Valentini Rose Aristoteles pseudepigraphus

681쪽

κῶν ἄρα τα μέν ἐστιν ἐν ψυχῆ, τὰ δε ε σώματι, τα δε ἐκτός - 5 T. διαιρειται ἡ πολιτεία εις πέντε ἔστι γαρ αυτῆς υ μεν δημο- m. L. 3ν κρατία Τν δε αριστοκρατία , Τ δε λιγαρχία Τν δε τυραννίς, ν δεμοιλεία εστ δε η με δημοκρατία, ἐν το πλῆθος της πόλεως κυριεύει Ἀριστοκρατία δέ, ἐν γ λκοατιστοι Θοὐνται μήτε δια γένος

10 μεγάλα ποιήσαντες - τούτων πολιτεύονταί τινες, η διυταιρίαν βιασάμενοι το πλῆθος την πόλιν διοικούσι τυραννὶς δέ. εν η Ορο- κοουσάμενός τι το πλῆθος η βιοσάμενος την πόλaν διοικεῖ βασιλεία δε ῖτα η κατῶ νόμον ῆ κατὰ γένεσιν βασιλεῖς τὰ πράγμοτα διοικῆτης πόλεως της πολιτείας ἄρα το μέν ἐστι δημοκρατία, το δε αριστο-i: κρατία, το δε ολιγαρχία, το δε τυραννίς, τὐδε βασιλεία - 8 ὁιαιρεῖται ἡ ἐπιστήμη ει τρία ' στι γὰρ αυτῆς το μεν θεω-ma. b ρqτικόν, ο δε ποι τικόν, το δε πρακτικόν ἔστι δε- μεν θεωρητική.ης το κεφάλαιόν ἐστι θεωρία, οἷον ἡ γεωμετρικὴ κυναριθμητικὴ καιάρμονικὴ και αἱ τοιαύται ἡ δε ποιητική, το κεφάλαιόν ἐστιν ερ- γου συντελεστικόν, οιον οἰκοδομικὴ και ἀνδριαντοποιητικὴ και ἄλλοι τοιαύται ἡ δὲ πρακτική, το κεφάλαιόν ἐστι πράξις, ιον ἰατρικὴ και στρατ γικὴ και πολιτικὴ και ἄλλα τοιαῶται της ἐπιστήμης ἄρα

ἡ μέν ἐστι θεωρ τική, ἡ δε ποιητικη, ἡ δε πρακτική s. διαιρεῖται ἡ ἄγνοια εἰς τρία ἔστι γόρ αυτῆς εὐμεν περὶ ὀχ. , θεωρητικόν, ε δε περὶ το πρακτικόν, Τ δε περι το ποιητικόν εστι

ὁ ἡ περι το θεωρητικὸν ἡ εὐταῖς θεωρίαις ἄγνοια, ἡ δε περὶ τοποιητικον ἡ ἐν ταῖς ποι γεσιν, ἡ δὲ περι ὀ πρακτικὸν ἡ ἐν ταῖς πρα- ζεσιν τῆς ἀγνοίας ἄρα Τν μεν ἐστι περι τὸ θεωρητικόν, Τ δε περι ὀποιητικόν, Τ δε περ τὸ πρακτικόν - l0. διαιρειται ἡ ευγένεια ει τρία εστι γὰρ αυτῆς Τλμεν-- si . 301 ἐνδοξων κα ονομαστῶν γονέων γεγονέναι, οἷον ἀπο βασιλέων και ἀρ- χοντων γεγονέναι φαλλην τινὰ ὁόζαν εχόντω δε ὁ ἀπο σπουδαίων και δικαίων, οἷον ἀπο Ξενοφῶντος και Νείλου και των τοιούτωπι τό

ὁ ἀπ αὐτῆς τῆς του ἔχοντος ἀρετῆς, οἷον ἐὸνή γενναῖος και μεγα - λοπρεπὴς και δίκαιος και τὰ ἄλλα τὰ τοιαῶτα τῆς πενείας ἄρα Τν

682쪽

- 681 - μέν ἐστι δώ- ἐνδοξων κανονο μοτῶν προγόνων γεγονέναι Τ δὲ τό

ἀπο σπουδαίων καὶ δικαίων, ἐν δ το ἀπ αυτης της του ἔχοντος

I. διαιρεῶται ἡ δυσγένεια εἰς τρία ἔστι γαρ αυτῆς Τν με ἀποόωξων καὶ ταυλων γεγονένα γονέων, ν δ ἀ- ἀδίκων καὶ πονηρῶν, ν δ ἀπ αυτης της του ἔχοντος κακίας. ἔστι δε- μεν ἀποῶδοξων καὶ φαυλων γεγονέναι προγόνων οἷον ἐῶν ωσιν οἱ πρόγονοιόγεννεῖς καtῶ φυσιν καὶ ἄλλως ἀνώνυμοι- ο δε ἀπο αδίκων καὶ μοχθηρῶν, οἷον ἐῶν - προδόται η ἄλλην τινά ἀδικίαν καὶ μοχθηρίαν ἔχωσι τὸ δ ἀπ αυτῆς της του ἔχοντος κακίας, οἷον ἐῶν ναυτο loἄδικος η κακοπράγμων η ἄλλην τινὰ κακὴν δόξαν κατ αυτονἔχωσι. της δυσγενείας ἄρα ἐστὶν ἐν με τό ἀπο ἀδοξων καὶ φαυλων προγόνων γεγονέναι δὲ τὸ ἀπ ἀδίκων καὶ μοχθηρῶν, Τ δε ὀ ἀπ αυτης της

του ἔχοντος κακίας καὶ μοχθηρίας - 12. διαιρειτα η κίνησις εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῆς εὐμεν κατῶ D, τόπον, ν δε κατὰ όλλοίωσιν, ξ δε αυτὴ καθ' εαυτην η κίνησις ἔστι δε η με κατὰ τόπον ὁ τόπον ἐκ τόπου, οἷον οἱ τρέχοντες καὶ πη/ῶντες καὶ πλέοντες και αἱ ἄλλαι αἱ τοιαύται κινησεις' ὐδε κατά ἀλλοίωσιν, Βλαυξανόμενοι καὶ γηράσκοντες καὶ φθίνοντες καὶ ἄλλα τοιαυτα η δε αυτὴ καθ' εαυτήν, Ιον οι τροχοὶ καὶ οἱ ἔμβικες καὶ ὁ Μ κόσμος και ἄλλα τοιαυτα της κινησεως ἄρα τὸ μέν ἐστι κατὰ τόπον,τ δε κα ἀλλοίωσιν, ὀ δε αυτη καθ εαυτήν - .raob. 13. διαιρειτα η στάσις ει τρία ἔστι γὰρ αυτῆς Τν με μονή rivδε διχόνοια, ἐν δε βαρέων καὶ κουφων θεωρία. ἔστι δε ἡ μεν μονὴ αυτὴ ἐν εαυτῆ στάσις, οἷον οἱ νεκροι καὶ οἱ λίθοι πεπόνθασι καὶ ἄλλα ατοιαῶτα ἡ δε διχόνοια των πολιτῶν φἐχθρῶν η ἄλλων τινῶν ζώων

κα ἔχθραν ἡ μάχη ἡ δε βαρέων καὶ κουφων θεωρία, Io διὰ

σταθμοί του βαρέος καὶ οὐ κουφου δοκιμασία - si .L.ra l4. διαιρειται ἡ πινομία εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῆς Τν με νόμοις σπουδαίοις χρῆσθαι Τ δε τοις υπάρχουσιν αν - μὴ αὐλοι πείθε κσθαι, ε δε τοῖς ἔθεσι τοις σπουδαίοις πολιτεύεσθαι ἐῶν μνωσι νόμοι γεγραμμένοι - ii,. L. re ld. διαιρεῖται ἡ νομία εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτης ' με νόμοις φαυλοις καὶ μετρίοις κεχρῆσθαι. ἐν δε τὸ μὴ πείθεσθαι τοῖς κειμένοις αν - σπουδαιοι, ἐν δε τὸ φαύλοις ἔθεσι πολιτεύεσθαι ἄν μὴ οωσι νόμοι τὸ σύνολον -

683쪽

- 682 16. διαιρειται λόγος εἰς πέντε ἔστι γὰρ -- ό με ἐνορι- DL. iκός, ὁ δε πολιτικός, ὁ δε διαλεκτικός, Ἀντεχνικός, ὁ δε διωτικός. ἔστι δε ὐμενέητορικος καὶ ἐπιδεικτικὸς και κατηγορικὸς καὶ αmio.γητικός ὁ δε πολιτικος συμβουλευτικὸς και παρακλητικός, διολεκτικος ὁ ο κατὰ βραχυ τω ἐρωτῶν ἐμφανίζων α προαιρειται, τεχνικος δὲ ον λέγουσιν οἱ τεχνῖται περ των κατὰ την τέχνην ἔκαστου αυτῶν ἰδιωτικὸς δε - ι ἰδιῶται λέγουσι προ αλληλους καθ' ἔκάστην μέραν

διαλεγόμενοι -

IT. διαιρειτα φήητορεία εις πέντε ἔστι γαρ αυτῆς Τν μὲν κατη- in L. ibiwγορία, ν δὲ πολογία Τν ὁ συμβουλία Τν ὁ ἐγκώμιον, Τυ διψόγος - 18. διαιρειτα η συμβουλία ις τρία ἔστι γαρ αὐτῆς ν μευ ἐκ τῶνm. Niπαρωχημένων, Τ ὁὲ ἐκ των παρόντων, ν δε ἐκ των μελλόντων τὸμεν υν ἐκ των παρωχημένων ἐστιν οἷον τα παραδείγματα ὀ τι καὶ ο πρότερον ημῶν ἀπειθησαντες ἀνηκέστοις κακοῖς περιέπεσαπι τό δε ἐκ των παρόντων οἷον τα παρόντα πράγματα ἐμφανίζειν, ὁτι ἐῶν τα τείχη

ημῶν ἀκατασκεύαστα - και με Ἀοπλοι μεν, οἱ δὲ πολέμιοι ἄπασι τουτοις κατεσκευασμένοι ' σκοπῶμεν δη πως πολεμεῖν δυνησόμεθα

τό δε ἐκ τῶν μελλόντων Ιου τα ἀποβησόμενα ἐμφανίζειν, τι-ορῆτε20 μη ἐὰν ἐπιπλευσάντων πολεμίων η τε χώρα ἀπόληται μῶν και τῶ σῶματα τῶ πολλῶ μάτην διαφθαρῆ, και μεῖς η υδεν ηττον ἀναγκο-

σθητε ταύτα πράττειν α νυν ἔστιν υμῖν κανακινδυνως πράττεινο -

I9. διαιρειται ὁ χρόνος εἰς τρία ἔστι γὰρ η παρεληλυθὼς η πα-ρῶν η μέλλων, ου καὶ παρεσόμενον καλουσιν εἰσι δὲ ἐν μὲν τω παρεληλυθότι μνῆμα και ὀ μνημονεύειν' παντες γὰρ τὰ παρωχημένα μνημονευ σιν ' ἐν δε τω παρόντι αἱ ἐπιστῆμαι καὶ αἱ γνώσεις και οἱ λογισμοὶ καὶ αἱ πράξεις αἱ πρασσόμενα. ἐν δε τω μέλλοντι αἱ προσδοκίαι και ἐλπίδες καὶ - τὸ τοιουτον - 20. διαιρειται ὁ νόμος εἰς δυο ' ἔστι γόρ--οὐ Τν μεν γεγραμμι m. Lri

30 νον, Τ δε ἄγραφον ἔστι δεώ με γεγραμμένος καθ ο τὸ συμβολα συναλλάσσομεν καὶ τὰς ἄλλας προ αλληλους πράξεις διακρίνομεν καὶ πάντα τὰ τοιαῶτα οἰκονομούμεν 4 δε ἄγραφος καθ' οὐτά ἔθη ἐν ταῖς

πόλεσιν αυξεται καὶ διαμένει -

2I. διαιρειτα η ρεξις τοὐ πράττειν εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῆς υ μεν τοὐβdέος, Τ δε του καλου Τ δὲ του συμφέροντος ἔστι δε η μεν

684쪽

- 683 - του δεος ορεξις ταῖς ἐπιθυμίαις υπηρετειν η δε του καλοὐ τιμῆς νεκεν κα ευδοξίας ἡ δε του συμφέροντος κέρδους καὶ ωφελείας ενεκεν

γινομένη:22. διαίρεσις της τω οντων ὀνομασίας εἰς πέντε γίνεται ἔστιγα αυτῶν λεγόμενα τα μεν σπερ ν προς πολλά, τα δε ς πολλα οπρος πολλῶ καὶ προς ἔν τὰ δε ς νόμοια - προς μοια τὰ δείς ομοι προς μοια τὰ ὁ ώς ν προς εν τὰ με Ου Τν προς πολλῶon τάχαστος καὶ μέγιστος καὶ κάλλιστος καὶ τό τοιαυτα, τῶ εἰς πολλῶ προς πολλὰ καὶ προς ἐν Ιου πλείω τάδε τῶνδε και μείζω τάδε τῶνδε καὶ καλλίους Οχε τῶνδε καὶ τῶ ἄλλα τὸ τοιαύτα τῶ ὁδί ἀνό- ομοια ς προς μοια . . ., τά δε ς ομοια προς μια οἷον ἀδελφοὶ προς ἀδελφους καὶ φίλοι προς φίλους καὶ τῶ τοιαύτα, τῶ δε ς υπρος ν οἷον καλλίων δε οὐδε καὶ θάσσων δε οὐδε και τῶ

s L. Tri 23. διαιρειται τὰ ἐναντία εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῶν ταμεν - ἀγα- ο ν κακῶ Io υγεία νόσω καὶ κάλλος αἴσχει - τὰ τοιαῶτα, τὐδείς οὐδέτερον Ουδετέρω οἷον λευκότης μελανότητι καὶ κουφότης βαρυ- τητι και τὰ τοιαῶτα, ο δε ς φευκτὸν φευκτω οἷον ἀσωτία ἀνελευθερία καὶ θερμότης ψυχρότητι και ἰσχνότης παχυτροι και τα τοι

tD. l. 30 24. διαιρεῖται η φωνη εἰς τέσσαρα ἔστι γὰρ αυτῆς η με *--χος, Ῥε ἄψυχος, καὶ Ῥεν καὶ ἐγγράμματος, Ἀνάγράμματος ἔστι δε η με ἔμψυχος η των ζώων, η δε ἄψυχος ο&νήχοι καὶ ψόφοι καὶη της λυρας καὶ των ἄλλων φωνη ' καὶ ἐγγράμματος μεν η των ἀνθρώπων φωνη καὶ ζώων τινῶν οἷον ἀηδόνων χελιδόνων στρουθί- 2sκαὶ των τοιούτων, γράμματος εχ ἀδιάθετος, οἱ ποππυσμοὶ καὶ ηχοι καὶ ψόφοι καὶ τοῦ τοιαύτα - 25. διαιρειται δοντα εἰς τρία ἔστι γάρ αυτῶν τὰ μεν κατ' Οὐσίαν, τὸ δε κατά συμβεβηκός, τῶ δε κατὰ πάθος ἔστι δὲ τῶ με κατ'

ουσίαν ο&ν τὸ εἶναι ἄνθρωπον καὶ το εκαστον - οντων εἶναι, το δε Μκατὰ συμβεβηκὸς τὸ τρέχειν καὶ καθευδειν καὶ ἄλλα τοιαύτα, το δὲ κατά πάθος Ιου ληδεσθαι καὶ λυπεῖσθαι καὶ θαρρεῖν καὶ φοβεῖ-αι καὶ τῶ τοιαύτα. D. L. 31 26. ἔτι τῶν οντων τὼ μέν ἐστι μεριστά, τὰ δε ἀμερῆ, καὶ των μεριστῶν τὸ μένJ ἐστιν ομοιομερῆ, τὰ δε ἀνομοιομερῆ ἔστι δε τοῦ μεν οb γὰρ αυτῶν γὰρ αὐτῆ eod. - 10 eod. τ ῶς ανόμοια, προς

Ομοια Ἀνώδελφo ete. vibiis lana propter homototeleuton omissis. 34 quas uneis inclusa addidi, in eod. item issa sunt.

685쪽

μερωτῶ περ α ρη διαίρεσιν Ιον οἰκίαι καὶ μάτιον καὶ ὐπυριον καὶ κτημα καὶ τα τοι αὐτα, μερῆ δείπερ α αμέριστα η οἷον μονας

και στιγμὴ και σημειον και φθόγγος και τα τοιαυτα και των μεριστῶν

χαλκος και τα τοιαυτα τα δε ἀνομοιομερῆ ν τα μερη νόμοια οἷονοικία καὶ τα τοιαυταJ. 27. διαίρεσις των βελτιόνων κα των χειρόνων - των καλλιλνων και αἰσχιόνων και λευκοrέρων και μελανωτέρων τουτων κασrον

λεγεται τριχῶς γαρ του ἐναντίου φεαυτου μέσου, Ιου ἐναντίου 10 βελτιον εἶναι λέγεται το ἀγαθὰ του κακολως τqς πανουργίας και της αφροσύνης η φρόνησις του δε μεσου λεγεται βελτιον εἶναι το ἀγαθόν οἷον του μήτε αγαθο μήτε κακοὐ, αυτ δε εαυτου λέγεται βέλτιον κα Ἀγαθον αγαθοί εῶ ν ηττον το τερον. μοίως δε και το καλόν λέγεται γα και του αἰσχροὐ κάλλιον και του μήτε αἰσχρο μήτε κα- i5 λοὐ κάλλιον εἶναι, λέγεται δε και του καλο ηττον δε καλ κάλλιον εἶναι. μοίως δε καὶ τὸ λευκότερον λέγεται το γαρ λευκὸν καὶ τουμέλανος λέγεται εἶναι λευκότερον και του μῆτε μέλανος μήτε ἄντος λευ- κοὐίπερ ἐστὶ μέσον καὶ ἐπὶ των ἄλλων δε των ουτως λεγομένων τον αυτον τροπον ἔχειν φατέ. κατὰ τρεις ἄρα τρόπους λέγεται βελτίω καιρο χείρω και καλλίω καὶ αἰσχίω καὶ λευκότερον και μελανωτερον - 2η διαιρειται τα ἐξ ων πόλις οἰκειτα ει τρία ' τι γαρ αυτῶν Τν με ἐκ του μαχίμου μέρους των ανθρώπων, ν δὲ ἐκ του βουλευε- σθαι δυναμένου, ἐν δε ἐκ του ἐργαζεσθαι το μεν ουν μάχιμον μέρος το ἄλκιμόν ἐστι, το δε βουλευεσθαι δυνάμενον- των πρεσβυτέρων, το δε ἐργάζεσθαι το των τεχνιτῶν καὶ γεωργῶν καὶ των ἄλλων των τοιούτων τουτων δε οτι αν ἀπῆ ου βαδίως ἡ πόλις οἰκειται - 29. διαιρειται ἡ γένεσις εἰς τέσσαρα- ἔστι δε αυτῆς νυεν ἐξουκῆντος εἰς ουσίαν μεταβάλλειν οἷ- ον ου ἔντα υἱόν γενέσθαι καὶ ανδριάντα τον ου ἄντα γενέσθαι καὶ πάντα τα τοιαύτα Τν δε ἐκ τόπου εὐ τόπον μεtαβάλλειν κοὶ τεθῆναι ἐν ἄλλω οἷον οἱ πλέοντες καὶ πορευόμενοι καὶ πῆν τό τοι οὐτον, λ δε εξεως καὶ διαθέσεως μεταβολὴ οἷον τὸ ἐξ απαιδευτο πεπαιδευμένον γενέσθαι καὶ ἐκ νέου πρεσβυτην καὶ ἐξ

ἐχθροῶ φίλον, νυε πραγμάτων μεταβολὴ Ιον ἐκ πλουσίου πλάνη-

686쪽

τοιαίτα -

30. διαιρειται λαληθες ει τρία ' ,τι γαρ αυτολξ μεν τὸ πρῆγμα ἀληθες εἶναι ὁ τον λόγον, ν δε το συναμφότερον ἔστιδε το πρἀγμα ἀληθὲς ὀταν ν ουτως ἔχον κα ου ἄλλως, οἷον το τον 5 θεὸν ἀθάνατον εἶναι- ουτως γαρ εχει το πρῆγμα και ου ἄλλως τοδε λέγειν, ουτος ἐστιν ἀληθῆ λόγος του ληθοῶς στίπι εστι γαρ λόγος πρῆγμα υπλτον λόγον τοὐτολόν το δε λέγειν ὀτ οι ἄνθρωποιεμφυχοι εἰσι, και ὁ λόγος ληθής ἐστι καὶ το πρῶγμα : 3l. διαιρειται λψεὐδο ει τρία ' στι γαρ αυτοί Τν με το τ 10πρἀγμα εἶναι εὐδος, Τν ε τον λόγον, ν ὁ τὸ συναμφότερον τὸ μεν ου πράγμα ἐστι εὐδος, ταν μὴ -τως ἔχη - λέγεται ἀλλ' ἄλλως οἷον ὁ καθήμενος λεστηκώς ῆ ὁ λευκός μέλαςJ. Q λόγος εσται ψευδῆ ὀταν τις θ τον ληθῆ λόγον εἶναι ψευδῆ, οἷον ὁ λέγων τον περὶ το θεο λόγον οἱον ὁ λέγων ὀτι εστι θεός, και τοὐto Dis φάσκων ψευδῆ Iναι ὁ λόγος ουτος ἐστι ψευδής- ου γάρ ἐστιν υπὸ τὸν λόγον τοὐτον πρἀγμα ουὁεν ἀλλα ὁ λόγος ὁ δὲ λέγων την μέρα νυκτα εἶναι και τὸ πρῆγμα φείδος ἐρεῖ και τὸν λόγον -

32. διαιρεῖται η τιμὴ εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτης Τν μεν ει αργυρίου λόγον, ν δε εις ἐπαίνου λόγον, ν δ εἰς θεραπείας τινὸς και οἐπιμελείας λόγον τὸ μεν υν εἰς ἀργυρίου λόγον ἐστιν αξία ἐν πράσει και νήσει, οἷον ἄξια τῆς τιμης - μεν εἶναι ' τὸ δε εἰς επαίνου λόγονεIναι οἷον αἱ εν ταῖς πόλεσι τιμαι δι' ἐνίας πράξεις γινόμεναι και δωρεαὶ διδόμεναι τὸ ε εἰς θεραπείας λόγον και ἐπιμελείας οἷον τον θεὸν τιμῶμεν θεραπεία τινι και ἐπιμελεία τινός, και τους γονεις δετιμῶμεν, ομοίως δε και τα ἄλλα τα δια θεραπείαν γινόμενα - l . L. 19, 33. διαιρεῖται ἡ δυναμις εἰς πέντε Ἀστι γὰρ αυτῆς Τν με ἐν ψυχὴ Τν ε ἐν σώματι, Τ δε ἐν ταις πράξεσιν,4 ὁ ἐν ἐνίοις των μὴ ὀντων, Τ δὲ ἐν τω παθεῖν ἡ ποιῆσαι ἐν φυχῆ μενῶ μανθάνομεν καιδιανοουμεθα, ἐν σώματι δε Ιολαῖ τε κινῆσεις και αἱ αλλαι δυνάμεις 30 καθ ας πράττειν τι ἐν τω σώματι δυνάμεθα, ἐν4ε ταῖς πράξεσιν οιον αἱ στρατιωτικαὶ δυνάμεις λέγεται γοῦ μεγάλην ἔχειν δύναμιν ταν χρήματα και στρατιῶται πολλοι συνqθροισμένοιῶσι των ε μὴ ἔντων

νοι συνειθισμένo coit.

687쪽

ποιησαι ὁσα δυνατά ἐστιν ἀναιρεῖν φαναιρεθῆναι - 34. διαιρεῖται των ἐπιστημῶν η κρίσις ει τρία ' ἔστι γαρ αυτῶν Τυ μεν αν η βελτιόνων η καλλιόνων, Τ δε αν η συμφερόντων,ἀλλον και κατεπειγόντων, ἐν δε ἀν η των κριβεστέρων ἀλλον δε καὶ εἰς ἀπόδειξιν συντεινόντων ἔστι δε το μεν βελτιόνων καὶ καλλιόνων οιον η ἀνδριαντοποιητικη τέχνη καὶ 'γαλματοποιητικη καὶ η πορφυροβαφικη και αἱ τοιαὐται ' συμφερόντων δε και μὰλλον κατεπειγόντων οἱον η σκευοποιητικη και οικοδομικη καὶ αἱ τοιαύται' ἀκριβεστέρων 1 δε και ἀλλον εις ἀπόδειξιν συντεινόντων α τε μαθηματικαὶ και

φιλοσοφία -

M. διαιρεῖται Ἀτρατηγός ει τρία ἔστι γαρ η τω νόμω στρατηγὸς η κατὰ δύναμίν τινα καὶ πραγμάτων κυρείαν στρατηγὸς η κατά ἐπιστήμην ἔστι νό με κατὰ νόμον στρατηγὸς ο&ν Οἱ ἐν ταῖς πόλε- i5 σιν αἱρούμενοι, ὁ δε κατὰ ἐπωτημην ὁ ἔχων την στρατηγικην πιοτη-μην, ὁ δε κατὰ δύναμίν τινα και πραγμάτων κυρείαν Ιοὐδά- τινος ἐπισταθεὶς φαυτὸς ἡ λυτοὐ κύριος χρημάτων καὶ στρατιωτῶν

γενόμενος - 36. διαιρεῖται το ἀγαθὸν εἰς τέσσαρα ἔστι γαρ αυτοὶ ν,ενst,.L ni 2 ἀρετ η και δικαιοσυνη, Σ χε το ἔχον αρετήν, Τι δε το συμφέρον υ δετο τερπνὸν καὶ το ηδεσθαι ποιοίν. οἷον ἀρετ με και δικαιοσύνη οτι

τούτων ἐκάτερον γαθὸν λέγεται εἶναι, ν δὲ τὸ ἔχον ἀρετη οἷον ιππος και ἄνθρωπος και τα τοιαίτα καὶ γὰρ τούτων καστου λέγεται

ἀγαθὸν εἰναι ἐὰν ἔχη την ρετήν τ δε συμφρlρον οἷον γυμνασί s. ni bri και φαρμακεία και τἄλλα οσα προς γείαν καὶ εὐεξίαν καὶ γὰρ Οὐ- των καστον λέγεται ἀγαθὸν εἶναι λῶν συμφέρη τὸ δὲ τερπνόν καὶ τὸ ηδεσθαι ποιοὐ οἷον ποκριτης και αυλητης και των βρωμάτων ἔνια καὶ τἄλλα τὰ τοιαύτα ὁ γὰρ ποκριτης και λαυλητης ο τωωφελεῖν γαθὸν εἶναι λέγεται όλλα τω τέρπειν τοδαγαθοί εἶναι - 30 37. διαιροῶνται αἱ μέθοδοι αἱ εἰς τῶ προβληματα εἰς τρία εἰπὲ γὰρ αυτῶν αἱ μεν κριτικαί, αἱ δε θεωρητικαί, αἱ δε ἐρωτικαί. και κριτικαὶ μέν εἰσιν τὸ βέλτιον και τὸ χεῖρον διακρίνομεν οιον πότερον βέλτιον δικαιοσύνη η ἀνδρεία θεωρητικαὶ δε αἷς θεωρ με τὸ τοιούτον, οἷον πότερον αὐτὸν νόσος ἐστὶν γεία καὶ ευερία η3 ου Ἀριστικαὶ ε αἷς τους δρους ἀναιροὐμεν, οἷον ου ἔστιν εὐεξία σωμάτων η κρατίστη - ω διαιρεῖται η λύπη εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτης Τν με ἐν οἷς, γο-

688쪽

- 68 ήκει τον φρόνιμον λυπεῖσθαι Τ ἐπὶ τοι αλλοτρίοις γαθοῖς καὶ κακοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις τοι μηδεν προσήκουσι λυπεῖσθαι ἔστι δὲ τὸ μὲν ἐφ ok προσήκει τον φρόνιμον λυπεῖσθαι οἷον επὶ τοις αυτου ἀτυχήμασιν -- αιτου τινος οικείων ἡ φίλων της συμπάσης πόλεως και ἐπὶ των ἄλλων των τοιουτωπι - δὲ ἐπὶ τοις ἀλλοτρίοις ἀγα- ιθοις λυπεῖσθαι ἐστὶ φθόνος τις και βασκανία και - το τοιοὐτον τοδε ἐπὶ πῶσι κακοῖς και ἀγαθοῖς και πῶσι τοι ἄλλοις τοις μηὁεν προσήκουσι λυπεῖσθαι, το μεν ἐπὶ τοι κακοῖς τοῖς ἀλλοτρίοις ἔλεος, τὸ δεἐπὶ τοι ἀγαθοῖς φθόνος, -- τοις ἄλλοις τυις μηδεν προσήκουσι φθόνος και βασκανία. io 30. διυιρεῖται βδονὴ εις τέσσαρα ἔστι γαρ αυτῆς Τν μεν περὶ τὸ λουικόν, υ δε περὶ τὸ θυμικόν, ε δε περὶ το ἐπιθυμητικόν. ν δεπερὶ τὰς αωθήσεις εστι δὲ η τὸ μανθάνειν περὶ το λογιστικον η ἀπὸ του

μανθάνειν και ἀνευρίσκειν ηδονη και τῶ τοιαύτά περ δε τὸ θυμικον οἱον η τε του κρατειν και νικῶν καὶ ἀντιτιμωρεῖσθαι και αἱ τοιαὐται' οαί δε περι το ἐπιθυμητικὰ αῖ τε ἀπὸ της τροφῆς και συνουσίας καὶ αἱ τοιαύται ηδοναὶ γινόμεναι η δὲ περὶ τὸ αιώθητικὸν περὶ τὰς αἰσθήσεις, οἷον η τε διά του ορῶν καὶ γεύεσθαι καὶ ὀσφραίνεσθαι καὶ αἱ τοιαὐταιγ- ω διαιρεῖται η υταξία εἰς τέσσαρα ἔστι γαρ αυτῆς Τν μὲν περὶ

φυχήν, ἐν δε περὶ σῶμα, ν δὲ περὶ πλῆθος, ν ὁ περὶ κινήσεις η ομὲν - ἐν τῆ ψυχὴ ευταξία ἐγγινομένη κοσμιότης καλεῖται, ἡ δὲ ἐν τω σώματι υταξία κάλλος καλεῖται ἡ δε ἐν κινήσει υτανα ευρυθμίαονομάζεται, ἡ δε ε τω πλήθει οἷον η προς ἄρχοντας ευταξία πειραρχία προσαγορεύεται -

41. διαιρεῖται ἡ ταξία ις τέσσαρα ἔστι γῶ αυτῆς Τν μὲν ἐν4sψυχὴ Τ δε ἐν σώματι, ν δ ἐν πλήθει, ν δὲ ἐν κινήσει ἡ μὲν ουν ἐν τῆ ψυχὴ ἀταξία ἐγγινομένη ἀσωτία ἡ ἀκολασία καλεῖται, η δὲ ἐν τω σώματι ἀταξία αἰσχρότης καλεῖται, ἡ δε ἐν τω πλήθει ἀταξία ἀπειθαρχία καλεῖται, ἡ δε ἐν κινήσει ἀρρυθμία προσαγορεύεται - 42. διαιρεῖται τά ἐν φιλοσοφία προβλήματα εἰς πέντε ἔστι γὰρ auαυτῶν μεν πολιτικόν, ἐυ δὲ διαλεκτικόν, Τ φυσικόν, Τ δὲ ἡθικόν, Τ δὲ ητορικόν πολιτικον μεν ουν ἐστὶ τό περ νόμων καὶ τινῶν τιμωριῶν προβαλλόμενον, οἷον πότερον δεῖ κολάζειν τὰ ξενικὰ αμαρτήματα - τὰ πολιτικὰ φανόμοια ἡ ἄλλα τὰ τοιαίτα διαλεκτι- κον δε οἷον πότερον των εναντίων αυτὴ ἡ ἐπιστήμη φειέρα, καὶ τἄλλα Μ

689쪽

- 688 - τα τοιαυτα φυσικὸν δε-Dν πότερον εἷς κόσμος ἐστιν η πλείους, και τἄλλα τα τοιαυτα ηθικον δε-Iον πότερον δεῖ πάντα χαρίζεσθαι τοῖς φίλοις - μεν τα εχυ, και τἄλλα τα τοιαυτα ' ὐπορικον δὲ4Dνεάν τις περ ποιητῶν κατηγορῆ η ἀπολογῆται, οἷον διατί το οδυσσέα ολεταῖροι φρονιμώτατον ἄντα ἐζέθηκαν εἰς την νῆσον καθευδοντα,

και τα τοιαῶτα -

43. διαιρεῖται η κόλασις εἰς τέσσαρα ' ἔστι γαρ αυτῆς πιμεν ἀναίρεσις, Τ δε ει αργυρίου λόγον, ν δε εἰς προπηλακισμόν, 2 δε εις κάκωσιν σώματος η μεν ουν ἀναίρεσίς ἐστιν ο&ν ἐπι τοις ἀνηκεστοις ι άμαρτημασιν ὀπερ τιμωρία ονομάζεται αἱ δε εἰς αργυρίου λόγον οἷονα υ- των νόμων ζημίαι κολάζουσιν - δε εἰς προπηλακισμοφλόγονοίον αἱ ἀτιμίαι αἱ ἐν ταῖς πόλεσι γινόμεναι, οἷον ἄτιμον εἶναι δ ῶνασπω ρων η παρακαταθηκην ἀποστερήση, και α ἄλλαι- των --μων τιμία. αἱ δε εἰς κάκωσιν σώματος Ιον οι μαστιγοῶντες - οι

M. διαιρεῖται ευεργεσία εἰς τέσσαρα ' ἔστι γαρ αυτῆς Τυ μενω. I λόγω ευεργετεῖν, ν ε δι' ἐπιστήμης και τεχνῶν, ξ δε εἰς αργυρίου λόγον κα 2 δια σωμάτων. δια λόγων - ευεργετοῶσιν οἱ συνηγο- ροὐντες και συνδικάζοντες και ἐγκωμιάζοντες και οἱ τοιούτοι, δι ἐπι- 2 στημης δε καὶ τέχνης οἱ παιδευοντες καὶ ἰατρευοντες - οἱ προ τον βίον χρήσιμα δημιουργοῶντες, εἰς αργυρίου ε λόγον οἱ προιστάμενοι της εἰς αργυρίου χρείας, δια των σωμάτων ὁ ευεργετοῶσιν οἱ αμυ- νοντες καὶ βοηθοῶντες ἐν τοις τοιουτοις συμπτώμασιν -

45. διαιρεῖται Ἀμαρτία εἰς τρία ' τι γαρ αυτῆς υ με μεταα αδικίας, Τ δε μετὰ πνοίας, Τ δὲ μετὰ ατυχίας το μὲν ουν μετὰ ἀδικίας άμαρτάνειν ἐστιν οἷ - εἰς θεον ἀσεβεῖν και τους φίλους κακῶς ποιεῖν καὶ τὰ ἐν ταῖς πόλεσιν ἀδικήματα, ο δε μετὰ ἀγνοίας μαρτάνειν οἷ- γραμματικῆ ἡ ἀριθμητικῆ και ταῖς τοιαύταις ἐπιστήμαις ταύτα γαρ υ μετά ἀδικίας γίνεται ἀλλὰ μετὰ γνοίας. μετὰ ἀτυχίας

3 δε ἀμαρτάνειν ἐστιν οἱον οἱ το σκοποί ἀποτυγχάνοντες - οἱ των οδῶν και οἱ ἀκουσιαίμυρτάνοντες -

46. διαιρεῖται η ἀτυχία εἰς τρία ἔστι γὰρ αυτῆς υ μου ἐν ταῖς πράξεσιν, ξ δε ἐν τοῖς καιροῖς, ν δ ἐν τοῖς συμπτώμασι τοις ἀπὸ

ταὐτομάτου γινομένοις το μεν ουν ἐν ταῖς πράξεσιν ἀτυχεῖν βλάπτε-35 σθαι καὶ ζημιοῶσθαι ἐστί, το δε ἐν τοῖς καιροῖς ἀτυχεῖν στερεῖσθαι ἐστι καὶ προτερεῖν και τοὐ διαμαρτάνειν καὶ τοὐ καιροργινόμενον, τοδε ἐν τοῖς συμπτωμασι τοι ἀπῖ ταυτομάτου γινομένοις οἷον αἱ πληγαι αἱ ἐξαίφνης και αἱ βλαβαι αἱ ἐξ προσδοκητου προσπίπτουσαι -

690쪽

- 689 1.25et, T. διαιρεῖται τὰ ἴδια καὶ τὰ κοινῶς γαθλεις πέντε εστ γαραυτῶν τὰ μεν ἴδια θεοὐ τα δε ιδια ανθρώπων, τὰ δε κοινὰ θεου καὶ ανθρώπων, τὰ δε κοινὰ ανθρώπου καὶ των ἄλλων ζώων πλην θεοί, τὰ δε πάντων κοινά. δια μεν ουν ἐστι θεο τὸ ἀίδιον εἶναι καὶ τὰ τοιαύτα, δια δε ανθρώπου- συμφρονα καὶ δίκαιον εἶναι καὶ λιτοιαῶτα, κοινὰ θεο και ανθρώπων το σπουδαῖον εἶναι- και γὰρ τω εὐυπάρχει καὶ τω ἀνθρώπω σπουδαίω εἶναι, διον δε ἀνθρωπου ηἐγκράτεια κακου τινος ουσα ἀποτρεπτική, τω θεω δε ἴτε γενέσθαι οἴτε ὐπάρχειν κακον καλῶς ἔχει λέγειw και τἄλλα τοῦ τοιαῶτα κοι -

κινδύνου τινος καὶ φόβου ἀντιστατική εστι και πάντα τὰ τοιαὐτα. πάντων δε κοινὸν το καλόπιοῦ - 48. καστον τω οντων ἀποτελεῖται διῶ τεσσαρας αιτίας η γὰρ

δια το περὶ χρηστην πάρχειν ἀπροσδόκητον τυχην ηυι επιστήμην

διὰ φυσιν δια βίαν και ἀνάγκην τὰ μεν διὰ τύχην ἐστὶ λαπkui ταυτομάτου καὶ ἀπὸ προνοίας ἀποτελούμενον, τὰ δε δι ἐπιστημηλαῖτε οἰκίαι και αἱ νῆες καὶ πάντα τῶ τοιαίτα, τῶ δὲ διὰ φύσιν Ιον οἱανθρωποι και τῶ δενδρα καὶ τὰ ζῶα πάντα, διὰ δε βίαν και ἀνάγκην οἱον αἱ των ἀλογων ζώων δαμάσεις καὶ αἱ κρατήσεις και δεσποτεῖαι

και τυραννίδες και τὰ τοιαῶτα - re

49. διαιρεῖται το ψευδολογεῖν εἰς τέσσαρα εστ γὰρ αὐτου Τν μὲν εν ἀλαζονεία Τν δε εἰρωνεία Τν δε κερτόμησις, ν δε φευδολογία τις μετά βλάβης ο μεν ουν ἀλαζονευόμενος ἐπὶ πλεῖον και μεῖζον φεύδεται ' προσποιητὸς γάρ ἐστιν. ου οἶδεν εἰδεναι θέλων καὶ ἄπερ Ουκ ἔχει χειν ὁ δε εἰρωνευόμενος ἐπὶ το αττον ψεύδεται τε γὰρ T, πλούσιος πένης φησὶν εἶναι ἐὰν εἰρωνεύηται, καὶ ὁ σοφος ου εἶναι σοφός. ὁ δε ἐν τω κερτομεῖν ψευδολογῶν μετὰ του σκωπτειν-Iον τὸ ηττῆσθαι κρατεῖν η καλὸν τὸ κακον λέγων καὶ σοφὸν τοί δε ευτον

ὁ μετὰ βλάβη οἷον ὁ τὰ ψευδῆ μαρτυρων καὶ ἀπαρνούμενος καὶ

b0. διαιρεῖται ὁ ψευδόμενος εἰς δύο Ο μεν γὰρἈκὼν ψεύδεταιο δε ἄκων ό μεν ου ἔκ- φευδόμενος ἐξαπατῶ τινὰς καὶ ἄλλως ἀπα-την ἐμποιεῖ, ό ὁ ἄκων ψευδόμενος αυτὸς ξηπατημένος ψεύδεται απὸ της ἐν αυτω ἀπατηλούσης -