Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

691쪽

oσα δει λέγειν. h. δε οπου δε λεγειν, ἐν δε προς ους δε λέγειν, Τ δεi ηνίκα δε λεγειν 'εν ὁ δ δε λεγειν. τό μεν ουν - δε λεγειν ἐστι τομήτε πλείω μήτε ἐλάσσω τῶν ἱκανῶν, το δε οπου δε λεγειν ἐστιν ἐν τόπω4n ἐν ἀγορα και ἐν γυμνασίω και ἐν διατριβῆ και ἐν τοῖς δέουσιν ἄλλοις τόποις το δε προς ους δεῖ λεγειν κάστω ὀάρμόττον και προς- λάρμόττει οἷον προς πρεσβυτέρους προ μοχθηροῖς φη)εῖς Ιἰη, και προς ἐχθρους φίλους τ δε νίκα ει ιον το μητε πρότερον μητε στερον μήτε δια μέσου ἄτερ του καιρο αλ ευκαίρως, τὐδε ἀδει λεγειν οιον τα συμφεροντα και τελιμα και αυτῶ - τω φίλω -

53. διαιροῶνται αἱ ἐπιστῆμαι τῶν πρώτων και τῶν δευτερων εις τρία εἰσὶ γαρ αυτῶν αἱ μεν πρῶται αἱ δε δευτεραι αἱ ὁ τρίται 'e' '

N πρῶτα μεν ουν εἰσὶν αἱ παρασκευαστικαί τε και μεταλλευτικαὶ καιυλοτομικα και λιθοτομικαί, δευτεραι δε α τε ποιητικα και μετασχη -

ματιστικα οἷον ἡ με χαλκευτικὴ τον σίδηρον τούτο γαρ λαβομα μετεσχημάτισε και ἐποίησε χαλινοὐ και ὁπλα και τὰ τοιαίτα η δε λιθουργικὴ τους λίθους παρα βοῶσα μετεσχημάτισε και ἐποίησε τείχη 25 και οἰκίας και τῶ τοιαῶτα πάλιν αἱ τρίται η με γαρ ἱππικη-a- ραλαβοῖσα τον χαλινὸν χρῆσατο καλῶς και η πολεμικη λοπλα καιεπὶ τῶν τοιούτων, και πάλιν η υλητικὴ παραλαβοῶσα τους αυλους ἐχρροατο καλῶς και η κυβερνητικὴ τους οἴακας παρα βοῶσα και ἐπὶ

τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων - 30 54. διαιρεῖται ὁ καθαρισμὸς και η κάθαρσις ει τρία ' στι γαρ αὐτῶν ἐν με νόμω, ἐν δε φύσει, εν ὁ τεχννὶ και πράγματι νόμω μεμουν ἐστι καθαραῖς Ιον τε του ἀέρος ταν ἀποκαθαίρηται και ὀταντα δατα ῶσι καθαρὰ και τῶ βρώματα και πάντα τὰ τοιαύτα ... τεχι 9

692쪽

κακον η οὐδέτερον. - μεν ου νώγαθόν ἐστιν ταν φελήση τινά καιου βλάψ1ὶ τ ὁ κακὀνήταν βλάπτὐαεί, τό δε οὐδέτερον οπερ ποτε με βλάψει ποτε δε φελ σει Ιολοι περίπατοι και οἱάπνοι και ιελλέβοροι και τα τοιαυτα, φούτε βλάψει ὀλως ἴτε ωφελήσει - τῶν ἄντων ναθῶν ὁμοιότης των περὶ ψυχὴν κα των i περὶ το σῶμα και των ἐκτος ἐστιν αὐτη τὸ μεν ουν πρῶτα τοῖς πρώτοις ἐστιν ομοια, τα ὁ δευτερα τοι δευτεροις, τα δε τρίτα τοῖς τρίτοις, υτῶ δε τέταρτα τοι τετάρτοι, εστ δε τῶ με ἐν ψυχῆ, τα ὁ ἐν σώματι, τὰ δε ἐκτός. η με γαρ φρόνησις ἐν ψυχῆ οὐσα ιτία ἐστι του κράτιστα , , ψυχὴν διακεῖσθαι ἡ δε υεζία αιτία ἐστι του τλσῶμα ἄριστα διακεῖσθαι οπερ γαρ βούλεται πράττει . . . o εὐδοξῶν. καστον ἄρα τουτων των γαθῶν πρωταγωνιστεῖ και πρώτη λαμβάνεται ἡ οἷμοιότης και πάλιν η με δικαιοσύνη ἐν ψυχῆ ἐστὶν η και αἰτία Οὐσατῶν της ψυχῆς μερῶν, η ὁ ευπρεπεια ἐν σώματι υσα ευταξία ἐστιν των του σώματος μερῶν ψυχρολκαι θερμου και ξηροῖ και γροὐ. δε ευτυχία ἐκτος ουσα ευκαιρία τίς ἐστι πραγμάτων συμπτώσεως ατε ταύτη πάλιν παραλαμβάνεται- όμοιότης τῶν αγαθῶν και πάλιν ut 2Mi, μεν ανδρεία ἐν ψυχῆ Οὐσα ἰσχύς τίς ἐστιν καὶ ἐώμη προς φόβους και

τὰ τοιαῶτα, ἡ δε ἰσχὐς ἐν σώματι ουσα προς τους πόνους και τῶ κακοπαθείας ἰσχύς ἐστιν, οἱ ε φίλοι ἐκτος οντες ἰοχὴν τήνd ἔχουσιν προ τ νυκτὸς βοηθειαπι παρ πολλοὶ φίλοι εἰσὶν σχυρότερος ουτος ἐν πόλει λαμβάνεται ὁ και ταύτy τῶν γαθῶν τούτων η ὁμοιότης. 25και πάλιν ἡ μεν σωφροσύνη ἐν ψυχῆ ουσα κοσμεῖ την ψυχὴν και συμμέτρως ζῆν ποιεῖ, ὀ ὁ κάλλος ἐν σώματι ὁ κοσμεῖ το σῶμα και σύμμετρον παρασκευάζει ὁ ὁ πλουτος ἐκτὸς ν χορηγὸς κa κοσμητὴς τῶν ανθρώπων ἐστί- και ταλ λαμβάνεται τῶν γαθῶν τουτωι ηόμοιότης - Λοῦ τῶν κακῶν ὁμοιότης τῶν περὶ τqν ψυχὴν και τό σῶμα καιτῶν ἐκτός ἐστιν αὐτη ἐν τῆ ψυχῆ μεν ἐστιν αδικία κάκιστα την φυχὴν διατιθεῖσα, ἐν ε τω σώματι νόσος κάκιστα διατιθεῖσα τὸ σῶμα.εν ὁ τοι ἐκτῖς τυχία κάκιστα διατιθεῖσα τὰς ἐκτὸς πράξεις καὶ ταύτη λαμβάνεται η ὁμοιότης τῶν κακῶν τούτων. και πάλιν ἐν μεν ., φυχῆ αφροσύνη ρρωστία τίς ἐστι και λογιστία ψυχῆς, ἐν ε σώματι

693쪽

και αρρωστία, και λιγωρία, περὶ τα ἄλλα τιν ἐμποιεῖ ταῖς ἐκτὸς πράζεσι και ταύrη πάλιν λαμβάνεται των κακῶν τουτων η ὁμοιότης.κti πάλιν ἐν μεν ψυχὴ δειλία οὐσα ἐκπληκτικας καὶ πάντων ηττους

των φόβων παρασκευάζει τὰς ψυχάς, ἐν δὲ σώματι ἀσθενεια πάντων των πόνων ἡττῶσθαι τὰ σώματα παρασκευάζει, ἐν δε τοι ἐκτὸς ἐχθροι ὀντες ἀσθενῆ περὶ τὰς ἐκτὸς πράξεις και ευκαταφρόνητον ποιουσιπι γὰρ πολλοί εἰσιν ἐχθροὶ οὐδεν τούτω ραδίως πάρχει και εστιν ἡ μεν δειλία ἐν φόβω εὐκαταφρονήτους ποιοῶσα η ὁ ἀσθένεια ἐν πόνοις

σκευάζει, ὀ δε αἶσχος ἐν σώματι σν αισχρὸν τὸ σῶμα και ἄκοσμον παρασκευάζει, η ὁ πενία ἐκτῖς οἰσα ἰσχρὸν βίον παρασκευάζει καιτα ειν λαμβάνεrαι τῶν κακῶν τούτων η ὁμοιότης - i5 bου διαιρεῖται η φιλία ις τέσσαρα ἔστι γὰρ αὐτῆς η με συγγε- Ι .L. 2 νική, Ἀλέταιρική - ε δε νικῆ, Ῥε ἐρωτική εστ δε η με συγγενικὴ οἷον πατηρ προς υιοὐ και ἀδελφοι προς-dελφους και ι ἀλλοιοίχικεῖοι, η ε εταιρικε κοινωνοίσιν οἱ διὰ συνήθειαν φίλοι γενό- μενο- Ἀε ενικὴ η διά γραμμάτων και συσrάσεως ποιοίσα φίλους, Λ δὲ ἐρωτικὴ η ὁ ἐπιθυμίας τqς τῶν καλῶν φιλίας κοινωνίαν παρα

σκευάζουσα -

59. διαιρειται Ἀποβολη της ἐπιστήμης εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῆς 'εν με ἐὸν φθαρῆ ουπερ ἐστιν η ἐπιστήμη δὲ ἐαν λήθη γενηται, ε δε ἐὰν ὁ ἔχων την ἐπιστήμην φθαρῆ. ἐῶν μεν ουν ου ἐστιν η ἐπι- 25 στήμη φθαρη οἷον Σωκράτους, οὐκ ἔτι ἐστὶν ἐπιστήμη εφθαρται γάρ. ἐά δε ληθη γενηται, και οὐτως ἀποβάλλομεν τ' ἐπιστημην. ἐὰν δε ὁ ἔχων την ἐπιστήμην φθαρ ἄνθρωπος, ἀναγκαῖον ἐστι συμφθείρεσθαι και ἀποβάλλεσθαι αυτήν - ω διαιρειτα η μουσικη εἰς τρία ἔστι γῶ αυτῆς Τλμεν αυτοὐ m. l. 'ia ros στόματος εργον, Τ δὲ χειρῶν και στόματος, Τ δε τῶν χειρῶν. νδε μόνον αυτοί οὐ στόματος εργον ο& αῖ τε δαι και ι τερετισμοὶ καὶ τὰ τοιαλα, τῶν ε χειρῶν και τοὐ στόματος η τε χοραυλητικὴ καιαὐλητικὴ και τῶ μοια, τῶν ὁ χειρῶν ἡ κιθαριστικὴ και τῶ τοι

AEI. διαιρεῖται η ἰατρικὴ εἰς πέντε δεῖ με γὰρ αυτῆς ἐστι φαρ- in L. 6 μακευτικόν , τὸ δὲ χειρουργικόν, τὸ δὲ διαιτητικόν, ὀ δὲ νοσογνωμι -

694쪽

- 693 κόν, το δε βοηθητικόν. και η με φαρμακευτικη δια φαρμακείας ἰῆται τὰς ἀρρωστίας η ὁ χειρουργικη δια οὐ τέμνειν και καίειν Θιάζει τους κάμνοντας, ἡ δε διαιτητικη δια του διαιτῶν ἀπαλλάττει της ἀρρωστίας η ὁ νοσογνωμικη διὰ του γνῶναι την νόσον υτως ἰῶται τον νοσοὐντα, Ῥε βοηθητικὴ δια των βοηθημάτων γιάζει τους

in. i.. iii 62. διαιρειτα το κάλλος εἰς τρία ' με γαρ αὐτοί ἐστιν ἐπαινετόν, οιον η διὰ της φεως εὐμορφία ἄλλο δε χρηστικόν, οἷον οργανον καὶ οἰκία και τα τοιαυτα προς χρῆσιν εἰσὶ καλά τα δε προς ωφέλειαν, οἷον νόμος καλος καὶ ἐπιτηδευματα και τὰ τοιαυτα προ in ωφέλειαν εἰσι καλά:

N. ,2 63. ιαιρεῖται Ἀρχ' εἰς μέρη πέντε Τν με εἰς τὸ κατὰ νόμον,

M , δε εἰς το καtῶ φύσιν, ἐν δε εἰς τὸ κατῶ εθος, Τ δε εἰς τὸ κατῶ γένος πέμπτον δε εἰς τὸ κατὰ βίαν. οι μεν ουν ἐν ταῖς πόλεσιν ἄρχοντες ὀτα υπὸ των πολιτῶν αἱρεθῶσιν, ουτοι κατὰ νόμον ἄρχουσιν. Wis3ε του κατὰ φυσιν ἀρχνου μόνον εν τοῖς ἀνθρώποις αλλὰ και ἐν τοις ἄλλοις ζώοις ἐστί ἐπὶ πολὐ γὰρ πανταχοὐ λῶρρενα των ζώων των θηλειῶν ἄρχει η ὁ του κατῶ εθος αρχ τοιαυτη ἐστίν, οιον οι ποι- δαγωγοὶ των παίδων ἄρχουσι και ι διδάσκαλοι των φοιτητῶν κατόγένος δε ἀρχη τοιαυτη τις λέγεται ἄταν πατέρα βασιλέα τελευτήσαντα ουιδ διαδέξηται και πάλιν τοsτον ὁ τουτου υἱὸς και εφεξῆς δείσαύ- . N a τως. σοι δε βιασάμενοι ἄρχουσιν ἀκόντων αυτῶν η τοιαύτη ἀρχηκατὰ βίαν λέγεται εἶναι -

64. Σκεπτέον ῆτις ἐστὶ των ζώων προ αλληλα διαφορά φαμενουν εἶναι τῶν ζώων τὰ μεν θνητά, τὰ δε ἀθάi ατα θνητὰ μεν υν, εἰσὶ δύα πέφυκε φθείρεσθαι και αιματος κοινωνεῖν, οιον ἄνθρωπος και οὐ και τὰ τοιαυτα τῶν ζώω Ἀθάνατα ὁλοιον ἄγγελοι τῶν δεθνητῶν ζώων τῶ μέν ἐστι πτηνά. τὰ δὲ ε νυδρα, τὰ δε πεζά πεζὰ μενουν εἰσιν οιον ἄνθρωπος κύων ιππος και τῶ τοιαυτα και απλῶς οις ὁ βίος ἐπίγειός ἐστιν, ἔνυδρα ι τε ἰχθυε και τὰ ὀστρεα και απλῶς οι an η διαγωγη ἐνάγρ ἐστί, πτηνὰ ὁ οἷον ἔρνιθες και σφῆκες και μέλισσαι και ἄλλα ὁσα τοιαὐταἰ διὰ της οἰκείας φυσεως χοῶνται κατὰ τον αίρω πάντα ὁ τῶ τοιαῖτα και κατὰ φυχῆ και κατὰ τὸ σῶμα δοκεῖ διαφέρειν αλλῆλων. τι μεν ουν κοινῶς κατὰ πάντων τούτων κατηγορεῖται ζῶον εἶναι δῆλον διαφορῶν δέ τινα ἔχει τούτω εκαστον Mκαθάπερ εἴποι επι τὸ μεν γὰρ αυτῶν πεζόν, τό δε ε νυδρον, τό ε πτη-

695쪽

- 694 - νόν, τ δε ἀθάνατον τό ὁ κοινὸν κατηγοροέμενον ἐν πάντων φαμεν εἶναι το γένος. καστον ὁ τουτων ἐστὶ ζῶον, τα δε διαιρεθέντα των ζώων λεκτέον εἴδη εἶναι τον αυτὸν δε τρόπον - ἐπισχηματος και ριθμοί του τε γαρ τριγώνου καὶ των λοιπῶν κοινόν φαμεν εἶναι το σχημα τουτων γαρ εκαστόν ἐστιν ὀπερ υπάρχει σχημα τί δῆλον ουν τι το μεν σχῆμα γένος, εἴη τουτων, αὐτα δε του σχηματος ι ὁη' το γαρ χ μα διαιρήσομεν εἰς τρίγωνον και τετράγωνον και τὰ λοιπά ομοίως δε και το περιττὸν καὶ το ἄρτιον εἴδη του αριθμοί εισι κοινῆ γαρ αυτῶν κατηγορειται ὁ αριθμός. ἐπει δε το μεν γενος δοκεῖ πρότερον εἶναι του ἔδους τ δε πρότερον υχαπλῶς λέγεται, ειπωμεν περ αυτοί -

M. το πρότερον λέγεται πενταχῶς η γαρ φύσει η χοόνω δυνάμει Ῥίσει η τάξει λεχθῆσεται. θέσει μεν οὐν Αν το ἐπι των κειμένων ψήφων εἰώθαμεν λέγειν, οἷον τι πρότερον αὐτη ταύτης it, τάξει δε-n o ταξίαρχος οὐ λόχου και ὁ λοχαγὸς οὐ ἰδιώτου και ὀὰ τοὐ β δυνάμει δε ταμεν εIναι πρότερον τον στρατηγὸν οὐ στρατιώτου και απλῶς του δυνάστην οὐ ἰδιώτου χρόνω ὁ οἷον πατηρυιου καὶ πῆ τὸ πρεσβύτερον οὐ νεωτέρου φύσει δέ ἐστι πρότερον

οἷον η τε μονός της δυάδος και τὸ μέρος Οὐίλου καὶ ὀ γένος οὐ

οὐεῖδους και πλῶς σα αυτὰ ἀλλήλοις μη συναναιρεῖται τούτων τομεν οὐν αναιροὐν πρότερόν ἐστι, τὸ φύσει δε συναναιρούμενον ὐστεροπι Ιον της μονάδος ναιρεθείσης η δυὰς αναιρεῖται και πῶς αριθμός. δυάδος δε αναιρεθείσης ὐδεν κωλύει μονάδα εἶναι- πρότερον τοίνυν τῆ φύσει μονὰς χάδος ομοίως δε και τολμέρους αναι-2. ρεθέντος τὀ λο αναιρειται, οὐ δείλου μη ὁντος ουδε κωλύει τὸ μέρος εἶναι φανερον δε οτι σαχῶς ὁ πρότερον λέγεται, τοσαυταχῶς

και τὸ Γ στερον λεχθήσεται τό γαρ στερον ἐροῖμεν η φύσει Ἀρμνω φθίσει η τάξει μυνάμει -

ω ὁσαχῶς τὸ πρότερον καὶ το στερον λέγεται, τοσαυταχῶς καιm περὶ τολῖμα λεχθήσεται, οἷον η φύσει φθέσει φεινάμει η χρόνω

τάξει θέσει με οὐν εἰσι τὰ τοιαῶταπμαῶσα τω τόπω ἐξ ἴσου ἐστίν. οἷον τῶ τρέχοντα ῆμα ταμεν εἶναι καὶ τὰ ἔστηκότα τάξει δέ ἐστι ἀτοι αὐταίμα οἷον οἱ τοι ζυγοῖς στοιχοῶντες, δυνάμει νῆμα λέγομεν τὰ μηὁε αλληλων πλέον δυνάμενα χρόνω ὁ τὰ τοιαύτα φαμεν εἶναι ἄμα τῶ κατὰ τον αὐτὸν χρόνον ἄντα φύσει δε λεκτέον ἄμα εἶναι τά τε συναναιροὐντα ἄλληλα καὶ τὰ μη δυνάμενα χωρὶς αλληλων εἶναι,

οἷον τό τε διπλάσιον και τὸ μισM αὐτα γαρ συναναιροῶνται ἀλλή-

696쪽

- 695 - λοις καὶ το τερον χωρὶς του ἐτέρου δυνατον εἶναι διπλασίου γαρ ἀναιρεθέντος ου εσται μισυ και μίσους ἀναιρεθέντος ου εσται διπλάσιον και αδύνατον ἐστι διπλασίου ἔντος μη εἶναι μισυ τούτωνοῖτως ποδειχθέντων ακολουθον εἰπειν περὶ των ντων - li. I. 32 67 των ὀντων τα μεν αυτὰ καθ' εαυτά ἐστι, τα δε προ τι. αυrα μεν ουν καθ' εαυτα ταυτα εστὶν οιον ανθρωπος οικία ἱμάτιον

χρυσίον και παντα σα απλῶς μη τῶ τερον τι εἶναι ἐιμνάγκης ἐστί, τα δε πρός τι τοιαὐτα εστὶν οἷον το διπλάσιον καὶ επιστημη τ τε γα διπλάσιον προς το μισυ λέγεται και η ἐπιστημη προς ἄλλο τι -

τι εναντίον των δε οὐ χρυσῶ με γαρ καὶ ἀνθρώπω καὶ ἱματίω καιτοις τοιούτοις Ουδέν ἐστιν ἐναντίον αρετ δε καὶ ἀγαθω και θερμωεστιν ἐναντίον ἀγαθῶν με γαρ ἐναντίον το κακόν, ἀρετ δε κακία, θερμω ε ψυχρόν των ε ναντίων τοίνυν αυτῶν τα με εχουσί τι ανἀμέσον τα δε οἴ αγα οὐ μεν γα και κακοί ἔστι τι αν μέσον κι- i5νήσεως δε και ρεμίας ουθέν εστιν ανὰ μέσο ανάγκης γαρ πάντα η κινε ιτα η ρεμεῖ και ζωῆς και θανάτου ουδέν ἐστιν ανῶ μέσου εξανάγκης γὰρ ὀπερ της ζωῆς δεκτικόν εστιν η φη τέθνηκεν αυτῶ δε τὰ ἐναντία λέγεται περιττῶς η γὰρ ως ἀγαθω κακὸν ἐναντίον ἐστίν,οIον ν δικαιοσύνη η ἀδικία και η σωφροσύν η ἀκολασία και τῶ λτοιαῶτα, - οὐδέτερον οὐδετέρω ναντίον ἐστίν ... τουτων γῶ οὐδέν ἐστιν ἴτε ὐγαθόν ὐτε κακόν ως κακὸν κακῶ δε ἐναντίον ἐστι κακον η υπερβολη τη ἐνδεία και τῶ καθ' ὁπερβολην και ἐλλειφιν λεγόμενα ιον το περβαλλόντως ψυχεσθαι ' ταυτα γαρ καθ' ίπερβο- λην λέγεται καὶ τ ἐλλεῖπον του θερμο τῶ ἐλλείποντι του ψυχροῶ 25 καὶ γὸρ αὐτα κατ ελλειψιν εναντία - 69. μετὰ ταὐτα τοίνυν περὶ καταφάσεως σκεπτέον πῶς λέγομεν φαμεν ουν πῶσαν κατηγορίαν η δηλοῖμεν υπάρχειν τι κα άφασιν εἶναι οιον το καθῆσθαι τον ἄνθρωπον η λευκον εινα το ἱμάτιον και

πάντα τὰ τοίτον τον τρόπον λεγόμενα ἀπόφασις δέ ἐστι τοιοὐτονἈοολν το μη καθῆσθαι τον ἄνθρωπον και τὸ μ λευκὸν εἶναι οἰμάτιον και απλῶς ου τὸ μ η τὸ οὐ προστεθεν σημαίνει μη πάρχειν τι -

697쪽

opp. t. II p. 2 uni ea citat via sunt in s. 22 cossi I, eo l. et in titulo libri lia Ditisse vi lotur collo Hariolatuis 3 so e. XIV : M licet ipsitan iliri do hvsio non in iliatium nunc uno soli exciso perditu in sit,

in in die tanto qui in no iii ius eo dicis ntiori ci indam Innu oe XV dioetus o ora in qua Dontiinmitur pro Orm ne in hoc librora pii.loici id lo triti uitur ost Ide in nuctora cuius praecedunt gestia Plato. ni a et de de Socratis nec Anno est qui praetoris una huius aetatis fieriptor nngis Eonveniat es de inagii c. cit in M. ad p. 27 T) ipsa iun rapi litari natura utpote x Graeco convDrsi non inni per repugnat. Hoc ile iis alibi.

700쪽

s olim Tutin illi alii illiolae semili XII, velut Oxonien ris si iiii l. 399 illi et ipse negligentis imo se e XIV stari pilis sit arcti et upui ex pri init anno Illi scriplinii citius tanaen ip qius ira in tenor tu iliatus silit e uiri leniit Hiel exilini se sortior itinensis lat. i. 98 scriptiιs iri a Is i. e. li 32. iii

Ἐκ των 'Αριστοτέλους φυσιογνωμονικῶν.