Strabōnos Peri tēs gēographias biblia 17. Strabonis de situ orbis libri 17. Graecè & latinè simul iam, ... gratiam editi olim quidem, ut putatur, à Guarino Veronensi, & Gregorio Trifernate in latinum conuersi ac deinde Conradi Heresbachij opera ad ei

발행: 1549년

분량: 838페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ri s TR AB NII Gin coelo septem triaioris Vrsae stellas, nec alis qua talia omnino praedoctus, is uel liuitu reii, nime tracitationis inmmi, uel neqmqtram hoc in ternpore. In illis aut prius . instructus sit, sine quibus huic terrae descriptioni semili arris esse non poterit. Simpliciter hoc uolume publicu, ciuile ac passini utile putainus, sicut& historiae descriptionem. Illu enim ciuilem horninem dicim , non quidem prorsus in doctii, sed qui circularis clisciplins,ac hornini

libero, ac studioso consuetae partem alcingit. Nec enim latulare,nec uirit perare,nec res geostas mentoratia dignas dijudicare posset is , cui in riutis ac pluiantiae, carunal Nitionum cura nulla extitit. Eodem modo qui cisca portus et naui andi ambitus, negotium suscepere, in perfectam iacere consi sierationem, nisi ec doctrinarum mathernaticarurn, Ac coelestium partes adiecerint, quas applicare con uenit. Ita* cum historiar si commentaria confecerimus,ad mora lena et ciuileni philosophiana ut albitramur ndinutilia,& lianc adde re compiliuionem decrevimus. Haec enim eiusdem generis est, ec ad eosde uiros attinet, retaxinae si stigio collocatos, di hie itiliternec illic. s enim ad clarisiimos in uita homines inscribuntur, memoriae commendatio nem assequuntur: quae autem exigua di ignohilia sunt relicta iacent. hinc etiam piasilla, bscura. ec claritatis expertia omittentur. In his autem immorabimur, in quibus negotium ipsum commemorationis iucunditatem asse rei, cum e magnitudine excelluerit et gloriia,

qualiter in statuis contingit arduis, in quibus non eslicta panicillatim diligenter inquiri ismus, sed operi magis intendimus uniuerso, quam singulis partib , quam bene sint ex pressae. Sic di in his iaciendum est iudicium. Haec siquidem ec quaedam. statuae fabricatio est, Prae magna quonam modo, di in toto se habeant, eloquitur, nisi negotiosum horninen , di sciendi cupidum, quippiam ex illis mouere ualeat. QVod igitur propositum opus sapientiae indagatorem, &studiosum deceat hominem, haec ita dicta sint. Si uerὀ ante nos compluribus elocuti s , 5c ipsi eisdem de rebus dicere aggrediamur, ab sint querelae , cum non omnia eundem inmodu disseramus. Ceteros enim, quicquid a liud recte effecerint, alia n5 partIa operis par te omisisscte putamus. ad quos cum paululsi addere possimus, n5 inepta si conatus nostri indebis occasio Na ec Romanoru et Parili z o G R A P Η.

54쪽

LIBEκοα οὐδεμίαν -otata mat

Nee adiectione lilia inaniter locis apposuisse. Vtra igitur uates qui ista canit, delectare, an docere uelle uidet r docere, per Ioue. V rum ea II nccin modum ille tradidit. Illa uero quae extra sensium fiunt, & hic ipse & alii monstrosis impleuere fabulantentus. Hoc itam modo dicendum erat, quod qui si poeta, alia ad oblectandum anim una sol utri,alia uero ad erradietulum profert. Is atriora intillit, non quideeririsitionis, sed uoluptatis causa solsi. Insuper& aliud operosius adiecit, percontat , quidnam ad poetae ustriue c5serrat potest, qui locorum compluri si pertitia conci net, uel nulitaris disciplinae, uel rei nasticae, uel aritis cli cedi, uel qualia n5nulli illi uendicare et attribuere uo luersit. Omnia ita se illi uendicanda quaerere, amentis ostentatione di laetantiam posueris.

nem,id est ramalia os turget Atti ,. penden Iην-M lib. quaqtrauersitim omnis geneti s pomis, ec ro non recte, quod tanta ab eo rersi notitia auferas, et poetica anile quod da fabul.urient si esse definias, cili quodcunt censuertit uolupta tis causa finpere propriu est. Nunquus et poetaru au clitoribus nihil cdfert ad uirriue, ut lo corsi inultorsi di trinici ae,5 agriculturae,et rhetoricae gnari existam quae ipsa audientis maxime perceptio uendicat. Versi haec tame omnia Vlyssi poeta tribuit, qud ante Omnere omisnitin genere uirturirna ornatum esse cecinit.

Hunc eum esse ait, qui Oppula multa assili,suit huic sipientia nota. ΟΔ a. Hiceta an ille est, ConsiliiIm,uariosi dolos qui nouit 5 artes. Iliun Hic est quem urbium populatorena semper appellat, Et Ilion capiens Et arte, Scastutia, ct facundia. Hic est, il-αmo sequente ex armentis incendit flanan IsIRefugerimus ambo.Vt Diomedes ait, qui quidem de agricialium

tantopere olori atur.

Et de melle qinclem In herba curuam tenerena falcem. CD MEtrii similem haberes. Erile aratro, Me spectes longsi scindes cum duxero sulcae Nec uero Homeriis hisce de rebus sic senistiti ec n5 reliqui doctrina praedui, eo poeta rectistinae dictante teste utuns,utpote huiusmodi petitia ad praulentiam tendente maxin eis Illa uero eloquentia uti l in orando uersatur,

55쪽

os G γα, αἰ- GJ F ινυέων γα, υ Ψωx6 STRABONII Gqtram in omni poesii ostendit UIysses intentandis anilinis inrogationiBUS, In legatione, in qua illitat hiates eloquit tir: Cum uero ingemena naisiit de pectore uoce, Instar erant iniuris fluitantis uerba niualis, Mortalis taetrio contetuleret alter Myssi. 'iis igitur poeta , qui alios oratores, alios imperatores, alios teli tua uiritatis opera de monstrantes decenter i lactucat, nugatore citrepiani lc histrionem esse putet,qtri auditorem P . magnificis tantum miracialis adicere, di assen λυμα Σπιῶν, Ῥουτί ὀν μονον υ κολακsitationi is demialcei eiuleat, cli nihil afferre e*πακρνα H-ά G, φάλονθ -':queat adiumenti Num poetae uiriliternalia m-ππουδ'Orimis. λἰγιμDialia ani dixerinitu, quilin quae uerbis ad imitan- ῖινῆν αVta,u τόμιμ. L co-λόγων:da in uiueruli rationem exta taret rinionam πωρα ἄν -οἰῖα πειρο- αν τωρίου, ψα-Her6 modo is inritaretur, qui uiuendi rationis qρων;ὐ ψ ἀ- MI Pς αποι. sie imperitus Ninsipiens foret Non enim sicini koκπνων, οῦ γελκίων. αὐέκωννAῶ. Hel f bronitri. uel aedificatoriam, ita & poeta- ῶς ἐχ π καλῶ - αμνῆά τπιντ α ἰθ' Turniuirtute effer nemora iratis. sed ira nccliuide-- Σ-ast ' η nidiu iboni nil aia tiones ii csitinere. Ipsa uero poetae uiritis di hominis hono coluncita est: nec

Der5 poetam honu esse posse,nisi piliu uir bonus existat. aut oratoria dicendi uim poetis eripit,nobis n5modd ea minitne cdcedere, sed et nobis nos Iaatris Praeb indulgere iri, cler. Nain quid aequξ oratoriu est,atque elocutio r quid porro tam poeticus iis Homero Piesitantior ad eloquetula n edius iacitus: Versi di alia est poetica elocutio, et viille priua

Nunquid non genus cst oratio cuius species sunt metrica, ait soluta s uel oratio quide geoneralis est, uersina riaetorica oratio generalis n5 est.& elocutio,& orationis uictus ut auteste clixerim) sermo pedester apparatus, ipsius

Poeticae in ita tuo est. Primum ante Omnia apis parariis ipse poeticus processit in mediu, et approbariis c5placuit.dehinc illum imitati. cum ineu vi soluissent,reliquis poeticae stimatis partibus, iem stri piis cbarentiarunt, Cadmus ut

delicet Sc Pherecydes,lc Hecateus. Qiri dei ncle post illos suet e,cli semper aliquid ex inlit .

liui ab ipso fastigio . a tinferiora reduxere: fεἶ ηρ - γ u inviἶκκ.EOR TAE, quemad inoctu si quis comoedia ah, ipsa tragoe χηθῶ τῶν λi, pae: Giδωμι:.mP Hr tua dia cd siItentiain suscepisse cliceret, ec ab illius u ωδα λόχαρ μεμελιιτμMM,αρ ς lusau altilo cluentia ad la ocliuimile sermonis genus .hαν τ' ἐλεγν,ἀpαγωδαν, G κωμωδα declinata. Accedit ad tilena argonentum, quod pro eloqui nere olim posuere maioreM qironia elocuti onis ornatus,apparatust Ilietoricae fons origo fuit ipsa poetica. ipsa enim ad demonstrationes usia est cantibus. liocentim erat Oda, sermo scili

cetnaodulatus, Hule eciliapsodia di tragoediam eccorncessia ueteres csi si uarii rit

57쪽

a. s T R. A B o N a s racum poetas uita imo prola uates fabulis in uolutas enari antes attali ut, qualia sitiat Heror Iasei Tlusti certamura. Seutribinos ab deis honore's, seu medius fidius cuin pict trias, amiinagines amisimulacra spe stant,quae sabulo

ruraulena, quando irrogata a deis supplicia, uel pavores iret minas per uerba atri inuisibiles inia sila sornias expectat. alit alitros in il la incidisse credant. Non enim uarbae s ininaritin aut unicuit consus e multiti lini pla ito sopiatae rationes in dirci post ant, nec ad religionena sanctitateni lac fide iacile inuitari. Aeniaria intuin timore optas est, id alaena non sine fabulariani acnu raculoruin figmentis aratrur. Nam Ssu limenta aegidi 5 tradentem ces,et dracones,et i layrsoriam Iaasias. aridia de

orsi fabuls ct uniuem priscorta illeologia picia sere. Haec ab illis accepta suere, qui rei si publicariana insistutione facientes adite irs nonnullos, quia niantiam redolebam,insitar laruar in cnerebant. Carier sim cuna liuitisvom fa,hulosa sol et estictio, quae ad ciuilis uitae com municationern, rniam ,ec reriam cognitionem uersaretur,t Ieteres puctilem educationeu ad aetatum persectione consermariant, R innein aetate satis castigatῆ instrari posse per Poetica attriuali sunt. Posteriorituri inde tam poriture iustoriariana descriptio, oc huitutis plailosoplata processit in mediu, & ea ciuitidem ad palicos poetica atatem uulgo sciri tuo sol et ad coni plenda spectacula potentior,et Hoinei ca praecipue. Pricti quoqr historici atque playsici per sal, illas scripta sua reliquere. Ceteruna poeta pertinde ac fabulas ad docendi genus reserat, ad imultas tueritatis pariesciuam suscepit, salsitare in itue posuit: illa

quidem acceptans,hanc uero ad perducenda multi Minena populari ter et nailitariteran se rens . Sicliti quispiam argeto circiInsi InclitauriIm, sic potea ueris contemplationibus fabellas apponit, quibus elocinionem & ct tricedine conciliat Oc oritatu,eundem quem lai storicus in enaria lis rebus finein aspiciens. Hoc pacto bellinia Troianum uti gestum est alsirinens, illud falaulosis sacrimentis adorna-irit silc & Vlysiis eirores. At enim nulla ex ueritate noua annectere prodigia, neqtra Qua in HOinem ciuira est. Hoc enim modo ut aliquis Uerasin illamenta atur trerἡ contingit si qua uera permisceat. quod et Polyinus de Ulystis ei rore enixe: asserat. citis ueneris illud est, Plerat conici t per ligna ciuali millima ueri s. r o G R A P Η.

58쪽

Non enim omnia,sed mi alta, quandoquidemna inimξ erant ueris consona. Nam ab historia sumpsit exordia. Aeoluna enim attiacentibus Liparae trisulis in periss tradit,in cina itide Acinae loca&Leontinis, Cyclopas,ec Lestrygonas immanes quosda la omines renitisse. idcirco serium ipsum illius tempestatis moria les nequaquain adire ausos : Claaryladi in re Scyllami praedontibus occupatas. Sic dialibs de loci s as Hona ero dictis leginatis laistori iscos. Sic N Onarnecios, Cina interium Bosporiam ad Boream ec tenebrosa incolentes loca non ignarias, ad sinitimas insono &ol, scii

ras regiones proprii trad vixit, quae ad fabula. menta de cnore plui sinu conducebant, quod Homero non ignoti sum nt, per eos trianis sturn est qtu rationes tempor si stra petis prodia derunt uel paulo antis illius aetaten , iret co uiliente, 6c ad Cimmerios accessunt ex tuis I e. Sinailiter nouit Sc Colclios, et lasonis ad Aean nauigationem. De* Circe ac Medea sal Hilis, S lailiora is c5rnenclata, de uenes vijs ct simillimoriani tracitatu. Eoriam in cognationes cois nam si mri in Ponti reces tu quidi in Italia cliuersi laabita ire reant, di iurius' ite fortuitam in Oceanum egressionem, & lasonis ad Italia irriti silue errorem. Quercdam enitri di circa Cera iunios imontes, ec circa Adra ana signa osten diuntur, Scin Possidonia te sinu. Itoinu clica Hetra istoriam insulas errantium argonautarumonstrantiar indicia. Addideriant aliquid ecCNneae, quas Symplegadas petras uocata re nonni illi, quae pcr Byzantiaci oris angustias asperi tria una ui an tibiis secere transitu, a

deὀ iri ab Aia, Aia: et ab Symplegadibus Plactae, id est errabiles dictae lint. ipsas lasonis

nauigatio perilla strensimilis appari rii. Penes Scyllamat uena ,ec Cla arbi)dina per scopulos

agitata uidetur excursio. Aeui aute illii: s lio- ira ines simpliciter ponticum pelagus utu quedam oceanitin arbitrii ti sunt,quiis; eous ad- nauigabant,n5 aliteran exteriora ingreui inaria credeban si quΞni qui extra collimnas Iongius pro duisti fuerant. Etenim interea quae nos admirantur, id nimianim aestimabatur. Quocirca per recellentuana proprie pentum appellauere, sicuti per poetam PIoinertim imtellii inus, sol sanec otilaanc causain porito ad oceanum uocabulum transtulit, sicut ficile acceptabilius propter cana quana tenuit opinione. Etiam cirrn Solymi excelsos Tauri uertices circa Lycia uis Pisidia tenuerrint.cus inua Taurin trabit litari, pr O tim circa

59쪽

nestus in Arimaspio carintne edi dit. Hisce presuppositis considerare oportet, quid illi dicat, qui Vlyssiis eri orem circa Siciliani atri Itali a ira secundum Holneriani, aut fuisse, aut non fuisse memorant. Estentiis utrian* uel meli Us uel deterius suscipere. Melius quid eni csi

sic accipiat, quod VIyssis errorem illic fuissem edens,ueram hanc tria teri atra suscipiat, ct Poetico more eam insti Ixerit. Hoc enim proprie de illo dici posset, nec de Italia solitin, sed etiam usque in ultilanis Hispaniae finibiis illius errori suestigia reperiuntur, ScpitIra alia. Deterius autem, si quis illius conamenturia,

tanquam histori atra accipiat, illic scilicet esse ceanum,insernu, solis boues, deariani hospitia transformationes, Cyclopsi proceritates, ecLssi gonum, Scyllae sorinam, nauigatio nis interrualla, allat tua iusinoes plura naa, ut monstra apertἰ stribenti minimῆ contradice, dum est,perinde ac contra poeta apertis men mΟ ἡ δ' ει φαάν, A,ν μπιν γνdacias contradicant. Qiuemadmodum si hoc MeiMκζυ ταπλουν α eδυμέωt, vi MAmocio Vlyssem illa acam reuertisse neget,& μνας ροφονίαν,κ1 τίαι αἱ9-ακου mur procorum occidione, nec in a suo constitiata Moluiῖie ιεικκαοιρταρ αυγρ,3T IGea cluetis utitura Ithacensi utra pugnam fuisse. nec adtIersus accipientem illa proprie manu conserere iustum est. Eratosthenes tueri, utriusque sentent is adueis itur, haud rectῆ sane. Ad secundum quide, ironiam pluribus cri .

minarti conatur mendacia inanifesta, cum mettione indigna sint. Ad pra aratri uer5 cum in omnibus poetarn garrulum esse declarat, Nne locoru notitia habere, nec ullas ad uirtutem artesi ntendere putat oc in locis n5 fictis fabulas cliuialpatas non tenere, sicut initio,in Ida in Pelio. I abulas uero in locis fictis,sicut MI HOli H M iste,n . γupυόν e. παί- in iis in quibus Ciorgones, uel ieryones, hu- τωρ φουσἰτῆρι .ἰαροῦς, κνῶ. σταδιδυσius serens eas esse dicit, quae de Vlysiis enore mωρ πλώνίυ λεγμίους ἀυ δε - πεπλαdicunt. Quae ab eo nequa*fictae suerint, sed δαλέην--ρ, αλλ' ὐποκῶ 20 αγα - subsistant, ex hoc salsi arguuntur ut aiunt μα συμφωνῶν ἰλv ις δειμα/e. Mee quod minimῆ concordant. Itaque sunt qui rus meliὐα cin My dA τῆρ πελωειά Sisenes intractu Pelorio ponant , alq ad SL . Θ καθιθύαν , M RG τῶν σειρίμου renusias insulas, quae plus quam duo millia σῶν, πλῶοHuδχιλία/tδεχυσα ν s sis

60쪽

sinu dii inrat. Verum scopulin ille neqmqtia

triuertexeIt,nec Omnirio ita sublii ne tollitur. Caetersini cissimas quidem longius , 5c angi rostiis ad edtactis ad Capriar si stetiana locis ex tenditur. altero ex montis latere SiGntim lae celluin habens. Ex altero auterri ad Posiclo niat cin sin triri paruae tres adiacent instilae deis seriae petrosae, quas Sirenuit s uocant.Super eodem freto extat Athenaeum, parti quo cubitus ipse nomine. ὀd si qui locorin historia

tradiderunt itisci Uant,lhaud c5ci nuθ uniuersa eiicienda est liis ioci a. Caeteroni uniuei sopotius fides lial eariam ntercluna. Tale quid dico. Inquiratair, si ad Sicilia di Italiam error illesiast Sirenes ne eo in loco iaspiain suisse clitantur. Qui in tractu Pelorio dixerat ab eo, qui in Sirenustis,inquit,discrepat.Ambo ue ab eo qui ad dicitiain ta italiatri dixit minii nἐ discrepant. At maiorem adhibent fidena, quo niam licet eundem locum non assciant, tameab Italiae& Siciliae loco n5 discesset sit. Si quiqatitem assiecerit, quὀd Neapoli Parthenopes unius ex Sirenibus monilinentii ostenditur, adlluc hclei plus adiungi si licet tertii is diotim sit locus. Quὀd autem hoc in sinu, quein Chrismanii in appellauit Eratost lienes, quein Sire

nussae effiniui aedificata est Neapolis, firmi ius his in locis Sirenas extitiisse creduritas. Haud enim poetam ad ungue singula perdidiccisse

remar,nec nos ipsi ab eo rerinna dili gentia ex

Primis M. Veruntame haud ita suspicaria possvnrita , utcsi nilail de Ulysita errore percepe rit, qtialis N ubi fueriti: suo exposuertit carnalisne. Eratostiaenes quidem Hesiodum de Vlysiis eirore atullisse coiecturis asi clititur, quὀd ad Italiam N Siciliana fuerit, di liuic opinioni credentd nonnaodo dictorii ab Homero in tioneni fecisse, sed etiana Aetnae N Ortygiae,

Syracusis adiacentis insulae, ac Etruscorum: Horricriam atriena illoriIna prorsus ignariam, innotu que in locis errorem facere uoluisse-Vtrum initur Aetna N Tuscia cognita, Scyl la uerὀ, Claarybdis, Circaeum, oc Sirenui sienon admodum Nunquini Hesiodum non garriste, sed inualescentes opiniones secitari decebat Homerum alitem qiricquid obuenerat diserta re irare lingua Praeterea liae de loco et conueniente Hon iero fabulatione dicta suiu, ipse etiam scriptoru illa diuulganotium multi thulo,et uagata per locos fama clo cun ento else posset, quod ea nitin inae sunt uel ppetarum, uel scriptorirna figmenta, sed N personariam di reriina gestarum uestigia.

SEARCH

MENU NAVIGATION