Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

671쪽

appetunt.14. uar e post mortem omnia Cass. 47 Λια τί μετοῦτον θάνα- men/ν'a relaxantiιr testiculi atιtern τον πάντων των μελῶν χαλωμένων autem in B sola adtrahuntiιr t. οἱ δίδυμοι μόνοι ἄνω σπῶνται; τι vero attrahuntur in Res . νιi ἐν τω τελευτῶν σπερμαίνουσιν οἱ momentis e semen Pιierat exter ἀνθρωποι, ἐκκρίνεται δε- σπέρ- nitur moriente homine semen quod μα συνήθως των διδυμων ἀνατρε- erat is eis aecernitur B et L nisi χόντων οθεν ανω κρατηθέντες μέ- quod oni in eis semen semine BC νουσιν. ergo recurriuitis s-te C testiculi

Tulit sed eaetransecus est ac tem οὐ παρὰ φύσιν ' τ παρακεί- est ri tu sto sed extr. a μενον ἐπι τούτων παρα φυσιν ἐστι.

habundat. ται, ἀλλ εξω διωθεῖται ' διφῶσινουν, μη πίνοντες cs Alex. I. 8 l .

672쪽

git ubi anima vicina est m. e. Otatiιm cerebra ni iningam contingit ubi anima vicina es e ideo con

673쪽

tempus se coectuavem calar am-

κον πνευμα διαπνεῖ.

674쪽

23 deest in B, C . uare qui Ar piti ined. u. Is Bια τι αἱ concipiunt ei a patiuntur. R. oui συλλαβουσαι κισσῶσιν; τι τῶν confra naturam concipiunt passio παρα φυσιν ἐστὶν η συλληψις, τὐδεnem in matricem et ut nervosa παθος περὶ την μητραν ' νευρῶδες sunt eius viscera ideo stomachus ex δὲ τ σπλάγχνον στομάχου δε πά- ipsis nervis qui ad ipsum periin- θος η κίσσα, σπερ ορε ι καὶ gunt Onpatiuntur Dyenera pas- νορεξία cs Alex. . Ta).

sionem.

675쪽

Resp. Irrgulis auton repletis hunιο- του ἐν τοι νευροις πνευματος καὶ

dolore ram o cun inflammatione facta octιli cora'umpuntur. Rev. quia eae in innuitione humoris enmstalo id est hiιmor e ellitur et

676쪽

tur. Resp. tιia leverticis ita coit. precinctus est atιι extiιa eatinsor Iongior factus est, nervus igitur suptus non glutinanitιr.34 leest in Cl. 9uare Wιae Ar pri ine l. II. 22 Λια τί το pluvialis f-Iesi leviores siιnt. R. uβριον δωρ ἐλαφρόν τι, καί-σuia ea quae in ea sunt gravia i περ απὸ θαλάσσης ρπαζόμενον, arae remisit Ouia que que in eis ἔστι δὲ τουτ βαρύ ῆητέον τι

plus graniora siιn in aere dimise- ἀναληφθεi τουτο καὶ γυμνασθεν runt B). - του πνευματος λεπτυνεται καὶ

νεται κοὐ ν το δε κουφον ανωφερυμενο εκχεῖται κατῶ πλείονα

Siιn autem vane sunt tolera).36 deest in B et L . Mare sudantes in Iuxoriis deflciunt. Resp. in voluptare deflcientes semina re- ριnduntur et quod enmana violenter emittunt. 37 deest in L . uare simul tum Ar. r. ine l. I, 28 Λια τί οἱ si mullum B Iuaeomantur iuxtιr πλείονα συνουσιάσαντες, α ἐσθ' B sanguinem emittiιnt. Resp. Puta τε ἀποκρίνουσιν ὀτι της περ- semine -men Bystibstantiae effusum aτικης ουσίας εκκενωθείσης προ- excernitur. χειρότερον α πιος γρόν ου εστιν.

677쪽

42 ileest in C. . Otιare lavantes in suis culi lis in altila uouui

43 lilei si in i l. 9uare in tibicasti bri s Guare apicas febres h men

σόμενα με φλεγμονας επιτεθει. κοπτόμενα ὁ Ουκετις τι το μεν πνεὐμα ι στενῶν ων πόρωνα νωμάλω τῆ διαιρέσει προσπῖπτον

αποστρέφεται και ει αυτ πιλου-

ται ἐπὶ ὁ της τελείας διακοπῆς

διαπνεῖ.

μετα την επισημασίαν γινονται κΩ- τα ἄνεσιν, οἱ δε προ των ἐπισημασιῶν κα ἔκθλιψιν.

678쪽

διαιρετικο dii plex in indice Aristo t. s. r. log. in peein et hali nnis librat in Aristotelis auctoris i ii scripti in Πλάτωνος διαιρέσεις cs in Onyini Πλάτωνος οροι l. item atricis sine risine reriini Pod ei vocat,illo sive generali sive etiani lio in otiyino expressiarii in divisiones sortilli eri uni eranteiri ille li exenilia mimiani illa la D. l. 3, 3. t 2 docontra Oreii-tibus illiti est arili iginiens vi in eluis Nilnis si et bacedae iii an in mi in t Macedonia in ante ol. 45 scriptuni illia si iii legrini licet ni illa onus sa esse videant ii sive librara 'nil pa sive ipsius Laertii . vellit praeter ἀνομίαν στερησει sere nanes Laertius philosoplioria in iustoriae vitae-

quo Platonis inserit it I . L. 3. Ni dιήρει δέ φησιν ὁ ριστοτέλης καὶ τῶ πράγματα τοὐτον τον τρόπον - smis ad 3 im: δε και τὰ πρῶτα διήρει κατὰ τον Ἀριστοτέλην. siint aute in διαιρέσεις numero 32J. at die similoni διαιρέσεων li turn et ante et miti nivis negante Philopono post

Πλάτωνος διαιρέσεις νοθευεσθαι . . . ἰστέον δε τι πρῶrον μενδιαιρέσεις Πλάτωνος λως ἐπιγεγραμμένα ου φέρονται , locet etiamniinciso lex Marcianus 257 hiuilib. sec. 14. vii et vitani Aristotelis in ili-lani mia in ex Colieti apograptio nunc edidit nolui Idigit flat. l8ssi prae-lnii sol. 276 et plius ii orat in medico mini illi prol leni alii ni ex Aristotele fit xxanitro Citissio lit, ros I ii in pie s. 2-5t l. in illo non ille ni ita vincis x-tiis lial,ellii oriri pili Laerti init , sed vel plurale in ilii alis seorsui si rPli it tir, et sit nilis iiiiis latii liliri receiis io ea sit iii partitii pari in alias Praeli rea διαιρέσεις contiitentis, nil mero militein si apponi lice in Pi xeras, ita legor tat iliIi apparati illiciani sexa 'inta tres. 4llii lii c. pil illis eis lase res potulent Liaertiariis praeteriluani quoi aliis saepe vortiis es lite vioribus eadem expressa sinat ilisti rictioniana et ratio Et vellit in c. I etc. numerus passu mutantur quae lana in tractantii vel ii αρχῆς διαψεσις . 51 et quod L. aertiatio respotulet c. a. alia L. aertio integriora sunt velut φιλίας διαίρεσις . b c s. Stola ecl. II. 30'. alii ite iri pie legi in spi tali gil

679쪽

Laerti iis , quaeda in iiii leni iniri antiqui illitorem Cliristianum produnt vel ui c. 4 ile iustitia cL αγγελοι app. c. 64. vocali. ἔμβικες . I 2 et Nili septa ol nonactu nomen e I de notulitate , auod pro antiquo G, mi ευγενείας exemplo ut Xenoptionis positi siststitutum esse credi loris es. I, eo Allatius illa Nilis p. 5 sa apud FaDrae. B. G. r. vet. t. V. Nice-plioriis iist eccl. 4. 54 τω ὁ θεσπεσί Λείλω πατρὶς ἡ του Κωνσταντίνου ἐτύγχανε πόλις η τω περιόντι της ευγενείας και ἔπαρχος ἐχρημάτισε πλουτω γα βαθεῖ και δυναστεία περιρρεόμενος ἀσκητικὴν αντηλλάττετο ἀγωγήν . textuini Dra etsi vilissim tamen iod

ad ipsas res alitiquissiini, cuius spectine olim dedit illo ison neol. II. 254 cs. Rose te r. l. p. b). e cossi Mare Venetus a me lescriptum m Mai. 857 nie ellendum censui litis Laertianoriam vicem gerant quae ex libro vitigatissinio repetere laederet, neve Aristotelici quid deesse existi inet si cui illo isoni verna codicis illius desiderium secerint ceteriam similes διαιρέσεων collectiones plures lini extitisse Aristotelis nonii ne inscriptas documrnto est etiani Ptoletnaei index Ara luetis V eii ric p. III. es. Hadscnialia is V. IM . in quo liabentii divisiones Itori si e capitulat 26 tractat in hoe lior de temporis, animae Ioue mιpiditatis divisionibus de agente patiente es actione de amore, de Donomιm Generibusi1 quiDus alia quae intellectu percipiuntur alia quae in anima alia quae extra animam sunt, enisue de bonitate atque malitia nec non de va-

28 αγαθά ona. . 29. συμβουλία - 18.30. φωνή - 24.

680쪽

Λιαιρέσεις ριστοτε λους. i. ιαιρεῖται η ψυχὴ εἰς τρία ἔστι γῶ αὐτῆς Τν με λογιστι-sD.L. 12 κόν, ν δε θυμικόν. ν δε επιθυμητικόν εστ δε το μεν λογιστικόν

ω λογιζόμεθα τλδε ἐπιθυμ ικόν , τῶς ἐπιθυμίας ἀναλαμβάνομεν το δε θυμικόν, ω θυμούμεθα και ὀργιζόμεθα και θαρσοίμεν - αμυνόμεθα καὶ τα ἄλλα τα τοωὐτα της ψυχῆς ἄρα το μέν ἐστι λογικόν, 1το δε θυμικόν, το δε ἐπιθυμητικόν - tD.L.la, a. διαιρειται ταρετ εἰς τέσσαρα ἔστι γαρ αυτῆς Τν μεν τρόνησις, ν δε δικαιωυνη, Τ δε ανδρεία Τν δε σωφροσύνη ἐστι ημεν φρόνη σι εν τελογιστική, ἡ δε δικαιοσύνη ἐν πῶσι τούτοις τοις μερεσι γίνεται, ἡ δε σνὁρεία ἐν- θυμικω η ὁ σωφροσύνη ἐν τω 1ο ἐπιθυμητικω. rq αρετῆς αρα ν μέν δε τι φρόνησις, ν δε δικαιο- συνη Τ δε ανδρεία Τν ε σωφροσύνη - 3. διαιρεῖται ἡ κακία εἰς τέσσαρα ἔστι γαρ αὐτῆς ν με αφρο σύνη, Τ δε αδικία Τν δε δειλία Τν ε ακολασία εστ δε ἡ με ἀφροσύνη εν ω λογιστικῆ ἡ δε αδικία εν πόσι τούτοις τοι μερεσι γίνε- istαι η ὁ δειλία ἐν τεθυμικω ἡ δε ἀκολασία ἐν τω ἐπιθυμητικω.

της κακίας ἄρα Τν μεν ἐστιν ἀφροσύνη, ν δ αδικία Τν δε δειλία Τυ

sD. L. 4 διαιρειται ἡ δικαιοσυνη εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῆς Τν με προς το θεόν, ε δε προς τοὐς ἀνθρώπους, εν δε προς τους ἀποιχομένους. 20

ἐστι δε ἡ μὲν προς το θεὸν δικαιοσυν με εὐσεβείας εὐχαριστίακα τὰς αὐτο ἐκπληροὐν ἐντολάς, ἡ ὁε προ τοὐς ἀνθρώπους περὶ τα σύμβολα ευνομία και περὶ τα ἄλλα νομιζόμενα δίκαια, η ὁ προς

τοὐς ἀποιχομένους δικαιοσυν ἐστι θάπτειν και τῶ αλλα ἐπιφέρειν. τῆς δικαιοσύνης αρα ἐστι Τ με προ τον θεόν, Τ δε προ τοὐς αν- 2sθρώπους, Τ δε προς τοὐς ἀποιχομένους - D. I. 1 5. διαιρεῖται τα ἀγαθά εἰς τρία ἔστι γὰρ αὐτῶν τα με ἐν τῆ

56. ψυχρ, τλοὰ σωματι, τὰ δε ἐκτός. ἔστι δε τὸ μεν εν ψυχὴ φρόνησις οικαιοσύνη νδρεία σωφροσύνη καὶ δαλλα τοῦ τοιαίτα, λδε ἐν σωματι ἰσχύς κάλλος γεω υεξία καὶ τὰ ἄλλα τοῦ Οιαῶτα, τὰ δε ἐκτος ιο φίλοι πλοῶτος ευδοξω πατρίδος ευδαιμονία των ἀγαθῶν ἄρα τα μέν ἐστιν ἐν ψυχὴ, τῶ δε ἐν σωματι, τα δε ἐκτός - 6. διαιρεῖται τὰ κακὰ εἰς τρία εστ γῶ αυτῶν τὰ μεν ἐν φυχη,

τα δε ἐν σώματι, τὰ δε ἐκτός. ἔστι ὲ τῶ με ἐν ψυχη οἷον ἀφροσύνη