Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

421쪽

τες αυτὸν τοῖς ὁρκοις, ους τα τέλη των Λακεδαιμονίων ὀμόσαντα αυτὀν ἐξέπεμψαν, η 'ην ἔσεσθαι ξυμμάχους α 'τονόμους ους

αν προσαγάγηται, Ουτω δέχονται τον στρατόπι καὶ Ου πολλῶυστερον καὶ Στάγειρος, Ἀνδρίων αποικία, ξυναπέστη. ταυταμὲν οὐν ἐν τῶ θέρει τουτω ἐγένετο.

Demostlienes, priuη quan constitutuni sitit. Siphas prosectus, insidiis pro litis, Boeotiisque et Siphas , et C aeroneam , praeoccupantibus, re insecta domum redit.

89. Tos δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος ευεις ἀρχομένου, 6ς τῶ Ἱπποκράτει καὶ Θημοσθένει, στρατηγοῖς ουσιν Ἀθηναίων, τα ἐν τοῖς Βοιωτοῖς ἐνεδίδοτο, καὶ ἔδει τον μὲν Βη μοσθένην ταῖς ναυσὶν ἐς τὰς Σίφας ἀπαντῆσαι, τον δ' ἐπὶ το Λήλιον, γενομένης διαμαρτίας των ημερῶν. ἐς ας ἔδει ἀμφοτέρους στρατευειν, ὁ μὲν Βημοσθένης πρότερον πλευσας προς τὰς Σίφας καὶ ἔλων ἐν ταῖς ναυσὶν Αὐρνῶνας, καὶ τῶν ἐκεῖ πολλοὐς ξυμπων, ἄπρακτος γίγνεται μηπι θέντος του ἐπιβου- λευματος υπὸ Νικομάχου, ἀνδρὸς Φωκέως ἐκ Φανοτέως, ἔς

Λακεδαιμονίοις ειπεν, εκεῖνοι δε Βοιωτοῖς καὶ βοηθείας γεν

μένης πάπιων Βοιωτῶν, οὐ γάρ πω Ἱπποκράτης παρελυπει ἐν τy γη εν,) προκαταλαμβάνονται αῖ τε πιφαι καὶ ἡ ιρωνειαρ ώς δὲ vσθοντο οἱ πράσσοντες τὰ αμάρτημα, ουδὲν ἐκίν

σαν τῶν ἐν ταῖς πόλεσιν.

Hippocrates maoque, Delio munito , rediti

M. D δῖ Ἱπποκράτης ἀναστήσας υ ναίους πανδημεὶ αυ- τοὐς, καὶ τοὐς αετοίους, καὶ ξένων ὁσοι προησαν, υστερος ἀφικνεῖται ἐπὶ το Λήλων, ῆδη τῶν Βοιωτῶν ἀνακεχων κότων απὸ τῶν Σιφῶν καὶ, καθίσας τον στρατὸν, Βήλιον ἐτείχιζε τοιῶδε τρόπω τὸ ἱερὸν του υπόλλωνοςJ. τάφρον μὲν κυκλωπερὶ τὸ ἱερον καὶ τον νεῶν ἔσκαπτον, ἐκ δὲ του ορύγματος

ὁμόσαντα reser τὰ τiλη. e. 86. ἄρκοις τε Λακεδαιμονίων --εαλαβὼν τὰ τiλη τοῖς μεγίστοις. NE. Στάγειρος, Macedoniae uAs,inister Atho montem et Stonionem nu-viiun sita, Aristotelis patri . , ,Urbs Condita est tempori tuis Arehiloclii et Tlialetis a. niuiuli 3403. ol m p. 24. ad 3b., ante Chr. nat. 68 . ad 640

eὰ Στάγειρα St ph. ἐν Σταγείροις et ἐν ΣταγείρI Aristoteles in te

ciper nam tradenda erant, non re vera traclita sunta nk.τo B ήλιον. v. cap. 76. - π αρ

ελύπει , eae propinquo in tabat

terram.

422쪽

ἀνέβαλλον ἀντὶ τείχους τον χο , καὶ σταυροὐς παρακαταπρογνυντες, ἄμπελον κόπτοντες την περὶ το ἱερῶν ἐσέβαλλον. κHλίθους ἄμα καὶ πλίνθον ἐκ των Οἰκοπίδων των εγγὴς καθαμροὐντες, καὶ παντὶ τρόπω ἐμετεωριζον το ἔρυμα. πύργους τε ξυλίνους κατέστησαν, υ καιρὸς ἡν -ὶ του ἱεροs οἰκοδόμημα ουοεν υπῆρχεν ἐπερ γὰρ ην στοὰ , καταπεπτώκει. ἐμερα δε ἀρξάμενοι τρίτll, ως οἰκοθεν ώρμησαν, ταυτην τε εἰργάζοντο, καὶ την τετάρτην, καὶ τῆς πέμπτης μέχρι ἀρίστου. ἔπειτα, ώς τὰ πλεῖστα ἀπετετέλεστο, τὰ μεν στρατοπεδον προαπεχώρησενααῖ τοs A quo D οιον δέκα σταδίους. ώς ἐπ οίκου πορευομεν , καὶ οἱ μεν ψιλοὶ οἱ πλεῖστοι ευθυς ἐχώρουν, οἱ δ' ὁπλλται θέμενοι τὰ οπλα ησύχαζον Iπποκράτης δὲ υπομένων ἔτι καθίστατο φύλακας τε, καὶ τὰ περὶ τό προτείχισμα, ὁσα ἐνυπόλοιπα, ώς χρῆν ἐπιτελέσαι.

Boeoti l Tannertim conveniunt; cluos Pagon las, unus Boeotari horum, ceteris dissenuentibus, Athenienses impugnare jul ei.

91. Οἱ δὲ Βοιωτοὶ ἐν ταῖς ἐμέραις ταύταις ξυνελέγοντο ἐς την Tάναγραν , καὶ ἐπειδὴ απὰ πασῶν των πόλεων παροσαν, καὶ ἐσθάνοντο τοὐς 'Aθηναίους προσχωρουντας ἐπ' οἴκου των ἄλλων Βοιωταρχῶν, οῖ εἰσιν ἔνδεκα, ου ξυνεπαμ

νούντων μάχεσθαι, ἐπειδὴ Ουκ ἐν τῆ Βοιωτία ἔτι εἰσὶ μάλιστα γὰρ ἐν μεθορίοις τῆς 1 ρωπίας οἱ Αθhναῖοι ἐσαν, υτε ἐθεντο τὰ ὁπλα ) Παγώνδας ὁ Αχλαδου Βοιωταρχῶν ἐκ Θηβῶν μετ'

Ἀριανθίδου του Λυσιμαχίδου, καὶ ηγεμονίας ουσης αυτ06, βουλόμενος την μάχην ποιῆσαι, καὶ νονίζων ἄμεινον εἶναι κινδυνευσαι, προσκαλῶν εκάστους κατα λόφους, ὁπως μὴ ἀθρόοι ἐκλίποιεν τὰ ὁπλα, ἐπειθε τοῖς Βοιωτους ἰέναι ἐπὶ τοὐς 'Aθηναίους, καὶ τον αγῶνα ποιεῖσθαι, λέγων τοιάδε.

Pagon lae oratio , tua docet, Atli., citio unitue in loco deprehensos, et u leCunilue aparesso sen or liostes habendos esse, ut qui non solum sinit inios . veritin etiani longin tuos, in Aovitute iii muli ere

conentur.

92. -XP- μὲν, ἁ ανδρες Rοιωτοὶ μηδ' ἐς ἐπίνοιάν τινα ημῶν ἐλθεῖν τῶν αρχόντων. ώς ουκ εἰκὸς ω ναίοις, ἐν ἄρα μὴ ἐν τἶ Βοιωτία ἔτι καταλάβωμεν αυτοὐς, διὰ μάχης

ἐλθεῖν ' τρο γὰρ Βοιωτίαν, ἐκ τῆς Ομόρου ἐλθόντες, τεῖχος ἐνοικοδομησάμενοι μέλλουσι φθείρειν, καὶ εἰσὶ δήπου πολέμιοι,

, 3. si illi liter autent 2. 75. φορμο- αν ἀντὶ τοίχων τιθίντες. EX II '.

καιρότατον κ. ἁρμοδιώτατον. S. i. e. ulat opportunus erat locus , et nul iuni sani ae lificiunt, iniae nectificia milites iton tangebant. - έrώρουν.scit. ἐπ' οἴκου. pereexerrant stati uvelites , non castralIietati.ῶς χρῆν ἐπιτ ελέσαι, quom indo perseienda essent i inteli. καθίστατο , constituiti. 91. op εἰσιν ἔνδεκα. tindecim omnino erant Boeota liae, Iomin duo ex Thebanis, penes ei uos videtur principatus suisse. apud alteriinheoruu tunc sunt uiuin exorastus imperauni suit. IIk. cs. S. ad 2, 2.

423쪽

D A τε αν χωρίω καταληφθῶσι, καὶ ἔθεν ἐπελθόντες πολ μια ἔδρασαπι νυνὶ δ εῖ τω καὶ ασφαλέστερον ἔδοξεν εἶναι. μεταγνώτω. οὐ γὰρ το προμηθες, οἷς αν ἄλλος ἐπίρ, περὶ τῆς σφετέρας ομοίως ενδέχεται λογισμὸν, καὶ ὁστις τὰ μὲν εαντου ἔχει - του πλείονος δε ὀρεγόμενος εκών τινι ἐπέρχεται ' πάτριόν τε ἐμῖν στρατὸν αλλόφυλον ἐπελθόντα καὶ ἐν τῆ οἰκεία. καὶ ἐν τῆ των πέλας, ομοίως ἀμυνεσθαι. Ἀθηναίους ολ καὶ προ δει ομόρους ἄντας, πολλῶ μάλιστα δεῖ πρός τε γαρ τους ἀστυγείτονας πῶσι τό αντίπαλον καὶ ἐλεύθερον καθίσταται, καὶ

προς τούτους γε δὴ, οῖ καὶ μη τους εγγυς, ἀλλα καὶJ τους

ἄπωθεν, πειρῶνται δουλουσθαι, πῶς Ου χρη καὶ ἐπὶ τὰ ἔσχατον ἀγῶνος ἐλθεῖν; παράδειγμα δὲ ἔχομεν τους τε αντιπερας

βοέας. καὶ τῆς ἄλλqς Ελλάδος τὀ πολυ- ώς αυτοῖς διάκειται' καὶ γνῶναι, ὁτι τοῖς μεν ἄλλοις οἱ πλησιόχωροι περὶ γης δνων τὰς μάχας ποιοsνται, ὴμῖν δὲ ἐς πῆσαν, ἐν νικηθῶμεν εις δρος ουκ ἀντίλεκτος παγήσεται ἐσελθόντες γὰρ βία τὰ

ἡμέτερα εξουσι ' τοσουτω ἐπικινδυνοτέραν ετέρων την παροίκησιν τῶνδε ἔχομεν. εἱώθασί τε οἱ ἰσχύος που θράσει τοῖς

πέλας, ῶσπερ Ἀθηναῖοι νυν, ἐπιόντες τον μεν ἡσυχάζοντα

ἐνδέχεται λογισμῖν περὶ τῆς σφετέρας ομοίως καὶ ἐκείνου , οστις τὰ μεν αυτου θει, εκὼν δὲ ἐπέρχεταί τινι, ὀρεγόμενος τos πλείονος. πολλῶ μάλιστα pro πολλῶ μῶλ- λον etiam Pausa litani in Atticis e. 42. dixisse, o Budaeo notavit 1 . HE. πάτριόν τε ὴμῖν. Au lieu de a leson brilinat re vμῖν noua ligon ,d'aprha lea NSS. C., G., ὴμῖν, Parce

par exemple ἐς ἐπίνοιάν τινα ὴμῶν ἐλθεῖν. .. 4μῖν δὲ ἐς πῆσαν. .. βία

τὰ ὴμέτερα εξουσι ... πεῖραν δε ἔχομεν 4μεῖς. . . ἡμῶν στασια- ωντων, etc. I id. - δεῖ ἀμυνεσθω. πρός τ ε γὰρ - καθά a 1 α τ αι:Θοον, οἷ γὰρ πρὸς τους ἀστυγείτονας ἀντιπαλαίοντες κ. ἀντιμαχόμενοιJ καὶ etiam ἐλεύθεροί εἰσι. E. καὶ πρις τούτους γε δή.

ale D. et plerique omnes editore . ll. τουτοις. - quod statim sequi

ἔχει υμῖν τὰ πράγματα; D'aprha

I our exemple Phint ou se tro uventes Eubfiens, eis. Thueydide, dansle S. svivant, se geret encore de lainhine locution dans le vieine n

καὶ ἐπειδὴ καλῶς αυτοῖς εἶχε. EDid. Xenophon Anab. 7, 3, II. ἄμει

similiter Gemani ,,in Helcher Lagesie find. γνῶναι notione imperativi aecipiendun est, ut passi in apud poeta et oratores. v. Mariti. m. S. - . ἐς πῆσαν, quasi ἐς πῆσαν ὁδὀν, i. e. εἰς ἄπαν, πάντως, omnino, quemadmodum ἐς μακρὴν, εἰς μακρὰν, Pro μακρὰν, apud Herodotum et Xeno-pliontein. απ4 πρώτης pro πρωτέος, ἐξ ευθείας pro eμεως, et Aimili dicuntur. εἷς δρος - παγήσεταε DET metaehoram dicta intellige de Atho

niens uin imperio in Boeoto a citra controversiam Uenturo. illustrant Ea, quae statim sequuntuF. - Puia

424쪽

Ll B. lv. CAP. 92- 93. 405 καὶ ἐν τῆ Duras μόνον ἀμυνόμενον ἀδεέστερον ἐπιστρατεύειν, τον δὲ ἔξω ορ- προαπαντῶντα καὶ, ἐν και ς ρ. πολήμου ἄρχοντα ησσον ετοίμως κατέχειν. πεῖραν δὲ ἔχομεν ημεῖς αυ- τω ἐς τουσδε ' νικήσαντες γὰρ ἐν Κορωνεία αυτοὐς, οτε την γην ημῶν στασιαζόντων κατέσχον, πολλην ἄδειαν τῆ Βοιωτία μέχρι τουδε κατεστήσαμεν. ων χρὴ μνησθέντας ημῆς τους τε πρεσβυτέρους ὁμοιωθῆναι τοῖς πρὶν ἔργοις, τους τε νεωτέρους, πατέρων τῶν τότε ἀγαθῶν γενομένων παῖδας. πειρῆσθαι μὴ αἰστυναι τὰς προσηκουσας ἀρετὰς, πυστευσαντας ὲ τῶ θεῶ, προς ημῶν ἔσεσθαι, ου τὸ ἱερὀν ἀνόμως τειχίσαντες νέμονται, καὶ τοῖς ἱεροῖς, α ημῖν θυσαμένοις καλὰ φαίνεται, ὁμόσε χωρῆσαι τοῖσδε, καὶ δεῖξαι, ὁτι , ων μὲν ἐφίενται, προς τους μὴ αμυνομενους ἐπιόντες κτάσθωσαν, οἷς δὲ γενναῖον την τε αυτῶν αεὶ ἐλευθερουν μάχη, καὶ την ἄλλων μ' δουλουσθαι αδίκως, ἀνανταγωνιστοι ἀπ αυτῶν Ουκ ἀπίασι.

Pagoiulas postquam Boeotiis per u it, ita sa Heli turn esse, educit exercitun a itemque Hippocratea parat se ad pugnam; Boeotior Im acies

93. ιαμα ὁ Παγώνδας τοῖς Βοιωτοῖς παραινέσας ἔπεμσεν ἰέναι ἐπὶ τους Ἀθηναίους. καὶ κατὰ τάχος αναστήσας ἡγε

τον στρατόν ῆδη γὰρ καὶ τῆς ημέρας ὀψὲ ηπιὶ καὶ ἐπειδὴ

προσέμιξεν ἐγtυς του στρατευρατος αυτῶν. - τωρίον καθίσας,οθεν, λόφου οντος μεταξὐ, Ουκ ἐθεώρουν ἀλληλους, ἔτασσέ τε καὶ παρεσκευάζετο ώς - μάχην. τῶ δὲ Ἱπποκράτει, οντι περὶ τὸ Θήλιον, ώς αυτp ήγγέλ ὁτι Βοιωτοὶ ἐπέρχονται, πέμπει ἐς τὸ στράτευμα, κελευων ἐς τάξιν καθίστασθαι' καὶ αυτὸς Ουπολλῶ υστερον ἐπῆλθε, καταλιπὼν ώς τριακοσίους ἱππέας περὶ Aήλιον , ὀπως υλακές τε ἄμα ειεν, εἴ τις ἐπίοι αυτῶ, καὶ τοῖς Βοιωτοῖς καιρον φυλάξαντες ἐπιγένοιντο ἐν τῆ μάχη. Βομωτοὶ δὲ προς τούτους ἀντικατέστησαν τοὐς ἀμυνομένους, καὶ ἐπειδὴ καλῶς αυτοῖς εἶχεν, υπερεφάνησαν του λόφου, καὶ ἔθεντο τὰ ὁπλα, τεταγμένοι ἄσπερ ἔμελλον, ὁπλῖται επτακισχίλιοι μάλιστα, καὶ ψιλοὶ υπερ μυρίους, ἱππῆς τε χίλιοι, καὶ πελτασταὶ πεντακοσιοι. εἶχον δε δεξιὰν μεν κέρας Θηβαῖοι, καὶ

νένος πατέρων αἰσ χυν με ν. S. κτάσθωσαν. debebat dicere κτήσονται, sed oblitus inchoatae per δεῖξαι ὁτι atriireturae aliain induxit Per aeque bonant, illis autem erbia non congruentem. I h. es. p. 93. γενναῖονr se. πάτριον κ. απὰ γἐνρους. S. ,,Iliad. H, 253.ω γὰρ ἐμοὶ γενναῖον δυσκάζοντι

μάχεσθαι. E Did. 93. αφ δὲ 'I πποκράτει. etiam hie ἀνακολουθος est oratio, et duae

tracturae in unam commixtae, al

καιρον φυλ., oeeaai ne observata. Pori.

ῶσπερ ἔμελλον. S. subaussiri jubet Metiσασθαι. rectius K.

425쪽

οἱ ξυμμοροι αυτοῖς ' μέσοι δὲ Ἀλιάρτιοι, καὶ Κορωναῖοι, καὶ Κωπαιῆς, καὶ οἱ αλλοι οἱ περὶ την λίμνην το δὲ ευώνυμον εἶχον Θεσπιῆς, καὶ Ιἰαναγραῖοι. κιὰ Ορχομένιοι. δερὶ δὲ τω κέραε κατέρω οἱ ἱππῆς καὶ ψιλοὶ ησαν. ἐπ' ασπίδας δὲ πέ-ε μὲν καὶ εἴκοσι Θηβαῖοι ἐτάξαντο, οἱ δὲ αλλοι, ώς ἔκαστοι ἔτυχον. αυτη μεν Βοιωτῶν παρασκευὴ καὶ διάκοσμος ην.

Item Atheniensium acies describitur; quos laui concuraumra esloquitur Hippom Etes.

94. Ἀθηναῖοι δε οἱ μὲν ὁπλῖται ἐπὶ οκτὼ παν τὸ στρατο-πεων ετάξαντο, δντες πλήθει ἰσοπαλεῖς τοῖς ἐναντίοις. ἱππῆς δε ἐφ' ἔκατέρω τῶ κέρα. ψιλοὶ δὲ ἐκ παρασκευῆς eεν ώπλι

σμένοι Ουτε τότε παρῆσαν, ουτε ἐγίνωτο ἔν τη πολει' ἀπερδε ξυνεσέβαλον. ἄντες πολλαπλάσιοι τ- εναντίων, ἄοπλοί τε πολλοὶ ἡκολουθησαν, ἄτε πανστρατας ξένων των παρόντων

καὶ αστῶν γενομένης, καὶ ώς τὸ πρῶτον ἄρμησαν ἐπ' οἴκου, Ου παρεγένοντο, ἔτι μὴ ολίγοι. καθεστώτων δὲ ἐς την τάξιν, καὶ ξον μελλόντων ξυνιέναι. Iπποκράτης ὁ στρατηγὸς ἐπιπαρ

ιὼν τὁ στρατοπεδον τῶν Ἀθηναίων παρεκελευε τό τε, καὶ ἔλεγε τοιάδε.

Hippocratis oratio ad milites, qua tribus vectia ostendit, illoriim Interesse. ut strenue pugnent, et celeberminam patriam a forinida nil, hoste liberent.

95. '- ναῖοι, δι ολίγου μὲν ἡ παραίνεσις γίγνεται.

concedentes, unn cum IIA civitate

continebantur, ut illi, qui h. l. ρύμ

ἔπ' ασπίδας δὲ πέντε μὲν

armati

426쪽

xo ωον δὲ πρός τε τοὐς ἀγαθους ἄνδρας δυναται, καὶ υπό- μνησιν μαλλον ἔχει η ἐπικέλευσιν. παραστῆ δὲ μηδενὶ Ῥῶν. - ἐν τη αλλοτρία, ου προσῆκον. τοσόνδε κίνδυνον ἀναύ--πτουμεν ' ἐν γὰρ, τλj τούτων υπὲρ τῆς ἡμετέρας ὁ αγὼν ἔσται καὶ ην νικήσωμεν. οὐ μή ποτε Ῥῖν Πελοποννήσιοι ἐς την χώραν ανευ τῆς τῶνδε Ἀπου ἐσβάλωσιν. ἐν δε μια μάχy τήνδε τε προσκτὰσ'ε. κιὰ ἐκείνην μῆλλον ἐλευθερουτε. χωρήσατε ολ ἀξίως ἐς αυτοὐς τῆς τε πόλεως, ην εκαστος πατρίδα ἔχων πρώτην ἐν τοῖς Ἐλλησιν ἀγάλλεται, καὶ των πατέρων, οῖ τουσδε μάχy κρατ ντες μετὰ Μυρωνίδου ἐν Οἰνοφυτοις την Βοιωτίαν ποτὲ ἔσχον

Pugnatur aceretnie, sili istro qui leni cori u Boeotior in filippi ato ab Allie niensibiis, sed dextro vincente, in priniis ope e sui tum Tliel ano mimet 1. Cr runt , lirati iis inopinato ingra enti trias intus Attieniensiuinexercitiis fugit, alii Delium, alii Oropum, vel in Parmetheni uioliten , vel alio . partini mii leni caesi al, liostibus, plerique tamen, nocte proelium impediente, servati, ilui postridie, Delii relicto praesidio,

. Totasτα του Ἱπποκράτους παρακελευομένου, καὶ μοχρι μὲν μέσου του στρατοπέδου ἐπελθόντος, τὰ δὲ πλέον ουκἔτι φθάσαντος, Ot Βοιωτοὶ , παρακελευσαμένου καὶ σφίσιν ώς δια ταφέων καὶ ἐνταυθα Παγώνδου, παιωνίσαντες ἐπίεσαν ἀποτου λοφ ἀντεπῆεσαν δὲ καὶ οι 'Aθηναῖοι, καὶ προσέμιξαν δρόμω. καὶ ἔκατέρων των στρατοπίδων - ἔσχατα Ουκ ηλθεν

ἐς χεῖρας, ἀλλα τὸ αυτο ἔπαθε ' ρυακες γὰρ ἐκώλυσαν τὀ Mἄλλο καρτερὰ μάχρ καὶ ώθισμω ἀσπίδων ευνεστήκει. καὶ τό μὲν ευώνυμον των Βοιωτῶν καὶ μέχρι μέσου ἡσσῆτο υ των

Αροναίων, καὶ ἐπίεσαν του ἰ τε αλλους ταυτll, καὶ ουχ ῆκιστα τοὐς Θεσπιέας' υποχωρησάντων Οε αυτοῖς των παρατεταγμένων, καὶ κυκλωθέντων ἐν ολθω, οιπερ διεφθάρησαν Θεσπιέων, ἐν χερσὶν ἀνυνόμενοι κατεκόπησαν, καί τινες καὶ των Ἀθηναίων, διὰ την κυκλωσιν ταραχθέντες. ήγνόησάν τε καὶ ἀπέκτειναν ἀλλήλους. το μὲν ουν ταυτll ῆσσάτο των Βοιω-

δυναται, καὶ ππυμν. μ. 4M. , Bre. vis epaideui, Allienienses, haec adhortatio est, ininen apud vos, Qui sortes viri estis, Et tantumleii alet ciuantum longior . et ait monitionem potius quant tin periuro Continet. προσῆκον. i. e. Oυ προοεκοντος τούτου. Ex nk.

turie, ut ante: v. Cap. 9I. nune igitur iterani ante aciem, sicut Hippocrates, auos cohortatua est. Luc.

υποχωρησάντων δε etc. meι - 4losa u. υπ. γὰρ -r neque eritin iliclociis est Particulae causali, ubi simpliciter tiarratur, ii ii tu in perierunt, Diespieiis , Atheniensibus oppositos in sinistro cornu Boeotiorum v. cap. 93. , noli teli ava n Orte DC-cidisse, sed continus Ae tiesendi nisa Caesos P8se. passi tu lo infusa δὲ et et v. Porson. Miu. ad Eurip. 11ed.

427쪽

408 THUCYDIDIS

τῶν. καὶ πρὰς το μαχόμενον κατέφυγε ' το δὲ δεξιον, η οἱ Θηβαῖοι ἐσαν, ἐκρατει τῶν Ἀθηναίων. καὶ ἁσάμενοι κατὰ βραχὐ τὸ πρῶτον ἐπηκολούθουν. καὶ ξυνέβη, Παγώνδου περιπέμψαντος δύο τέλη τῶν ιππέων ἐκ τos αφανοsς περὶ τον

λόφον. ώς ἐπόνει το ευώνῬον αυτῶν. καὶ υπερφανεντων αἰφνιδίως , τὸ νικῶν τῶν Ῥθηναίων κέρας, νομίσαν ἄλλο στράτευμα ἐπιέναι, ἐς φόβον καταστῆναι ' καὶ αμφοτέρωθεν ῆδη, υπό τε του τοιούτου. καὶ υπὸ τῶν Θηβαίων ἐφεπομένων καὶπΠραύρζγνυντων. φυγη καθειστήκει παντὰς του στρατos τῶν

Ἀθηναίων. καὶ οἱ μεν προς τὀ Λήλιον τε καὶ την θάλασσαν ωρμησαν, οἱ δε ἐπὶ τοὐ Dρωπου. ἄλλοι δὲ προς Πάρνηθατὀ ἔρος, οἱ δὲ, ως εκαστοί τινα εἶχον ἐλπίδα σωτηρίας. Βοιωτοὶ δὲ ἐφεπόμενοι ἔκτεινον, καὶ μάλιστα οἱ ἱππῆς οῖ τε αυ- τῶν, καὶ οἱ Λοκροὶ, βεβοηθηκότες ἄρτι τῆς τροπῆς γιγνομέ-νης' νυκτὰς δὲ ἐπιλαβουσης τὸ ἔργον ῆβον τὀ πλῆθος τῶν φευγόντων διεσώθη. καὶ τῆ υστεραία οῖ τε ἐκ του ' ὀρωπου καὶ οἱ ἐκ τοs Aηλίου, φυλακὴν ἐγκαταλιπόντες. εἰχον γὰρ αυτὀ Ομως ἔτι,) ἀπεκομίσθησαν κατὰ θάλασσαν ἐπ' Οἰκου.

Boeotii tropaeum ponunt, et sublatis suo mini cadaveribus , hosti uni vero spoliatis, Tanagram redeunt, parari te se ad oppugnandunt Delium; ante tan en Pr econem Atlienas mittunt, querentes de violato teniplo Apollinis, sacris iue locis excedere jubentes Atlienienses, sua

secum asportantea.

97. Καὶ οἱ Βοιωτοὶ τροπαῖον στήσαντες, καὶ τοὐς εαυτῶν ἀνελόμενοι νεκροὐς, τούς τε τῶν πολεμίων σκυλεύσαντες. καὶ φυλακὴν καταλιπόντες, ἀνεχώρησαν ἐς την Ἀναγραν, καὶ

τῶ Βηλίω ἐπεβούλευον, ώς προσβαλου-ες' ἐκ δὲ τῶν Ἀθηναίων κῆρυξ πορευόμενος ἐπὶ τοὐς νεκροὐς ἀπαντὰ κήρυκι Βοιωτῶ, ὁ . αὐτὸν ἀποστρέψας, καὶ εἰπὼν, ἔτι ουδὲν πράξει πρὶν ἀν αυτὰς αναχωρησy πάλιν, καταστὰς ἐπὶ Ἀθηναίους

ast apud Delium, Mantineam, Syr Cusas. Im. Herodictis Cratetius aintid Athen, b, bb., p. 21b, F. rem ita narrat Παγώνδου δύο τέχη περιπέμψαντος τῶν ἴππων ἐκ του α-

φανοὐς περὶ τον λόφον, τότε γὰρ οἷ μὲν πρὸρ τὸ Βήλιον τῶν Ἀθηναίων --ον, οί δ' ἐπὶ θάλατταν, δελοι δὲ επὶ 'Mωκὸν, οἱ δὲ εἰς Πάρνηθα τὸ ὁρος, Βοιωτοὶ δ' ἐς πύμενοι ἔκτεινον, καὶ μάλιστα οἴ &

λαβόντος τοὐς Ἀθηναίους μόνος Σωκράτης βρενθυόμενος κ. τῶ οφ 1- μω παραβάλλων εἱστήκει, ἀναστέλ-

λων τὸ Βοιωτῶν κ. Λοκρῶν ωπεκόν. haee postrema desuina fiunt e Platonia Conv. c. 36. E G-r . ,, Athenaeum neqantem , esse, tinae de Socratia militia a multi a prodita sunt , refellunt ibi Casaiah nua, et Allatius ad Epistol. I. Socratis, p. 144. add. n erpretea Diogenis Laertii 2, 2, 22. D. CL et

97. ἐκ δὲ τῶν χθηναίων κῆρυξ. ita rursus e. Io . pro ἐκ τῶν

428쪽

ἔλεγε τὰ παρὰ τῶν Βοιωτέον, ἔτι ου δικαίωρ δράσειαν παραβαίνοντες τὰ νόμινα των Ελλήνων. πῶσι ναρ εἶναι καθεστηκὸς ἰόντας ἐπι την ἀλλήλων ἱερῶν των ἔνο-ων ἀπέχεσθαι 'A--μυς δὲ Αήλιον τειχίσαντας ἐνοικεῖν. καὶ ο σα ἄνθρωποι

ἐν βεβήλω δρῶσι, πάντα γίγνεσθαι αυτόθι, Γδωρ τε, ὁ ἐν ἄψαυστον σφίσι πλὴν προς τὰ ἱερὰ χέρνιβι χρῆσθαι. ἀνασπά

τοὐς ἐπικαλουμένους τοὐς ὁμωχέτας δαίμονας καὶ τον Ἀπόλλω προαγορευειν αυτοὐς ἐκ του ἱερos ἀπιόντας ἀποφέρεσθαι τὰ

σφέτερα αυΤῶν.

Respoitilentes ait haec Allieitienses negant, fie impie fecisse, aut facturos esse, sed injurias alliini et illatas propulsasse; ceterunt tua ἰrae Coruin excusant, quo is . pelle quem sit imperium alicujus tereae, etiam templa Possideat, ratibus colei da, UIibus possit, Praeter consuetos ἔ illlo jure ipsos Boeotios aliosque vulgo alienia oli in templis nunc uti pro suis.

οέθε rὰρ την αρχὴν ἐσελθεῖν ἐπὶ τουτω, ἀλλ' ῖνα εξ αυτos τοὐς αδικοὐντας ζῆλλον σφῆς ἀμυνωνται. τον δὲ νόμον τοῖς Ἐλλησιν ειναι, ων ἀν ἡ το κράτος τῆς γης ἐκάστης, ῆν τε πλεονος, ῆν τε βραχυτερας. τούτων καὶ τὰ ἱερὰ αεὶ γίγνεσθαι, τρόποις θεραπευομενα οις ἀν προς τοῖς εἰωθόσι καὶ δύνωνται. καὶ γὰρ Βοιωτοὐς καὶ τοῖς πολλοὐς τῶν ἄλλων, ὁσοι ἐξαναστήσαντές τινα βία νέμονται γην, ἀλλοτρίοις ἱεροῖς τὰ πρῶτον

ἐπελθόντας οἰκεια νυν κεκτῆσθαι.

Se ipsos ciuo lue, at m jorem Boeotiae parte cquirere Po8sint, eam sibi vindicaturos esse, neque ex illa , in qu int, quam lue suam habeant, sponte abiim os . aquam vero alia attingendam suisse n cessario, illos ge aggressos uleiscentibusὴ constentaneumque e3ge, etiam deum in periculum aliquod illatis veniam dare, enni delictis non voluntariis arae sint refugium; imo ipsos, qui pro ten pila reddere velint catlaver , multo magis e in piare fluam eos, qui non convenientia templis auferet nolint; planeque se resinui jutiere an i, induciis patrio ni ore lactis, eadavera suoriam , quamvis terea bello Capta non excedeIitibus.

Καὶ αυτοὶ εἰ μὲν ἐπὶ πλέον δυνηθηναι τῆς ἐκείνων κρατῆσαι, τομ ' ἀν ἔχειν ' νει δὲ, ἐν ω μέρει εἰσὶν, ἐκόντες εἶ-

Cum ti . l. ad aententiam comparanda fiunt, quae dicuntur 7, M. ae Atheniensi laua in lautumias conjectis, πάντα ποιούντων αυτῶν διὰ στεν ωρίαν ἐν τῶ -τῶ, ubi recte A.

πησεν αυτὰ ονομαστὶ ειπεῖν. - ἀνασπάσανταςr ἀνιμησαμένους. S. - 1ἐθνι. h. l. est adspersio in acris usitata; extra usum sacrorum lItem de manuum lotione intellion Otu est. - Tovg ὁμωχέτας δαίμονας. i. e. συννά-ς. S. Oι μετέχοντες τῶν αυτῶν ναῶν καὶ αυ- τῶν ίερῶν. Suidas . ., tom. I.

429쪽

410 THUCYDIDIS

ναι, ώς ἐκ σφετέρου. Ουκ ἀπιέναι. υδωρ τε ἐν τῆ ανάγκῖκινῆσαι ῆν οὐκ αυτοὶ υβρει προσθέσθαι, ἀλλ' ἐκείνους προτερους ἐπὶ τIν σφετέραν ἐλθόντας αμυνόμενοι βιάζεσθαι χρη- σθαι. παν Ο εἰκὸς εἶναι πῶ πολεμω καὶJ δεινῶ τινι κατει γόμενον ξυγγνωμόν τι γίγνεσθαι και προς τοs mos ' καὶ γὰρ τῶν ἀκουσίων αμαρτημάτων καταφυγὴν ειναι τους βωμοὐς, παρανομίαν τε ἐπὶ τοῖς μη ανάγκν κακοῖς ὀνομασθῆναι, καὶ οὐκ ἐπὶ τοῖς απὰ τῶν ξυμφορῶν τι τολμησασι. τους τε

νεκροὐς πολῶ μειζόνως ἐκείνους αντὶ ἱερῶν ἀξιο-τας ἀποδωδόναι ἀσεβεῖν η τοὐς μη ἐθέλοντας ἱεροῖς τὰ μη πρέποντα --μίζεσθαι. σαφῶς τε ἐκέλευον σφίσιν εἰπε,, μη ἀπωυσιν ἐκ τῆς Βοιωτῶν γης, ου γὰρ ἐν τῆ εκείνων ἔτι εἶναι, ἐν η δὲ δορὶ ἐκτήσαντο. ἀλλὰ κατὰ τὰ πάτρια τοὐς νεκροὐς σπένδουσιν

αναιέεῖσθαι. Boeotu, Oropiam, si opus sat, occupatura pro Delio, Perstant in Postulato.

99. οἱ δε Βοιωτοὶ ἀπεκρίναντο, εἰ μεν ἐν τη Βοιωτία εἰσὶν, ἀπιόντας ἐκ τῆς εαυτῶν ἀποφέρεσθαι τὰ σφέτερα, εἰ δεἐν τq ἐκείνων, αυτούς Πηνώσκειν τὰ ποιητέον, νομίζοντες την μὲν Ωρωπίαν, ἐν η τους νεκροὐς, ἐν μεθορίοις τ'ς μάχης γενομένης, κεῖσθαι ξυνέβη, Ἀθηναίων κατὰ τὀ υπήκοον ε ναι - καἱ Ο- ῶν αυτοὐς βία σφῶν κρατῆσαι α - Ουδ' ἐσπένδοντο δῆθεν υπὲρ τῆς ἐκείνων, τὸ δὲ ,Ἀκ τῆς ἐαυτων εὐπρεπες εἶναι ἀποκρίνασθαι , ἀπιόντας καὶ ἀπολαρεῖν, ἁ ἀπαιτουσιν. ὁ δε κῆρυξ τῶν υ ναίων ἀκούσας απῆλθεν

ἄπρακτος. Boeotii machina quadrun , ab ip8ia excogitata, inpiunt Delium.100. Καὶ οἱ Βοιωτοὶ , ευεις μεταπεμψάμενοι ἔκ τε τοs Μηλιέως κόλπου ἀκοντιστὰς, καὶ σφενδονήτας, καὶ βεβοηθηκότων αυτοῖς μετὰ την μάχον Κορινθίων τε δισχιλίων οπλιτῶν, καὶ τῶν ἐκ Νισαίας ἐξέπιλυθότων Πελοποννησίων φρουρῶν, καὶ Μεγαρέων ἄμα, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὁ Λήλιον, και προ έβαλον τῶ τειχίσματι ' ἄλλω τε τρόπω πειράσαντες καὶ μοχ

neralis sententia insuacatur. Oυς 2 νεκροὐς etc. irari: non Commemoravit praeco boeotius, ut ali tuid excidisse e superiore Capite videatur. S. -υς Θηβαί

430쪽

νὴν προσήγαγον. ῆπερ εἴλεν αυτο, τοιάνδε. κεραίαν μεγάλην δίχα πρίσαντες ἐκοίλαναν ἄπασαν, καὶ ξυνηρμοσαν πάλιν ακριβῶς ωσπερ αυλῖν. καὶ ἐπ' ἄκραν λέβητα τε ξρτησαν ἀλυσεσι καὶ ἀκροφύσιον ἀπῖ τῆς κεραίας σιδqρουν ἐς αυτὸν νε ν κα εχο, καὶ ἐσεσιδήρωτο ἐπὶ μέγα καὶ τοί ἄλλου ξύλου. προ ηρον δὲ ἐκ πολλοs ἀμάξαις τῶ τείχει, η μάλιστα τῆ ἀμπέλω καὶ τοῖς ξύλοις ωκοdόμqτο. καὶ οπότε εχ ἐγ ς, φυσας μεγάλας ἐσθέντες ἐς το προς εαυτῶν ἄκρον τῆς κεραίας ἐφυσων ' ἡ δε πνοὴ ἰουσα στεγανῶς ἐς τον λέβητα, ἔχοντα ἄνθρακάς τε ἡμμένους, καὶ θεῖον, καὶ πίσσαν, φλόγα ἐποίει μεγάλην καὶ ηψε του τείχους, ωστε μηδένα ἔτι ἐπ' αυτου μεγαι, ἀλλαἀπολιπόντας ἐς φυγὴν καταστῆναι. καὶ τὰ τείχισμα τούτωτῶ τρόπω αλῶναι. τῶν δὲ φρουρῶν οἱ μὲν ἀπέθανον, δι- κόσιοι δὲ ἐλήφθησαν τῶν δὲ ἄλλων τὀ πλῆθος ἐς τὰς ναυς ἐσβὰν ἀπεκομίσθησαν ἐπ οἴκου.

Iam Boeotii mortuos re Uunt Atheniensibus. numeras occisoriam in Pugi a. Demostilenia cla les in Sic onia. mora Sitalcae, Thraciae regis, cui suecedit Seuthes.

101. Tos δε Βηλίου ἱπτακαιδεκάτη ημέρα ληφθέντος μετὰ τὴν μάχην, καὶ του απὸ τῶν 'Aθηναίων κήρυκος, οὐδὲν ἐπι

σταμένου τῶν γεγενημένων. ἐλθοντος ου πολὐ ύστερον αυ- θις περι τῶν νεκρῶν, ἀπέδοσαν οἱ Βοιωτοὶ . καὶ Ουκέτι ταυτὰ

ἀπεκρίναντο. ἀπέθανον δὲ Βοιωτῶν μὲν ἐν τῆ μάχη ολθω ἐλάσσους πεντακοσίων. Ἀθ ναίων δὲ Ολθω ἐλάσσους χιλίων, καὶ Ἱπποκράτης ὁ στρατηγὸς, ψιλῶν δὲ καὶ σκευοφόρων πωλὐς ἀριθμός. μετὰ δὲ τὴν ράχην ταυτην καὶ ὁ Θημοσθένης

ολθω ἴστερον, ως αυτῶ τοτε πλεύσαντι τὰ περὶ τὰς Σίφας τῆς προδοσίας πέρι ου προυχώρησεν. ἔχων τον στρατὸν ἐπὶ τῶν νεῶν, τῶν τε Ἀκαρνάνων, καὶ 'Aγραίων, καὶ Ἀθηναίων τετρακοσίους ὁπλίτας, ἀπόβασιν ἐποiήσατο ἐς τὴν Σικυωνίαν. καὶ πριν πάσας τὰς ναυς καταπλευσαι, βοθθήσαντες οἱ Σικυ-

δριμέων ἐγχεομενου. eonfer Aeneae Comm. tacticum M., M., et Iul. Africanum can. 44. I aa. Inter alia exempla εκφράσεως etiam hune locum proponit Theon Progymna m. cap. II. D. ,,ΝoMus est hic locus pud veteres Em maticos. U. Har Pocrat. , Hesych., Phavoran. in Eπὶ

quos fiecuti sunt recentiores praeter

I ulo tuni, ἀπεκομίσθη, quae eat glo sa, excivisita dicto illi uulseripta. v. I, 106.