὲν,-- πλοῶν ἐγίνοντο, ορτη δέ τις
πετο μεγαλοπρεπης δημοσία των 'ειδίων αγόντωνα- ώ - ολι πομπή τε καὶ θυσία καὶ πολιτῶν ἐορ- ταωντων πλῆθος Ἐνταυθα παρησαν ο Λευκων καὶ οὐ κδη, ου τοσουτον της ορτης μεθέξοντες, σον ἀναζητήσοντες εἴ τι περὶ Ἀνθείας πυθοιντο καὶ δηφεν ὁ Ἱππόθοος εἰς το ἱερόν, ἄγω τηνυνθειαν ηδλαπιδουσα εἰς τὰ ἀναθηματα καὶ ἐν ἀναμνησε των 4 πρότερον γενομένη ' ὐτὰ, τον' ἔφησεν ' ἀνθρω- οπων ἐφορῶν Ηλιε, μόνην με την δυστυχῆ παρελ .
θών , πρότερον μὲν ἐν Ρωφ γενομένη ευτυχῶς τέ σε προσεκύνουν κοὰ θυσίας ἔθυο μετὰ βροκόμου κα4ευδαίμων τότε νομιζόμην νυνὶ δὲ δούλη μεν ἀντἐλευθερας, αἰχμάλωτος δὲ η δυστυχης ἀντὶ τῆς μα-- ρίας, καὶ εἰςἘφεσον ἐρχομαι μόνη καὶ φανοῶμαι τοῖς οἰκείοις υβροκόμην ου εχουσα ' δευτα ἔλεγε καὶ πολλὰ ἐπεδάκρυε καὶ δεῖται του Ἱπποθόου ἐπιτρεψα αὐτη της κόμης ἀφελεῖν της αυτῆς καὶ ἀναθεῖναι μυλίω καὶ εὐξασθαί τι περὶ ω6υβροκόμου Συγχωρεrojππόθοος καὶ ἀποτεμνυμα τῶν πλοκάμω οοα δυνατο καὶ ἐπιτηδείου καιροὐ
458쪽
λαβομενη , πάντων ἀπηλλαγμένων , ανατιθησιν ἐπι
πομπην ἐφίσταντα τω ἱερῶ καὶ βλέπουσι τὰ ἀναθη-ματα καὶ γνω γυσι τῶν δεσποτῶν τὰ ὀνόματα καὶ πρῶτον ἀσπάζονται - κόμην καὶ πολλα κατωδυ- ροντο υτως ς υνθειαν βλέποντες, τελευταῖον
κειμήεσαν, εἰ ποπι κἀκείνην ἡμῖν δυνη νονται η δὲ καὶ - πλῆθος τῶν Ῥοδίων ἐγνώριζεν - ονόματα ἐκ τῆς ἐπιδημίας) Κἀκε νην μεν την ημέραν οὐδὲν εὐρίσκοντες ἀπηλλαγησαν κοὰ τρυβρ--μη ταε ιν τῆ&- οντα ἐμηνυσα, ο δαμ- ρον την φυ- χην ἐπὶ τω παραδύζ' τοὐ πράγματος, ευελπις ε νH δὲ ἐξης ηκεν ἐυνθεια πάλιν εἰς το ἱερον μετα 3του Ἱπποθόου, ου οντος αυτοῖς πλοός, προσκαθ-mώσασα δὲ τοῖς ἀναθήμασιν ἐδάκρυέ τε κά - στενεν ἐν τούτω δὲ ἐπεισίασιν ὁ Λεύκων καὶ ἡ μδητον υβροκόμην καταλιπόντες ἔνδον, ἀθυμως ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς διακείμενον ἐλθόντες δὲ ορ- την Ἀνθεμιν καὶ ην μὲν ἔτι γνωστος αυτοῖς, συμβάλλουσι δὲ ει πάντα ἄμα τα δάκρυα, τα αναθηματα , τὰ ονόματα, - εἶδος -τως κατα μαχώ ἐγνώροπι αυτην ---
πεσόντες δὲ τοις γονασιν κειντο ἀχανεις' η δὲ τε θαυμάκει τίνες τε σαν καὶ τί βουλοιντο ου γαρ αν
459쪽
ἐξεπλάγη τω λόγου , μόγις ἀνενεγκουσα καὶ γνωρίσασα περιβάλλει τε αυτ ς καὶ ασπάζεται καὶ σαφέστατα τα καταυβροκόμην μανθάνει. 13 Συνέρρει- αν τὸ πληθος των Ῥοδίων , πυνθανόμενον την υνθείας ευρεσι καὶ Ἀβροκόuου'
παρῆ-ἐν τού καὶ ὁ Ἱππόθοος, ἐγνωρωθη τε τοῖς περὶ τον Λεύκωνα κάναυτος ἔμαθεν ἀτινές εἰσι καὶη. τὰ μὲν ἄλλα ἐν αὐτοις ἐπιτηδείως, τὸ δε . . . οτι ομηδέπω ' ροκόμης τα- ἐπωτοπα, ἔτρεχον δὲ - εἶχον ἐπὶ την οἰκίαι ' δὲ ς κου γε παρά τινος τῶν Ῥοδίων την της νθείας ευρεσιν, διὰ μεσης της πόλεως βοῶν ' Ἀνθεμ 4ωκως μεμηνότι ἐθει Καὶ δησυντυγχάνει τοῖς περὶ την νθειαν ποος ω ἱερῶ της ο3 σιδος, πολλοντων Ῥοδίων πλῆθος ἐφείπετο. Q δὲ εἶδον ἀλληλους, ευθυς νεγνώρισο, τωτο γαρ αυ- τοῖς ἐβουλοντο αἱ ψυχαί καὶ περιλαβόντες αλληλους εἰς γην α /έχθησαν ' κατεῖχε δὲ αυτ ς πολλα αμα πάθη, ημνη , λύπη, φόβος, των προτέρων μνημη, οτο των μελλόντων δέος ὁ δὲ δημος ὁ ειδίων ἀνευ-- σέ τε καὶ ἀνωλόλυξε, πάλην θεον ἀνακαλουν- τες την Ισιν, πάλιν λέγοντες 'oρῶμεν υβροκόμην καὶ Ανθειαν τοὐς καλούς.' οἱ δὲ ἀναλαβόντες ἐαυτούς, ἐξαναστάιτες εἰς τὸ το Ἱσιδος ἱερον εἰσηλθον,
ρίας μῶν χάριν οἰδαμεν δια σέ, ῶ πάντων ημῖν τιμιωτάτη, --- ἀπειληφαμεν ' προυκυλίοντό τε του τεμένους καὶ τμβωμῶ προσέπιπτον. καὶ τότε , ἡ αυτοὐς αγουσι παρὰ τον --ωνα οεἰς την οἰκίαν κάὶ ὁ πόλος τὰ αυτω μετεσκευάζετο
460쪽
Ἐφεσον πλουν υ δὲ ἔθυσαν ἐκεινης της ἡμερα καὶ ευωχή σαν, πολλὰ και ποι κίλα παρὰ πάντων τὰ διη εξετεινόν τε ἐπὶ πολυ το συμπόσιον, ς αυτους απο--ο ἡ μὲν αλλοι πάντες οπως ἔτυχον, Λεύκων , και ειδη, Ἱππόθοος δε καὶ το μειράκων το ἐκ Σικε- λιας το ἀκολουθῆσαν εἰς γ ταλία, ἰ τι αυτω ὁ Κώι-i σθένης ὁ καλός Aνθεια ἀνεπαυετο μετὰ ' ρο-
τὸ δνο φὰν αλλοι πάντες κοπεκοιμηθη---Πχια δε ηπιακριβης περιλαβουσα φυν θεια βρο- μὴ ἐκλαεν 'ανερ λέγουσα καὶ δέοποτα, ἀπείληφά ει σε πολλην γην πλανηθεῖσα καὶ θάλασσων, ληστῶν ἀπειλὰς ἐκφυγοὐσα καὶ πειρατῶν ἐπιβουλὰς και πορνοβοσκῶν βρεις καὶ δεσμα καὶ τάς - καὶ ξυμ καὶ φάρμακα καὶ τάφους αλλ' ηὐω σοι τοιαυτη, της ἐμης ψυχης Ἀβροκόμη δέσποτα, οῖα το πρῶτδν ἀπηλει λάγην εἰς Συρίαν ἐκ πέρ- ἐπειπε δέ με αμαιπεῖνου Λεις, ου Μοῖρις ἐν Συρία ου Περίλαος ἐν Κιλικία, ου ἐν Αἰγύπτω φάμμις καὶ Πολυιδος, οὐκ ' χίαλος ἐν Αἰθιοπίε, οὐκ ἐν άραντι ὁ δεσποτης, αλλ' ἀγνημένω σοι πῆσαν σωφροσυνης μηχανην πεποιημενη
ει συχναρα, β κήμη, σώφρων ἐμεινας η μή τις παρ- 3-δοκιμησεν αλλη καλη η μη τις νάγκ- σε ἐπιλαθέσθαι των ὁρκων τε κἀμου; αὐτα ἔλεγε καὶ κατεφίλει συνεχῶς. δὲ ' ροκόμης 'αλλ' --σOP φησD την μόγις ημῖν ημεραν ποθεινην - μέ- ω νην ως οὐτε παρθένος ἐμοί τις ἔδοξεν εἶναι καλή, ολ ἄλλη τις ὀφθεῖσα ηρεσε γυνη, αλλὰ τοιουτον ει