Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

451쪽

καταλιπόντες, αυτοῖς ἐπακολουθουν προσβάλλειν, οἱ λοιποὶ χωρήσαντες δρόμω επί τε τους φεύγοντας των Μακεδόνων, οἷς ἐντύχοιεν, ἔκτεινον. καὶ την ἐσβολὴν, ἡ ἐστι μεταξυ δυοῖν λόφοιν στενη ἐς την Ἀβριβαίου, φθάσαντες προκατέλαβον, εἰδο- τες Ουκ ουσαν αλλην τῶ Βρασίδα ἀναχώρησιν. καὶ προσιόντος αυτου ἐς αυτὀ ῆδη τὰ απορον τῆς οδοs κυκλουνται, ώς ἀποληψόμενοι.

Deturbantur Illarii ab alieti colle, que in occupaverant, locosque sup riores ii actus Brasidas eodem me Armissam, Perdiccae oppidulii, Pervenit, Peloponnesiis odio regis ii to vias Macedonum jumenta caedentissius, et res delapsas diripientibiis.128. υ δε χνους προεῖπε τοῖς μεθ' αυτου τριακοσίοις, δν ωετο μῆλλον αν έλεῖν των λόφων, χωρήσαντας προς αυτον δρόμω. ώς τάχιοτα εκαστος δυναται ἄνευ τάξεως, πειρῆσαι

απ' αυτου ἐκκρουσαι τοὐς ῆδ' ἐπόντας βαρβάρους, πρὶν καὶ

την πλείονα κύκλωσιν σφῶν αυτόσε προσμίξαι. καὶ οἱ μεν

προσπεσοντες ἐκράτησάν τε των ἐπὶ του λόφου, καὶ ὴ πλείων ῆδη στρατιὰ των Ελλήνων ὐβον προς αυτον ἐπορεύοντο ' οἱ γὰρ βάρβαροι καὶ ἐφοβήθησαν, τῆς τροπῆς αὐτοῖς ἐνταυθα γενομενης σφῶν απὸ τοὐ μετεώρου, καὶ ἐς τὼ πλεῖον ουκέτ ει κολούθουν, νομίζοντες καὶ ἐν μεθορίοις εἶναι αυτοὐς ῆδη καὶ διαπεφευγέναι. Βρασχας δε, ῶς αντελάβετο των μετεώρων, κατὰ ἀσφάλειαν μῆλλον ἰὼν αυθημερὰν ἀφικνεῖται ἐς υρνισσαν πρῶτον, τῆς Περδίκκου αρχῆς. καὶ αυτοὶ ὀργιζόμενοι οἱ στρατιῶται τῆ προαναχωρήσει των Μακεδόνων, ὁσοις ενέτυχον κατὰ τὴν οθὼν ζεύγεσιν αυτῶν βοεικοῖς, ' εἴ τινι σκεύει ἐκπεπτωκότι, ο, ἐν νυκτερινῆ καὶ φοβερὰ αναχωρήσει εἰκὸς ἡνξυμβῆναι, τὰ μὲν υπολυοντες κατέκοπτον, τῶν δε οἰκείωσιν ἐποιουντο. απὰ τούτου τε πρῶτον Περδίκκας Βρασίδαν τε πο-

ιον ἐνόμισε, καὶ ἐς τὸ λοιπὸν Πελοποννησίων τῆ μὲν γνώμη Ἀθηναίους ου ξύνηθες μῖσος εἶχε, τῶν δε αναγκαίων ξυμφόρων διαναστὰς επρασσεν, ὀτω τρόπω τάχιοτα τοῖς μεν ξυμβήσεται, τῶν δὲ ἀπαλλάξεται.

τεώρου , et interpretatur eum de pulsi essent ouod insederant. at enimvero et αυτοῖς et σφῶν recte ad τῆς τροπῆς γενομενης retulem , mina genuivus in licet, ii uisugerint, dati Has autem, quo minterfuerat eos non fugere, liue B dB-tiviran e: ontinodi vel ethicunt vocant. v. Krsiger'. ita Diothra. P. 98. - u.

καὶ αυτοὶ est aponte, non jussi a Brasida, et pertinet ad κατέκοπτον. - τ ῆ μὲν γνώμη - εIrε. Athenienses, qui in Tlirama et illo trii.

et in gratiam cognatomini Per liccae eum lioc ipso bella gesseri,nt VH. I, 57. , 59. , multo magis metuebat

hilominus tunc, politicis rationilius neglectis , ἀναγκαίων ξ υμφόρων διανασrὰς S. διατ : άποστάς.J

cum Allieniensibus pacisci, a LRCeditari tot iis autem, in aluos ossium con-CI orat ni inus aninio consuetiun iov

ses olim invisos, dissociari maluit. II '.

452쪽

LIB. IV. CAP. 127-130.

Toronen redit Boaulas , Mende Jam capta ab Atheniensitura. Fuge describitur id bellum. prauuiin qiuilern Ath. mastra oppugnant urbem.

129. Βρασίδας δὲ ἀναχωρ σας ἐκ Μακεδονίας ἐς Πρωνην καταλαμβάνει Ἀθηναίους Μενδην ῆδ' ἔχοντας, καὶ αυτ ήσυχάζων ἐς μὲν τῆν Παλλήνην αδυνατος ήδη ἐνόμιζεν εἶναι

ιαβὰς τιμωρεῖν, την δε Πρωνην ἐν φυλακj εἶχεν. υπὸ γὰρ τον αυτον χρόνον τοῖς ἐν τῆ Λυγκφ ἐξέπλευσαν ἐπί τε την Μένδην καὶ την Σκιώνην οἱ Ἀθηναῖοι, ῶσπερ παρεσκευάζοντο, ναυσὶ μεν πεντήκοντα , ων ἐσαν δίκα χῖαι, ὁπλίταις δὲ χιλίοις εαυτῶν, καὶ τοξόταις εξακοσίοις, καὶ Θραξὶ μισθωτοῖς ηιλίοις, καὶ ἄλλοις των αυτόθεν ξυμμάχων πελτασταῖς ἐστρατηγει δὲ Νικίας ὁ Νικηράτου, καὶ Νικόστρατος ὁ Βιοτρέ7ους. ἄραντες

δὲ ἐκ Ποτιδαίας ταῖς ναυσὶ, καὶ σχόντες κατὰ το Ποσειδώνιον, ἐχώρουν ἐς τους Μενδαίους. οἱ δε αυτοί τε, καὶ Σκιωναίων τριακόσιοι, ρεβοηθηκύτες, Πελοποννησίων τε οἱ επίκουροι, ξυμ παντες δε επτακόσιοι ὁπλῖται, καὶ Πολυδαμίδας, ὁ αρχων αυτῶν, ἔτυχον ἐξεστρατοπεδευμένοι εξω τῆς πόλεως ἐπὶ λόφου καρτεροs. καὶ αὐτοῖς Νικίας μὲν, Μεθωναίους τε ἔχων εἴκοσι, καὶ εκατὸν ψιλοὐς, καὶ λογάδας τῶν Ἀθηναίων οπλιτῶν εξήκοντα, καὶ τοὐς

τοξότας απαντας, -τὰ ατραπόν τινα του λόφου πειρώμενος

προσβῆναι. καὶ τραυματιζόμενος υπ' αυτῶν, Ουκ ήδυνήθη βι σασθαι Νικόστρατος δε ἄλλν ἐφόδω ἐκ πλείονος παντὶ τpἄλλω στρατοπων ἐπιών τῶ λόφω, ἄντι δυσπροσβάτp, καὶ πάνυ ἐθορυβήθη, καὶ ἐς ολίγον ἀφίκετο παν τὀ στράτευμα τῶν 'Aθηναίων νικηθῆναι. καὶ ταυτν μὲν τῆ ημέρα, ώς Ουκ ἐνέδοσαν οἱ Μενδαῖοι καὶ οἱ ξυμμαχοι, οἱ Ἀθηναῖοι ἀναχωρήσαντες ἐστρατοπεδευσαντο, καὶ οἱ Μενδαῖοι, νυκτὸς ἐπελθουσης, ἐς την πόλιν ἀπῆλθον.

Postra ne Atti . suburiatum capiunt, totum lue agriam vastant, Mendaeis non prodeuntu us ad pueriani propter seditionem civiuin. v tatur Teilio us lue ad confinia octonaeoriam , superiormae urbis porta Obsicietur a Nicostrato , altero duce Atlieniensium.130. Π δ' υστεραία οἱ μὲν ωθηναῖοι περιπλευσαντες ἐς τὰ προς Σκιώνης τό τε προάστειον εἷλον, καὶ την ημέραν ἄπασαν ἐδίουν την γην, ουδενὸς ἐπεξιόντος' - γάρ τι καὶ

στασιασμου ἐν τ9 πόλει οἱ δὲ τριακόσιοι τῶν Σκιωναίων τῆς ἐπιουσης νυκτὰς ἀπεχώoησαν ἐπ' οἴκου. καὶ τη ἐπιrιγνοuένη ἡμερα Νικίας μὲν τP ημίσει του στρατω προ ἀν αμα ἐς ταμεθόρια τῶν Σκιωναί- την Ζην ἐδήow Νικόστρατος δὲ τοῖς λοιποῖς κατὰ τὰς ἄνω πυλας, ἶ ἐπὶ Βοτιδαίας ἔρχονται, προ εκάθητο τῆ πόλει.

Polydamidas, dux Peloponnesiorum, eruptionem suadet Mendaeis* culii'io lain seditiose ostocinente et castigato plebs irritata sumtia amnia in fugam vertit Peloponnesios.

V δὲ Πολυδαμίδας ἔτυχε γὰρ ταυτν τοῖς Μενδαίοις, καὶ

453쪽

THUCYDIDIS

ἐπικουροις, ἐντὸς του τείχους τα οπλα κείμενα) διατάσσει τε ώς ἐς μάχην, καὶ παρ νει τοῖς Μενδαίοις ἐπεξιέναι. καί τινος αυτῶ των από του δήμου ἀντειπόντος κατὰ τὰ στασιωτικὸν, ὁτι Ουκ ἐπέξεισιν, οὐδε δέοιτο πολεμεῖν, καὶ ῶς ἀντεῖπεν, ἐπισπασθέντος τῆ χειρὶ υπ' αυτοs, και θορυβqθέντος, ὁ δῆμος, μεις ἀναλαβὼν τὰ ἄπλα, περιοργῆς ἔχώρει επί τε Πελοποννησίους καὶ τοὐς τὰ εναντία σφίσι μετ' αυτῶν πράξαντας καὶ προσπεσόντες τρέπουσιν, ἄμα μεν μάχη αἰφνιδίω. ἄμα δε. τοῖς 'Aθηναίοις των πυλῶν ἀνοιγομένων, φοβηθέντωW ώήθησαν γὰρ απὸ προειρημένου τινος αυτοῖς την ἐπιχείρησιν γενέσθαι.

Iamque poletis apertis, ne pio ex convento, irrumpens totus Atlioni en tu in exercitus lirheni cli rapit, et Mendaeis ad pristinuin statum rei p. recti re jussis, Circun Fallatis pie Pelopolines iis in arce, relicto praesidio, Ath. Scionen proficiscunt tr.

Καὶ οἱ μεν ἐς την ἀκρόπολιν, ὁσοι μὴ αυτίκα διεφθάρησαν, κατέφυγον, ῆνπερ καὶ τὀ πρότερον αυτοὶ εἶχοw οἱ δε Ἀθηναῖοι *oq γὰρ καὶ ὁ Νικίας ἐπαναστρέψας ποὀς τῆ πόλει 'ν ἐσπεσόντες ες την Μένδην πόλιν, ἄτε οὐκ ἀπο ξυμβάσεως ανοιχθεῖσαν, άπάσu τῆ στρατιὰ, ώς κατὰ κράτος ελόντες διήγπασαν, καὶ μόλις οἱ στρατηγοὶ κατέσχον ὐστε μὴ καὶ τοὐς αν-

θρώπους διαφθείρεσθαι. καὶ τοὐς μὲν Μενδαίους μετὰ ταυταπολιτευειν ἐκέλευον, ῶσπερ εἰώθεσαν, αυτοὐς κρίναντας εν σφίσιν αυτοῖς, εῖ τινας ηγοὐνται αἰτίους εἶναι τῆς ἀποστάσεως

τοὐς δ' ἐν τῆ ἀκροπόλει ἀπετείχισαν εκατέρωθεν τείχει ἐς θάλασσαν, καὶ φυλακὴν ἐπικαθίσταντο. ἐπειδὴ δὲ τὰ περὶ την Μένδην κατέσχον, επὶ την Σκιώνην ἐχώρουν.

Circumvallatur Scione, lyto socii Mendae olisessi elam confugiunt.

131. Οἱ δὲ ἀντεπεξελθόντες αυτοὶ, καὶ Πελοποννήσιοι, ἱδρυθ σαν ἐπὶ λόφου καρτεροὐ προ τῆς πόλεως, δν εἰ μὴ

ελοιεν οἱ ἐναντίοι, Ουκ ἐγίγνετο σφῶν περιτείχισις. προσβαλόντες δ' αυτω κατὰ κράτος οἱ Ῥθηναῖοι, καὶ μάχρ ἐκκρουσαντες τοὐς ἐπόντας, ἐστρατοπεδευσαντό τε, καὶ ἐς τον περιτειχισμὐ ν τροπαῖον στήσαντες παρεσκευάζοντο. καὶ αυτῶν Ου

πολῶ ὐστερον ῆδη ἐν ἔργω ὁντων οἱ ἐκ τῆς ἀκροπόλεως ἐν τῆ

ἔρχονται , UIR us Vectis mox utitur. - κατα τὸ στασιωτικόν : κα

absolute dietu in accipe, eum lumulis tua exortus esset sirper hac violentia. - ἐπικαθισταντο. vulgo ἐπεκαθίσαντο. correxit P., mala καλ

13I. οἱ ἐκ τῆς ἀκροπόλεως

- ἐπίκουροι. Peloponnesios intellige, qui lina cuin Mendaeis. tilii urt,ein iis tra lidreant. eo confugisse putandi sunt. Cf. c. 130. de attractione in oἰ ἐκ τῆς ἀκρ. saepius

dictum. Hic.

454쪽

Μίνδθ πολιορκουμενοι επίκουροι, βιασάμενοι παρὰ θάλασσαν τῆν φυλακὴν, νυκτὸς αφικνουνται. καὶ διαφm/όντες οἱ πλεῖστοιτο επὶ τῆ Σκιών ρ στρατοπε θον ἐσῆλθον ἐς αυτήν.

Per siccas, Brasidae iratus, compositionem tacit clini At lieniensiti is, et Iselia orani t opias Hrasi las aἡ ducentem transitu Thessaliae prohibet. Juvenes praesecti contra legem missi a Spartanis in uri ea foetas.

132. Περιτειχιζομένης δε τῆς Σκιώνης Περδίκκας, τοῖς των Ἀθηναίων στρατηγοῖς ἐπικηρυκευσάμενος, ομολογίαν ποι'εῖται προς τοὐς 'AP ναίους διὰ την του Βρασίδου εχθραν περὶ τῆς ἐκ τῆς Λυγκου αναχωρήσεως, ευθυς τοτε ἀρξάμενος πρά σειν. καὶ, ἐτυγχανε γὰρ τότε Ισιαγόρας ὁ Λακεδαιμόνιος στρατιὰν μέλλων πεζῆ πορευσειν ως Βρασίδαν, ὁ δε Περδίκκας, ἄμα μεν κελεύοντος του Νικίου, ἐπειδὴ ξυνεβεβ κει. ἔνδ λόντι ποιεῖν τοῖς 'Aθqναίοις βεβαιότητος πέρι, ἄμα δ atmὀς ουκέτι βουλόμενος Πελοπονν σίους ἐς την αυτοs ἀφικνεῖσθαι, παρασκευάσας τοὐς ἐν Θεσσαλία ξενους, χρώμενος ἀεὶ τοῖς πρώτοις, διεκώλυσε τὸ στράτευμα καὶ την παρασκευῆν. ωστε μηδὲ πειρῆσθαι Θεσσαλῶν. γοχαγόρας μέντοι, καὶ Ἀμεινίας, καὶ 'Αριστευς, αυτοί τε ως Βρασίδαν ἀφίκοντο, ἐπιδεῖν πεμψάντων Λακεδαι 'ονίων τὰ πράγματα, καὶ τῶν ἐβώντων αυτῶν παρανόμως ἄνδρας ἐξῆγον ἐκ Σπάρτqς, ῶστε τῶν πόλεων ἄρχοντας καθιστάναι, καὶ μὴ τοῖς ἐντυχουσιν ἐπιτρέπειν. καὶ Κλεαρίδαν μεν τον Κλεωνύμου καθίστησιν ἐν ' φιπόλει, 'Eπιτελίδαν δὲ τον ιγησάνδρου ἐν ρώνst.

133. Εν δὲ τῶ αυτῶ θέρει Θηβαῖοι Θεσπιεων τεPχος περιεῖλον, ἐπικαλέσαντες Ἀττικιοι ὀν, βουλόμενοι μὲν καὶ αεὶ,

παρεστηκὸς δὲ ρῆον, ἐπειδὴ καὶ ἐν τῆ προς Ἀθηναίους μάχρο τι ἐν αυτῶν ἄνθος ἀπολώλει. καὶ ὁ νεὼς τῆς ἹIρας του

αυτοὐ θερους ἐν υργει κατεκαυθη, μυσίδος τῆς ἱερείας λύχνον τινὰ θείσης ἡμμένον προς τὰ στέμματα, καὶ ἐπικαταδα θούσης, ῶστε ελαθεν άφθέντα πάντα καὶ κατα λε θέντα. καὶῆ μυσὶς μεν ευθυς τῆς νυκτὀς, δείσασα τους 'Αργείους, ἐς 32. καὶ, ἐτύγχ ανε τὰ Ο - ὁ

δὲ Περδίκκας. de interpunctione liuilis et simili uni locori in 3, I M. ;

I., P. 306. Festu. , ulli docet, ni inus apte Parentheseos signa poni, quia, si as,esset, quod his locis sequitur, vel δὲ, vel καὶ, tuni dein liui justa esset parenthesis. nam cluod Praecedit καὶ ante ἐτυγχανε, id thoe vectodirenitum γαρ, non sic potest cuni eo jungi, tit sit etenim, sed ad primur iuni subiectum pertinet. ita lue lineolia usus est, ut perfipicuitatem adjuvaret; nobis Comniata ponere

tra leges et instituta Spartanoriam hoe dieit factum propterea, quod juniores erant quam quibus ni agistratus coni Initti liceret: nain ex Pilitarchi Ihycurgo , C. M., locet Manso Sparta p. 2. , p. IV. , ante rigesimiani Vitae annunt non licuisse Spartanis in foro versari. II r. 133. παρεστηκός. . cap. 125. - ἐν τῆ προς χθηναίους μά-r I. V. e. 96.

455쪽

THUCYDIDIS LIB. Iv. CAP. 133-135. Φλιουντα φεύγει bἱ δὲ αλλην ἱέρειαν ἐκ του νόμου του προκειμένου κατεστήσαντο, Φαεινίδα δνομα. ἔτη δε μυσὶς του πολέμου του δε ἐπέλαβεν οκτώ, καὶ ἔνατον ἐκ μέσου, οτε ἐπεφεύγει. καὶ ἡ Σκιώνη του θέρους ηδη τελευτῶντος περιετετείχιστό τε παντελῶς, καὶ οἱ Ἀθqναῖοι ἐπ' αυτθ φυλακὴν καταλιπόντες ἀνεχώρησαν τῶ ἄλλω στρατω.

Mantinensium et Tegeatarum Pugn anceps et cruenta.

134. 'ει δὲ τῶ ἐπιόντι χειμῶνι τα μὲν 'Aθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων ησύχαζε διὰ την εκεχειρίαν, Μαντινῆς καὶ δεγεῆται καὶ οἱ ξύμμαχοι εκατέρων ξυνέβαλον ἐν Λαοδικω τῆς υρεσθίδος, καὶ νίκη ααφιδήριτος ἐγένετο ' κερας γὰρ ἐκάτεροι τρέψαντες - καθ' αυτους τροπαῖά τε ἀμφότεροι ἔστησαν, καὶ σκsλα ἐς Θελφους ἀπέπεμφαν. διαφθαρέντων μέντοι πολλῶνέκατέροις. κα4 ἀγχωμάλου τῆς μάχης γενομένης, καὶ ἀφελομένης νυκτὸς το ἔργον, οἱ Tεγεdται μὲν. ἐπηυλίσαντό τε, καὶ ε- ς ἔστησαν τροπαῖον, Μαντινῆς οε ἀπεχώρησάν τε ἐς Βουκολίωνα, καὶ ὐστερον ἀντέστησαν.

Brasidas laustra tentat Potidaeam.

135. 'Aπεπείρασε δε τοs αυτοὐ χειμῶνος καὶ ὁ Βρασίδας τε λευτῶντος, καὶ προς ωρ ξδη, Ποτιδαίας. προσελθὼν γὰρ νυκτὀς. καὶ κλίμακα προσθεὶς, μέχρι μὲν τούτου ελαθε του γὰρ κώδωνος παρενεχθέντος. οὐτως ἐς τὸ διάκενον, πριν ἐπανελθεῖν τον παραδιδόντα αυτὸν, ἡ πρόσθεσις ἐγένετο ) ἔπειτα μέντοι, ευθυς αἰσθομένων, πρὶν προσβῆναι, ἀπήγαγε πάλιν κατὰ τάχος την στρατιὰν, καὶ Οὐκ ἀνέμεινεν ημέραν γενέσθαι. καὶ

ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ ἔνατον ἔτος τῶ πολέμs ἐτελεύταJ τῶδε, ον Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.

135. κώδωνος παρενεχθέν - tintinnabulum recidendum. longius OoTOς. κώδων, tintinnabulum, eir- tempore muri intervallum custode cum rebatur noctu, ut custodEa ad vacuum esset, donec miles in suam vigilantiam excitarentur. custos au- stationem reveriisset. eodem modo LlPSIAE, TYPIS B. G. TEU . ΕRl